Vel 79. 305 Tweede Kamer. 14dc VERGADERING

Vel 79. 305 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. - 29 OCTOBER 1924.
Ingekomen stukken. — 186. Wijziging van artikel 26 der Arbeidswet 1919.
14 dc VERGADERING
VERGADERING VAN WOENSDAG 29 OCTOBER 1924
(Bijeenroepingsuur 1 namiddag.)
Ingekomen: 1°. berichten van leden; 2°. verzoekschriften;
3°. moties; 4°. een drukwerk. — Verslag uitgebracht
over verzoekschriften. — Verlenging van
den termijn voor bet uitbrengen van verslag. —
Behandeling en aanneming van een ontwerp van
wet. — Voortzetting der behandeling van bet ontwerp
van wet tot vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
Voorzitter: de beer Kooien.
Aanwezig, met den Voorzitter, 87 leden, te weten:
de heeren Scheurer, van de Bilt, Rutgers van Rozenburg,
Ament, Fleskens, Beumer, van der Molen, Bakker,
Michielsen, van Sasse van Ysselt, mevrouw Bronsveld—
Vitringa, de heeren Knigge, van Rijckevorsel, Bongaerts,
Wintemians, Engels, Bulten, Smeenk, Duys, Ebels, Ketelaar,
Leenstra, Sannes, Feber, van Rijzewijk, Wijkamp,
Deckers, van Vuuren, van Voorst tot Voorst, van Dijk,
Albarda, mejuffrouw, Groeneweg, de heeren Kleerekoper,
Kuiper, Schaper, Loerakker, Brautigam, Troelstra, mejuffrouw
Westerman, de heer Heukels, mevrouw Bakker—
Nort, de heeren Staalman, van der Waerden, Colijn, van
Gijn, Braat, van den Tempel, Ter Hall, Bierema, de Monté
verLoren. Dresselhuys, K. ter Laan, Lovink, IJzerman,
Hermans, de Boer, van Zadelhoff, Zijlstra, Suring, Schokking.
Tilcnus, Xolons, Fntten, Bnmans, de Wilde, lixifsyers,
Weitkamp, van den Heuvel, Schouten, de Groot ( Boon,
Snoeck Henkemans, Fruytier, Krijger, van Schaik, van
Braambeek, mejuffrouw Meijer, de heeren Gerritsen. Hiemstra,
Duymaer van Twist, Marcliant, Kersten, Visscher,
van Ravesteijn, mejuffrouw Katz, de heer van Rappard,
en de heeren Ministers van Financiën en van Arbeid,
Handel en Nijverheid.
De Voorzitter: Ik deel aan de Kamer mede:
A. dat zijn ingekomen:
1°. berichten van leden, die verhinderd zijn de vergadering
bij te wonen: van den heer Vliegen, wegens verhuizing;
van den heer de Boer, gisteren, wegens een vergadering
elders.
Deze berichten worden voor kennisgeving aangenomen;
2°. de volgende adressen:
een, betreffende het ontwerp van wet tot vaststelling
eener nieuwe Tariefwet, van den voorzitter en den seci'etaris
namens het bestuur der Vereeniging van Nederian iselie
Grossiers in horloges, te Amsterdam j
een, betreffende het ontwerp van wet tot wijziging van
de Gemeentewet met betrekking tot de plaatselijke belastin-
(Voorzitter e. a.)
gen, van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Gouda
en omstreken;
een, betreffende het ontwerp van wet lot wijziging van
art. 26 der Arbeidswet 1919, van den voorzitter en den
waarnemenden secretaris namens het dagelijksch bestuur
van het Verbond van Nederlandsche Fabrikanten-Vereenigingen,
te 's Gravenhage.
Deze verzoekschriften zullen worden gezonden aan
de betrokken Commissie van Rapporteurs;
3°. de volgende motiën:
twee, betreffende de opeenvolgende salarisverlagingen van
het personeel in 's Rijks dienst, aangenomen door de af

306
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
186. Wijziging van artikel 26 der Arbeidswet 1919.
(Schaper e. a.)
De heer Schaper: Mijnheer de Voorzitter! Ik zal niet een
(kort woord mijn stem betreffende dit wetsontwerp motiveeren,
en stel daarbij voorop, dat dit wetsontwerp onze stem
niet zal kunnen krijgen. Ik wil niet ontkennen, dat de
Memorie van Antwoord op mij den indruk heeft gemaalkt,
dat de Minister zelf met ernst over deze zaak heeft gedacht
en dat hij onder den indruk is van het moeilijke van dit
voorstel. Overtuigd heeft dat Staatsstulk mij echter niet. De
argumentatie is voor mij niet afdoende. Wij kunnen onmogelijk
de verantwoordelijkheid voor een maatregel als
hier wordt voorgesteld op ons nemen. Ik wil niet beweren,
dat wij Kamerleden volikomen afdoende alles kunnen beoordeelen.
Er kunnen zich dingen van internen aard voordoen,
waarbij wij niet over voldoende materiaal beschikken om
alles te Ikunnen overzien. Maar de houding van den Minister
lijkt ons zoo, dat hij als het ware murw gemaakt is door de
werkgevers, en daarom kunnen wij hem niet volgen zonder
voldoende gegevens.
Wij hebben hier te doen met een gewichtige overgangsbepaling,
waarvan gebruik gemaalkt wordt om de jeugd
langer dan 8 uur per dag te laten werken, om dus de jeugd
te doen uitbuiten door het ondernemerdom. De arbeidswetgeving'
is ook in ons land begonnen met de bescherming van
het kind; dat was het eerste begin van alle 'bescherming van
den arbeid. Nu wij als norm den 8-urigen wertkdag hebben
voor de volwassenen, moeten wij dus dubbel oppassen, dat
de kinderen niet door het kapitaal worden gebruikt om
arbeid te verrichten in strijd met de belangen van de volksgezondheid
en de volkskracht. Het komt mij voor, dat de
industrie zich hier heeft te schikken naar de normen van de
Arbeidswet. Om daarvoor nu weer twee jaar respijt te
geven, daartegen zien wij op. De Minister is pas op het
laatste oogenblilk tot de overtuiging gekomen, dat deze maatregel
genomen moest worden, want toen de laatste wijziging
van de Arbeidswet hier aan de orde was, was hij daarvan
blijkbaar nog niet overtuigd. Ik ben echter niet overtuigd,
dat de Minister niet eenvoudig had kunnen zeggen tegen de
werkgevers: Dat gaat niet; wij moeten nu ophouden. Ik zie
oolk niet in, dat de Minister over twee jaar — wanneer hij
hier dan nog zit — wel de kracht zal hebben om dat te
zeggen.
Wij hebben hier te doen met loopende vergunningen. Kan
de Minister verzekeren, dat het, wanneer deze vergunningen
geëindigd zijn, afgeloopen zal zijn, met het gebruilk maken
van dit artikel? Ik vrees van niet. In elk geval kunnen wij
de verantwoordelijfkheid voor een dergelijke verzwakking
van de Arbeidswet niet op ons nemen. Het komt ons voor,
dat dit niet moet gebeuren, en om die reden zullen ik en mijn
politieke vrienden dan ook tegen dit ontwerp •temmen.
De heer Smeenk: Mijnheer de Voorzitter! Niet dan noode
zal ik in verband met de moeilijke tijdsomstandigheden mijn
stem aan dit wetsontwerp geven. Ik doe dat in het vertrouwen,
dat slecbts bij zeer hooge uitzondering vergunningen
zullen worden verleend. Ik dring er bij den Minister
op aan, dat hij de bestaande vergunningen allengs vermindere,
zoodat over twee jaar geen nieuwe verlenging van dezen
termijn behoeft te worden toegestaan. Op verlenging voor
langer dan tot 1926 mag ook door de industrieelen stellig
niet worden gerekend.
Dit moet vaststaan. Waar evenwel de bijzondere tij ds •
omstandigheden thans hier en daar op beperkte schaal veroorzaken,
dat overwerkvergunningen, die zonder vergunningen
ook voor jeugdige personen geen effect kunnen sorteeren,
noodzakelijk zijn, zal ik mijn stem aan dit wetsontwerp
niet onthouden.
De heer Aalberse.Minister van Arbeid. Handel en Nijverheid:
Mijnheer de Voorzitter! Ik kan mij geheel aansluiten
bij hetgeen de laatste geachte spreker heeft gezegd. Geeft hij
slechts noode zijn stem aan dit wetsontwerp, hel zal uit de
toelichting en uit de Memorie van Antwcord wel voldoende
aan de Kamer gebleken zijn, dat ik niet dan noode overgegaan
ben_ tot de indiening van dit wetsontweri).
Het feit, dat die indiening eigenlijk te laat heeft plaats
(Minister Aalberse.)
gehad, waarvoor ik in andere omstandigheden zou moeten
beginnen met mijn verontschuldiging aan de Kamer aan te
bieden, is in dit geval het beste bewijs, dat het wantrouwen,
waarvan de heer Schaper blijk gat', toch inderdaad niet verdiend
is.
Hoe stond de zaak? Ik was vast van plan om niet het
initiatief tot een verlenging van den termijn te nemen. De
gehecle wijze, waarop ik gebruik heb gemaakt van de bevoegdbeid,
welke in dit artikel uitsluitend en persoonlijk aan
den Minister wordt gegeven — dus niet aan de Arbeidsinspectie;
het betreft hier vergunningen welke de wet uitdrukkelijk
aan den Minister persoonlijk heeft voorbohouden
—, kan zelfs voor den heer Schaper wel een waarborg
zijn, dat er werkelijk niet anders van gebruik gemaakt is dan
in gevallen van zeer dringende noodzakelijkheid.
In de Memorie van Antwoord zijn eenige cijfers medegedeeld
over 1924. Wat betreft 1923, waaromtrent meer cijfers
te mijner beschikking zijn, kan ik dit mededeelen: in dat jaar
zijn in het geheel 15 216 eigenlijke overwerkvergunningen
gegeven; daarvan waren er 6317 voor een maand en langer,
dus overwerkvergunningen van ernige beteekenis. De andere
waren vergunningen van enkele dagen.
Naast die 6317 overwerkvergunningen voor een maand of
langer zijn gegeven 29 vergunningen krachtens dit artikel.
Men zal begrijpen, dat er een zeer groote aandrang op den
Minister is uitgeoefend om meer van dergelijke vergunningen
te yerleenen. Vooral in den aanvang heeft zender eenigen
twijfel de zeer sterke beperking, welke ik in acht genomen
heb wat betreft den overarbeid van deze jeugdige personen,
het verschillenden industrieën niet gemakkelijk gemaakt om
zich aan de Arbeidswet aan te passen. In het eerste jaar zijn
er dan ook meer gegeven. Dat was ook de bedoeling der overgangsbepaling.
Maar er is van het eerste begin af aan, dat
ik begonnen ben met de uitvoering der Arbeidswet, naar
gestreefd om zoo kras mogelijk in te gaan tegen alle verzoeken
om overwerkvergunning voor jeugdige personen beneden 16
jaar. Geleidelijk zijn ze dan ook ingekrompen, zoodat in het
3de jaar, dat do wet werkt, op de ruim 6000 overwerkvergunningen
van langeren duur voor personen van 16 jaar of ouder
er niet meer dan 29 zijn geweest voor jeugdige personen van
14 en 15 jaar.
De heer Schaper: Dat is 30 te veel!
P, e hf_ er Aalberse. Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid:
Wanneer de heer Schaper in mijn plaats was geweest
en had gestaan voor de verantwoordelijkheid van een afwijzende
beschikking, dan weet ik niet,'of hij dan ook niet
even verstandig zou geweest zijn als ik meen dat ik in die
omstandigheden wel geweest ben.
Men moet zeker deze zaak niet te licht nemen. Ik neem
het inderdaad niet te licht, wat betreft dezen arbeid voor
jeugdige personen. Ik vind het ernstig voor deze kinderen,
die pas de school verlaten hebben, om 8| uur in de fabriek
te moeten gaan werken. Dat is een overgang voor die kinderen,
welke buitengewoon groot en ernstig en zwaar is.
Vandaar dan ook, dat ik mij altijd, als het maar eenigszius
mogelijk is, er tegen verzet om toe te staan, dat die aibeïdsdag
van 8| uur nog zou worden verlengd.
Maar men moet toch, wanneer werkelijk ernstige gevallen
zich voordoen, den moed hebben om te zien wat de
werkelijkheid is. Wanneer ik dan sta voor de keuze, dat een
industrie voor geruimen tijd stopgezet moet worden, tenzij
men gelegenheid geeft het verlies eenigermate te verkleinen
door het gebeele personeel langer te laten werken, omdat
het overwerk van de volwassenen geen voldoende productiviteit
heeft, wanneer niet te gelijker tijd een gedeeltelijk*
overwerkvergunning voor jeugdige personen gegeven worde,
dan staat men voor de keuze het kwaad, dat zit in den toestand
van de overwerkvergunning voor die 14-, 15-jarigen.
af te meten aan dat andere kwaad, dat het geheele personeel
maandenlang op de keien komt te staan en geen voldoende
levensonderhoud zou hebben.
Dit is de keuze, waarvoor ik in die gevallen gesteld was,

307
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
186. Wijziging art. 26 der Arbeidswet 1919. — 66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Aalbevse e. a.)
en alleen onder dergelijke omstandigheden ben ik er toe
overgegaan deze vergunning to geven.
Nu heeft de geachte afgevaardigde de heer Schaper een
vraag gesteld, die ik niet begrijp. Hij heeft gevraagd, of ik
van plan was om, wanneer de loopende overwerk vergun -
ningen krachtens dit wetsontwerp waren afgeloopen, die dan
nog te verlengen. Mijnteer de Voorzitter! Er loopt er op het
oogenblik geen een, ze zijn alle afgeloopen 23 October. De
vraag is alleen, of er nog eenige zullen gegeven worden.
Daarop kan ik alleen zeggen, dat ze altijd gegeven zijn,
krachtens dit artikel, voor betrekkelijk korten termijn en
dat steeds opnieuw zal worden onderzocht, of inderdaad nog
dezelfde ernstige redenen aanwezig zijn, die aanleiding I
iven tot de verlenging als aanvankelijk aanwezig^ waren, j
f
u is het mij niet gegeven op dit oogenblik in te zien, hoe j
over drie of over zes maanden de toestanden in deze zelfde
industrieën zullen zijn. Indien die toestanden precies |
dezelfde zijn en precies dezelfde argumenten gelden, dan j
geloof ik, dat de Minister, belast met de uitvoering van de j
wet, van zijn bevoegdheid krachtens dit artikel ook dan zal
moeten gebruik maken. Zijn de omstandigheden eenigszins |
anders, meent hij, dat het eenigszins mogelijk is, dat de '
industrie zich redden kan zonder die vergunningen, dan zou
die Minister m.i. zijn plicht verzaken, indien hij toch doorging
mot die vergunning te geven. Dit is het antwoord, dat
ik op die vraag geven kan.
De vraag van den heer Smeenk heb ik eigenlijk reeds
beantwoord. De heer Smeenk vraagt, of de bedoeling is,
deze vergunningen steeds zoozeer in te krimpen, dat wij geleidelijk
komen tot het niet meer geven van die vergunningen.
Dat is inderdaad van het begin af aan de bedoeling
geweest. Het aantal is geleidelijk verminderd en is op dit
oogenblik tot een minimum beperkt. Ik heb precies medegedeeld,
hoeveel er op 23 October nog loopende waren, en dat
het aantal vergroot zal worden acht ik bijna uitgesloten,
maar ik moet ook hier het voorbehoud maken, dat ik niet
kan weten voor welke plotselinge gevallen ik in de toekomst
kan komen te staan. De bedoeling is evenwol, om geheel te
handelen in den geest van den heer Smeenk, welke ook mijn
geest is, om van dit artikel niet dan bij dringende noodzaak
gebruik_ te maken en het zooveel daarheen te drijven, dat de
industrie zich moet trachten te redden zonder den arbeid
van deze jeugdige personen.
De algemeene beraadslaging wordt gesloten.
De artikelen I en II, zoomede de beweegreden van het
ontwerp van wet, worden achtereenvolgens zonder beraadslaging
en zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Het ontwerp van wet wordt op verzoek van den heer
Schaper in stemming gebracht en met 61 tegen 19 stemmen
aangenomen.
Vóór hebben gestemd de heeren van Dijk. Kuiper, Loerakker,
mejuffrouw Westerman, de heeren Heukels, Staalman,
Colijn. van Gijn, Braat, Ter Hall, Bierema, de Monté
ver Loren, Dresselhuys, Lovink, Hermans, de Boer, Zijlstra,
Suring, Schokking, Tilanus, Nolens, Rutten, Bomans, de
Wilde, Rutgers, Weitkamp, van den Heuvel, Schouten, de
Groot, Boon. Snoeck Henkemans, Fruytier, Krijger, van
Schaik, mejuffrouw Meijer, de heeren Gerritzen, Scheurer,
van de Bilt, Rutgers van Rozenburg, Ament, Fleskens,
Beumer, van der Molen, Bakker, Michielsen, van Sasse van
Ysselt.__ mevrouw Bronsveld—Vitringa, de heeren Knigge,
van Riickevorsel, Bongaerts, Wintormans, Engels, Bulten,
Smeenk. Leenstra, Feber, van Rijzewijk, Deckers, van
Vuuren, van Voorst tot Voorst en de Voorzitter.
Tegen hebben gestemd de heer Albarda, mejuffrouw Groeneweg,
de heeren Kleerekoper, Schaper, Brautigam, Troelstra,
mevrouw Bakker—Nort, de heeren van der Waerden,
van den Tempel, K. ter Laan, IJzerman, van Zadelhof f,
van Braambeek, Hiemstra, Duys, Ebels, Ketelaar, Sannes
«n Wijkamp.
(de Monté ver Loren e. a.)
Aan de orde is de behandeling van het ontwerp van wet
tot vaststelling eener nieuwe Tariefwet (66).
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs, brengt het volgend Verslag uit:
In handen der Commissie is het volgende verzoekschrift
gesteld (n°. 210) van de Vereeniging van Nederlandsche
Grossiers in Horloges, te Amsterdam.
Adressante acht de voorgestelde verhooging van het invoerrecht
op horloges niet in het belang van den handel in
uurwerken, te meer, omdat, behalve het gewone verschuldigde
invoerrecht op horloges, welke uit edel metaal zijn
samengesteld, nog een surtaxe wordt geheven, welke in den
laatsten tijd is verhoogd met 100 pet. ingevolge de gewijzigde
Waarborgwet. Door verminderde koopkracht, als
gevolg van verhooging van invoerrecht, zal, naar adressante
meent, de invoer van horloges belangrijk dalen en de fiscus
dus weinig gebaat zijn. Verzocht wordt het artikel horloges
niet met een verhoogd invoerrecht te belasten.
De Commissie stelt voor, dit adres neder te leggen ter
griffie, ter inzage van de leden.
De Kamer vereenigt zich met de voorgestelde conclusie.
Beraadslaging over volgnummer 83, luidende:
„Mangels, waschmachines, wringmachines en waschborden
voor het opmaken en wasschen van linnengoed,
welke onderscheidenlijk een gewicht hebben van 125,
60, 20 en 5 kilogram of minder, en wringmachinerollen
(gummirollen op metalen of andere spil), welke een gewicht
hebben van 3 kilogram of minder. Maatstaf:
waarde. Rechten: 8 pet.",
waarop zijn ingediend de volgende amendementen:
I. een, door den heer Vliegen (Stuk n°. 5, IX), strekkendo
om in plaats van 8 pet. te lezen: 5 pet.;
II. een, van mevrouw Bakker—Nort (Stuk n°. 7), van
dezelfde strekking;
III. een, van den heer van Gijn (Stuk n°. 14, III), strekkende
om het volgnummer te doen vervallen.
De heer IJzerman verkrijgt het woord tot toelichting van
het amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Ik wil de
toelichting van dit amendement beginnen met te erkennen,
dat het invoerrecht, dat van deze werktuigen en gereedschappen
geheven zal worden, wanneer zij voor den arbeid
in het huisgezin worden gebezigd, ligt in de lijn van de
beginselen, welke de samenstelling van dit tarief beheerscht
hebben.
Maar dit pleit meer tegen die beginselen dan tegen dit
amendement.
Want de consequentie van die beginselen is in dit geval
wel bijzonder onbillijk.
Zij leidt er toe, dat men wel die arbeidsmiddelen onbelast
laat. wanneer ze in het bedrijf van een waschinrichting gebruikt
worden, terwijl men ze met 8 pet. belast, wanneer
ze gebruikt worden door do huisvrouw, die toch waarlijk
niet uit weelde de wasch binnenshuis doet, of door de vrouw,
die, evenmin uit weelde, dit werk voor andere vrouwen verricht.
In alle gemeenten, waar voor de minvermogende huisvrouwen
geen goedkoope waschinrichting bestaat — en dus
in verreweg de meeste gemeenten—, zal deze tariefsherziening
ten gevolge hebben, dat dit invoerrecht speciaal en
biina geheel op de minvermogenden drukt.
Ik hoop daarom, dat de Regeering zal inzien, dat deze
consequentie toch tot al te ongewenschte verhoudingen leidt.
Moge Zijn Excellentie bedenken, dat „jede Konsequenz'
ons kan brengen bij iemand, op wiens gezelschap hij zeker
weinig prijs zal stellen. _ ,
Ik geef daarom Zijn Excellentie in overweging, zich desnoods
aan een inconsequentie — in dit geval een beminnelijke

308
14do VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(IJzerman ca.)
inconsequentie — schuldig te maken, door dit amendement
over te nemen.
Het amendement van den heer Vliegen (Stuk n°. 5, IX)
is mede-onderteekend door de heeren van der Waerden en
IJzerman en wordt ondersteund door de heeren Wijkamp,
Alharda en mejuffrouw Groeneweg en maakt mitsdien een
onderwerp van beraadslaging uit.
Mevrouw Bakker—Nort verkrijgt het woord tot toelichting
van haar amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter:
Ik zal zeer kort zijn met de toelichting van dit amendement.
Er waren twee gronden, de eene is reeds aangevoerd door
'den heer IJzerman, dat de in post 83 genoemde artikelen
hulpmiddelen zijn in de huishouding voor elke huisvrouw,
ter bevordering van de reinheid en de hygiëne. Er is nog
een ernstiger grond, nl. dat deze artikelen de hulpmiddelen
zijn voor de arme waschvrouw, die het brood voor haar gezin
moet verdienen met deze hulpmiddelen. Weer op dezelfde
gronden als bij volgnummer 56 meen ik, dat deze artikelen
niet zoo zwaar mogen worden belast. Ik heb niet algeheel»
vrijstelling bepleit, omdat ik weet, dat de Minister uit dit
ontwerp een verhooging van inkomsten verwacht en dit dus
geen kans van slagen heeft. Ik heb dus een zeer bescheiden
amendement voorgesteld, om het tarief van 8 pet. te brengen
op ö pet. en hoop, dat de Minister daarmede zal kunnen
meegaan.
De Voorzitter: Als ik het goed zie, zijn de amendementen
van den heer Vliegen en van mevrouw Bakker—Nort
dezelfde. Het zal dus het beste zijn, dat een van die twee
amendementen wordt ingetrokken. Ik denk, dat de heer
IJzerman uit hoffelijkheid tegenover mevrouw Bakker—Nort
het zijne wil intrekken • zoo ja, dan blijft alleen over het
amendement van mevrouw Bakker—Nort.
De heer IJzerman : Wij trekken ons amendement in, Mijnheer
de Voorzitter!
Aangezien het amendement van den heer Vliegen (Shik
n°. 5, IX) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
De Voorzitter: Ik mag nu aannemen, dat de leden, die
het gelijkluidend amendement van den heer Vliegen hebben
gesteund, dat van mevrouw Bakker—Nort steunen.
De heer van Oijn verkrijgt het woord tot toelichting van
zijn amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Gaarne
zou ik een enkel woord over deze zaak zeggen.
De Voorzitter: Alleen tot toelichting van uw amendement
!
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! Dit amendement
is, zooals u bekend is een van de zes amendementen,
waarin een zeker systeem ligt. Ik geef toe, dat er in de
beide gevallen die tot nog toe aan de orde waren, iets dubieus
was. Wel is waar begrijp ik niet wat de Minister van de
electromotoren gezegd heeft, maar er was zeker wel een
grond van waarheid in de opmerking, die de Minister
maakte ten aanzien van de stofzuigers, dat zij ook wel
worden gebruikt bij wijze van luxe. _
Dit laatste bezwaar kan zeker hier niet gelden, want ik
heb nooit gehoord van iemand, die bij wijze van luxe aan
de waschtobbe ging staan of er een wringmachine op na
hield als weeldeartikel. Hier is een zeer sterk geval van
hetgeen ik in dit artikel afkeur, dat het de productie in
het D gr oot vrijlaat, maar dat het de productie m het klein,
en speciaal de productie voor het gezin, niet als productie
beschouwt, maar als consumptie. Wanneer een mangel of
een wringmachine in een fabriek staat, dan dient zij voor
de productie van schoon goed maar wanneer een mangel in
het huisgezin wordt gebruikt, dan schijnt het volgens
(van Gijn e. a.)
den Minister een artikel van consumptie, en wie met de
mangel mangelt, consumeert den mangel. Dat is de opzet van
het tarief, maar die opzet is in casu in strijd met de werke-
1 ijkheid.
Het gaat hier echter niet alleen over de huisvrouwen,
maar ook de kleine producenten, de kleine waschbaas en de
kleine waschvrouw, zijn hierbij in sterke mate betrokken.
De Minister zal zeker niet zeggen, dat die personen, die het
bedrijf in het klein uitoefenen, den mangel consumeeren.
De Regeering, die zooveel mogelijk de vrouwen uit het
beroep en het bedrijf naar het huisgezin terugdrijft, zal
zeker willen, dat de vrouw thuis ook nuttig is. De Minister
zal dan ook moeten toegeven, dat een vrouw, die buitenshuis
niets meer verdienen kan en die daarom naar het huisgezin
teruggaat, zeker in de eerste plaats zal willen besparen op
de kosten van de wasch. Maar, dan is het ook hoogst onbillijk,
te zeggen: wat de vrouw nu thuis doet, is nutteloos, het
is geen productie, maar het is consumeeren van mangels,
wringmachines en dergelijke.
In dit geval gaat het in hoofdzaak over den vrouwenarbeid,
en daarom breng ik dit argument sterk op den voorgrond.
Ik zou het zeer betreuren, als de Regeering den
vrouwenarbeid disqualificeerde door het handhaven van
deze bepaling.
Ik wil hierbij nog opmerken, dat een vrijstelling van alle
werktuigen, die voor het wasschen bestemd zijn, ook zeer
wenschelijk is uit een oogpunt van hygiëne. Onze natie heeft
een eerepunt, nl., dat zij de zindelijkste is van de wereld,
laat het dan niet zijn op eigen lichaam — dat schijnt men
niet zoo noodig te vinden —, maar wel op wat zij draagt.
Maar zelfs die eer zou de Nederlandsche natie worden ontnomen,
wanneer de vreemdeling zag, dat de Regeering een
recht van 8 pet. wil heffen op de toestellen, die noodig zijn
om die zindelijkheid mogelijk te maken.
De Voorzitter: Ik zal niet vragen, of het amendement
van den heer van Gijn wordt ondersteund, omdat het geea
amendement is. Als de geachte afgevaardigde bezwaar heeft
tegen het volgnummer, kan hij straks er tegenstemmen.
Mejuffrouw Meijer: Mijnheer de Voorzitter! Naar aanleiding
van het amendement, ingediend op dit volgnummer
door mevrouw Bakker—Nort, zou ik gaarne een enkel woord
willen zeggen. Ik zelf voel er ook voor, om de huisvrouwen
hierin te gemoet te komen: mangels, waschmachines, wringmachines
zijn toch hulpmiddelen, die in vele huisgezinnen
worden gebruikt, vooral in die van minder welgestelden,
waar de wasch geheel in huis wordt behandeld. De personen,
die deze aitikelen koopen, koopen ze voor eigen gebruik, en
deze uitgaaf vordert een belangrijk bedrag, zoodat de vermeerdering
der kosten met 3 pet. dan ook zeker door hen zal
worden gevoeld.
Naar ik meen te weten, zal de bate, welke dit artikel voor
de schatkist oplevert, niet groot zijn.
Ook bestaat er geen samenhang met andere posten. Het
lijkt mij dus een goed amendement en ik hoop daarom te
mogen aannemen, dat er voor Zijn Excellentie gern bezwaar
bestaat, het amendement over te nemen en het recht op 5 pet.
te bepalen.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik zal eerst een enkel woord zeggen over het overgeblevcn
amendement van mevrouw Bakker—Nort, dat
betoogt, het recht terug te brengen van 8 op 6 pet. Ofschoon
men niet alle min of meer pathetische beschouwingen, die
daarover zijn gevoerd, voor zijn rekening behoeft te nemen,
is er, dunkt mij, wel aanleiding, om te gemoet te komen aan
den wensch, die van zoo verschillende zijden in de Kamer is
uitgesprolken. Ilk neem dus het amendement over.
Aangezien het amendement van mevrouw Bakker—Nort
(Stuk n°. 7) door de Regeering is overgenomen, maakt het
geen onderwerp van beraadslaging meer uit.

