03.01.2014 Views

Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen

Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen

Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

NR. 4 • augustus ’10<br />

<strong>Groenhuysen</strong><br />

Blad<br />

Informatiemagazine voor cliënten, medewerkers en vrijwilligers van <strong>Groenhuysen</strong><br />

Koffers<br />

gepakt?<br />

pagina 6<br />

Gaten<br />

dichten<br />

pagina 12<br />

Samen leren,<br />

samen zorgen<br />

pagina 18<br />

<strong>Bijzondere</strong> <strong>contacten</strong><br />

Lianne Claassen over het Oerolfestival op pagina 6


c o l u m n<br />

You’ll Never Walk Alone<br />

DDe zomer van 2010 zal als een memorabele zomer de geschiedenis<br />

ingaan. Een zomer waarin Nederland na enkele zinderende<br />

WK-weken op het nippertje naast de wereldbeker greep.<br />

Een zomer waarin Spanje mogelijk opeens iets minder geliefd<br />

werd als vakantieland... Ook voor diverse medewerkers van<br />

<strong>Groenhuysen</strong> is deze zomer een bijzondere periode. Niet zo zeer<br />

vanwege het voetbal, maar wel door hun vakantie die er inmiddels<br />

op zit of die nog in het verschiet ligt. Een vakantie die om<br />

uiteenlopende redenen de zomer van 2010 voor hen bijzonder<br />

maakt. U leest er meer over op pagina 6 en 7.<br />

Net zoals bij het voetbal waarbij achteraf wordt geanalyseerd<br />

wat er goed en fout ging, gaat <strong>Groenhuysen</strong> aan de slag met<br />

een nieuw cliëntveiligheidssysteem. Dit VIM-systeem, waarover<br />

u op pagina 12 en 13 meer leest, analyseert (bijna-)incidenten<br />

in onze zorgverlening. Het stelt ons in staat procedures<br />

en afspraken te verbeteren en continu te blijven werken aan<br />

onze cliëntveiligheid.<br />

Ook het multidisciplinair expertteam op pagina 18 en 19 is<br />

in het leven geroepen om te blijven leren van onze eigen<br />

ervaringen binnen de stichting. Niet alleen in de schoolbanken,<br />

maar ook juist daarbuiten op de ‘gewone’ werkplek.<br />

Het expertteam helpt medewerkers om opgedane kennis in<br />

de dagelijkse zorgpraktijk te brengen. De eerste resultaten<br />

zijn daarbij veelbelovend. Zowel het expertteam als de medewerkers<br />

die met hen werkten, zijn enthousiast over de verbeteringen<br />

die samen tot stand zijn gebracht. Veelbelovend is ook<br />

het proeftraject voor zorg op afstand dat vorige maand startte<br />

en waarover u op de pagina hiernaast meer leest. Een aantal<br />

cliënten van <strong>Groenhuysen</strong> heeft nu thuis een beeldscherm<br />

waarmee met één druk op de knop contact kan worden gelegd<br />

met onze medewerkers. Dit is prettig voor de gebruikers van<br />

de beeldschermen, maar ook voor familie en mantelzorgers<br />

die weten dat hulp snel oproepbaar is. Behalve praktisch, is<br />

het systeem bovendien heel geschikt om ter ontspanning te<br />

gebruiken.<br />

Om mantelzorgers nog een steuntje in de rug te geven, is<br />

vorige maand de eerste <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers<br />

uit gereikt. Met deze pas, waarover u op pagina 5 meer leest,<br />

zijn mantelzorgers onder andere verzekerd van hulp mochten<br />

zij onverwachts uitvallen. De pas is een initiatief van het<br />

nieuwe mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart in Rucphen. Bij<br />

dit steunpunt ontvangen mantelzorgers informatie en advies<br />

over taakverlichting en mogelijkheden voor praktische en financiële<br />

hulp. Als mantelzorger kun je nu eenmaal niet zomaar<br />

stoppen met zorgen en daarom helpen we graag die zorg vol<br />

te houden. Of met een voetbalklassieker anders gezegd: You’ll<br />

Never Walk Alone.<br />

Thed van Kempen<br />

Het <strong>Groenhuysen</strong> Blad is een uitgave<br />

van stichting <strong>Groenhuysen</strong> en wordt<br />

zes maal per jaar verspreid onder<br />

bewoners, cliënten, medewerkers en<br />

vrijwilligers in een oplage van 5.900<br />

exemplaren.<br />

Redactie<br />

Hennie Brons, Marianne Elvé,<br />

Mariëlle Franken, Marielou de Haan<br />

Bladcoördinator<br />

Marianne Elvé – Communicatie<br />

Redactieadres<br />

<strong>Stichting</strong> <strong>Groenhuysen</strong><br />

Postbus 1596<br />

4700 BN Roosendaal<br />

T (0165) 57 40 36<br />

E melve@groenhuysen.nl<br />

Vormgeving<br />

Taalent Communicatie,<br />

Etten-Leur<br />

Fotografie<br />

Nicole Maas<br />

Eindredactie<br />

Marianne Elvé – Communicatie<br />

Drukwerk<br />

Drukkerij Altorffer, Roosendaal


NIEUWS<br />

Zwaai mee met<br />

een les luchtdirigeren!<br />

De Europese primeur van vorig jaar met het luchtdirigeren<br />

door David Dworkin, krijgt een vervolg. De oud-dirigent van<br />

het Metropolitan Orchestra in New York komt 9, 10, 13 en<br />

14 september opnieuw naar <strong>Groenhuysen</strong> om zo’n dertig<br />

medewerkers en vrijwilligers op te leiden tot luchtdirigent.<br />

Wilt u hun opgedane dirigeervaardigheden zelf aanschouwen?<br />

Kom dan naar één van de gratis middagsessies op de<br />

volgende locaties:<br />

9 september 14.00 – 16.00 uur: De Brink (kapel)<br />

10 september 14.00 – 16.00 uur: Wiekendael (kapel)<br />

13 september 14.00 – 16.00 uur: Heerma State (brasserie 1)<br />

14 september 14.00 – 16.00 uur: Kroonestede (restaurant)<br />

Vooraf aanmelden is niet nodig. U kunt gewoon binnenlopen<br />

en naar hartenlust meezwaaien op de tonen van Strauss,<br />

Mozart en Offenbach.<br />

Het luchtdirigeren wordt mede mogelijk gemaakt door<br />

stichting DOEN en het Nederlands Instituut Sport en Bewegen<br />

(NISB). Zij stelden begin dit jaar in totaal 270.000 euro beschikbaar<br />

voor dertig voorbeeldprojecten in Nederland die ouderen<br />

en chronisch zieken stimuleren om te bewegen. Het project<br />

luchtdirigeren van <strong>Groenhuysen</strong> was één van de winnaars.<br />

Gezocht:<br />

vrijwilligers kinderboerderij<br />

Kinderboerderij Minnebeek in de wijk Tolberg in<br />

Roosendaal zoekt vrijwilligers die graag een handje meehelpen<br />

op de boerderij. Naast de huidige kinderboerderijfunctie<br />

krijgt de boerderij een dagbehandeling voor jong<br />

dementerenden. Ook wordt een steunpunt voor ouderen<br />

in de boerderij gevestigd.<br />

De werkzaamheden op de boerderij bestaan uit het toezicht<br />

houden en begeleiden van groepen, het verzorgen<br />

en voeren van de dieren,<br />

het schoonmaken van de<br />

hokken, het bijhouden van<br />

de tuin, de verzorging van<br />

het volkstuintje en overige<br />

voorkomende klusjes. Bij al<br />

deze werkzaamheden staat<br />

het omgaan met kinderen,<br />

cliënten en dieren centraal.<br />

Heeft u interesse, affiniteit met de genoemde doelgroepen<br />

en dieren en kunt u één of meerdere dagdelen<br />

meehelpen op maandag t/m zondag van 8.00 tot 12.00<br />

en van 12.30 tot 17.00 uur? Neem dan contact op met<br />

Joyce de Lange, coördinator van de kinderboerderij en<br />

bereikbaar via 06 - 300 98 480. Bij aanname is een verklaring<br />

van goed gedrag een vereiste.<br />

Zorg op afstand gestart<br />

Het proeftraject ‘zorg op afstand’ is vorige maand gestart. Hennie Brons,<br />

voorzitter van de raad van bestuur, legde samen met mevrouw Vos<br />

vanuit haar huis via het beeldbellen contact met mevrouw Konings in De<br />

Wildenborch. Daarmee was het startsein gegeven. Beide dames maken<br />

deel uit van de groep cliënten die het systeem op proef wil gebruiken.<br />

Mevrouw Konings wilde na de eerste kennismaking al niet anders meer:<br />

“Dit is veel persoonlijker dan gewoon bellen.”<br />

Makkelijk bedienbaar<br />

Het is de bedoeling dat naast de medewerkers van <strong>Groenhuysen</strong>, straks ook andere instanties zoals het ziekenhuis,<br />

