Preek van ds. A. van Vuuren Zondag 14 april 2013 Pauluskerk ...

1
Preek van ds. A. van Vuuren
Zondag 14 april 2013
Pauluskerk
Schriftlezing: Jesaja 56: 9-12 en Corinthe 22-28.
Tekst 1. Corinthe 15: 29-34.
Thema: Lijden en leven als christen in het licht van de opstanding der doden.
Gemeente, jongens en meisjes.
Kijkt u jij wel eens naar oude familiefoto’s?
Van je overgrootmoeder bijvoorbeeld. Liefst nog verder terug. Je betovergootmoeder.
Wel eens je geslachtsregister na gekeken?. Interessant, zoeken naar je wortels.
Soms ontbreekt er een schakel. Mocht er een naam ontbreken, dan kun je bij de
Mormonen (sekte die met hedendaagse apostelen zetelt in Salt Lake City) terecht. Die
helpen je dan wel verder. 2 miljard namen opgeslagen in computers. Waarom? Mocht
een familielid niet gedoopt zijn, dan kun je alsnog laten dopen in zijn of haar plaats. De
zgn. vicariaatsdoop. Dat heet dan: je voor de doden laten dopen. Wel mooi die
bewogenheid met het voorgeslacht.
Maar zou Paulus dat hier in onze tekst bedoelen? Wat zullen zij doen die voor de doden
gedoopt worden, als de doden niet opgewekt worden?
Lastige tekst. Om uit te leggen. De uitdrukking komt maar een keer voor in de Bijbel.
Kunnen dus niet volgens het principe van de reformatie tekst met tekst vergelijken, om
zo tot een oplossing te komen. Geen tekst in de Bijbel, die zoveel verschillende manieren
is uitgelegd. Tot op heden zo’n 200.
Heb ik domineetje te Amstelveen dan vanmorgen opeens de oplossing? Nou in ieder
geval, ik denk dat we het veiligst gaan als we de juiste uitleg zoeken aan de hand van de
directe omgeving van de tekst.
In wat voor verband zegt Paulus dit? Waar is Paulus mee bezig. Uitleggen van de
betekenis van opstanding van Jezus en opstanding der doden.
Hij liet in het eerste deel zien wat er gebeurt als je lichamelijke opstanding ontkent.
Ontken je opstanding der doden, en daarmee die van Christus, dan is onze prediking
zinloos, dan is je geloof te vergeefs, dan heb je geen vergeving, en dan zijn zij die in
Christus zijn ontslapen verloren.
Denk jongens en meisjes maar aan een rijtje dominostenen, die je overeind zet op een
rijtje. Tik je tegen de eerste, dan valt de hel rij om.
Met de lichamelijke opstanding staat of valt heel het gemeente zijn en het geloofsleven.
Daarom die machtige bazuinstoot in vers 20. Maar nu Christus is opgewekt en is de
eersteling van degenen die ontslapen zijn.
Daarna volgt de uit wijding over de opgestane en zijn koningschap.
Hier pakt Paulus de draad van zijn betoog over de opstanding der doden weer op.
In dat eerste stuk liet hij zien dat die opstanding de basis is van het geloof en gemeente-
zijn; dat het behoud van de gelovige, de vergeving van je zonden daarvan afhangt. Hier
verbindt hij die opstanding met de heiliging, het leven als christen.

2
Hier laat hij zien dat die opstanding nou juist de zin en de vulling van je leven als
christen bepaalt. Dat leven zinvol en waardevol maakt. Of beter gezegd; In onze tekst
laat hij met voorbeelden zien hoe zinloos ons lijden en leven als christen zou zijn als er
geen opstanding was.
Ging hij eerst de weg van de argumentatie, nu die van de illustratie.
U merkt in heel dit hoofdstuk; die opstanding Paulus ziet er naar uit. Hij is er op
gefocust. Wat een wonder zal dat zijn. Kan dat wel? Al die tot stof vergane deeltjes?
Newton liet het zien aan zijn studenten. Bakje met ijzervijzeltjes verborgen in een
heleboel zand. Magneet er boven en de ijzerdeeltjes sprongen te voorschijn, en
klonterden als een figuur om die magneet.
God die wonderlijke kracht in die magneet heeft gelegd is zeker wel bij machte om de
lichamen te doen herrijzen.
Geweldige troost…vooral voor hen die gehandicapt zijn, die een chronische kwaal
hebben, wier lichaam gesloopt wordt door een ernstige ziekte. Dan met een verheerlijkt
lichaam op staan. Maar ook hier en nu zondigen we vaak met ons lichaam. Dan bijv.
geen gebalde vuisten meer naar de ander..
Wanneer? Weten we niet. Als Christus terugkomt. Dan zal hij ons vernederd lichaam
gelijkvormig maken aan zijn verheerlijkt lichaam. (Fil.3)
Doet ons hoopvol leven.
