Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!
Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.
<strong>Travel</strong><br />
Vier dagen in, <strong>op</strong> en rond een ecolodge<br />
Wildernis<br />
<strong>op</strong> <strong>zijn</strong> <strong>ruigst</strong><br />
Zeeotters die je ‘s morgens begroeten, arenden die je<br />
bespieden, griZZlyberen die de oevers onveilig maken en<br />
bomen van meer dan vierhonderd jaar oud. <strong>op</strong> vancouver<br />
island is enkel plaats voor de ruige wildernis. in deZe afgelegen<br />
baai bevindt Zich de drijvende knight inlet ecolodge waar<br />
journalist geert de weyer vier dagen doorbracht. ecotoerisme <strong>op</strong><br />
Z’n strafst.<br />
52 | A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 | 53
<strong>Travel</strong><br />
1<br />
Het gebrom in de buurt van mijn hoofd wordt<br />
steeds harder. Ik sla wild om me heen om de<br />
gigantische hommel die ik denk dat het geluid<br />
voortbrengt, weg te slaan. Ik ben stomverbaasd<br />
als ik ontdek dat het geen storend insect is, maar<br />
een kleurrijke kolibrie die me <strong>op</strong> een halve meter afstand bestudeerd.<br />
Waarschijnlijk aangetrokken door mijn knalrood<br />
zwemvest. “Dat is nog niets,” merkt mijn gids fijntjes <strong>op</strong>. “Een<br />
week geleden vlogen er honderden kolibries rond de lodge,<br />
zich te goed doend aan de nectar die we voor hen hadden<br />
<strong>op</strong>gesteld.” Ik ben erg in mijn n<strong>op</strong>jes, maar het beste moet nog<br />
komen. Nog geen drie tellen later bemerk ik twee kleine dolfijnen<br />
<strong>op</strong> die de onze rivierboot begeleiden en daarna spot ik<br />
mijn eerste grizzly. Als introductie kan het tellen. Gedurende<br />
drie dagen zullen we met de boot langs de oevers varen in de<br />
ho<strong>op</strong> beren en andere dieren te spotten.<br />
s’ Zomers verblijven er in<br />
een straal van tien kilometer<br />
rond de lodge zo’n vijftig<br />
beren. Dan begint het<br />
spektakelseizoen.<br />
De kolibrie de me welkom bromde<br />
Into the WIld<br />
Uren eerder landde ik met een watervliegtuig bij de Knight Inlet<br />
Lodge. Ik had er toen al een tocht van zo’n 24 uur met veerboot,<br />
auto, bus en vliegtuig <strong>op</strong>zitten. De lodge is één van ‘s<br />
werelds t<strong>op</strong>bestemmingen om grizzlyberen in hun natuurlijke<br />
habitat te observeren, maar Glendale Coast is zo afgelegen dat<br />
hier amper een levende ziel te bespeuren is. Als ik even later<br />
verward naar de kaart van Canada sta te staren en mijn route<br />
probeer te achterhalen, houdt de kok achter me halt. Hij laat<br />
zonder één woord te zeggen <strong>zijn</strong> vinger over de route glijden<br />
en mompelt: “Zo, zo, zo, ennnnnn.... weer terug!” Hij eindigt<br />
met een quasi-bemoedigend schouderkl<strong>op</strong>je. “Welcome into<br />
the wild!”.<br />
SpektakelSeIzoen<br />
Glendale Cove is de thuisbasis van de grootste concentratie<br />
grizzly’s van British Columbia. ‘s Zomers, wanneer de zalm<br />
naar <strong>zijn</strong> geboorteplek terugkeert, houden zich in een straal<br />
van tien kilometer rond de lodge zo’n vijftig beren in het dichte<br />
woud <strong>op</strong>. Daarnaast heb je nog de zwarte beren die vanaf<br />
april hun winterschuilplaats verlaten en <strong>op</strong> zoek gaan naar<br />
voedsel. “Het spektakelseizoen begint,” klinkt het hier vrolijk.<br />
Onze gids is de 56-jarige Bob Scriba. Scriba is de rust zelve<br />
en is haast een levende encycl<strong>op</strong>edie van alle dieren die deze<br />
baai en omstreken herbergen. Om <strong>zijn</strong> nek hangt steevast een<br />
grote camera. Vroeger was hij truckchauffeur, maar toen hij<br />
een cursus eco-toerisme volgde bij de manager van de Knight<br />
Inlet lodge wist hij: Dit is het!<br />