Vel 80. 309 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Colijn e. a.)
De heer Colijn, Minister van Einanciën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik wil nog een enkel woord zeggen over den nu gewijzigden
post, in antwoord op hetgeen de heer van Gijn als
bezwaar heeft aangevoerd. Ik vertrouw, dat de bezwaren J
van den geachten afgevaardigde door overneming van het ;
amendement op niet onbelangrijke wijze gereduceerd ziin, j
al erken ik. dat daarmee niet ten volle aan zijn wenschea
is te gemoet gekomen.
De heer van Gijn heeft een betoog opgezet over de disqualificatie,
die van de Eegeering zou uitgaan in zalke den
arbeid van de vrouw in huis tegenover den arbeid in industrieele
ondernemingen. Ik geloof, dat de heer van G'"n wat
erg sterk heeft gesproken, want wanneer men die gedachte
door het heele tarief heen zou willen volgen, zou elk artikel,
waarmee de vrouw op eenigerlei wijze in het huishouden
werkt, b. v. alle potten en pannen in de keuken, onder gelijk
gezichtspunt moeten worden behandeld, en ilk vrees, dat er
dan van vele posten in het tarief niet heel veel zou overblijven!
Ik meen dus, waar ik te gemoet ben gekomen aan
een wensch, die vrij algemeen in deze Kamer werd uitgesproken,
door den post te verlagen, den aldus verlaagden
post te moeten handhaven.
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! De Minister
heeft gevraagd, of ik 'de consequentie zoover zou willen
trekken, dat alles waarmee de vrouw te maken beeft, uit het
tarief zou moeten worden geschrapt. Maar ik ben met mijn
amendementen juist zoover niet gegaan. Ik heb een zeer
logische grens getrokken: al het werk, dat zoowel binnens. als
buitenshuis wordt gedaan, mag worden beschouwd als productie,
en nu is er geen reden, om die productie in het klein
te belasten en de productie in het groot niet.
Wanneer de Mini&ter zegt, dat men voor 'het heele tarief
heen consequent moet zijn, merk ik op, dat de Minister dan
ook het amendement van mevrouw Bakker—Nort niet had
moeten overnemen, want die verlaging op 5 pet. zou dan nu
ook in het heele tarief moeten worden doorgewerkt.
Mijnheer de Voorzitter! Ik handhaaf mijn bezwaar tegen
dezen post en zal daarover stemming viagen.
De Voorzitter: Ik neem aan, dat de Commissie van Rapporteurs
tegen de door de Regeering aangebrachte wijziging
geen bezwaar heeft.
De beraadslaging wordt gesloten.
De Voorzitter: Ik geef het woord aan den heer van der
Waerden, tot motiveering van zijn stem.
De heer van der Waerden: Mijnheer de Voorzitter! Een
enkel woord om mijn stem te motiveeren. Het zou anders
vreemd kunnen worden gevonden, wanneer wij ook tegen
dezen gewijzigden post — die in overeenstemming is met
ons amendement — onze stem uitbrengen. Wij waren echter
van oordeel, dat wij, om succes te hebben, ten hoogste konden
vragen vermindering van 8 op 5 pet., maar dat wil
niet zeggen, dat wij niet waren vóór geheele vrijstelling.
Wij hebben alleen daartoe geen amendement ingediend,
omdat wij meenden, dat het uiterste wat te bereiken was,
is 5 pet. Maar nu eenmaal stemming wordt gevraagd, zullen
wij ook tegen den gewijzigden post onze stem uitbrrTi-
Het gewijzigd volgnummer 83, waarvan in de kolom
Rechten het cijfer ,,8" gewijzigd is in ,,5", wordt aangenomen
met 51 tegen 31 stemmen.
Vóór hebben gestemd de heeren de Monté ver Loren,
Loviuk, Hermans, Zijlstra, Suring, Schokking, Tilanus,
Nolens, Rutten, Bomans, de Wilde, Rutgers, Weitkamp,
van den Heuvel, Schouten, Snoeck Henkemans, Fruytier,
Krijger, van Schaik, mejuffrouw Meijer, de heeren Duymaer
van Twist, Scheurer, van de Bilt, Rutgers van Rozenburg,
Ament, FlesJkens, Beumer, van der Molen, Bakker. MichieU
sen, van Sasse van Ysselt, mevrouw Bronsveld—Vitringa,
de heeren Knigge, van Rijckevorsel, Bongaerts, Wintermans, 1
Handelingen der Staten-Generaal. — 1924—1925. — II.
I (Voorzitter e. a.)
Engels, Bulten, Smeenk, Leenstra, Feber, van Rijzewijk,
Deekers, van Vuuren, van Voorst tot Voorst, van Dijk,
Kuiper, Loerakker, Heukels, Colijn en de Voorzitter.
Tegen hebben gestemd de heeren van den Tempel, Ter
Hall, Bierema, Dresselhuys, K. ter Laan, IJzerman, de
Boer, van Zadelhoff, de Groot, Boon, van Braambeek, Gerritzen,
Hiemstra, Marchant, Duys, Ebels, Ketelaar, Sannes,
Wijkamp, Albarda, mejuffrouw Groeneweg, de heeren
Kitcekoper, Schaper, brautigara, Troel'.tw, ireiuffrouw
Westerman, mevrouw Bakker—Nort, de heeren Staalman,
van der Waerden, van Gijn en Braat.
Volgnummer 84 wordt zonder beraadslaging en zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 85, luidende:
„Manufacturen, weefsels, stoffen en vlechtwerken en
borduur-, haak-, kant-, knoop- en breiwerken van allerlei
aard (zoogenaamde entredeux en puntjes; lint, band,
kant, feston en ganieersel; servetten, tafellakens,
handdoeken, zakdoeken, dekens en netten; embrasses,
franjes, kwasten en passementen; borduurwerken met
aangegeven of gedeeltelijk voltooid borduurpatroon;
stoffen bedrukt, beschilderd of gebatikt; stoffen doorweekt
met vet, bekleed met rubber, glasgruis of zand,
bestreken met graphiet, asphalt of teer, of op eenigerlei
andere wijze voor een bepaald doel geschikt gemaakt;
stoffen waarvan, als bij imitatiebastband, de
draden of vezels door middel van lijm of andere kleefstof
worden bijeengehouden; haarvilt; wolvilt; was»
doek; leerdcek en dergelijke artikelen daaronder begrepen),
zoomede, met inachtneming van de Bijzondere
bepalingen, de met een en ander geheel of hoofdzakelijk
samengestelde werken en voorwerpen.
I. Jute weefsels en, met uitzondering van weefsels
en vlechtwerken van stroo, spaan, hout, bies of andere
dergelijke natuurproducten en van fabrikaten in koord-,
snoer-, touw- of buisvorm, andere tot den post behoorende
weefsels, vlechtwerken en stoffen, welke per 10
centimeter in het vierkant, meer draden hebben dau
30, maar niet meer dan 200, en per meter in het vierkant,
voor elke 10 draden, welke op den meter in het
vierkant voorkomen, een gewicht hebben van meer dan
2, maar niet meer dan 7 gram, zoowel aan het stuk,
als in niet verder bewerkte, uitsluitend uit zoodanige
stof bestaande stukken. Maatstaf: waarde. Bechten;
5 pet.
_ II. Niet van beugel.sluiting of metalen oogen,
ringen of kousen voorziene zakken( beddezakken, geld-,
wasch-, post- en monsterzakken en dergelijke zakken
daaronder begrepen), vervaardigd van de stoffen behoorende
tot onderdeel I, ook al mochten die zakken
inwendig zijn bekleed of beplakt met papier. Maatstaf:
waarde. Bechten: 5 pet.
III. Wit katoenen band, mits ingevoerd op rollen,
welke ten minste 100 meter bevatten, en waaromtrent
bij de visitatie door bestelorders of andere bescheiden
afdoende wordt aangetoond, dat het is bestemd om te
worden gebezigd als grondstof voor het samenstellen
van motoren en andere electrotechnische artikelen.
Maatstaf: waarde. Rechten: 5 pet.
IV. Overige tot den post behoorende artikelen.
Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepalingen.
I. Tot den post behooren niet:
a. weefsels en vlechtwerken en andere bij den post
genoemde fabrikaten, uitsluitend vervaardigd uit metaaldraad
of metaalband, dat niet is samengesteld met
papier, weefsel, garen of andere zelfstandigheden, welke
behooren tot een der posten nos. 41, 85 of 97;

310
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. (Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Voorzitter.)
o. artikelen, welke behooren tot een der posten nos.
11, 26, 41, 51, 53, 67, 108, 123 of 132, onderdeel I.
II. Wij behouden Ons voor, bij algenieenen maatregel
van bestuur, onder de noodige voorzieningen, vrijdom
van het volgens dezen post verschuldigd invoerrecht
te verleenen:
a. voor ongebleekt katoen ten gebruike der katoendrukkerijen
en ververijen;
0. voor ongebleekte en ongeverfde lakens, bestemd
om te worden gebruikt voor dekens in katoendrukkerijen.
III. Met inachtneming van het bepaalde sub IV
hierna, worden van het volgens den post verschuldigd
invoerrecht vrijgesteld:
1. Geknoopte, al dan niet getaande stof voor het vervaardigen
van netten, zoowel aan het stuk als in riet
verder bewerkte uitsluitend uit zoodanige stof bestaande
stukken, en de uit zoodanige stof vervaardigde vischnetten.
2. Zijden builgaas, zoowel aan het stuk, als in niet
verder bewerkte uitsluitend uit zoodanig gaas bestaande
stukken, en de met zoodanig gaas geheel of hoofdzakelijk
samengestelde builkleeden en builzakken.
3. Weefsels en stoffen, uitshiitend vervaardigd van
asbest, zoowel aan het stuk als in niet verder bewerkte
uitsluitend uit zoodanige stof bestaande stukken, en de
van zoodanige stof vervaardigde ringen, ringvormige
randen en doorboorde schijven.
4. Zeildoek, karldoek, scheerdoek, prezenningdoek,
en, met uitzondering van zoogenaamde kokosmat en
andere tapijt- en looperstof en van fabrikaten in koord-,
snoer-, touw- of buisvorm, andere tot den post behoorende
weefsels, vlechtwerken en stoffen, welke per vierkanten
meter een gewicht hebben van meer dan 800,
maar niet meer dan 1500 gram, zoowel aan het stuk als
in niet verder bewerkte, uitsluitend uit zoodanige stof
bestaande stukken, mits:
a. deze stoffen niet als fluweel, pluche, velours, velvet
en trijp, zijn voorzien van opstaande of liggende
haren of draden, of als imitatie-astrakan, zijn voorzien
van oogen of lussen;
b. deze stoffen geheel noch gedeeltelijk zijn vervaardigd
uit elastiek of elastiekgaren ; of uit wol, haar,
zijde of andere producten, welke zich bij verbranding
gedragen als een product van dierlijken aard, en niet
ziin bekleed of beplakt met amaril, glasgruis of zand,
of zijn bekleed, beplakt, bestreken of doortrokken met
caoutchouc, rubber of gutta-percha, of met eene zelfstandigheid,
welke op grond van Bijzondere bepaling
n°. 1 op post n°. 28 daarmede is gelijk te stellen;
c. van deze stoffen geen inslagdraden of niet meer
dan 1/10 van het aantal kettingdraden, of wanneer dit
1/10 meer bedraagt dan 8 draden, niet meer dan 8 kettingdraden
(getwijnde draden voor één te tellen), aan
het stuk of in de draden geheel of gedeeltelijk zijn geverf
d of bedrukt;
d. deze stoffen niet door middel van weven, drukken
of op eenigerlei andere wijze zijn voorzien van bloemen,
bladeren, blokken, lijnen, ruiten, strepen, patronen of
figuren, tenzij gevormd door het 1/10 aantal Kettingdraden
of door de 8 kettingdraden, bedoeld bij letter c
hiervoor.
5. Kaardenband, drijfriemenband en, met uitzondering
van zoogenaamde kokosmat en andere tapijt- en
looperstof en van fabrikaten in koord-, snoer-, touw- of
buisvorm, andere tot den post behoorende weefsels,
vlechtwerken en stoffen, welke per vierkanten meter een
gewicht hebben van 1500 gram of meer, zoowel aan het
stuk als in niet verder bewerkte uitsluitend uit zoodanige
stof bestaande stukken, mits:
«. deze stoffen niet, als fluweel, pluche, velours,
velvet en trijp, zijn voorzien van opstaande of liggende
haren of draden,'of als imitatie-astrakan, zijn voorzien
van oogen of lussen;
5'. deze stoffen niet door middel van weven, drukken
of op eenigerlei andere wijze zijn voorzien van bloemen,
bladeren, blokken, lijnen, ruiten, strepen, patronen of
figuren.
6. Geweven of gevlochten koord, snoer en touw, voor
het vervaardigen van pakkingstof, en (met uitzondering
van al dan niet van dradenkern voorzien hol- of pijpkoord
en van snoer, koord en touw met weefsel of vlecntwerk
bekleed of overtrokken) ander geweven of gevlochten
of met weefsel of vlechtwerk samengesteld koord,
snoer en touw (ook wanneer het is bestreken met vet of
graphiet, is ingelegd met catoiitchouc. rubber of gutta»
ercha, of eene zelfstandigheid, welke op grond van
Êajzondere bepaling n°. 1 op post n°. 28 daarmede is
gelijk te stellen, of is gevuld met asbest, gips, mica,
kurk, kieselguhr of dergelijke stof), dat per strekkenden
meter, per decimeter omtrek (onderdeelen van decimeters
niet te verwaarloozen), een gewicht heeft van 150 gram
of meer, zoowel aan het stuk, als in niet verder bewerkte,
uitsluitend uit zoodanig koord, snoer of touw bestaande
stukken, mits:
a. deze fabriknten, geheel noch gedeeltelijk zijn vervaardigd
uit wol, haar, zijde of andere producten, welke
zich bij verbranding gedrageu als een product van dierlijken
aard;
o. deze fabrikaten (bestrijken met graphiet en vet
buiten aanmerking gelaten), niet zijn geverfd of gekleurd,
of uit geverfde, gekleurde of bedrukte draden
zijn samengesteld;
c. deze fabrikaten niet door middel van weven, drukken
of op eenigerlei andere wijze zijn voorzien van bloemen,
bladeren, blokken, lijnen, ruiten, strepen, patronen
of figuren.
7. Scheepszeilen, en, voor zoover zij een gewicht
hebben van 25 Ikilogram of meer en worden ingevoerd
in ruit-, rechthoek" of vierkantvorm, brand- en reddingszeilen,
dekkleeden en niet op garnituur gemonteerde
tent-, wagen- en rijtuigkleeden; een en ander
mits vervaardigd van de stoffen vrijgesteld sub 4 hiervoor.
8. Drijfriemen en transportbanden, en, wanneer aan
derzelver bestemming om te dienen als werktuigen of
toestellen of als onderdeelen of toebehooren daarvan,
niet wordt getwijfeld, buil-, filter- en perszakken, buil-,
filter- en perskleeden en andere dergelijke als bedrij f 3-
hulpmiddel gebezigde artikelen, een en ander voor zoover
vervaardigd van de stoffen vrijgesteld sub 4 of ')
biervoor, zoomede de van zoodanige stoffen vervaardigde
ringen, ringvormige randen en doorboorde schijvcn.
kennelijk bestemd om te worden gebezigd om bij
worlktuigen, toestellen en buizen, uitstraling of toetreding
van warmte, het ontsnappen van stoom, gas of
vloeistoffen, of geraas of trilling te voorkomen.
9. Zoogenaamde rondgeweven wolvilten,_ en drukdekens
met gutta-percha overtrek, vervaardigd van de
stoffen vrijgesteld sub 5 hiervoor, of aan welker bestemming
om te worden gebezigd als onderdeel van werktuigen
en toestellen niet wordt getwijfeld.
10. Olielinnen, oliebuis, oliekous en andere op dergelijke
wijze geprepareerde weefsels en stoffen, waaromtrent
bij de visitatie door bestelorders of andere bescheiden
afdoende wordt aangetoond, dat zij zijn bestemd
om te worden gebezigd als grondstof voor het samenstellen
van motoren en andere electroterhnische artikelen.
11. Reddingsboeien en scheepsstootzakken.
12. Land-, zee- en hemelkaarten, welke, gemeten
binnen de rolhouten, zoo die aanwezig zijn, eene oppervlakte
hebben van 60 vierkante decimeter of meer, mits
(de enkele vermelding in een der hoeken of randen, van
naam en adres van drukker en uitgever en op de kaart
betrekking hebbende wapens en vlaggen buiten aanmerking
gelaten) niet bedrukt met eenigerlei reclame

311
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Voorzitter.)
of andere niet tot de eigenlijke kaart 'behoorende aanduiding
in letters, cijfers, teekens of figuren.
13. Op schildersdoek aangebrachte, al dan niet op
raam gespanen, al dan niet voltooide schetsen, schilderstukken
of teekeningen, zoomede geschilderde of geteekende
kakemono's en makimono's, een en ander mits
niet voorzien van eenigerlei reclame of andere niet tot
de eigenlijke schildering of teekening behoorende aanduiding
en letters, cijfers, teekens of figuren, en met
uitzondering van artikelen als zoogenaamde peinture
Bogaerts en dergelijke, welke slechts gedeeltelijk door
schilderen of teekenen zijn verkregen.
14. Vlechtwerken van stroo of spaan, of van niet
tot garen of draad gesponnen hennep, rameh of andere
plantenvezels, in niet aaneengehechte reepen of strooken,
welke eene breedte hebben van 3 centimeter of
minder en eene lengte van 3 meter of meer, oolk al bevinden
zich in die reepen of strooken emkele katoenen
draden.
16. Stroohulzen.
16. Lompen, zoomede resten van weefsels en stoffen,
welke in verband met hunnen aard en den toestand
waarin zij worden ingevoerd, met lompen zijn gelijk te
stellen.
IV. Regelen voor de toepassing.
1. Voor de toepassing van onderdeel I van den post
en van sub III nos. 1 tot en met 6 van de Bijzondere
bepalingen, als manufacturen, weefsels, stoffen en
andere tot den post behoorende artikelen ,,aan het
stuk", met inachtneming van het bepaalde hierna,
alleen aan te merken, niet met andere zelfstandigheden
verbonden fabrikaten welke eene lengte hebben van
8 meter of meer, en, als stukken bukskin, feston en kant,
worden begrensd door vier zijden, waarvan de twee van
zelfkant of af hechting voorziene zijden, of, zoo deze
ontbreekt, de twee langste zijden, over de geheele
lengte van het stuk met elkander evenwijdig loopen, en
waarvan de beide overige zijden niet door middel van
zelfkant, afhechting, het aanbrengen van franje of op
eenigerlei andere dergelijke wijze zijn afgewerkt of afgesloten.
2. Als lengte, met inachtneming van het bepaalde
bij de nos. 3, 4, 5 en 6 hierna, te nemen de gemiddelde
lengte van de twee van zelfkant of afhechting voorziene
zijden, welke aan elkander evenwijdig loopen, in andere
gevallen de gemiddelde lengte van de aan elkander
evenwijdig loopende langste zijden.
3. Voor weefsels, vlechtwerken en andere tot den
post behoorende artikelen, opgemaakt uit meer dan eene
lengte, als lengte aan te nemen de lengte van elk der
stukken voor de opmaking gebezigd.
4. Bij stoffen met zoogenaamden valschen zelfkant
(stoffen, waarbij behalve de gewone zelfkant aan de
uiteinden van het stuk, ook in het midden van het stuk
een of meer zelfkanten of tusschenruimten voorkomen),
en bij stoffen, welke als aaneengeweven servetten,
handdoeken, en zakdoeken, blijkens een daarop aangebraoht
patroon, of een daarin voorkomende indeeling,
blijkbaar zijn bestemd om op bepaalde plaatsen te worden
gescheiden of vaneengeknipt, als lengte te nemen de
lengte der af te scheiden stukken, (zelfkant en tusschenruimte
niet medegemeten).
5. Van weefsels en stoffen, waarvan de uiteinden op
eenigerlei wijze zijn verbonden of aaneengehecht (randgeweven
en rondgevlochten artikelen daaronder begrepen),
zal de omtrek worden genomen als breedte, wanneer
die omtrek minder is dan 2 meter, als lengte, wanneer
die omtrek is 2 meter of meer.
6. Bij het opnemen der afmetingen (met inachtneming
van het bepaalde hiervoor) zelfkant, afhechting, |
franje, enz. mede te meten. Bij het meten van feston,
kant en franje, en van stoffen van feston, kant of franje
voorzien en dergelijke artikelen, te meten volgens de
li]n of lijnen, welke de meest uitstekende punten vereenigt.
# 7. Als niet verder bewerkte stukken voor de toepassing
van onderdeel I van den post en van sub III nos. 1
tot en met 6 van de Bijzondere bepalingen, alleen aan
te merken de artikelen, welke enkel zijn verkregen door
weefsels en stoffen door middel van snijden, knippen,
ponsen of dergelijke eenvoudige wijze te verdeelen in
stukken, of welke, wanneer zij op andere wijze zijn vervaardigd,
eenzelfde eenvoudig karakter dragen, 'een en
ander voor zooveel die bewerking of vervaardiging niet,
of niet tevens is dienstbaar gemaakt om de artikelen
te versieren met of te voorzien van opengewerkte patronen,
van gekartelde of uitgeschulpte randen of van
feston, kant, franje, enz. Op laatstgenoemde wijze bewerkte
artikelen zullen, evenals artikelen, welke zijn
gezoomd of doorstikt, of zijn voorzien van kant, franje
of feston, of waarvan (voor zooveel de cirkelvormige
stukken betreft) de omtrek geheel of gedeeltelijk, of
(voor zooveel de andervormige artikelen betreft) meer
dan twee zijden of andere dan de aan elkander tegenover
liggende zijden geheel of gedeeltelijk zijn afgehecht of
voorzien van zelfkant, als verder bewerkte artikelen worden
aangemerkt.
8. Voor de toepassing van onderdeel I van den post
en van sub 12 dezer Bijzondere bepaling, bij het bepalen
van het aantal draden, wanneer ketting of inslag of
beiden bestaan uit twee of meer naast of op elkander
liggende draden, eiken draad afzonderlijk te tellen.
9. Voor de toepassing van de letters c en d van sub
III n°. 4 en van sub IV n°. 12 van de Bijzondere bepalingen:
a. bij het berekenen van 1/10 van het aantal kettingdraden,
onderdeden te verwaarloozen;
h. geverfde of bedrukte draden in zoom, zelfkant of
elders aangebracht, als geverfde of bedrukte draden aan
te merken, en, voor zoover zij liggen in de richting der
kettingdraden, bij het vaststellen van het aantal geverfde
of bedrukte kettingdraden mede te tellen;
c. wanneer aan stoffen en fabrikaten zelfkant of
afhechting ontbreekt en slechts in ééne richting (schering
of inslag), geverfde of bedrukte draden voorkomen,
de in die richting loopende draden als kettingdraden aan
te merken;
d. stoffen en draden, welke zijn geïmpregneerd,
geappreteerd, gedrenkt, bekleed, bestreken of bedekt
met zoodanige al dan niet kunstmatig gekleurde zelfstandigheden,
dat zij naar uiterlijk aanzien met bedrukte
of geverfde stoffen en draden overeenkomen
(bestrijken met graphiet en vet, zoomede bleeken, ook
witbleeken, buiten aanmerking gelaten), met bedrukte
of geverfde stoffen en draden gelijk te stellen;
e. stoffen en fabrikaten, bedrukt met een enkel
firmastempel, verzendmerk, fabrieksmerk, inhoudsopgave
of plaatsnaam, niet als geverfd of bedrukt of als
voorzien van figmren of patronen aan te merken.
10. Als schilderdoek voor de toepassing van sub 111
n°. 13, van de Bijzondere bepalingen aan te merken
alle al dan niet gepraepareerde weefsels en stoffen,
uitsluitend vervaardigd uit zelfstandigheden, welke
zich bij verbranding gedragen als een product van
plantaardigen aard.
11. Onderdeel 1 van den post zal alleen worden toegepast
op weefsels en stoffen:
a. waarvan ketting en inslag duidelijk waarneembaar
zijn, en niet, als bij fluweeh, velours-, pluche-,
vilt-, velvet-, trijp- en astrakanachfige stoffen en als
bij g'emoltonneeide, gehekelde, geteerde of met andere
zelfstandigheden bedekte of bekleede stoffen, aan een
of beide zijden geheel of gedeeltelijk aan het oog zijn
onttrokken;

312
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Voorzitter.)
h. welke geheel noch gedeeltelijk zijn vervaardigd
uit elastiek, of metaaldraad, of uit wol, haar, zijde of
andere producten, die zich bij verbranding gedragen
als een product van dierlijken aard, en geen getwijnde
draden bevatten;
c. waarvan geen inslagdraden, of niet meer dan
1/10 van het aantal kettingdraden, of wanneer dat 1/10
meer bedraagt dan 14 draden, niet meer dan 14 kettingdraden,
aan het stuk of in de draden geheel of gedeeltelijk
zijn geverfd of bedrukt;
d. welke niet door middel van weven, drukken of
op eenigerlei andere wijze zijn voorzien van bloemen,
bladeren, blokken, ruiten, lijnen, strepen, patronen of
figuren, tenzij gevormd door het 1/10 aantal kettingdraden,
of door 14 kettingdraden, bedoeld bij letter c
hiervoor."
De Voorzitter: Ik meen aan het adres van de Regeering
een opmerking te moeten maken.
Dit is een zeer lang volgnummer en wat ik wil zeggen
betreft hetgeen voorkomt op bladz. 47.
Volgens de Nota van Wijziging, Stuk n°. 18, wordt in
'de Bijzondere bepaling IV het bestaande punt 10 vervangen
door een nieuw punt 10. Ik onderstel, dat dit niet de bedoeling
is, maar dat tusschen de bestaande punten 9 en 10
een nieuw punt 10 zal worden ingevoegd, luidende zooals
het in de Nota van Wijziging is opgenomen:
,,10. Wij behouden Ons vnor bij alcemesnen mantregel
van bestuur met betrekking tot de goederen bedoeld
bij onderdeel III van den post en bij Bijzondere
bepaling III, sub 10, zoo noodig nader beperkende voorschriften
te geven, ten einde misbruik te voorkomen."
Het bestaande punt 10 wordt dan punt 11 en punt 11
wordt 12.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Uw opmerking is juist.
De Voorzitter: Ik wensch verder even aan den heer van
Gijn te doen opmerken, dat, terwijl zijn stuk is ingekomen
op 21 October, sedert dien door de Regeering een Nota van
Wijziging is ingediend, waarbij zij een nieuw punt III
heeft ingevoegd. Punt III is nu punt IV geworden. In het
amendement van den heer van Gij» (Stuk n". 14, VII,
sub 1°.) zal nu in plaats van III moeten staan: IV.
In het amendement (Stuk n°. 14, VII, sub 2°.) staat het
woord ..Voor"; dit moet zijn: ,,voor".
Vindt de heer van Gijn goed, dat die wijzigingen worden i
aangebracht?
De heer Tan Gijn: Ja, Mijnheer de Voorzitter!
De Voorzitter: Op dit volgnummer zijn ingediend 3 amendementen
van den lieer van Gijn (Stuk n°. 14, VII), strekkende
dus:
1°. In de omschrijving den post sub IV te lezen:
,,Overige tot den post behoorende artikelen waarde
5 pet.".
2°. In de Bijzondere Bepalingen II, 6ub a, te lezen: '
..voor ongebleekt katoen ten gebruike der katoendrukkerijen,
.ververijen en -bleekerijen".
3°. In de Bijzondere Bepalingen III toe te voegen:
,,17. Wollensterkflanel voor gebruik in katoen- |
sterkerijen."
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! Het geldt hier
een amendement van gansch anderen aard dan de andere
amendementen, die wij hebben ingediend.
In dit geval geldt het een verhooging van rechten, waar- ,
tegen ik mij moet verzetten, omdat daarbij de zeer groote ,
(van Gijn.)
kans bastaat, dat de verbruikers veel meer moeten betalen,
dan de schatkist ontvangt.
De heer Gelderman, een Twentenaar, man van het vak.
berekende in de Economisch Statistische Bcri :hten, op
grond van de gegevens van den heer van Spae:donck in
Tilburg, dat de inkomsten uit dezen post voor den Staat
zijn 3,3 millioen, zijnde 3 pet. van 110 millioen. terwijl
do verbruikers meer zullen te betalen hebben 9,3 millioen,
omdat de prijzen van de in het binnenland gemaakte
en verbruikte goederen, ter waarde van f200 millioen, ook
met 3 pet. zal worden verhoogd.
Dat duurder worden van de artikelen is niet op centen
nauwkeurig te berekenen en ik wil voor een oogenblik aannemen,
dat er elementen zullen zijn, die verhooging tegenwerken
en dus inderdaad de prijsstijging 2 pet. zal zijn,
ofschoon ik hier dadelijk bij opmerk, dat de Twentenaren
aannemen, dat het volle bedrag er bij zal komen. De deskundigen
zullen er toch wel iets van weten.
Is dus het percentage van de verhooging van de prijzen
der artikelen, die in het binnenland worden gemaakt, 2, dan
is het totaal bedrag 7,3 millioen, waarvan 3,3 millioen
komen in de schatkist. M.a.w.. wij hebben hier een belasting
— op het standpunt van den Minister mogen wij
niet naar alle andere gevolgen krijgen —, waarbij het resultaat
is, dat, van wat er betaald wordt 45 pet. niet in de
schatkist komen en 55 pet. wel. Wij zijn bedenkelijk dicht
genaderd tot het percentage, waarom de wegtollen werden
afgeschaft, waarbij een belangrijk deel niet kwam in de
zakken van den fiscus, doch in de zakken van de tollenaren.
In dit geval zijn de anderen de fabrikanten, maar uit zuiver
fiscaal licht bezien is de zaak precies hetzelfde.
Ik vols: den Minister dus op den weg, om hier de zaak
alleen te bezien uit een oogpunt van belastingheffing, maar
dan moet de Minister mij ook toegeven, dat een belastingwetgeving,
waarbij 45 pet. komt te vallen tusschen den wal
en het schip, een belastingwetgeving is, die in de geheele
geschiedenis als de slechtste is gekenschetst. Vooral als dan
anderen, die een belangrijk deel krijgen, dat eigenlijk liever
niet hebben willen.
De Twentsche fabrikanten van textielgoederen zeggen: wij
zullen daardoor een aanzienlijke som in onze zaken krijgen,
maar wij beschouwen het als een Danaïsgeschenk, als het
Trojaansche paard, 1°. omdat wij principieel bescherming
slecht vinden voor een industrie, en 2°. omdat wij verwachten,
dat de ééne bescherming de andere medebrengen zal
en zich in duurdere productie zal doen gevoelen, hetgeen het
binnenlandsche voordeel weer opheft en den export zal bemoeilijken.
Hier spreken geen malle, domme, weltfremde
theoretici, doch mannen van de practijk, die getoond hebben,
hun industrie zonder bescherming (wellicht juist door het
ontbreken daarvan) groot te kunnen maken. Zij zeggen:
geef het ons niet, want wij zijn er bang voor. Verder beweren
zij: Ook is het gevaar niet denkbeeldig, dat bij verhooging
van het tarief van 5 op 8 pet. het overigens vrijhandelsgezinde
Engeland aan den zoo belangrijken invoer
onzer manufacturen in haar koloniën fiscale belemmeringen
in den weg gaat leggen. Ik zeg nog eens: het zijn geen
theoretici, die dit beweren, maar de Twentsche industricelen,
die die vrees te kennen geven, terwijl zij daarenboven verklaren,
„dat zij in mogelijke prijsstijging van weefgoederen
een ernstig bezwaar zien voor de belangrijke confectieindustrie
in ons land, waarvoor de manufacturen toch grondstoffen
zijn en die daardoor in het betrekken van haar grondstoffen
nog meer wordt belemmerd."
Op al deze gronden meen ik der Regeering ten zeerste
in overweging te moeten geven, dezen post van haar belastingwetgeving
terug te nemen, omdat het buitengewoon
evident is, dat meer uit de zakken van de verbmikers zal
worden gehaald, dan in de zakken van den fiscus komt.
Mijn tweede amendement betreft de aanvulling van de bijzondere
bepaling sub 2, welke betreft het verleenen van vrijdom
van invoerrecht voor ongebleekt katoen ten gebruike der
katoenclnikkerijen en ververijen. Dit zou ik, als eenvoudige
logica, aangevuld willen zien met de bleekerijen.