“We gaan het meemaken.” U jij en ik. Ja maar hoe?
Er is tweeërlei opstanding der doden. (Johannes 5.)
Met Christus verbonden heb je als christen wat om naar uit te zien.
Gemeente, wie niet gelooft is een kortzichtig mens. Het geloof is als een verrekijker,
jongens en meisjes Het ziet vooruit. Het kijkt verder dan de horizon van dit leven.
Ik verwacht de opstanding der doden en het leven der toekomende eeuw.
Dat belijden wij met de geloofsbelijdenis van Nicea.
Maar verwacht u dat nu ook echt? Is heel uw leven daarop gericht? Ligt daar uw focus?
Klopt je hart vol verwachting, als je daar aan denkt?
Eerlijk zeggen hoor: Ligt het zwaartepunt van uw leven daar in, in die eeuwige
heerlijkheid die wacht, of ligt dat in het korte poosje hier en nu?
Want kort is het hoor: Wij vliegen daarheen, zegt ene psamdichter.
Lijkt langzaam te gaan, zeker als je jong bent. Wij vaak met vliegtuig naar Canada. Als
je dan boven de atl. Oceaan vliegt, dan lijkt het alsof het vliegtuig haast stil hangt.
Ondertussen gaat hij bijna 1000 kiliometer per uur.
Daarom leeft u uit de kracht van Christus opstanding. Bepaalt dat je levenshouding en
levensvulling?
Maar zo leven dat zou onnodig en overbodig zijn, zegt Paulus als er geen opstanding der
doden zou zijn. Dan is heel mijn christenleven zinloos. Dan maken we ons blij met een
dode mus.
Heel dat dienende leven, die heiliging, dat nauwgezette leven als christen is dan
tevergeefs. “Waar doe ik eigenlijk voor? “Kan een aanvechting zijn. Asaf. Tevergeefs heb
ik mijn hart gezuiverd en mijn handen gewassen.
Duiveltje op je schouder: De mensen die zonder God leven hebben een veel beter,
makkelijker leven.

3
Paulus wijst op hen die voor de doden gedoopt worden. Dat zou toch zinloos zijn, als die
opstanding der doden er niet is. Accepteert hij daarmee de zgn. vicariaatsdoop? Kan niet
zijn. Je wordt niet zalig dankzij een ritueel. Ook niet dankzij je doop. Laat staan dat je
een ander zou kunnen zalig maken, door gedoopt te worden voor die ander.
Paulus bedoelt dat hier ook niet te zeggen.
Wel is de doop heel belangrijk voor ons geloof. Jongens en meisjes.
Doe je er wat mee? Wat betekent je doop voor je?. Gods verbond, zijn beloften.
Gemeente, hier in onze tekst is geen plaatsvervangende doop bedoeld.
Hoe bedoelt Paulus het dan? Het beste is altijd de oplossing te zoeken in het
tekstverband. Het staat hier in het kader van het lijden van de christenen. Het staat in
het rijtje waarin allerlei lijdenservaringen worden opgesomd.
Dat dopen heeft hier een geestelijke betekenis. Markus 10
Gesprek tussen de Heere Jezus en zijn discipelen. Zonen van zebedeus. Markus 10. Jezus
vraagt hen: Kunnen jullie gedoopt worden met de doop waarmee ik gedoopt wordt? Met
dopen wordt dan bedoeld: Lijden en sterven omwille van het geloof. Betrokken worden in
zijn lijdensgang.
Bloeddoop. Zo past het in het verband. P. doelt hier op de martelaren.
Hij wil zeggen: Als er geen opstanding der doden zou zijn, dan hebben ze hun leven
tevergeefs opgeofferd.
Dan is alle lijden te vergeefs. Denk maar aan christenen die verdrukt en vervolgt worden
in bijv. Noord-Korea en Soedan. Wij hebben er soms ook mee te maken, maar het zijn
maar speldenprikken, vergeleken bij wat die mensen ondergaan moeten.
Paulus zelf. Ik sterf elke dag.
Tussen haakjes gemeente, laat wel zien dat geloven conesquenties heeft. Geloven kost
wat. Geloven is niet gaan de weg van de zelf-ontplooiing, maar die van de
zelfverloochening, het jezelf wegcijferen.
IK sterf elke dag. Is dat de afsterving van de oude mens Heidelberger Catechismus. 33?
Je zonden hoe langer hoe meer betreuren, haten en ontvluchten? Dat sterven kent elke
oprechte christen, maar Paulus bedoelt hier: Ik sta doodsangsten uit omwille van mijn
geloof. Vaak ben ik in levensgevaar. “Christenen zijn geen weideschapen, maar slacht
schapen.”(Luther)
Als er geen opstanding der doden is, waarin alles wat gedaan is uit liefde tot jezus wordt
beloond, waarom zou je dan je leven wagen voor de zaak van Christus. Waarom dan nog
lijden om zijn Naam?