GrIzzly’S obServeren<br />
Onze rivierboot blijkt de ideale manier om beren te observeren.<br />
We zitten <strong>op</strong> de eerste rij en bovendien storen we de<br />
beren niet. Grizzly’s doen zich vaak te goed aan krab, vis,<br />
mosselen en zeewier dat <strong>op</strong> de oeverbanken aanspoelt. Een<br />
tijdlang slaan we zo een moederbeer en haar jong gade die<br />
onafgebroken rotsen omver duwen <strong>op</strong> zoek naar hun favoriete<br />
hapjes. Na hun winterslaap eten grizzly’s maar liefst veertig<br />
tot vijftig kilo voedsel per dag, om tot twee kilo per dag aan<br />
te komen, beweert Scriba. Het wijfje is erg <strong>op</strong> haar hoede, wat<br />
alles te maken heeft met de komst van een nieuw mannetje. In<br />
de berenwereld durven dominante leiders immers berenjongen<br />
doden. “We zien het nu al een maand lang: alle wijfjes <strong>zijn</strong><br />
Wat is<br />
Ecotoerisme?<br />
‘Ecotoerisme’ betekent ecologisch bewust reizen.<br />
Ook <strong>op</strong> vakantie kan je je ecologische voetafdruk<br />
namelijk beperken. Zo kan je kiezen voor een<br />
hotel met Eco-label of enkel hotels en restaurants<br />
frequenteren die door locals worden uitgebaat. Zij<br />
doen ink<strong>op</strong>en immers <strong>op</strong> de locale markt. Met het<br />
oog <strong>op</strong> ecologisch reizen drink je een streekbiertje<br />
in plaats van je geïmporteerde lievelingsmerk.<br />
Stel ook je uitstappen in vraag: belasten ze de<br />
natuur? Met de quad de natuur verkennen is een<br />
pak vervuilender dan wandelen. Drink je uit een<br />
plastic fles of uit je drinkbus? Het kan ook nooit<br />
kwaad om eens te kijken of je vakantieverblijf<br />
recycleert of natuurbehoud sponsort. De Knight<br />
Inlet Lodge geeft bijvoorbeeld duidelijk aan dat<br />
ze recycleren, member <strong>zijn</strong> van een organisatie die<br />
duurzaam toerisme steunt en het ecosysteem van<br />
de beren respecteren.<br />
54 | A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 | 55<br />
1<br />
2<br />
dit watervliegtuig<br />
brengt je<br />
naar het<br />
hart van de<br />
natuur.<br />
grizzly’s<br />
eten veertig<br />
tot vijftig<br />
kilo voedsel<br />
per dag.<br />
een dutje<br />
om te<br />
verteren<br />
is geen<br />
overbodige<br />
luxe.<br />
2
<strong>Travel</strong><br />
Xxx<br />
Hier liep net nog een grizzly ...<br />
geagiteerd en houden zich liever schuil in de bush dan in de<br />
kijker te l<strong>op</strong>en <strong>op</strong> de oevers”, legt Scriba uit. De beren rondom<br />
de lodge <strong>zijn</strong> intussen gewend aan de boten. Ze beseffen dat<br />
boot noch passagier gevaar <strong>op</strong>leveren. Scriba: “Vorig jaar was<br />
een berenmoeder haar jong aan het leren zwemmen. Ze zwom<br />
recht langs onze boot. Indrukwekkend.” Andere beren hebben<br />
meer moeite met de menselijke aanwezigheid. Bijvoorbeeld<br />
Bruno, een naar verluidt indrukwekkende grizzly, vol littekens.<br />
Hij is erg wantrouwig en zal zich tijdens ons verblijf dan ook<br />
niet één keer laten zien.<br />
StrIjd teGen trofeejacht<br />
Bruno heeft reden te over om bloednerveus te <strong>zijn</strong> want elk<br />
jaar mogen jagers van de overheid een beperkt aantal grizzly’s<br />
schieten. Uiteraard wordt daarbij het grootste exemplaar<br />
geviseerd, dat de jager naast het meeste geld ook het meeste<br />
respect <strong>op</strong>levert. Maar volgens de gidsen van de Lodge brengt<br />
Plots krijgen we bericht<br />
over de radio. Enkele<br />
vissers hebben een school<br />
van dertig dolfijnen<br />
gesignaleerd.<br />
e 130<br />
1 2<br />
het afschieten van het dominante mannetje het prille evenwicht<br />
tussen de families in gevaar. Als het grootste mannetje<br />
dood is, verdwijnt ook de leidersfiguur.<br />
Elk jaar proberen de gidsen en de eigenaar van Knight<br />
