P^IMOIMC"

'- - ■; ■ i - ■

^mmmm-TW^f^mm^ 1 ^ 

■ 

■ ■ 

^ 

HET MOOISTE GESCHENK VOOR ELKE GELEGENHEID 

BETER, VOORDEELIGER EN ARTISTIEKER DAN IEDER ANDER MERK 

THE GRAMOPHONE COMP.Ltd. 

WERKT VOOR U DAG EN NACHT 

PRIMA 

REIS 

GRAMOPHONE 

MET 

PLATENBERGINQ 

COMPL. /90.— 

.His Master's Voice" 

MODEL NÎOS 

2 VEERIQ ONBREEKB. "WERK 

VOORZIEN VAN AUTOMATISCHEN REM 

EN AUTOM. SNELHEIDSAANÖEVER 

ii 

IN EIKEN ƒ120. 

„ MAHONIE /140— 

„His Master's Voice" 

MoDeL N£ leOo 

FIJN SRI-ON MEUBEL*. 

INBIKBN ï /255.— 

„ MAHONIE /300 — 


..■■_..-■■. . ■ . ' ■ . . ^ 

HET MERK OER 

VOLMAAKTHEÏO 

Masters 

Voice M 

Gramophone 

SPEELT GERUISCHLOOS 

STOPT AUTOMATISCH 

VOORZIEN VAN AUTOMATISCHE 

SNELHEIDSAANWIJZER 

WINDT AUTOMATISCH OP 

ENORME KEUZE BIJ 

WILLEM SPRENGER 

AGENT- DER GRAMOPHONE COMP. Ltd. 

PASSAGE 46 - DEN HAAG 

Filiaal: Laan v. Meerdervoort 60a 

Grootste keuze nieuwste 

Dansplaten f 2,25 

MODELN'ZSO^SäIPN- 

MBUBêL. 

IN EIKEN ^320.— 

.MAHONIE/375- 

WIJ VERKOOPEN STEEDS 

TOT IEDERS TEVREDENHEID 

PRIMA GRAMOPHONE 

MODEL 0.60 Ä ^ 2VEERIö 

WERK 

COMPL. ƒ90.— 


MODEL N^ 125 

PRACHTVOL VAN KLANK - 

VOöRZIEN^NIEüWÖTEVEÄBErERINöEI 

IN EIKEN c/175.— 

„ MAHONIE i/200.— 


MODEL N* M0 

NIEUWSTE 

UITV1NDINÖ 

ZONDER HOORN 

GELUIDSARM 

I OF SOUND-BOX 

SPECIAAL 

I MODEL 

VOOR 

jöROOTE 

IIPCALEN 

IN EIKEN ƒ560.— 

„ MAHONIE /610.— 

.His Master's Voice' 

it 

HOLLAND5CHE 

COMPONISTEN 

BERNARD ZWEERS 

Het overlijden van een onzer 

meest bekende Hollandsche toon- 

dichters brengt een onverkwikkelijke 

periode onzer muzikale geschiedenis 

in herinnering. 

Hernam Rutten heeft aan het graf 

van den componist met enkele woor- 

den gezinspeeld op den droevigen 

strijd dien hij voeren moest, (een 

strijd hem opgedragen), tot erken- 

ning van zijn kunst. Niet uit egoïsme 

dus, niet om gevierd te worden en 

zich te tooien met lauweren van één 

dag en die, verdroogd, moesten ge- 

tuigen van den jubel van één enkelen 

avond, hij wilde alleen dat men zijn 

kunst erkende. En in die kunst, die 

zuiver Hollandsch was wilde hij een 

nationaal werk geëerd zien. Want 

dit is wel het meest tragische ge- 

weest in zijn leven: hij de altijd 

enthousiaste vroeg geestdrift aan een 

volk, dat een wereldrecord op zijn 

naam heeft voor onverschillgheid ir. 

zake kunst. Het ligt niet in den 

aard van dit artikel een „geestig- 

heid'' te willen lanoeeren. Maar heeft 

een onzer revue-spelers niet een rauwe 

waarheid gezegd, toen hem gevraagd 

werd wat eigenlijk een „groot man" 

was en hij het antwoord gaf: Een 

groot man, da's iemand dien ze dood- 

p.sten als hij leeft en wanneer-ie 

dood gaat, roepen ze: Lang zal 

hij leven! 

Wij hebben het • gezien bij den 

dood van Heyermans, een sterven 

verhaast door lieden, eens door hem 

met zijn kunst groot .geworden en 

die z'n laatste levensjaren vergald 

hebben met faillissementsaanvragen. 

Bernard Zweers leefde in betrek- 

keiijken welstand. Timmerde nimmer 

aan den weg. Het eenig „publieke" 

dat hij deed, was even dankend op- 

staan na een erkentelijk applaus dat 

weerklonk wanneer Mengelberg een 

zijner werken voordroeg. Hij zat 

altijd op dezelfde plaats, op het 

balcon van het Concertgebouw, de 

hand aan het oor, want hij leed aan 

een hevige doofheid. 

De werkzaamheden van Bernard 

Zweers waren tweeledig: paedago- 

gisch en compositorisch. 

Welke van beide het belangrijkst 

waren, dat zal de toekomst beslissen, 

de genadelooze rechter, die over alles 

en allen oordeelt. Maar reeds ver- 

dient te worden gezegd, dat hij als 

opvoeder van de muzikale jeugd een 

groote revolutionaire kracht was. 

Elke revolutie overleeft zich. Om- 

dat de dag van morgen een ge- 

deeltelijke verwerkelijking brengt van 

datgene, door de revolutie gewild. 

Toen Zweers uit Duitschland, waar 

hij voor rekening van een muziek- 

vriend gestudeerd heeft, terug kwam, 

verkeerde ons land in een geeste- 

lijken sluimer, die zich vooral van ons 

muziekleven had meester gemaakt. 

De schilderkunst had een geweldenaar 

als Van Goch, werkers als de Manssen 

een krachtmensch als Breitner. De 

kunst der letteren was ten strijde 

getogen tegen het burgerlijk gedoe, 

dat zich van haar had meester ge- 

maakt, ontwaakt door het helle, 

doordringende klaroengeschal vari de 

pioniers van 1880. 

De muze der kunst had nog geen 

ridder die zich het harnas om de 

TtCTlOONEELWtRK^WtiK 

A3LS OB WIJN ÏS ÏN OEM MAM 

OPGEVOERD DOOR HET THEATRE ODEON. 

.il sluk is echt Fronsch. Een genoeglijk, vroolijk luchtig niemencUlleije. dal 

intussclien alle gelegenheid biedt om ons een avond van knap looneelwerk 

te verloonen. Een gelegenheid, die het gezelschap van hel Theater Odeon met 

beide honden heeft aangegrepen en in de eerste plaats Chrispijn junior, die 

een allervermakelijkst type maakte van hel jongmensch, dat de slechte ge- 

woonte had zoozeer van wijntje te genieten, dat hij bijkans steeds door dit 

aardsche tranendal heendanste. Zoo was hel eens. maar een zondaar kan zich 

bekeeren en ook deze zondaar heeft zich, na een geruimen lijd in het buitenland 

te hebben rondgezworven, de oude zonde over boord geworpen. Hij keert bij 

zijn vrienden — een mama met een paar dochters, die zij behoorlijk aan den 

man wil helpen, echt en goed getrouwd, zulks om in een betere positie te 

komen dan met haar zelf'het geval was! — totaal nuchter terug en treft daar 

voorts zijn besten vriend aan. die met de oudste dochter een liaison heeft. Er 

volgt nu een zeer ingewikkelde historie. Mama vindt den bekeerden zondaar 

een orachtman voor haar jongste dochtertje, maar haar oudste, wien de liaison 

verveelt, wordt op den genezen leerling van Bacchus verliefd, en deze bedriegt 

nu zijn besten vriend. 

Als hij door een samenloop van omstandighedtn zijn waterkuur onderbreekt 

en Ie veel whisky's hijschl. loopt de zaak natuurlijk tolaal mis. Als de wijn is 

in den man, is de wijsheid in den kan en in zijn dronken bui vertelt hij zijn 

vriend de waarheid. Hevige scène, maar hel eind is prachtig: weer nuchter 

verklaart hij. dat wal hij verteld had, niets dan onzinnige dronkemanslaal was 

geweest, hij trouwt met de jongste dochter (rtiede dank zij de bemiddeling van 

een hopeloos op dil meiske verliefden sportleven Bril) en de liaison van de 

oudste dochter zal door een echt huwelijk met haar vriend vervangen worden 

Mama. heel de familie in den zevenden hemel. Ik heb u hier iels van hel stuk 

verteld, ten einde degenen die het mochten gaan zien. niet van de gekke ver- 

rassingen Ie berooven. welke er in voorkomen (een belangrijk punt b.v. is, dat 

de ex-drinkebroer tegenover zijn vriend moet doen. alsof hij nog steeds aan 

den drank is. hetgeen dan deze vriend en zijn vriendin afschuwelijk vinden!) 

liet ik veel van het amusante verhaal loopen. Laat ik dit overzicht besluiten 

met den raad aan hen. die eens een avond pret willen hebben om een amu- 

siinten samenloop van intriges en om goed spel, waarin naast Chrispijn. diens 

vriend Flor de la Roche uil muntte, een bezoek te brengen aan het theater 

op de Heerengrachl. '• ^ 

FOTO-O CORET 

schouders had geworpen om haar te 

beschermen tegen het kleinzielig ge- 

criticaster van lieden die alleen ge- 

amuseerd, niet geënerveerd wilden 

worden. Want daär betaalden ze 

immers voor. Zij wilden voor de 

„mode" wel een Beethoven aanhoo- 

ren, mits de kellner ze msar op tijd 

hun „kleintje koffie" bracht, tijdens ' 

de Amsterdamschè park-concerten. 

,,Dat kleintje koffie.. . ." 

Het heeft, meer dan alle vergiften 

bij elkaar, onze muzikale beschaving 

geremd, tegengehouden. 

Maar Zweers kwam uit Duitsch- 

land terug als volbloed Wagneriaan. 

Dat klonk de conservatieven van 

destijds in de ooren, als het heden 

ten dage zou zijn, wanneer een bolsje- 

wiek op een receptie -ten' hove de 

Internationale zou gaan voordragen. 

Resultaat: verbazing, verbann ■ g, 

weer versuffing. Maar Zweers had 

nu eenmaal de aandacht op zich 

gevestigd en eenige geestdriftigen om 

zich verzameld. 

En in dezen kring van aanhangers, 

is hij feitelijk zijn leven lang gebleven. 

Wanneer een zijner werken naar 

buiten kwam, dan was dit zeker te 

danken aan den drang van de men- 

schen, die om hem heen, zijn eerlijk 

kunstenaarschap lief hebben. 

De aanhangers werden leerlingen, 

opgevoed met een methode die even- 

zoo baanbrekend als persoonlijk was. 

Dit is de groote beteekenis van 

Zweers als paedagoog. 

De componist Zweers is als toon- 

dichter geïnspireerd door dezelfde 

bronnen als die, welke onze moderne. 

schilders tot hun schepping geleid 

hebben : de Hollandsche atmospheer, 

de Hollandsche kleuren, het licht- 

spel tusschen onze laaghangende 

wolken. Men heeft zijn muziek wel 

eens vlak genoemd, naïef, niet warm. 

En bij wijze van vergoeilijkend 

compliment: „knap, zeer knap ge- 

ïnstrumenteerd". 

Maar men vergat, dat al zijn 

werken gedicteerd waren door het 

groote, verwarmende gevoel, dat hem 

bezielde: liefde voor zijn Holland. 

En eerlijk, zonder pose, eerlijk, 

zonder geleerd-doenerij, eerlijk zonder 

bluff gaf hij zijn melos, dat eenvou- 

dig, maar wadr was. 

Met Zweers is een edel kunstenaar, 

een oprecht mensch heengegaan. 

En het is geen toeval, dat zijn 

schoonste hoedanigheden van talent, 

geest en gemoed zich het volledigst 

uitspraken in zijn groote symphonic: 

„Aan mijn Vaderland". 

Uit dit werk zullen zij die na ons 

.komen, de verklanking hooren van 

de picturale schoonheden van het 

land dat Zweers boven alles liefhad. 

En alleen reeds door dit werk zal 

hij, zeker voor onze muzikale cultuur 

onsterfelijk blijken. ^', 

r7»£ 

m t *l 

CENT 

i SPECIAL 

SIGARET

"Hf 

SLSE DANKME1 JER geniet op het oogen- 

blik in Rotterdam de belangstelling van 

dat deel van het publiek, dat zich sterk 

aangetrokken gevoelt tot de edele dans- 

kunst. Ze treedt in de Maasstad op in de 

dancing Lybelle, de nieuwe tempel van 

Terpsichore in de nabijheid van het Caland- 

plein. In deze gezellige zaal verrast ze velen 

met haar prestaties en die harer leerlingen, 

waaronder haar zuster Margot. 

Ter gelegenheid van dit succesvolle op- 

treden brengen we hier eenige beelden van 

dit ensemble. Men ziet Else Dankmeyer, 

Jiaar zuster en een harer leerlingen In een 

Strausz-wals, men aanschouwt een moment 

uit een Faust-ballet, we geven een afbeelding 

van het impressieve kopje van Else Dank- 

meijer zelf, verder rechts beneden een ?olo- 

dans uit het Faust-ballet en dan nog beneden 

een groteske van Margot Dankmeyer. 

Else Dankmeyer is Nederland's meest be- 

gaafde balletdanseres, en vooral bekend uit 

hare prachtvolle en oorspronkelijke ver- 

tolkingen, vooral van de Faust-balletmuziek, 

dan zweefde ze met haar leerlingen, als 

waren het „lybellen", over de spiegelende 

dansvlakte. 

Zij heeft ook thans weder het publiek in 

verrukking gebracht door hare gratievolle 

en temperamentvolle danskunstuitingen. 

De directie van „Lybelle" heeft hiermee 

in deze richting getoond de kunstzin van 

het publiek naar waarde te schatten. 

__^_ 

wd//en beelden 

pen jong poëet, komt op een kermis terecht, 

^ waar hij een tik van een schommel krijgt. 

Als hij bijkomt, staat een meisje over hem 

gebogen en het blijkt, dat haar vader iemand 

vroeg om rijn wassen beelden te beschrijven, 

waaraan hij zeer gehecht is, vooral aan Jack 

te Ripper, Haroun al Rashid en Iwan de Ver- 

schrikkelijke. Meer aangetrokken door het 

meisje dan door het baantje, belooft hij de 

beschrijvingen' te maken en een oogenblik 

later vliegt zijn pen over het papier en vertelt 

hij de geschiedenis van Aroun, die op zekeren 

avond het hof ging maken aan Maimune, de 

vrouw van den pasteibakker Assad, die was 

uitgegaan om voor haar den ring van Aroun. 

waarmee men zich alles wenschen kon, te be- 

machtigen. Als haar man thuiskomt, verbergt 

zij Aroun in den oven, maar hoe is het dan 

mogelijk, dat Assad haar den arm van Aroun 

brengt met den ring aan den vinger? Hij fluis- 

tert haar in, dat er altijd als hij uit is een 

wassen pop in zijn bed wordt gelegd. Maimune 

weet nu, dat de ring de echte is en wenscht 

den kalief weer in leven, waarop deze tot 

ieders verwondering — Assad's achtervolgers waren reeds aangekomen — spring- 

levend uit den oven te voorschijn treedt. Vervolgens krijgt de geschiedenis van Iwan 

de Verschrikkelijke een beurt. Deze had juist een nieuw vergif bewonderd, dat zijn 

beul uitgevonden had en waarmede het mogelijk was iemands dood op de seconde af 

te bepalen, toen hij een invitatie kreeg op de bruiloft te komen van de dochter van 

een edelman. De man wordt vermoord en Iwan beveelt, dat het feest zal worden 

voortgezet. Hij laat de bruid gevangen nemen, maar als hij haar wil omhelzen, slaat 

zij hem. Dan laat hij haar door een raam haar bruidegom zien, die op de pijnbank ligt. 

Plotseling komt zijn arts binnenloopen en roept: Gij zijt vergiftigd, o Czaar. Hij 

had een glas met vergif gevonden met den naam van den Czaar benevens drie 

kruisjes er op. Iwan snelt naar den beul, smeekt hem om een tegengif en biedt hem 

zijn keizerrijk en zijn kroon, maar de beul weigert, hij heeft zichzelf ook vergiftigd. 

Iwan valt ten slotte dood neer. Vermoeid van zijn werk valt de poëet in slaap over 

de geschiedenis van Jack te Ripper en ziet deze afkomen op het meisje, dat hij 

bemint. Hij tracht haar te beschermen, maar voelt een zwaard in zijn borst steken. 

Dan wordt hij wakker en bemerkt, dat het zijn eigen potlood is, terwijl twee armen 

om zijn hals worden geslagen en twee lippen op de zijne gedrukt worden. Het meisje 

stelt hem. schadeloos voor de in zijn droom doorgestane angsten. Het is aan de 

Exclusif-film te Amsterdam te danken, dat dit expressionitische filmwerk met zijn 

interessante decors ook naar ons land is gekomen.

D£ DOODE 

006EN 

fooneelgedicht van 

Hanns Heim Ewers en 

Marc Henry. 

Muziek van Eugen d'Albert. 

Nederlandsche vertaling van 

Herman Rutters. 

De opera bestaat uit 

een kort voorspel, sym- 

bolisch bedoeld en één 

bedrijf, dat zonder on- 

derbreking de geheele 

handeling weergeeft. In 

het voorspel begroet 

een herder een huis- 

waarts keerenden maai- 

er. De herder leeft ge- 

lukkig in verre een- 

zaamheid. Als de her- 

dersknaap met dekudde 

terugkeert en vertelt, 

dat er één lammetje 

verdwaald is, gaat de 

^^^^^^^^^^m^^muî m herder zijn schaapje 

M I ' I zoeken, trachten 

|l | | met lokkende fluit 

terug te krijgen. 

De inhoud is in 't kort 

als volgt. 

Arcesius, buitengewoon gezant van den Romeinschen Senaat te 

«Jeruzalem, heeft eens. in Korinthe, de blinde, hulpelooze Myrtocle 

gevonden, die door de innige toewijding, van haar weldoener, in 

vurige liefde voor hem ontgloeid is. Zijn vriend, de hoofdman 

IAurelius Galba, een forsche schoone Romeinsche ridder heeft de 

. vrouw met de doode oogen eveneens hartstochtelijk lief, en als trouwe, 

i eerlijke vriend van Arcesius dezen zijn gevoelens niet verborgen. 

De blinde Myrtocle ziet in haar verbeelding haar echtgenoot in 

A heerlijke schoonheid. Maar in werkelijkheid is Arcesius een door 

il de natuur leelijk, hinkend, misvormd wezen, en hij begrijpt, dat 

y zijn geluk slechts door de blindheid van Myrtocle's oogen bestaat. 

IMaar zij verlangt naar het licht, om haar man te aanschouwen ; 

wonderdokters hebben al meermalen hun heilmiddelen gebracht, 

0 doch steeds tevergeefs. Maar nu hoort zij van hare slavin Arsinoè, 

j dat de profeet Jezus van Nazareth, die wonderen doet, Jeruzalem 

' binnentrekt. En als Maria van Magdala verkondigt, dat Je?us ge- 

il komen is, om aller manschen verlossing te brengen, laat zij zich 

V naar hem voeren. Het wonder gebeurt, Myrtocle wordt ziende en zij 

I schenkt geen aandacht aan de waarschuwing, dat zij den Profeet 

vervloeken zal nog voor de zon ter kimme neigt. Vol liefdesverlangen 

wacht zij nu haar man, en Arcesius met Galba terugkomende, is 

ontzet als Arsinoë hem de tijding van de genezing brengt. Hij durft 

in zijn leelijkheid zijn vrouw niet voor de ziende oogen te treden, 

en als Myrtocle den forschen schoongebouwden Galba ziet, weet zij, 

dat deze haar echtgenoot moet zijn. Zij spreekt hem toe met van 

^Kv liefde trillende stem. Galba zwijgt onthutst, en tracht haar af te 

* weren, maar als zij zich in zijne armen werpt, ontbrandt ook 

zijn lang beheerschte liefde en in vurige kussen beantwoorden 

zij elkaar's begeerten. Dan komt het ontzettende: in razende 

«Il woedeen vertwijfeling springt Arcesius op Galba toe, en worgt hem. 