Vel 81. 313 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. .Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(van Gijn e. a.)
De katoenververijen en katoendrukkerijen krijgen haar
ongebleekt katoen hier binnen geheel vrij ; zij veredelen dat
product en het wordt dus beschouwd als grondstof. Dat heeft
altijd zoo gegolden en blijft gelden, ook bij het hoogere recht.
Toen indertijd deze vrijstelling van ongebleekt katoen werd
verleend, waren er hier te lande nog geen katoen bleekerij en,
maar die zijn er thans wel, waaronder een zeer belangrijke,
het zijn ondernemingen, die dn hoofdzaak in Nederland gemaakt
katoen bleeken, maar toch ook wel uit Engeland ingevoerd
katoen bleeken, en die dat katoen ten deele weer exporteeren,
ten deele in Nederland verkoopen. Wordt het geëxporteerd,
dan komt het recht weer terug, maar in het andere
geval niet. Wat kan nu de reden wezen om een verschillende
behandeling toe te passen tusschen de bleekerij en eenerzij ds
en de katoen drukkerij en en ververijen anderzijds? Onder de
makers van het tarief waren er wel, die de meening waren
toegedaan, dat hier geen recht moest worden geheven. De
Minister zal zeggen, dat het mij niet aangaat, maar ik durf
dat te vertellen, omdat ook de Minister reeds uit de keuken
van het tarief heeft geklapt.
Het derde amendement betreft eigenlijk een vraag, welke
niet is beantwoord. De Minister heeft indertijd toegezegd,
ook op vragen, welke in adressen waren gedaan, te zullen
ingaan. Nu heeft de Twentsche Kamer van Koophandel in
haar adres bij volgnummer 85 te kennen gegeven, dat er
naar haar meening alle reden was, dat wollensterkflanel,
zuiver een product, noodig voor de industrie, moest worden
vermeld in de bijzondere bepaling III. Het gaat hier niet om
bescherming of niet-bescherming, want het artikel wordt
alleen in het buitenland gemaakt. Het is zuiver de quaestie,
of een artikel, noodig voor de industrie, zal worden belast.
Ik geef den Minister in overweging, het advies van die
Kamer van Koophandel te volgen.
De gewijzigde amendementen van den heer van Gijn worden
ondersteund door de heeren Staalman, Ter Hall, Gerritzen,
mejuffrouw Westerman en mevrouw Bakker—Nort en
maken derhalve een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik begin met mede te deelen, dat het mij voorkomt,
dat uw opmerking over de door de Regeering aangebrachte
wijzigingen volkomen juist is, zoodat de lezing moet zijn als
door u aangegeven.
Ik kom thans tot de amendementen van den heer van Gijn.
Het eerste strekt eigenlijk om het recht van manufacturen,
dat wordt voorgesteld op 8 pet., terug te brengen op 5 pet.
De heer van Gijn deelde reeds mede, dat inwilliging van zijn
voorstel voor de schatkist een schade zou meebrengen van
rond f 3 300 000. Dit cijfer, gebaseerd op den invoer van het
jaar 1923. is juist. De gronden, die de heer van Gijn voor
die verlaging heeft aangegeven, zi.in bij het algemeen debat
uitvoerig besproken. De heer van Gijn betoogde toen en betoogt
ook nu: wanneer men van een zeker artikel het recht
verhoogt, gelijk in dit geval, met 3 pet., dan brengt dat mede
voor dezelfde goederen, die in het binnenland worden vervaardigd,
een prijsverhooging met 3 pet.; misschien wat
minder, maar allicht 2 pet. Maar dat is nu het punt, waarover
bij de algemeene beschouwingen het geheele debat geloopen
heeft, met betrekking tot de vraag, of er in dit tarief
een protectionistisch element zit of niet. Wat de heer van
Gijn hier stelt als een feit, is juist het punt, dat te bewijzen
was en dat ik, naar ik meen, bij de algemeene beschouwingen
heb weerlegd. De vraag gaat m. i. hierom, of de voorsprong,
die Nederland heeft in de bestaande tarief verhoudingen,
gewijzigd wordt door dit nieuwe tarief, in aanmerking
nemende, dat bijna alle andere continentale landen van
Europa hun tarief in de laatste jaren aanmerkelijk hebben
verhoogd. Destijds heb ik betwist, dat de invoer van deze
goederen in Nederland zou verminderen en heb ik aangetoond,
dat de rechten op die goederen — men kan nooit zeggen
geheel; ik laat mij niet uit in dergelijke stellige bewoordingen
— waarschijnlijk niet zullen worden betaald door den
Nederlandschen gebruiker en derhalve ook geen aanleiding
zullen geven tot verhooging van den binnenlandschen prijs.
Handelingen der Staten-Generaal. — 1924—1925. — II.
(Minister Colijn e. a.)
Deheer van Gijn heeft ook nog gewezen op het bezwaar,
dat hij niet zelf te berde beeft gebracht, maar geciteerd heeft
uit een der adressen, dat men wel eens zou kunnen ondervinden,
dat in de Engelsche Dominions en koloniën de rechten
verhoogd zouden worden, omdat Nederland de rechten op
goederen van Engelschen oorsprong verhoogd had. Wie nu
in het bekende geschriftje van den heer van Spaendonck heeft
gelezen, welke tarieven nu reeds in de Engelsche koloniën
geheven worden, ziet, dat de onze daarvan nog zoo ver verwijderd
zijn, dat een dergelijke vrees mij overdreven toeschijnt.
Ik geloof daarvan niets. Wanneer iemand zelf een
recht heft van 30 pet., kan men moeilijk tot represailles
komen op grond dat iemand anders 8 pet. heft.
Het tweede amendement van den neer van Gijn heeft
de strekking om de uitzondering, die nu in het tarief zit
voor katoendrukkerijen en «ververijen, ook uit te strekken
tot de bleekerijen. Hij heeft gezegd: dat kan ook best; ik
weet zelfs, dat er onder degenen, die aan dit ontwerp gedokterd
hebben, ook zijn die er zoo over denken. Daarover
is inderdaad gedacht, maar ook aan wat anders, nl. om de
vrijstelling voor de drukkerijen en ververijen terug te
nemen, omdat artikel 15 van de wet een volmaakte solutie
geeft ten opzichte van die goederen, welke weer worden
geëxporteerd en die hier te lande alleen ingevoerd zijn om
weer te worden bewerkt of verwerkt.
De toestand is zoo, dat indertijd voor de drukkerijen en
ververijen, die uitsluitend voor export werkten, die vrijstelling
is ingevoerd en de bleekerijen er buiten zijn gelaten,
omdat er gevaar bestond voor misbruik, hierin bestaande,
dat het voor binnenlandsch gebruik bestemde
katoen, door het ongebleekt te laten binnenkomen en daarna
hier te bleeken, aan het invoerrecht, ook voor binnenlandsch
gebruik, zou worden onttrokken. Nu is die toestand
langzamerhand eenigszins gewijzigd. De vrijstelling voor
drukkerijen en ververijen zou, zooals ik reeds zeide, kunnen
vervallen, omdat art. 15 van het wetsontwerp geheel en al
voorziet in deze aangelegenheid, nl. dat goederen, ingevoerd
om hier te lande een bewerking of verwerking of herstelling
te ondergaan en daarna weer te worden uitgevoerd,
van invoerrecht zijn vrijgesteld. De Regeering heeft de
bijzondere bepaling voor drukkerijen en ververijen ten
; slotte echter niet teruggenomen, omdat sedert 1877 die
drukkerijen en ververijen nu eenmaal zich daarop geheel
hebben ingericht. Om zoo weinig mogelijk verandering te
brengen in den bestaanden toestand, hebben wij gezegd:
laat het nu voor de drukkerijen en ververijen maar bestaan,
doch voor de bleekerijen is het geheel en al onnoodig, want
voor zoover de goederen worden ingevoerd en daarna weer
uitgevoerd, zijn zij aan het recht niet onderworpen.
Wat nu het derde amendement betreft, ik moge er do
aandacht op vestigen, dat z.g. wollen sterkflanel op het
oogenblik belast is; dat wordt getroffen door een recht van
5 pet. Nu komt het mij voor, dat het mogelijk is, om aan
den wensch van den geachten afgevaardigde te gemoet te
komen, indien hij dat derde amendement zou willen redigeeren
ongeveer in overeenstemming met hetgeen voorkomt
op blz. 44 van het tarief, onder punt 10, nl : ,,wollensterkflanel,
waaromtrent bij de visitatie door bestelorders of
.andere bescheiden afdoende wordt aangetoond, enz.". Dan
zou aan het verlangen van den geachten afgevaardigde
worden voldaan, dat het als hulpmiddel voor de industrie
vrijblijft, terwijl het, wanneer het voor andere doeleinden
wordt ingevoerd, belast blijft.
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! De Minister
heeft opgemerkt, dat deze zaak besproken is bij de algemeene
beschouwingen. Ik heb toen echter geen antwoord
gekregen op mijn bezwaar, dat er zooveel tusschen den wal
en het schip raakt. De Minister zegt nu, dat gebeurt niet.
Echter is een deel van de textielindustrieelen tegen deze
verhooging, ofschoon zij erkennen dat die in hun zakken
komt, terwijl oen ander deel ervóór is. klaarblijkelijk omdat
zij in hun zakken komt. Vindt de Minister dat niet een
duidelijke aanwijzing, dat de heeren van plan zijn, als het
zoover is, het recht er op te leggen? Wanneer wij in dit

314
14de VERGADERING.
66. Vaststelling
- 29 OCTOBER 1924.
nieuwe Tariefwet.
(van Gijn e. a.)
wetsontwerp een bepaling zouden opnemen, gesteld eens,
dat dit technisch mogelijk was, dat de industrieelen hetgeen
zij er zelf bij opzetten, aan het einde van het jaar aan den
Staat moeten afstaan, dan zou de belangstelling van de
committenten van den heer Fleskens en de zijnen zeker veel
geringer worden.
De Voorzitter: Ik moet den geachten afgevaardigde verzoeken,
om zich van dergelijke uitdrukkingen te onthouden.
Wij spreken hier niet van „committenten" van Kamerleden.
Een dergelijke wijze van spreken kan hier niet toegelaten
worden.
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! Ik wist niet,
dat ik daarmede iets miszeide. Laat ik dan zeggen, dat
degenen, wier belangen de heer Fleskens voorstaat, niet van
zooveel belangstelling zouden doen blijken. De heer Nolens
zegt, dat dit niet zoo is, maar wij zien hier van die zijde
amendementen, die voor een speciaal deel van het land zijn.
De leer van den Minister: als het buitenland de rechten
verhoogt b. v. van 20 tot 40 pet., moeten wij verhoogen van
5 tot 8 pet., en dan blijven wij in vollkomen dezelfde verhouding,
is m. i. moeilijk te handhaven. Wij zouden dan
van jaar tot jaar ons tarief moeten wijzigen, al naar gelang
het 'buitenland de rechten wijzigt, en dan zouden wij nu
moeten verhoogen niet van 5 tot 8 pet., maar zeker tot
28 pet. De Minister zegt, dat hij dit heeft aangetoond, maar
ik heb het even stenk bestreden en wij hebben elkander niet
overtuigd. Ik Ikan dus met evenveel recht zeggen, dat ik
het tegendeel heb aangetoond, maar het is zeker, dat de
verhooging van 5 tot 8 niets te malken heeft met den voorsprong,
die vroeger reeds bestond en die nu blijft bestaan.
Wanneer de Minister daaraan geloofde, moest h^* zeggen:
die verhooging met 3 pet. doet er niets toe, ik moet er 20 pet.
opzetten. Maar bovendien, wij zouden al lang met buitenlandsche
goederen moeten zijn overstroomd. Ik bl^i dus
bij mijn meening, niet alleen in overeenstemming met mijn
theoretisch inzicht, maar ook met het practisch inzicht van
de Twentsche industrieelen, die hun industrie hebben groot
gemaakt zonder bescherming, en, zooals zij zeggen, omdat
zij geen bescherming hadden, althans zeer geringe bescherming.
Ik handhaaf dan ook mijn amendement.
Toen de heer Vliegen bij amendement voorstelde, de
werkmanspakken vrij te stellen, zeide de Minister: dan Ikom
ik in moeilijkheden met de manufacturen. Zoo ziet men, dat
men van het eene tot het andere Ikonit. Voor mij zou dat een
reden geweest zijn om de manufacturen op 5 pet. te houden,
zoodat men ook de werkpalkken niet duurder maakte. Langs
anderen weg kan men, zooals ook in het buitenland geschiedt,
de luxekleeding belasten, zonder dat alle manufacturen en
textielgoederen, die gekocht moeten worden door de massa
van de Nederlandsche bevolking, die het toch al zwaar
genoeg heeft, tevens duurder worden gemaakt.
Wat betreft de bleekerijen, Ikan ik den Minister wel toegeven,
dat de ververijen en drukkerijen niet in geheel
dezelfde positie zijn. De een voegt bij de veredeling een
grooter bedrag aan waarde toe dan de ander, maar dat is
een quaestie van percentage. Als de Minister de drukkerijen
handhaaft, brengt de logica mee, dat hij ook de bleekerijen
er in zet. Intusschen zal ik, om niet te veel stemmingen te
provoceeren, dit amendement terugnemen.
Wat betreft het derde amendement, zal ik gaarne gevolg
geven aan hetgeen de Minister in overweging heeft gegeven,
om nl. dit amendement aldus te lezen:
„Wollenstenkflanel, waaromtrent bij de visitatie door
bestelorders of andere bescheiden afdoende wordt aangetoond,
dat het bestemd is om te worden gebezigd als
hulpmiddel in katoensterkerijen."
Ik breng deze wijziging in mijn amendement aan.
Aangezien de heer van Gijn het tweede amendement (Stuk
n°. 14, VII, 2°.) heeft ingetrokken, maakt het geen onderwerp
van beraadslaging: meer uit.
(Voorzitter e. a.)
De Voorzitter: De heer van Gijn heeft het derde amendement
gewijzigd, zoodat het thans strekt om aan sub III
I van de Bijzondere bepalingen toe te voegen:
,,17. Wollensterkflanel waaromtrent bij de visitatie
door bestelorders of andere bescheiden afdoende wordt
aangetoond, dat zij zijn bestemd om te worden gebezigd
als hulpmiddel in katoensterkerijen."
Ik onderstel, dat de leden, die het oorspronkelijk amendement
hebben ondersteund, ook het gewijzigd amendement
ondersteunen.
De heer Colijjn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik meen te hebben verstaan, dat de heer van Gijn
zijn tweede amendement heeft ingetrokken, zoodat ik daarover
niet verder behoef te spreken.
Het derde amendement, zooals het nu gewijzigd is, wordt
door de Regeering overgenomen.
Tegen het eerste amendement handhaaf ik mijn bezwaar.
, De heer van Gijn heeft gezegd: vindt gij dan in de uitlating
I van dat deel der industrieelen, dat zegt. dat het recht wel
! zal worden gelegd op den prijs van de goederen, die in het
: binnenland zullen worden vervaardigd, geen afdoend bewijs,
i dat het wel zoo zal zijn? Neen, daarin vind ik geen afdoend
bewijs. Ik sluit de mogelijkheid niet uit, dat een deel van het
I recht op den prijs van het binnenslands vervaardigd goed zal
worden gelegd, maar ik acht het niet waarschijnlijk, en ik
heb de gronden voor mijn meening aangevoerd. De simpele
! verklaring van een groep personen, van wie bekend is, dat
zij nu eenmaal altijd principieele vrijhandelaars zijn geweest,
is voor mij niet afdoende. Als iemand eenmaal prin--
cipieel op dat standpunt staat, spreekt het vanzelf, dat hij
het argument, dat het recht op den prijs komt, moet voli
houden, omdat anders zijn heele redeneering omvalt.
Nu zegt de heer van Gijn: maar gij dan, die u baseert op
de relatieve verhouding van de verschillende tarieven, moet
gij niet elk jaar, als een ander land zijn tarief wijzigt,
I ook uw tarief wijzigen? Neen, wat ik alleen te bewijzen had,
! en wat ik ook meen bewezen te hebben, is, dat met deze
wijziging geen verandering ten ongunste in de verhouding
wordt gebracht.
Nu zegt de geachte afgevaardigde: als gij die verhouding
hadt willen bewaren, dan hadt gij met veel meer moeten
verhoogen. Dat zou juist zijn, als het de bedoeling was, de
verhouding, zooals die te voren was, te handhaven. Maar
de bedoeling was alleen om een fiscaal tarief te maken, om
'• daaruit meer geld te halen en toch de verhouding niet
ongunstiger te maken dan zij vroeger was, en ik meen, dat
! dat hier bereikt is.
Voorts heeft de geachte afgevaardigde nog een opmerking
! gemaakt met verwijzing naar een argument, dat ik gisteren
i tegen den heer Vliegen heb gebruikt. Hij heeft gezegd: als
het recht maar 5 pet. was, dan gold het argument, dat gn
i gisteren bij de werkmanskleeren hebt gebruikt, niet langer.
Neen, Mijnheer de Voorzitter, dan blijft dat argument ook
van kracht, want als men 5 pet. heft op de grondstoffen en
het gereede artikel vrijlaat, dan creëert men een averechtsche
bescherming, zij het een, die minder is dan wanneer het
: recht op de grondstof 8 pet. bedraagt. Ik moet dus de
! Kamer aanraden, het overgebleven amendement van den heer
van Gijn niet aan te nemen.
De Voorzitter: De Regeering deelt mede, dat zij het gewijzigrl
derde amendement van den heer van Gijn heeft over-
• genomen, zoodat dit Reen onderwerp van beraadslaging meer
uitmaakt. Er is dus no-r overgebleven het eerste gewijzigde
iimendc-iiient. Ma,? ik den voorzitter van de Commissie van
Rapporteurs verzoeken, haar oordeel mede te deelen over
de Regeeringswijziginpren en het eenijr overgebleven amendement?
De hfer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De Commissie van
Rapporteurs heeft tegen de door de Regeering aangebrachte
l wijzigingen geen bezwaar.

315
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. [Vaststelling 1 eener nieuwe Tariefwet.
(de Monté ver Loren e. a.)
Aangaande het eenig overgebleven amendement van den
heer van Gijn is de meerderheid der Commissie van Rapporteurs
van meening, dat het niet behoort te worden aangenomen.
De beraadslaging wordt gesloten.
Het gewijzigd amendement van den heer van Gijn komt
in stemming.
De Voorzitter: De heer Dresselhuys suggereert, dat ik
aan de Kamer zal voorstellen om te stemmen met zitten en
opstaan.
Ik stel voor, daartoe te besluiten.
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek den leden, die vóór het amendement
zijn, zich van hun zitplaatsen te verheffen.
Ik constateer, dat het amendement niet is aangenomen.
Volgnummer 85, aan welks Bijzondere bepaling III thans
is toegevoegd:
,,17. Wollensterkflanel waaromtrent bij de visitatie
door bestelorders of andere bescheiden afdoende wordt
aangetoond, dat zij zijn bestemd om te worden gebezigd
als hulpmiddel in katoensterkerijen.",
wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De volgnummers 86 en 87 worden achtereenvolgens zonder
beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 88, luidende:
,,Messen en messenmakerswerk.
Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepalingen.
Maatstaf: waarde.
_ 1. Als messen en messenmakerswerk voor de toepassing
van den post alleen aan te merken:
a. knipmessen;
b. scheermessen en andere toiletmessen, en scheermeslemmetten;
c. tafel- en keukenmessen (snijboonenmesjes, broodzaagmessen,
boter-, kaas-, visch-, vruchten-, dessert-,
koekpan-, oester- en voorsnijmessen, en dergelijke artikelen
daaronder begrepen);
d. bijlen, bij den invoer voorzien van een aangezet
handvat of steel;
e. hakmessen, snoeimessen, steekmessen, schrapinessen,
slagersmessen, koksmessen, looiersmessen, kmpersbandmessen,
en andere bedrij f smessen, chirurgische
messen daaronder begrepen, bij den invoer voorzien van
een aangezet handvat, handgreep, heft of steel, en
waarvan, als bij tafel- en voorsnijmessen, het grootste
gedeelte van een of meer der lengtezij den van het !emmer
of lemmet ( het metalen gedeelte van het mes dat
uit het handvat uitsteekt) is aangescherpt of voorzien
van snede, een en ander ook, wanneer die artikelen naar
vak- of spraakgebruik met den naam van „snijders'",
,,stalen", „schrappers" „schrapers" of anderen naam
dan messen mochten worden aangeduid.
2. Zagen, met uitzondering van broodzaagmessen, en
schaven en vijlen behooren niet tot den post.
3. Bus- en blikopeners en zeepraspen en zeepschaven
te belasten volgens post n°. 56; radeermesjes volgens post
n°. 62; sigarenkistopeners volgens post n°. 103; scharen,
schaarbladen en tondeusemessen volgens post n°. 106;
van mes voorziene snijborden en andere snij werktuigen,
zoomede kaas-, kool- en komkommerschaven en op houder
bevestigde koolmessen volgens post n°. 113; baardschccrapparaten
en daarbij gebezigde mesjes volgeus post n°.
127; niet samenvouw- of inschuifbare dolken, ponjaards
(Voorzitter e. a.)
en dergelijke wapenmessen, en klingen voor blanke
wapenen volgens post n°. 141.
4. Als „knipmessen" zullen voor de toepassing van
den post worden aangemerkt alle messen, met uitzon^
dering van scheermessen, welke samenvouw, of inschuifbaar
zijn, samenvouwbare oculeer-, rits-, snoei- en
tempermessen, samenvouwbare jacht- en dolkmessen en
samenvouwbare chirurgische messen daaronder begrepen.
5. Van het volgens den post verschuldigd invoerrecht
worden vrijgesteld:
0. trekmessen en andere tot den post behoorende
artikelen met twee handvatten ;
b. mits niet samengesteld met edele metalen, messen,
bijlen en andere tot den post behoorende artikelen,
waarvan handvat, handgreep, heft of steel geheel of
hoofdzakelijk is vervaardigd van hout of onedel metaal
en welke een gewicht hebben van meer dan 600 gram;
c. lemmetten, met uitzondering van lemmetten voor
scheermessen.",
waarop door den heer Vliegen een amendement is voorgesteld
(Stuk n°. 5, X), strekkende om bij de Bijzondere be»
palingen 5 toe te voegen aan b: „messen met houten gevesten,
zonder eenige versiering, en gereedschapsmessen;".
De heer van der Waerden: Mijnheer de Voorzitter! Bij
dit amendement is het wederom gebleken, hoe verbazend
moeilijk het is, in de techniek in te grijpen. Bij nadere
overweging vrees ik. dat, wanneer dit amendement zou worden
aangenomen, toch nog de voorwerpen, waarvoor wij een
verlaging voorstellen, zouden vallen onder de bepaling I, e.
Bovendien zijn voor soortgelijke amendementen reeds sternmingen
geweest. Op deze gronden hebben wij de eer, dit
amendement in te trekken.
Aangezien het amendement van den heer Vliegen (Stuk
n°. 5, X) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
Volgnummer 88 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Volgnummer 89 wordt zonder beraadslaging en zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 90, luidende:
„Muziekinstrumenten, phonographen en dergelijke
artikelen, en onderdeelen en toebehooren van een en
ander.
1. Piano's, orgels, harmoniums, pianino's, vleugelpiano's,
spinetten, clavecymbalen en andere dergelijke
klavierinstrumenten. Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
II. Gramophonen, dictaphonen, graphophonen, phonographen,
muziekdoozen, muziekautomaten, orchestrions,
draaiorgels, electrische piano's en andere dergelijke
instrumenten, waarmede muziek of geluiden geheel
of ten deele op mechanische wijze worden voortgehracht,
of waarmede muziek of geluiden worden opgenomen,
zoomede pianola's, phonola's en andere dergelijke
voor het mechanisch bespelen van muziekinstrumenten
gebezigde apparaten. Maatstaf: waarde. Rechten:
8 pot.
III. Slag-, blaas- en strijkinstrumenten, mond- en
trekharmonica's, harpen guitaren, mandolines, citers,
fluiten, en andere muziekinstrumenten dan genoemd bij
onderdeel I en II hiervoor, castagnetten, bekkens, tamboerijnen,
trommels, gongs, gamelangs, zoogenaamde
Turksche hoornen en dergelijke artikelen daaronder hegrepen.
Maatstaf: waarde. Ëechten: S pet.
IV. Onderdeelen en toebehooren.
«. Muziekrollen, muziekwalsen, muziekplaten en dergclijke
artikelen, gebezigd bij het mechanisch voortbrengen
van muziek: of geluiden, rollen, walsen en

316
(Voorzitter e. a.)
platen voor carrillons, orchestions, pianola's, muziekdoozen
en dergelijke artikelen daaronder begrepen, zoomede
zoogenaamde vierges (platen en rollen voor het
opnemen van muziek en geluiden). Maatstaf: waarde.
Rechten: 8 pet.
o. Kasten en omhullingen voor muziekinstrumenten,
zoomede drijfwerken (ook wel genaamd motoren), microphonen
(sound-boxes), hoorns, armen, naalden en naaldhouders
voor phonographen, gramophonen, graphophonen>en
dergelijke muziekinstrumenten; strijk-, trommelen
paukenstokken; plectra's en ringen voor het bespelen
van mandolines en citers; dirigeerstokken; stemvorken
en stemfluiten; klankmeters en maataangevers; kinsteunen
en schouderkussentjes voor vioolspelers. Maatstaf:
waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepaling.
Volledige of zoo goed als volledige binnenwerken voor
de muziekinstrumenten, aangeduid sub I en II van den
post voor de toepassing van het tarief met muziekinstrumenten
gelijk te stellen en als zoodanig te belasten.",
waarop door den heer Ter Hall is voorgesteld een amendement
(Stuk n°. 16), strekkende om:
sub III, te doen vervallen de woorden: ,,Slag-, blaasen
strijkinstrumenten, harpen, castagnetten, bekkens, tamboerijnen,
trommels,";
sub IV, 6, te doen vervallen de woorden: .,strijk-, trommel-
en paukenstokken, dirigeerstokken, stemvorken en sternfluiten;".
De heer Ter Hall: Mijnheer de Voorzitter! Onder dit volgnummer
lezen wij: Muziekinstrumenten, phonographen, gramophonen,
orchestrions, enz., enz. Ik zal over deze muziekinstrumenten
geen woord 6preken. Even verder in het volgnummer
lezen wij: Slag-, blaas- en strijkinstrumenten, en
daarover wil ik wel enkele woorden zeggen.
Slag-, blaas- en strijkinstrumenten zijn die instrumenten,
die door de musici gebruikt worden in de orkesten.
Een slaginstrument, Excellentie, is een trommel, een
pauken en een tambourijn. Een castagnet is een instrument,
dat men met de hand kan bewegen en waarmede een soort
kleppergeluid wordt verwekt.
Over die blaas- en strijkinstrumenten wensen ik het volgende
te zeggen.
Op bladz. 14 van den vergelijkenden staat (volgnummer 20)
staat, dat gereedschappen, welke zijn het eigendom van den
werkman, vrij zijn. Nu is het logisch, dat deze instrumenten
zijn te beschouwen als gereedschappen. Wat is toch in
's hemelsnaam een violist zonder viool, een klarinettist zonder
klarinet, enz.? Al die instrumenten zijn het eigendom
van de werknemers en niet van de werkgevers en zijn dus te
beschouwen als gereedschappen, waarmede die menschen hun
brood verdienen.
Ik heb nu het amendement met zekere angstvalligheid zóó
geredigeerd, dat alleen die instrumenten uit het volgnummer
gelicht worden, waarop deze motiveering van toepassing
zou zijn.
Ik geloof niet, dat de Minister bezwaar zal hebben, dat
deze instrumenten, met name genoemd, welke zijn te beschouwen
als gereedschappen, worden vrijgesteld, zooals nu
reeds het geval is.
Het amendement van den heer Ter Hall (Stuk n°. 16)
«Oldt ondersteund door den heer St.ialman, mejuffrouw j
Westerman, den heer van Gijn, mevrouw Bakker—Nort en j
den heer Marchant en maakt mitsdien een onderwerp van j
beraadslaging uit.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de V001-
zitter! Het bezwaar, dat ik heb tegen de uiteenzetting van
den geachten afgevaardigde, is hierin gelegen, dat hij
meent, dat de instrumenten, welke hier genoemd worden, ;
uitsluitend worden gebezigd door personen, die daarmede |
(Minister Coiijjn e. a.)
hun brood moeten verdienen. Men heeft mij echter gezegd,
dat de hier met name genoemde instrumenten ook in talrijke
gevallen worden gekocht voor gebruik door particuliere personen,
die die instrumenten voor hun genoegen bezigen.
Waar dat het geval is, geloof ik, dat er niet veel aanleiding
is aan het verzoek van den geachten afgevaardigde te voldoen.
Ik vind evenwel de zaak niet van zooveel belang, dat
ik niet de beslissing aan de Kamer zou kunnen overlaten.
De heer Ter Hall: Mijnheer de Voorzitter: Mij past in
de eerste plaats een innig woord van dank aan Zijn
Excellentie voor de tegemoetkomende houding, door hem
aangenomen, maar ik wensch aan zijn motiveering nog toe
te voegen, dat de instrumenten, door mij genoemd, hoofdzakelijk
worden aangeschaft door menschen, die er hun
brood mede moeten verdienen. Het spreekt vrijwel vanzelf,
dat die instrumenten ook worden gebruikt door amateurs,
maar dat moet men toejuichen, want het is van groot cultureel
belang, dat men het beoefenen van de muziek als
zoodanig in de hand werkt. Een groote trom wordt natuurlijk
niet in ieder gezin gevonden, maar een viool of een harp
zijn instrumenten, die veel worden aangetroffen, en men
moet iemand feliciteeren, wanneer een van zijn buren zich
daarop oefent.
Ik hoop, dat de Kamer de bezwaren, door mij naar voren
gebracht, zal onderschrijven en zal beamen, dat instrumenten,
waarmede de menschen hun brood moeten verdienen
en die hun eigendom zijn, niet moeten worden belast.
De Voorzitter: Ik verzoek de Commissie van Rapporteurs,
haar oordeel over het amendement mede te deelen.
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De meerderheid
\an de Commissie van Rapporteurs, ofschoon natuurlijk op
prijs stellende dat de Minister aan de Kamer in deze geheel
de vrije hand laat, kan toch niet aan de Kamer adviseeren
van deze vrijheid gebruik to maken. De Commissie is van
oordeel, dat, evenmin als in andere gevallen, hier een
voldoend motief aanwezig is, om een verlaging als de voorgestelde
aan te brengen. Zij geeft de Kamer derhalve in overweging,
het amendement niet aan te nemen.
De beraadslaging wordt gesloten.
Het amendement van den heer Ter Hall (Stuk n°. 1G)
wordt op verzoek van den heer Duys in stemming gebracht
en verworpen met 53 tegen 30 stemmen.
Tegen hebben gestemd de heeren Heukels, Colijn, de
Monté ver Loren, Lovink, Hermans, Zijlstra, Suring,
Schokking. Tilanus, Nolens, Rutten, Bomans, de Wilde,
Rutgers, Weitkamp, van den Heuvel, Schouten ? Snoeck
Henkemans, Fruytier, Krijger, van Schaik, mejuffrouw
Meijer, de heeren Duymaer van Twist, Kersten, Visscher,
mejuffrouw Katz, de heeren van de Bilt, Rutgers van Rozenburg,
Ament, Fleskens, Beumer, van der Molen, Bakker,
Michielsen, van Sasse van Ysselt, mevrouw Bronsveld—
Vitringa, de heeren Knigge, van Rijckevorsel, Bongaerts,
Wintermans, Engels, Bulten, Smeenk Leenstra, Feber, van
Rijzewijk, Deckers, van Vuuren van Voorst tot Voorst, van
Dijk, Kuiper, Loerakker en de Voorzitter.
Vóór hebben gestemd mejuffrouw Westerman, mevrouw
Bakker—Nort, de heeren Staalman, van der Waerden, van
Gijn, Braat, van den Tempel, Ter Hall, Bierema, Dfesselhuys,
K. ter Laan, IJzerman, de Boer, van Zadelhoff, de
Groot, Boon, van Braambeek, Gerritzen, Marchant, van
Ravesteijn, Duys, Ebels, Sannes, Wij kamp, Albarda, mejuffrouw
Groeneweg, en de heeren Kleerekoper, Schaper, Brautigam
en Troelstra.
Volgnummer 90 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen^