Inlet de overheid te overtuigen om jagers niet meer te laten<br />
trofeejagen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. In<br />
British Columbia is het uitdelen van de legitimaties aan jagers<br />
immers erg controversieel. Want elke afgeschoten beer brengt<br />
zo’n 2.500 euro <strong>op</strong>. We hebben slechts één kans om te winnen,<br />
luidt het in de lodge. “Wanneer het ecotoerisme meer <strong>op</strong>brengt<br />
dan het schieten van beren, pas dàn zal er een einde komen<br />
aan het brutaal afschieten van de grizzly’s.” Tot nog toe slaat<br />
Knight Inlet er met <strong>zijn</strong> gidsenteam al enkele jaren in om de<br />
jachtvergunning binnen te halen. De 2.500 euro gaat naar de<br />
staatskas, maar de beren bleven leven. Een collectepot in het<br />
restaurant is alvast goed voor enkele honderden dollars per<br />
jaar. “De jagers <strong>zijn</strong> woedend,” zegt Scriba. “Volgens hen ver-<br />
EEn haPjE En EEn DrankjE ... buitEn<br />
deze mepal<br />
pichnickmand<br />
maakt je lunch<br />
compleet.<br />
vergeet plastic,<br />
investeer éénmalig<br />
in een duurzame<br />
sigg drinkfles<br />
sigg tree of h<strong>op</strong>e<br />
e 18,45<br />
dit deken heeft een waterdichte<br />
onderkant, een rits en handvat.<br />
buiten eten was nog nooit zo<br />
easy.<br />
outwell deken picnic<br />
e 17,95<br />
spillen wij hun ticket, want voor hun is een grizzly schieten<br />
een unieke kans. Wij ontnemen hen dat recht.”<br />
leGale houtkap<br />
De wildernis rond de lodge getuigt van een zekere ongereptheid,<br />
maar ook hier ontsnapt het woud niet aan de noodzaak<br />
van de moderne wereld. Vanuit onze boot bemerken we twee<br />
kaalgevreten heuvelt<strong>op</strong>pen: houtkap. “Jaarlijks worden stukken<br />
woud per <strong>op</strong>bod verkocht aan de meest biedende,” zegt Scriba.<br />
“De bomen worden vaak omgezaagd <strong>op</strong> de heuvelt<strong>op</strong>, zodat ze<br />
bij het naar beneden donderen ook andere bomen meenemen<br />
voor ze in het water terechtkomen. Als een groot vlot worden<br />
ze dan naar de houtzagerij gebracht.” Scriba verwenst het litteken<br />
dat de houtkappers achterlaten, maar voegt er aan toe dat<br />
hij respect heeft voor de werknemers. “Het is hard en gevaarlijk<br />
werk,” zegt hij, “Bovendien heeft de houtindustrie het moeilijk.<br />
Enkele jaren geleden stortte in de Verenigde Staten de huizenmarkt<br />
ineen, met fatale gevolgen voor de houtkap.”<br />
orka’S en dolfIjnen<br />
Scriba vaart ons tot bij een plek midden <strong>op</strong> een brede rivier en<br />
vraagt om naar het water rondom ons te kijken. “Deze kreek<br />
is de hoofdweg van dit gebied. De indianen gebruikten het<br />
honderden jaren geleden al.” Het water verandert plotsklaps<br />
van kleur. “Dat komt omdat er drie rivierstromen samenkomen,”<br />
legt Scriba uit. “Afhankelijk van de temperatuur is het<br />
water groen, blauw of melkachtig.” Plots krijgen we bericht<br />
over de radio. Enkele vissers hebben een school van dertig<br />
dolfijnen gesignaleerd. “Stel je voor dat het orka’s waren geweest,”<br />
merkt Scriba <strong>op</strong>. “Dat zaten we bang in ons kleine<br />
bootje te wachten tot ze weer verdwenen.” Maar onze interesse<br />
is gewekt en we blijven speuren naar vinnen die boven<br />
het water<strong>op</strong>pervlak uitsteken. Hier werden al zestien soorten<br />
56 | A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010 | 57<br />
3<br />
1<br />
2<br />
3<br />
aan boord<br />
kunnen we<br />
grizzly’s<br />
spotten <strong>op</strong> de<br />
oever.<br />
hier werden<br />
al zestien<br />
soorten orka’s<br />
gesignaleerd.<br />
in de kreek<br />
komen drie<br />
rivierstromen<br />
samen.<br />
afhankelijk<br />
van de<br />
temperatuur<br />
is het water<br />
groen, blauw<br />
of melkachtig.