gemeenten en ziektekostenverzekeraars via het beeldbellen bereikbaar zijn. Ook is het mogelijk om via het systeem<br />

de lokale berichtgeving te volgen of spelletjes te spelen met andere gebruikers. Computerkennis is niet nood -<br />

zakelijk. Het omgaan met het scherm is eenvoudig en de knoppen spreken voor zich. Mevrouw Konings beaamt<br />

dat: “Ik heb altijd gezegd dat ik geen computer hoef, dat is me veel te ingewikkeld. Hiermee kan ik echter prima<br />

uit de voeten! Ik kan de plaatjes gewoon met m’n vingers op het scherm aantikken om te bellen of om informatie<br />

op te zoeken.”<br />

Ook beeldbellen? Inwoners van de gemeenten Roosendaal, Halderberge, Moerdijk, Rucphen en Steenbergen<br />

kunnen hun interesse aangeven bij de medewerkers van <strong>Groenhuysen</strong> Klantenservice via 0165 – 57 40 00 of<br />

klantenservice@groenhuysen.nl.<br />

3<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


in ’ t z o n n e t j e<br />

De heer en mevrouw Van de<br />

Ree, allebei 82 jaar, wonen<br />

sinds 2,5 jaar in Kerkakkers<br />

in Rucphen. Het echtpaar<br />

ontmoette elkaar in 1960 in<br />

Zuid-Afrika en delen na al<br />

die jaren nog steeds lief en<br />

leed. De heer Van de Ree<br />

neemt een groot deel van de<br />

verzorging van zijn echtgenote<br />

voor zijn rekening.<br />

“Als eerste op<br />

de dansvloer”<br />

4<br />

De heer Van de Ree: “Nadat we uit Zuid-Afrika<br />

naar Nederland kwamen, hebben we altijd in<br />

Oudenbosch gewoond. Daar had mijn familie<br />

een bakkerij en ik heb daar jaren meegeholpen.<br />

Later ben ik nog bij Hak gaan werken, van de<br />

groentenconserven. In het begin hadden we<br />

allebei heimwee naar Zuid-Afrika. Door alle<br />

“Zoals mijn vrouw zegt: het is beter<br />

om te lachen dan te huilen”<br />

onrust die later in het land ontstond, waren<br />

we echter blij dat we naar Nederland zijn<br />

gegaan. Inmiddels hadden we ook een kind<br />

en mijn moeder wilde haar kleinkind zien,<br />

dus zijn we gebleven. We hebben altijd heel<br />

fijn in Oudenbosch gewoond, maar omdat De<br />

Zellebergen opnieuw gebouwd wordt, moesten<br />

we verhuizen. Hier in Rucphen wonen<br />

we ook heel mooi. Het is wat stiller, maar we<br />

wonen dan ook in het groen.”<br />

Danspaar<br />

Sinds mevrouw Van de Ree ongeveer twintig<br />

jaar geleden een beroerte kreeg, zorgt de<br />

heer Van de Ree intensief voor haar. “Na de<br />

beroerte bleef mijn vrouw invalide. Sinds een<br />

knieoperatie is ze nog minder mobiel geworden<br />

en dat is vaak niet makkelijk. Maar zoals<br />

mijn vrouw zegt: het is beter om te lachen dan<br />

te huilen. Vroeger dansten we graag samen,<br />

dat heeft mijn vrouw mij geleerd. Als we<br />

ergens waren, waren wij altijd als eerste op<br />

de dansvloer te vinden. Een ander had daar<br />

eerst een paar biertjes voor nodig, maar wij<br />

niet hoor. Nu doen we zoveel mogelijk mee<br />

aan de activiteiten die in Kerkakkers worden<br />

georganiseerd. Als er eens een barbecue of<br />

een muziekoptreden is, hebben we het allebei<br />

naar ons zin. Voor hobby’s heb ik geen tijd<br />

meer. Bovendien wil ik mijn vrouw niet alleen<br />

laten zitten. We kijken allebei graag tv. Vooral<br />

mijn vrouw is dol op series als ‘As the World<br />

Turns’ of ‘The Bold and the Beautiful’.”<br />

Op stap<br />

“We hebben ook altijd veel gereisd”, vervolgt<br />

de heer Van de Ree. “Een paar jaar geleden<br />

zijn we nog met <strong>Groenhuysen</strong> naar Spanje<br />

geweest. Een uitstapje via <strong>Groenhuysen</strong> Uit!<br />

moeten we ook eens overwegen, dan kom<br />

je nog eens ergens. Zelf met de auto op stap<br />

naar België of ergens in Nederland gaat niet<br />

zo gemakkelijk met de rolstoel. Misschien<br />

moet ik toch nog een ander model auto aanschaffen,<br />

want er zijn nog zat mooie plekken<br />

in Nederland te zien!”<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


Eerste pas voor<br />

mantelzorgers uitgereikt<br />

Mevrouw Van Estrick uit Sint Willebrord heeft vorige<br />

maand als eerste de <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers<br />

ontvangen. Zij ontving de pas uit handen<br />

van wethouder Van Hal van de gemeente Rucphen.<br />

Met de pas is mevrouw Van Estrick ervan verzekerd<br />

dat haar man hulp krijgt als zij onverwachts uitvalt.<br />

Mevrouw Van Estrick liet zich onlangs als mantelzorger<br />

voor haar man registreren bij het nieuwe mantelzorgsteunpunt<br />

De Schuitvaart in Rucphen. Sinds de heer<br />

Van Estrick drie jaar geleden onder andere een hartinfarct<br />

kreeg, is zijn vrouw als mantelzorger zijn steun en<br />

toeverlaat. “Daarmee werd het mijn grootste angst dat<br />

mij iets zou overkomen”, aldus mevrouw Van Estrick.<br />

“Want wie zou er dan wat voor mijn man kunnen betekenen?”<br />

De <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers komt<br />

mevrouw Van Estrick en mantelzorgers met dezelfde<br />

vraag tegemoet. Het werkt eenvoudig: op de pas staat<br />

een telefoonnummer dat gebeld kan worden als de<br />

mantelzorger onverwacht iets overkomt. Mevrouw Van<br />

Estrick: “Ik heb de buurvrouw gevraagd mijn achterban<br />

te zijn. Zij is vaak thuis en weet wat er in geval van<br />

nood moet gebeuren. Ook met <strong>Groenhuysen</strong> kan snel<br />

iets geregeld worden als ik uitval. Dat is echt een hele<br />

geruststelling.”<br />

Initiatief mantelzorgsteunpunt<br />

De <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers is een initiatief<br />

van mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart dat afgelopen<br />

