Voedselveiligheid: tot welke prijs - Favv
Voedselveiligheid: tot welke prijs - Favv
Voedselveiligheid: tot welke prijs - Favv
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
26<br />
In casus 1 gaat het om de vraag: ‘Wat te doen wanneer blijkt dat de ‘nul-aanwezigheid’ van bepaalde<br />
stoff en in het voedsel niet haalbaar is en wanneer er - volgens de huidige wetenschap - geen<br />
risico is voor de mensen?’ (Casus ‘Residuen van antibiotica in een kippeëi?).<br />
In casus 2 gaat het om de vraag: ‘Kan men zonder in te boeten op voedselveiligheid andere<br />
normen aanvaarden voor artisanale producten, of moet men dezelfde normen hanteren voor alle<br />
producten?’ (Casus ‘Andere normen voor artisanale producten?’). Deze sessie biedt het Voedselagentschap<br />
en de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid de gelegenheid om informatie op<br />
te pikken in verband met de twee vragen.<br />
De casussen worden beschreven in bijlage 7, terwijl de discussies worden gepresenteerd in<br />
bijlage 8.<br />
Uit het verslag van de discussies in de subgroepen blijkt dat deze oefening voor burgers geen gemakkelijke<br />
opgave was. Beide casussen sturen aan op een duidelijk antwoord of toch het oplijsten<br />
van alle relevante overwegingen die in dergelijke beleidscontext mee in rekening kunnen worden<br />
genomen. We konden vaststellen dat panelleden vragen stellen bij hun mandaat als burger om <strong>tot</strong><br />
dergelijke voorstellen te komen. Ze kregen als burger het probleem vaak moeilijk te pakken.<br />
‘Toen ik dat las dacht ik, dat is simpel, maak die voedingslijn proper of maak er twee verschillende<br />
van... Dat is een van de voorstellen, aparte productielijnen. Ja maar waarom hebben ze dat<br />
dan nooit gedaan?’<br />
De informatie over de onschadelijkheid van bv. residuen, zorgt er voor dat sommige burgers zelfs<br />
achterdochtig worden.<br />
‘Ik wil het niet inschatten, als het niet schadelijk is voor de mens hoeft het voor mij niet. Maar als<br />
er een kwalifi catie is voor de norm dan is daar een reden voor. En dat wil ik weten.’<br />
Van burgers wordt dus drie zaken gevraagd:<br />
• het zich eigen maken van een beleidslogica (vb. een ‘lijst van verboden middelen’)<br />
• het mee in rekening nemen van wetenschappelijke inzichten (vb. het steeds exacter worden<br />
van analyses)<br />
• het expliciteren van eigen afwegingen als burger<br />
De volgende twee toelichtingen door referentiepersonen illustreren de complexiteit van de<br />
uitdaging.<br />
en<br />
‘Probleem is, we spreken eigenlijk over verboden producten. Je maakt een mengvoeder voor<br />
varkensvoeder aan met een toevoegingmiddel. Onmiddellijk daarna maak je voeder voor pluimvee.<br />
Er zit een beetje van dat voeder voor varkens in dat pluimveevoeder. Dat is verboden voor<br />
pluimvee.’<br />
‘De lage concentratie aan antibiotica is o.k. voor de wetenschappers maar is dit voor jullie als<br />
consument aanvaardbaar?’