Vel 82. 317 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling 1 eener nieuwe Tariefwet.
(Voorzitter e. a.1
Beraadslaging over volgnummer 91. luidende:
„Naai-, brei-, stop-, borduur., zoom-, stik-. festonneeren
dergelijke machines/ en apparaten.
I. Breï- en stopmachines, brei- en stopapparaten,
zoogenaamde magio weavers en dergelijke artikelen
daaronder begrepen, welke een gewicht hebben van 3
kilogram of minder. Maatstaf: waarde. Reebten: 8 pet.
II. Naaimachines, ook zooldoornaaimachines en
dergelijke naaimachines, en borduur-, zoom-. stik- en
festonneermachines:
a. ingebouwd in, of bevestigd aan of op zoogenaamde
salonkastjes. Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.;
b. andere:
1. op tafel, voetstuk of pooten, al dan niet voorzien
van trapinrichting, welke een gewicht hebben van 55
kilogram of minder. Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pot.;
2. overige, welke een gewicht hebben van 20 kilogram
of minder. Maatstaf: waarde. Rechten 8 pet.",
waarop zijn ingediend de volgende amendementen.
I. een, van mevrouw Bakker—Nort (Stuk n°. 7), strekkende
om in plaats van 8 pet. te lezen: 5 pet;
II. een, van den heer van Gijn (Stuk n°. 14, IV), strekkende
om het volgnummer te lezen:
,,Naaimachines, ook zooldoornaaimachines en dergelijke
machines en borduur-, zoom-, stik- en festonneermachines
ingebouwd in of bevestigd aan of op zoogenaamde
salonkastjes waarde 8 pet.;
III. een, van de heeren IJzerman en van der Waerden,
(Stuk n°. 21, III), strekkende om 116 te lezen:
,,&. andere waarde 5 pet."
en IV. een, van de heeren Boon, de Groot, van Rappard,
mejuffrouw Westerman en de heeren Staalman. Ter Hall,
Gerritzen, Dresselhuys, Duys en Oud (Stuk n°. 32, I),
strekkende om aan het volgnummer sub 2 toe te voegen een
bijzondere bepaling:
„Van het volgens dezen post verschuldigd invoerrecht
worden vrijgesteld de machines, voor zoover desverlangd
bij de visitatie door bestelorders of bescheiden afdoende
wordt aangetoond, dat de artikelen zijn bestemd om te
worden gebezigd als grondstof of hulpmiddel in de
industrie. Wij behouden Ons echter het recht voor bij
algemeenen maatregel van bestuur met betrekking tot
de'hierbedoelde vrijstellingen zoo noodig nader beperkende
voorschriften te geven, ten einde misbruik te voorkomen."
Mevrouw Bakker—Nort verkrijgt het woord tot toelich-
•ting van het amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter!
Door den Minister wordt voorgesteld 8 pet. te heffen van al
deze machines, waarvan vooral de naaimachines ook in de
eenvoudigste huishouding worden gebruikt, hetzij voor eigen
gebruik, hetzij voor betaalden arbeid, als kostwinning van
de huisvrouw.
Ook ten opzichte van de andere machines, in dezen post
genoemd, is er een dringend argument om tot verlaging van
het invoerrecht over te gaan. Deze machines, b.v. brei- en
stopmachines, worden gebruikt door vrouwen, die haar kinderen
niet alleen kunnen laten en het brood thuis voor het
gezin moeten verdienen. Het zou consequent zijn geweest om,
zooals de heer van Gijn heeft gedaan, vrijstelling te vragen,
omdat deze machines in vele gevallen een hulpmiddel van
bedriif zijn. Ik heb dat echter evenmin als in andere gevallen
gedaan, omdat ik meen, dat een matig recht meer
kans van slagen heeft, waar dit ontwerp bedoelt te zijn een
fiscale herziening.
Het amendement van mevrouw Bakker—Nort (Stuk n°. 7)
wordt ondersteund door de heeren Dresselhuys, Ter Hall,
(van Gijn e. a.)
Duys, van der Waerden, van Zadelhoff en de Boer en maakt
mitsdien een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer van Gijn verkrijgt het woord tot toelichting van
zijn amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Bij dit
artikel geldt wel het sterkst, dat het onjuist is om een
productiemiddel van gering gewicht, dat bij thuisnaaien
voor eigen gezin — of bij het naaien thuis voor anderen —
ee -i. l i"' it wor(^t' * e belasten, terwijl de fabrieksnaaimachine
vrij blij ft. Het geldt hier de huiselijke productie der vrouw
bij uitnemendheid. Maar toch ook wel fabrieksmachines.
Het gaat zoowel om naaimachines, wat de hoofdzaak is,
als ook om brei-, stop-, borduur-, zoom-, stuk- en festonneermachines,
welke laatste door vrouwen (en mannen), die in
klein bedrijf voor anderen naaien, gebezigd worden. Ik ben
niet tevreden met het terugbrengen van 8 op 5 pet., want
deze naaimachines waren tot nu toe vrij, en terwijl de algemeene
verhooging 3 pet. bedraagt, gaat men hier van
0 tot 5 pet.
Ten einde te toonen, dat ik in den stijl van het ontwerp
wil blijven, wordt niet voorgesteld het geheele artikel te
schrappen, doch te behouden de „naaimachines, ingebouwd
in salonkastjes", die als min of meer luxueus zijn te beschouwen.
Ik heb er zelfs niet tegen, als de Minister daarop
16 pet. wil beffen. Hier gaat het om verbruiksters, die zich
wellicht voor dat gebruik eenigszins geneeren.
TJit een adres van Singer blijkt, dat men het recht op den
prijs zal zetten, vermits reeds nu niet met voordeel geleverd
wordt wegens de noodzakelijkheid om krediet te geven. Ik
wijs er op, dat het hier niet gaat om vrijhandel of bescher»
ming, omdat naaimachines hier te lande niet worden gemaakt;
de vraag is, of dit een object is voor een fiscaal recht.
Singer geeft een goed beeld van de personen, die hier
belast worden; hij schrijft o. a. het volgende:
„Ons artikel wordt voor nog geen 20 pet. a contant
of ten minste op groote termijnen verkocht en voor meer
dan 80 pet. op zéér, zéér kleine, wekelijksche termijnen.
Waarom? Omdat het is geworden het gereedschap dei
economisch meest zwakken, het redmiddel van duizenden
weduwen, die voor zich en bare kindereD den natuurlijken
verzorger missen; van tienduizenden huismoeders,
die in de naaimachine een middel hebben om ligt niet
toereikende iniomen van den man en vader te completeeren
öf om op schappelijke wijze in het bezit te komen
van nette kleeding voor haar gezin; van tienduizenden
beroepsnaaisters en "kleermakers, die van de hand in
den tand leven, doch — dank zij de naaimachine en het
door ons verleende krediet — een — zij het dan ook
zuur — stuk brood verdienen. Hierbij komen nog de
honderden „loonfabrikantjes", die nu reeds de allergrootste
moeite hebben om het hoofd boven water te
houden "
De berichten, die ik ontvangen heb, zijn van dien aard,
dat tal van machines, die door de fabrikanten worden gebruikt,
ook nog onder het recht zouden vallen. Mij kan dat
op zich zelf niet schelen; als de Minister de huisvrouwen
belast, kan hij mijnentwege ook de fabrikanten belasten.
Te recht eindigt Singer met de vraag, of nu van deze reeds
overbelaste tobbers ook nog een recht van 5 pet. op de
machines, die zij gebruiken, moet worden geheven.
Ik meen dan ook met den meesten ernst bij den Minister
een goed woord te mogen doen voor de vrouw, die thuis
werken moet; voor de ontslagen ambtenares, die elders niets
meer verdienen kan voor baar gezin, en dergelijken. Ik
twijfel niet, of de Minister zal, ofschoon hem een brug aangeboden
wordt in den vorm van het 5-pct.«amendement, in
dit geval de stemming over het amendement-van Gijn overlaten
aan de rechterzijde en ik twijfel er niet aan, of de
rechterzijde zal bij deze gelegenheid van die vrijheid een
nuttig gebruik maken.
Het amendement van den heer van Gijn (Stuk n°. 14, IV)
wordt ondersteund door de heeren Dresselhuys, Boon, Ter
Hall, Staalman en mejuffrouw Westerman en maakt derhalve
mede een onderwerp van beraadslaging uit.
Handelingen der Staten-Generaal. — 1924—1925. — II.

318
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(IJzerman e. a.)
De lieer IJzerman verkrijgt het woord tot toelichting van
zij» amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Volgens
dezen post worden naaimachines en soortgelijke machines,
ook wanneer ze van de luxe der salonkastjes gespeend zijn,
met 8 pet. belast, indien zij zwaarder zijn dan 55 of 20
kilogram. De zwaardere naaimachines blijven onbelast.
Het komt mij voor, dat er geen enkel redelijk_ motief Is,
om, terwijl men naaimachines, die in de industrie gebruikt
worden, vrijlaat, de eenvoudige naaimachines van de huisvrouw
en van de naaister te belasten.
Ik zou dan ook hebben voorgesteld, deze arbeidsmiddelen
geheel vrij te stellen, indien ik het niet, om althans iets
te bereiken, gewenscht vond, den Minister een eindweegs
te gemoet te komen, door voor te stellen voor deze machines
het invoerrecht op o pet. te bepalen.
Ik ben daarbij zeer ver gegaan, ik heb van den afstand
tusschen den Minister en mij 5/8 afgelegd, en vertrouw
dus, dat Zijn Excellentie de oveblijvende 3/8 van den weg
zal afleggen.
Het amendement van de heeren IJzerman en van der
Waerden (Stuk n°. 21, III) wordt ondersteund door de heeren
Schaper, Wij kamp, Ter Hall en mejuffrouw Groeneweg en
maakt derhalve mede een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Boon verkrijgt het woord tot toelichting van zijn
amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Do bedoeling
van den Minister is, naaimachines beneden een zeker gewicht
te belasten en zwaardere machines vrij te stellen,
omdat die alleen in de industrie worden gebezigd.
Men kan nu wel aan het Departement denken, dat deze
scheidingslijn zoo loopt en theoretisch is het zeker _ heel
fraai, maar de practijk is anders. De machines, die in de
industrie worden gebruikt, wegen voor een zeer groot deel
minder dan 20 K.G. Ik had hier wel zulk een machine
kunnen meenemen, een van 8\ K.G., dat is maar zoo'n klein
dingetje. Uit mijn gegevens blijkt, dat bijv. in één fabriek
met 400 machines, in bedrijf zijn 86 overlockmachines van
8£ K.G., 7 trikotitmachines'van 5i K.G., 212 stuks dubbele
kettingsteekbezetmachines van lli K.G. en 19 overdeknaaimachines
van 20 K.G., terwijl in totaal slechts 66 machines
gebruikt worden zwaarder dan 20 K.G. M.a.w. 16 pet. van
de machines is zwaarder, 84 pot. is lichter dan 20 K.G. Geen
dier machines is geschikt om voor huishoudelijke doeleinden
te worden gebruikt; zij worden uitsluitend gebezigd voor de
industrie. Het criterium, dat in dit artikel wordt aangelegd,
is derhalve voor de practijk absoluut onbruikbaar en
daarom heb ik dit amendement ingediend. Nu echter de
heer van Gijn een amendement heeft voorgesteld van verdere
strekking, waarbij ook deze machines worden vrijgesteld,
zal ik natuurlijk nog liever zien, dat het amendement
van mijn geestverwant wordt aangenomen.
Voorgesteld door 10 leden maakt het amendement van den
heer Boon c. s. (Stuk n°. 32, I) een onderwerp van beraad,
slaging uit.
Mevrouw Bronsveld—Vitringa: Mijnheer de Voorzitter!
Mevrouw Bakker—Nort wil in post 91 het recht terugbrengen
tot 5 pet. Ik zou zoover niet willen gaan, maar ik
zou toch een goed woord willen doen voor de huisvrouwen,
die de z.g. hand- en trapnaaimachines in het gezin gebruiken.
Ik kan mij aansluiten bij hetgeen wordt voorgesteld
in het amendement-van der Waerden, dat juist op
die naaimachines betrekking heeft. Ik geloof, dat het wenschelijk
is, waar de huisvrouw zooveel goed thuis moet
naaien, dat het materiaal, dat zij daarvoor noodig heeft,
die naaimachines, niet hooger worden belast dan strikt
noodig is. Ik hoop daarom, dat de Minister er toe zal overgaan,
om, zooals de heer van der Waerden heeft voorgesteld,
voor deze naaimachines het recht terug te brengen
op 5 pet.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik wil eerst naar aanleiding van het amendement van
den heer Boon een enkel woord zeggen.
(Minister Colijn e. a.)
De opmerking van den geachten afgevaardigde, dat hier
onder de in II, 2°, aangenomen gewichtsgrens van 20 K.G.
ook vallen enkele machines, die ook in de industrie worden
gebruikt, is juist. Dat was mij ook bekend. Toen wij deze
gewichtsgrens gingen vaststellen, hebben wij ons eerst op de
hoogte gesteld wat zou vrijvallen en wat zou worden belast.
Daarop is deze gewichtsgrens als de meest doelmatige aangenomen,
ofschoon wij wisten, dat de machines, die de heer
Boon noemt en die betrekking hebben op enkele fabrieken,
er onder zouden vallen. Waarom is toen toch die gewichtsgrens
gehandhaafd? Ik heb gevraagd, hoeveel zulk een machine
kostte en hoeveel jaren zij mee kon. Zij bleek f 400 ta
kosten en 20 jaar te kunnen worden gebruikt, d. w. z. het
gebruik per jaar kost f20. Wanneer men nu aanneemt, dat
het recht van 8 pet. ten volle op die machine komt te drukken,
dan beteekent dat per jaar voor iedere machine f 1,60. Wanneer
men nu in een groote zaak 100 van die machines in
gebruik heeft, beteekent dat een verhooging van kosten van
f 160 per jaar. Ik weet nu wel, dat men in elk bedrijf ook
moet kijken naar een uitgave van f 160, m.aar als in groote
bedrijven in het ongunstigste geval dientengevolge de productiekosten
worden verhoogd met f160, dan vraag ik mij toch
af, of daarvoor alleen noodig is, de groote bezwaren, die aan
het amendement van den geachten afgevaardigde verbonden
zijn, op den koop toe te nemen; alle machines zouden dan
gecontroleerd moeten worden op haar bestemming. Daaraan
zijn ernstige administratieve bezwaren verbonden. Wat het
amendement van den heer van Gijn betreft, om alleen werktuigen,
die in salonkastjes en dergelijke zijn ingebouwd, en
die dus als luxe zijn te beschouwen, te belasten met 8 pet.
en daarentegen al het andere, wat in den post voorkomt, vrij
te laten, dat zou de schatkist een nadeel berokkenen van
2A ton. Het is op dien grond, dat ik veel meer voel voor het
amendement van de heeren van der Waerden en IJzerman,
die het recht voor gewone naaimachines, zooals die worden
gebruikt in het huishouden en door huisnaaisters, terugbrengen
van 8 op 5 pet. Een soortgelijk amendement is ingediend
door mevrouw Bakker—Nort, die echter te ver gaat,
omdat zij alle artikelen, ook die, welke de heer van Gijn op
8 pet. wil laten en waarvan hij zelfs zeide, dat men tot 16 pet.
zou kunnen gaan, op 5 pet. wil laten. Ik resumeer dus, dat
met het oog op de gevolgen voor de schatkist noch het amendement
van den heer van Gijn, noch dat van mevrouw Bakker—Nort
aanbeveling verdient: dat, ofschoon ik erken, dat
voor het amendement van den heer Boon het een en ander
is aan te voeren, ik de juistheid daarvan niet van zoo overwegende_beteekenis
acht. dat het geoorloofd zou zijn, ons
den administratieven omslag op den hals te halen, die daarvan
het gevolg zal zijn.
Er blijft dus alleen over het ook door mevrouw Bronsveld—
Vitringa aanbevolen amendement van de heeren van der
Waerden en IJzerman, dat tot strekking heeft voor de gewone
naaimachines het recht terug te brengen van 8 tot 5
pet., waarbij dan nog komt, dat indien dat geschiedt, in
zooverre aan het bezwaar van den heer Boon is te gemoet
gekomen, ook voor de machines, die hij op het oog heeft, het
recht met 3 pet. wordt verminderd, zoodat het bezwaar, dat
ik zooeven heb getracht onder cijfers te brengen, nog geringer
wordt. Ik durf nog niet te zeggen, dat ik het overneem,
omdat mij nog niet gebleken is, of misschien uit de Kamer
daartegen verzet zou rijzen. Blijkt dat niet het geval te zijn,
gelijk ik uit de stemming der vergadering meen te mogen
opmaken, dan ben ik bereid het amendement over te nemen,
hetgeen ik bij deze doe.
Aangezien het amendement van de heeren van der Waerden
en IJzerman (Stuk n°. 21, III) door de Regeering is
overgenomen, maakt het geen onderwerp van beraadslaging
meer uit.
De heer Boon: Mijnheer de Voorzitter! De Minister heeft
gezegd, dat het hem bekend was, dat ,,enkele" machines, die
voor de industrie gebruikt worden, onder dezen post zouden
vallen. Ik vermoed, dat de Minister zooeven niet zeer scherp
geluisterd heeft, want ik heb met cijfers vermeld, dat in

319
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. [Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Boon e. a.)
sommige fabrieken niet enkele, maar 84 pet. van de daar
gebruikte machines er onder zouden vallen, in andere fabrieken
misschien 70 of 80 pet. Ik ben eventueel bereid die cijfers
nog eens te noemen.
Wat zegt nu de Minister? Er worden in de fabrieken gebruikt400
machines. Wat doet dat er eigenlijk toe? Ze hebben
een levensduur van 20 jaar. (De levensduur is wel wat korter,
nl. 12 tot 15 jaar, maar laten wij daar niet al te veel op
vallen!) Het zal dus voor één bedrijf zijn een post van 400 x
f 400 = f 160 000. Dat is dus per jaar voor één bedrijf met
400 machines een post van f 8000, of f G40 invoerrecht.
Wanneer wij aannemen, dat de levensduur niet is 20 jaar,
maar 12 jaar, dan blijkt het. dat die post voor een vrij uitgebreide
fabriek tegen de f 1000 loopt.
Nu zegt de Minister: wat maakt ge een kabaal voor zoo'n
klein postje. Ik wijs er echter op, hoe gevaarlijk het is, om
bij ieder postje te zeggen: wat doet het er eigenlijk toe.
Door drie achtereenvolgende postjes, nl. voor garens f 1200,
voor de naaimachines f 1000 en straks voor naalden f 800, zal
één fabriek f 3000 hebben te betalen. De Minister kan nu wel
zeggen: dat is een klein bedrag en wat doet dat er eigenlijk
toe, maar de Minister is er toch met mij van overtuigd, dat
onze industrie dergelijke kleine bedragen niet kan dragen,
dat wij, met onze wassende bevolking, hoe langer hoe meer
op den export zijn aangewezen en dat wij de industrie zoo
weinig mogelijk belemmeringen in den v^eg moeten leggen.
Mijnheer de Voorzitter! De Minister is geëindigd met te
zeggen: het amendement van den heer Boon bevat elementen
van juistheid, ik zou er wel iets voor gevoelen, maar de administratie
wordt zoo moeilijk. Ik wijs er dan echter op. dat de
Minister in post 41 onder de bijzondere bepalingen dezelfde
redactie heeft voor platinadraad, koperdraad, kopertouw,
ongeverfde zijde en dergelijke meer, waarbij het in de declaratie
ontzettend veel moeilijker zal zijn te constateeren, waarvoor
de .artikelen bestemd zijn, dan bij deze machines.
Aan den eenen kant beroept de Minister er zich op, dat
de machines zoo zelden vernieuwd worden: zij zouden een
levensduur van 20 janr hebben; zoo heel veel worden er niet
ingevoerd; maar aan den anderen kant zegt de Minister, dat
het voor de administratie ondoenlijk zal zijn dit te controleeren.
Dat argument zal de Minister moeilijk kunnen volhouden.
Mijnheer de Voorzitter! Het spijt mij, dat de dames Bronsveld—Vitringa
of Meijer, of een ander lid der rechterzijde
mij hierbij niet steunen, aangezien ik dan meer succes zou
hebben, nu de Minister zelf erkent, dat het billijk en juist is.
Mevrouw Bakker—Nort: Mijnheer de Voorzitter! Ten
einde de Kamer een onnoodige stemming te besparen, trek
ik mijn amendement in.
Aangezien het amendement van mevrouw Bakker—Nort
(Stuk n°. 7) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
De heer van Gijn: Mijnheer de Voorzitter! Het is minder
aangenaam voor den vrouwenarbeid te moeten optreden, als
men de vrouwen aan de rechterzijde hoort zeggen: och, als
de naaimachines iets duurder worden, wat doet dat er toe? j
Wanneer een naaimachine f 160 of f 200 kost, wil het
zeggen voor de arme stakkerds die haar bijna afbetaald
hebben, dat er f 12,80 of f 16 bijkomt en dat zij dus een i
paar termijnen meer moeten betalen.
Wij hebben mevrouw Bronsveld—Vitringa hooren zeggen:
5 pet. komt er niet op aan. Zij was al heel blij, dat er
8 pet. afging en zij tegen de kiezers kon zeggen': ik heb
jullie verdedigd tegenover den Minister, die zooveel vroeg.
Ik ben van die meening niet en blijf het voor de stakkerds
opnemen, die vaak al zoo heel moeilijk door het leven
komen en zich even nuttig maken in de productie als do
groote fabrikanten.
De Minister heeft gezegd: het kost alle jaren f 2-15 000.
Mijnheer de Voorzitter! Ik zou wel eens willen weten, !
wat het amendement, dat de Minister heeft overgenomen,
(van Gijn e. a.)
hem kost, om daaruit te berekenen, welk verschil er tusschen
die twee zou zijn. Een belangrijk deel traat van die
f245 000 af.
Ik wil er op wijzen, dat brei- en stopmachines evengoed
worden gebruikt door thuiswerkers. Die worden gebruikt
door menschen, die daarmede niet werken voor hun eigen
gezin, maar in het klein werken voor ondernemingen.
Ik zie niet in, waarom wij alleen aan naaimachines
moeten vasthouden. Wie een breimachine gebruikt, is er
dikwerf even arm en akelig aan toe, als wie een naaimachine
gebruikt, misschien nog veel slechter.
Ik blijf dus hopen, dat althans een voldoend aantal leden
zich zullen verklaren voor de belangen van die arme tobbers,
die de Regeering, in haar 6treven om de schatkist te vullen,
helaas meent te moeten treffen door dit recht.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik heb nog enkele opmerkingen te maken naar aaulei
ding van de becijfering, welke de heer Boon gegeven heeft.
Die geachte afgevaardigde zegt: 84 pet. van die machines
valt onder de gewiebtsgrens van 20 K.G.
Dit zegt op zich zelf zeer weinig. Wanneer men namelijk
de geldelijke gevolgen berekent, dan dient men te zeggen:
84 pet. van welk aantal ? Van 10 000 machines ? Van 100 000 ?
Van_400, zegt de geachte afgevaardigde. Welnu, dan zijn
wij in staat om het precies uit te rekenen.
84 pet. van 400 is rond 325. De prijs van een machine is
f 400. De verbruiksduur is 20 jaren. Dat beteekent dus een
afschrijving van f 20 per jaar. Wanneer er een recht op is
van 8 pet., dan moet die afschrijving worden verhoogd met
f 1,60 per jaar, aangenomen althans, dat dat recht ten volle
op het artikel drukt.
En als het gaat om 325 machines, dan gaat het in totaal
dus om verhooging der productiekosten met een bedrag van
325 maal f 1,60.
Een gelijke opmerking moet ik maken naar aanleiding van
de cijfers, door den heer van Gijn genoemd. De geachte
afgevaardigde spreekt, als hij het heeft over die arme
tobberds, die met een naaimachine hun brood moeten verdienen,
van een naaimachine van f 200, maar een naaimachine
kost f 60 of f 70 en, al6 men een heel mooie wil
hebben, f90.
Ik hoor daar zeggen: f 30, maar die soort ken ik niet. In
elk geval is f 60 veel dichter bij de waarheid dan f 200.
Als men dergelijke argumenten gebruikt, waarvan ik de
betrekkelijke waarde niet wil ontkennen, moet men niet door
dergelijke overdrijving de zaak voorstellen in afmetingen,
welke met de werkelijkheid niet in overeenstemming zijn.
Ik handhaaf dus mijn bezwaren tegen de amendementen,
voor zoover ik ze niet heb overgenomen.
De heer Boon: Mijnheer de Voorzitter! Nu de Minister
zijnerzijds een berekening heeft gemaakt, moet ik die toch
even rectificeeren. De Minister heeft gezegd, dat 83 pet. van
400 was 325, maar, als Zijn Excellentie had geluisterd naar
de berekening, welk ik zooeven heb gemaakt, dan had hij
gehoord, dat het waren 334 machines, zoodat men kreeg een
bedrag van 334 maal f 1,60 of f 477. De Minister denkt, dat
de levensduur van een machine is 20 jaar, maar die zal
ongeveer 12 jaar zijn, zoodat men komt tot een bedrag van
ongeveer f 800 voor de eene door mij bedoelde fabriek. Maar
al ging het om f 500, dan was het nog van belang.
Verder wijs ik er op, dat de Minister verder wijselijk heeft
gezwegen over zijn bewering, dat de administratieve moeilijkheden
zoo groot zouden zijn, terwijl Zijn Excellentie die
bij andere ingewikkelde artikelen niet laat wegen.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik wensch alleen mede te deelen, dat één der betrokken
fabrikanten persoonlijk aan het Departement heeft gesprolken
van een levensduur van 20 jaar; niet van 12 jaar.
De Voorzitter: Ik verzoek de Commissie van Rapporteurs,
haar oordeel over de Regeeringswijziging en over de beide
amendementen mede te deelen.