<strong>Travel</strong><br />
de overheid<br />
laat elk jaar<br />
toe om een<br />
beperkt aantal<br />
grizzly’s te<br />
schieten. het<br />
afschieten van<br />
het dominante<br />
mannetje<br />
brengt<br />
het prille<br />
evenwicht<br />
tussen de<br />
families in<br />
gevaar.<br />
VancouVEr islanD Praktisch<br />
reisdocumenten<br />
Internationaal paspoort<br />
beste reisperiode<br />
In de herfst (van 25 augustus t/m<br />
15 oktober) bedraagt het gemiddeld<br />
aantal beren dat je dagelijks ziet 10<br />
tot 15. In de lente gaat het om 4<br />
tot 8 beren. De beste periode voor<br />
Orca Whale Watchcing is tussen<br />
midden juli en begin oktober.<br />
58 | A.S.Magazine - Nr. 11 - 2010<br />
Victoria<br />
Xxx<br />
CANAdA<br />
VancouVEr<br />
VereNigde StAteN<br />
sEattlE<br />
Verblijf<br />
De 15 kamers <strong>op</strong> de drijvende<br />
lodge <strong>zijn</strong> ruim (telkens voor 4<br />
personen) en voorzien van een<br />
eigen badkamer. De meesten hebben<br />
een balkon/terras en daardoor<br />
een uniek uitzicht. 30 tot 35<br />
bezoekers kunnen er gehuisvest<br />
worden. De nacht voor de afreis per<br />
watervliegtuig wordt gevraagd te<br />
boeken in Heron’s landing hotel <strong>op</strong><br />
Vancouver Island. ‘s Morgens word<br />
je er <strong>op</strong>gepikt met een busje van<br />
Knight Inlet.<br />
orka’s gesignaleerd en heel af en toe duikt er zelfs een bultrug<br />
<strong>op</strong>. “Prachtig, majestueus dier,” zegt Scriba, “maar het is moeilijk<br />
waar te nemen.”<br />
IjSkoude “otterduIk”<br />
Na drie dagen <strong>op</strong> de boot trekken we het land in om meer dieren<br />
te spotten. Bij het krieken van de dag wordt er <strong>op</strong> de deur<br />
gebonsd. Maar elk ochtendhumeur verdwijnt bij de aanblik<br />
van de morgenstond <strong>op</strong> deze godvergeten plek. De riviermonding<br />
is gehuld in een lage nevel waar naaldbomen en bergen<br />
met hun besneeuwde t<strong>op</strong>pen boven uitsteken. Plots hijst een<br />
grote rivierotter zich <strong>op</strong> de kade. Zijn vrolijke snoet doet zelfs<br />
de grootste chagrijn definitief ontwaken. Wie echter écht wakker<br />
wil worden, kan de otter achterna, met een duik in het<br />
ijskoude water bij de lodge. In de eetzaal ligt een gastenboek:<br />
“Seal and otter Club (members only)”. Wie het aandurft langer<br />
dan een minuut in het water te vertoeven, wordt automatisch<br />
lid. Er staan bitter weinig weinig namen genoteerd. De laatste<br />
durfal schreef: “Oh my God, it was soooooo cold!!!”<br />
<strong>op</strong> GrIzzlyterreIn<br />
Beren kijken van <strong>op</strong> het water is mooi, maar als je meer wil<br />
weten over de leefgewoontes van de grizzly moet je je <strong>op</strong> hun<br />
terrein voortbewegen. Tijdens deze hike bevinden we ons <strong>op</strong><br />
een netwerk van berenpaden. Volgens Scriba is het veilig,<br />
maar het neemt niet weg dat we een zekere nervositeit bij hem<br />