Je leven op het spel zetten voor een zaak die geen toekomst heeft, dat is toch waanzin.
2. Korinthe 11. “Christus is in lijden tot aan het eind der tijden, omdat Hij lijdt in al de
zijnen.” ( Blaise Pascal)
Als er geen opstanding der doden zou zijn, wat voor zin had dan dat gevecht van mij met
de wilde beesten te Efeze.
Heeft Paulus letterlijk gevochten in de arena? Zoals de chistenen van die dagen vaak
voor de leeuwen werden geworpen. Of in de leeuwenkuil. (Daniel)
P. zou in dat geval beroep op romeinse burgerrecht hebben kunnen doen.

4
Romeinse burgers mochten niet gekruisigd worden en voor de wilde dieren worden
geworpen.
De Bijbel geeft geen enkele aanwijzing voor om die richting uit te denken. Trouwens er
staat: naar de mens gesproken. “Zogezegd.”
Dus in figuurlijke zin. Situatie in Efeze. Demetrius de zilversmid. Groot is de Diana der
Efezeziers. Diana of te wel Artemis Godin van de seks.
Zo agressief naar Paulus en zijn medewerkers. Als beesten gingen ze te keer. Paulus
moest tegen ze vechten met het ogenschijnlijk zwakke zwaard van Gods Woord. Maar,
zegt hij, als de opstanding der doden een fictie is, dan is dat een zinloos gevecht
geweest.
Laten we dan maar eten en drinken want morgen sterven we. II. Tweede gedachte; De
manier van leven. II.
Zo leven veel mensen, vanuit die comsumptiementaliteit. Eten en drinken.
Gesprekken die nergens anders over gaan dan daarover. Na ja ook over de vele
vakanties. We schreeuwen moord en brand als dat in gevaar komt door de economische
crisis.
We zeggen hemelgericht te zijn, maar het materialisme verslaat zijn tienduizenden, juist
onder Refo’s: Als ik maar aan mijn trekken kom.
Laat ons eten en drinken en vrolijk zijn…Nu kan het nog.
Paulus citeert hier Jesaja 22:13. Een leefwijze die je ook tegenkomt in het slot van
Jesaja 56. En is daar niet onze tijd mee getypeerd? Eten en drinken en feesten.
Vreemd is het niet, dat ongelovigen zo leven. Want als je meent dat het met de dood
over en uit is, dan wil je toch uit het even halen wat er in zit.
Zo snel mogelijk zoveel mogelijk genieten.
Nee het is met de dood niet over en uit. Er is een leven na dit leven.
Aan een jonge man die ongeneselijk ziek was werd gevraagd; vind je het niet erg datje
leven nu al voorbij is. Hij zei: voorbij? Man ik heb een leven voor me waar het eind van
zoek is.
Laat ons eten en drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij.
Carpe diem, pluk de dag. Leeft u zo? U zegt misschien: ja maar ik geloof wel.
Maar is je levensstijl dan niet het bewijs, dat je niet echt gelooft in de opstanding der
doden en het leven der toekomende eeuw. U bent toch alleen maar bezig met halen
hebben en houden.
Tja als er geen opstanding der doden was zou ik ook zo gaan leven.
Ik las eens op een sticker op de achteruit van een auto: ik rij als een varken, ik vrij als
een varken, ik eet als een varken, ik feest als een varken.
Leven als een beest, het is wel te begrijpen. Moeder van twee jongens, die er niet meer
aan kerk en geloof deden en de beest uithangen. Dominee, begrijpt u dat nu? Ja dat
begrijp ik best.
Euthanasie? dat begrijp ik best. Als je nu denkt dat het met de dood is afgelopen. Geen
gericht geen opstanding der doden. Waarom zou je dan de pijn niet ontlopen? Dan is
lijden toch zinloos.
In die zin heeft ook Paulus begrip voor zulk een levenshouding.
Als het zo was, laten we dan maar eten en drinken en vrolijk zijn. Van feestje naar feest.
Het ene feest nog groter dan het andere. De dag van morgen zal zijn als deze, ja groter
geweldiger.

5
Totdat…totdat ze in de eeuwige helse afgrond storten.
Morgen beter. Ja dat zeggen de Christenen ook. Ze zien uit naar de grote Morgen. Want
Christus is opgestaan en er is een opstanding der doden.
Daarom: Dwaalt niet. En zondigt niet. Doe niet mee met dat Goddeloze leven.
Ja ook een gelovige kan dwalen. Psalm 119 eindigt er mee: Ik heb gedwaald als een
verloren schaap.