320
14de VERGADERING. — 29 0CT0BER 1924.
66. Vaststelling eener nieuw© Tariefwet.
(de Monté ver Loren e. a.)
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De Commissie van
Rapporteurs heeft tegen de Regeeringswijziging geen bezwaar,
maar de meerderheid der Commissie is van meening,
dat de beide amendementen niet moeten worden aangenomen.
De beraadslaging wordt gesloten.
De Voorzitter: Kan de Kamer goedvinden, dat over de
amendementen wordt beslist met zitten en opstaan?
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek den leden, die vóór het amendement
van den heer van Gijn (Stuk n°. 14, IV) zijn, op te
staan.
Ik constateer, dat het amendement nipt is aangenomen.
Ik stel voor, op dezelfde wijze te beslissen over het amendement
van den heer Boon c. s. (Stuk n°. 32, I).
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek degenen, die tegen het amendement
zijn, op te staan.
Ik constateer, dat het amendement niet is aangenomen.
Het gewijzigde volgnummer 91, waarvan het bepaalde bij
II sub b thans luidt:
„o.
andere: waarde 5 pet.",
wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 92, luidende:
„Naalden en spelden.
I. Pak-, matras-, zeil-, snij- en stoffeerdersnaalden,
naai- en stopnaalden, borduur», rijg-, hecht- en knoopnaalden
en andere gereedschapsnaalden met oog,
machinenaalden en naalden voor chirurgisch gebruik
daaronder begrepen, zoomede haak- en breinaalden, ook
wel genaamd haak- en breipennen, lardeernaalden en
nettenknoop- of nettenbreinaalden. Maatstaf: waarde.
Rechten: 8 pet.
II. Siernaalden en andere hoed- en kleednaalden,
zoomede spelden (friseer-, haar-, krul- en veiligheidsspelden,
van speld voorziene insignes en derQ-eliike artikelen
daaronder begrepen). Maatstaf: waarde. Rechten:
8 pet.",
waarop de volgende amendementen zijn voorgesteld:
I. twee, van de heeren IJzerman en van der Waerden,
strekkende om: sub I in plaats van ,,8 pet." te lezen:
„5 pet." (Stuk n°. 21, IV),
en sub tl te vervangen door:
,,II. Spelden, met uitzondering van de onder III
genoemde, waarde 5 pet.
III. Siernaalden en andere hoed- en kleednaalden.
zoomede friseer-, haar» en krulspelden, van een speld
voorziene insignes en dergelijke artikelen. Waarde:
8 pet." (Stuk n°. 21, V);
II. een, van den heer Boon (Stuk n°. 22), strekkende om
tusschen I en II in te voegen:
..Bijzondere bepaling.
Van het volgens dezen post onder I verschuldigde
recht worden vrijgesteld de artikelen, vcor zoover desverlangd
bij de visitatie door bestelorders of bescheiden
afdoende wordt aangetoond, dat de artikelen zijn bestemd
om te worden gebezigd als hulpmiddelen in de
industrie. Wij behouden Ons echter voor bij algemeenen
maatregel van bestuur met betrekking tot de hier be-
(Yoorzitter e. a.)
doelde vrijstellingen, zoo noodig nader beperkende voor.
schriften te geven ten einde misbruik te voorkomen.",
en III. een, van de heeren Boon, de Groot, van Rappard,
mejuffrouw Westermau, en de heeren Staalman, Ter Hall,
Gerritzen, Dresselhuys, Duys en Oud (Stuk n°. 32, II), strekkende
om aan het volgnummer toe te voegen:
,, Vrij gesteld worden alle breimachinenaalden, zoowel
tongen- als hakennaalden."
De heer IJzerman verkrijgt het woord tot toelichting van
de amendementen en zegt: Mijnheer de Voorzitter! De bedoeling
van deze twee amendementen is, om naalden en
spelden, voor zoover zij arbeidsmiddelen zijn ep bovendien
niet dienen als instrument voor wereldsche ijdelheid, niet
zwaarder te belasten dan thans.
Tot dusver waren deze artikelen deels met 5 pet. belast,
deels vrij van invoerrecht, deels soms vrij, soms met 5 pet.
belast. Om het tarief niet al te gecompliceerd te maken en
voor Zijn Excellentie de overneming van dit amendement
niet te moeilijk te maken, heb ik voorgesteld, ze alle met
5 pet. te belasten, en voor siernaalden, enz., die min of meer
als weelde-artikelen kunnen worden aangemerkt, de verhooging
tot 8 pet. te behouden.
De amendementen van de heeren IJzerman en van der
Waerden (Stuk n D . 21, IV en V) worden ondersteund door
de heeren Ter Hall, Boon, Troelstra en Braat en maken
mitsdien een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Boon verkrijgt het woord tot toelichting van het
amendement op Stuk n°. 32 en zegt: Mijnheer de Voorzitter!
Ik zal gaarne mijn stem geven aan het door den heer IJzerman
voorgestelde amendement, maar, wanneer dit mocht
worden verworpen, stel ik er prijs op. dat mijn amendement
wordt aangenomen. Het geldt hier duizenden naalden, die
met 8 pet. zullen worden belast. Nu wordt er onderscheid
gemaakt tusschen naalden met en zonder oog. Tongennaalden
hebben iets, dat op een oog gelijkt, maar voor de ambtenaren
is het zeer moeilijk te zeggen, of het een oog is of
niet. Het gevolg zal wel zijn, dat de haken- en tongennaalden
belast zullen worden. Men gebruikt al deze naalden alleen
in de industrie, en er zijn fabrieken, die er jaarlijks f 10 000
tot f 12 000 van gebruiken. De overneming van mijn amendement
zal de opbrengst van het tarief niet veel verminderen,
zoodat dit voor den Minister geen bezwaar kan zijn,
daar de geïncasseerde winst tot aan art. 92 nog gering is
en zich beperkt tot de borstels van den heer Vliegen, de
anti-conceptioneele middelen van den heer van Gijn, de
mattenkloppers van mevrouw Bakker—Nort en de badkuipen
van den heer IJzerman en mevrouw Bakker—Nort.
De Voorzitter: Wenscht te heer Boon het tweede amendement
(Stuk n°. 32, II), voorgesteld door hem en andere
leden, ook toe te lichten?
De heer Boon: Dank u, Mijnheer de Voorzitter!
Het amendement van den heer Boon (Stuk n°. 22) wordt
ondersteund door de heeren de Boer, Braat, Ter Hall, Staalman
en Dresselhuys, en maakt mitsdien een onderwerp van
beraadslaging uit.
Het amendement van den heer Boon e. s. (Stuk n°. 32, II)
maakt, als voorgesteld door tien leden, een onderwerp van
beraadslaging uit.
De heer Colijn, Ministei van Financiën: Mijnheer de V001-
zitter! Het amendement-Boon op Stuk 32 lijkt mij overbodig.
Er wordt in den post gezegd: ,,zoomede haak- en breinaalden,
ook wel genaamd naak- en breipennen". Die zin
dient ter verklaring van hetgeen met haak- en breinaalden
wordt bedoeld, en dus komt het mij voor, dat de door den
geacht en afgevaardigde bedoelde naalden reeds vrijgesteld
zijn. In elk geval is het de bedoeling van het tarief om ze

Vel 83. 321 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Colijn e. ft.)
vrij te stellen. Indien de geachte afgevaardigde het nu nog
.veiliger vindt om zijn amendement er aan toe te voeden, ii
dat misschien overbodig, maar niet gevaarlijk, en ben ik
bereid het amendement over te nemen. Het brengt geen verandering
in wat de Regeering reeds bedoelde.
Wat het andere amendement-Boon betreft, daartegen heb
ik weer overwegende bezwaren van administratieven aard.
•Wanneer men al deze dingen moet nagaan, geeft dat een
omslag voor de administratie, die ik weet niet hoeveel amb-
.tenaren noodig zal maken.
Wat het amendement-van der Waerden aangaat, het
schijnt buitengewoon moeilijk te zijn om uit te maken, wat
al dan niet sierspelden zijn. Onder het oude tarief is juist
'dit artikel altijd een bron van voortdurende geschillen geweest.
Daarom komt het mij voor, dat het Deter is, dat
onderscheid niet te maken en eenvoudig al deze spelden als
één soort te beschouwen.
(de Monté ver Loren e. a.)
bezwaar. De meerderheid van de Commissie is van meening,
dat de beide amendementen niet moeten worden aangenomen.
De beraad^slaKing wordt gesloten.
De Voorzitter: Verlangt de heer IJzerman, dat over de
beide amendementen afzonderlijk gestemd wordt, of zou hij
kunnen goedvinden, dat over beide amendementen gezamenlijk
wordt gestemd P
De heer IJzerman: Mijnheer de Voorzitter! Ik heb tegen
een gecombineerde stemming: geen bezwaar.
De Voorzitter: Ik stel voor, deze stemming te doen geschieden
bij zitten en opstaan.
Daartoe wordt besloten.
De heer Boon: Mijnheer de Voorzitter! Het amendement
op Stuk n°. 22 wordt door mij ingetrokken. Straks, bij de
naaimachines, was het administratieve bezwaar van den
Minister zeer gezocht, maar ik begrijp, dat het hier nioeilijker
is en dat de Minister het amendement bezwaarlijk kan
overnemen.
De Minister heeft in zake mijn amendement op Stuk
n". 32 gezegd: het is misschien overbodig, maar als de geachte
afgevaardigde er prijs op stelt, wil ik het overnemen.
ïk zou dit laatste gaarne zien. Dan weet men waar men aan
toe is en anders blijft er twijfel bestaan.
'Aangezien het amendement van den heer Boon (Stuk n*.
22) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van beraad-
Blaging meer uit.
De heer IJzerman: Mijnheer de Voorzitter! Ik geloof,
'dat het bezwaar van den Minister tegen mijn amendementen
overdreven is. De overgroote massa van de naalden, die
opgesomd worden sub I van dit volgnummer, kan niet verward
worden met siernaalden. Ik meen dus, mijn amendementen
te moeten handhaven.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
De stel thans voor, tusschen I en II van den post in
te voegen: vrijgesteld worden alle breimachinenaalden, zoo-
Wel tongen- als hakennaalden.
Wat Detreft de opmerking van den heer IJzerman, deze
xal begrijpen, dat ik in dergelijke vragen mij moet laten
leiden door de ervaring van den dienst der invoerrechten en
accijnzen. Wanneer die dienst verklaart, dat hij het onderscheid
zeer moeilijk kan vaststellen, en dat daaruit in het
verleden tal van moeilijkheden zijn voortgekomen, dan moet
ik dat als een ervaringsfeit aannemen en het hier aanvoeren
als een grond tegen het amendement.
De Voorzitter: De Minister deelt mede, dat hij tusschen
I en II in volgnummer 92 invoegt de woorden: ..Vrijgesteld
worden alle breimachinenaalden, zoowel tongen- als hakennaalden".
Ik mag aannemen, dat de heer Boon thans zijn amendement
(Stuk n°. 32, II) intrekt.
De heer Boon: Ja, Mijnheer de Voorzitter!
Aangezien bet amendement van den heer Boon (Stuk
n c . 32, II) is ingetrokken, maakt dit geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
De Voorzitter: Ik verzoek thans de Commissie van Rapporteurs,
haar gevoelen mede te deelen over de Regeeringswijzigin

322
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
C6. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(IJzerman e. a.)
talrijkste en meest sympathieke sexe, maar ook bij de vele
mannen, vooral ter rechterzijde, wier harten zooveel meer
uitgaan tot de breiende, mazende en stoppende vrouw dan
tot de onderwijzende, tikkende of politiseerende vrouw.
Ik beveel ook daarom dit amendement in de bijzondere
aandacht van Zijn Excellentie aan.
Het amendement van den heer Vliegen (Stuik n°. 5, XI)
is mede-onderteekend door de heeren van der Waerden en
IJzerman en wordt ondersteund door de heeren Duys,
Troelstra, Hiemstra en de Boer en maakt mitsdien een
onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Colijjn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Nu de geachte afgevaardigde en ik een paar maal op
voet van vriendschappelijkheid hebben gestaan bij de bespreking
van zijn amendementen en ik er een paar heb overgenomen,
is de geachte afgevaardigde blijkbaar van oordeel,
dat ik in die richting tot het einde van den avond behoor
door te gaan. Maar dat zal toch met dit amendement al heel
moeilijk gaan! Want onder de hier genoemde voorwerpen
zullen er verscheidene voorkomen, die in zeer kostbare opmakingen
en vormen worden ingevoerd, bijv. zilveren en
f ouden vingerhoeden, kostbaar versierde naaldenkokers en
ergelijke. Het zal bij deze gToep onmogelijk zijn, onderscheid
te maken txisschen de eene en de andere soort, en
daarom is het m.i. verkeerd af te wijken van de algemeene
lijn van het wetsontwerp, door het recht voor alle, dus ook
voor de zeer dure, artikelen te verlagen.
De heer IJzerman: Mijnheer de Voorzitter! Om de Kamer
een stemming te besparen, trek ik het amendement m.
Aangezien het amendement van den heer Vliegen (Stuk
n°. 6, XI) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
Volgnummer 93 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 94, luidende:
„Naturaliën en anatomische en microscopische praeparaten.
I. Naturaliën en anatomische praeparaten op spiritus
of andere stoffen, welke behooren tot post n°. 2,
sub II, voor zoover niet behoorende tot post n°. 138,
met inbegrip van de onmiddellijke (eerste) verpakking,
met vrijstelling van accijns;
a. in glazen verpakking. Maatetaf: kilogram. Rechtsn:
f4,7ü;
0. in andere verpakking. Maatstaf: kilogram. Rechten:
f 6,70.
II. Schelpen, „verpakt", of wel ingevoerd in kisten,
vaten, doozen of andere emballage van hout, metaal,
papier of karton. Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
III. Opgezette dieren, al dan niet bevestigd op
plankje of geplaatst in lijst, raam of vitrine. Maatstaf:
waarde. Rechten: 8 pet.
# IV. Vlinders, insecten of andere naturaliën, bevestigd
in doosjes of op al dan niet in lijst, raam of vitrine
rrevat karton of plankje, of op eenitrerlei, andere dergclijke
wijze opgemaakt, zoomede microscopische praeparaten.
Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepaling.
Geweien, hoornen, hoeven, tanden en schelpen, op
eenigerlei wijze gemonteerd of ingericht tot gebruiksof
versieringsyooiwerpen, of wel bediukt, beschilderd of
op andere wijze voorzien van figuren of af beddingen
(snijwerken daaronder bedropen), voor zoover zij niet, in
verband met hunnen aard. behcoren tot een anderen post,
te belasten volgens post n°. 132.",
(Bierema e. a.)
waarop door den heer Bierema een amendement is voorgesteld
(Stuk n°. 11, II), strekkende om III en IV te doen
vervallen.
De heer Bierema verkrijgt het woord tot toelichting van
het amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Bii dezen
post worden belast naturaliën en anatomische en miscroscopische
praeparaten. Reeds in 1854, merkt de Minister op,
werden deze artikelen vrijgesteld, behalve anatomische
praeparaten op spiritus. In de Memorie van Antwoord merkt
de Minister op, dat de onder I genoemde artikelen niet
kunnen worden vrijgesteld, omdat daarvan misbruik gemaakt
zou worden door vrijen alcohol in te voeren. Dat is mij
duidelijk, maar ik meen, dat de zaak met de artikelen, genoemd
onder III en IV anders staat. Daar geldt het in het
algemeen artikelen, gebruikt voor wetenschappelijke doeleinden.
Het is mogelijk, dat een opgezet dier wordt gebruikt
voor sieraad, maar dat zal uitzondering zijn. Bij art. 19 van
de wet heeft de Minister een voorziening getroffen voor de
artikelen, die worden opgenomen in openbare musea of
dienen voor het onderwijs, en die daarom kunnen worden
vrijgesteld, maar er zijn ook particulieren, die wetenschappelijken
arbeid verrichten, en ik acht het verkeerd,
dien wetenschappeliiken arbeid belemmeringen in den weg
te leggen. Daarom heb ik bij amendement voorgesteld, III
en IV te doen vervallen.
Het amendement van den heer Bierema (Stuk n*. 11, II)
wordt ondersteund door de heeren Duys, Dresselhuys, Boon,
van Rappard en mevrouw Bakker—Nort en maakt mitsdien
een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Wij hebben in den loop van de discussie al eenige
malen voorstellen van gelijke strekking gehad. Ik herinner
bijv. aan het voorstel van den heer Boon om globes, telluriums,
enz. vrij te stellen. Wij hebben ook prehad een amendement
om chemicaliën voor wetenschappelijk onderzoek vrij
te stellen. De Kamer heeft te dezer zake een paar maal een
beslissing genomen, nl. dat voor dergelijke artikelen geen
uitzondering zal worden gemaakt. Natuurlijk heeft de geachte
afgevaardigde volkomen het recht, om bij ieder onderwerp
opnieuw een amendement in te dienen, en ik zal hem
dat niet kwalijk nemen, maar ik geloof, dat er voor de Kamer
geen aanleiding bestaat, om, nadat zij reeds enkele malen
amendementen van gelijke strekking heeft verworpen, dit
amendement aan te nemen.
De heer Bierema: Mijnheer de Voorzitter! De Minister
heeft er op gewezen, dat reeds eenige malen amendementen
van gelijke strekking zijn verworpen. Ik ontken dat niet.
Maar de Minister zal moeilijk kunnen staande houden, dat
zijn opzet in alle opzichten consequent is. De Minister heeft
zelf reeds wetenschappelijke instrumenten vrijgesteld, en
waar ik meen, dat ook hetgeen in dezen post wordt genoemd,
hoofdzakelijk voor wetenschappelijke doeleinden wordt gebruikt,
kan ik geen aanleiding vinden, om mijn amendement
in te trekken en moet ik het dus handhaven.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik wilde alleen nog even opmerken, dat de vergelijking
met wetenschappelijke instrumenten niet opgaat.
Deze instrumenten worden uitsluitend gebezigd vcor wetenschappelijke
doeleinden en de onderwerpelijke artikelen
worden ook gebruikt voor andere dan wetenschapoelijke doeleinden.
In sommige etalages kan men opgezette vlinders zien,
die soms een prijs doen van f 10. Waar hier dus de onderscheiding
niet kan worden gemaakt, staat dit amendement
volkomen gelijk met de amendementen, die reeds verworpen
zijn.
De Voorzitter: Mag ik den voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs verdoeken, haar oordeel mede te deelen
aangaande het amendement?

323
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(de Monté ver Loren e. a.)
De heer (Ie Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De meerderheid
der Commissie van Rapporteurs is van oordeel, dat het amendement
niet behoort te worden aangenomen.
De beraadslaging wordt gesloten.
De Voorzitter: Ik stel voor, over dit amendement te stemmen
bij zitten en opstaan.
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek den leden, die tegen het amendement
zijn, op te staan.
Ik constateer, dat het amendement niet is aangenomen.
Volgnummer 94 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De Voorzitter: Ik stel aan de Kamer voor, om het voor
de leden ter inzage gelegd gedeelte van het officieel verslag
der Handelingen van de vorige vergadering goed te keuren.
Daartoe wordt besloten.
De beraadslaging wordt hervat.
Volgnummer 95 wordt zonder beraadslaging en zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 96, luidende:
„Oliën en vetten, zoowel dierlijke, plantaardige en
minerale, als kunstmatige, aetherische en welriekende
(noten- of bandazeep, cacaoboter, kokosvet, lanoline,
reuzel, talk en traan daaronder begrepen); smeer, hars,
was, balsem, gom, teer en terpentijn; oliezuur, vetzuur,
olievetzuur, glycerine, creosoot, carbolzuur, benzine,
paraffine, vaseline, en andere olie- en vetachtige
producten uit olie of teer; zoomede producten en zelfstandigheden,
welke voor een aanmerkelijk gedeelte
daaruit bestaan.
I. Petroleum, benzine, gasolie, teerolie en alle producten
en zelfstandigheden, ruwe petroleum, residu's en
dergelijke stoffen daaronder begrepen, welke bij 15°
Celsius voor ten minste 95 pet. van hun volume bestaan
uit vloeibare koolwaterstoffen, die bij atmospherischen
druk bij 300° Celsius of lagere temperatuur overdistilleeren,
of, bij een soortelijk gewicht van niet hooger
dan 0,84 bij 15° Celsius, voor meer dan 70 pet. van hun
volume bestaan uit vloeibare koolwaterstoffen, welke bij
atmospherische druk bij 300° Celsius of lagere temperatuur
door distillatie daaruit zijn af te scheiden:
a. verpakt of in tabletvorm. Maatstaf: waarde. Rechten:
8 pet.;
b. ingevoerd op andere wijze. Maatstaf: 100 kilogr.
Rechten: f 1.
II. Overige tot den post behoorende artikelen, met
uitzondering van natuur- en kunstboter, bak- en braadvet
en andere dergelijke eetbare vetten, welke in elke
verpakking en in eiken vorm vrij van rechten ten invoer
zullen worden toegelaten:
verpakt of in tabletvorm. Maatstaf: waarde. Rechten:
8 pet.
Bijzondere bepalingen.
1. Natuurlijke terpentijn en producten en zelfstandigheden,
welke voor meer dan oO percent daaruit bestaan,
worden, voor zoover zij niet behooren tot onderdeel
I letter a van den post, van het volgens den post
verschuldigd invoerrecht vrijgesteld.
2. Ongesmolten dierenvet te belasten volgens post
n\ 136.
(de Groot e. a.)
3. Het onderzoek naar de sameustelling van de bij
onderdeel I van den post bedoelde stoffen zal geschieden
overeenkomstig de voorschriften bij algemeenen maatregel
van bestuur te bepalen.
4. Bij invoer van gestorte petroleum en andere tot
onderdeel I van den post behoorende artikelen in tankschepen,
zal op daartoe gedaan verzoek het gewicht der
"roederen, overeenkomstig door Onzen Minister van
ï financiën te geven voorschriften, door ambtenaren der
invoerrechten en accijnzen worden vastgesteld.
5. Als eetbare vetten, bedoeld bij onderdeel II van
den post, zullen alleen worden aangemerkt de artikelen,
welke blijkens een op de verpakking voorkomende aanduiding
of opschrift als consumptieartikel zullen worden
gebezigd.",
waarop zijn voorgesteld twee amendementen:
een, van den heer de Groot (Stuk n°. 20, IV), strekkende
om onder o: in plaats van 8 pet. te lezen 5 pet.; onder 6:
in plaats van f 1 te lezen: f 0,55,
en een van de heeren IJzerman en van der Waerden
(Stuk n°. 21, VI). strekkende om sub 1 b in plaats van:
f 1 te lezen: „f 0,55".
De heer de Groot: Mijnheer de Voorzitter! Ik zou nog
graag een enkel woord over dit amendement willen zeggen,
hoewel het mij tamelijk hopeloos lijkt, wanneer ik hier den
gang van zaken aanschouw.
De artikelen, die onder dit volgnummer zijn opgenomen,
worden dagelijks niet alleen in de klein-industrie, doch ook
in alle gezinnen gebruikt.
De strekking van mijn amendement is, om de bestaande
rechten te handhaven, omdat deze post omvat de artikelen,
die het minst gemist kunnen worden, zoowel in de kleinindustrie
als in de arbeidersgezinnen, alsook in de gezinnen
van de beter-gesitueerden.
Het amendement van den heer de Groot (Stuk n°. 20, IV)
wordt ondersteund door de heeren van Rappard, Boon,
Dresselhuys en Duys en maakt derhalve een onderwerp van
beraadslaging uit.
De heer van der Waerden: Mijnheer de Voorzitter! De
bedoeling van dit amendement is om de belasting op petroleum,
benzine en aanverwante artikelen, die op het oogenblik
55 cent per 100 K.G. bedraagt, maar waarvan wordt
voorgesteld ze te verhoogen tot f 1 per 100 K.G., op het oude
bedrag te handhaven. Ik zou natuurlijk liever voorgesteld
hebben nog verder te gaan, maar het is weer om de lijn van
den zwaksten weerstand te volgen, dat ik mij zal vergenoegen
met het terugbrengen van het voorstel van f 1 op 55 cent
per 100 K.G.
De heer de Groot heeft gezegd, dat het eigenlijk zoo moeilijk
zou zijn, dergelijke amendementen hier aangenomen te
krijgen. Mijnheer de Voorzitter! Ik geloof dat voor dit
amendement vooralsnog niet.
De argumenten, die wij van de tafel van den Minister
meermalen bij verschillende artikelen hebben gehoord als
averechtsche bescherming, inbreuk op de lijn van het tarief,
gelden hier absoluut niet. Het is een amendement, dat de
eentonigheid van 5 en 8 pet. onderbreekt en het heeft over
55 cent en f 1. Het is volkomen in overeenstemming met de
Nota, die WT indertijd hebben ingediend en die den Minister
zeer sympathiek gestemd vond. Alleen vond hij groote technische
bezwaren, die hier juist niet aanwezig zijn, want do
toestand blijft, zooals hij was.
Mijnheer de Voorzitter! Ik heb twee ernstige bezwaren
tegen deze verhooging.
Petroleum is onmisbaar en speciaal onmisbaar in de gezinnen
van de minstgegocden. Ze wordt daar ia groote hoeveelheden
gebruikt. Ze wordt vooral daar gebruikt, waar men
nog een beetje achterop is of nog achter is en niet van den

324
14de VERGADERING. — 29 OCTÜBER 1924.
66. [Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(van der Waerden e. a.)
vooruitgang van de wetenschap en techniek kan gebruik
maken, op het platteland, waar nog geen gas is, waar de
electriciteit nog niet is doorgedrongen, waar de gewone huishrand
te duur is door de transportkosten, en in de armere
streken.
Men kan zeker zeggen, dat, waar hij dit artikel geen conourrentie
is, het verhoogde recht op den prijs zal komen,
zoodat het wel een van de meest onbillijke indirecte belastingen
is.
Mijnheer de Voorzitter! Mijn tweede ernstige bezwaar is,
dat petroleum en de onder I genoemde aanverwante artikëlen
onmisbaar zijn voor bet bedrijfsleven en voor een deel
altü-d onmisbaar zullen blijven.
Vooral in dezen tijd kan men in afgelegen streken de
petroleum niet missen, zoodat het uit een economisch oogpunt
verwerpelijk zou zijn, om dit invoerrecht te verhoogen.
Even dwaas zou het zijn, als men er toe kwam — dat zou de
Minister zelf niet durven — een invoerrecht op steenkolen
te gaan heffen. Maar bovendien, vooral de armere en achterlij
ke streken worden hier getroffen. Ik acht bet dus onbillijk
en oneconomisch en ik dring er dus bij de Kamer zoo
sterk mogelijk op aan, om niet verder te gaan en het bestaande
recht niet te verhoogen.
Het amendement van de heeren IJzerman en van der
Waerden (Stuk n°. 21, VI) wordt ondersteund door de
heeren Wijkamp, Troelstra, van den Tempel en Duys, en
maakt derhalve een onderwerp van beraadslaging uit.
De Voorzitter: Een deel van het amendement van den heer
de Groot bestrijkt dezelfde quaestie, maar mij dunkt, dat
dat amendement als een geheel kan worden beschouwd,
zoodat de beide amendementen naast ellkander staan.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ilk moet één opmerking herhalen, welke ik gisteren
reeds heb gemaalkt. Wanneer men op de verschillende redeneeringen,
welke hier worden gehouden, een tarief moest
opbouwen, zou men ten eenenmale falen; want, wanneer men
een artikel heeft, waarvan men kan zeggen, dat de uitwerking
er van beschermend zou kunnen zijn, dan zegt men,
dat zulk een artikel niet in het tarief mag voorkomen. Heeft
men een artikel, waarvan men zeiker is, dat het geen beschermende
werking kan uitoefenen, dat zuiver fiscaal is,
gelijk thee, koffie, caoutchouc en petroleumproducten, dan
mag men dat ook niet in het tarief betrekken, omdat de
artikelen dan duurder worden. Uk vraag mij echter af, waar
toch ieder artikel of het eene öf het andere karakter draagt,
hoe men dan tot het opbouwen van een tarief kan komen.
Vooral degenen, die bij de algemeene beschouwingen zoo
sterk hebben gepleit voor een tarief, alleen gebaseerd op
fiscale rechten, rechten op goederen, welke hier te lande niet
worden vervaardigd, zullen moeten erkennen, dat dit amendement
buiten de lijn van hun betoog valt.
Verder vestig ik er de aandacht op, dat het hier een
product geldt, dat inderdaad ook gebruikt wordt voor verlichtings-
en verwarmingsdoeleinden op het platteland;
maar in elk geval slechts ten deele, want een ander deel van
het product, de benzine, wordt voor het overgroote deel gebezigd
ten behoeve van luxe-vervoermiddelen. Er zijn wel
taxi's en vrachtauto's, maar het gebruik van benzine door
die vervoermiddelen is belangrijk geringer dan het gebruik
van benzine door de luxe-auto's. Er loopen in verhouding
duizenden luxe-auto's tegen honderden andere vervoermiddelen.
De heer Dresselhuys voegt mij toe, dat voor motoren in
fabrieken ook veel benzine wordt gebezigd. Ik meen, dat dit
gebruik niet zoo groot is en zelfs afnemende.
Zijn de geachte afgevaardigden het hiermede niet eens,
dan zullen zij niet nalaten, aan te toonen, dat er in Nederland
zooveel benzine gebruikt wordt in fabrieksmotoren.
Mijnheer de Voorzitter! Waarop komt nu de verhooging
van het recht neer? Op nog geen halven cent per kilogram,
en om nu ter wille daarvan prijs te geven het groote bedrag,
dat men zonder eenig bezwaar uit dezen post kan krijgen,
(Minister Colijn e. a.)
nl. 12 ton, daarmede kan ik mij niet vereenigen, ook al wordt
petroleum in de lamp gebruikt. Het geldt hier in elk gevai
een product, dat volgens de eigen beschouwingen van den
geachten afgevaardigde volkomen thuis behoort in een
fiscaal tarief. Want dat een fiscaal invoerrecht invloed op
den prijs Ikan uitoefenen, dat geldt voor alle artikelen. Ik ial
dus het door mij voorgestelde tegenover bot amendement
moeten handhaven.
De heer de Groot: Mijnheer de Voorzitter! De Minister
heeft gezegd, dat, wanneer wij spreken over een tarief, alleen
een fiscaal tarief bij ons op zijn plaats is, maar er is ook
bij dezen post niemand, die den Minister aanspoort, op dezen
post geen recht te heffen. Wij vragen alleen handhaving
van het oude recht.
De Minister heeft gezegd, dat de benzine in hoofdzaak
wordt gebezigd voor luxe automobielen, maar bij informatie
is mij gebleken, dat er tienmaal zooveel chassis voor vrachtauto's
worden ingevoerd, dan door den Minister is opgegeven,
ongeveer vier tot vijf duizend en niet vierhonderd, zooals de
Memorie van Toelichting aangeeft, zoodat het aantal luxe
auto's daartegenover in een andere verhouding komt.
Er is verder bijna geen kleinindustrie, die niet al3 hulpmiddel
benzine, olie en petroleum noodig heeft; ik handhaaf
daarom mijn amendement om het tegenwoordige recht te behouden.
De heer van der Waerden: Mijnheer de Voorzitter! Ik
kan mij bij den vorigen spreker aansluiten en ik erken dus
niet het verwijt van den. Minister, dat men destructief doet
door met een dergelijk amendement te komen, waar er alleen
wordt voorgesteld behoud van het bestaande recht. Ik ben
het niet eens met den Minister als zoude hiermede ee-n luxe
belasting worden geheven.
De hoeveelheid benzine, in het bedrijf en voor vrachtauto's
gebruikt, is, juist omdat de frequentie zooveel grooter
is, ontzaglijk grooter dan die voor luxe auto's. Indien de
Minister voor een wegenfonds of voor een luxe belasting zou
komen met een element, waarin de benzine voor luxe auto's
is begrepen, willen wij daarover spreken. Maar het gaat hier
om een hulpmiddel voor de industrie en voor huishoudelijk
gebruik.
De Minister zegt: het is zoo'n belangrijk cijfer, wel 12 ton.
Juist daarom stel ik zooveel prijs op aanneming van het
amendement. Het argument kan niet beslissend zijn, zelfs
indien ik stond op het standpunt van de overzijde. De Minister
dacht 10 a 12 millioen uit dit ontwerp te krijgen; door
de oppositie in het land is er gekomen art. 43, waardoor de
Minister meer dan 3 millioen meer zal krijgen. Zelfs bij
aanneming van mijn amendement zal de Minister nog 1 a 2
millioen meer krijgen dan hij aanvankelijk bedoelde bij de
indiening van het ontwerp.
Het is natuurlijk ,,maar" een halve cent, maar het gaat
om de hoeveelheid. Het is misschien een verhooging van
10 pet. van den kostprijs, wat de kleine man moet betalen.
Wij krijgen hier onmiddellijk het verhoogde recht op de
petroleum, op de verwarming met petroleumstellen. op de
verlichting met de petroleum, dus juist voor het platteland,
waar de loonen het laagst zijn.
Wij hebben bij de algemeene beschouwingen van den heer
Hermans gehoord, dat, wanneer het een fiscaal tarief was,
speciaal ten aanzien van de lagere volksklassen, zijn houding
geheel anders zou zijn. Ik verwacht dan ook van hem, en
van mejuffrouw Meijer en mevrouw Bronsveld—Vitringa,
die zoo aandoenlijk spraken over de kosten van het huishouden
der kleine luyden, dat zij voor dit amendement zullen
stemmen.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
De heer de Groot meende, dat het in de Memorie van
Toelichting genoemde cijfer van 420 vrachtauto's ten eenenmale
onjuist is en met 10 moet worden vermenigvuldigd.
Ik handhaaf dit cijfer, en vermoedelijk bestaat er bij den
geachten afgevaardigde omtrent hetgeen in de Memorie van
Toelichting staat dit misverstand, dat hierin gesproken wonU