Il Myrtocle houdt den leelijke kreupele voor een beest, een ondier 

H maar langzaam aan, door de voorlichting van Ar- 

1 % sinoë, ^^\ dringt het tot haar door, wat er gebeurd 

is: die schoone man was 

een vreemde en demoorde- 

naar haar man. Dan ver- 

vloekt zij den profeet, die 

haar ziende maakte; zij 

keert zich naar de dalende 

zon, en met haar nog zwak- 

ke oogen staart zij in het 

zonnelicht, totdat het licht 

van hare oogen is 

uitgebluscht. En de 

opnieuw blind ge- 

worden vrouw kent 

onmiddellijk weer 't 

geluk, dat het hooren 

van Arcesius' stem 

haar altijd gegeven 

heeft. De avond- 

schemering daalt, 'n 

herder gaat voorbij, 

het verdwaalde lam- 

metje op de schou- 

Hprs dragend. F.S. 

•« ©• 

I ( 

Q O 

O 3 

I I 

O 9 

O » 

1 1 

11 

I 

11 

i i 

11 

i» « 

« o 

i I 

o o 

I I 

-© ©- 

____ 

. —©• 

3LOOÏS 

OAVÏÖS 

We gelooven niet, 

dat er één Nederlander 

te vinden is, die Louis 

Davids niet kent. Geen 

wonder trouwens, want 

het aantal jaren, dat 

hij op de planken heeft 

doorgebracht, is reeds 

zeer groot. Als spruit 

uit een artistengeslacht 

stond hij al heel vlug 

achter het voetlicht en 

zoodoende ligt zijn zil- 

veren jubileum al eenige 

jaren achter ons. En 

meer levenswijsheid 

heeft hij opgedaan dan 

menigeen, die op het 

oogenblik in cabaret of 

variété optreedt. De 

harde, kommervolle tij- 

den van de vroegere 

variété-artisten heeft hij 

meegemaakt en ze heb- 

ben van dezen plenteren 

kop, dezen kerel met 

doorzicht, een strijder 

gemaakt, die ten eeuwi- 

gen dage door zijn 

collega's met lof mag en moet worden genoemd, 't Is Davids 

geweest, die als jongmaatje krachtig optrad voor de erkenning van 

z'n vakgenooten als menschen. Hoe was 't vroeger daarmee gesteld? 

Bedelende haast moesten ze aan den kost komen, geëxploiteerd 

door café-houders, die dan liefst nog een houding van weldoeners- 

der-menschheid aannamen. Slaafsche onderdanigheid was een der 

hoofdkenmerken -van de variété-artisten van die dagen. Dat was 't 

wat dat heldere Rotterdammertje stak, wat hem pijn deed, wat 

hem griefde. En haast nog meer hinderde het hem, dat z'n collega's 

in het geheel niet beseften, hoe weinig ze behandeld werden als 

menschen, die recht hadden op achting en waardeering. Die strijd 

naar alle kanten heeft Louis Davids gestaald, heeft hem het leven 

nog beter leeren kennen en 't is met zijn natuurlijken aanleg 

ongetwijfeld een der redenen, die er toe hebben meegewerkt, dat 

hij als artist, als kenner van onze maatschappij, van de.mensehen, 

van alles, alles om hem heen, gekomen is waar hij thans staat: 

op een der eerste plaatsen onder de Nederlandsche artisten. 

Het leven heeft in hem steeds meer den kunstenaar ontwikkeld. 

Je bent artist of je bent 't niet, mâr dat wil nog niet zeggen, 

dat als het eerste het geval is, je maar dadelijk vooraar. staat. 

Davids heeft 't begrepen en hij heeft hard, heel hard gewerkt. 

Hij heeft zelfs meermalen te veel van zichzelf gevraagd. En 

toch loopt men groeten kans, dat hij weer in die fout vervalt, 

de man kan eenmaal niet anders. Hij schrijft revues en liedjes, 

componeert dan weer, treedt 's avonds in een revue-theater op 

of hij is te vinden op het meer intieme tooneeltje van een 

cabaret. Maar één ding staat vast, waar hij op de planken 

komt, daar is publiek. 

Davids is en blijft een prettige, joviale kerel en 't is een genot 

'zoo een rustig oogenblikje met hem te babbelen en hem dan eens 

gade te slaan. 

Welk een vitali- 

teit, wat een le- 

en ! Welk een zin 

voor humor 1 Wat 

een nooit-eindi- 

gende stof voor 

conversatie. En 

dan die glundere 

oogen Dan 

verwondert men 

zich nimmer, dat 

er zoovelen zijn, 

die graag Louis 

Davids in gezel- 

schap hebben en 

dat het publiek 

altijd weer de za- 

len bezoekt, waar 

deze charmanten 

acteur zich' ver- 

toont. Dat hem 

dit nog lang be- 

schoren moge zijnl 

Ir 

De leidsche promotie. 

Op Maandag 9 Februari is 

de Koningin der Nederlanden 

bekleed met • de waardigheid 

van doktor in de rechtsweten- 

schap. Men heeft getracht haar 

bij gelegenheid van 't 350-jarig 

bestaan van de Undversiteit nog 

inniger aan deze door een 

Oranje gesticht^' leerschool te 

verbinden, door haar tot dezen 

graad te oromoveeren. 

Is het vreemd» dat wi) bij 

die gelegenheid aan het hier- 

boven afgebeelde schilderij van 

den mongrammist H. B. (ver- 

moedteJijk Hendrick van der 

Bmgh) dachten? 

.Wij vroegen een bekend leide- 

naar, den heer Van Rossum 

du Chattel, vermaard als leider 

van vete 3 Octoberfeesiten, om 

bij dit schilderij enkele bijzon- 

derheden te geven. 

Thans is de heer v. Roswim 

»lan het- woord: 

Het is inderdaad een kostelijk 

stukje „Leidsche geschiedenis", 

dit schilderij,, voorstellend „een 

Leidsche Promotie". 

Het stuk dateert van om- 

streeks 1650. Wij schrijven 

nu 1925 en men vraagt zich 

eerbdedig ai, hoeveel jonge 

mannen zijn .er sinds dien tijd 

tot doctor gepromoveerd en 

door dit academie-poortje, nu 

hek, de wijde wereld inge- 

stapt, bezield door de colleges 

van mannen als: Scaüger, Snel- 

lius, Gomann, Descartes, Schol- 

ten, Thcwbecke, Cobith, Oppen- 

heim, Lorenz, Einstein, Eint- 

hoven, Kamerhngh Onnes en 

aoovete andere. 

" Onschatbaar is ook nu nog 

de invloed die zich uk dit 

wetenschappelijk centrum over 

den ganschen aardbol heeft 

uitgestort en nog steeds door- 

gaat met zijn wetenachap- 

pelijke werk tot heil van 't 

menschdom. 

Dit schilderij stelt, zocals ge- 

zegd, voor een promode om- 

streeks 1650. De muren van het 

academie-gebouw, van de west- 

zijde gezien, zijn nog dezelfde; 

in pktaits van het tegenwoor- 

dige ijzeren hek, was er in die 

De Koningin tot Eere-doktor gepromoveerd 

De Koninkiiike familie wordt aan de grens van Leiden begroet 

De stoet der hoogleeraren 

Voorafgegaan door den pedel met zijn staf Vooraan êt men orof. Einstein, daarop volnadert 

de stoet der profsasoren. gen links prof. Ooit, rechts prof. P. J.Blok. 

De Koninklljke familie verlaat na de plechtigheid de Pieterskerk 

De Koningin op het punt de Academie binnen te gaan 

^BÊBÊÊÊm ■■ 

dagen een muur, met in het 

midden een poort of door- 

gang, aan beide zijden geflan- 

keerd door twee raamkozijinen, 

waarachter zich waarschijnlijk 

een aantal knusse wachtkamer- 

tjes bevonden. 

Men zal moeten toegeven, 

dat deze toegang tot de 

academie heel wat mooier was 

dan het banale zwart-ijizeren 

hek van thans. 

* « 

* 

De promotie is afgeloopen en 

plechtig komen nu promotors, 

professoren mitsgaders studen- 

ten door de academie-poort 

naar buiten. 

De stoet wordt geopend door 

de pedellen, twee net als nu, 

de staf hunner waardigheid 

dragen zij met academische 

deftigheid, dan volgt direct 

daarop de jonge doctor met 

baret, begeleid door zdjn pro- 

motors en gevolgd door enkele 

hoogleeraren, terwijl de stoet 

gesloten wordt door een groep 

studenten, blijkbaar de vrienden 

van den jongen doctor. 

* * 

Er is veel belangstelling voor 

deze promotie, de Schout met 

angedêkt hoofd, staat waar- 

schijnlijk orders af te wachten 

in verband met den weg dien 

de stoet zal kiezen. Zijn taak 

is voor de orde te zorgen, ter- 

wijl links in den hoek, tegen 

den muur, eenige muzikanten 

zien opgesteld, die ter eere dezer 

promotie wat vrooldjke muziek 

laten hooren. 

Het noodige medeleven van 

de zijde der burgerij in 

de „faits et gestes" der Leid- 

sche Academie ontbrak ook 

toentertijde niet, zelfs een 

moeder met haar ziuigeling op 

den schoot doet bij deze aca- 

demische gebeurtenis van haar 

belangstelling blijken. 

Zeer geestig is de Leidsche 

straatjongen hier in het geval 

betrokken, rechts van de poort 

ziet men den straatbengel op 

het uitstekend profiel van den 

pilaster of kolom geklommen, 

hij moet de beste plaats hebben, 

want meeleven met de studenten 

heeft de Leidsche jefugd, toen, 

evenals nu nog, steeds gedaan. 

Zeer terecht merkt de heer 

v. Rossum du Chattel' verder 

op, dat uit dit schilderstuk, 

dat meer om zijn historische- 

annecdotische waarde dan om 

zdjn artistieke hoedanigheden 

beteekenis heeft, een bewijs te 

meer is voor de belangstelling, 

sterker het medeleven in alles 

wat de academie aangaat van 

de zijde van de burgerij. 

M. E. R. CURIUS. 

REMAS 

ANCRE 

DE Bi 

TIJDMET ER

BRIEF UIT BRUSSEL 

{Van onzen specialen Belgischen 

corresponden t) 

Onae prinses heeft vóór de 

eerste maal op een officieel 

hofbal' gedanst. Hare „entreée 

dans fe monde" was werkelijk 

de brusselsche gebeurtenis. 

Prinses Marie José is sänds 4 

Aojgustus laatstleden 18 jaar 

oud. Zij, is om hare gratie- 

volle verschijning en aard zeer 

geliefd — en om dezen belang- 

rijken stap in haar leventje was 

er dan ook een lieve glimlach 

en 'n sympathieke belangstel- 

ling. Ziiji heeft gedanst met Sir 

George Graham, den Engel- 

schen ambassadeur te Brussel. 

Het bal reif, waarnaar door 

zoijvelen als naar een wonder- 

lijken droom werd uitgezien, 

was schitterend. Niet minder dan 

zesduizend personen waren uit- 

genioodigd en den heelen avond 

was de drukte rond het sprook- 

jesachtig-verlichte paleis buiten- 

gewoon. 

De koning was in generaals- 

umdfonm; prins Leopold 1 droeg 

de xundform van onderluitenant 

der grenadiers; de prinses was 

in witte tule. 

En ook hier, in dtez« grootsche 

marmeren zalen, waar nog de 

booge auilen zoovele getuigen 

zijn van de gereserveerde gratie 

der menuet's en der crinolines, 

ook hier dringt de modterne 

tijdgeest binnen. 

De eerste dans van ons lief 

prinsesje was een fox-trott. Het 

heele programma, uitgevoerd 

door een uitstekende jaiz-band, 

bestond uitsluitend uitmoderoe 

dansen: veertien fox-trott, vier 

one-step en twee walsen en, net 

WAT BUITEN EN BINNEN 

ONS LAND GEBEURDE 

2—9 Februari 

De belangrijkste twee gebeurte- 

nissen van deze week op buiten- 

landsch gebied zijn de toenemende 

wrijving tusschen Griekenland en 

Turkije èn de onmogelijkheid om 

in de Opium-conferentie overeen- 

stemming te krijgen waarbij Amerika 

zich wilde neerleggen. 

Turkije is wel sterk agaceerend 

opgetreden, het heeft het hoofd van 

de Grieksche kerk verplicht uit 

Constantinopel te vertrekken en 

dit om een reden, die met een beetje 

goeden wil, best had kunnen worden 

weggenomen. Dit is niet de eenige 

uiting van onvriendelijkheid van 

turksche zijde tegenover de weste- 

lijke naties. Engeland is ook aller- 

minst vriendelijk door Angora be- 

handeld en men vreest dat er meer 

achter deze opzettelijke onhebbelijk- 

heid zit. 

Dat men in Genua niet tot over- 

eenstemming kon komen is daarom 

dubbel jammer omdat wanneer dit- 

maal Amerika met deze conferentie 

had kunnen meegaan, er voor de 

toekomst zooveel meer kans was 

geweest, dat de Ver. Staten zich 

uit hun isolement hadden vrijgemaakt. 

Het is intusschen verheugend te 

vernemen, dat de commissie voor 

de buitenlandsche zaken uit het 

Amerikaansche buis van afgevaar- 

digden zich voor de toetreding van 

PRINSES MARIE JOZÉ 

de dochter van het belgische koningspaar. 

als in late uren op een onstuimig 

populair bal, sloot het 

prachtige feest met een one-step. 

Ik vermoed, dat een paar 

oudere dames zullen gezucht 

hebben: o temponal — Alleen 

maar een paar oudere dames... ?l 

* * 

♦ 

De regeering aal vallen. Ik 

geef aan dezen zin zoo gemat 

Gustav Bauer 

de gewezen duitsche rijkskanseiier, die door 

de onthullingen in de Barmatzaak. gedwon- 

gen werd zijn ontslag als rijksdaglid te nemen. 

de Ver. Staten tot het Internationaal 

gerechtshof uitsprak. 

De fransohe kamer heeft de af- 

schaffing van het gezantschap bij 

het Vaticaan goedgekeurd. 

Het schijnt dat het nieuwe mi- 

nisterie in Engeland toch wel in 

protectionistische richting wil gaan. 

Men vreest dit tenminste van vrij- 

handelaarszijde. • Zeker is het dat 

men de noodlijdende z.g. sleutel- 

industriën te hulp wil komen, door 

prijsdrukkende concurrentie van het 

buitenland te weren. 

De crisis in Pruisen is nog niet 

opgelost. . Minister Braun, die als 

minister-president herkozen werd 

heeft zijn functie niet opnieuw willen 

aannemen. Groot opzien baren de 

onthullingen die in zake Barmat 

dien beslist affirmatieven vorm, 

omdat ik hem eiken dag lees 

omdat ik het eiken dag lees 

iu mijn krant en omdat ik het 

ook eiken dag overal verneem, 

dit sinds minstens vier weken. 

Ge weet, lezer, dat de ■ ver- 

kiezingen naderen. Feited'ijk 

moesiten ze plaats hebben in 

Mei, maar 't zou niemand 

De gevechten In Marokko 

Raisoeli het marokkaansche hoofd, dat aan 

de zijde der Spanjaarden stond, is door zijn 

tegenstanders Abdel Krim gevangen genomen. 

thans bekend worden. Verschillende 

vooraanstaande sociaal-democraten 

zijn hierdoor gecompromiteerd. 

Ook blijkt dat Barmat * die hier 

te -fände kantoor hield, de neder- 

landsche arbeiderspartij belangrijk 

Steunde, o.a. het dagblad Voorwaarts 

met 180.000 gulden hielp. 

In Bechoeanaland (Z.-Afr.) iseen 

fossiele schedel gevonden, die schijnt 

te hebben toebehoord aan een 

schepsel-wezen tusschen de apen en 

mensch, waardoor de meening ge- 

grond kan zijn, dat in Zuid-Afrika 

de oorsprong van het menschelijk 

ras te vinden zou zijn. 

Als dit overzicht wordt afgesloten, 

vindt in Leiden de plechtige pro- 

motie van de koningin plaats, welke 

samenvalt met den 350sten verjaar- 

verwonderen, als ze door een 

kamer-ontbinding bespoedigd 

werdien. De toestand is namelijk 

zoo: geen der drie partijen 

wenscht het bilan der huidige 

regeering op haar geweten te 

hebben. Theunis, de minister- 

president der tegenwoordige 

ooalitie-regeering is feitelijk een 

buitenstaander, die tot geen 

enkele partij hoort. De liberale 

groep verliest hier veel van 

haar vroegere macht — zioodat 

de Idezing in feate een strijd 

voor de overmacht zal' zijn 

tusschen de katholieken en de 

, socialisten. 

Twee moeilijke vraagstukken 

liggen voor de hand: de wedde- 

regeling der magistraten en het 

vrouwenstemrecht. Het alge- 

meen oordeel is, dat de regee- 

ring Theunis daar niet over- 

heen kan wippen, maar onder- 

tusschen blijft de boel draaien. 

Oud-minister Franck verklaarde 

onlangs met een glimlachje: 

„'t Is gedaan. Theunis ligt er!" 

en des anderen daags zeide 

hij even vriendelijk: „Even- 

tjes wachten. Daar is geen 

lilaast bij." Vooral/ de gewezen 

ministers wachten. En onder- 

wijl orgianiseefen de partijen 

voïop hun kiesveldtocht. Qui 

vivra, verral 

* 

De hrusselaar zelf stoort zich 

niet- uitermate aan deze parle- 

mentaire zenuwachtigheid. Hij 

is 'n onverstoorbare optimist en 

verheugt zich over het kleinste 

meevaläertje. Deäe week werd 

onae hoofdstad begiftigd met 

automatische busjes voor auto- 

busHtickets: De brussellaar is. 

tevreden. 

UILESP IEGEL. 

dag van de leidsche universiteit. 

Dit is hier te lande wel de meest 

belangrijke gebeurtenis. 

Daarnaast komen de berichten, 

dat aan de Tweede kamer verschil- 

lende wetsontwerpen zijn aangebo- 

den. Een ervan is het ontwerp, dat 

beoogt een preventief toezicht op 

die geneesmiddelen, die met openlijke 

aanprijzing in het verkeer worden 

gebracht, uit te oefenen. Verder een 

met de bedoeling colleges van toe- 

zicht voor de geneeskundigen in 

het leven te roepen. 

Tegelijk met het wetsontwerp tot 

heffing van een weeldebelasting- 

werden de in uitzicht gestelde wets- 

ontwerpen tot verlaging van som- 

mige directe belastingen ingediend. 

Bij de Tweede Kamer is tevens 

het ontwerp ziekte- en ongevallenwet 

1925 binnengekomen. 

Het moet in de bedoeling van de 

regeering liggen, een voorstel tot 

afschaffing van den zomertijd in te 

dienen. Ook ligt in haar voornemen 

een rijkssubsidie van een millioen 

gulden te verleenen voor de Olym- 

pische spelen in 1928. 

De Algem. r.-k. bond van rijks- 

kieskringorganisaties in Nederland 

heeft het program van actie zonder 

hoofdelijke stemming aangenomen. 

Het geschil met St. Michael schijnt 

dus bijgelegd. 

Jaap Eden, de beroemde schaats- 

rijder en wielrenner, is op 5 l-jarigen 

leeftijd te Haarlem overleden. 