Bent u er zo een? Helemaal de weg kwijt. Tegen kerk en gelovigen aanschoppend? O
bidt: zoek mij verloren schaap. De Grote herder doet het hoor.
Dwalen, hier afwijken van de Bijbelse leer, Paulus noemt dat zondigen. Ook afdwalen van
de Bijbelse waarheid is zonde voor God.
Slecht gezelschap bederft goede zeden, voegt Paulus er aan toe. Wie met pek omgaat
wordt er mee besmet. Hopelijk bent u goed gezelschap. Zegt u: ” Ik ben een vriend, ik
ben een metgezel van allen die uw naam ootmoedig vrezen. “
Kwade samensprekingen bederven goede zeden, zo staat het in de oude ST. vert. Gaat
meer over het gesprek in gezelschap. Zulk onderling gepraat beinvloedt het gedrag van
mensen negatief.
Paulus haalt hier een woord aan uit het blijspel Thais, van de Griekse blijspeldichter
Menander. Paulus staat midden in het leven. Voor beelden uit de wereld.
Roddelen. Tegen het negende gebod van God. Gevolgen zijn groot. Kwade
samensprekingen. Er was eens een boerendochter die veel kletste en roddelde.
Haar moeder zei: Hier heb ik een zak, ga die eens even legen op de berg met vuil achter
de schuur. Het meisje deed het: er bleken allemaal kippenveren in te zitten. Toen ze
dat tegen haar moeder zei, zei die: o ja, ga ze dan nu allemaal maar weer terug doen in
die zak. Ze zei mam dat kan niet meer, door de wind zijn ze alle kanten opgewaaid. Ja
zei moeder, zie je nu hoe gevaarlijk roddels zijn? Ze waaien overal heen.
Ja zusters, gaat het niet vaak zo? Onder moeders, die hun kinderen naar school brengen
’s morgens? Ik woon tegenover een school. Als het raam open staat, hoor ik hoe vaak er
geroddeld wordt.
Kwade samensprekingen, menig kerkelijke gemeente lijdt er grote schade door.
Enne broeders, wat wordt er onder collega’s besproken in de pauze tijdens een werkdag?
Wij moeten rekenschap geven van elk ijdel wordt.
Nooit gedacht hè dat de opstanding der doden straks, te maken heeft met ons onderling
gepraat hier en nu? We mogen wel bidden: Zet Heer een wacht voor mijn lippen…Laten
onze samensprekingen dus ook goede opbouwende samensprekingen zijn.
Hier gaat het over kwade samensprekingen aangaande de leer van de opstanding.
Verkeerd gerucht, als zou er geen opstanding zijn.
Wordt nuchter. Laat de roes van de wereld je niet langer bedwelmen.
De duivel wil je verdoven en bedwelmen. Niet alleen door de roes van de alcohol, of de
drugs, of de filmwereld.
Tot schaamte van die gemeente moet Paulus zeggen: Sommigen van u hebben de kennis
van God niet.
Paulus preekt Onderscheidend. Gaat er niet van uit dat de hele gemeente bestaat uit
kinderen van God en als zo danig behandeld moet worden.

6
Het is een gemengd gezelschap. Bekeerd en onbekeerd. Kaf en koren. Schaap en bok in
een hok.
Kent u de Heere? Meer dan verstandelijke kennis. Ook belangrijk. Om iemand te leren
kennen moet je ook het een en ander van hem afweten.
Maar het gaat om het persoonlijke kennen van God.
Kennen van de liefde. Zoals een man zijn vrouw kent en omgekeerd Hogepriesterlijk
gebed: “Dit is het eeuwige leven dat zij u God de Vader kennen en zijn Zoon.”
Kent u de opgestane Heere.? De Heere wil graag kennis net je maken via zijn Woord en
Geest. Hij wil jongelui zogezegd met je daten.
Als je Hem kent, wil je Hem steeds beter leren kennen. Dan is Gods Woord eten en
drinken en drinken voor je.
Als je van een meisje begint te houden, dan wil je haar beter leren kennen ja toch jonge
mensen?
Filippenzen 3. Dat ik Hem kenne en de kracht van zijn opstanding.
Ja, dan zie je ook uit naar die grote dag der dagen, waarop Christus wederkomt.
De dag van de opstanding der doden.
Dan mag ik Hem mijn Verlosser zien met mijn lichamelijke ogen. Hem die ik onsterfelijk
heb lief gekregen. Samen met al Gods kinderen mag ik Hem eeuwig groot maken en
aanbidden. Wat een heilige samensprekingen zulen dat zijn, wat een vrolijkheid, wat een
feest zal dat zijn.
Ja, die opstanding der doden, dat geeft ons hoop, dat geeft ons moed om als christen te
lijden en om als christen te leven.
Laat ons eten en drinken, dit verkondigde woord, want morgen… morgen leven we. Tot in
eeuwigheid!
Amen.