Multidisciplinaire richtlijn Cardiovasculair ... - Diliguide

Bij ouderen (> 70 jaar) is er een lichte voorkeur voor behandeling met een diureticum
en/of een calciumantagonist. Indien orthostatische hypotensie een probleem vormt,
lijken ACE-remmers – al dan niet met een calciumantagonist – minder klachten te
geven. In alle gevallen geldt bij ouderen ‘start low, go slow’ (Beckett 2008; Bejan-
Angoulvant 2010). Bij negroïde personen is de hypertensie juist vaak ongevoelig voor
renine en zijn calciumblokkers en diuretica doorgaans het meest effectief (Brewster
2004). Bij diverse aandoeningen is er sprake van voorkeursmedicatie voor hypertensie
en kunnen de vigerende richtlijnen worden gehanteerd (zie ook tabel 6 in paragraaf
4.2.2.2). Een uitvoerige toelichting is elders te vinden (Mancia 2007). Bij vrouwen
gaan overgangsklachten vaak gepaard met hypertensie. Een aantal studies heeft
laten zien dat behandeling met antihypertensiva de overgangsklachten doet verminderen
(Gast 2008; Maas 2009).
Noot 35. Aanbevolen cholesterolverlagers
In meerdere grootschalige gerandomiseerde trials werd aangetoond dat statines het
risico op (nieuwe) manifestaties van HVZ verminderen, zowel bij patiënten met HVZ
(Anon 1994; Armitage 2010; Colhoun 2004; De Lemos 2004; Downs 2001; Heart
Protection Study Collaborative Group 2002; Koren 2004; Kushiro 2009; LaRosa
2005; Pedersen 2005; Ridker 2005; Serruys 2002; Sever 2003; Shepherd 1995; Shepherd
2002; The Long-Term Intervention with Pravastatin in Ischaemic Disease
(LIPID) Study Group 1998) als bij personen zonder HVZ met een hoog risico op HVZ
(Baigent 2005; Baigent 2010; Dahlof 2005; Ridker 2008). In de meeste trials en richtlijnen
wordt LDL als controlemaat gebruikt voor het preventieve effect van statines.
Statines waarvan de effectiviteit en veiligheid is bewezen, zijn simvastatine (Anon
1994; Baigent 2005; Heart Protection Study Collaborative Group 2002), atorvastatine
(Amarenco 2007; Colhoun 2004; Dahlof 2005; Sever 2003), rosuvastatine (Ridker
2008), pravastatine (Sacks 1996; Shepherd 1995; The Long-Term Intervention with
Pravastatin in Ischaemic Disease (LIPID) Study Group 1998) en fluvastatine (Serruys
2002). Gegevens over de effectiviteit van statines bij ouderen (> 65 jaar) en bij vrouwen
zijn relatief schaars. De beschikbare gegevens (Baigent 2005; Mizuno 2008;
Ridker 2008; Shepherd 2002) laten echter zien dat de effectiviteit van statines bij
deze groepen vergelijkbaar is met die bij jongeren en bij mannen. Extrapolatie van de
effectiviteit van statinegebruik naar ouderen en naar vrouwen in het algemeen is
daarom verdedigbaar.
Alle in Nederland geregistreerde statines kunnen worden toegepast ter preventie van
HVZ. De mate waarin ze de LDL-concentratie verlagen verschilt (Law 2003b). Voor
alle statines geldt dat de procentuele daling van het LDL niet afhangt van het uitgangs-LDL
(tabel 11). Hoe hoger de dosering van de statine, des te verder daalt het
risico op HVZ; deze daling is echter veel kleiner dan het al bereikte effect van de
MULTIDISCIPLINAIRE RICHTLIJN CARDIOVASCULAIR RISICOMANAGEMENT 86