februari van start ging in Rucphen. Marie Augustijn,<br />

consulent bij het mantelzorgsteunpunt: “Mantelzorgers<br />

kunnen bij het steunpunt binnenlopen of een afspraak<br />

maken voor advies over ondersteuningsmogelijkheden<br />

en praktische en financiële hulp. Veel mantelzorgers<br />

zijn niet bekend met de mogelijkheden, maar zij<br />

hoeven niet alles alleen te doen. Zeker bij langdurige<br />

en complexe zorgsituaties kan mantelzorg heel zwaar<br />

worden. Alleen al het combineren van mantelzorg met<br />

het normale gezinsleven, kan een hele opgave zijn. Bij<br />

het mantelzorgsteunpunt helpen we daar graag bij. Wij<br />

weten voor welke vorm van ondersteuning een indicatie<br />

of financiële vergoeding mogelijk is. Het is echter<br />

aan de mantelzorger om te beslissen welke vorm van<br />

ondersteuning gewenst is.”<br />

Mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart<br />

is gevestigd aan Schuitvaart 39 in<br />

Rucphen en geopend op maandag,<br />

dinsdag en donderdag van 9.00 tot<br />

17.00 uur. U kunt gewoon binnenlopen<br />

of een afspraak maken met<br />

Marie Augustijn via 0165 – 34 36 96<br />

of 06 – 123 06 327.<br />

Wat schaft de pot?<br />

Dit jaar nemen we een kijkje in de keuken bij de kleinschalige<br />

woonvormen waar medewerkers en cliënten samen koken.<br />

Natuurlijk vragen we hen ook naar hun favoriete recept. Dit<br />

keer gaan we langs bij de groepswoning Alexanderhof in<br />

Kroonestede (Hoeven).<br />

Wilma van Egmond, verzorgende: “Wij gaan drie keer per week<br />

met een cliënt naar de supermarkt om daar onze dagelijkse<br />

boodschappen te doen. Behalve dat het voor de bewoners leuk<br />

is om mee te gaan, biedt het assortiment ons meer mogelijkheden<br />

om te variëren met het menu. Met de bewoners stemmen<br />

we af wat er gegeten wordt. Soms proberen we daarbij iets<br />

uit dat de bewoners niet kennen, venkel bijvoorbeeld. Ons<br />

streven is in ieder geval altijd om seizoensgebonden producten<br />

te gebruiken. Zo hebben we de afgelopen weken genoten van<br />

de rabarbertijd. Bij het schoonmaken ervan kwamen automatisch<br />

de verhalen van vroeger weer naar boven, heel leuk.<br />

Het rabarber toetje is zeker met warm weer erg lekker.”<br />

Mevrouw Korsmit is cliënt van de groepswoning en staat bekend<br />

om haar verfijnde snijkunsten. “Voor alles wat fijngesneden<br />

moet worden, word ik gevraagd. Van savooiekool tot andijvie:<br />

ik doe het graag want ik kan moeilijk stilzitten. Vroeger hadden<br />

mijn man en ik een moestuin. Daar konden de buren vaak ook<br />

van meegenieten. Vooral rode kool vind ik nog steeds lekker.<br />

Wel met goudrenetten erin hoor, geen andere appels. Toen ik<br />

nog zelf kookte, deed ik dat meestal voor twee dagen tegelijk.<br />

Dan maakte ik soep voor vooraf en kookte pap voor het toetje.<br />

Van onze oude moestuin hebben we nog steeds plezier. Sinds<br />

kort staan in de tuin van Kroonestede enkele tomatenplanten<br />

die uit onze tuin zijn voortgekomen!”<br />

Rabarbertoetje<br />

Ingrediënten voor 4 personen:<br />

• 300 gram rabarber<br />

• Suiker of zoetstof<br />

• Vanillevla<br />

Bereiding:<br />

Snijd de witte voet<br />

van de rabarber weg en was de<br />

stengels goed met water. Verwijder<br />

bij wat oudere stronken de schil van<br />

de stengels. Snijd de rabarber in stukjes<br />

van 1,5 cm. Breng de rabarber met weinig water op laag<br />

vuur aan de kook. Laat met het deksel op de pan circa 15<br />

minuten koken tot de stukjes rabarber uit elkaar vallen. Voeg<br />

naar smaak suiker of zoetstof toe. Laat de rabarber afkoelen.<br />

Serveer met een scheut vanillevla bovenop. Eet smakelijk!<br />

5<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


Volop va<br />

“De dag zelf was één groot feest”<br />

Corné van de Watering, adviseur Control bij <strong>Groenhuysen</strong>,<br />

heeft afgelopen juni een bijzondere fiets’vakantie’ gehad. Corné:<br />

“Op 3 juni vond het jaarlijkse wielerevenement Alpe d’HuZes<br />

plaats. Bij dit evenement rijden deelnemers zes keer de Alpe<br />

d’Huez op om geld in te zamelen voor het Koningin Wilhelmina<br />

Fonds (KWF) dat zich richt op kankerbestrijding. Ik reed mee<br />

voor Tegenkracht, de <strong>Stichting</strong> Kanker en Sport. Dat deed ik om<br />

mijn overleden oud-fietsmaat en oud-collega Jelle Wolthuizen<br />

te eren die Tegenkracht oprichtte. Hij was ervan overtuigd dat<br />

mensen met kanker baat hebben bij sporten. Lichamelijk was<br />

ik goed op Alpe d’HuZes voorbereid en de leuke reacties die<br />

ik vooraf kreeg motiveerden me enorm. De dag zelf was één<br />

groot feest met onder andere alle toeschouwers die ons aanmoedigden.<br />

In totaal heb ik zo’n € 1550,- opgehaald voor KWF<br />

en Tegenkracht, een mooi bedrag. Het fietsen was ik nog niet<br />

beu, afgelopen maand ben ik weer op fietsvakantie geweest. Dit<br />

keer naar de Mont Ventoux in Frankrijk.” www.tegenkracht.nl<br />

6<br />

Lianne Claassen, activiteitenbegeleidster bij De Brink en<br />

De Eglantier, ging in juni voor de achtste keer een week<br />

naar het Oerolfestival op Terschelling. Een festival waarbij<br />

theater voorstellingen centraal staan. Lianne: “Het klinkt wat<br />

vreemd, maar het festival is voor mij de gelukkigste week van<br />

het jaar. Ik geniet daar zo van. Het begint al op de boot vanuit<br />

Harlingen, dan laat je het vaste land als het ware los. Ook<br />

op het eiland zelf heb je continu bijzondere ontmoetingen.<br />

De groep met wie ik ga, bestaat meestal uit zo’n 6 personen.<br />

Die heeft geen vaste samenstelling, ik vind het juist boeiend<br />

om ieder jaar andere mensen mee te vragen. Naast het gratis<br />

straattoneel, worden ook voorstellingen op locatie georganiseerd<br />

zoals het strand, een bos, een weiland of in een klein schuurtje. De geluiden en effecten van<br />

de omgeving maken zo’n voorstelling extra bijzonder. Ook het bemachtigen van de kaarten is voor<br />

mij een sport geworden. Het betekent uren van tevoren op de parkeerplaats wachten, maar dat heb<br />

ik er graag voor over.”<br />

“Het is voor mij de gelukkigste week van het jaar”<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


kantie!<br />

“Wij zijn besmet met<br />

het Afrika-virus!”<br />

Marius Vergouwen, manager bij St. Anna<br />

en St. Louis in Oudenbosch, vertrekt volgende<br />

maand met echtgenote Monique naar<br />

Kenia. Marius: “Monique en ik zijn met<br />

het Afrika-virus besmet. In Kenia gaan we<br />

eerst naar het Masai Mara National Park,<br />

waar we de grote trek van de gnoe’s hopen<br />

te zien. Daarna gaan we verder het land<br />

in. Onderweg kamperen we; dichter bij de<br />

dieren kun je niet komen. Zo hebben we<br />

al eens een olifant en een nijlpaard bij de<br />

tent gehad. Tijdens onze reis bezoeken we<br />

ook enkele missieposten van de Keniaanse<br />

provincie van de zusters van St. Anna. De<br />

provincie bestaat uit ongeveer 140 zusters<br />

die op 19 plaatsen in Zuidwest Kenia werken.<br />

De zusters hebben zieken huisjes en<br />

scholen opgezet waar ook dove, blinde en<br />

gehandicapte kinderen les krijgen. Zuster<br />

Mechtilda, met wie ik op de foto sta, is één<br />

van de vijf grondleggers van deze congregatie<br />

in Kenia. Bij de zusters hopen we<br />

vooral meer contact te maken met de lokale<br />

bevolking, dat lijkt ons heel bijzonder.”<br />

“De blauwe zee,<br />

de palmbomen, het<br />

strand: geweldig”<br />

Manuela Perinotto en Mieke van de Laar, medewerksters van dagbehandeling<br />

Buitenhof, gingen in juni samen op vakantie naar de streek Algarve in Portugal. Manuela:<br />

“De man van Mieke geeft niet om vliegvakanties, terwijl Mieke heel graag een keer wilde<br />

vliegen. Toen mijn vriend afgelopen winter opperde dat ik dan wel een keer met Mieke op<br />

vakantie kon gaan, hebben we meteen geboekt! Mieke: “Ik viel letterlijk van mijn stoel<br />

toen ze het me via een sms vertelde. Portugal leek me helemaal het einde, dus dat werd<br />

onze bestemming. Eenmaal daar moest Manuela me elke dag even in mijn arm knijpen.<br />

Die blauwe zee, de palmbomen, het strand: geweldig!” Manuela: “We hebben echt genoten<br />

en kwamen in die week tijd tekort! In het vliegtuig op weg naar huis hebben we al<br />

gezegd dat we dit erin gaan houden. Nu is echter de vakantie met mijn gezin aan de beurt.<br />