Vel 84. 325 Tweede Kamer.
14de VERGADERING.
66. Vaststelling 1 eener
- 29 OCTOBER 1924.
nieuwe Tariefwet.
(Minister ('oli.jn e. a.)
van. vrachtauto's, die als zoodanig worden ingevoerd en niet
als chassis, omdat men daaraan niet kan zien of het chassis
zim voor vrachtauto's of voor gewone auto's, tenzij voor
bijzonder groote lastauto's. Maar hij de kleinere vrachtwagens,
zooals de veelvuldig gebruikte Ford-wagens, kan
men het verschil niet zien.
De heer van der Waerden stelt zich op het standpunt:
ik heb geen be/waar, dat gij een recht heft, maar hef dan
een recht, zooals het tot nu toe gelieven werd, en ik ben dan
bereid tot zoover met u mee te gaan. De geachte afgevaardigde
verliest dan echter uit het oog, met welk doel deze
tariefsherziening ondernomen is, nl. om er een meerdere
opbrengst van 15 millioen uit te krijgen.
Nu zegt de geachte afgevaardigde: Gii krijgt uit het tarief
reeds een hoogere opbrengst ten gevolge van de wijziging
van artikel 43 en dus hebt ge het meerdere van dezen post i
niet noodig, maar dat meerdere bedrag uit het tarief is reeds [
van de tabaksbelasting afgenomen. Oorspronkelijk was geraamd
een opbrengst van 20 millioen uit beide en zoo is het
gebleven. De redeneering van den geachten afgevaardigde
gaat derhalve niet op. Dat hier een belasting gelegd wordt
ook op eeu eenvoudig verbruiksartikel, ik denk er niet aan
het tegen te spreken, maar voor een zeer belangrijk deel drukt :
de verhooging op wat ik eenerzijds acht te zijn luxe, terwijl
het anderzijds is een tegemoetkoming voor de vernieling van
onze wegen door de zware vrachtautomobielen, ten gevolge
waarvan de schatkist aanzienlijke offers moet brengen om l
de vernieling te herstellen. Dit rechtvaardigt deze heffing
zoowel voor de luxe-automobielen als voor de vrachtautomobielen.
De Voorzitter: Ik verzoek thans de Commissie van Rapporteurs
advies uit te brengen over de beide amendementen.
De heer do Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De meerderheid
van de Commissie is van meening, dat de beide amendemeuten
niet moeten worden aangenomen.
De beraadslaging wordt gesloten.
Het amendement van den heer de Groot (Stuk n°. 20, IV)
wordt verworpen met 51 tegen 30 stemmen.
Tegen hebben gestemd de heeren Leenstra, Feber, van
Rijzewijk, Deckers, van Vuuren, van Voorst tot Voorst, vau
Dijk, Kuiper, Loerakker, Heukels, Colijn, de Monté ver
Loren, Lovink. Hermans, Zijlstra, Suring, Schokking, Tilanus,
Nolens, Rutten, Bomans, de Wilde, Rutgers, Weitkamp,
van den Heuvel, Schouten, Snoeck Henkemans,
Fruytier, Krijger, van Schaik, mejuffrouw Meijer, de heeren
Duymaer van Twist, Visscher, mejuffrouw Katz, de heeren.
van de Bilt, Rutgers van Rozenburg, Ament, Fleskens,
Beumer, van der Molen, Bakker, Michielsen, van Sasse van
Ysselt, mevrouw Bronsveld—Vitringa, de heeren. Knigge,
van Rijckevorsel, Bongaerts, Wintermans, Engels, Bulten
en de Voorzitter.
Vóór hebben gestemd de heeren Smeenk, Duys, Ebels,
Sannes, Wijkamp, mejuffrouw Groeneweg, de heeren
Kleerekoper, Schaper, Brautigam, ïroel«tra, mejuffrouw
Westerman, mevrouw Bakker—Nort, de heeren Staalman,
van der Waerden, van Gijn, Braat, van den Tempel, Ter
Hall, Bierema, Dresselhuys, K. ter Laan, IJzerman, de
Boer, van Zadelhoff, de Groot, Boon, Gerritzen, Hiemstra,
van Ravesteijn en van Rappard.
De Voorzitter: Ik stel voor, over het amendement van
de heeren IJzerman en van der Waerden (Stuk n°. 21, VI)
te stemmen bij zitten en opstaan.
De heer van der Waerden: Mijnheer de Voorzitter! Ik ben
het met u eens, dat het amendement niet van zoo verre
strekking is; ik zou daarom gaarne zien, dat het in hocfdelijke
stemming werd gebracht.
Handelingen der Staten-Generaal. — 1924—1925. — II.
(Voorzifter e. a.)
De Voorzitter: Ieder lid heeft het recht, hoofdelijke
stemming te vragen; er zal dus hoofdelijk worden gestemd.
Het amendement van de heeren IJzerman en van der
Waerden (Stuk n°. 21, VI) wordt verworpen met 52 tegen
29 stemmen.
Te,gen hebben gestemd de heeren Kuiper, Loerakker,
Heukels, Colijn, de Monté ver Loren, Lovink, Hermans,
Zijlstra, Suring, Schokkipg, Tilanus, Nolens, Rutten,
Bomans, de Wilde, Rutgers, Weitkamp, van den Heuvel,
Schouten, Snoeck Henkemans, Fruytier, Krijger, van
Schaik, mejuffrouw Meijer, de heeren Duymaer van Twist,
Visscher, mejuffrouw Katz, de heeren van de Bilt, Rutgers
van Rozenburg, Ament, Fleskens, Beumer, van der Molen,
Bakker, Michielsen, van Sasse van Ysselt, mevrouw
Bronsveld—Vitringa, de heeren Knigge, van Rijckevorsel,
Bongaerts, Wintermans, Engels, Bulten, Smeenk, Leenstra,
Feber, van Rijzewijk, Deckers, van Vuuren, van Voorst tot
Voorst, van Dijk en de Voorzitter.
Vóór hebben gestemd de heeren Schaper, Brautigam,
Troelstra, mejuffrouw Westerman, mevrouw Bakker—Nort,
de heeren Staalman, van der Waerden, van Gijn, Braat,
van den Tempel, Ter Hall, Bierema, Dresselhuys, K. ter
Laan, IJzerman, de Boer, van Zadelhoff, de Groot, Boon,
Gerritzen, Hiemstra, van Ravesteijn, van Rappard, Duys,
Ebels, Sannes, Wijkamp, mejuffrouw Groeneweg en do
heer Kleerekoper.
Volgnummer 96 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 97, luidende:
„Papier v. a. s., al dan niet vermengd, gedrenkt of
bekleed met andere zelfstandigheden, of op eenigerlei
wijze voor een bepaald doel geschikt gemaakt (ook wanneer
het, als papier maché, vulcanfibre en dergelijke
uit papiergTondstof vervaardigde producten, de eigenschappen
van papier geheel of gedeeltelijk heeft verloren),
zoomede met inachtneming van de Bijzondere
bepalingen, papierwaren (artikelen geheel of hoofdzakelijk
uit of met papier of papiergrondstof samengesteld),
prenten, platen, schrifturen, albums, boeken
en drukwerken daaronder begrepen.
I. Sigarettenpapier, ongeacht den vorm waarin het
wordt ingevoerd, zoomede sigarettenhulzen en deelen
van sigarettenhulzen, voor zoover deze deelen zijn vervaardigd
uit sigarettenpapier.
A. Sigarettenhulzen en deelen van sigarettenhulzen.
Maatstaf: 1000 stuks. Rechten: f 1,50.
B. Sigarettenpapier:
1. Ingevoerd in bladen of vellen, al dan niet opgerold:
al. in blaadjes van niet meer dan 25 vierkanten centimeter
oppervlakte, al dan niet samengevoegd tot
boekjes. Maatstaf: 1000 stuks. Rechten f 1,50;
6. in bladen of vellen van andere maat dan aangegeven
bij letter a. Maatstaf: M\ Rechten: f 0,60.
2. Ingevoerd in anderen vorm, voor zoover niet behoorende
tot post n°. 110. Maatstaf: M 2 . Rechten:
f 0,60.
II. Rotatiepapier en ander papier uit één stuk, ingevoerd
op rollen, wegende per rol, met inbegrip van
huls of ander opwin dmiddel, 200 kilogram of meer.
Maatstaf: waarde. Rechten: 5 pet.
III. Overige tot den post behoorende artikelen.
Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepalingen.
I. Tot den post behooren niet:
a. artikelen van papier maché, vulcan-fibre of andere
uit papierbrij of papiergTondstof vervaardigde pro-

326
*_ — - '
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1934.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
!
—
(Voorzitter.)
ducten, welker hardheid die van hout evenaart of overtreft,
tenzij ingevoerd in vlakke al dan niet opgerolde
bladen, vellen, banen, banden, reepen, ringen, strooken,
stukken, schijven, enz.;
6. weefsels en vlechtwerken van papier en hetgeen
met zoodanige weefsels en vlechtwerken geheel of
hoofdzakelijk is samengesteld;
0. artikelen, welke behooren tot een der posten nos.
11, 41, 80, 132 sub I, of 143.
II. Wij behouden Ons voor bij algemeenen maat-
•egel van bestuur, onder de noodige voorzieningen, vrijdom
van invoerrecht te verleenen voor sigarettenpapier,
dat gebezigd wordt, voor de vervaardiging 1 van sigaretten
in sigarettenfabrieken, of voor de vervaardiging 1 van
artikelen, welke bij invoer niet of aan een lager invoerrecht
zijn onderworpen dan van sigarettenpapier is verschuldigd.
Goudpapier en dergelijke artikelen voor het vervaardigen
van mondstulkken van sigaretten zullen niet als
sigarettenpapier worden aangemerkt.
III. Van het volgens den post verschuldigd invoerrecht
worden vrijgesteld:
1. Papierwaren (geschreven of getypte manuscripten,
artikelen in brailleschrift, drukwerken, prenten,
platen en kaarten daaronder begrepen), in boek-,
brochure- of tijdschriftvorm, zoowel los als ingenaaid
of ingebonden, mits bestaande, behalve omslag en titelvel,
zoo deze aanwezig zijn, uit meer dan vier bladzijden,
blijkbaar bestemd om aaneen te blijven, met inbegrip
van do voor reclame daaraan toegevoegde drukwerken
en de daarbij behoorende gelijktijdig ingevoerde prenten,
platen, kaarten, modellen, patronen, plattegronden,
bijvoegsels of andere bescheiden, welke vóór, tusschen
of achter den tekst zijn aangebracht of los daaraan zijn
toegevoegd, met uitzondering van:
a. boeken en andere papierwaren in boek-, brochureof
tijdschriftvorm, in de Nederlandsche taal;
h. registers, schoolschriften, kantoorboeken, kalenders,
almanakken, jaarboeken, albums, en andere papierwaren
in boek-, brochure- of tijdschriftvorm, waarvan
meer dan een vierde van het aantal al dan niet bedrukte
bladzijden, omslag en titelblad, zoo deze aanwezig zijn,
medegerekend, is voorzien van kalender of van niet
ebruikte notenbalken, of geheel of gedeeltelijk blijkaar
is bestemd of ingericht, maar nog 1 niet geheel is
f
benut voor het maken van becijferingen of schetsen, voor
het maken van aanteekeningen, het invullen van prijsbedragen,
voor het inschuiven of opplakken van prenten,
platen, postzegels, photographieën of andere artikelen,
of dergelijk gebruik;
c. boeken en andere papierwaren in boek-, brochureof
tijdschriftvorm, welke geheel of voor meer dan de
helft van het aantal bladzijden, berekend als is aangegeven
sub b hiervoor, bestaan uit prenten, platen, kaarten,
plattegronden, teekeningen of afbeeldingen, welke
uitvouwbaar, samenvouwbaar of opzetbaar zijn;
d. boeken met metalen, lederen of andere sluiting, of
waarvan rug of delkblad geheel of gedeeltelijk zijn bekleed
of versierd met edelgesteenten, halfedelgesteenten
of paarlen of met imitatie's daarvan, of wel met
edele metalen, met ivoor, been, barnsteen, schelp, schildpad,
paarlemoer, lava of dergelijke natuurproducten,
met celluloid, galalith of dergelijke fabrikaten, met
fluweel of pluche, of fluweeb of plucheachtige stoffen,
met borduur-j brei-, haak-, kant- of batikwerk, of welke
zijn verpakt in doos of étui, wanneer zich in de doozen
of étui's, bovendien bevinden een of meer in het tarief
belast verklaarde artikelen, als portemonnaies, rozenkransen,
verfbenoodigdheden, enz.;
e. _ Ikleurboeken en zoogenaamde plakboeken (boeken
waarin zich naast in kleuren gedrukte voorbeelden, afbeeldingen
bevinden, bestemd om te worden nagekleurd,
of waarvan de bladen deels zijn bedrukt met een schets
en deels met gekleurde deelen dierzelfde schets, welke
laatste zijn bestemd, om na te zijn uitgeknipt, op de
eerstbedoelde schets te worden geplakt), en zoogenaamde
tooverboekjes.
2. Schetsen, schilderstukken en teekeningen, zoomede
geschilderde of geteekende kakemono's en makimono's,
een en ander mits niet voorzien van eenigerlei
reclame of andere niet tot de eigenlijke voorstelling of
afbeelding behoorende aanduiding in letters, cijfers,
teekens of figuren, en met uitzondering van met de hand
gekleurde photographieën en andere artikelen, welke
slechts gedeeltelijk door schilderen of teekenen zijn verkregen.
3. Land-, zee- en hemelkaarten, welke, gemeten binnen
de rolhouten, zoo die aanwezig zijn, eene oppervlakte
hebben van 50 vierkanten decimeter of meer, mits
(de enkele vermelding in een der hoeken of randen van
naam en adres van drukker en uitgever en op de kaart
betrekking hebbende wapens en vlaggen buiten aanmerking
gelaten), niet bedrukt met eenigerlei reclame
of andere niet tot de eigenlijke kaart behoorende aanduiding
in letters, cijfers, teekens of figuren.
4. Bouwkundige en andere technische teekeningen
op lichtdrukpapier, waarvan ten genoegen van den inspecteur
der invoerrechten ter losplaats of diens plaatsvervanger,
wordt aangetoond, dat zij betrekking hebben
op ontwerpen, prijsvragen of in uitvoering zijnde
werken.
5. Rag- en weekbladen, met uitzondering van die
in de Nederlandsche taal.
6. Gedrukte of geschreven muziek, waaronder te
verstaan van noten voorzien muziekpapier, met uitzondering
van die, voorzien van een tekst in de Nederlandeche
taal.
7. Van Staatswege uitgegeven papiergeld.
8. Postzegels en andere van Staatswege uitgegeven
zegels en briefkaarten en andere van Staatswege uitgegeven
met zegel bedrukte bescheiden, al dan niet
gangbaar of gebruikt, ook wanneer die artikelen zijn
verzameld in boekjes of albums, in welk geval het hiervoren
bepaalde bij n°. 1, letter b, buiten toepassing zal
blijven.
9. Effecten, coupons, couponbladen, bankbiljetten,
wissels en andere dergelijke geldswaardige stukken, met
uitzondering van stukken, waaraan, wegens het niet volledig
ingevuld zijn van de voor invulling bestemde
ruimte of het ontbreken van nummer, handteekening of
naamstempel, op het oogenblik van invoer geldswaarde
dient te worden ontzegd.
10. Gebruikte spoorwegkaartjes, gebruikte reisbiljetten,
geheel of gedeeltelijk beschreven kantoorboeken
en andere dergelijke stukken, waarvan ten genoegen van
den inspecteur der invoerrechten ter losplaats of diens
plaatsvervanger wordt aangetoond, dat de invoer geschiedt
voor verificatie of in verband met eene kantoorverplaatsing
en cognossementen, vrachtbrieven en dergeb'ike
bescheiden, waarvan de voor invulling bestemde
ruimte is benut, zoomede plaatsbiljetten van buitenlandsche
spoorwegmaatschappijen of andere ondernemingen
van vervoer, welke naar hier te lande gevestigde
ondernemingen worden gezonden voor de samenstelling
van reisbiljetten in internationaal verkeer.
11. Tenzij onder de waarde van naar dien maatstaf
belaste goederen begrepen, drukwerken gevoegd bij, of
gebezigd' tot verpakking van goederen, waarmede) zij
te gelijk worden verkocht, verspreid of afgeleverd, en
drukwerken, welke zijn toegevoegd aan zendingen tot
het geven van aanwijzingen omtrent ontpakking, monteering
of behandeling daarvan, of welke in niet meer
dan vijf stuks zijn toegevoegd, om voor een verkoopartikel
van afzender reclame te maken.
12. Papier, papierstof, houtstof en cellulose in bladen
of vellen, blijkens de daarin aangebrachte gaten, of blij-

327
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. [Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
{Yoorzitter.)
kens den graad van vochtigheid blijkbaar alleen geschikt
om te dienen als grondstof voor papierfabricage.
13. Papierhulzen voor katoenspinnerijen.
14. Prespaan, pertinax en ander papier, waaromtrent
bij de visitatie door bestelorders of andere bescheiden
afdoende wordt aangetoond, dat het is bestemd om te
worden gebezigd als grondstof voor het samenstellen van
motoren en andere electrotechnische artikelen, of om in
fabrieken, waarin deze artikelen worden vervaardigd, tot
zoodanige grondstof te worden verwerkt.
15. Decalcomanieën, waaromtrent bij visitatie door
bestelorders of andere bescheiden afdoende wordt aangetoond,
dat zij zijn bestemd om in aardewerk" of andere
fabrieken te worden gebezigd ter versiering of afwerking
van daar vervaardigde goederen.
16. Papierlompen, papierafval en verscheurd papier,
voor geen ander doel geschikt dan voor verwerking in
den papiermolen.
IV. Wij behouden Ons voor bij algemeenen maatregel
van bestuur, met betrekking tot de bij Bijzondere
bepaling III, sub 14 en 15 bedoelde vrijstellingen, zoo
noodig nader beperkende voorschriften te geven ten
einde misbruik te voorkomen.
V. Ten einde te voorkomen, dat Fransche, Engelsche,
Duitsche of andere geschriften in een vreemde taal
vrij van invoerrecht zouden binnenkomen, daarentegen
Vlaamsche of Zuid-Afrikaansche geschriften op grond
van overeenkomst met de Nederlandsche taal wel aan
invoerrecht onderworpen zouden zijn, worden voor de
toepassing dezer wet het Vlaamsch en Zuid-Afrikaansch
met buitenlandsche talen gelijkgesteld.
VI. Wanneer voor de toepassing van het bepaalde
sub III ; n°. 8, bij het invoeren van zegels en bescheiden
in boekjes of albums, meer dan drie-vierden van de voor
aanhechting van zegels en bescheiden ingerichte ruimte
nog niet is benut, zal, met inachtneming van het bepaalde
sub III, n°. 1, letter o, van de boekjes en albums,
waarin die artikelen zijn aangebracht, afzonderlijk invoerrecht
verschuldigd zijn en zullen deze afzonderlijk
ten invoer moeten worden aangegeven.",
waarop de volgende amendementen zijn voorgesteld:
I. een, van den heer Vliegen (Stuk n°. 5, XII), strekkende
om in de Bijzondere bepalingen, onder III, la en 6,
het woord „Nederlandsche" te vervangen door: ,,Hollandsche",
en van de Bijzondere bepalingen III 5 te laten vervallen
;
II. een, van den Keer Staalman (Stuk •n°. J3,- IV),
strekkende om sub II te doen vervallen en achter III, te
wijzigen in II, in plaats van 8 pet. te lezen: ,,5 pet.";
III. een, van den heer de Groot (Stuk n°. 20, V), strekkende
om aan de Bijzondere bepalingen toe te voegen:
„16. Transfers (waarmede figuren op schilder- of
lakwerk worden overgebracht)."
De heer IJzerman: Mijnheer de Voorzitter! Daar de
Regeering een wijziging in het wetsontwerp heeft aangebracht,
waardoor de bedoeling van ons amendement wordt
bereikt, meen ik, dat het amendement kan worden ingetrokken.
Aangezien het amendement van den heer Vliegen (Stuk
n°. 5, XII) is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van
beraadslaging meer uit.
De heer Staalman verkrijgt het woord tot toelichting van
het amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Dit amendement
heeft de bedoeling om alle papier goelijk te stellen
met roiatiepapier, waarvan het recht door den Minister is
teruggebracht van 8 op 5 pet. Op het oogenblik is het zoo,
(Staalman e. a.)
dat het allerminderwaardigste drukwerk wordt gedrukt op
papier, dat belast zal worden met 5 pet., terwijl boeken van
beter gehalte gedrukt zullen worden op papier, dat belast
zal worden met 8 pet. Ik heb hier voor mij een prullig stukje
lectuur, een keukenromannetje, dat gedrukt is op rotatiepapier.
Dat zal belast worden met 5 pet. Een boek van eenige
waarde zal in Nederland gedrukt worden op papier, dat met
8 pet. belast is. Ik geloof, dat dit is een aantasting van de
cultureele waarde van alles, wat in Nederland gedrukt wordt.
Daar komt nog iets bij. Onder dezen post valt ook papier,
dat gebruikt wordt op kantoren. Het is dus om zoo te zeggen
hulpmiddel bij de uitoefening van het bedrijf en in het
systeem van den Minister had dit dus zelfs moeten worden
vrijgesteld. Ik begrijp daarom niet, dat, terwijl men allerlei
grondstoffen voor fabrieken en trafieken vrijstelt, men het
papier, dat de grondstof is voor alles wat bureau is, met
8 pet. wil belasten. Ik geloof dan ook, dat er alle aanleiding
is, om dit amendement bij den Minister en de Kamer aan te
bevelen.
Het amendement van den heer Staalman (Stuk n". 13, IV)
wordt ondersteund door de heeren Boon, Dresselhuys, van
Rappard, de Groot en Hiemstra en maakt mitsdien een onderwerp
van beraadslaging uit.
De heer de Groot: Mijnheer de Voorzitter! Dit amendementje
zal de Minister wel willen aanvaarden. Dit is nu
zoo onschuldig en in zijn financieele beteekenis voor de
schatkist van zoo weinig belang, dat ik meen. dat er niet
veel toelichting bij noodig is. Het amendementje betreft het
vrijstellen van een hulpmiddel voor onze industrie, nl.
decalcomanie-papier, dat gebruikt wordt om op rijwielen en
andere voorwerpen een kleine versiering aan te brengen,
waarna het papier als waardeloos wordt weggeworpen. Ik
hoop daarom, dat de Minister het zal willen overnemen.
De Voorzitter: De heer de Groot zal de kans op voldoening
aan zijn wenschen vergrooten door twee wijzigingen aan te
brengen in zijn amendement; in de eerste plaats door achter
„Bijzondere bepalingen" toe te voegen: „onder III" en ten
tweede door het cijfer 16 te veranderen in 17, en dit naar
aanleiding van de wijzigingen, door de Regeering bij Nota
van Wijziging in het volgnummer gebracht.
De heer de Groot: Mijnheer de Voorzitter! Ik breng die
wijzigingen aan.
De Voorzitter: Dan is dus het amendement in dien zin
gewijzigd.
Het amendement wordt ondersteund door de heeren Dresselhuys,
Ter Hall, Staalman, Boon en Hiemstra en maakt
mitsdien een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Tegen het amendement van den heer de Groot heb ik
geen bezwaar. Ik geloof alleen, dat het beter is, het te verwerken
in n°. 17 (dat op bladz. 57 begint) onder III op
bladz. 59.
De Voorzitter: Ik kan den Minister nededeelen, dat die
wijziging zooeven op mijn verzoek is aangebracht.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Ja, Mijnheer de
Voorzitter, maar ik wilde u voorstellen het te verwerken in
punt 17, want transfers, die in het amendement worden
genoemd, is precies hetzelfde als wat in dat punt genoemd
worden, nl. decalcomanieën.
Wanneer men in het tot 15 geworden punt 17 leest,
„Decalcomanieën, transfers daaronder begrepen, enz." is
men klaar. Ik geloof, dat dit beter is dan er een nieuwen
post van te maken, waar het hier betreft voorwerpen, die
precies hetzelfde zijn.
De heer Staalman maakt er mij een grief van, dat het
eenvoudiger product met een lager recht belast is dan het

328
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Colijn e.a.)
duurdere. Dit is nu juist een geval, waarin wij zonder
moeite voor bepaalde soorten een lager recht hebben kunnen
voorstellen dan voor de duurdere.
Wanneer wij den geachten afgevaardigde zouden volgen
op den weg van zijn amendement, zouden wij ook het allerduurste
luxe-papier, dat in den handel voorkomt, moeten
belasten met 5 pet. en ik geloof niet, dat daartoe eenige
aanleiding is.
Ik handhaaf dus tegenover het amendement van dien geachten
afgevaardigde den post, zooals hij hier staat, terwijl
ik door de door mij aangegeven wijziging in punt 15 (oud 17)
ben te gemoet gekomen aan het amendement van den heer
de Groot.
De Voorzitter: Door de Regeering is een wijziging aangebracht
in punt III, sub 15, in dien zin, dat achter ,,Decalcomanieën"
worden ingevoegd de woorden: „transfers daaronder
begrepen,".
Mag ik den heer de Groot verzoeken, mij mede te deelen
of hij nu zijn amendement intrekt?
De heer de Groot: Mijnheer de Voorzitter! Ik trek thans
mijn amendement in.
Aangezien het gewijzigde amendement van den heer de
Groot is ingetrokken, maakt het geen onderwerp van beraadslaging
meer uit.
De Voorzitter: Is ook de heer Staalman bereid, zijn amendement
in te trekken.
De heer Staalman: Hoewel ik het hopeloos acht, meen
ik, mijn amendement te moeten handhaven.
De Voorzitter: Ik geef thans het woord aan den heer de
Monté ver Lor en, voorzitter van de Commissie van Rapporteurs,
ten einde het oordeel dier Commissie over de Regeeringswijziging
en het amendement van den heer Staalman
mede te deelen.
(Voorzitter e. a.)
De Voorzitter: In volgnummer 101 is door de Regeering
een wijziging aangebracht na het Verslag. De Commissie
van Rapporteurs heeft mij medegedeeld, dat zij tegen deze
wijziging geen bezwaar heeft.
Volgnummer 101, zoomede volgnummer 102 worden
achtereenvolgens zonder beraadslaging en zonder hoofdelij
ke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 103, luidende:
„Rookersbenoodigdheden.
Tabaks-, sigaren- en sigarettenpijpen v. a. »., nargilehs,
sigaren, en sigarettenhoudera (houders waarmede
sigaar of sigaret bij het rooken wordt vastgehouden)
en dergelijke artikelen daaronder begrepen, zoomede
opiumpijpen; de voor een en ander gebezigde branders,
koppen, doppen, sluitingen, roeren en mondstukken;
sigarenkolkers; sigarettenkofleers; sigarettenrolmatjes;
nicotinefilters; tabakszakken; tabak&doozen; zakvuuraanstekers;
omhullingen voor lucifersdoosjes; sigaren-
Iknippers en sigarendoovers; sigarenkistopeners; sigaren-.
pijpen- en luciferstandaards; sigarendroogflesschen;
tabalkspotten; aschbakjes; rookstellen; rooktafeitjes, zoomede
andere dergelijke rookersbenoodigdheden. Maatstaf:
waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepaling.
Vederschachten voor het vervaardigen van papieren
sigaren, of sigarettenpijpen, en niet gemonteerde diersprongen
worden van het volgens den post verschuldigd
invoerrecht vrijgesteld.",
waarop door den heer Staalman een amendement is voorgesteld
(Stuk n°. 13, V), strekkende om vóór de woorden:
Tabalks-, sigaren- en sigarettenpijpen, etc. te plaatsen:
,,!.". Hierachter te doen vervallen de woorden: de voor een
en ander gebezigde branders, koppen, doppen, sluitingen,
roeren en mondstukken.
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De Commissie
heeft tegen de Regeeringswijziging geen bezwaar. Wat het
overgebleven amendement betreft, is zij in meerderheid van
meening, dat het niet moet worden aangenomen;
De beraadslaging wordt gesloten.
De Voorzitter: Ik stel voor, de stemming over het amendement
van den heer Staalman (Stuk n°. 13, IV) te doen
plaats hebben met zitten en opstaan.
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek den leden, die vóór het amendement
zijn, op te staan.
Ik constateer, dat het amendement niet is aangenomen.
Volgnummer 97, waarvan de Bijzondere bepaling III,
'sub 15, thans luidt:
„Decalcomanieën, transfers daaronder begrepen, waaromtrent
bij visitatie door bestelorders of andere bescheiden
afdoende wordt aangetoond, dat zij zijn bestemd om
in aardewerk- of andere fabrieken te worden gebezigd
ter versiering of afwerking van daar vervaardigde goederen."
wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De volgnummers 98 tot en met 100 worden achtereenvolgens
zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stem- ;
ming aangenomen.
i
Dezelfde woorden toe te voegen achter II en daarachter te
lezen: waarde, 3 pet.
De heer Staalman verkrijgt het woord tot toelichting van
zijn amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Dit amendement
heeft ten doel, om de artikelen, welke hulpmiddelen
zijn bij de pijpenindustrie, terug te brengen tot het oude
tarief van 3 pet. voor halffabrikaat. Men zal toch niet alleen
branders, koppen, sluitingen en mondstukken invoeren voor
het gebruik-door particulieren. Die artikelen worden bijna
uitsluitend ingevoerd door pijpenfabrikanten, om ze bij het
vervaardigen van pijpen te gebruiken. Als men nu van die
artikelen 8 pet. gaat heffen, is dat een averechtsche bescherming.
Dit is voor mij het motief geweest om mijn amendement
in te dienen.
Het amendement van den heer Staalman (Stuk n°. 13, V)
wordt ondersteund door de heeren Boon, Dresselhuys, Bierema,
Gerritzen en de Groot en maakt derhalve een onderwerp
van beraadslaging uit.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Het is zeer onaangenaam, wanneer men van de
Regeeringstafel altijd ,,neen" moet zeggen, en toch dwingt
de geachte afgevaardigde mij dit thans weer te doen. Zooeven
had hij een amendement, dat de opbrengst van het
tarief met 9 ton zou hebben doen afnemen, en nu heeft hij
er een, dat ten gevolge zou hebben, dat het recht van 8 pet.
op pijpen wellicht geheel illusoir zou maken, omdat men
dan de pijpen in onderdeelen zou kunnen invoeren. Als
men dat een beetje handig deed, dan zou het gevaar niet
denkbeeldig zijn, dat het bedrag, dat men met dezen post
wilde binnenkrijgen, geheel verloren ging.