ontdekken die er eerder niet was. Zijn ogen schieten alle kanten<br />
<strong>op</strong>, alsof ieder moment een grizzly achter een boom of rots<br />
kan <strong>op</strong>duiken. “Dit is het terrein van de beer”, verduidelijkt<br />
onze gids, “vanaf nu geldt <strong>zijn</strong> wet.” We buigen ons over berenstront,<br />
inspecteren de “dagbedden” (plekken waar ze overdag<br />
slapen) en “rubtrees”, bomen waaraan ze hun rug meermaals<br />
per dag schuren. Intussen worden we gewaarschuwd om<br />
Bevolking: 740.876<br />
Oppervlakte: 32.134 km<br />
Provincie: british columbia<br />
Grootste stad: victoria<br />
Talen: engels<br />
Munt: canadese dollar<br />
Uurverschil: 9 uur<br />
contact<br />
www.grizzlytours.ca<br />
info@grizzlytours.com<br />
Tel. +1 250 337 1953<br />
Ernaartoe<br />
Vanuit Brussel via Air Canada en<br />
Lufthansa. Vanuit Amsterdam<br />
via KLM. Wij huurden een<br />
wagen via Wings ‘n Wheels uit<br />
Meise, die ook over reisformules<br />
beschikken voor verhuur, route en<br />
hotelovernachtingen in Canada.<br />
Meer info<br />
www.wnw.be/Canada of<br />
02/266.1300<br />
Met dank aan <strong>Inside</strong> <strong>Travel</strong> <strong>News</strong>.<br />
een ons passerende kikker met rust te laten. Kikkers <strong>zijn</strong><br />
bedreigd, klinkt het vermanend. Het is zelf illegaal om<br />
ze <strong>op</strong> te pakken. Even later houden we halt voor een gigantische<br />
waterval, waarbij plots enkele zeehonden hun<br />
k<strong>op</strong> boven het water uitsteken. Daarna dient zich een<br />
ruwe wandeling aan door een eeuwenoud regenwoud<br />
met omvangrijke met mos beklede bomen.<br />
kolIbrIe alS afScheIdScadeau<br />
Wanneer we bij de terugkeer hetzelfde pad nemen, zien<br />
we overduidelijk sporen in de modder. We werden gevolgd<br />
door een katachtige, een lynx. Maar echt gevaarlijk<br />
is het niet, we <strong>zijn</strong> met een te grote groep en staan<br />
niet meteen <strong>op</strong> nummer één in <strong>zijn</strong> voedselketen. Het lot<br />
heeft bovendien nog een mooi afscheidscadeau voor mij<br />
in petto. Mijn reis eindigt <strong>op</strong> exact dezelfde manier als<br />
ze begon, wanneer een kolibrie <strong>op</strong>nieuw interesse in me<br />
toont en met veel gebrom voor me halt houdt. De cirkel<br />
is rond. Drie uur later verlaat het watervliegtuig de<br />
aanlegsteiger van Knight Inlet Lodge. Hoog boven in de<br />
lucht kijk ik nog een laatste maal naar beneden. Onbeschrijflijk<br />
mooi. Ik zie dan pas goed hoe kleine groepjes<br />
dolfijnen over het heldere meer verspreid <strong>zijn</strong>. Een hert<br />
staat in een ondiep rivierlo<strong>op</strong>je en honderd meter verder<strong>op</strong><br />
lo<strong>op</strong>t een beer. En dan verdwijnt het vliegtuig in<br />
de wolken en is alles weg. n<br />
waren we inderdaad graag langer gebleven ...<br />
Een zeehond in het vizierde dolfijnen springen als afscheid nog eens vrolijk boven water. ja jongens, voor jullie kunstjes