We gaan voor het eerst met onze boot naar Frankrijk, ook spannend!”<br />

7<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


o n s k e n t o n s<br />

Peggy Jaspers, 34 jaar, is zorgcoördinator<br />

bij de dagbehandeling in Wiekendael en<br />

woont in Hoeven. Peggy kreeg de pen van<br />

Anje Langbroek.<br />

Waar kunnen ze jou ’s nachts voor<br />

wakker maken?<br />

“Om een duik te maken, dat doe ik heel<br />

graag. Samen met een goede vriend struin<br />

ik regelmatig Zeeland af. En ondanks dat<br />

we onderwater niet kunnen praten, is het<br />

altijd heel gezellig.”<br />

Wat is de mooiste plek ter wereld?<br />

“Maastricht, daar kom ik vandaan en daar<br />

ligt nog steeds mijn hart. Ik ga geregeld<br />

terug om mijn familie te bezoeken en<br />

dat is echt thuiskomen. Samen met mijn<br />

moeder ga ik dan lekker winkelen of<br />

ergens iets eten.”<br />

Wat is jouw droom?<br />

“Om ooit nog eens te duiken op het rif in<br />

Australië. Het moet er prachtig zijn en<br />

het lijkt me echt een kick om daar manta’s<br />

(grote roggen, red.) en walvishaaien te<br />

zien. Dat zo’n manta dan als een soort<br />

tapijt boven je langs zwemt, dat lijkt me<br />

geweldig!”<br />

Waar heb je het laatst om gelachen?<br />

“Ik vind het belangrijk om positief in het<br />

leven te staan en lach veel. Ook op het<br />

werk hebben we als motto ‘een dag niet<br />

gelachen, is een dag niet geleefd’. We<br />

werken hard, maar hebben ook tijd om te<br />

lachen. Bovendien houden we onderling<br />

wel van een dolletje, dat maakt je team<br />

ook sterker.”<br />

Aan wie geef je de pen door en waarom?<br />

“Aan Petra Buermans, praktijkverpleegkundige<br />

bij <strong>Groenhuysen</strong>. Zij is een echte<br />

vakvrouw met hart voor de stichting. We<br />

kunnen voor alles bij haar terecht en voor<br />

onze afdeling is Petra dan ook onze steun<br />

en toeverlaat.”<br />

Vakantieweek<br />

Oostkwartier<br />

In Oostkwartier zijn de bewoners<br />

‘met de boot’ op reis geweest. Alle<br />

medewerkers en vrijwilligers waren<br />

verkleed als matrozen en de activiteiten<br />

werden op het thema ‘water’<br />

afgestemd. Zo voer de eerste dag<br />

een bootje langs de verschillende<br />

woningen met muziek en allerlei<br />

lekkers aan boord. ’s Middags ging<br />

één groep varen op de Biesbosch<br />

en werd voor de thuisblijvers een<br />

bingo georganiseerd. De tweede dag<br />

verzorgde het zeemanskoor “De<br />

Markmakkers” een optreden dat veel<br />

waardering kreeg. Alweer halverwege<br />

de vakantie waren kinderen<br />

van de plaatselijke Mariaschool te<br />

gast om samen met de bewoners een<br />

speurtocht door het huis te maken.<br />

Jong en oud samen: altijd een prachtige<br />

combinatie! Op de vierde dag<br />

werd de musical ‘Vakantieplezier op<br />

Oostkwartier’ opgevoerd. Hieraan<br />

namen tien bewoners deel in allerlei<br />

verschillende rollen: een verteller,<br />

een kapitein, enkele matrozen en<br />

een gemengd reisgezelschap. De<br />

bekende liedjes zorgden voor sfeer<br />

en er werd volop meegedeind. Op de<br />

laatste vakantiedag ging de tweede<br />

groep naar de Biesbosch en was er<br />

wederom voor de thuisblijvers een<br />

bingo. Uiteraard was tijdens de<br />

va kantieweek ook aan de bedlegerige<br />

bewoners gedacht. Zij werden<br />

voorgelezen en gemasseerd. Zo werd<br />

het voor iedereen een prachtige<br />

vakantieweek die dankzij de extra<br />

inzet van eigen medewerkers, vrijwilligers<br />

en familieleden gerealiseerd<br />

kon worden.<br />

Cliëntenraad<br />

geïnstalleerd<br />

Na de opening van de laatste huiskamerwoning<br />

afgelopen voorjaar, werd<br />

het tijd voor Kroevenhove om een<br />

cliëntenraad op te richten. Het hebben<br />

van een cliënten raad is een wettelijke<br />

basis voor de medezeggenschap<br />

van cliënten en kan bijdragen<br />

aan de kwaliteit van de zorg. Zo<br />

heeft de cliëntenraad in het bijzonder<br />

de taak om de gemeenschappelijke<br />

belangen van de cliënten die in<br />

Kroevenhove wonen, te behartigen.<br />

Daarnaast neemt één van de leden<br />

zitting in de centrale cliëntenraad<br />

van <strong>Groenhuysen</strong> waar de belangen<br />

van cliënten stichtingsbreed worden<br />

besproken. In de cliëntenraad<br />

moeten zowel de intramurale als<br />

extramurale cliënten vertegenwoordigd<br />

zijn. De vertegenwoordiging<br />

van de extramurale cliënten nemen<br />

mevrouw Jonckhere en mevrouw<br />

Ridders op zich. De intramurale<br />

cliënten worden vertegenwoordigd<br />

door mevrouw Van Beers, mevrouw<br />

Bruntink, mevrouw Leysen en me -<br />

vrouw Uijtdewillegen. De cliëntenraad<br />

van Kroevenhove is 3 juni<br />

officieel geïnstalleerd (helaas niet<br />

voltallig op de foto aanwezig).<br />

8<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


o p l o c at i e<br />

Smullen van het<br />

witte goud<br />

In Markant hebben de bewoners<br />

in juni de handen uit de mouwen<br />

gestoken om samen te kunnen genieten<br />

van asperges van het Bra bantse<br />

land. Ondanks dat er vele kilo’s<br />

klaarlagen, was het gezamenlijk<br />

schillen een eitje. Bovendien riep<br />

het herinneringen op aan vroeger<br />

waarbij iedereen met elkaar de<br />

erwtjes zat te doppen of de bonen<br />

te ‘lezen’. Wat dat betreft haalt het<br />

kant-en-klaar gemak van de supermarkt<br />

het romantische plaatje van<br />

vroeger wel weg. Bovendien smaken<br />

asperges ‘van eigen land’ veel<br />

lekker der, zeker na al het werk dat<br />

er voor verzet is! Want gesmuld werd<br />

er van het witte goud. De live muziek<br />

van een accordeonist maakte de<br />

maaltijd bovendien compleet.<br />

Spaanse sferen<br />

Muziekavond in<br />

de Rozenkrans<br />

De bewoners van de Rozenkrans<br />

in Sint Willebrord hebben onlangs<br />

een gezellige dansavond gehad.<br />

Kees Tak van de Four Tak bracht<br />

daarbij mooie liedjes van vroeger<br />

en nu ten gehore. Zo werd luidkeels<br />

meegezongen met liedjes als ‘Onze<br />

poes en buurmans kater’ en ‘Kus me<br />

voor de laatste keer’. Oud sentiment,<br />

maar zeker prachtig om te horen.<br />

De meeste bewoners waren op de<br />

feestavond aanwezig en gingen<br />

ook allemaal de dansvloer op. Het<br />

‘roeien’ waren ze nog niet vergeten.<br />

Natuurlijk ontbraken een lekker hapje<br />

en een drankje niet en de avond<br />

vloog dan ook voorbij. Na al die<br />

gezelligheid ontstond het voornemen<br />

om dit snel nog eens over te doen!<br />

Pannenkoeken in<br />

De Bloemschevaert<br />

In Roosendaal leek er onlangs een<br />

nieuw pannenkoekenhuis bij te zijn<br />

gekomen. Dat was niet het geval,<br />

maar De Bloemschevaert leek<br />

er voor een dag wel sterk op. Een<br />

heerlijke baklucht op de benedenverdieping<br />

lokte menig bewoner<br />

naar het restaurant. Daar kon men<br />

kiezen uit diverse pannenkoeken.<br />

Die met appel waren favoriet, maar<br />

ook de pannenkoeken met spek<br />

gingen er vlot in. Uiteraard was een<br />

‘gewone’ pannenkoek ook mogelijk<br />

die dan ouderwets met suiker of<br />

stroop werd versierd. Welke smaak<br />

er ook gekozen werd, het was hoe<br />

dan ook smullen geblazen en de<br />

bewoners genoten zichtbaar van dit<br />

pannenkoekenfestijn. De pannenkoeken<br />

zullen dan ook zeker vaker<br />

op het menu komen!<br />

Het groepswonen in Kroonestede heeft een Spaanse vakantieweek achter<br />

de rug en schreef daar een gedicht over. Hieronder een impressie:<br />

Wat een plezier was er op onze Playa del Pletz<br />

Zo nu en dan klonk er wat Spaans geklets<br />

Want zo zijn wij onze Spaanse week gestart<br />

Onze señors en señora’s werden meteen met een Spaanse les getart<br />

We leerden Si en No, buenos dias, ola en gracias<br />

Dat komt in een Spaanse vakantieweek altijd wel goed van pas<br />

Por favor café, por favor té<br />

Eigenlijk viel die Spaanse taal best mee<br />

Vrijdag waren we bij onze laatste vakantiedag aanbeland<br />

Een vakantie met een Gouden rand<br />

We hebben genoten van vele leuke dingen, maar vooral van elkaar<br />

en dat is ons allen, zeer zeker, heel erg dierbaar<br />

9<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


o p l o c at i e<br />

’t Klokkebaaike<br />

op stap<br />

De bewoners van ’t Klokkebaaike<br />

in De Vlegter zijn samen op stap<br />

geweest. Met enkele vrijwilligers<br />