De tentoonstelling van de R.A.I. 

te Amsterdam werd vrijdag geopend. 

WANNEER HET VOORJAAR 

NADERT 

Wat weten wij stadsmenschen eigenlijk 

van het boerenleven ? Deze opmerking werd 

in een gezelschap gemaakt, waartoe ik toe- 

valligerwijze behoorde. En ik moest er de 

juistheid van erkennen. Toen kwam het 

aardige artikel in uw blad van dien mijn- 

heer, die het leven in een visschersschuit 

had meegemaakt. Ik besloot daarop te 

trachten om eens van naderbij kennis te 

nemen, met wat er op een hofstede ge- 

beurde, ni,et in den zomertijd, maar nu 

in het donkere seizoen, wanneer het voor- 

jaar nadert. 

Het is niet zoo gemakkelijk gegaan om 

toegang te krijgen. De boeren zijn niets op 

die belangstelling van de stadslui gesteld. 

Ze worden liefst niet rust gelaten. 

De Boer aan het werk 

Hij is bezig met mestkruien. 

Door hulp van een wederzijdschen kennis, 

kreeg ik tenslotte een kansje in Westdorp, 

een dorpje zoowat drie kwartier gaans van 

Bergwa. Een typisch noordhollandsche 

boerenplaats. 

Ik had mijn gastheer gevraagd om mij 

heelemaal als lid van het gezin te be- 

schouwen en mij niet te ontzien. 

Om vijf uur moest ik daar ook de bed- 

stee uit, waarin ik den eersten nacht, door 

de vreemdigheid (of was het de agitatie, 

dat ik mij zou verslapen?) heelemaal niet 

lekker had gerust. 

Om zes uur worden de koeien gevoerd. 

In dit jaargetij krijgen ze pap, een meng- 

sel van pulp, lijnmeel en water. 

Na het voeren komt de melktijd. Heele- 

maal geen makkelijk werkje voor een stads- 

mensch, daar kunt u zeker van zijn. Wat 

me opviel was, dat na het melken, direct 

de zeef werd gebruikt. De vloeistof gaat in 

de bussen van de fabriek. De boer zet ze 

voor z'n erf aan den weg. 's Morgens en 

's avonds komen de wagens van de 

„fabriek" langs en meer dan eens wordt de 

melk gecontroleerd, om te kijken of ze 

niet verdund is. Ik heb m'n gastheer plech- 

tig moeten beloven, in ons blad er op te 

wijzen, dat de boer, die aan de fabriek 

levert, zoo streng wordt nagekeken, dat 

er geen sprake van kan zijn, dat hij z'n 

waar vervalscht. 

„Waarom is de melk dan in de stad 

zooveel dunner dan hier," vroeg ik. „Och, 

dat komt van het transport," was het voor 

mijn stedelingen-verstand niet erg duidelijke 

Kunstmest „zaaien" 

antwoord. Doch dat rri'n gastheer z'n melk 

niet „waterde", daarvoor kan ik instaan. 

Ik kreeg ook een heel lange berekening 

om me te bewijzen, dat de melk niet te 

duur was. D'r kwam iets van in van den 

prijs van lijnkoeken, van het kalveren der 

koeien en den invöed op de melkgeving. 

Doch aangezien ik het zelf 'niet goed be- 

greep, zal ik het maar niet na vertellen. 

Omstreeks den tijd, dat ik op de boer- 

derij logeerde, was men er druk bezig met 

mest te „zaaien". Want behalve zijn bezit 

aan vee (er waren een 28 koeien, 100 kip- 

pen en de noodige varkens), heeft de boei 

Gereed om naar het land te saan 

zijn land nog noodig, hoofdzakelijk wel om 

de beesten aan eten te helpen. 

En wie niet mest, die mist, zegt het 

spreekwoord terecht. Daarom wordt het 

land op tijd met kunstmest bestrooid om 

het weer nieuwe kracht te geven. 

„Ge zult nog wel 'ereis een eitje getikt 

hebben," zoo meent ge, wanneer ge van 

die honderd kippen leest. Doch daar ver- 

gist ge u in. Alles gaat naar de markt 

en wordt verkocht. De boer zelf leeft met 

zijn gezin heel eenvoudig, voedt zich met 

erwten, kool, boonen en aardappels met 

een stuk spek of varkensvleesch. 

's Winters wordt er in het'huis gewoond. 

Doch zomers dan laat de boerin niet graag 

de kamers vuil maken door de mannen, 

die pas van het land komen en men leeft 

in den uitgeruimden stal. 

Ook in den winter is de stal wel het 

nachtverblijf van een der knechts, maar 

dan alleen als een der koeien kalveren moet. 

Naar oud-hollandsche gewoonte wordt 

het middagmaal om twaalf uur gebruikt. 

De boerenhoeve onder Westdorp 

waar onze correspondent een tijd verblijf hield. 

De groote schotel met aardappels staat 

op de tafel en in het midden van 

dien schotel prijkt de sauspot. leder 

pikt naar hartelust en zoekt zijn deel. 

Ik had dit tafreeltje graag gekiekt. Doch 

ik kreeg er geen kans voor. Daar waren 

mijn mede-tafelgenooten niet voor te vinden. 

Onze boerenhoeve was electrisch verlicht. 

De stroom kwam van Bergen. Herhaalde- 

lijk is geprobeerd om den boerenstand in 

dat deel van Noord-Holland voor het ge- 

bruik van electriciteit bij het landbouwbe- 

drijf te interesseeren, doch met weinig suc- 

ces. Een ingenieur van de centrale hield 

lezmgen, gaf séances, doch tevergeefs, men 

had met het nieuwe niets op. 

Vertel me nu niet, dat dit komt omdat 

de boer in ontwikkeling zoo ten achter is 

bij den stedeling. Dat geloof ik niet meer 

sinds ik in Westdorp gewoond heb. 

Mijn gastheer las graag en las veel in 

den wintertijd, 's Zomers had hij geen tijd. 

Behalve de krant en een landbouwblad, 

werden romans uit de leesbibliotheek ge- 

lezen. 

En van de politiek was men duchtig op 

de hoogte. 

Voor menschen, die van een gemakkelijk 

leventje houden, is het besturen van een 

boerderij 'niets. Doch mij is het, dat wil 

ik wel ronduit bekennen, ondanks de groote 

verschillen en eigenaardigheden vergeleken 

met de stad, heel bijzonder meegevallen. 

D. V. 

Eventjes naar de 

varkens kijken

,»£«., ; 

Behandeling van kamerplanten 

De meeste kamerplanten zijn koude 

kasplanten, daarom zet men ze niet in 

een al te warm vertrek. Bloeiende plan- 

ten zijn spoedig uitgebloeid als men ze 

in een erg warme kamer zet. Uitge- 

bloeide bloemen, dorre blaadjes, moet 

men zorgvuldig verwijderen. Bij 't 

gieten, dat geregeld moet geschieden^ 

liefst om een uur of elf 's morgens, 

zorge men er voor, het overtollige 

water, zoo gauw mogelijk te ver- 

wijderen. 

Azalea's. Deze worden na den bloei, 

dus in Mei, buitengezet, eerst op een 

beschutte plaats, des nachts dekt men ze 

door matten af. Voordat men de 

azalea's een vas.te plaats gaat geven, 

maakt men eerst een geschikt rabat ge- 

reed. Bij voorkeur graaft men het bed 

uit 'en vult het weer met ruwen bosch- 

grond. De ondergrond moet goed door- 

latend zijn. Kan men geen boschgrond 

krijgen, dan neemt men turfmolm, ver- 

mengd met wat ouden koemest, roet en 

houtasch. Begin Juni plant men ze uit 

op het gereedgemaakte rabat. Men zet 

ze zoo diep, dat ongeveer 5 c.M. versehe 

grond boven de oude kluit komt. Kan 

men ze tegen de middagzon eenigszins 

beschutten, dan doet men dit om het te 

sterk uitdrogen der aarde te voor- 

komen, vooral als ze in potten blijven. 

Gedurende den zomer vragen ze veel 

water, op donkere dagen geve men 

vloeimest. Tegen XDctober binnen halen. 

Cineraria's kunnen door scheu- 

ren vermenigvuldigen. Na den bloei 

snijdt men ze dicht bij den orond af, 

ze brengen dan talrijke wortelscheuten 

voort. Tot midden Mei houde men ze 

in een koel vertrek, daarna komen ze 

in den vollen grond van een bescha- 

duwd rabat. Eind Juli scheurt men ze 

en worden ze in een beschaduwden bak 

of koele kamer verder gekweekt. 

Cyclamen. Deze planten worden 

tijdens den bloei door verkeerde behan- 

deling dikwijls bedorven. Men giete 

tijdens den bloei nimmer op den knol, 

tusschen de bladeren of bloemen, daar 

deze dan gaan rotten. In dit geval zet 

men schoteltjes met water onder de 

potten of giet men heel voorzichtig. 

Wil men eenige bloemen in een vaasje 

hebben, dan breekt men de stengels 

niet af, maar scheurt ze van den knol. 

Na den bloei houdt men ze matig 

vochtig tot midden Mei. 

Half Juli verpot men ze, de oude 

grond wordt uit de kluit geschud, 

ziekelijke en rottende worteldeelen wor- 

den verwijderd. Daarna kweekt men ze 

in een beschaduwden bak of koele 

kamer verder. 

Aronskelk. (Richardia africana.) Deze 

mooie planten geeft men zoodra ze 

uitgebloeid zijn, een flinke rustperiode. 

Tegen Mei—Juni worden ze gescheurd, 

na de rustperiode. De scheurlingen 

plaatst men gedurende de zomermaan- 

den in den vollen grond van een goed 

toebereid bed. Oude planten kan men 

ook in pot ingraven op een zonnig 

gelegen bed. Op donkere dagen geve 

men vloeimest. In het laatst van Sept. 

worden ze in een niet al te zonnige, 

frissche kamer geplaatst. Men zet ze 

niet te warm. 

1 

' '" V' < • —-'-■- 

mwmmm 

I—a J t 

Illustratie van de drie DrakenstceDtfi. 

De draken worden onderscheiden in 

rooden, witten en groenen draak. Deze 

steenen dragen meestal geen bijzondere 

kenteekenen, maar zijn door hun kleur 

gemakkelijk te onderscheiden. 

MfÉ 

Illustratie van de vier Windenstecnen. 

De winderisteenen worden onder- 

scheiden in oosten, zuiden, westen en 

noorden wind- Zij zijn in blauw gegra- 

veerd met de chineesche karakters voor 

deze woorden, die ieder vergezeld gaan 

van de eerste letter van den Engelschen 

naam, n.1. E(ast), S(outh), W(est) en 

N(orth). 

Illustratie van de Teckeosteenen. 

De teekensteenen zijn Q in aantal en 

dragen onderop in rood de chineesche 

schrijfwijze voor 10.000 en daarboven 

in blauw de chineesche cijfers van 

1—9, waaraan ter vereenvoudiging de 

arabische cijfers zijn toegevoegd. 

1 

i 

l ■ 

1 A 18 

m 1 IBB 

lm i e 

e \ 

1 

lUuBtr^tie van de Bamboeateenen. 

• De bamboesteenen, ook weer 9, 

dragen hun aantal in groen in stukjes 

bamboe, terwijl de bamboe 1 gegra- 

veerd is, met een vogel of een bamboe- 

vrucht. De losse stukjes bamboe wor- 

den wel eens vervangen door geledin- 

gen en dan is het in bet begin lastig 

om de steenen te onderscheiden, daar- 

om staan ook hier de arabische cijfers 

van 1—9 er bij. 

r ' r—t 

* 

• 

-•• 

>••' 

%•', 

Illuitratif van de Kringenatccncn. 

•• 

••— 

••• 

De kringensteenen, waarvan er even- 

eens 9 zijn, zijn gegraveerd in verschil- 

lende kleuren met kringetjes. De 1 met 

een mooien, grooten kring, de andere 

met kleinere kringen. Hun aantal is ge- 

makkelijk te zien, doch ook zij zijn met 

arabische cijfers voorzien. 

Illustratie van de Seiioenen. 

Volledigheidshalve geven we hier ook 

Slapen visschen 

We weten dat de meeste dieren, even- 

als de menschen, een gedeelte van den 

dag of den nacht gebruiken om weder 

op rust te komen. 

Bij visschen is het moeilijk te consta- 

teeren of deze ook slapen, dat is dus 

in een meer of minder onbewusten toe- 

stand verkeeren. 

Zij hebben geen oogleden en men 

kan daaraan uit het >vsluiten der oogen" 

niet afleiden of zij zich ter ruste heb- 

ben begeven. Daarbij komt nog, dat zij 

zich aan onze waarneming onttrekken, 

door op den bodem van de zee te zin- 

ken, waar wij ze uit den aard niet 

volgen kunnen. Men kan in een aqua- 

rium niet voldoende studies maken, om- 

dat vele visschen blijkbaar bijzonder ge- 

voelig voor licht zijn en bij de minste 

wijziging in de belichting, van bet water, 

onrustig worden. 

Toch is met genoegzame zekerheid 

vastgesteld, dat sommige vischsdorten 

slapen. En het eigenaardige is, dat zij 

zich gedurende den slaap trachten te 

beschermen, door een ander uiterlijk. 

Zij trekken dus hun „slaaphuid" aan. 

De tautog legt zich op zijn zijde, met 

zijn bek open en het lichaam wordt be- 

dekt met flauw geteekende strepen en 

vlekken. 

De gewone zeebrasem, die, om 

te rusten, zich tusschen bet zeewier ver- 

bergt, vertoont grijze of bruine strepen, 

waardoor het niet gemakkelijk is om 

hem te ontdekken. 

De lipvisch verstaat nog beter de 

kunst van mimiceeren. In gewone om- 

standigheden is deze waterbewoner hel- 

der turquoise groen. Wanneer hij zich 

te ruste wil begeven, zoekt hij een veilig 

plekje op en zijn kleur wordt donker 

ólijf-groen. Tal van rood-bruine vlek- 

ken verschijnen op de huid. 

Wordt de Jipvisch in een aqua- 

rium bewaard, dat licht groene wanden 

heeft, dan trekt hij zijn „slaaphuid" 

niet aan en blijft licht-groen. Een paar 

donkere steenen in het aquarium gelegd 

en de visch neemt spoedig in den slaap 

deze donkere kleur aan. 

een afbeelding van de seizoenen, waar- 

van er 8 zijn, die wel eens onderschei- 

den worden in bloemen en seizoenen. 

Zij zijn genummerd van 1—4 in groen 

en van 1—4 in rood, va'n deze kleuren 

wordt wel eens afgeweken, maar de 

graveering is steeds zoo opvallend en 

kleurrijk, dat ze zonder eenige moeite 

te herkennen zijn, wel wordt echter 

de bamboe 1 in het begin wel eens 

voor een seizoen aangezien. 

De 8 seizoenen steenen komen een- 

maal iri het spel voor, de andere ge- 

noemde steenen, 34 in aantal, komen 

ieder 4 maal voor en vormen zoo een 

totaal van 136 steenen, weermede men 

speelt. 

Verder behooren tot het spel 2 dob- 

belsteenen, een winddoos en fiches, 

waarover in het volgend artikel bijzon- 

derheden volgen. 

Vragen van lezers., het Mah Jongg- 

spei betreffende, zullen zorgvuldig wor- 

den beantwoord en zoo mogelijk in 

deze rubriek worden behandeld. 

ÉÊÊÊ 

GeneraalAJ.Vetter 

die zijn 80sten verjaardag 

vierde. 

De vijfde gereformeerde kerk 

ie s-Graven hage is thans plechtig ingewijd 

De nieuwe en de oude chef . 

Links de heer Krapels, die als chef van het Centraal 

station te Amsterdam aftreedt, rechtszijn opvolger de 

heer F. A. Muller thans te Utrech':. 

C. W. Hobbel Am. 

die 25jaar leider der firma 

A. Hobbel is. 

Veertig Jarig 

Jubileum 

De heer F. C. Okkerman 

was 40 jaar bij de fa. 

v. Leer te Amsterdam. 

De vereenlging Nationaal reizend museum 

houdt in het gebouw Korte Vijverberg 2. den Haag een tentoonstellina van 

teekenwerk door kinderen. 

25 Jaren 

burgemeester 

Mr.A.Royaards v. Scher- 

penzeel 25 jaren burge- 

meester van Scherpen zeel. 

Het nieuwe wachthuisje aan de Adelheidstraat voor ilin land «»», Am»iir. 

25 jaren in den 

Hortus 

De heer J. 5. P. Visser die 

25 jaren aan den Hortus 

te utrecht verbonden is. 

De 3uilanakerk in aanbouw 

Een hooge electrische [ransportuft wordt oebruikt. 

de eerste in Nederland.totaanvoerdermareriaien 

•oor d. .ram den H-g-Vooûrg-l.i^n^Nu _n_og «^ fiinke lamp en wij komen een „e. he, s... Veendam ver^fk^ flieVh'ônêe^chr^ÔSchui.maker om in de Verstapje 

tot den goeden toestand. 

eenigde Staten lezingen te houden over mooi Holland en Friesland. 

Brand te Rotterdam 

■wn groote brand woedde in een manufactuurwinkel in de N.Molenstraat te Rotterdam. 

Een enselsche bark gestrand 

Bi) het voormalig fort .Rammekens" lit het schip boven op een zandbank. Het is 

geladen met porselein-aarde. 

IH.. Raadhuis te WeStervoOli uiat Palestina Brnriu»»** 

m ra ' dhuis ^^^X^'^î^^Z^^ "" den — ln V B — T« h ÄÄl}l Äm S 4 00ns "" in —-— **"^ 

a «».».».....M uCTypMT. van artikelen, welke in Palestina geproduceerd wirden'. 

-

Uit de Prinsenstad 

Links ■ De vroegere kapel »an het Meisjeshuis thans aula der Technische hoogeschool te Dellt. Op den achtergrond ziet men de fraaie toren van de Nieuwe kerk. Rechts: het bruggetje 

achter r de Nieuwe kerk met het verraderlijke trapje, waar nogal ereis ongelukken gebeuren, doordat men aan de eene kant niet kan zien, dat de anaere kant niet glooit, doch treden heeft. 

De kringloop der belangen 

door Jacinto Benavente 

Jacinto Benavente i& een 

spaansch schrijver, een man, 

die, zooals zijn bewonderaar de 

heer Challa van hem vertelt, 

op jeugdigen leeftijd zijn rechts- 

studie verliet en den weg 

volgde, dien zijn hart hem ingaf. 

Na eenigen tijd met een circus 

te hebben meegereisd, werd hij 

tooneelspeler en sindsdien was 

hij onafscheidelijk aan het 

theater verbonden. 

Hij schreef en schrijft tooneel- 

stukken, een ervan, het hier 

thans oververtelde: De kring- 

loop der belangen, is een z.g. 

poppenspel, dat indertijd in 

Haarlem het eerst werd opge- 

voerd. 

Crispijn en Leander, twee 

vagebonden, trokken, hun schel- 

menstreken volvoerend, door 

het land en zorgden voor zich- 

zelf, wanneer het lot niet voor 

hen z.orgde. 

Crispijn, de schooier zonder 

scrupules, de schavuit van de 

twee, is door zijn slimheid en 

gewetenloosheid de bijdehand- 

ste. Hij heeft de leiding. 

Als wij met hen kennis 

maken is het tweetal berooid 

en zonder geld of verwachting 

in een sitad aangekomen, die, 

zooals dit in de 17de eeuw, 

waarin deze geschiedenis speelt, 

gebruikelijk was, een logement 

met een ouderwetschen waard 

bezk. 

Leander constateert, dat het 

wel een groote stad moet zijn 

waar zij nu zijn aangekomen, 

alles wijst erop. 

Het zijn twee steden, zegt de 

filosofisch aangelegde Crispijn. 

't Is maar te hopen, dat we 

in de goede terecht komen. 