Vel 85. 329 Tweede Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Colijn e.a.)
Bovendien merk ik op, dat deze artikelen thans onder den
naam van „krameriien" zijn belast me.t 5 pet. Van die geheele
groep van artikelen wordt voorgesteld 8 pet. te heffen
en er is geen enkele reden, om voor de hierbedoelde artikelen
daarvan af te wijken.
De heer Staalman: Mijnheer de Voorzitter! De Minister
tilt m.i. de zaak wat te zwaar. Ik ben niet van meening. dat
door mijn amendement de opbrengst van het recht op deze
artikelen geheel verloren zou gaan. Er zijn tal van pijpen,
welke niet uit elkander genomen kunnen worden, zoodat men
die niet in onderdeelen zou kunnen invoeren. Er is inderdaad
een soort pijpen, waarvan men voor de fabricage hier te
lande de onderdeelen uit het buitenland moet invoeren. Ten
einde nu de industrie hier te lande in een behoorlijke positie
te brengen tegenover de buitenlandsche, heb ik mijn amendement
ingediend.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik vestig er de aandacht op, dat bij dit amendement
wordt voorgesteld om o. a. de woorden „koppen" en ,,mondstuikken"
te doen vervallen. Verdeelt men nu een pijp in
twee hoofddeelen: den kop en het mondstuk, dan kan men
heden het eene pakket zenden en morgen het andere. Men
heeft dan een pijp en betaalt geen invoerrecht.
De Voorzitter: Ik verzoek de Commissie van Rapporteurs,
haar oordeel over het amendement mede te deelen.
De beer de Mont* ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De Commissie is
in haar meerderheid van oordeel, dat het amendement niet
behoort te worden aangenomen.
De heer Staalman: Mijnheer de Voorzitter! Ten einde de
Kamer een stemming te besparen, trek ik het amendement in.
Aangezien de heer Staalman zijn amendement (Stuk n°. 13,
V) heeft ingetrokken, maakt het geen onderwerp van beraadslaging
meer uit.
De beraadslaging wordt gesloten en volgnummer 103
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De volgnummers 104 tot en met 106 worden achtereenyolgens
zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming
aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 107, luidende:
,,Schoen- en hoef beslag.
I. Hoefiizers, hoefkalkoenen, hoefzolen, zoomede
ander hoefbeslag en andere hoefbekleeding, ook van
rubber of dergelijke stof, met uitzondering van hoefnagels
en hoef spijkers. Maatstaf: waarde.. Rechten:
8 pet.
II. Schoenbeslag (metalen plaatjes gebezigd tot
vermindering der slijtage van zolen en hakken), hoefijzertjes
gebezigd tegen het afslijten van de schoenhakken,
lederen nopjes voor voetbalschoenen, zoogenaamde
rubberhakken, ijssporen en, met uitzondering van
nagels, spijkers en schoenpennen, andere dergelijke artikelen
gebezigd voor het uitwendig bekleeden van schoenzolen
en schoenhakken. Maatstaf: waarde. Rechten:
8 pet.",
waarop door den heer Bierema een amendement is voorgesteld
(Stuk n°. 11, III), strekkende om in dit volgnummer
I te doen vervallen.
De heer Bierema verkrijgt het woord tot toelichting van
het amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Bij de
raming, die de Minister maakt van de vermoedelijke opbrengst
van de nieuwe Tariefwet, deelt de Minister mede,
(Bierema e. a.)
dat onder den post ijzerwerk, hout, koperwerk, etc. van het
tegenwoordig tarief, artikelen worden ingevoerd tot een gezamenlijk
bedrag van 74 niillioen en dat hij hiervan artikelen
tot een gezamenlijke waarde van 48 millioen wil vrijstellen
als hulpmiddelen voor de industrie. Ik heb mij afgevraagd,
waarom de Minister dan ook niet het hoefbeslag vrijstelt.
Wij hebben verschillende hulpmiddelen ten dienste van handel,
industrie of landbouw, maar dit is een hulpmiddel ten
dienste van al die drie bedrijven. Hoefbeslag is noodig voor
vele paarden in den landbouw en voor alle paarden in handel
en industrie. Het komt mij daarom logisch" voor, het onder I
genoemde hoefbeslag vrij te stellen.
Ik stel dit ook voor uit een oogpunt van dierenmishandeling,
daar landbouwers, die op de kleintjes letten, nu dikwijls
paarden op harde wegen laten loopen zonder hoefbeslag,
wat voor de dieren pijnlijk is. Ik wil daarom er niet toa
medewerken, dat het hoefbeslag duurder wordt.
Het amendement wordt ondersteund door de heeren Ter
Hall, van Gijn, Dresselhuys, de Groot en Boon maakt mits»
dien een onderwerp van beraadslaging uit.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ilk moet er bezwaar tegen maken om I uit dezen
post geheel te doen vervallen, maar ben wel bereid om het
recht van 8 pet. terug te brengen tot 5 pet., het recht, dat
op het oogenblik voor dit artikel bestaat. Trouwens, het zou
anders toch volgens art. 43 automatisch weer met 5 pet.
worden belast. Maar voor het behoud van de economie in do
wet vind ilk het beter, dat de post blijft staan, doch met een
waarderecht van 5 pet.
De Voorzitter: Ik heb begrepen, dat dit amendement
alleen I van dit volgnummer betreft.
De heer Bierema: Ja, Mijnheer de Voorzitter!
De Voorzitter: Door den Minister wordt onder I van het
volgnummer 8 pet. gewijzigd in 5 pet.
De heer Bierema deelt mij mede, dat hij thans zijn amendement
intrekt, zoodat dit verder geen onderwerp van beraadslaging
uitmaakt.
Ik verzoek nu de Commissie van Rapporteurs, haar oordeel
over de door de Regeering aangebrachte wijziging mede
te deelen.
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs: Mijnheer de Voorzitter! De Commissie van
Rapporteurs heeft tegen deze wijziging geen bezwaar.
Het gewijzigd volgnummer 107, waarvan onder I in de
kolom Rechten het cijfer ,,8" is gewijzigd in ,,5", wordt
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgnummer 108, luidende:
,,Schoenen, laarzen en pantoffels, en andere dergelijke
voet- en beenbekleeding, klompschoenen, overschoenen,
muilen, sandalen, been- en rij kappen, beenen
broekbeschermers, slobkousen en dergelijke artikelen
daaronder begrepen, zoomede leestklaar schoenwerk,
(waaronder te verstaan bovenstukken voor bottines,
laarzen, pantoffels en andere voet- en beenbekleeding,
welke, om als zoodanig te worden aangewend, slechts
behoeven te worden voorzien van zool of klomp) en
losse inlegzooltjes. Maatstaf: waarde. Rechten: 8 pet.
Bijzondere bepaling.
Van het volgens den post verschuldigd invoerrecht
worden vrijgesteld:
a. duikerschoenen en ander schoenwerk, waarvan de
onderzijde bestaat uit of is bekleed met een niet onderbroken
plaat van metaal;
b. schoenen en andere tot den post behoorendo ,

330
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
06. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
iToorritter e. a.l
artikelen, uitsluitend of zoo goed als uitsluitend vervaardigd
van asbest;
c. klompen, geheel vervaardigd van hout, al dan
niet _ gevoerd of voorzien van zoogenaamde klompenleertjes:
d. klimschoenen, gebezigd door houthakkers of bij
bet beklimmen van telefoon- en telegraafpalen, welke,
bindriemen buiten aanmerking gelaten, uitsluitend zijn
vervaardigd van metaal.",
waarop zijn voorgesteld de volgende amendementen:
I. een, van den beer Bierema (Stuk n°. 11, IV), strekkende
om in plaats van 8 pet. te lezen 5 pet.;
II. een, van de heeren Fleskens en Bongaerts (Stuk n".
23, I), strekkende om in het hoofd van volgnummer I te
doen ven-allen de komma achter ,,klompschoenen" en na
dit woord in te voegen: ,,en klompen", en om in de bijzondere
bepaling op dezen post letter c te doen vervallen en
letjter d te lezen c.
De heer Bierema verkrijgt het woord tot toelichting van
eijn amendement en zegt: Mijnheer de Voorzitter! Scboenen
zullen met 8 pet. worden belast, met uitzondering van enkele
hulpmiddelen, die worden vrijgesteld; de Minister noemt
'duikerschoenen, schoenen van asbest, klompen en klimechoenen,
en beeft in de Memorie van Toelichting er aan
toegevoegd, dat het niet mogelijk is, meerdere hulpmiddelen
yrij te stellen, omdat het te groote technische bezwaren ontmoet.
Ik kan mij dit laatste levendig voorstellen, maar dan
is dat een beschuldiging tegen de verhooging van den geheelen
post.
Het verheugt mij, dat de Minister de klompen ook in bet
vervolg wil vrij stellen, al is dit voor den heer Fleskens een
bron van groot verdriet. Toch geloof ik, dat de Minister een
onjuisten indruk vestigt, wanneer hij het doet voorkomen,
alsof klompen alleen zouden worden gedragen door de allerarmsten.
Het dragen van klompen is in sommige streken
meer een gewoonte, omdat het buitengewoon practisch is en
men daardoor in dit vochtige jaargetijde^ drooge voeten
houdt. Thans loopen vele schoolgaande kinderen op het
platteland op klompen, niet alleen de arme, maar evenzeer
de meer welgestelde kinderen. Dat is een goede gewoonte. In
de steden dragen de kinderen bijna nooit klompen, en het is
een groote uitzondering, dat daar kinderen van paupers klompen
dragen. Het is dus onjuist te meenen, dat de klompen
speciaal door de allerarmsten worden gedragen en de schoenen
door de meer welgestelden. Ik geloof, dat schoenen een
veel meer algemeene levensbehoefte mogen worden genoemd
dan klompen.
Nu heeft de Minister bij de algemeene beschouwingen
uitdrukkelijk gezegd, dat hij de levensmiddelen niet wil
belasten, omdat hij niet absoluut zeker is, dat daardoor geen
prijsstijging zou plaats vinden. De Minister zegt: voedingsmiddelen;
ik neem dat woord gaarne over. Maar onder de
allereerste levensbehoeften vallen evenzeer schoenen. Wanneer
in de eerste plaats de levensmiddelen goedkoop moeten
zijn, is het evenzeer van groot belang, dat daarnaast de
schoenen zoo goedkoop mogelijk te verkrijgen zijn. De schoenen
vormen in ieder gezin een belangrijken post op het
budget; gaat men de schoenen belasten, dan worden daardoor
vooral de groote gezinnen getroffen. Het komt mij daarom
voor, dat deze veihooging van het bestaande tarief van 5 op
8 pet. zou zijn tegen het algemeen belang, en daarom heb
ik voorgesteld, het tarief weer terug te brengen tot 5 pet. Ik
beveel mijn amendement ten zeerste bij den Minister aan en
hoop, dat hij de groote gezinnen zal willen te genioet komen.
Het amendement van den heer Bierema (Stuk n°. 11, IV)
wordt ondersteund door de heeren Boon, Dressellmys, van
Rappard, Staalman, de Groot, mevrouw Bakker—Nort en
mejuffrouw Westerman en maakt mitsdien een onderwerp
van beraadslaging uit.
De heer Fleskens verkrijgt het woord tot toelichting van
zijn amendement en zegt: Mijnheer de Voorsitter! In het
(Fleskens.)
Voorloopig Verslag werd een sterke aandrang uitgeoefend
om ook de klompen in het tariefontwerp te betrekken, en mep.
meende dat met meer recht te mogen doen, waar het ontwerp
uitging van de grondgedachte, dat in het algemeen van de
zoogenaamde toonbankartikelen een invoerrecht moest worden
geheven. Dat de klompen tot de toonbankartikelen gerekend
moeten worden, zal wel niemand betwisten.
De Regeering heeft echter gemeend, aan het geuite verlangen
van verschillende leden niet te kunnen voldoen, tiitgaande
van de redeneering, dat de klompen öf als bedrijfsmiddel,
óf door den minder kapitaalkrachtige worden gebezigd.
Het argument, dat de klompen een bedrijfsmiddel zouden
zijn, vind ik wel wat gezocht. Als men de verschillende artikelen,
welke steeds belast werden en ook in de toekomst belast
zullen zijn, van uit dat gezichtspunt zou gaan bekijken, dan
wil liet mij toeschijnen, dat er heel wat uit bet ontwerp zouden
moeten verdwijnen.
Het tweede argument, dat de klompen door den minder
kapitaalkrachtige worden gedragen, kan vroeger hebben gegolden,
doch voor de latere jaren is het niet meer juist en
overeenkomstig de werkelijkheid. Wat het dragen van klompen
betreft, geldt de volgende onderscheiding.
In de steden draagt men schoenen; op het platteland draagt
men klompen. Meer of mindere kapitaalkrachtigheid blijft
hier buiten beschouwing. De armste stedeling houdt bet niet
zijn schoen, al is het dikwijls een slechte; de plattelandsbevolking
met zijn boeren en met zijn middenstanders blijft
den klomp als het geliefkoosd verbruiksartikel beschouwen.
Dat ten gevolde van een invoerrecht op klompen de levensduurte
in het gedrang zou komen ; acht ik op zim minst sterk
overdreven, waar men toch met vier paar klompen een geheet
jaar kan volstaan, terwijl de klompenindustrie bij een grootere
productie in staat zal zijn de prijzen van haar artikelen
eenigermate te verlagen. Een invoerrecht zal geen prijsstijging,
doch eerder prijsverlaging ten gevolge hebben.
Mijnheer de Voorzitter! Onze klompenindustrie heeft het
hard te verantwoorden. Reeds vóór den oorlog had zij zwaar
te strijden tegen de Belgische concurrentie. Gedurende den
oorlog werden maximum prijzen vastgesteld en de uitvoer
verboden. Na den oorlog kwam de Belgische concurrentie,
welke zelf beschermd wordt met minstens 10 pet., weer los,
verergerd door de valuta-concurrentie. In het jaar 1923 bedroeg
de Belgische invoer bijna 6 000 000 paren, terwijl de
tegenwoordige binnenlandsche productie maar steeds door
bleef terugloopen.
Waren er in 1919 in het handbedrijf ruim 3800 ondernemingen
en in het machinale bedrijf meer dan 50 met een
gezamenlijke productie van meer dan 9 000 000 paren, op
liet oogenblik mag de binnenlandsche productie op niet meer
dan 6 000 000 paren worden gesteld. De meeste machinale
bedrijyen hebben opgehouden te bestaan, terwijl de ruim
20 inrichtingen, die er nog in bedrijf zijn, nog gedeeltelijk
stilliggen. In de klompenindustrie heerscht dan ook een
malaise als in geen enkel ander bedrijf. Is het niet jammei
en in hooge mate te betreuren, dat de klompenindustrie niet
haar volle 100 pet. capaciteit kan ontplooien, waardoor zij
ruimschoots in eigen behoefte zou kunnen voorzien? Zou het
niet te betreuren ziin als deze echt Hollandsche nijverheid
langzamerhand zou moeten gaan verdwijnen?
Nu weet ik wel, Mijnheer de Voorzitter, dat we hier te
doen hebben met een technische herziening van ons tarief
en dat bescherming van de een of andere industrie niet de
reden is geweest van de indiening van het in behandeling
zijnde wetsontwerp. Maar, Mijnheer de Voorzitter, waar de
klommen technisch in het ontwerp thuisbehooren, waar de
bewering, dat de klompen onder de eerste levensbehoeften
gerekend moeten worden, niet staande kan worden gehouden,
waar door de aannnming van ons amendement de schatkisl
versterkt wordt, daar behoeft de omstandigheid, dat ten
gevolge van een invoerrecht de klompenindustrie gesteund
en de werkgelegenheid verruimd wordt, toch geen reden te
zijn om deze nijverheid niet ter wille te zijn.
Een enkel woord nog tot d«n heer van Gijn. Dit ame.".-
dement is mij ingegeven door het algemeen belang. De klom-

331
14de VERGADERING. — 29 OCïOBER 1924,
66. [Vaststelling eèner nieuwe Tariefwet.
(Fleskens e. a.)
penmakers zii'n niet mijn committenten. Er is meer reden
om aan te nemen — ofschoon ik het niet wil doen — dat,
waar de Vrij heidshond in verband met dit wetsontwerp een
informatiebureau heeft opgericht, de leden van dien bond ala
kl'achtenbus fungeeren.
Mijnheer de Voorzitter! Ik herhaal, dit amendement is
mij ingegeven door het algemeen belang. Ik hoop, dat de
Minister er tegenover een welwillende houding zal aannemen
en dat de Kamer het zal aanvaarden.
Het amendement van de heeren Fleskens en Bongaerts
'(Stuk n°. 23, I) wordt ondersteund door de heeren Bulten,
van Voorst tot Voorst, Fruytier, van Rijzewijk en Wintermans
en maakt mitsdien een onderwerp van beraadslaging
uit.
De heer Tan den Heuvel: Mijnheer de Voorzitter! De heer
Fleskens heeft, als ik hem goed begrepen heb, met de toelichting
van zijn amendement aannemelijk willen maken,
dat zijn amendement drie gunstige gevolgen zou hebben:
1° het zou de schatkist aan geld helpen, 2° het zou de klomenindustrie
helpen en 3° (een negatief resultaat) het zou
Se klompen niet duurder maken.
Mijnheer de Voorzitter! Ik heb met veel belangstelling
naar dat betoog geluisterd, maar de heer Fleskens heeft mij
niet kunnen overtuigen, dat dit alles inderdaad bereikt zal
kunnen worden.
De werking van dit invoerrecht kan drieërlei zijn:
In de eerste plaats kan de importeur het recht voor zijn
rekening nemen. Dan is de schatkist geholpen en ook de
ebruiker is geholpen, want de klompen worden niet duurer,
maar dan is de klompenindustrie niet geholpen. Ik be-
f
grijp althans niet, wanneer voor hetzelfde bedrag een zelfde
hoeveelheid klompen zou worden ingevoerd, hoe de klompenindustriei
daarmee 1 geholpen zou zijn.
Een tweede mogelijkheid is, dat de importeur het recht
legt op den prijs. Dan krijgt de schatkist ook het geld, de
klompenindustrie is wellicht geholpen, maar dan worden de
klompen waarschijnlijk duurder, en zijn dus maar weer twee
'doeleinden' bereikt.
Een derde werking is, dat het invoerrecht werkt als een
invoerverbod, dat de importeur van den invoer afziet, en dus
geen klompen worden ingevoerd. Ik zou dit op zich zelf geen
schadelijke werking vinden, want de mogelijkheid zou volstrekt
niet zijn uitgesloten, dat op deze wijze de klompen niet
'duurder zouden worden, daar de klompenindustrie door grootere
productie goedkooper zou kunnen produceeren.
In dit geval zijn maar weer twee doeleinden bereikt, omdat
'de schatkist dan niets krijgt.
Om dit echter langs een omweg te bereiken, lijkt mij niet
wenschelijk. Er zijn ook gemengde werkingen denkbaar,
waarbij noch het een noch het ander als eenig gevolg optreedt.
In dat geval blijven de gemaakte opmerkingen, zij het
jn verminderde mate ? van kracht.
Van_ welken kant ik de zaak ook bezie, ik kan mij niet
vereenigen met het amendement van den heer Fleskens,
vooral omdat dit amendement niet thuisbehoort in deze
Tariefwet. De duidelijk vooropgezette bedoeling om de klompenindustrie
te beschermen — wat ik op zich zelf volstrekt
niet verkeerd vind, maar wat men, indien noodig, niet bij
deze Tariefwet moet doen, maar bij een afzonderlijke regeling—-zou
voor dit punt recht geven aan degenen, die, thans
ten onrechte, deze Tariefwet van protectionistische tendensen
beschuldigen.
_ Een tweede bezwaar tegen het amendement is, dat het ook
in een ander opzicht afwijkt van den opzet van deze wet,
omdat wijihier nl. _ te doen hebben met een eerste levensbehoefte.
De duidelijk vooropgezette bedoeling bij deze herziening
is om de eerste levensbehoeften vrij te stellen, en wat
de heeren dnarvan ook zegden, die bedoeling is de Minister
getrouw gebleven. Het lijstje, dat de heer van der Waerden
Heelt gegeven om aan te toonen, dat er eerste levensbehoeften
zijn, welke belast worden, had geen waarde, omdat dat alles
betrol zaken, die wel eens een enkelen keer worden gebruikt
maar geen beteekenende uitgaaf vormen.
(van den Heuvel e. a.)
De Voorzitter: Ik hoop, dat de heer van den Heuvel zich
door de interrupties niet zal laten verleiden terug te treden
in de algemeene beschouwingen.
De heer van den Heuvel: Ik merkte alleen op, dat toti
dusverre de eerste levensbehoeften door deze wet niet zijn
belast geworden, en de Minister heeft door overneming van
het borstel- en boender-amendement van den heer Vliegen
getoond, dat hij in die richting zoover wil gaan als eenigs*
zins mogelijk is. Hier geldt het inderdaad een eerste levensbehoefte.
De cijfers, die de heer Fleskens ter verdediging
van het amendement heeft gegeven, zijn juist de scherpste
bestrijding er van. Hij heeft gezegd, dat 6 millioen paar van
buiten worden ingevoerd en 6 millioen hier worden gemaakt.
Dat is samen 12 millioen, dit is voor een waarde van minstens
15 millioen. Dat is een niet onbeteekenend bedTag. Wanneer
men dan bovendien bedenkt, dat die klompen bijna uitsluitend
worden gedragen door ten hoogste 1/5 van de Nederlandsche_
bevolking, en wel op het platteland, want in de
steden ziet men bijna geen klompen, en als men daarbij in
het oog vat, dat, al worden zij wel door een enkelen welgestelde
gedragen, het gros er van gedragen wordt door het
minst draagkrachtige deel der plattelandsbevolking, nl. door
de boerenarbeiders, dan ziet men, dat men hier te doen heeft
met een uitgaaf, die periodiek tot een vrij belangrijk bedrag
in ieder arbeidersgezin weerkeert.
Bovendien geldt het hier niet een verhooging van 5 tot 8
pet., maar een verhooging van 0 tot 8 pet., en al mag men
nu aannemen, dat een verhooging van 5 tot 8 pet. niet bepaald
tot prijsverhooging behoeft te leiden, het is toch niet
aan te nemen, dat van een verhooging van 0 tot 8 pet. geen
verhooging het gevolg zal zijn. Daarom, omdat dit amendement
niet past in de bedoeling van deze Tariefwet, geloof
ik, dat de Kamer goed zal doen, met ten aanzien van dit
amendement te volgen den raad, dien de heer van Vuuren
ten aanzien van een ander amendement gisteren ga", nl. voorloopig
het niet aan te nemen.
De heer Fruytier: Mijnheer de Voorzitter I Ik zou willen
beginnen met den heer van den Heuvel te vragen, hoe hij
staat tegenover den geheelen post. Hij wijst het invoerrecht
op klompen af, omdat die worden gedragen door het minst
draagkrachtige deel van onze bevolking, maar er is een ander,
evenzeer weinig draagkrachtig deel van onze bevolking, dat
schoenen draagt.
De heer van den Heuvel zegt, dat 1/5 deel der bevolking
klompen draagt. Daar staat tegenover, dat er veel meer personen
zijn, niet alleen in de gezinnen van de rijksten, maar
ook in die van de armsten, die schoenen dragen, zoodat de
heer van den Heuvel, consequent blijvende, het geheele volgnummer
zou moeten afwijzen.
Verder wil ik den heer van den Heuvel niet volgen in zijn
academisch overzicht wat betreft het dragen en het fabriceeren
van klompen. Hij schijnt echter niet voldoende op de
hoogte te zijn van het bedrijf.
In het klompenmakersbedrijf is een groote factor het koopen
van het klompenhout. Het is een feit, dat door de gunstiger
arbeids- en productievoorwaarden in het buitenland
het klompenhout door de buitenlandsche klompenmakers
tegen hoogeren prijs kan worden gekocht dan de Nederlandsche
klompenmakers er voor kunnen betalen. Het gevolg
daarvan is, dat jaarlijks uit Nederland groote hoeveelheden
klompenhout worden ingevoerd vooral in België, maar ook
in Duitschland. Het hout wordt daar verwerkt to't klompen,
die later tegen concurreerende prijzen in Nederland worden
ingevoerd. *
Is het nu mogelijk, door deze heffing onze industrie de
gelegenheid te geven, ^tegen meer concurreerende prijzen het
hout in Nederland te koopen en de klompen, die hier noodig
7 'iJ n , in^? 13 land te verwerken? Ik zie die mogelijkheid door
deze hefiing wel geschapen. In zou er de Kamer dan ook op
willen wijzen, dat de aanneming van dit amendement niet
zoozeer la het directe belang van de klompenmakers, als wel
het directe belang van de werkgelegenheid in deze industrie,
die vooral in de laatste jaren veel geleden heeft.