werd eerst restaurant De Cockpit bij<br />

Seppe bezocht. Omdat het prachtig<br />

weer was, kon daar op het terras worden<br />

genoten van koffie en thee met<br />

gebak. Daarna stond een gezellige<br />

dag Etten-Leur op het programma.<br />

Samen met de vrijwilligers werd<br />

een rondje winkelcentrum gedaan.<br />

De bewoners keken hun ogen uit<br />

hoe het de afgelopen jaren allemaal<br />

veranderd was. Tussen het shoppen<br />

door werd er samen geluncht, waarna<br />

iedereen er weer met hernieuwde<br />

energie tegenaan kon. Als afsluiting<br />

van een geslaagde dag werd er nog<br />

een terrasje gepakt, want ook nu<br />

werkte het weer goed mee. Moe,<br />

maar voldaan keerde iedereen weer<br />

huiswaarts!<br />

Zegge viert feest<br />

Bezoekers van het steunpunt en de<br />

dagverzorging in Zegge hebben<br />

Teamuitje Klant<br />

& Markt<br />

De afdeling Klant & Markt heeft<br />

het jaarlijkse teamuitje op Fort de<br />

Hel in Willemstad gevierd. Het werd<br />

een dag die letterlijk en figuurlijk de<br />

geschiedenis in ging. Na ontvangst<br />

door Napoleon, verkenden de medewerkers<br />

verkleed als soldaten het<br />

fort. Daarbij kwamen allerlei activiteiten<br />

aan bod, zoals boogschieten,<br />

roeien, een touwbaan beklimmen en<br />

een paintball-estafette. Ook werd<br />

onder begeleiding van een echte<br />

kunstenaar een schilderij op glas<br />

gemaakt. Bij al deze activiteiten werden<br />

de samenwerking, communicatie<br />

en creativiteit zwaar op de proef<br />

gesteld, maar het was duidelijk dat<br />

Klant & Markt dit wel aankon! Ook<br />

voor een frisse duik en dus een<br />

nat pak werd niet teruggedeinsd.<br />

Gelukkig was het een zonovergoten<br />

middag! Het avontuur werd afgesloten<br />

met een heerlijke barbecue waarbij<br />

onder het genot van een drankje<br />

deze gezellige en onvergetelijke dag<br />

nog eens besproken werd.<br />

vorige maand het vijfjarig jubileum<br />

van het steunpunt gevierd (zie ook<br />

pagina 14). Samen met de bezoekers<br />

van de steunpunten Gagelstede,<br />

St. Janshof, De Schuitvaart<br />

en Antoniushof werd een gezellig<br />

feestje gevierd. Behalve koffie en<br />

gebak waren er ook muzikale traktaties<br />

van zanger Kees Tak en Angeline’s<br />

act. De bezoekers kijken uit naar de<br />

bouw van het nieuwe steunpunt dat<br />

na de bouwvakvakantie begint.<br />

10 jaar<br />

Gagelstede<br />

De bewoners en bezoekers van<br />

steunpunt Gagelstede hebben<br />

afgelopen juni in besloten kring het<br />

tienjarig bestaan van het steunpunt<br />

gevierd. Op het binnenplein was<br />

een grote tent met verschillende<br />

zithoeken geplaatst. Oranje vlaggetjes<br />

en gekleurde lampen maakten<br />

de sfeer compleet. Na de opening<br />

van het feest met koffie en een vers<br />

gebakken appelflap, sprak manager<br />

Carien de Jong een kort woord.<br />

Daarna werd door kok Rob Douze<br />

een heerlijk buffet geserveerd.<br />

Terwijl iedereen genoot van al het<br />

lekkere eten, stelden de disjockeys<br />

zich op. Ondanks de volle buiken<br />

gingen de voeten van de vloer en<br />

werd er volop gedanst en meegezongen<br />

met de bekende Hollandse klanken.<br />

Er ging zelfs een polonaise via<br />

de trappen, de trappenhal en over<br />

de galerij weer terug de tent door!<br />

Door woningcorporatie Thuisvester<br />

werd nog een mooi cadeau aangeboden<br />

waarbij de bewoners kunnen<br />

kiezen uit nieuwe plantenbakken of<br />

een mooi beeld voor op het binnenplein.<br />

Ook na afloop van het feest<br />

bleef de saamhorigheid en werd er<br />

samen opgeruimd, zodat iedereen<br />

moe maar zeer voldaan naar huis<br />

ging. Nu wordt er in Sint Willebrord<br />

uitgekeken naar de volgende jubilea.<br />

In november is De Rozenkrans aan<br />

de beurt met een vijfjarig jubileum.<br />

In 2012 volgt de dagverzorging van<br />

de Gagelstede die dan ook tien jaar<br />

bestaat.<br />

10<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


o p l o c at i e<br />

Uitje voor<br />

vrijwilligers<br />

Als dank voor hun geweldige inzet<br />

en enthousiasme, kregen de vrijwilligers<br />

van Oostkwartier onlangs<br />

een uitstapje aangeboden. Na een<br />

heerlijke brunch werd met ruim<br />

dertig personen richting Etten-Leur<br />

gereden. Daar stond bij de aspergeen<br />

wijnboerderij de Santspuy de<br />

koffie met versgebakken appelcake<br />

al klaar. Ook het zonnetje liet goed<br />

van zich spreken. Voor de uitleg<br />

over de druiventeelt werd eerst de<br />

wijngaard bezocht. Daarna was<br />

het aspergeveld aan de beurt. Bij<br />

de teelt komt meer kijken dan je in<br />

eerste instantie kunt bedenken, ontdekten<br />

de vrijwilligers. Nog steeds<br />

volop in de zonneschijn, werd het<br />

bezoek afgesloten met een likeurenproeverij.<br />

Ook was er de mogelijkheid<br />

om asperges, likeuren en<br />

andere producten te kopen. Alles<br />

van eigen bodem en productie, dus<br />

verser kon niet. Daarna was er nog<br />

ruimte genoeg voor het uitgebreide<br />

koud en warm buffet dat bijzonder<br />

in de smaak viel. Deze gezellige<br />

en zonnige dag was een geslaagd<br />

bedankje voor de warme zorg die<br />

de vrijwilligers het hele jaar aan de<br />

bewoners schenken.<br />

Teambuilding<br />

Kroevenhove<br />

De medewerkers van Kroevenhove<br />

hebben als teambuilding een avond<br />

voor elkaar gekookt. Het team was<br />

opgesplitst in vier verschillende<br />

groepen met ieder tien personen.<br />

Nadat was uitgezocht wie bij wie<br />

zat, moest samen het menu en een<br />

thema bepaald worden. Dat varieerde<br />

van het WK tot rood en roddels. Ook<br />

moest de onderlinge rol verdeling<br />

afgestemd worden. Daarna konden<br />

de medewerkers nog niet aan de<br />

slag, want eerst werd er uitleg gegeven<br />

over veilig voedsel, gastvrijheid<br />

en het samenstellen van een verantwoorde<br />

maaltijd. Na deze leerzame<br />

uitleg, kon er echt gekookt gaan<br />

worden. Twee groepen gingen achter<br />

de potten en pannen, de andere<br />

twee dekten de tafels en maakten<br />

alles voor het eten in orde. Daarbij<br />

kookte de ene groep uiteraard voor<br />

de andere, zodat iedereen uiteindelijk<br />

te eten kreeg. Voordat het echter<br />

zover was, werden de gerechten<br />

eerst aan elkaar gepresenteerd.<br />

Daarna kon er onder het genot van<br />

het zelfbereide eten gezellig bijgepraat<br />

worden. Het werd een gezellige<br />

teambuilding waarbij iedereen<br />

een bloemetje en later ook een certificaat<br />

ontving als dank voor de<br />

geslaagde scholing.<br />

Melodieën-express<br />

in De Brink<br />

Bewoners van De Brink hebben<br />

intens genoten van de uiteenlopende<br />

optredens van eigen medewerkers<br />

in de revue ‘Melodieën-express’. Ze<br />

kregen een gezellige ouderwetse<br />

revue te zien uit de jaren ‘70 met liedjes,<br />

sketches, dansen en gedichten.<br />

Herkenbare elementen uit de revue<br />

van vroeger, maar opgefrist met<br />

liedjes uit deze tijd van Frans Bauer,<br />

Marianne Weber en Willeke Alberti.<br />

Het gevarieerde programma telde<br />

maar liefst vierentwintig onderdelen<br />

die verschillende emoties bij de<br />

bewoners teweeg brachten. Tijdens<br />

de vrolijke feestliederen, de komische<br />

Griekse Sirtaki en de Western<br />

Saloon deinden de gasten mee op<br />

hun stoel. Zichtbare ontroering<br />

was er bij de dames in de zaal bij<br />

het aanhoren van het gedicht ‘Je<br />

Moeder’. De optredens maakten op<br />

de bewoners veel meer indruk dan<br />

menig ander optreden van een ingehuurde<br />

artiest. De elf medewerkers<br />

hadden er dan ook veel tijd ingestoken.<br />

Gedurende drie maanden<br />

hebben zij onder de bezielende en<br />

deskundige begeleiding van regisseur<br />

Freddy van Erven gerepeteerd.<br />

Al die inspanningen hebben geleid<br />

tot een prachtig eindproduct, waar<br />

zowel de bewoners als de ‘artiesten’<br />

met genoegen op terugkijken<br />

en waar nog weken over nagepraat<br />

werd.<br />

Wilt u locatienieuws aanleveren? Voor de uitgave van oktober kunt u, in verband met de productieperiode van het blad, tot 30 augustus een bericht<br />

aanleveren van circa 200 woorden. Bij voorkeur mailt u de tekst naar communicatie@groenhuysen.nl. Per post kunt u het sturen naar afdeling<br />