WÎVP gfllayBttfyfivTaagt 

De Villa d'Este in Tivoli 

Een der merkwaardigste en mooiste gebouwen in Italië, thans een ethnologisch museum. 

Franz Liszt beloonde langen tijd de Villa d'Este. 

Leander minder vlug van be 

grip dan zijn kompagnon. 

De eene waar de rijke lui 

"wonen, de andere, waarin de 

armen leven. 

De beide „beeren" zijn het 

echter er over eens, dat zij 

moeten pro beeren in de eerste 

„stad", daar waar de rijke lui 

verkeeren, terecht te komen. 

Doch daar hun, de werkelijke 

middelen ontbreken, blijft hun 

slechts de schijn. 

Vernuft gepaard aan schaam 

teloosheid, beweert Crispijn, 

kunnen slechts uitkomst geven, 

want zonder schaamteloosheid 

heeft het vernuft geen waarde. 

Het lijkt mij het beste dat "jij 

weinig en onvriendelijk spreekt, 

om je de allures van een voor- 

naam persoon tfe geven; nu en 

dan neem je de vrijneid mij 

een paar oorvijgen uit ' te 

deelen; en als men je ïéts 

vraagt, antwoord je geheimzin- 

nig; als je zélf iets zeggen wilt, 

dan doe je dat wrevelig alsof 

het je spijt. Je bent jong, hebt 

een goed voorkomen; tot nog 

toe heb je slechts misbruik van 

je hoedanigheden gemaakt; het 

is hoog tijd ze nu eens nuttig 

te gebruiken. Laat alles aan 

mij over, niets is zoo aange 

naam voor een mensch, als 

iemand naast zich te hebben, 

die de aandacht vestigt op zijn 

goede kwaliteiten. In de per 

soon zelf is bescheidenheid 

noodzaak, en eigen lof krank- 

zinnig, waardoor men alleen 

ten gronde gaat. De menschen 

zijn als koopwaar, en onze 

waarde wordt hoofdzakelijk be 

paald door de handigheid van 

den verkooper die ons ten toon 

stelt. Ik zeg je, dat je tot nog 

toe glas geweest bent, maar ilk 

zal je voor diamant laten door- 

gaan. En laat ons nu op dt; 

deur van dat logement klop 

pen, want in de eerste plaats 

moeten wij ons kamp met het 

front naar het marktplein op- 

slaan. 

Leander begrijpt niet hoe 

zijn metgezel het durft, bij zoo'n 

fijn logement aan te kloppen. 

Crispijn praat hem die be- 

scheidenheid wel uit het hoofd. 

En inplaats van heel timide 

te werk te gaan, maakt hij een 

leven en kabaal van jewelste. 

De waard is vol verontwaar- 

diging, doch Crispijn intimi- 

deert hem door zijn brutaliteit. 

Hebt gij geen bagage? zegt 

de hotelhouder met argwaan. 

Waarop de sluwe vagebond 

antwoordt: Je denkt toch zeker 

niet, dat onze bagage een bun- 

deltje van een soldaat of een 

student is, dat je zoo maar in 

de hand kan houden, of dat 

mijnheer de wagens, welke ons 

volgen, naar dit logement zal 

sturen, terwijl hij slechts zoo 

lang in deze stad zal blijven 

als noodig is voor de vervul- 

ling van zijn geheime op- 

dracht ? Zoo bralt de „knecht". 

Leander grijpt echter in en 

geeft Crispijn een duchtige ver- 

maning, vergezeld van sabel- 

slagen, die echter door den 

waard worden opgevangen. 

Deze is door deze schijn- 

schrobbeering zoo geïmponeerd, 

dat hij zijn geheele personeel 

bij elkaar roept om den nieuwen 

gast als hoogen heer te be- 

dienen. 

Kort daarop arnveeren voor 

hetzelfde logement Harlekijn, 

de dichter en zijn vriend de 

Kapitein. Deze twê hebben 

even weinig geld als de vage- 

Jjonden, die daarnet door de 

onbeschaamdheid van den een 

in het hotel zijn opgenomen. 

Maar ze missen de brutaliteit 

om een zelfde stukje te be- 

denken en uit te voeren. 

De waard behandelt dit 

tweetal met zooveel minachting, 

dat de Kapitein in zijn veront- 

waardiging hem te lijf wil. Een 

geweldig geschreeuw volgt 

daarop, waardoor Leander en 

Crispijn nabij komen en het 

einde is, dat deze slimmerik, 

die voor den dichter en dien 

krijgsman opkomt, dezen onder- 

dak en geld laat geven onder 

de belofte, dat zijn meester, 

dat is Leander, het wel be- 

talen zal. Natuurlijk is het ge- 

redde tweetal in de wolken. 

De stad waar dit alles zich 

afspeelde is niet beter dan alle 

andere steden. 

Men heeft er goede en 

kwade menschen en slimme, die 

zoowel van de goede als van 

de kwade profiteeren. Tot deze 

laatste behoort ook de, eertijds 

schoone, thans dubbel geraf- 

fineerde, Dona Sirene. Zij ont- 

vangt de quasi-elite van de stad 

en tracht uit haar relaties voor- 

deel te halen. 

Onder haar^connecties is ook 

een zekere Mevrouw Polichinel 

en haar aardig dochtertje. 

Pa Polichinel is schatrijk. 

Hoe hij aan het geld gekomen 

is, daarover praat men niet. 

Doch des te meer over de 

kansen, welke de verschillende 

jongelui hebben, die naar de 

hancl van de lieftallige Silvia, 

Het Diaconessenhuls zooals men dit in de Laan van Meerdervoort ziet 

Het Diaconessenhuls is meer bekend onder den naam .Bronovo". 

Zuster M. van 

Dr. D. H. van Goot 

directrice van het Diacones-. Ds. H. A. C. Snethlage eerste chirurg van 

senhuis. oredlkant-dlrecleur. Bronovo. 

Polichinel's eenige dochter, 

dingen. 

Dona Sirene wil voor geld 

en goede woorden wel een 

handje helpen en listig weet 

Crispijn daarvan gebruik te 

malqen, die 'n huwelijk tusschen 

Leander en het rijke meiske als 

een oplossing van hun per- 

manent geldgebrek ziet. Door 

beloften paait hij Sirene een 

feest té arrangeeren, waarop 

Leander en het jonge meisje 

elkaar ontmoeten. De heele 

stad heeft van den vreemden 

grooten heer gehoord en is 

benieuwd hem te ontmoetea. 

De jonge meisjes intrigeeren 

om in zijn gezelschap te komen, 

doch hij heeft alleen oog voor 

Silvia Polichinel, die op haar 

beurt onder de bekoring van 

den vreemdeling komt. 

Crispijn zit intusschen niet 

stil. Hij weet Polichinel, van 

wiens vroeger leven hij nogal 

het een en ander kent, omdat 

hij eertijds heel wat streken 

om en met hem heeft uitge- 

haald, tegen het huwelijk op 

te zetten. Hoe meer de vader 

zich verzet, des te sterker wordt 

de liefde der dochter en de 

aandrang der moeder. 

Crispijn gaat zoover, dat hij 

een aanval op zijn „meester" 

in scene zet en het doet voor- 

komen, dat die geweldenaar 

Polichinel zich niet heeft ont- 

zien om zijn heer te ver- 

moorden. 

Silvia is radeloos en wil met 

alle geweld bij Leander komen. 

Dat is de opzet van Crispijn 

geweest, die dan speculeert op 

de eerzucht van den harte- 

loozen Polichinel, die teneinde 

zijn dochter voor schande en 

lasterpraat te behoeden, wel 

zijn toestemming zal moeten 

geven. 

Doch met al zijn slimheid 

heeft de gewetenlooze spotter 

niet gerekend met de gemoeds- 

bezwaien van zijn metgezel, die 

werkelijk verliefd op het meisje, 

geen schurkenstreken wil ge- 

bruiken om haar te winnen. 

Daardoor dreigt het heele kaar- 

tenhuis in elkaar te storten. 

Donkere wolken vertoonen zich 

aan den horizont. > 

Polichinel is ook niet voor 

de poes. De oude schurk, tegen 

wien een algemeene weerzin is 

ontstaan, gaat zich weren en 

het gerecht, vertegenwoordigd 

door den rechter en zijn grif- 

fier, komer op de proppen. En 

zoodra deze naderen, sluiten 

zich alle schuldeischers van het 

tweetal daarbij aan. De waard, 

Pantalon, de geldschieter, ter- 

wijl ook Dona Sirene lastig 

gaat worden. Zoodra Harlekijn 

en de Kapitein bemerken, dat 

hun zoogenaamde beschermer 

eigenlijk een doodgewone be- 

drieger is, slaat hun dankbaar- 

heid om in afkeer en zij willen 

niets meer met hem te maken 

hebben. Als de positie werkelijk 

benauwd wordt, weet Crispijn 

het zoover te krijgen, dat men 

hem aan het woord laat. 

Wel, luister dan naar mij... 

zegt hij. Hoe zult ge uw geld 

.terug ontvangen, als gij mijn 

meester zijn crediet ontoeemt 

en dus zijn huwelijk met de 

dochter van Polichinel onmo- 

gelijk maakt ? Loop rondom ... 

ik heb altijd wel gezegd, dat 

het beter is met schelmen dan 

met ezels te onderhandelen. Je 

ziet nu, wat je met dit alles 

hebt bereikt, hoe fraai de rech- 

terlijke macht nu tusschenbeide 

komt. Wat voordeel zul je 

boeken, als men ons naar de 

galeien of nog erger heeft ge- 

stuurd ? Heb je het geld terug, 

als men ons het vel over de 

ooren heeft gehaald ? Zul je 

dan rijker, edeler of voornamer 

worden, als wij verloren zijn ? 

En omgekeerd, indien je ons 

niet te kwader ure belemmerd 

had bij de uitvoering van onze 

plannen; zou je vandaag, ik zeg 

vandaag, je geld terug ont- 

vangen hebben, vermeerderd 

met zijn interest.... En als de 

gerechtigheid niet in dié han- 

den en dié pennen was, zou 

de interest alleen al ruim vol- 

doende zijn om jullie allen aan 

de galg te helpen. En handel 

nu naar welgevallen, ik heb 

alleen maar gezegd, wat in 

jullie belang zou zijn. 

Hij heeft daarmee eigenlijk 

den spijker op den kop ge- 

slagen en na wat heen en weer 

praten komen allen, die iets 

op Leander te vorderen heb- 

ben, tot de ovettuiging, dat een 

huwelijk met de dochter van 

Polichinel eigenlijk de eenige 

oplossing is. 

Doch Pa Polichinel wil er 

niets van weten. 

Dan blijft er niets over zegt 

Crispijn, dan dat de rechter zijn 

inventaris laat opnemen. 

Laat ons dan overgaan tot 

de inventariseering van 't huis. 

Schrijf op, zegt Crispijn, en 

laten deze beeren als getuigen 

dienen. Beginnen wij met dit 

vertrek (Hij schuift het gordijn 

van de deur van de kamer op 

den achtergrond op zij. Men 

ziet een groep, gevormd door 

Silvia, Leander, Dona Sirene, 

Colombine en de vrouw van 

Polichinel.) 

Dus was het dan toch waar, 

roept Polichinel ? Allen tegen 

mij ? En mijn vrouw en dochter 

spannen met hen samen ? Eén 

gróót complot om mij te be- 

rooven! — Neem ze gevangen, 

dien man, die vrouwen, dien 

bedrieger, of ik zelf zal.... 

Pantalon, de geldschieter, 

protesteert hiertegen. 

Leander komt dan naar voren 

in gezelschap van de anderen. 

Uw dochter is hier gekomen 

omdat ze dacht, dat ik gewond 

was, «.egt hij. Dona Sirene hueft 

haar vergezeld. Ik zélf ben naar 

uw vrouw gesneld, opdat zij haar 

dochter zou kunnen begeleiden. 

Silvia weet wie ik ben, zij kent 

mijn heele leven vaa ellende 

en bedrog, en ik ben er zeker 

van, dat in haar hart geen 

sipoor zal achterblijven van 

onzen droom van liefde...... 

Breng haar van hier, ik smeek 

u, voordat gij mij aan het ge- 

recht zult overleveren .... ' 

Polichinel zegt daarop: De 

bestraffing van mijn dochter is 

mijn zaak, maar wat jou be- 

treft .... neemt hem gevangen 

zeg ik! 

Vader, als gij hem niet redt, 

zegt Silvia, zal het mijn dood 

zijn. Ik heb hem lief, ik zal 

hem altijd liefhebben, nu meer 

dan ooit tevoren. Want zijn 

hart is edel en hij heeft veel 

geleden. Hij had mij door een 

leugen naar het altaar kunnen 

voeren, — en hij heeft niet 

gelogen. 

Het resultaat van dit alles 

•is, men heeft het geraden, dat 

de zaak- in orde komt. De kring- 

loop der belangen - heeft zich 

voltrokken. 

Bovenstaand beschreven boek is verschenen bij 

de fa. H. D. Tjeenk-Willink f) Zoon te Haarlem.

m -j—i ■"• 

■ 

^ü^l^^^l 

■■.■- ■ r* v .. 

- ^'-^^ , ~ r -' " --* J»!W9fi?S£ 

-- 

Aiax Stormvogels 

Match te Amsterdam gespeeld 

Sparta—Fey en oor d 

te Rotterdam onder groote belangstelling gespeeld. 

Weawedstrlld door A.V.A.C. georganiseerd 

De deelnemers onderweg onder stroomende regen. 

ONS SPORTHOEKJE 

Op 51-jarigen leeftijd is Dinsdag 

3 Februari j.1. te Haarlem overleden 

een van Nederlands allergrootste 

sportbeoefenaars, den ex-wereld- 

kampioen op schaats en rijwiel, 

Jaap Eden. 19 October 1873 te 

Groningen geboren was hij reeds als 

jongen een geducht sohaatsenrijder. 

In 1893 kwam hij voor 't eerst als 

wielrenner (amateur) uit en in 18% 

werd hij professional, na in 1895 

het kunstwerk uitgehaald te hebben, 

zoowel 't wereldkamp!oenschap op 

schaats als op fiets te veroveren. 

Hij begaf zich nu naar Parijs, waar 

de overwinningen, de bloemen en .. 

de parisiennes hem wachtten. Hier 

kreeg hij den*- bijnaam van .Jaap 

la locomotive", en was door zijn 

overwinningen op Jacqueten, Morin 

en Bourillon met een slag de wereld- 

Haarlem contra ftlauw-Wlt 

Match te Haarlem. Voor het Blauw-Wit doel. 

Wllhelmina—n.V.V. 

Match te 's-Hertogenbosch gespeeld. 

Een balle nwedsfrlld tusschen de dames van H.E.T. en E.Y. 

figuur, die den naam van het kleine 

Holland algemeen bekend deed 

worden.. 

Het zou ons op deze plaats te 

ver voeren de geheele levensloop 

van Eden te beschrijven. We zullen 

dit overlaten aan de sportperiodie- 

ken. Toch willen we, om te laten 

uitkomen, welk oen geweldenaar hij 

was, nog vermelden, dat zijn be- 

roemd wereldrecord op de 1 K.M. 

(wielrennen) van 1 m. ló'/s sec. 

ló'/a jaar heeft stand gehouden en 

dat de komst van een wereldwonder 

als O. Muthiessen is noodig geweest, 

om zijn record van 8 m. ZT 3 ^ sec. 

op de 5000 M. (sohaatsenrijder), dat 

20 jaar stand hield, ternauwernood 

te verbeteren. 

Jaap Eden was door de goden 

begiftigd met alle eigenschappen, 

benoodigd om hem te maken tot 

een „wereldveroveraar". Doch die- 

zelfde goden vergaten hem naast 

de onweerstaanbare kracht te schen- 

ken de wijsheid, die zich uit in 

zelftucht. 

Zoo werd de machtigste later de 

meest hulpbehoevende. Bij zijn graf 

past Holland een woord van dank 

voor het vele, dat hij bijdroeg, om 

den naam van zijn dierbaar vaderland 

op de lippen van de bewoners der 

geheele beschaafde wereldtebrengen. 

Hij ruste in vrede. 

Ter aanvulling van ons vorig 

artikel nog het volgende: 

Jaren geleden reeds schreef Stok- 

vis in het Sportblad deze kernachtige 

phrase: „Het voetbalspel is van een 

kostelijk vermaak een kostbare ver- 

makelijkheid geworden." Wat heeft 

deze journalist bij de gratie Gods 

E D.O.-V.O.C. 

Match te Schiedam gespeeld. 

Enschede—Z.A.C. Zwolle 

Gewonnen door Z.A.C, met 3—0 

Huldlslng van den heer 3. A.v. d.Laan 

Als kampioen 2e klasse in Parkzicht Amsterdam. 

3aap Eden 

De bekende sportveteraan. de heer Veth, spreekt aan het graf. naast hem ziet men 

mevr. de wed. Eden en het zoontje van den overledene. 

een vooruitziende kijk op den gang 

van zaken gehad. De tegenwoordige 

clubs hebben zich (en doen dit nog) 

doodgestaard op de recettes en daar- 

door de bevordering van het spelpeil 

te veel uit het oog verloren. Niet 

alleen in ons land, ook in vele 

andere, gaat de publieke belang- 

stelling achteruit en houdt gelijken 

tred met de achteruitgang van het ' 

spelpeil. 

Men heeft de oplossing gezocht 

in de invoering van beroepsvoetbal, 

doch we behoeven slechts naar 

Engeland het oog te richten om te 

ontwaren, dat ook daar, juist door 

de struggle for life (vanwege de 

dubbeltjes) het speispeil geducht is 

gedaald. 

Voor mij spreekt het feit, dat een 

klein land als België met „slechts" 14 

eersteklassers ons nu al eenige jaren 

ds baas is, boekdeelen, voor hetgeen 

ik hierboven betoogde. Juist dezer 

dagen is echter ook daar de strijd 

voor invoering van een grooter a^p- 

tal eersteklassers ontbrandt. Die 

invoering zal ook daar een ver- 

snippering van krachten ten gevolge 

hebben. Het aantal eersteklassers 

wordt dan ook daar op papier groo- 

ter.. in werkelijkheid kleiner. We 

zouden onze zuidelijke naburen dan 

ook willen toeroepen: „Ziet naar 

het gebeurde in Nederland I" Wie 

zich aan een ander spiegelt, spiegelt 

zich zacht. 

yÈTERAAN. 

■ ■ "■ ' 

ONS MOOIE VADERLAND 

In Arnhem 

Waterval op Sonsbeek. 

Foto A. /. van Btthlehtn- 

In Leeuwarden 

De Oidenhove. tusschen de bladerlooze boomen gekiekt 

Bl| Gouda 

Het Reeuwijksche molentje. 

Foto P. It. van Waas Gouda 

Mevr. U.S. Compris- 

Salomonson 

Een op philantropisch ge- 

bied zeer verdienstelijke 

vrouw is te Amsterdam 

overleden. 

ZIJ. DIE UIT HET LEVEN SCHEIDDEN 

G. 3. H. 5iie 

lid der Prov. Staten van 

Limburg is, 61 jaar oud te 

Scnaesberg overleden. 

A. Luyendilk 

wethouder van publieke 

werken te Maassluis is 51 

jaar oud overleden. 

Oe groote antomobiel-tcntoonstelNng te Amsterdam 

overzicht van de stands in den ruimen hal. 

ö 

1 —HTTWIT» it flamaia ï nhaaa 

zuster van den overleden staats- 

man,vierde in Groningen haar 90e 

verjaardag en werd tot ridder in de 

orde van Oranje Nassau benoemd. 

Ir. E. A. Hamburger 

een bekend industrieel te 

Utrecht is plotseling over. 

leden. 

la afwacklwfl VM k«t voerjaar 

De boomen in de Bilderdijkstraat 

te Amsterdam zijn duchtig ge- 

snoeid zooals onze foto duidelijk 

De Oell Batavia Mij. 

