Samen groeien door Sociale Innovatie - sociale innovatie brabant

Voorwoord bij congresbundel
‘Samen groeien door sociale innovatie’. Sociale innovatie beoogt groei te realiseren,
zowel in termen van productiviteit en rendement van de organisatie als in termen
van persoonlijke groei en ontwikkeling. En ‘groeien’ lukt het best als werkgevers,
werknemers én kennisinstellingen nauw met elkaar samenwerken.
Met de titel ‘Samen groeien door sociale
innovatie’ gaf het Nederlands Centrum
voor Sociale Innovatie (ncsi) z’n visitekaartje
af op zijn eerste jaarcongres dat
plaats vond op 6 juni 2007.
In het congrescentrum van de Erasmus Universiteit
Rotterdam ontving het ncsi zo’n 250 gasten,
waaronder Piet Hein Donner, minister van Sociale
Zaken en Werkgelegenheid en Alexander Rinnooy
Kan, voorzitter van de Sociaal Ecomische Raad.
Groei voor organisatie en medewerkers is de
doelstelling die ten grondslag ligt aan de oprichting
van het ncsi. Het ncsi is het resultaat
van samenwerking van werkgeversorganisaties,
vakorganisaties en kennisinstellingen en heeft tot
doel innovaties op het terrein van management,
organisatie en arbeid in bedrijven en instellingen
te bevorderen en te initiëren. Hierbij krijgen
zowel verbetering van de bedrijfsprestaties áls een
betere benutting van de talenten in de organisatie
ruime aandacht. Het ncsi mag hierbij rekenen op
brede steun van een aantal bedrijven en instellingen
die participeren in de Programmaraad en van
de ministeries van EZ, OCW en SZW.
In de eerste congres kwamen de doelstellingen en
activiteiten van het ncsi in de volle breedte aan
bod. De verslagen en bijdragen in deze congresbundel
getuigen hiervan.
Fietje Vaas en Frank Pot (TNO Kwaliteit van Leven)
beschrijven in hun bijdrage de historische aanloop
naar het huidige debat over en activiteiten rond
sociale innovatie en de wijze waarop vakorganisaties
en ondernemingsraden telkens weer positie
moeten kiezen in deze discussie én activiteiten. Zij
breken een lans voor directe participatie van werknemers
bij innovaties in bedrijven. Uit nationaal
en internationaal onderzoek blijkt dat werknemers
in Nederland uitstekend in staat zijn om bij te
dragen aan innovaties: zij beschikken over kennis
en competenties, ze zijn gemotiveerd en de goede
randvoorwaarden (werken in teams, autonomie en
regelruimte in de functie, taakroulatie) zijn volop
aanwezig. Minder optimistisch zijn Vaas en Pot
over het op innovatie gericht leiderschap en de
traditionele organisatiestructuren in Nederland. Zij
vestigen hun hoop onder meer op de ‘werknemer
2.0’ die bedrijven moet uitdagen tot nieuw leiderschap
en nieuwe organisatiestructuren.
Minister Donner breekt in zijn bijdrage een lans
voor het scheppen van ruimte voor nieuwe ideeën,
zowel bij overheid als bij sociale partners. Taboes
mogen op de helling, belemmeringen kunnen
worden weggenomen. Donner put inspiratie uit
de klassieken, maar adresseert met zijn verwijzing
naar het ontslagrecht ook het heden.
3