Communicatie, Postbus 1596, 4700 BN Roosendaal. De redactie behoudt zich het recht voor om uw tekst te bewerken en/of in te korten.<br />

11<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


Veiligheid<br />

& de<br />

gatenka<br />

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Het spreekwoord windt er geen doekjes om. Het drukt uit dat waar er<br />

gewerkt wordt, ongelukken gebeuren. Ook in de zorg. Dat neemt niet weg dat je van fouten kunt leren. Dat heeft<br />

<strong>Groenhuysen</strong> voor ogen met een nieuw VIM- en calamiteitensysteem. Een systeem dat de ‘gaten’ in onze werkmethodes<br />

opspoort om zo de cliëntveiligheid nog verder te verbeteren.<br />

12<br />

VVIM staat daarbij voor Veilig<br />

Incidenten Melden. Met veilig wordt<br />

bedoeld dat je als medewerker erop<br />

kunt vertrouwen dat het melden van<br />

een (bijna-)incident geen persoonlijke<br />

negatieve gevolgen heeft. Want<br />

ondanks dat het niet leuk is om een<br />

fout te maken, kan het melden ervan<br />

heel waardevol zijn voor de organisatie.<br />

Dankzij die melding wordt<br />

duidelijk wat er niet goed georganiseerd<br />

is en krijgt de organisatie een<br />

kans om dat te verbeteren. Van fouten<br />

leren in plaats van iemand erom<br />

te veroordelen, staat dan ook bij het<br />

VIM-systeem voorop.<br />

Veiliger en beter<br />

“Landelijk gezien is er veel aandacht<br />

voor veiligheid in de zorg”,<br />

aldus Marijke Kreike. Marijke is<br />

adviseur Zorg en maakt deel uit<br />

van het cliëntveiligheidsteam van<br />

<strong>Groenhuysen</strong>. “Denk bijvoorbeeld<br />

aan de berichten over het grote aantal<br />

mensen dat landelijk gezien overlijdt<br />

als gevolg van onjuist medicatiegebruik.<br />

Juist omdat we zo met<br />

veiligheid bezig zijn, krijgen deze<br />

berichten veel aandacht. Daardoor<br />

kan het beeld ontstaan dat het niet<br />

goed gaat in de zorg. Dat is echter<br />

niet het geval. Er worden niet meer<br />

fouten gemaakt dan vroeger, maar<br />

er wordt wel meer aandacht aan<br />

besteed. Juist om ervan te leren<br />

en zo de zorg veiliger en beter te<br />

maken. Ook bij <strong>Groenhuysen</strong> is het<br />

cliëntveiligheidsteam niet in het<br />

leven geroepen omdat onze zorg<br />

niet veilig zou zijn. Dat is het zeker<br />

wel, maar we willen het nog veiliger<br />

maken en eraan werken om onveilige<br />

situaties te voorkomen.”<br />

In de genen<br />

“Met het inzicht dat je van fouten<br />

kunt leren, is de zorgbranche klaar<br />

voor de volgende stap op de zogenaamde<br />

cultuurladder”, vervolgt<br />

Marijke. “Nu bevinden we ons nog<br />

onderaan die ladder met de houding<br />

‘wij maken geen fouten’. De<br />

volgende trede is de houding ‘wij<br />

leren van fouten’. Daarna volgen<br />

‘wij weten waar risico’s zitten’, ‘wij<br />

minimaliseren risico’s’ en tot slot<br />

‘veiligheid zit in onze genen’. De<br />

zorgbranche is wat dat betreft echt<br />

achtergebleven bij andere bedrijven.<br />

Een bedrijf als Shell bijvoorbeeld,<br />

heeft die veiligheid al lang in de<br />

genen zitten. Daar loop je bij wijze<br />

van spreken de trap niet op zonder<br />

je vast te houden aan de leuning.<br />

Shell heeft er dertig jaar over gedaan<br />

om zover te komen. Wij kunnen van<br />

dergelijke bedrijven leren en hopen<br />

die veiligheid wat vlugger in onze<br />

genen te krijgen.”<br />

Gatenkaas<br />

Maar hoe gaan we bij <strong>Groenhuysen</strong><br />

het beklimmen van die cultuurladder<br />

dan aanpakken? Marijke:<br />

“Het begint met het bewustzijn dat<br />

we mensen zijn en dat er dus fouten<br />

gemaakt worden. De enige manier<br />

om daarna de ladder te beklimmen<br />

is een open cultuur, vertrouwen in<br />

elkaar en het blijvend willen leren<br />

van gemaakte fouten. Die fouten<br />

melden we nu al in het MIC-systeem<br />

dat staat voor Melding Incidenten<br />

Cliënten. De MIC-meldingen die<br />

nu binnen <strong>Groenhuysen</strong> worden<br />

gedaan zijn echter vooral ‘echte’<br />

incidenten. Met het VIM-systeem<br />

willen we verder gaan dan alleen<br />

dat. Incidenten, maar ook bijnaincidenten<br />

en onveilige situaties<br />

willen we na melding analyseren<br />

om deze in de toekomst te voorkomen.<br />

Onderzoek in de zorgbranche<br />

wijst namelijk uit dat de incidenten<br />

die naar voren komen, het topje van<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