De directie te Amsterdam hield ter gelegenheid var het 50-jarig bestaan der 

maatschappij receptie. 

Het I.V.V. 

hield te Arasterdam in Americain een vergadering. 

Na vijftien Jaar bestaan 

Jiield de Residentie-schaakclub een druk bezochte receptie. 

Twee gouden bruiloften 

Het echtpaar Reek—Brederode wel- HetechtpaarSarton—Teljer te's-Cra- 

bekend te Edam vierde zijn gouden veahage hoont ook dezenbqzonderen 

bruiloft.' dag' te herdenken. 

Postzeseibeurs in den Haag 

Deze „openluchtbeurs* wordt op het 

Binnenhof gehouden. 

Vlff en dertig Jarig feest 

Het echtpaar v. d. Heide te Rotterdam 

hoopt zijn 35-jarige echtvereeniging 

te vieren.

Onverwachte zegen 

The Merry Mag 

De verschrikte vader: Maar zuster, .ben ie d'r wel zeker van. 

Overdrijft u nou niet?' 

Verziichiing van den „chef de 

bureau". 

Wa ze de geluidlooze type- 

writer hebben uitgevonden, 

moesten ze probeeren ook de 

stilzwijgende typisten uit te 

vinden. 

Ze was niet op d'r mondje 

gevallen. 

Beiden stonden ze bij dezelfde 

halte te wachten. 

Ze zag er werkelijk aardig 

uit. 

En hij, verlangend een praatje 

te beginnen, zei: 

Pardon, u lijkt precies op 

een dame, diie ik ken.... 

Waarop ze tcrugsnibte: 

En u lijkt precies op 'n mijn- 

heer, dien ik niet zou willen 

kennen. 

Ze spraken verder geen 

woord meer. 

Als de kippen erbij. 

De jonge Jonassen studeerde. 

Juister gezegd, hij was student. 

En voor het overige amuseerde 

hij zich, gaf geld uit en maakte 

schulden. Een paar maal had 

zijn oom hem al geholpen. 

Maar 't werd hem te bar. Hij 

bezocht den zondaar en zei 

hem: Jouassen, je bent ont- 

erfd. Ik heb m'n testament ver- 

anderd en je krijgt niet rtieer 

dan één gulden. 

Zou ik die misschien nou al 

kunnen krijgen, vroeg de on- 

verbeterlijke. 

't Was niets. 

Den laatstcn keer dat we in 't 

kamp waren, zei Teeuwissen, 

badden we nachten met een 

temperatuur van nul graden. 

f'Zal ik ereis een mooie 

\ hoed voor u maken? 

DE VROOLIJKE BLADZIJ 

7"*« Merry Mag 

Practlsch middel in overvolle dans- 

gelegenheden. 

HET KORTE VERHAALTJE 

Kunt u dut verklaren? 

Neem een getal van 3 cijfers 

b.v. 836 

Keer de cijfers om - 638 

Trek het kleinste van 't 

grootste af 198 

Zet dit weer omgekeerd 891 

Opgeteld is 1089 

Probeer het nog maar eens 

met een ander getal b.v. 623 

Omgekeerd 326 

Afgetrokken 297 

Keer het om 792 

Al weer 1089 

Indien de getallen zoo zijn, 

dat slechts twee cijfers van de 

aftrekking overblijven, dan is 

Dat is 

Meeuwissen. 

metsl meende 

Noem jij dat niets, zoo'n kou. 

Natuurlijk. Noem jij nul dan 

wel iets! 

Vader houdt van 

mooie hoeden? 

het eindgetal 189 b.v. 423 

324 

99 

99 

198 

af 726 

627 

99 

99 

198 

Wie kan voor deze eigen- 

aardige cijdercombinatie een 

goede verklaring geven? Zelfs 

als ge het niet verklaren kunt, 

is het een aardig kunstje om 

in gezelschap op te geven. 

Hij had de noodige voorzorg 

genomen. 

Toen Bessemer, een ver- 

beterde methode had uitgevon- 

den om staal te maken, ging hij 

Ja! (pogen ~\ 

_^ /^ dicht V .^"■s ^-$(0P 

TheMenyMaf 

Haar opvatting 

Ja, dat is z'n vrouw. En zij kijkt altijd of ze iemand beneden 

zichzelf heeft getrouwd." 

daarmede naar Naswyth, een 

bekende schotsche firma. 

De uitvinder legde een stuk 

staal op Naswyth's lessenaar en 

begon* z'n uitvinding toe te 

lichten. 

Zeg jonge man, zei de 

schot, zou je dat alles nou wel 

laten zien, de wereld is erg 

oneerlijk. 

Dat weet ik, gaf Bessemer 

tot antwoord, en daarom heb 

ik m'n laatste geld gebruikt om 

m'n uitvinding te laten in- 

schrijven, voordat ik bij u op 

bezoek ging. 

Onder vriendinnen. 

Mary: Dokter Hemmes zei 

daar net tegen me, dat ik 

klassieke trekken heb. Wat is 

eigenlijk klassiek ? 

■ Clary: Iets wat oud is! 

Hij kon er dankbaar voor zijn. 

De spreker hield zijn speech. 

En toen hij een tijdje bezig 

was, riep iemand van achter 

de zaal: Wilt u wat luider 

spreken. We kunnen hier niets 

verstaan. Waarop iemand van 

de voorste rijen opstond en 

riep: Man ga zitten en wees 

blij dat je 't niet kunt. 

Waarom de anderen lachten. 

Mijnheer Dicksen z'n mees- 

terknecht had hem verlaten«« 

was zelf een zaak begonnen. 

Tegen een paar vrienden dde 

over dien man spraken viel bij 

duchtig uit: 

Wat, die kerel, ik zeg je, 

't is een schooier, een be- . 

drieger, een oplichter. Een 

vent die alles wat hij kent en 

wat hij is, van mij geleerd 

heeft.... 

EEN ARTISTIEKE JONGEN EN EEN VADER ZONDER FANTASIE CFITZ IN TH e M ERRY MAGJ 

IN ANDERMANS SCHOENEN 

— door K. CECIL THURSTONÊ — 

John Chilcote, afgevaardigde voor East 

Wark, is bij het verlaten van het parle- 

ment door een dikken mist overvallen en 

heeft een gesprek met een voorbijganger. 

Als de mist optrekt, blijkt, dat de beide 

mannen sterk op elkaar lijken. 

De vreemde ontmoeting heeft Chilcote 

nerveus gemaakt. Hij neemt morfine, waar- 

aan hij verslaafd is geraakt. 

Daarop gaat hij naar het parlement. Hij 

moet spreken, maar voelt zdch plotseling te 

ziek. Hij verlaat het parlement en rijdt naar 

huis. Dan bezoekt hij Loder, zijn dubbel- 

ganger, en doet hem het voorstel, om net 

als in een boek, met elkaar van positie 

te ruilen. Na groote aarzeling accepteert 

deze het voorstel.' Kort daarna komt 

Chilcote bij Loder en zegt, dat hij hem 

moét vervangen. Hij kan 't niet langer 

uithouden. Alles wordt in orde gemaakt. 

Bijna hadden zij de ringen vergeten, die 

Loder's lidteekens moesten bedekken. Hij 

vertelt Chilcote de geschiedenis ervan, een 

ontmoeting in Italië met een heel mooie, 

ijdele vrouw, die hem, op avontuur belust, 

voor den mul hield. Loder gaat naar Chil- 

cote's huis. Hij heeft een gesprek met 

diens vrouw, die hem een boodschap van 

haar pleegvader, Fraide, den ouden poli- 

ticus overbrengt. Na enkele dagen roept 

Chilcote Lodei^ plotseling terug. 

Spoediger dan Loder verwacht heeft, 

komt hij echter zijn hulp weer inroepen. In 

diens huis terug, bemerkt Loder Chilcote's 

invloed, ook bij diens vrouw, met wie hij 

naar een avondpartij bij Lord Bramfell 

gaat. Een der attracties van die partij 

is, dat de zuster van Lady Bramfell, Lady 

Astrupp, de toekomst uit een kristallen 

b^t voorspelt. Loder moet ook in de tent. 

Lady Astrupp vraagt hem zijn ringen af 

te doen en blijkt .bij den aanblik van de 

vingers met lidteekens erg overstuur. 

Loder krijgt van Fraide opdracht in het 

Lagerhuis een speech te houden. Daarna 

komt Chilcote's telegram. Chilcote keert 

weer terug. Hij ontmoet Lilian Astrupp, 

"wie hij belooft bij haar te komen eten.. 

Zij teekent dit met een kruisje erbij in 

zijn notitieboekje aan. Als Loder zijn dub- 

belganger's plaats opnieuw inneemt, meent 

hij dat „bij L. eten" een liitnoodiging 

van Lakeley is. Te laat bemerkt hij, 

dat de „L." Lilian moet aanduiden. Zij is 

de vrouw met wie hij- in Italië hét 

avontuur had. Loder weet haar ook nu te 

weerstaan. Dan keert hij naar huis en 

vindt berichten van groot politiek belang. 

Fraide verzoekt hem in het Lagerhuis een 

rede te houden. Chilcote roept hem echter 

terug. Hij vindt hem meer dan ooit onder 

den invloed van de morphine en Loder 

keert weer terug en houdt zijn speech. 

Het resultaat is groot. Gelukkig rijdt hij 

met Eve naar huis. Als hij van zijn 

liefde voor haar blijken wil geven, ziet hij 

Chilcote op straat. Den anderen morgen gaat 

hij naar hem toe en dwingt hem naar zijn 

huis terug te keeren. Doch Ch. komt weldra 

weer opzetten, vreeselijk opgewonden, om- 

dat Lillian Astrupp in de kamer kwam 

waar het telegram aan Loder lag. Deze 

gaat nu terug en bezoekt Lillian. Daarna 

gaät hij naar Eve, die hem met grooten 

tact ontvangt, 's Avonds ontmoet hij Lillian 

in gezelschap in de comedie. Het stuk 

dat hij ziet, opent hem de oogen. Hij 

gaat direct naar huis en spreekt met Eve, 

die bekent het bedrog te hebben ontdekt. 

Zij verklaart Loder, gelukkig te zijn 

met deze ontdekking, doch hij bereidt haar 

voor dat zij zullen moeten scheiden en 

zi[ weer Chilcote zal moeten ontvangen. 

Er was geen spoor van kleur meer op 

zijn gezicht te bekennen en door de 

innerlijke ontroering waren er lijnen 

om 5Jn mond gevormd, die er vroeger 

nooit geweest waren. 

„Wat dan?" vroeg Eve met een ang- 

stig voorgevoel. „John, wat dan?" 

Onwillekeurig drukte zij haar handen 

vaster op zijn schouders en zonder 

kracht aan te wenden was het voor hem 

onmogelijk ze los te maken. Aarzelend 

legde hij zijn handen over de hare en 

keek in haar tot hem opgeheven gezicht. 

„Toen ik van avond in de comedie 

zat, Eve," zeide hij langzaam, „ver- 

schenen me al de voorstellingen, die ik 

me van de toekomst had gemaakt, in 

een ander licht. Zonder het te wen- 

schen, zonder het te weten zelfs, was 

mijn gezichtspunt geheel veranderd. Ik 

zag plotseling alles niet meer bij' 't 

licht van mijn eigen' armzalige kaarsje, 

maar bij 't zoeklicht van de wereld. Ik 

zag plotseling alles voor jou in plaats 

van voor mezelf". 

Haar pogen werden grooter, maar 

zij zeide niets. 

„Ik zag plotseling het onvergeeflijke 

onrecht, d^t ik je gedaan heb —en den 

gebiedenden plicht, om er terstond een 

eind aan te maken." Hij sprak heel 

langzaam, zijn stem klonk dof en 'twas, 

alsof de woorden werktuiglijk kwamen. 

Eve's gezicht drukte smart en ont- 

steltenis uit, zij nam haar handen van 

zijn schouders. 

„Je bedoelt," zeide zij met moeite, 

„dat het uit moet zijn? Dat je weggaat? 

Dat je je mooie carrière opgeeft? O 

maar, dat kan je niet! Dat kan je niet!" 

Ze sprak met ongewone heftigheid, 

maar haar angst was duidelijk hoor- 

baar in haar stem. „Je kunt niet. Je 

moogt niet. net eenige bewijs dat . ." 

„Ik dacht niet aan dat bewijs." 

„Maar waar dan aan, waar dan nog 

aan?" ^ 

Loder wachtte even. 

„Aan onze liefde," zeide bij op vasten 

toon. 

Een donkere blos kwam op haar 

wangen. 

„Maar waarom," stamelde zij, „waar- 

om? We hebben niets verkeerds ge_ 

daan. We kunnen vrienden zijn —meer 

niet; en' ik — o, ik heb zoo'n behoefte 

aan een vriend!" Voor 't eerst zoolang 

Loder haar kende, brak haar stem en 

begaf haar zelfbeheersching haar. Zij 

stond daar voor hem als een beeld 

van lijden door eenzaamheid. 

Die openbaring trof hem diep, en zijn 

ontroering deed de hoogere geestkracht 

ontwaken, die achter zijn gebreken ver- 

scholen lag en de echte ridderlijkheid, 

onder jarenlange onverschilligheid in- 

gesluimerd. De opoffering, die hij bijna 

onmogelijk had .geacht, verscheen hem 

nu plotseling in een nieuw licht. Wat 

eerst niet anders dan plicht geweest 

was, werd een heilig recht. Hij stak zijn 

hand uit en trok haar naar zich toe, 

alsof zij een kind ware geweest. 

„Eve," zeide hij met iets zachts en 

feeders in zijn stem, „van avond heb 

ik pas geleerd, hoe volkomen 't leven 

van een vrouw aan de genade van 

de wereld is overgeleverd en hoe 

weinig men van die genade te wachten 

heeft. Als de omstandigheden anders 

waren geweest, geloof ik — neen, ben 

ik ervan overtuigd — dat ik een goed 

echtgenoot voor je geweest zou zijn; 

ik zou dan mijn recht om je te beschermen 

gebruikt hebben, zoo goed 

als eenig man ter wereld het had 

kunnen gebruiken. Maar nu dat zoo i 

niet is, zou ik ., ." Hij aarzelde even. 

„Nu ik geen recht heb, om je te beschermen, 

behalve het recht, dat mijn 

liefde me geeft — wil ik je toch zoo 

streng behoeden voor al wat laag is, 

als alleen een echtgenoot zijn vrouw 

maar behoeden kan." 

„Er zijn in 't leven maar twee wegen, 

de weg van 't goede en de weg van 

't kwade. Wat we ook mogen zeggen, 

wat we ook mogen voorwenden te ge-' 

looven, wij weten, dat elke handelwijs 

altijd een keus is tusschen goed en 

kwaad. Een maand — een week geleden 

zou ik een man, die zoo sprak, 

veracht hebben en mezelf krachtig 

hebben genoemd, omdat ik hem verachtte. 

Nu weet ik, dat kracht iets meer 

is dan anderen in het stof te vertrappen, 

om zelf den weg vrij te vinden. Het 

is iets veel moeilijkers, waar veel minder 

triomf aan verbonden is. Het is 

op zijde te gaan, om een ander den 

voorrang te geven. Eve!" riep hij plotseling 

uit, „Eve, ik tracht dat voor je 

te doen! Zie je het niet? Begrijp je 't 

niet. De gemakkelijke, de • aangename 

weg zou ziijn om rustig voort te gaan. 

Alles in me roept me toe, dat te doen 

— voort te gaan, te treden op Chilcote's 

zwakheid en jou — jou edelmoedigheid. 

Maar ik doe het niet! Ik kan het niet 

doen!" Plotseling lieten zijn armen haar 

los en schoof hij haar zacht van zich af. 

Eve, het is voor 't eerst, dat ik een 

menschelijk weïen boven mezelf stel." 

Eve's hoofd bleef gebogen. Pijnlijke, 

oidhoorhare snikken deden haar van 

hoofd tot voeten trillen. * 

„Iets in je — iets, waar ik geen definitie 

van kan geven — iets hoogs en 

moois houdt me terug, verspert me letterlijk 

den weg. Eve, zie je niet, hoe 

hevig ik strijd?" 

Nadat hij dit gezegd had, bleef het 

lang stil en in die stilte streed Eve den 

strijd, dien zoovele vrouwen voor haar 

gestreden hebben; den strijd, waarin 

woorden nutteloos zijn en tranen niet 

tellen. Zij zag er heel jong, heel hulpeiloos, 

heel verlaten uit, zooals zij daar 

stond. Toen, in de drukkende stilte, die 

de kamer vervuWe, keek zij naar 

hem op. 

Haar wangen droegen sporen van 

tranen, haar lange zwarte wimpers 

waren nog nat, maar de uitdrukking 

van haar gezicht, toen haar oogen de 

zijne ontmoetten, was een voorbeeld 

van den moed en de vastberadenheids 

van die zelfopofferende kracht, die in 

een zwak en teer omhulsel wonen kan. 

Zij zeide niets — in zulke oogenblikken 

komen woorden niet gemakkelijk, | 

maar met het meest eenvoudige, ondierworpen, 

welsprekende gebaar van 

de wereld bracht zij zijn vertwijfelinjg 

tot rust. Zij nam zijn hand tusschen j 

haar ätanden, hief ze op en drukte ze I 

lang en stil tegen haar lippen. J

Nazlmova 

de bekende filmacirice in „Redeeming Sm" 

een film ontleend aan het boek van 

L V. Jefferson 

Een alleraardigst bal-masqué-costuum 

Op een der groote bals-muquis te Amsterdam traden deze twee „Togal-doktoren" 

in hun deftige kleeding op, om voor de waarde van dit geneesmiddel te propageren 

Zij hadden met déze goed gevonden reclame natuurlijk veel succes. 

Mevr. Hovyd Krauss-Adema 

die een grootere tournee door het buitenland 

gaat maken. Zn zal zoowel in Duitschland als 

in Oostenrijk optreden. 

„En als de sterre stil bleef staan" 

Een tooneelstuk ontleend aan een kerstsproke van Felix Timmermans en opgevoerd door het Rotterdamseti Hofstad tooneel. Van links naar rechts 

St. Jozef (Ed. Palmers), Maria (Rie Gilthuijs), Pitje Vogel (Hans van Bes). Neske Wiel (Cor v. d. Lugt), Schrobbebceck (Anton Roemer). Het is de 

scene waarin de drie zwervers Maria aanbiddend begroeten. 

#■ 

HOOFDSTUK XXXIII. 

Een tijdlang bleef alles stil; toen kon 

Loder, dde maar al te bitter voelde, 

dat hij overwonnen had, het niet lan- 

ger uithouden. Hij maakte zijn hand 

los en ging naar den schoorsteenman- 

tel en bleef daar staan op de plek, 

waar zij eerst gestaan had 

„Eve," zeide hij zacht. „Ik heb nog 

meer te zeggen. Ik moet je moed nog 

verder op de proef steilen." 

Er kwam een uitdrukking van pijn- 

lijken angst op haar gezicht. „Verder?" 

zeide zij. 

Hij schrikte toen- hij haar aanzag. 

„Ja," antwoordde hij en 't spreken 

kostte hem moeite. „Ja, er is nog iets 

anders, dat we onder de oogen moeten 

zien. De zaak is niet afgeloopen met 

mijn heengaan. Chikote moet terug- 

keeren — Chikote moet er toe ge- 

bracht worden in te zien, waarvoor 

hij veraij+woordelijk is." 

Zij keek hem'aan met doffe wanhoop 

in haar oogen. 

„Het moet gebeuren," vervolgde hij 

haastig, „en wij moeten het doen — 

jij en ik." 

