Voedselveiligheid: tot welke prijs - Favv

12
Het verslag van de focusgroepen
Er werden debatten met vier specifi eke doelgroepen georganiseerd :
1. kansarmen
2. personen met verhoogd risico (bejaarden, zwangere vrouwen, mensen met een allergie,
personen met een verlaagde weerstand of personen die zich om gezondheidsredenen aan
een bepaald dieet moeten houden)
3. personen die hun voeding voornamelijk kopen in korte ketens (bv. hoeveproducten op de
boerderij) en/of in de biowinkel
4. personen die een gegronde klacht hebben geformuleerd bij het Meldpunt van het
Voedselagentschap
De deelnemers aan de focusgroepen kregen de gelegenheid te benadrukken wat zij belangrijk
vinden als het om voedselveiligheid gaat. De verwachting was dat elke groep vanuit zijn eigen
ervaringsdeskundigheid specifi eke argumenten zou aanbrengen met betrekking tot vragen zoals:
Hoe zwaar wegen welke risico’s? Zijn er omstandigheden die maken dat mensen een zeker risico
willen lopen? Zijn er omstandigheden die maken dat mensen heel weinig risico aanvaarden? Elke
groep kreeg ook de gelegenheid om eigen beleidsaanbevelingen te formuleren. Uit de discussies
van de focusgroepen kwamen twee centrale conclusies naar voren:
1. Zelfs al investeert het Voedselagentschap veel in risicobeheer, dan nog zullen mensen een
voedingsrisico als een bezwaar blijven beschouwen zolang men weinig doet aan:
• het gebrek aan vertrouwen in overheden, ketens en experts;
• het gevoel vervreemd te zijn van het eigen voedsel, dat wil zeggen, de ervaring geen zicht
te hebben op de ingrediënten, de productieketen, de weg die het voedsel afl egt tot het in
de winkel komt;
• de ervaring weinig persoonlijke controle te hebben over het voedsel;
• de sociale ongelijkheid die gecreëerd, of in stand gehouden wordt door voedselproductie,
dit zowel op het niveau van de productieketen (vb. koffi eboeren die geen eerlijke prijs
krijgen voor hun product) als op het niveau van de consument zelf (vb. kansarmen die niet
de kans hebben duurdere biologisch gekweekte producten te kopen).
In de verschillende groepen zullen bepaalde accenten meer worden benadrukt dan andere.
Bij de kansarmen leeft een sterk gevoel van wantrouwen. Men stelt vragen bij de lengte en
de grootschaligheid van de productieketen en bij het gebruik van pesticiden en medicatie in
landbouw en veeteelt. Ook geeft men aan zich van de voedselketen vervreemd te voelen.