astheorie<br />

de ijsberg zijn. Dit zijn calamiteiten<br />

waarbij een zeer ernstig incident<br />

plaatsvindt met blijvende schade of<br />

zelfs de dood als gevolg voor de cliënt.<br />

Aan zo’n calamiteit gaan in de<br />

praktijk al tien soortgelijke incidenten<br />

vooraf die voor de cliënt gelukkig<br />

met een sisser afliepen. Aan die<br />

tien incidenten liggen bovendien<br />

weer honderd bijna-incidenten ten<br />

grondslag. Dit zijn incidenten die<br />

de cliënt niet hebben bereikt, maar<br />

dit evengoed wel hadden kunnen<br />

doen. Dat betekent dat enkele veiligheidsbarrières<br />

in de werkwijzen<br />

niet werkten, maar één wel waardoor<br />

het incident niet aan het licht<br />

is gekomen. Zie het als een aantal<br />

kaasblokjes dat achter elkaar staat:<br />

een mogelijk gevaar heeft door het<br />

gat van het eerste kaasblokje kunnen<br />

glippen. Het volgende kaasblokje<br />

kan alsnog een barrière zijn,<br />

maar ook die heeft weer gaten. Bij<br />

succesvolle barrières lukt het het<br />

gevaar niet om door alle ‘gaten’ te<br />

“Wordt zo’n ‘gat’ niet<br />

gemeld, dan kan het ook<br />

nooit gedicht worden.”<br />

komen. Bij falende barrières wel,<br />

waardoor er een incident ontstaat.<br />

Door ook bijna-incidenten te melden<br />

en te onderzoeken, kunnen we<br />

de ‘gaten’ in ons systeem dichten.<br />

Wordt zo’n gat niet gemeld, dan kan<br />

het ook nooit gedicht worden.”<br />

Cruciale rol<br />

Het bovenstaande maakt duidelijk<br />

dat verzorgenden en behandelaren<br />

een cruciale rol hebben bij cliëntveiligheid.<br />

Als medewerker heb je<br />

de beste plek om een onveilige situatie<br />

op te merken. “Het is dan ook<br />

aan de managers om medewerkers<br />

zich in de eerste plaats veilig te<br />

laten voelen om (bijna-)incidenten<br />

te melden”, aldus Marijke. “Dat betekent<br />

dus zonder wijzend vingertje<br />

naar degene die meldt of een vergissing<br />

heeft begaan. We gaan er daarbij<br />

vanuit dat de fout heeft kunnen<br />

ontstaan doordat proce dures, afspraken<br />

en veiligheids barrières ontbreken<br />

of niet goed functioneren. Daarnaast<br />

moet duidelijk zijn waarom het melden<br />

van ook die (bijna-)incidenten<br />

belangrijk is. Anders wordt het registreren<br />

als een last ervaren. Je bent<br />

alleen gemotiveerd om te melden, als<br />

je weet waarom je dat doet en wat<br />

daar de noodzaak van is. Zo niet,<br />

dan stop je je tijd liever in andere<br />

zaken. Daarom is het belangrijk dat<br />

teams meldingen onderling bespreken<br />

en dat er wordt teruggekoppeld<br />

wat er met een melding is gedaan.<br />

Ook moet het team elkaar durven<br />

aanspreken op gedrag dat tot incidenten<br />

kan leiden en niets met de<br />

mantel der liefde bedekken om conflicten<br />

te vermijden”. Want om nog<br />

maar eens een uitdrukking aan te<br />

h a le n : ve r g i ss e n i s me n s e l ijk . Dat b e -<br />

tekent dat de zorg nooit risicoloos<br />

wordt, maar we kunnen er wel naar<br />

streven zo risicovrij mogelijk te zijn.<br />

13<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


o u w d o s s i e r<br />

Nieuwe steunpunten op komst<br />

14<br />

<strong>Groenhuysen</strong> wil bewoners van iedere wijk of dorpskern in staat stellen een steunpunt<br />

voor ouderen te bezoeken. Om dat te bereiken worden de komende jaren diverse<br />

nieuwe steunpunten geopend. Dit najaar kunnen de eerste bezoekers in Bosschenhoofd<br />

en in kinderboerderij Minnebeek in Roosendaal terecht.<br />

De heer Verhaard is elke dinsdag, woensdag en donderdag in het steunpunt te vinden.<br />

OOok in het nieuwe complex van De<br />

Zellebergen en in Zegge worden in<br />

2011 en 2012 steunpunten geopend.<br />

Peter van den Broek, stafhoofd<br />

Facilitaire Zaken bij <strong>Groenhuysen</strong>:<br />

“Het is onze bedoeling om iedere<br />

wijk of dorpskern te voorzien van<br />

een steunpunt. Waar dat mogelijk<br />

is, zullen we deze steunpunten<br />

zoveel mogelijk onderbrengen bij<br />

bestaande centra voor Wonen &<br />

Zorg. Als dat niet kan, zullen we<br />

nieuwe of bestaande steunpunten<br />

(her)inrichten. Zo wordt in oktober<br />

in Bosschenhoofd een steunpunt<br />

aan de Pastoor van Breugelstraat<br />

geopend. Het steunpunt voor ouderen<br />

Pagnevaart in Oudenbosch wordt<br />

op korte termijn uitgebreid met een<br />

extra pand aan de Abeelstraat. Deze<br />

locatie zal via een doorgang worden<br />

verbonden met het naastgelegen<br />

pand aan de Professor Mulders laan.<br />

Daarnaast wordt momenteel onderzocht<br />

of het mogelijk is om aan de<br />

Dennis Leestraat in Stampersgat<br />

een steunpunt voor ouderen te realiseren.<br />

Verder zal ook in kinderboerderij<br />

Minnebeek een steunpunt<br />

worden gehuisvest ten behoeve van<br />

de ouderen in de wijk Tolberg in<br />

Roosendaal.”<br />

Gratis activiteiten<br />

Bij de bestaande en straks de nieuwe<br />

steunpunten kunnen 55-plussers<br />

terecht voor allerlei activiteiten op<br />

het gebied van sport, spel en recreatie.<br />

Dat varieert van koersbal tot<br />

handwerken en van yoga tot geheugentraining.<br />

Meedoen aan de activiteiten<br />

is niet verplicht. Bezoekers<br />

kunnen er ook terecht voor een<br />

ge zellig praatje of een warme maaltijd.<br />

In tegenstelling tot wat sommige<br />

mensen denken, is hiervoor<br />

geen CIZ-indicatie nodig. Gewoon<br />

het steunpunt binnenlopen en meedoen<br />

volstaat. Bij het steunpunt<br />

voor ouderen in Sprundel weet de<br />

heer Verhaard (84) er over mee te<br />

praten. “Ik kom sinds vijf jaar bij het<br />

steunpunt: elke dinsdag, woensdag<br />

en donderdag ben ik er te vinden.<br />

Thuis ben ik maar alleen en dan is<br />

het fijn om naar het steunpunt te<br />

kunnen. Je bent er gezellig onder de<br />

mensen en kan nog eens praten over<br />

vroeger bijvoorbeeld. Ook wordt er<br />

altijd wat georganiseerd. Het kaarten<br />

is niets voor mij, maar gym vind<br />

ik leuk, net als verhalen vertellen.<br />

Bovendien eet ik hier een warme<br />

maaltijd. Dat is lekker en ook nog<br />

eens makkelijk.”<br />

Van alles voorzien<br />

Ook in Zegge wordt reikhalzend<br />

naar het nieuwe steunpunt uitgekeken.<br />

Het huidige steunpunt<br />

‘t Hoefke vierde vorige maand het<br />

vijfjarig jubileum. Greet de Rooij,<br />

zorgcoördinator: “Het initiatief voor<br />

het steunpunt werd in 2003 al genomen<br />

met het oprichten van een eetpunt<br />

voor 50-plussers in Zegge. Dit<br />

groeide uit met enkele activiteiten<br />

voor en na de middag, zoals rummikub<br />

en memoriespelletjes. In 2005<br />

kwamen de eerste officiële bezoekers<br />

van de dagverzorging bij het<br />

steunpunt. Omdat de dagverzorging<br />

verder groeide, kwam er behoefte<br />

aan een eigen ruimte voor de bezoekers<br />

van het steunpunt. Dat werd<br />

het expressielokaal in gemeenschapshuis<br />

Nieuwenbergh dat werd<br />

omgedoopt tot ’t Hoefke. Nu, jaren<br />

later, zien we het steunpunt mede<br />

dankzij de inzet van verschillende<br />

organisaties, nog steeds groeien. Het<br />

nieuwe steunpunt op het Dorpsplein<br />

is daar straks helemaal op ingericht<br />

met alle voorzieningen en faciliteiten.<br />

Laat de volgende vijf jaar maar<br />

komen!”<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


e v e n a a n be l l e n bi j...<br />

In ‘Even aanbellen bij’ laten cliënten hun woning zien. We belden aan bij echtpaar Van der Horst<br />

in Kroevenhove in Roosendaal.<br />

Schildpadjes<br />

Mevrouw Van der Horst (87): “Als kind kreeg<br />

ik van mijn zus uit Amerika twee waterschildpadjes.<br />

Dit is inmiddels ons tweede stelletje,<br />

die uit Amerika zijn gestorven. We hebben<br />

ook altijd honden gehad, maar na de laatste<br />

hebben we geen nieuwe meer genomen.<br />

Schildpadden zijn makkelijker om te houden.”<br />

Eigen boek<br />

De heer Van der Horst (90): “Ik heb het boek<br />

‘Leven en Overleven’ geschreven over de<br />

Tweede Wereldoorlog die we allebei hebben<br />

meegemaakt. Mijn vrouw in Rotterdam en<br />

ik bij het verzet in Dordrecht en omgeving<br />

Roosendaal. Het boek is een doorlopend verhaal<br />

dat mijn herinneringen aan het verzet<br />

beschrijft.”<br />

Bereisd<br />

Mevrouw Van der Horst: “We hebben altijd<br />

veel gereisd, ook met de caravan. We probeerden<br />

dan vooraf de taal van onze bestemming<br />

te leren; waar we ook heen gingen. Alleen in<br />

Turkije is dat niet gelukt, dat werd te moeilijk.<br />

Behalve souvenirs, hebben we van onze<br />

reizen ook veel fotoalbums die we er af en toe<br />

nog eens bijpakken.”<br />

Stilzitten<br />

De heer Van der Horst:<br />

“Aan het einde van de oorlog<br />

ben ik gewond geraakt, waardoor<br />

ik toen niet kon lopen.<br />

Om toch wat omhanden<br />

te hebben, ben ik houtsnijwerk<br />

gaan doen. Dat<br />

kon ik zittend af. Het beeld<br />

van de heilige heb ik voor<br />

mijn vrouw gemaakt. Veel<br />

van de beeldjes die ik heb<br />

gemaakt, heb ik weggeven.”<br />

Wilt u ook uw appartement laten zien in het<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad? Neem dan contact op via<br />

communicatie@groenhuysen.nl of stuur een<br />

bericht naar afdeling Communicatie,<br />

Postbus 1596, 4700 BN in Roosendaal.<br />

15<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


e e n dag u i t h et l e v e n va n<br />

Dimphy van Agtmael<br />

Dimphy van Agtmael is huishoudelijk medewerkster in<br />

het Abbeyfieldhuys in Roosendaal. De bewoners van het<br />

Abbeyfieldhuys zijn alleenstaande 55-plussers die behoefte hebben<br />

aan het wonen in een woongroep omdat zij in een sociaal isolement<br />

verkeren of erin terecht dreigen te komen.<br />

08.30 uur<br />

“Ik werk al bijna 12,5 jaar bij het Abbeyfieldhuys.<br />

Eerst aan de Van Gilselaan en sinds twee jaar in<br />

het nieuwe pand hier aan de Sint Theresiastraat.<br />

Ik ben er van maandag tot en met donderdag en<br />

begin altijd om half zeven. Ik start dan met koffiezetten<br />

en het dekken van de ontbijttafel samen<br />

met één van de bewoners die ook altijd vroeg op<br />

is. Daarna loop ik met een sopje de gezamenlijke ruimtes na, zoals de woonkamer, de keuken en de<br />

toiletten. De appartementen van de bewoners maak ik niet schoon, daar zijn ze zelf voor verantwoordelijk.<br />

