JAPAN: lAND VAN DE RIJZENDE MOGElIJKHEDEN - Flanders ...

In Turkije bouwde Katharina Desmet een rijke professionele ervaring op. Zij stichtte er ook
een gezin. Haar echtgenoot, dochter van 14 en zoon van 12 volgden haar in haar professio-
nele voetsporen terug naar het gematigde klimaat van onze contreien. Ook hen wacht hier
een nieuw leven met een nieuwe omgeving, nieuwe relaties en een nieuwe taal. We hadden
een gesprek met haar over verschillen en gelijkenissen, ver weg en dichtbij.
}
betekende de overstap van Turkije naar Nederland
een cultuurschok?
Desmet: “Neen, van een cultuurschok was geen sprake.
Wel zie ik verschillen tussen Nederland en Vlaanderen
op het vlak van regelgeving voor internationaal
ondernemen, die ik niet verwachtte. In Turkije heeft
men een beeld van de EU als één blok, met een centrale
wetgeving en Brussel als hoofdstad. In Nederland,
een van de landen die mee de aanzet gaf tot de
Europese integratie, merk ik bijvoorbeeld op het vlak
van normering en etikettering bepaalde verschillen
met Vlaanderen. Ietwat vreemd, vooral omdat het
gaat om Beneluxlanden. Het grote verschil met Turkije
is dat ze daar, hoewel er meer en meer harmonisering
is, nog steeds bepaalde niet-EU regelgeving
hanteren. En er is de taalbarrière natuurlijk.”
Waar liggen de grootste verschillen in zakendoen
tussen Nederland en Turkije?
Desmet: “Terugblikkend zie ik toch wel een groot verschil
in hoe men in zakelijke relaties met elkaar omgaat.
In Turkije zal men eerst aftasten en inschatten
of men te maken heeft men een betrouwbare partner.
Zo poogt men ook indirect om een goede onderhandelingspositie
te verwerven. De Turkse aanpak heeft
trouwens veel weg van de Vlaamse. In Nederland - het
is een cliché – is men recht voor de raap. Zonder omwegen
gaat men hier recht op zijn doel af en brengt
men concrete aspecten van een deal ter sprake.”
Wat is jouw beeld van handelsland Turkije?
Desmet: “Gedurende de 16 jaar die ik in Istanboel heb
doorgebracht, heeft Turkije een enorme economische
vooruitgang geboekt. Van een producerende, geïndustrialiseerde
economie eind de jaren 80 evolueerde
het naar een exportindustrie in de jaren 90. Vandaag
is Turkije een bevoorrechte handelspartner van de
EU, ontwikkelt het land zelf nieuwe marktmodellen
en spitst het zich toe op R&D. Ik voel mij bevoorrecht
deze economische ontwikkelingen te hebben kunnen
observeren.”
Katharina desmet, onze vlaamse Economische
vertegenwoordiger in den Haag:
“Ik heb de indruk dat er in het noorden van
Nederland heel wat onontgonnen terrein ligt.”
Worden de businessopportuniteiten in Turkije niet
wat onderbelicht?
Desmet: “Ik vind dat Turkije meer economische aandacht
verdient, het land behoort immers tot de lijst
van ‘emerging markets’, die na de BRIC-landen komen.
De snel groeiende Turkse economie, die in het
verleden weliswaar niet erg stabiel was, maakt dat het
land nu eigenlijk een nabijgelegen ‘Aziatische tijger’
is. Turkije is rijp voor investeringen van multinationals
en van kmo’s die dichter bij hun doelmarkten willen
zitten. Het is niet voor niets de poort naar Azië. In andere
Europese landen, zoals het Verenigd Koninkrijk,
wordt er een sterk promotiebeleid rond gevoerd.”
Hoe hebben jij en je gezin de overstap naar Nederland
beleefd?
Desmet: “Er kwam natuurlijk heel wat bij kijken, zowel
professioneel als privé. Het is immers een uitdaging
die voor het hele gezin nieuwe horizonten opent.
Ik ben blij dat, gezien de geografische nabijheid, mijn
man en kinderen naast Nederland ook Vlaanderen nu
beter kunnen leren kennen dan enkel door de korte
vakanties die we er doorbrachten. De taal op zich
vormt een grote uitdaging, maar kinderen passen zich
snel aan en leren gemakkelijker dan volwassenen.
Voor mij is het essentieel dat we als kerngezin naar
hier zijn gekomen, dat we samen met de verandering
omgaan. Mijn ervaring leert dat naar een ander
land verhuizen vooral een mentale switch is. Je moet
openstaan voor nieuwe culturen en over een grote dosis
gezonde nieuwsgierigheid beschikken.”
WErEldWIJS-GESPrEK | 5