„Ik? Ik kan mets doen. Wat zou 

Ik kunnen doen?" Haar stem be- 

gaf haar. • 

„Aües," zekk hij. „Jij kunt juist alles 

doen. Hij is moreel zwak, maar hij 

heeft een gevoelige plek — de vrees, 

dat de buitenwereld te weten zal komen, 

hoe 't met hem gesteld is. Als je 't 

hem duidelijk maakt, dat je zijn ge- 

heim kent, dan kan je hem geheel en 

al naar je wil laten handelen. Het was 

om je dit te vragen, om dat van je 

af te smeeken, dat ik van avond hier 

ben gekomen, ik weet, dat hetgeen 

ik van je verwacht, de kracht van elke 

andere vrouw te boven zou gaan. Maar 

jij kunt, wat geen andere vrouw ter 

wereld zou kunnen. Eve!" riep hij plot- 

seling heftig uit, „zie je niet, dat het 

een gebiedende plicht is — het eenige, 

dat ons beiden redden kan!" 

„Ik begrijp het," zeide zij eindelijk 

langzaam en moede. „Ik begrijp het. 

Wanneer wil je me bij hem brengen?" 

Ben oogenblik zweeg Loder, hij 

durfde zijn eigen stem niet te ver- 

trouwen; toen antwoordde hij haastig 

en bijna fluisterend: 

„Nu, nu dadelijk, als ik mag. En — 

en denk er aan, dat ik weet, wat het 

je kost." Alsof hij bang was, dat zijn 

eigen moed hem zou begeven, liet hij 

haar hand los, liep naar de canapee, 

waarop een lange, donkere avondman- 

ted lag, dien zij bij haar thuiskomst 

had afgedaan, nam dien en sloeg hem 

haar om. Toen ging hij naar de deur, 

opende deze en hkef staan, terwijl zij 

langs hem heen den corridor betrad. 

Zwügend gingen zij de trap af; in 

de vestibule nam Loder hoed en over- 

jas. Crapham kwam haastig toege- 

schoten om zijn diensten aan te bieden. 

Maar Loder zond hem kortaf weg en 

met iets van de schuwheid, die Chil- 

cote's régime onder het dienstperso- 

neel had aangekweekt, verdween hij. 

Loder trad haastig vooruit en opende 

IK ZAL VER- 

GELDEN 

naar het Engelsch van 

Baronesse d'Orczy. 

Dèroulède. iemand uit een rijke burgerfamilie. 

heeft in een der adellijke clubs een woorden- 

wisseling gekregen met den jongen hertog de 

Marny. Tegen zijn zin is hieruit een duel ont- 

staan. DèrouJédc weet zijn tegenstander te ont- 

wapenen. Doch de jonge man, verhit van den 

wijn. eischt dat hij excuus zal vragen. Tever- 

geefs trachten zijn vrienden hem tegen te houden. 

Opnieuw worden de degens gekruist. De jonge 

man stort zich als bet ware in Oérouléde's wapen 

en sterft. 

Men brengt het lijk naar den ouden hertog de 

Marny, die verlamd, alleen met zijn dochtertje leeft. 

Juliette heeft alles gehoord en begrepen. Het 

ergste vindt zij. dat xij haar vader zal moeten 

waarschuwen. Doch deze heeft alTes begrepen. 

Hij geeft last hem in zijn statiegewaad te steken. 

Zoo wil hij naar zijn zoons doodsbed gaan. 

Allen in huis waren nu op 

de been. 

De talrijke bedienden ston- 

den langs het portaal geschaard, 

allen gekleed in de rijke livrei 

van het hertogelijk huis. 

De dood van een erfgenaam 

van de Mamys is een gebeur- 

tenis, die in de geschiedenis 

vermeld wordt. 

De stoel van den ouden 

hertog werd dicht bij het bed 

van den jongen Vicomte gezet. 

Hij maakte geen enkele be- 

weging, noch sprak hij een 

woord of uitte een rucbt. 

Sommige van de aanwezigen 

vertclaarden, dat zijn geest hem 

heelemaal begeven had en dat 

hij niets voelde of begreep van 

den dood van zijn zoon. 

De Maricies de Villefranche, 

die zijn vriend tot het laatst 

toe gevolgd was, nam nu van 

de familie afscheid. 

Juliette lette nauwelijks op 

hem. Haar oogen waren op 

T.aar vader gericht. Zij wilde 

niet naar haar broeder kijken. 

Zij was plotseling bang gewor- 

den, zoo tusschen die twee 

zwijgende gedaanten: de levende 

en de doode. 

Maar juist toen de Markies 

het huis wou verlaten, sprak 

de oude man voor het eerst: 

„Markies", zei hij zachtjes, 

„u vergat — u heeft mij nog 

niet verteld, wie mijn zoon 

doodde." 

„Hij viel in een eerlijken 

strijd", antwoordde de jonge 

Markies, die niettegenstaande 

zijn luchthartigheid, getroffen 

werd door dit vreemde schouw- 

spel. 

„Wie doodde mijn zoon?" 

herhaalde de oude man werk- 

tuigelijk. „Ik heb het recht 

dat te weten", voegde hij er 

bruusk aan toe. 

„Het was mijnheer Paul 

Dèroulède, Mijnheer de her- 

tog", .'antwoordde de Markies. 

„Ik zeg nogmaals, dat het een 

eerlijke strijd was." 

De oude hertog zuchtte, als- 

of hij voldaan was. 

Dan, met een hoffelijke 

handbeweging . tot afscheid, 

voegde hij er aan toe: 

„Alle dank van mij en de 

■mijnen zouden u een bespot- 

ting lijken. Uw toewijding tot 

mijn zoon is daarboven ver- 

heven. Ik wil u niet langer op- 

houden. Vaarwel." 

Begeleid door twee lakeien 

verliet de Markies het vertrek. 

„Zend alle bedienden weg, 

Juliette; ik heb je iets te 

_zegggn. En 't stille jonge meisje 

gehoorzaamde haar vader en 

deed wat hij verlangde. 

Vader en zuster waren nu 

alleen met hun doode. 

Zoodra de laatste voetstap- 

pen van de zich verwijderende 

bedienden weggestorven waren, 

scheen het alsof de hertog van 

Marny " zich wilde ontrukken 

aan de verdooving, die zich tot 

nu toe van hem had meester 

gemaakt. 

Met een koortsachtige be- 

weging greep hij vlug zijn 

dochter's pols en sprak opge- 

wonden: 

„Zijn naam. Heb je zijn 

naam gehoord, Juliette?" 

„Ja, vader"v antwoordde het 

kind. 

„Paul Dèroulède! Paul Dè- 

roulède! Zul je het niet ver- 

geten ?" 

„Nooit, vader!" 

„Hij, doodde je broeder! Be- 

grijp je dat? Doodde mijn 

eenigen zoon, de hoop van 

mijn huis, den laatsten afstam- 

meling van een der roemrijkste 

geslachten van Frankrijk." 

„In een eerlijken strijd, 

vader!" protesteerde het kind. 

Alleraardigst en vlot is dit kinderkopie geteekend. Vergelijk de onschuldige blik en de ge- 

hesle vlotte wijze van teekenen.met oen doorwerkten ernstigen kop van wethouder Wibaut 

_en_ä£_zult_de. levendige, rake, manier van werken van dezen artist leeren waardeeren. 

„Het is niet eerlijk voor een 

man om een jongen te dooden", 

sprak de oude man op bitteren 

toon. 

„Dèroulède is dertig, mijn 

jongen was nog geen twintig 

jaar: moge God's wraak op 

den moordenaar neerkomen!" 

Juliette staarde haar vader 

met groote verwonderde oogen' 

aan. Hij was heelemaal buiten 

zichzelven. Hij nam haar bij de 

hand en trok haar dichter bij 

het bed, legde haar hand op 

de borst van haar dooden 

broeder, terwijl hij tot haar 

zeide: 

„Juliette, je bent nu veer- 

tien jaar en in staat om te 

begrijpen, wat ik je vragen ga. 

Als ik niet aan dien ellendigen 

stoel gekluisterd was, zou ik 

niemand, zelfs jou, mijn eigen 

kind, niet vragen, datgene te 

doen, wat God van èén onzer 

verlangt." 

Een oogenblik zweeg hij, 

toen vervolgde hij op ernstigen 

toon: 

„Bedenk Juliette, dat je uit 

't huis van Marny stamt, dat God 

je nu hoort. Want je moeteen 

eed afleggen voor Hem en mij, 

een eed, waarvan alleen de 

dood je kan ontslaan. Wil je 

zweren, mijn kind?" 

„Als u het verlangt, vader." 

(Wordt vervolgd.) 

ONTVANGEN BOEKEN 

In Haverman's moderne 

Tooneelbibliotheek zijn ver- 

schenen : 

Ijs. Vissel: De doodende 

straal, een tooneelspel in drie be- 

drijven, vol spannende momen- 

ten, 't Stuk speelt in den 

modernen tijd. Vier beeren- en 

twee damesrollen komen er in 

voor. 

Alb. van Waasdijk en J. H. 

Speenhof f: Maskers en wij. Dit 

tooneelspel, dn ' drie bedrijven, 

werd met den eersten prijs be- 

kroond in den jaarlijkschen 

wedstrijd^ voor tooneelletter- 

kumde te' Antwerpen. 

Voor het eerst werd dit stuk 

opgevoerd in den Grooten 

Schouwburg te Rotterdam^ 

In de serie „Dilettanten- 

tooneel", onder de redactie van 

G. Nolst Trénitè, verscheen: 

Eén Graaf, tooneelspel in één 

bedrijf door Felix Saiten. De 

vertaling is van den tooneel- 

speler Louis van Gasteren.-Het 

stuk ds niet buitengewoon rijk 

van inhoud. Een kellner met 

aangeboren beschaving, heeft 

zich in het leven opgewerkt en 

is, door toevallige omstandig- 

heden, in het bezit gekomen 

van de papieren van een graaf, 

een yerloopen individu, -voor 

wien hij zich uitgeeft om daar- 

door zijn hartewensc!i te be- 

reiken : het huwelijk met een 

adellijk meisje. Een jaloersch 

neef van haar ontmaskert dezen 

pseudo-graai. Met als gevolg, 

dat hij iedereen ongelukkig 

maakt. Er rijn vijf mannen- en 

één vrouwenrol in dit stuk, dat 

bij de fa. H. D. Tjeenk Willink 

& Zoon te Haarlem verscheen. 

"S^SSB 

\?oor en van onze kleine 

Kleine Bart 

vraagt om de aandacht. 

Roefke 

kijkt echt vergenoegd. 

Mientje met haar vriendje. 

Herman, de flinke tuinman. 

11 

DE KLEINE LORD 

Voor onze jonge lezeressen en lezers 

Cedric Érrol, dat weten jullie, woonde 

na den dood van zijn vader, met zijn 

moeder in New-York. Hij was «en lieve 

jongen en had veel vrienden in de buurt. 

Mijnheer Hobbs de kruidenier, de schoen- 

poetser Dick behoorden daarbij. Plotseling 

kwam er een mijnheer uit Engeland ver- 

tellen, dat Cedric eeö Lord was en zijn 

grootvader een graaf. De kleine jongen 

ging daarom met zijn moeder naar Enge- 

land. Zijn grootvader verlangde dit. Cedric 

dacht dat zijn grootvader een heel lieve man 

was, doch in werkelijkheid was het een 

vreeselijk lastig mensch, die zelfs niet wilde, 

dat mevr. Errol met haar kind samen 

woonde. Mevr. Errol heeft aan mijnheer 

Havisham, den advocaat van den graat, 

gezegd, dat zij van hem geen geld wilde 

aannemen. De rechtsgeleerde moet dit den 

edelman wel mededeelen en.hem vertellen, 

hoe de kleine jongen er uitziet. 

De graat wilde niet laten zien, dat hij 

erg nieuwsgierig was, maar dat was wel 

het geval. Wat is er voor nieuws ?" vroeg 

hij den heer Havisham. 

— Lord Faunderoy (dat was dan de 

kleine Cedric) en zijn moeder zijn in den 

besten welstand op Court Lodge gearri- 

veerd. Zijn lordschap blijft vannacht bij 

zijn moeder, morgen hoop ik hem hier 

te brengen. 

— Hoe ziet de jongen er uit? Zijn 

moeder kan me niets schelen. 

De Jieer Havisham schepte er een stil 

De Anatomische Les 

(Op rijm) 

Uit het dictaat van een medisch-student 

XLIX. 

HET BUIKVLIES 

In de buikholte is vlak tegen 

De darmen een groot vlies gelegen: 

Het dui'jtWKS.'t welk. in dien't ontsteekt. 

Van jong en oud vaak 't leven breekt. 

...geneest U verrassend snel van { 

Rheumatiek Ischias 

Verkoudheid Griep 

Slapeloosheid Jicht 

Influenza Spit 

Hoofd- en Zenuwpijti 

Genezing en onschadelijkheid gegarandeerd. 

V*k,1ti*c, hij Jk Jlpdkckcn en Ororirfen 10 80 €* f2 

pleizier in om den graaf wat in onzeker- 

heid te laten. 

— Het is moeilijk een meening te uiten 

over het karakter van een zevenjarig kind, 

zei hij dus heel voorzichtig. 

— Is 't een sukkel ? vroeg de graaf. 

Zeker wel, er zit amerikaansch bloed inl 

— Ik geloof niet, dat het hem benadeeld 

heeft, mylord, hernam de advocaat op zijn 

drogen toon. Ik heb niet veel verstand van 

kinderen, maar ik vond hem wel een knap- 

pen jongen. 

Mijnheer Havisham was altijd bedaard 

en kalm, maar nu meer dan ooit. Hij vond 

het beter den graaf niet voor te bereiden 

en hem zelf te laten oordeelen. 

— Gezond en welgemaakt ? vroeg my- 

lord. 

— Oogenschijnlijk wel en ook flink van 

postuur. 

Eigenlijk moest de oude advocaat lachen. 

Daar net had hij Court Lodge verlaten, 

waar Cedric bij zijn moeder logeerde en 

hij ■herinnerde zich, hoe hij Cedric, die met 

de mooie witte poes van de huishoudster 

speelde, een voorbeeld van een mooi kind 

had gevonden. 

— Ik denk wel, mylord, dat het voor 

een jongen een mooi kind is. Maar ik wil 

m'n meening niet al te zeer uitspreken. 

U moet maar voor u zelf oordeelen. Wel- 

licht dat uw Lordschap hem anders vindt. 

— Dat zal wel. Al die amertkanen zijn 

lomp en onbeschaamd. 

— Onbeschaamd is hij niet, zei de advo- 

caat. Men kan aan hem merken, dat hij 

veel met volwassenen heeft omgegaan. Hij 

heeft daardoor een mengeling van kinder- 

lijkheid en vrijmoedigheid. 

— Niets anders dan onbeschaamdheid, 

Vriendjes en Vriendinnetjes 

Geurtje 

een ietsje verlegen 

Kleine Dane 

in 't hoekske 

noem de dingen maar bij den naam, 

Havisham. 

Deze zweeg. Wanneer de graaf last van 

de jicht had en zoo erg te keer ging,''dan 

was het maar beter niet tegen te spreken. 

Na een tijdje begon de heer Havisham 

over een ander onderwerp. Mevr. Errol, 

zoo zei hij, heeft mij gevraagd, u mede te 

deelen, dat zij hat aangeboden inkomen 

liever niet aanneemt, aangezien u haar niet 

vriendschappelijk wenscht te behandelen. 

— Dat moest ook nog, viel de graaf 

uit, zoo'n inhalige amerikaansche... . 

Inhalig is ze niet, want ze wil uw 

geld niet. 

Allemaal comedie. Ze wil natuurlijk, dat 

het kind het land aan mij krijgt. 

Ook dit niet. Integendeel, ze verzoekt 

u, vooral aan den kleinen Lord Fauntleroy 

niet te laten merken, dat u hem van haar 

verwijdert houdt. Het kind is zeer aan haar 

gehecht en zij is ervan overtuigd, dat wan- 

neer hij 'het zou weten, dat dit op zijn 

houding tot u van invloed zou zijn. Hij 

zou bang van u worden. 

Heeft ze 't hem dan niet verteld,-vroeg 

de graaf verbaasd. 

Neen, zei de advocaat, heelemaal niet. 

Het kind denkt, dat gij de beminnelijkste 

en hartelijkste* grootvader zijt. Hij be- 

schouwt u als het voorbeeld van een man 

met alle deugden. 

Zoo, bromde de graaf. 

Spreek nooit van zijn moeder met min-, 

achting, als hij er "bij is, want al is hij 

zeven jaar, hij heeft' bijkans al dien tijd 

alleen met haar geleefd en zij heeft bij 

hém den vader vervangen. 

Na dezen raad gegeven te hebben, ver- 

trok de advocaat. Hij kwam eerst den vol- 

genden dag met Cedric terug.

§ 

DE KOMENDE MODE 

lOQOoooOa o o O O O O O O OOOOOOOO oooooooooo O OO OO O O OOgp> O o O O o O O OCS> O O O OO o o o o o o o o o 

ans« tunique 

van onderen en aan de mouwen afgewerkt 

met ingenaaide lintjes, de onderjapon kan 

men maken van ottoman-zijdc in de breedte 

genomen. Het bovencostuum kan van zijdt of 

O een andere fijne stof gemaakt worden. 

Q» » O O . . —i^ « » Q O « « in «»O 

Het bakken van visch 

Er zijn veel htüsvrouwen, die, 

hoewel ze zeer goed kunnen 

fcoken, toch niet de juiste wi^ze 

weten, om vdäch mooi en 

smakeliijk gebakken op tafel te 

brengen. Onderstaande wenken 

znüen onze lezeressen misschien 

welkom zijn. De visch moet 

eerst op kleine afstanden wor- 

den ingekorven en dan wascht 

men ze f Link schoon, wrijft ze 

daarna in met wat zout en laat 

ze een kwartier op een vergiet 

uitllekken. Dan kan men ze, al 

naar gelang men verkiest, door 

meDc of meel wentelen, of door 

beschuit, geklopt ei en paneer- 

meel. Deze laatste manier wordt 

meestal gekozen voor fijnere 

vischsoorten, zooaLs gebakken 

tong. Ook gebruikt men voor 

't bakken van de fijnere visch- 

soorten boter, terwijl men voor 

hijv. bot en schol heel goed 

olie kan nemen. Men moet de 

boter lichtbruin laten worden, 

de olie daarentegen blauw, 

dampend heet. Men bakt de 

visch uitsluitend op een heet 

vuur, eerst aan de ééne, dan 

aan de andere zijde mooi bruin 

en knappend; De in olie ge- 

bakken vdsch laat men op een 

grauw papier uitlekken, net als 

men dat doet met appelbeignets, 

oliebollen, croquetjes enz. Bij 

gebakken visch geeft men de 

een of andere salade. De meest 

gebruiikelijke olie is olijfoEe of 

zoogen. slaolie. Ook kan men 

botero'ie of bakolie gebruiken, 

maar deze moet men dan eerst 

met een stukje roggebrood uit- 

bakken, om er den scherpen 

smaak aan te onttrekken. 

Semi-avondlapon en witte Japon met Jakje 

De semi-avondjapon (links) van zwart satijn en tulle, bewerkt met fantasie borduursel of 

zijde. De witte japon (rechts) i« van onderen met borduursel bewerkt. Het jakje heeft 

een breede rand hiervan. Dit borduursel wordtin verschillende kleurcombinaties gemaakt. 

DE GOEDE SMAAK VAN HET JONGE MEISJE 

Alle emancipatie en vrouwenzeifstandigheid ten spijt, is 't in de balzaal 

de man, die de leiding heeft. Hij moet zijn partner kiezen, waarmee hij 

stept of fox troit of shimniy't. En vaak is deze keuze beslissend voor 't leven. 