332
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Fruytier e. a.)
Ik beveel daarom het amendement van den heer Fleskens
bij de Kamer aan.
De heer Braat: Mijnheer de Voorzitter! Ik zou de Kamer
in overweging willen geven, het amendement van den heer
Fleskens niet te aanvaarden en dus den invoer van klompen
onbelast te laten.
De Iklompen zijn artikelen, die voor het overgroote deel
gedragen worden door de arbeiders en boeren op het platteland
en die zeiker niet duurder mogen gemaakt worden, dan
ze nu reeds zijn.
Veel werk, dat door de door mij bedoelde arbeiders moet
worden verricht, kan in vele gevallen niet op schoenen
gedaan worden.
De klompen zijn momenteel te duur. Groote-mansklompen
kosten nu f 2,50 per jaar, terwijl de prijs vóór den oorlog
van 80 tot 100 cent liep. Men Ikan veilig aannemen, dat de
prijs van de klompen op het oogenblilk 2^-maal zoo hoog "'s
als vóór den oorlog.
Mijnheer de Voorzitter! De heer Fleskens heeft gezegd,
dat het in het 'belang van de industrie zou zijn, wanneer
zijn amendement werd aangenomen. Er zijn echter bij alle
artikelen industrieën te noemen, in wier belang de heffing
niet en wèl zou zijn. Men kan zoo wel alle amendementen
op verschillende manieren verdedigen. Het kan best mogelijk
zijn, dat door een bepaald amendement een zekere
industrie wordt geholpen, maar daar staat tegenover, dat er
veel meer menschen zijn, die meer moeten betalen.
Ik moet ten aanzien van het betoog van den heer van den
Heuvel opmerlken, dat zijn betoog nu heel anders luidt dan
het geklonken heeft bij de heffingsvoorstellen van ongeveer
dezelfde soort artikelen in deze Kamer. Hij is in deze
eenigszins uit zijn rol gevallen! Hij spreekt nu van een
eerste levensbehoefte, maar er zijn meer artikelen behandeld,
die men onder die groep zou kunnen onderbrengen.
Maar den was de heer van den Heuvel er niet tegen. Nu het
gaat over klompen, een artikel, dat speciaal ten plattelande
wordt gebruikt, treedt oolk de heer van den Heuvel in het
krijt, blijlkbaar om de kiezers ten plattelande in het gevlei te
komen. Andere dingen, in dit wetsontwerp genoemd, zijn
ook eerste levensbehoeften, welke ten plattelande worden
gebruikt. Ik begrijp den heer van den Heuvel niet best. Hii
Ikan blijkbaar twee kanten uitgaan. Het eene oogenblilk
spreekt hij zus en het andere oogenblik zoo.
_ De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Deze ongetwijfeld belangwekkende discussie gaat min
of meer buiten de Regeering om. De heer Fleskens wil bij
amendement in den post 108 ook klompen opnemen. l'echnisch
is daartegen geen bezwaar. Ik bedoel daarmede, dat
klompen, evenals vele andere artikelen, een artikel is, dat
in den vorm. waarin het hier wordt ingevoerd, ook aan den
gebruiker wordt afgeleverd en dus geheel voldoet aan het
criterium van toonbankartikel, welk criterium de Regeering
aan den opzet van dit tarief ten grondslag heeft gelegd.
Maar de Regeering heeft nog iets anders gedaan. Zij heeft
bij het oorspronkelijk ontwerp, zooal.s het bij de Kamer is
ingediend, en dat later door artikel 43 eenigszins is gewijzigd.
getracht het aantal vrijstellingen, dat er volgens
het oude tarief was, uit te breiden. Natuurlijk was rnetdien
gedaehtencang in strijd om het aantal vrijstellingen in te
krimpen. M. a. w. in den opzet van het ontwerp behoorde
niet thuis, dat artikelen van een aard als deze, als zij vrij
waren onder het oude tarief, in het nieuwe tarief belast
zouden worden. Natuurlijk komt het amendement van den
geachten afgevaardigde met die opvatting, welke óók aan
het tarief ten grondslag ligt, wel in strijd.
Terwiil dus eenerzijds in technischen zin het amendement
kan geacht worden binnen het kader van het wetsontwerp
te liggen, anderzijds is het, naar het mij voorkomt, niet in
overeenstemming met een van de andere opvattingen, welke
aan het tarief ten grondslag liggen.
Er is nu een amendement en daarover hebben verschillende
personen hun licht doen schijnen. Daarom zeg ik hier hetzelf
de, wat ik over het amendement van den heer Ter Hall
heb gezegd. Te meer, waar gebleken is, dat er in de Kamer
(Minister Colijn e.a.)
zooveel verschillende meeningen bestaan. Ik laat daarom de
beslissing aan de Kamer over.
De h eer Bierema heeft een amendement ingediend, strekkende
om den post van de schoenen van 8 pet. op 5 pet. terug
te brengen. Hij heeft dat amendement verdedigd op grond
van het feit, dat de schoen een artikel is, dat in ieder gezin
wordt gebruikt, dat somwijlen bij groote hoeveelheden wordt
gebruikt en dat geenszins altijd een luxe artikel is. Dat is
volkomen waar, maar er staan in dezen post ook tal van
dingen, welke wel als luxe artikelen zijn te beschouwen.
Wanneer men b.v. heeft met goud bestikte muiltjes, dan
vallen deze er ook onder, en dat geldt voor zeer veel duur
schoenwerk. dat van uit het buitenland wordt ingevoerd.
En daarom heb ik geen vrijmoedigheid om het recht op deze
geheele groep te verlagen, te meer niet, omdat het weer
31 ton kosten zou. Ik moet dus bezwaar maken tegen het
amendement van den heer Bierema en laat de beslissing over
het amendement van den heer Fleskens aan het oordeel van
de Kamer over.
De heer Bierema: Mijnheer de Voorzitter! Ik heb met
leedwezen vernomen, dat de Minister bezwaar maakt tegen
mijn amendement. Ik kan niet ontlkennen, dat onder dezen
post artikelen voorkomen, die tot de luxe-artikelen behooren,
maar wanneer ik van den Minister maar eenige aanwijzing
gekregen had, dat hij zijn medewerlking zou willen verleenen
tot verlaging van het invoerrecht voor schoenen, zou
ik trachten deze onder een aparten post te brengen. Waar ik
echter niet den indruk heb gekregen, dat de Minister daartoe
bereid zou zijn, meen ik in de gegeven omstandigheden mijn
amendement te moeten handhaven.
De heer Fleskens: Mijnheer de Voorzitter! Ik ben dankbaar
voor de houding van den Minister tegenover mijn
amendement, dat hij ter beslissing aan de Kamer overlaat.
Ik meen te kunnen volstaan met aan de Kamer mijn amendement
aan te bevelen.
De heer Dresselhnyg: Mijnheer de Voorzitter! Ik wil even
constateeren, dat deze debatten voor iemand, die de zaken
gevolgd heeft, eenige verwarring moeten opleveren. Wij
hebben den heer van den Heuvel met klem hooren betoogen.
dat hij ter wille van de belangen van het platteland geen
recht op klompen geheven wil zien, en de heer Fleskens
heeft betoogd, dat de klompen niet duurder zullen worden;
ik meen zelfs, dat hij een oogenblik sprak van goedkooper.
De Minister heeft zich daarover niet uitgelaten. Maar nu
zulke groote belangen voor een groote bevolkingsgroep op
het spel staan, moeten wij toch meer zekerheid hebben. De
heer van den Heuvel heeft ten slotte bij de algemeene beschouwingen
deze uitdrukking gebruikt, dat een bewijs van
een verband tusschen hoogere invoerrechten en duur leven
niet is geleverd en het tegendeel dikwijls is gezien. Dat lijkt
op hetgeen de neer Fleskens zegt. Maar de Minister heeft op
22 October bij de algemeene beschouwingen gezegd:
,,Mijnheer de Voorzitter! Op de gronden, die ik zooeven
heb uiteengezet, geloof ik niet, dat het gevolg van
dit tarief zal zijn vermindering van onzen invoer, geloof
ik ook daarom niet aan de beteekenis van het duurteargument,
want het duurder worden van de goederen
kan alleen plaats hebben, wanneer de prijs van het
invoerrecht op den prijs der goederen komt en dan niet
alleen voor de ingevoerde goederen, maar ook voor de
goederen, die binnenslands worden vervaardigd.
Ik verwacht, zooals ik zeide, niet, dat het Techt op den
prijs der goederen zal worden gelegd, en daarom verwacht
ik ook niet de duurtegevolgen, die door sommige
sprekers naar voren zijn geschoven."
Intusschen ben ik vandaag weer in de war gebracht, omdat
de Minister meewarig verklaarde, dat enkele artikelen ter
wille van de arme bevolking niet moesten worden belast,
omdat zij dan duurder zouden worden, zooals de nagelschuiers.
Intusschen worden de klompen volgens den heer

Vel 86. 333 Twrorla Kamer.
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. .Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Dresselhuys e. a.)
Fleskens goedkooper. Wij hebben van den Minister betzelfde
geboord van de niattenkloppers, terwijl deze bij de
naaimachines 5 pet. wilde toestaan om geen extra weeldebelasting
op te leggen. Wat meent de Minister nu; zullen de
klompen duurder worden of niet? En hoe staat bet met de
schoenen ? Zullen die door het invoerrecht goedkooper worden
of duurder? Voor mij staat het vast: alles zal duurder worden
en wij zullen allerlei bevolkingsgroepen extra belasten;
de Minister denkt, dat de zaken niet duurder zullen worden,
maar de beer van den Heuvel is blijkbaar bekeerd en meent,
dat de klompen wel duurder zullen worden. De heer Fleskens
staat nog altijd op het goedkoope standpunt. Voor dat alles
is van vitaal belang, dat de Minister verklaart: worden de
klompen duurder bij aanneming van het amendement-
Fleskens of niet; blijven de schoenen even goedkoop bij het
voorstel van den Minister of bij bet voorstel van den heer
Bierema? Die vraagstukken eischen toelichting en ik hoop
daarop van den Minister een stellig antwoord te ontvangen.
De heer Schaper: Mijnheer de Voorzitter! Ik hoor met
verontrusting dit debat voeren. Wij hadden de troost, dat I
althans de klompen, het schoeisel van de armen en van het [
platteland, vrijbieven. Nu staat de Minister schier altijd op j
zijn stuk; bijna altijd zegt hij: torn zoo weinig mogelijk
aan wat is voorgesteld. Hedenmiddag hebben wij bij de I
blaasinstrumenten wat tegemoetkoming gekregen, maar bet |
voorstel tot vrijstelling werd toch niet aangenomen; de ;
rechterzijde was het niet eens met den Minister en wilde !
het invoerrecht toch hebben. Maar nu is er over deze zaak
bij de rechterzijde strijd en de Minister zegt laconiek: ik
laai de Kamer vrij.
Ik zou wel willen waarschuwen tegen deze politiek, die
voor het platteland zeer slecht zal zijn. Ik verbaas mij, dat
hierbij nooit aanwezig is de Minister van Landbouw, die
alles heeft mede-onderteekend. Zelfs bij deze quaestie is de
Minister afwezig en de landbouw wordt door de ltegeering
vrijwel geïgnoreerd. De klompen waren vóór den oorlog, ik
zou haast zeggen, te goedkoop; ik heb teen verschillende j
klachten gehoord van klompenmakers, baasjes en knechten,
dat er geen stuk brood in zat. Ik kon het dus niet betreuren,
al wilde ik geen kunstmiddelen om den toestand te wijzigen,
dat onder de vrije werking van vraag en aanbod de klompen
wat duurder zijn geworden, waardoor het loon van die menschen
op een evenredig peil is kunnen worden gebracht.
Maar nu zijn de klompen zeker 2 maal duurder geworden en
volgens mijn inlichtingen is de toestand in de klompenmakerij
thans redelijk. Moet men nu kunstmatig door
8 pet. invoerrecht er een schep bovenop doen? Ik betreur het
zeer, dat de Minister, door de Kamer „vrij te laten", de
rechterzijde als het ware uitnoodigt nog wat verder te gaan
en de klompen, het schoeisel van de armen, nog duurder te
maken. Ik hoop, dat de Kamer niet aldus zal doen.
De heer Tan den Heuvel: Mijnheer de Voorzitter! Hoewel
het niet noodiff is, in te gaan op elke beschuldiging van
inconsequentie, vooral wanneer die Ikomt van de zijde van
;
den heer Dresselhuys, in wiens politieke loopbaan zooveel
dingen zijn, die men met den naam inconsequent kan betitelen,
wil ilk in dit specieal geval toch deze opmerking
maken:
Wanneer men spreekt over het duurder worden van arti- !
kelen, maakt het toch zeer veel verschil, of men te doen
heeft met artikelen, waarvoor het invoerrecht wordt gebracht
van 5 op 8 pet., dan wel met artilkelen, gelijk hier de
klompen, waarvan geen recht wordt geheven en thans voorgesteld
wordt 8 pet. Bij de algemeene beshouwingen ging
het in het algemeen over de verhooging van 5 op 8 pet., en
dat maakt een zeer groot verschil met een verhooging, die in
percenten niet is uit te drulkken, nl. van 0 op 8 net."Daarom
is er j^en sprake van, dat op dit punt eenige inconsequentie
bestaat.
De heer Colijn, Minister van Financiën: Mijnheer de Voor-
Zitter! Achter de Regeenngstafel heeft men zich niet kunnen |
Handelingen der Staten-Generaal. — 1824—1926,
II.
| (Minister Colijn e.a.)
opwerken tot die mate van warmte, die blijkbaar bij de bespreking
van dit onderwerp onder de leden nu en dan
heerscht. Wat ik in eersten termijn gezegd heb, \an ik herhalen:
de ltegeering heeft zelf een recht als dit niet voorgesteld,
omdat zij van oordeel was, dat, ofschoon het technisch
wel onder liet tarief gebracht kon worden, zij geen
uitbreiding wenschte te geven aan het aantal artikelen, die
tot nu toe vrij waren, indien zulks vermeden kor. worden.
De Regeering heeft integendeel gestreefd naar uitbreiding
van het aantal vrijstellingen.
Nu zegt de heer Dresselhuys: laat van de Regeeringstafel
eens weten, en ik wen-:ch een stellig ar.twoord op die vraag:
zullen de klompen duurder woiden, of zullen zij niet duurüer
worden? De heer Dresselhuys beschikt over een benijdenswaardige
zekerheid, wanneer hij meent te kunnen zeggen:
zij worden duurder. Tk heb dit geheele debat door gezegd,
dat ik dergelijke stellige vonekeringen niet kon ge* en en
niet wilde geven, omdat nanr mijn overtuiging niemand die
geven kan. Wanneer de heer Dresselhuys zegt: de klompen
worden duurder, dan zeg ik: het zou kunnen zijn, maar het
zou ook best kunnen zijn, dat het tegendeel het preval was.
Ik weet het niet.
De heer van Gijn : Dus niets dan een sprong in het duister!
De heer Colijn. Minister van Financiën: Er is een waarschijnlijkheid,
heb ik doorloopend betoogd, dat de artikelen
niet duurder worden bij verhooging van het recht van 5 tot
8 pet., maar over een bepaald geval durf ik niet met de stelligheid
van den heer Dresselhuys spreken.
Hetzelfde geldt natuurlijk van «choeneu. Of bij verhooging
van het recht van 5 tot 8 pet. de schoenen duurder zullen
worden, of zij 3 pet. duurder zullen worden, of zij 2 pet.
duurder zullen worden, of zij 1 pet. duurder zullen worden,
of de importeur het recht geheel voor zijn rekening zal
nemen, ik kan dat niet met zekerheid zeggen, en wanneer do
heer Dresselhuys meent, wel met de groote stelligheid over
zulke economische factoren te kunnen spreken als hij gedaan
heeft, welnu, wij zijn in een vrij land; laat de heer Dresselhuys
van die vrijheid gebruik maken op de wijze, die hem
goeddunkt, ik zal hem op dien weg niet volgen.
Een enkel woord nog naar aanleiding van hetgeen de heer
Schaper heeft gezegd. Deze geachte afgevaardigde meende,
dat ik verkeerd had gedaan door het oordeel over deze zaak
aan de Kamer over te laten. Ik acht het een goede praetijk,
wanneer zich in de Kamer tegenstrijdige meeningen openbaren,
zooals hier het geval is, en het amendement technisch
niet buiten den opzet van het tarief valt, noch ook aan bet
doel van het tarief schade toebrengt, dat de beslissing aan
de Kamer wordt overgelaten. Wanneer iemand komt met een
amendement, dat mij twaalf ton kost, of een dat drie ton
of negen ton kost, of dat technisch ondeugdelijk is, dan ben
ik wel verplicht, mij uit te spreken, omdat ik het doel van
het tarief en zijn inrichting in het oog heb te houden. Wanneer
dit echter niet het geval is en er zijn verschillende stroomingen
in de Kamer, dan moet de Kamer zelf een beslissing
nemen.
De heer Dresselhuys: Mijnheer de Voorzitter! Ik moet met
een enkel woord protesteeren tegen de opmerking van den
Minister in laatsten termijn. De Minister zegt: de vraag, of
de klompen door de aanneming van het amendement van den
heer Fleskens duurder zouden worden, kan ik niet beantwoorden.
Dat is in klaren strijd met hetgeen de Minister
gesteld heeft in de Memorie van Antwoord. In het Voorioopig
Verslag was gevraagd naar een invoerrecht op klompen,
en in antwoord daarop heeft de Minister verwezen naar
paragraaf 8 van de Memorie van Antwoord. Daarin stond:
,,De bestaande vrijstelling van klompen wordt bestendigd,
omdat deze öf als Bedrijfsmiddel of door den
minder kapitaalkrachtige worden gebezigd. Zij ligt derhalve
geheel in de lijn van het ontwerp."
De Minister wijst het dus af, omdat de minder draagkrachiigen
die verhooging niet betalen kunnen. Daar staat

334
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Dresselhuys e. a.)
'dus, dat do overtuiging van den Minister is, dat de klompen
door het invoerrecht duurder zullen worden.
Ik moet zeggen, dat ik de houding van den Minister niet
begrijp, waar het invoerrecht zoo sterk zal inwerken op de
belangen van de kleine luyden, van het platteland, van de
smalle gemeente. De Minister zegt: de vraag, of dat recht
eT op komt of niet, interesseert mij weinig, dat moet de
Kamer weten; het gaat niet tegen het systeem van mijn ont-
•werp. Neen, Mijnheer de Voorzitter, het gaat juist wel
tegen het systeem van het ontwerp. De Minister heeft deze
zaak in de Memorie van Antwoord afgewezen, omdat hij
niet wilde, dat de niet koopkrachtigen nog meer belast
zouden worden, dan reeds bij dit wetsontwerp het geval is.
Hét komt mij voor, dat de taak van den Minister ongetwijfeld
is, hier te waken voor de belangen van de menschen,
die het niet betalen kunnen en van de plattelandsbewoners.
Zoowel omdat het een hulpmiddel is, als omdat
bet invoerrecht drukt op de niet «koopkrachtigen, is het m.i.
de plicht van den Minister, om conform de Memorie van
Antwoord te zeggen: die hoogere belasting wil ik niet. Ik
wil dat geld niet hebben. Als gij het mij aanbiedt, heeren
Fleskens en Bongaerts, accepteer ik het niet, in de eerste
plaats omdat het niet noodig is (de Minister is al 5 millioen
boven de oorspronkelijke raming), in de tweede plaats,
omdat het ingaat tegen het systeem en bovenal, omdat het
de klompen duurder maakt.
De heer Schaper: Mijnheer de Voorzitter! Eeu enkele opmerking
over het slotwoord van den Minister aan mijn adres.
De Minister zegt: als mij geld wordt aangeboden, ben ik
als Minister van Financiën wel verplicht, het aan te nemen.
Dat is een standpunt, Mijnheer de Voorzitter, dat ik niet
begrijp, dat is zuiver mammonistisch! Dan staat de Minister
niet alleen als geldman ,,te grabbelen hier en te grabbelen
daar", maar dan zegt hij ook nog: als mij wat wordt toegeworpen,
grabbel ik het op, dat is binnen!
In de Memorie van Antwoord stelt de Minister zich op een
ander standpunt. Daar wijst hij op de belangen van de minder
draagkrachtigen. Wie verdedigt die belangen dan nu
aan de Ministerstaf el? De Minister van Landbouw is er
niet- de Minister van Arbeid zit er bij. Was het dan niet
zijn plicht om te zeggen: gij, Minister van Financien, beki'ïkt
die zaak stroef en koud van financieel standpunt, maar
er is nog een ander standpunt?
Het is de arbeider, die hier weer voornamelijk getroffen
wordt Ik acht dit standpunt van de Regeenng niet houdbaar.
Ik heb den Minister niet gevraagd, mij te zeggen, ot
het artikel duurder wordt, ja dan neen. Een kind, althans
een onbevooroordeeld kind, en ook een Minister van Financiën
kan begrijpen, dat als een artikel tot nu toe vrij kan
worden ingevoerd en men daar 8 pet op legt, dat artikel
naar alle waarschijnlijkheid veel duurder zal worden Elke
andere profetie op'dit gebied beteekent niets. Iedere stap in
deze richting is uiterst bedenkelijk en ik protesteer er bij
voorbaat tegen.
De heer Fruytier: Mijnheer de Voorzitter! Ik wil nog
even wijzen op de quaestie, door den heer Schaper ter sprake
gebracht, nl. met betrekking tot de loonen, die verdiend
worden in de klompenindustrie. Ik kan den heer bohaper niet
toestemmen, dat die loonen op het oogenblik zouden zirn op
een peil dat de heer Schaper behoorlijk vindt. Zi.i staan nog
achter bij de landarbeiders en, wanneer er op het land werk
is, werken de klompenmakers gaarne als landarbeiders. L)e
hooge prijzen van de klompen vinden hun ooi-zaak niet in
de hooge'loonen, die betaald worden, maar in de hoogere
prijzen van het hout, waarop ik reeds in eerste instontie
heb gewezen. Dat hout wordt door het buitenland gekocht
te'en vrij dure prijzen, zoodat het voor de binnen!andsche
industrie'onmogelijk is, dat hout te koopen. omdat het voor
het buitenland, wegens de daar heerschende gunstige
arbeidsvoorwaarden, mogelijk is, de klompen in Holland in
te voeren tegen prijzen, waartegen ze hier niet gemaakt kunnen
worden? Ik meende dit naar aanleiding van hetgeen de
heer Schaper heeft gezegd, te moeten opmerken.
(Braat e. a.)
De heer Braat: Mijnheer de Voorzitter! De Minister weet
ons niet mede te deelen, of, wanneer op een artikel een
invoerrecht wordt gelegd, dat duurder zal worden. Ik geloof,
dat, wanneer men die vraag aan 7 millioen Nederlandera
voorlegt, er geen 100 het antwoord schuldig zullen blijven.
Maar in deze Kamer schijnt men de wijsheid te gebruiken
om zekere dingen te maskeeren. Men staat er paf van, hoe
het mogelijk is, dat menschen, die zooveel geleerd hebben
als de vjlen, die in deze zaal zijn, op dergelijke onnoozele
vragen geen antwoord kunnen geven.
Ik moet mij thans aansluiten bij hetgeen de heer Schaper
heeft gezegd. Ook ik zou wel wenschen, dat de Minister van
Arbeid eenige inlichtingen gaf. Het geldt hier voornamelijk
de plattelandsarbeiders, die getroffen zullen worden. Tot nog
toe heeft deze Minister van Arbeid zich er voornamelijk voorgespannen
om de stadsarbeiders te bevoordeelen, thans gaat
het om de plattelandsarbeiders. Laat de Minister nu eens
zeggen, wat zijn oordeel is. Wij hebben hem van het begin
van de behandeling van deze wet aan de groene tafel gezien,
hij zal dus het wetsontwerp wel heel goed kennen, en tevens
het amendement-Fleskens. Zeker zal hij dus een antwoord
kunnen geven op de vraag, of iets duurder zal worden door
een invoerrecht en of dit in het belang van den plattelandsarbeider
is of niet.
Thans een enkel woord naar aanleiding van hetgeen de
heer van den Heuvel gezegd heeft, dat hij zich namelijk niet
bewust is van inconsequentie. Dit in verband met hetgeen
hij noemde de eerste levensbehoeften. De heer van den Heuvel
noemde klompen wel eerste levensbehoeften, maar andere
dingen, die het evengoed zijn, maar waar hij was voor de
verhooging van het invoerrecht, noemde hij dus blijkbaar
geen eerste levensbehoeften.
Wanneer het gaat om "vraagstukken voor het platteland,
treedt de heer van den Heuvel, misschien gefingeerd, on ala
verdediger van het platteland. Hij grijpt den toestand aan,
wil dien niet voorbij laten gaan en valt dan uit zijn rol. Hij
heeft altijd gestemd tegen de amendementen op de Tariefwet,
die hot duurder maken dor artikelen tegen) 'ingen, maar alleen
bij het artikel klompen, een minder noodwendig artikel, dat
de schatkist geen geld kost, als het verworpen wordt, kan
hij ook tegenstemmen. De inconsequentie van den heer van
den Heuvel ligt er zeer dik op, omdat hij aldus niet blijft
in de lijn om overal tegen het duurder maken der noodwendige
levensbehoefte, ook voor de plattelandsbevolking, ageert.
De heer Coliin, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Nog een paar korte opmerkingen aan het adres van
den heer Dresselhuys, die meent, dat de Regcering zich aan
inconsequentie heeft schuldig gemaakt. Nu zeg ik: ik kan
niet met even groote zekerheid spreken als de heer ÜTesselhuys,
en in de stukken heb ik gezegd: ik laat de eerste
levensbehoeften vrij, omdat de mogelijkheid bestaat, dat er
een verhooging komt! Dat is in volkomen overeenstemming
met elkaar. Bij de alfremeene beschouwingen heb ik in antwoord
op een opmerking van mejuffrouw Groeneweg nog
eens onderstreept, dat die mogelijkheid niet geheel werd
weggecijferd, en dat er een aantal artikelen waren, waarbij
men overwoog: ook die mogelijkheid moet worden ter zijde
gesteld om 100 pet. zekerheid te krijgen. Dat had betrekking
op verschillende voedingsmiddelen en verder dan die
verschillende voedingsmiddelen strekte zich dat niet uit.
Nu komt het mij voor, dat, wanneer men hier te doen had
met een artikel, dat de Regeering als waarlijk allereerste
levensbehoefte beschouwde, zij verplicht was om consequent
in die lijn door te gaan en te zeggen: hier moet ik het zekere
voor het onzekere nemen. Hier past de eisch van de 100 pet.
zekerheid. Maar een zoodanig artikel acht ik klompen niet
te zijn. Wij hebben het begrip eerste levensbehoeften voornamelijk
opgevat in den zin van voedingsmiddelen, en klompen
behooren niet in die mate tot de eerste levensbehoeften,
dat men daarop ook de volle 100 pet. zekerheid in het leven
zou moeten roepen. In antwoord op een vraag van mejuffrouw
Groeneweg, heb ik die zekerheid uitdrukkelijk beperkt tot
de voedingsmiddelen. De houding, die de Regeering nu aanneemt,
is daarmede niet in strijd.

335
14de VERGADERING. — 29 OCTOBER 1924.
66. Vaststelling eener nieuwe Tariefwet.
(Minister Colijn e.a.)
En als de heer Dresselhuys volhardt, en zegt: ik eisch,
dat de Minister zeggen zal, worden de klompen nu duurder
of worden ze niet duurder, dan zeg ik: in twijfel onthoudt
u en bega geen onvoorzichtigheden door met zooveel stelligheid
te spreken over dingen, die men niet waar kan maken.
Daarom volg ik den heer Dresselhuys op dien weg niet.
De Voorzitter: De heer Dresselhuys vraagt nu in vijfden
termijn het woord. Ofschoon het mij voorkomt, dat er aan
ieder debat een einde dient te komen, stel ik niettemin aan
de Kamer voor, den heer Dresselhuys toe te staan, in vijfden
termijn het woord te voeren.
Daartoe wordt besloten.
Do heer Dresselhnys: Mijnheer de Voorzitter! Wij zullen
moeten begrijpen, dat inderdaad de Minister zich hier aan
een zeer ernstige inconsequentie schuldig maakt.
De Minister heeft hier gesproken over levensmiddelen,
levensbehoeften, maar over klompen heeft hij in de Memorie
van Antwoord, naar aanleiding van een vraag van enkele
leden, gezegd:
„de bestaande vrijstelling van klompen wordt bestendigd;
zij ligt geheel in de lijn van het ontwerp."
Dat is dus geen vermoeden, maar zekerheid.
Wanneer de Minister nu zegt: ik laat de zaak aan de Kamer
Dver, of in zijn laatste betoog feitelijk liet amendement van
den heer Fleskens verdedigt, dan maakt de Minister mijns
inziens zich wellicht ten nadeele der arme plattelandsbevob
king aan een gevaarlijke inconsequentie sclnildig.
De heer Coliin, Minister van Financiën: Mijnheer de Voorzitter!
Ik wil nog slechts opmerken, dat wanneer de heer
Dresselhuys die conclusie zou willen handhaven, hij eigenlijk
verlangt, dat de Minister, indien een dergelijk amendement
werd aangenomen, daaruit de conclusie zou moeten
trekken, dat hij het voorstel van wet niet zou kunnen handhaven.
De geachte afgevaardigde begrijpt heel goed, dat dit
amendement, ongeacht wat daarover vroeger in de stukken
is gezegd, niet van zoodanige beteekenis is, dat de Minister
zich hier niet zou kunnen refereeren aan het oordeel der
Kamer.
De Voorzitter: Mag ik de Commissie van Rapporteurs
verzoeken haar gevoelen over de amendementen mede te
deelen?
De heer de Monté ver Loren, voorzitter van de Commissie
van Rapporteurs, verkrijgt het woord tot het uitbsengen van
rapport en zegt: Mijnheer da A T oorzitter! De Commissie van
Rapporteurs is in haar meerderheid van meening, dat het
amendement van den heer Bierema niet moet worden aangenomen.
Wat het amendement van den heer Fleskens betreft,
is het advies van een meerderheid der Commissie van
Rapporteurs van gelijke strekking.
(Voorzitter e. a.)
Die meerderheid is toch van meening, dat het artikel
„klompen", dat niet in den opzet van het tarief begrepen
was, er thans niet bij amendement behoort te worden ingebracht.
De beraadslaging wordt gesloten.
De Voorzitter: Ik stel voor, om over het amendement van
den heer Bierema (Stuk n°. 11, IV) te stemmen met zitten ea
opstaan.
Daartoe wordt besloten.
De Voorzitter: Ik verzoek den leden, die vóór het amendement
zijn, op te staan.
Ik constateer, dat het amendement van den heer Bierema
niet is aangenomen.
Het amendement van de heeren Fleskens en Bongaerts
(Stuk n\ 23, I) wordt verworpen met 46 tegen 22 stemmen.
Tegen hebben gestemd mejuffrouw Westerman, de heer
Heukels, mevrouw Bakker—Nort, de heeren Staalman, van
der Waerden, van Gijn, Braat, Ter Hall, Bierema, de Monté
ver Loren, Diesselhuys, K. ter Laan, IJzerman, de Boer,
van Zadelhoff, Zijlstra, Schokkjng Tilanus, Rutten, de
Wilde, Weitkamp, van den Heuvel, Schouten, de Groot,
Boon, Snoècï J3^nkemans, Krijgjer^ van Schaik, Gerritzen,
Duymaer van Twist, Marchant, mejuffrou$y_Katz, de heeren
van Rappard, Beumer, Bakker. Engels, Ebels, Leenstra,
Sannes, van Vuuren van Voorst tot Voorst, Albarda, mejuffrouw
Groeneweg, de heeren Schaper, Loerakker en Brau»
tigam.
Vóór hebben gestemd de heeren Hermans, Suring, Nolens,
Rutgers, Fruytier, mejuffrouw Meijer, de heeren van de
Bilt, Ament, Fleslkens, Michielsen, van Sasse van Ysselt,
mevrouw Bronsveld—Vitringa, de heeren Knigge, van
Rijckevorsel, Wintermans, Bulten, Feber, van Rijzewijk,
Deckers, van Dijk, Kuiper en de Voorzitter,
Volgnummer 108 wordt zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De volgnummers 109 en 110 worden achtereenvolgens
zonder beraadslaging en zonder hoofdelijlke stemming aangenomen.
De Voorzitter: In de volgnummers 111, 112 en 113 zijn
door de Regeering wijzigingen aangebracht na het uitbrengen
van het Verslag. Ik onderstel, dat tegen deze wijzigingen
bij de Commissie van Rapporteurs geen bezwaar
bestaat.
De volgnummers 111, 112 en 113 worden achtereenvolgens
zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De behandeling van het ontwerp van wet wordt verdaagd
en de vergadering gesloten.