Nu is de illusie van 't jonge meisje, om geen enkelen dans over te slaan 

en gaarne zet ie haar beste beentje voor, om dit te bereiken. Menig hartje 

klopt daarbij vlugger als zij een partner ziet, die haar behalve als danser 

ook als mensch bevalt. Hoe kan zij haar doel bereiken. O 

Hierbij dient' ze in 't oog te houden, dat 't niet juist altijd schoonheid is, 

die de vrouw aantrekkelijk maakt voor den man. O 

Veel meer wordt hij geboeid door een ongekunsteld, beschaafd optreden, 

dan door regelmatige gelaatstrekken en sierlijke gestalte. O 

Een jong meisje, dat eenvoudig in houding en manieren, den jongen man, 

die haar ten dans verzoekt, vriendelijk tegemoet treedt, heeft veel meer 

charme, dan de coquette, die gepoederd en geverfd, zich door allerlei 

aanstellerige trucs interessant denkt te maken. O 

't Getuigt nooit van goeden smaak, overdreven luidruchtig te praten en 

te lachen, om zoodoende de aandacht op zich te vestigen of om te zitten 

met de beenen over de knie gekruist, als 't ware er op berekend om de 

zijden kousen in 't oog te doen vallen. Denk er aan, dat 't een zeer 

ongracieuse houding is. O 

Evenmin staat 't welopgevoed, dat men in de rust tusschen twee dansen 

in, met 't zakspiegeltje voor zich, meer aandacht schenkt aan't arrangeerén 

van 't kapsel, 't poederen van 't gezicht, dan aan hetgeen de partner 

tegen n legt „ ,• ». i " ■ O 

't Staat u volkomen vrij, de haren te verzorgen of iets aan 't toilet te 

verbeteren, men behoort 't dan in de kleedkamer te doen, maar niet in 

de balzaal. Ongedwongen en - opgewekt een gesprek te kunnen voeren is 

juist een groote aantrekkelijkheid en niets stoot den man meer af dan 

zelfgenoegzaamheid en aanstellerigheid. O 

Wanneer "een jong meisje er frisch en eenvoudig uitziet, gekapt en gekleed 

is, zooals bij haar persoonlijkheid 't beste past, ongekunsteld en beschaafd 

in ha >r optreden, dan maakt ze op een ieder een aangenamcn indruk, 

't Doet er dan niets toe af, of haar mondje wat te breed is, 'de lippen te 

dik zijn, of de gestalte niet precies aan de eischen der schoonheid voldoet. 

Ze wordt gaarne gezien en zal in de balzaal een zeer gewaardeerd gezelschap 

iün. .O 

HäHBMMMMaHMK 

Avondjapon 

geheel met gitten bezet en met appliqués van 

bloemen gegarneerd. Het is het allernieuwste 

om deze garbeering senng uit cretonne te snijden, snijden. i 

Deze wijze van n opmaken geeft het geheel een 

apart irt cachet • en charme. A 

o • • • w • • O O • • MBB» • « O O • • (3 

o 

o 

Voor bijv. zeven baktongen 

neemt men zout, boter. of sla- 

olie, een ei, twee groote be- 

schuiten. De visch moet goed 

gewasschen worden, afgedroogd 

en aan beide zijden met een 

weinig zout ingewreven. 

Laat ze zoo een uur staan. 

Maak dan de boter of de sla- 

olie in de koekepan kokend 

heet, klop 't ei met twee eet- 

lepels water in een diep bord, 

haal de visch aam beide zijden 

er door en vervolgens door de 

fijngestampte besebuit, die op 

een ander bord gereed staat en 

bak de viseh goud-bruin aan 

beide kanten ongeveer vier 

minuten op eiken kant. 

Raak de visch niet aan, zoo- 

lang ze vast zit aan de pan, 

doch zoodra ze los is, kan men 

ze met een koekemes of ander 

groot mes omkeer en. Zorg 

vooral, dat de pan voor minstens 

de helft gevuld is met de boter 

of slaolie. 

Gebakken schelvisch of elft 

wordt op de voigende manier 

bereid: Snijd de visch aan 

mooten, wasch ze f link en droog 

ze zorgvuldig ai. Wrijf ze met 

zout in en Iaat ze • eenige uren 

staan. Haal' dan de visch door 

melk, maak een flinke hoeveel- 

heid olie of boiler in de koeke- 

pan goed heet en bak ze aan 

beide aijden mooi bruin. Schol 

of bot bereidt men op dezelfde 

wijze. 

Hebt ge al een abonné 

opgegeven! Vergeet het 

met, ge hebt dan recht 

op een fraaie premie! 

■. ., -,-,

IHIET WEIÎL©lîlM 

Cen weduwnaa- trouwt voor de tweede 

■*-' maal, zijn vrouw brengt twee knap- 

pe, trotsche dochters mede en zijn kind, 

Marie, wordt al spoedig als de dienst- 

bode beschouwd./Toch gevoelt zij zich 

niet ongelukkig, want een goede vrouw, 

haar peetemoei, waakt over haar. Als 

haar zusters naar een bal rijden, moet 

zij vuil als een asschepoestertje, alleen 

achterblijven, maar de oude peet roept 

de schoonste droomen voor haar op 

als zij het oude orgel in de kerk be- 

speelt. De tante verlangt er naar die 

droomwereld voor Marie tot werkelijk- 

heid te maken en een seconde later 

staat zij in een prachtig feestgewaad 

en een glazen koets komt aangereden 

om haar naar het hofbal te brengen. 

De prins ziet de schoone gast arriveeren 

en leidt haar ten dans. Klokslag twaalf echter 

komt een einde aan de betoovering en Marie staat 

in haar havelooze plunje voor de deur van het 

paleis, waar niemand, haar meer herkent. De prins 

is wanhopig en blijft haar steeds zoeken. Zijn wensch 

Marie weer te zien ontwikkelt zich tot zoo'n magische 

kracht, dat Marie door liefde en verlangen ge- 

dreven, midden in den slaap opstaat en zich naar 

het paleis spoedt, ditmaal herkent de prins haar 

in haar oude plunje. Maar ook deze ontmoeting 

wordt te snel afgebroken: een brug verheft zich 

met Maris in de lucht, het werk van haar peetemoei. 

De prins wil haar nog grijpen, maar houdt slechts 

haar schoentje in de hand. Hij laat verkondigen 

dat wie het verloren schoentje past, zijn vrouw zal 

worden. Marie's stiefmoeder doet een harer doch- 

ters het middel aan de hand om een klein 

i —i r—i ^ 

> J 4 

' ^-^J 

- 

1 

voetje te krijgen, maar als zij eindelijk 

zal -gaan passen, zakt zij van pijn in 

elkaar. Intusschen kookt Marie in de 

keuken van het paleis een gerecht voor 

den melancholieken prins ; de ring, dien 

de prins haar op het hofbal ten ge- 

schenke heeft gegeven, valt er in en 

op deze wijze weet de prins haar te 

ontdekken en het huwelijk tusschen 

deze beide gelukkige menschenkinderen 

wordt ten spoedigste gesloten. Naar 

het bekende sprookje van ,,Assche- 

poetster" is dit filmwerk vervaardigd, 

dat in zoo'n aantrekkelijken vorm is 

gegoten, dat 't zeker voor volwassenen 

een gang naar de bioscoop waard is. 

De Astra Film Maatschappij te 

Amsterdam heeft deze film in ons 

land gebracht. 

b 

1 VH ij ; 

i 

Hein Raven. 

artistiek leider van „Lybelle", de nieuwe dancing 

bij het Colandsplein te Rotterdam. 

CgMéPIRITO 

• doop- 

MAX TAK 

EEN MISVERSTAND 

Een bekend Amsterdamach pianist staat 

te kijken voor de étalage van een modernen 

kunsthandel. Plotseling stormt de langharige, 

expressionistisch uitziende, luministisch ge- 

kleurde en cubistisch gekleede kunsthandelaar 

naar buiten, grijpt den verbaasden pianist 

bij den arm, die zich hoort toeschreeuwen : 

,,Interesseert u zich voor moderne kunst?" 

En de musicus antwoordt hem gelaten: 

,,Ik niet, u?" 

GOUNOD 

De verrukkelijke kunstenaar, die Faust 

schreef, was een verliefd man. Dit is ook 

wel minder groote kunstenaars overkomen, 

maar iedereen is geen Gounod. 

Hij was een beroemde Engelsche zangeres 

naar Londen nagereisd en had Parijs zonder 

taal of teeken verlaten. In de ville lumière 

was men daarover niet zoo verbaasd — men 

wist in theaterkringen, dat papa Gounod een 

amoureuze natuur bezat. En hoe men zijn 

talenten waardeerde, bleek uit het feit, dat 

de Grande Opéra avond aan avond zijn 

,,Faust" vertoonde. 

Edoch — Gounod scheen zijn familie ge- 

heel en al vergeten te hebben en kwam niet 

thuis. Een kleine, verstandig geleide samen- 

zwering was het gevolg en een bespreking 

met het directoire van de opera was daarvan 

het resultaat. 

Tout Paris was verbaasd, dat de Grand 

Opéra plotseling Faust van het repertoire 

nam. Men giste, men vermoedde Dat 

deze succesvolle opvoeringen plotseling ge- 

staakt werden, bleef een raadsel. 

Op zekeren morgen, terwijl de familie 

Gounod zat te ontbijten, trad de meester 

onverwachts binnen met de woorden: „Me 

voilä!" Niemand deed verbaasd — de com- 

NÏBT ra 

KOOP JS 

Een courantenbericht 

meldt, dat de heer 

Goldwyn pogingen 

heeft gedaan, om den 

beroemden professor 

in de psycho-analyse, 

Siegmund Freud, voor 

de film te engageeren, 

maar dat deze voor 

het aanbod heeft be- 

Sam Goldwyn op weg dankt. 

naar Prof. Freud 

Het staat in de krant geschreven, 

Dus het moet wel waarheid zijn, 

Mister Goldwyn is gekomen, 

Met zijn .film-staf naar Berlijn. 

Hij heeft waarlijk grootsche plannen, 

Op een dollar kijkt hij niet, 

En dat moet je grif erkennen 

Als j'een Goldwyn-picture ziet. 

Niets is voor zijn film te kostbaar, 

Niets is veilig voor zijn geld. 

En zijn meest absurd verlangen 

Wordt in dollars uitgeteld. 

Niets te duur voor zijn affaire, 

Met z'n chequeboek in de hand, 

Koopt hij schoon beid, koopt hij charme, 

Koopt hij aanzien, rang en stand. 

Naast de kunst om te charmeeren 

En expressie op het doek, 

Staat de kunst om te begeest'ren 

Door de magie van liet boek. 

Daar verheft zich Croesus Goldwyn 

En hij zegt, wat kan, dat moet, 

Ik koop een beroemd .geleerde 

Voor mijn heilig Holly-Wood. 

En hij cabled vlug naar Weenen: 

„Herr Professor Siegmund Freud, 

Engageer u voor mijn drama 

Breng u op het celluloid." 

Mister Goldwyn, 't zal niet lukken, 

De professor seint subiet: 

,.Je kunt Anna-Lieze koopen, 

Maar mijn Analyse niet." 

CHEF VAN DIJK. 

een bekend en geliefd „dansnummer'uit onzecaboret- 

zalen, dal pas weer veel succes mocht oogsten in l 

Mille Colonnes Ie Amslerdam. 

Leon boedels 

vroeger de meest populoire liedercnzanger, thans 

regisseur van Flora Ie Amsterdam, op den avond 

van z n jubileum. 

ponist pelde een eitje, at zijn dejeuner op 

en ieder deed alsof hij een kwartiertje geleden 

de kamer had verlaten. 

Den volgenden avond verkondigden de 

affiches der opera, dat „Faust" weer opge- 

voerd zou worden. Toen begreep Parijs, en 

de stad, die zoovele amours van groote mannen 

aanschouwd had, glimlachte. 

MBSSCHABRT 

de groote Hollandsche meesterzanger, had 

ook een open oog voor de materieele zijde 

van zijn carrière. 

Hij werd te Weenen eens uitgenoodigd ten 

huize van een bekenden bankier. Deze gaf 

enkele malen per seizoen een soiree musicale, 

waaraan de eerste Europeesche kunstenaars 

hunne medewerking verleenden. En voor hen 

had deze medewerking de prettige omstandig- 

heid, dat deze niet geheel en al belangloos was. 

• Messchaert had zijn liederen gezongen en 

van het exquise gezelschap den grooten bijval, 

die van erkentelijkheid getuigde over het 

gebodene, in ontvangst genomen. 

De meester stond nog even bij zijn be- 

geleider aan het klavier wat na te praten, 

toen de gastheer hem even de hand kwam 

drukken. „Maar maestro, gaat u nu reeds 

heen? U geeft toch nog een toetje?" 

„Zeker ", was het antwoord van Messchaert, 

,,nä u, na u". 

RAMEAU 

de gevierde Fransche componist, lag op ster- 

ven. Een met hem bevriende abbé bezocht 

hem. Hij hoorde Rameau rochelen, begon 

hardop te bidden en een psalm te zingen. 

Plotseling sloeg de stervende de oogen op 

en vroeg: „Maar monsieur l'abbél Hoe kunt 

u zóó valsch zingen I" 

Dat waren zijn laatste woorden.

• < 

TEKST VAN 

VERHOOGD» CHEF v. DIJK 

MUZIEK VAN 

MAX TAK 

{Dit liedje, reeds vroeger als monoloog in ons blad verschenen, is thans door den heer Max Tak op muziek gezet. 

i F^ 

s^.nt&iV'bKmkAXZZ' 

m J i ? ^ 

Jp'QAA/fydj} * ■ Scfyool. 

^-f gpi F I j :^m 

D^JUä; . /ne ££>$ id bfjuid ^d 

J J(AX iïcOo Jpü /oc/v .hxxfyd AMA/ /wozdb. ' ß^/uxx.m&nd tä^/0a/.&xM/.iL&. 

\\ r r i r J I ;; ^ 

Ê p ^ i i 

^t-. yCfy4Ä\/)fye4' &w 

Kleine Bob is thuis gekomen, 

Toont verheugd zijn schoolrapport, 

Hooge cijfers, vier en vijfen, 

Blij, dat hij verhoogd nu wordt. 

Droomend van vacantiedagen, 

Zee en schelpen, duin en strand, 

Vlaggen op kasteelen planten, 

Opgetrokken uit het zand. 

Als hij 's morgens in gedachten 

Aan al 't schoons den schoolweg gaat, 

Ziet hij plots een woest gevaarte, 

Luid gegil.. . . helaas te laat. 

Zwaar gekneusd het teere lijfje 

Wordt hij op brancard gelegd, 

's Avonds hooge koortsen, ijlen, 

, Zijn rapport luidt.... slecht, zeer slecht. 

8 fy*S^' 

PPPi 

.faZAAj dwsA/ 4M; 

In het witte gasthuisbedje 

Ligt de kleine zieke baas, 

Buiten is het stil geworden. 

Langzaam sterft het stadsgeraas. 

De verpleegster en de dokter 

Praten zachtjes met elkaar. 

Dokter zegt: ,,'t Is noodig, zuster, 

„Haal direct zijn ouders maar.'' 

Met zijn knuist je in haar handen 

Staat de moeder aan het bed. 

Op de minste mondbeweging 

Wordt met groote angst gelet. 

Eind'lijk oop'nen zich de lipjes 

En hij slaat zijn oogjes op, 

Moeder knielt naast 't ventje neder, 

„Ken je me nog, schatte-Bob V 

voor den Sport-liefhebber, 

voor Uw Clubhuis, 

voor den Dans-liefhebber, 

voor Uw vrienden, 

voor den Kunst-liefhebber, 

voor Uw HOME. 

^^ 

^^ 

^ 

En er zweeft een vage glimlach 

Op het kinderlijk gelaat. 

En nauw hoorbaar vraagt haar jongen. 

Of op school hij overgaat. 

Even wendt ze zich ter zijde, 

Waar ze stil haar tranen droogt, 

„Wees maar stil, m'n lieve engel, 

..Juf die zei: je wordt verhoogd." 

De vacantie is geëindigd. 

Juf staat voor de nieuwe klas. 

Op de plaats zit nu een ander. 

Waar eerst Bob gezeten was. , 

„Waarom", vraagt een kleine kleuter, 

„Komt Bob hier op school niet meer?" 

,,Die's verhoogd", zegt zacht de juffrouw, 

„Boven naar den lieven Heer." 

WIE den "NEW EDISON" gehoord 

heeft WIL een 

"EDISON" of NIETS 

CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE Bij DE 

KUNSTZAAL "EDISON" 

LANGE POTEN 15 WITTE DE WITBSTRAAT 88 

•»-GRAVENHAGE ROTTERDAM 

\ « 

-C 

1) 

OPLOSSING VAN ONZE TWEEDE WOORDEN-PRIJSVRAAG 

OHK 

p P B 

H A 5 

S A M 

■« O 

M 

0 ^ 

5 u ! L 

EEN 5LI3VEND SIERAAD 

Voor onze kerstbijlage stellen wij 'n 

aardige lijst verkrijgbaar ä f 1.50. 

De teekening en het geld te zenden aan de 

Admln. Galgewater 22, Leiden 

CORRESPONDENTIE 

Aan verschillende inzenders. Zet 

toch vooral op de brieven van de 

prijsvragen Redactie, afd. Prijsvragen. 

Het is uw eigen schuld, wanneer 

door het weglaten van deze bij- 

voeging uw antwoord niet in aan- 

merking komt. 

E. W. v. d. O. te Utrecht. Voor 

de afdeeling prijsvragen is aan onze 

redactie een apart persoon verbon- 

den, die steeds dit werkje doet. Wan- 

neer u weet, dat er weker? zijn, dat wij 

1000 brieven en meer krijgen, dan 

kunt u zioh indenken, hoeveel werk 

er aan deze afdeeling verbonden is. 

De persoon in kwettie vergelijkt 

alle inzendingen met het door de 

redactie vastgestelde goede ant- 

woord. Doch opdracht is gegeven, 

dat indien er iets onduidelijks of 

een vergissing in de opgave is blijven 

staan, dan daarmee ten volle reke- 

ning te houden. 

Uit de goede inzendingen doet 

de redacteur een keuze, doch zoo 

dat hij niet den naam van den 

inzender kan zien. 

Een enkel maal wordt deze keuze 

bepaald door een bijzondere sierlijke 

of geestige bewerking. 

Ook deze prijsvraag was een enorm succes. Wij kregen ditmaal 946 goede 

oplossingen. Het record is verbeterd. 

DE EERSTE PRIJS VAN FL. lO.— 

werd toegekend aan Mej. A. KROM, Brouwerstraat 85, Haarlem. 

DE VIJFTIEN ANDERE PRIJZEN 

werden verder toegekend aan de volgende beeren en dames: 

Mej. van Gelder, Amsterdam; Mej. F. Goltz, Amsterdam; W. Meijjes, Arnhem; 

J. van der Berg, Bussum; Mej. Colvoort, Enschede; J. Nijhuis, Hengelo; 

D. J. Akker, Den Haag; Mevr. W. E. Bunk, Den Haag; van Noort. Haarlem; 

N. A. Kriek, Leiden; Mej. G. A. Muller, Maassluis; Mej. H. D. A. Buisman, 

Nijmegen; J. J. Blind, Rotterdam; A. E. van Klaveren, Utrecht; 

Mej. S. Nauta, Wassenaar. 

ONZE DERDE PUZZLE-WEDSTRIJD 

Eep boer bezit een stuk land, 100 meter lang en 100 meter breed. 

Precies in het midden bevindt zich een vijver van 20 meter lang en 

20 meter breed. De boer wil het land, zonder de vijver, in 32 precies 

gelijke stukken verdeden. Hoe zoudt ge dit doen. 

EEN PRIJS VAN 

Gaarne ontvangen wij uwe 

antwoorden voor den 20sten Fe- 

bruari aan het adres der redactie 

afd. Prijsvragen, Gdlgewater 22, 

Leiden. 

Niet vergeten er „Afdeeling 

Prijsvragen" bij te zetten, anders 

kan de inzending niet meerekenen 

en wordt ze buiten beschouwing 

gehouden. 

Wij stellen ook ditmaal ter 

beschikking 

TIEN GULDEN 

EN VIJFTIEN FRAAIE EN NUTTIGE ANDERE PRIJZEN 

Doch niet altijd. Want anders 

hadden altijd zoowat dezelfde men- 

schen een kansl 

Uw denkbeeld om den prijs aan 

de eerst-komende inzending te geven 

zou vreeselijk onrechtvaardig zijn, 

want dan zouden de menschen in 

Leiden en omstreken altijd de meeste 

kans hebben. We hebben u opzette- 

lijk deze uitvoerige uiteenzetting 

gegeven, doch, laat ons onmiddelijk 

erbij voegen, wij doen het nooit 

weer. De inzenders moeten de redac- 

tie vertrouwen, doen ze dat niet, 

laten ze dan liever niet meedoen. 

De prijsvragen vormen een aardig- 

heid, geen gokspelletje waarbij men 

de groupier vol wantrouwen op z'n 

vingers zit te kijken. 

Indien het gros der lezers niet 

aanvaardt het recht van de redactie 

om naar eigen inzicht te beslissen, 

wel, dan scheiden we er heelemaal 

met de prijsvragen uit. 

Gelukkig blijkt ons eiken keer 

weer hoe wij dit volle vertrouwen 

genieten al zijn er ook zoo nu en 

dan wat mopperaars, die gelooven 

dat nou juist zij niet goed behan- 

deld zijn I Dit is niet alleen bij ons 

het geval, doch in andere bladen, 

ook groote buitenlandsche tijdschrif- 

ten precies zoo. 

Mej. J. H. te Rotterdatn. Wij 

hebben de door u bedoelde artisten 

geregeld gebracht, wanneer zij wat 

bijzonders verrichten. Bij den grooten 

overvloed van stof kunnen wij in 

den regel niet zonder bijzonderen 

grond een portret publiceeren. 

P. J. N. te Zutfen. De bedoelde 

oplossing heeft in no. 44 gestaan. 

Mej. A. S. te Apeldoorn. Of is 

't mijnheer? Uw naam geeft aan- 

leiding tot vergissingen. U heeft mij 

met uw aardige beoordeeling veel 

genoegen gedaan 1 

F. L. te Apeldoorn. Wij moeten 

ook op het gebied der liedjes „elck 

wat wils" geven. Van verschillende 

kanten kregen wij daarover juist 

bewijzen van instemming. Gaarne 

zullen wij ook op uw verlangen 

letten. Hebt u het liedje van 

Kauffmann niet gezien?! 

Een boekdeel waarvan 

ge plezier zult hebben 

Bestel ons voor de afgeloopen jaar- 

gang van ons blad een 

LINNEN BAND ä f 1.50 

Ge kunt die bestellen bij uw leverancier 

of metbiivoeging van het bedrag aan post- 

zegels of als postwissel opzenden aan de 

Admln. Galaewater 22, Lelden 

De woorden-puzzl« in Engeland 

Zoo is deze liefhebberij in Engeland 

populair, dat de jonge schoone. hierboven 

afgebeeld, zich een blouse heeft gemaakt 

met een ,cross-word5"-puzzle er op. Of 

het heel moeilijk zal zijn.tle|uistewoorden 

te vinden die tot haar hart doordringen ? 

Het schijnt wel de moeite waard om dit 

te probeeren!

• ■ . : • —^—n- 

B&RB&MQl 

is een plantaardig extract bevattende 

slitwortel.Berkentakken 

en andere plan ten-extracten, welke 

een buitengewoon- goeae invloed op de haarwortels uitoefenen. Het voorkomt 

en geneest absoluut elke haaruitval en verwijdert roos in korten tijd, 

PER FLACON f 1.25 

BARDANOL-INDUSTRIE - Charl. de Bourbonplein 6 - DEN HAAG 

PALAIS DE DANSE 

BEZUIDENHOUT 11, 'S-GRAVENHAGE 

RUSSIAN NORTH STAR JAZZBAND 

onder leiding van GRÉGOIRE NACHCHOUNIAN 

AANVANG 9 UUR VRI3E TOEGANG 

lederen Zaterdas- en Zondagmiddag halfvier Thé Dansant 

c Jo sim 

SCHILDEREN EN BEKLEEDEN 

VAN AUTOMOBIELEN 

Dlntelstraat 23 (Wijk VII) 

Den Haas - Telef. 72373 

Tegenover het Bureau van den 

Postcheque en Girodienst 

Firma3oh. v.d. Meijden Dz. 

ROLLUIKEN 

MARQUISES 

Opgericht 

1860 

Trompstr. 

Telefoon 

30495 

Oen Haas 

Het Fotografisch Atelier 

'„GALERIJ" 

(A. BARNSTIJN) 

ïs thans alleen gevestigd: 

Middensteiger, h. Openrijstuin 

Rotterdam - Telefoon 6680 

Fotohandel voor Amateurs 

Ontwikkelea, afdrukken, vergrooteo. 

BEZOEKT 

CAFÉ-RESTAURANT 

„DE POOL'' 

PLEIN 10 - DEN HAAG 

Telefoon 10270 

Propr. C. VAN SON. 

BAL-MASQUE 

Zaterdag 21 Februari 

in alle zalen van het 

PALEIS VOOR VOLKSVLIJT 

Intr. Dans-Instituut C.KLINKERT 

Stadb.kade 152, Tel. 24232. Amsterdam 

„HOLLAND-DEU 

AUTOMOBILE" 

SCHEVEN1NGEN 

KANAALWEG 95-103 

TELEF. SCH-EV. 3455 

Reparatie-Atelier 

Luxe Verhuur-inrlchtlns 

Stalling, Olie, Banden, Benzine 

Automobiel-verzekerinsen 

CURSUS .IN AUTO-RIJDEN 

VOOR DAMES EN HEEREN 

Voor laatstgenoemden is een 

instructrice aanwezig. 

- : ' . •ems^^mtm 

DORDTSCHE IJZERHANDEL 

RIJSWIJKSCHE WEG 250 - DEN HAAG - TEL. 15043 

HEBT U OOK EEN KACHEL NOODIG? 

Onze sorteering is enorm en de prijzen uiterst billijk 

PLAATSING GESCHIEDT DOOR EIGEN PERSONEEL. 

Holl. Indisch Restaurant NOBACK 

RIjSTTAFELS vanaf t 1.25 

HOLL. DINERS .... f 0.80, f 0.95 en f 1.25 

PENSIONS: Sweellnckstraat 158, 

Jacob Hopstraat 1 • DEN HAAG 


VERKOOpmilS 

3. 3. VOERMANS. DEN HAAG 

Rcinkeadraal 72 Telafoea 33737 

beveelt zich beleefd aan 

tot in- en verkoop van 

Ie en 2e HANDS MEUBELEN 

Beslist goeakoopste adres voor complete 

Mcubiieering. — Ruiit ook Meubelen. 

Dagelijks aan huis tt ontbieden. 

Je DANCING in DEN HAAG is 

TIHIi CÄ¥i ©ÄIMOIMC 90 

90 

v/h MASCOTTE — 68 WAGENSTRAAT 68 

Eigenaar-Directeur: C. F. HACK 

Je CABARET en DANCING 

van de New Style in Den Haag 

DANCING TEA van 4—7 uur VRIJ ENTREE 

THE ROYAL. DANCING BAND 

ONDER EMINENTE MUZIKALE LEIDING VAN J.C V.BRÜCK 

GEOPEND DES AVONDS VAN S 1 ^ TOT Vh UUR. 

Beleefd aanbevelend, 

MEVR. NOBACK 

Schenkweg 90 

Den Haag 

DAMES- KLEERMAKER 

BONTWERKER 

Oalvaagea de NIEUWSTE MODELLEN 

JAPONNEN-BLOUSES 

Godfried de Groot 

/Tmstellaan 64 - Amsterdam - Telef, 28474 

Specialiteit in 

Tôderne en artistieke foto's 

Tên sie de vele reproducties van ons werk in 

„Het Weekblad" Cinema S Theater 

Vraagt uw kapper 

een schuimende friction met 

„Froth 99 

American Dry Shampoo 

Imp „PARIMEX", Maystr.10. DenHaag 

Berijdt Humber- en 

Good-Luck'rijwielen 

en U is tevreden 

Vraagt den berijders 

Humberrij wielen vanaf f 135 

Good-Luck-rijwielen vanaf f 75 

(prijzen voor 1925) 

1ste klas reparatie-af deeling 

Bondsrijwielhersteller A.N.W.B. 

J. E. BAANK 

Prins Hendrikstr. h. Barentszstr. 

Den Haag ■ Tel. 31709 

Concert- en 

Theater-Bureau 

jv/Max van Gelder 

/ flS/ Kantoor: Westeinde 13 

&/ Amsterdam • Tel. 36763 

Belast zich speciaal met het 

vakkundig samenstellen van 

Variété- en Cabaretprogramma's 

Plaatsen van orkesten en arran- 

geeren van particuliere feesten. 

EERSTE KLASSE ENGELSCHE 

GEMAAKTE HEERENkLEEDING 

Ontvangen schitterende collectie 

costuums en regenjassen 

in nrijzen vanaf f 32.50 tot f 70.— 

„LONDON HOUSE" 

Laan van Meerdervoort 136 

Hoek vaa Diemenitraal DEN HAAG 

GEEN FILIALEN 

Naaml. Vennootschap 

99 

99 

Directeur E. BOERMA 

DAMES-EN HEERENKLEEDER- 

MAKERI3 

De Coupe in 

nieuwe banen 

wil zcßgcn : 

De lot nog loc onop- 

gelosle moeilijkheid door 

lilm en projeclic opgelost 

omdat de coupeurs, tij- 

dens het snijden reke- 

ning kunnen houden met 

den individueelcn 

lichaamsvorm. 

Grooiagea 

Heerenitraat 58 

Telefoon 755 

Amslerdam, RokiaTO, Telefoon35808 

N.v.ZAADHANDEL 

rîENZAADTEELT 

V /HA.H0BBEL 

001TGENSPLAAT 

Levering aan i»ndbouwer» en luinhexiMeri 

Men vrage prijscourant 

Op bijna alle plaatsen vertegenwoordigd 

BEZOEKT 

in Den Haag het ge- 

heel nieuw ingerichte 

MAGAZIJN VAN SPORTARTIKELEN 

Het Sporthuis „WEIMAR" 

WEIMARSTRAAT 5a - Dir. W. VIS Jr. 

Eerste klas zaak in Rijwielen en Sport- 

artikelen. Tevens Reparatie-Inrichting. 

Billijke orijzen. Gelegenheid tot stalling 

van 'rijwielen è f 1.50 per maand. 

Telefoon 36181. Aanbevelend. W.VISJr. 

W.H. VAN VENETIË 

AMSTERDAM 

2e Helmerstraat 52. Tel. 24413 

HONDEN GENEESMIDDELEN 

van Dierenarts K. DIFFINÉ 

Chem. Fabriek Krewel A.G. Keulen 

„ONZE HONDEN" 

Handboek voor den Hondenliefhehber en 

hondenfokker. — Toezending van dit 

intressante boek geschiedt op aanvrage 

gratis en franco. 

HET „BUREAU-PISUISSE' 

Frankenslag 166 - DenHaag 


Bel.Klxlch met hel SAMENSTELLEN vaa 

Cabaret proarammas en bet orpani.eeren 

van Feestavonden, Concerten, Drawina 

room Entertainment«,Soiree«parlicnliire« 

Kindervooratellinoen. etc. etc. 

n.^.âl. ». AJwmlmmlmlmmilm fimlmm%umtmr OO tmtttmn fiiro no. 41880 Prijs per kwartaal _ _\Jjm 

. ,- J ■ ^—i^^— 

EWEEKBIÄD 

CINEMAen 

THEATER /# 

..s^V) iS^SSSS 222 SSgZSZ^ - J -v ^rÊZm 

is! Z-l VaoiL-adêilenties wende men zich tot het Centr. Adv. tWau LOUIS BEI JAMI Stationsweg 61b. Rotterdam 

^ 

\ 

ï

„"■B-Ai^-'it „ -~: ■■ 

l^lÔÎNIOIL 

is een plantaardig extract bevattende 

klit wort el, Berken takken 

en and ere plan ten-extracten, welke 

een buitengewoon goede invloed op de haarwortels uitoefenen. Het voorkomt 

en geneest absoluut elke haaruitval en verwijdert roos in korten tijd. 

PER FLACON .f 1.25 

BAROANOL-INDUSTRIE - Charl. de Bourbonplein 6 • DEN HAAG 

UIT DE VERTE 

stelt de Radio U in staat de Savoy-Havanah Band te Londen te hooren 

VAN DICHTBII 

kunt U echter de RUSSIAN NORTH STAR hooren in het 

PALAIS DE DANSE ■ Bezuidenhout 11. Pen Haag 

ORCHESTRE THE RUSSIAN NORTH STAR 3ASZ BAND 

DIR. GEORGE NANCKCHOUNIAN. 

Elken Zaterdas en Zondag MATINEE van 3.30 tot 5.30 uur 

misn \m 

ie Blo 

SCHILDEREN EN BEKLEEDEN 

VAN AUTOMOBIELEN 

Dintelstraat 23 (Wijk VII) 

Den Haas - Telef. 72373 

Tegenover het Bureau van den 

Postcheque en Girodienst 

Voor 

Ruwe en 

Schrale huid 

van 

Handen en Gelaat 

(jebruik ik alhjd 

PUROL 

Firma Joh. v. d. Meijden Dz. 

ROLLUIKEN 

MARQUISES 

Opgericht 

1860 

Trompstr. 

Telefoon 

30495 

Den Haag 

Het Fotografisch Atelier 

„GALERU" 

(A. BARNSTIJN) 

is (hans alleen gevestigd: 

Middensteiger, h. Openrijstuin 

Rotterdam - Telefoon 6680 

Fotohandcl voor Amateurs 

Ontwikkelen, afdrukken, vergrooten. 

BAL-MASQUE 

Zaterdag 21 Februari 

in alle zalen van het 

PALEIS VOOR VOLKSVLI3T 

Intr. Dans-Instituut C.KLINKERT 

Sladhkade 152, Tel. 24232. Amsterdaai 

„HOLLAND-DELI 

AUTOMOB LE" 

SCHEVENINGEN 

KANAALWEG 95-103 

TELEF. SCHEV. 3455 

Beparatie-AteMer 

Luxe Verhuur-inrichtlng 

Stalling, Olie, Banden, Benzine 

Automobiel-verzekeringen 

CURSUS IN AUTO-RIJDEN 

VOOR DAMES EN HEEREN 

Voor laatstgenoemden is een 

instructrice aanwezig. 

DORDTSCHE IJZERHANDEL 

RIJSWIJKSCHE WEG 250 - DEN HAAG - TEL. 15043 

HEBT U OOK EEN KACHEL NOODIG? 

Onze sorteering is enorm én de prijzen uiterst billijk 

PLAATSING GESCHIEDT DOOR EIGEN PERSONEEL. 

Holl. Indisch Restaurant NOBACK 

RIJSTTAFELS vanaf 

HOLL. DINERS . . 

PENSIONS: Sweelinckstraat 158, 

Jacob Hopstraat 1 - DEN HAAG 

Telefoon 36257 "——« 

VERKOOPHUIS 

3. 3. VOERMANS. DEN HAAG 

Reiakenstrul 72 - Telefoon 33737 

beveelt zich beleefd aan 

tot in- en verkoop van 

Ie en 2e HANDS MEUBELEN 

Beslist goedkoopste adres voor complete 

Meubileering. — Ruilt ook Meubelen. 

Dageliiks 3an huis te ontbieden. 

Je DANCING in DEN HAAG is 

TTIHIi C^¥i PÄMOIQG 99 

99 

v/h MASCOTTE — 68 WAGENSTRAAT 68 

Eigenaar-Directeur: C. F. HACK 

Je CABARET en DANCING 

van de New Style in Den Haag 

DANCING TEA van 4—7 uur VRIJ ENTREE 

THE ROYAL DANCING BAND 

ONDER EMINENTE MUZIKALE LEIDING VAN J.C.V. BRÜCK 

GEOPEND DES AVONDS VAN S 1 ^ TOT l'/z UUR. 

f 1.25 

f 0.80. f 0.95 en f 1.25 

Beleefd aanbevelend, 

MEVR. NOBACK 

F. B«rt^l 

Schenkweg 90 Den Haag 

DAMES-KLEERMAKER 

BONTWERKER 

Oalvang« de NIEUWSTE MODELLEN 

JAPONNEN-BLOUSES 

Godfried de Groot 

>Tmstellaan 64 - Amsterdam - Telefoon 28474 

Specialiteit in Tôdeme en artistieke Toto's 

TAen ale de vele reproducties van ons wert» In „Het ■Weebblad - ' Cinema a Theater 

Berijdt Humber- en 

Good-Luck-rijwielen 

en U is tevreden 

Vraagt den'berijder» 

Humberrij wielen vanaf f 135 

Good-Luck-rywielen vanaf f 75 

(prijzen voor 1925) 

1ste klas reparatie-af deeling 

Bondsrijwielhersteller A.N.W.B. 

J. E. BAANK 

Prins Hendrikstr. h. Barentszstr. 

Den Haag - Tel. 31709 

Vraagt uw kapper 

een schuimende friction met 

„F,«tl.r" 

American Dry Shampoo 

Imp „FARIMEX". Mayatr.10, DeoHa»» 

EERSTE KLASSE ENGELSCHE 

GEMAAKTE HEERENKLEEDING 

Ontvangen schitterende collectie 

costuums en regenjassen 

in orijzen vanaf f 32.50 tot f 70.— 

„LONDON HOUSE" 

Laan van Meerdervoort 136 

Hoek vao Diemenstraal DEM BA AG 

GEEN FIL.IAl.EN 

Naaml. Vennootschap 

Directeur E. BOERMA 

DAMES-EN HEERENKLEEDER- 

MAKERI3 

De Coupe in 

nieuwe banen 

wil zc^grn : 

De tot nog toe onop- 

tfeloste moeilijkheid door 

film en projectie opgelost 

omdat de coupeurs, tij- 

dens het snijden reke- 

ning kunnen houden met 

den individueelen 

lichaamsvorm. 

GroBiagen 

.- Beercastraat 58 

Telefoon 755 

Amsterdam. Rokia 70, Telefoon35808 

(NVZÄADHANDEL 

*"SBEN ZAAOTEELT 

YHA-HOBBEL 

OOLTGENSPLAAT 

Lcveriog mmm landbouwer« en tuinbczillers 

Mea vrage prijscouranl 

Op bijl» alle plaatsen vertegenwoordigd 

RR7nPïf T ' n Den Haa s het s 8 " 

PC^.v-'C.IS. j heel nieuw ingerichte 

MAGAZIJN VAN SPORTARTIKELEN 

Het Sporthuis „WEIMAR" 

WEIMARSTRAAT 5a - Dir. W. VIS Jr. 

Eerste klas zaak in Rijwielen en Sport- 

artikelen. Tevens Reparatie-Inrichting. 

Billijke prijzen. Gelegenheid tot stalling 

van rijwielen ä f 1.50 per maand. 

Telefoon 36181. Aanbevelend, W.VISJr. 

W.H. VAN VENETIË 

AMSTERDAM 

2e Helmerstraat 52. Tel. 24413 

HONDEN GENEESMIDDELEN 

van Dierenarts K. DIFFINÉ 

Chem. Fabriek Krewel A.C. Keulen 

„ONZE HONDEN" 

Handboek voor den Hondenhefhebber en 

tiondenfolcker. — Toezending van dit 

intressante boek geschiedt op aanvrage 

gratis en franco. 

HET „BUREAU-PISUISSE" 

Frankenslag 166 - Den Haag 


Belaal zich mei Wel SAMENSTELLEN va. 

Cabaret programma s en belorgaaiaeerea 

van Feestavonden. Concerten, Drawing 

room Entertainments,Soirée.parliculières 

KindervoorslellingeB, etc. etc.

P^IMOIMC"

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?