Tussendoor drinken we rond tien uur een kopje koffie met de bewoners, een gezellig moment<br />

om even bij te praten. Door het contact met de bewoners is mijn werk nooit hetzelfde, zij maken elke<br />

dag uniek.”<br />

14.00 uur<br />

“Omdat ik al vroeg begin, zit mijn werkdag<br />

er om half twaalf alweer op. De<br />

bewoners beginnen dan bijna aan hun<br />

gezamenlijke broodmaaltijd. Omdat het<br />

Abbeyfieldconcept staat voor gezamenlijkheid,<br />

zijn de maaltijden momenten<br />

die samen worden doorgebracht. Daarbij<br />

stimuleren we bewoners om zoveel mogelijk<br />

zelf te doen en mee te helpen waar ze<br />

kunnen. Het doet me goed om te zien dat mensen hier opfleuren als ze hun plekje hebben<br />

gevonden. De middag brengen de meeste cliënten in hun eigen appartement door. Ook<br />

wordt er soms samen gesjoeld. Zelf ga ik eenmaal thuis op dinsdag- en woensdagmiddag<br />

naar mijn dochter om op mijn kleinkinderen van vier en twee te passen. Op vrijdag zijn<br />

ze dan de hele dag bij mij. Mijn kleinkinderen zijn echt mijn grootste hobby. Volgende<br />

maand komt er als het goed gaat nog een derde kleinkind bij, spannend!”<br />

“Echt<br />

stilzitten<br />

kan ik niet<br />

hoor”<br />

20.00 uur<br />

“Het avondeten voor de bewoners heb ik in de vriezer altijd per dag al klaarstaan. Dat<br />

verdeel ik zodra de maaltijden worden binnengebracht. Zo hoeft de verzorgende het eten<br />

’s avonds alleen maar samen met de bewoners op te warmen in de magnetron. Af en toe<br />

kookt één van de bewoners voor de hele groep, dat zijn toch zo’n 20 bewoners. Zelf ben<br />

ik ’s avonds tot koffietijd op mijn hobbykamer te vinden. Ik vind het leuk om scrapboeken<br />

te maken, met verschillende technieken creëer je dan rond je foto’s een bepaalde<br />

sfeer. Ik maak op die manier ook kaarten. Na de koffie blijf ik beneden om wat tv te kijken<br />

of te lezen. Zeker nu het zomer is, zit ik ook graag buiten. Echt stilzitten kan ik dan<br />

niet hoor, ik heb graag iets omhanden.”<br />

16<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


WOordzoeker<br />

De gegeven woorden zijn -in alle richtingen- in het diagram verborgen. Sommige<br />

letters zijn meer dan een keer gebruikt. Plaats de resterende letters in het oplossingsbalkje<br />

voor de oplossing van deze puzzel.<br />

Als u de oplossing heeft gevonden kunt u deze tot uiterlijk 16 september sturen<br />

aan stichting <strong>Groenhuysen</strong>, t.a.v. de afdeling Communicatie, Postbus 1596, 4700 BN<br />

Roosendaal. U hoort zo snel mogelijk of u prijswinnaar bent. Vergeet u niet uw naam<br />

en adres bij uw oplossing te vermelden? Succes!<br />

AANDACHT<br />

ACHTERHOEK<br />

AMELAND<br />

BEGELEIDING<br />

BERGEN AAN ZEE<br />

BLOEMEN<br />

BLOEMENDAAL<br />

CASTRICUM<br />

CLIENTEN<br />

DOMBURG<br />

DRENTHE<br />

DUINEN<br />

EGMOND AAN ZEE<br />

EILAND<br />

FIETSEN<br />

GASTVRIJ<br />

HUISARTS<br />

HUISVESTING<br />

INDICATIE<br />

INTERESSE<br />

KWALITEIT<br />

MEDEWERKERS<br />

MEREN<br />

ONDERSCHEIDEND<br />

PERSOONLIJK<br />

REISJE<br />

RESPECT<br />

SAMEN<br />

SCHEVENINGEN<br />

SERVICE<br />

STRANDWANDELING<br />

TERRAS<br />

TERSCHELLING<br />

TEXEL<br />

THUISZORG<br />

UITSPANNING<br />

UITSTAPJE<br />

VAKANTIE<br />

VELUWE<br />

VERTROUWD<br />

VLIELAND<br />

WADDENZEE<br />

WELBEVINDEN<br />

WIJK AAN ZEE<br />

ZANDVOORT<br />

ZONNEN<br />

ZONNIG<br />

De oplossing van het kruiswoordraadsel in het <strong>Groenhuysen</strong> Blad van juni was: zonnebaden.<br />

De heer Goossens, cliënt in Wiekendael, won twee puzzelboeken. Een tassenhanger van ONI<br />

ging naar Petra van de Merbel, medewerkster bij Select. Mevrouw De Nooyer, cliënt in Markant,<br />

won ook twee puzzelboeken. Een receptenboek ging naar mevrouw Van Zitteren uit Roosendaal.<br />

17<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


Samen<br />

leren,<br />

18<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


samen<br />

zorgen<br />

Leren stopt niet in de schoolbanken, maar gaat verder op de werkplek. Dat is het uitgangspunt van het zogenaamde<br />

multidisciplinair expertteam, dat sinds december 2009 actief is binnen <strong>Groenhuysen</strong>. De leden van het expertteam<br />

kennen de stichting door en door en geven de medewerkers coaching op maat.<br />

LLex van der Westen en Elsbeth Boomkens vormen<br />

het expertteam, dat zij samen met zorgadviseur Merel<br />

Jansen en managementcoach Piet Abma oprichtten.<br />

Samen geven ze ‘coaching on the job’: de medewerkers<br />

van een locatie ontvangen adviezen en ondersteuning<br />

gedurende hun dagelijkse werkzaamheden. Lex:<br />

“Een locatie legt een specifiek vraagstuk bij ons neer.<br />

Samen met het team op die locatie gaan wij, volgens<br />

een vast stappenplan, op zoek naar oplossingen voor<br />

het vraagstuk. De essentie van onze werkzaamheden<br />

wordt gevormd door het meelopen op de afdeling. Zo<br />

gaan we op zoek naar de oorzaak van het probleem.<br />

Op basis hiervan stellen we doelstellingen en verbeteracties<br />

vast.” Zowel Elsbeth als Lex werken al jaren bij<br />

<strong>Groenhuysen</strong> en kennen de organisatie dan ook door en<br />

door. Elsbeth: “Doordat wij al veel verschillende functies<br />

binnen de organisatie bekleed hebben, herkennen<br />

we de knelpunten binnen locaties snel en kunnen we<br />

daar goed op inspelen, dat werkt erg fijn.”<br />

Praktische ondersteuning<br />

Lex: “Momenteel zijn er grote ontwikkelingen gaande<br />

binnen de zorg, denk aan de intreding van de zorgzwaartepakketten<br />

en het zorgleefplan. Deze ontwikkelingen<br />

vragen om een andere manier van denken en dus<br />

ook een andere indeling van de werkzaamheden. Mede<br />

hierin willen we medewerkers praktische ondersteuning<br />

bieden. Verder willen we graag dat de kernwaarden<br />

vertrouwd, samen, lef en dichtbij daadwerkelijk<br />

onderdeel gaan uitmaken van het dagelijks handelen.<br />

Als expertteam praten wij hierover met medewerkers en<br />

willen we toe naar een leercultuur, waarin medewerkers<br />

uiteindelijk ook van elkaar leren.” Momenteel is het<br />

expertteam bezig met een traject op locatie Moerweide.<br />

Jeannette Bartels, verzorgende op deze locatie, vertelt<br />

over haar bevindingen van het coachingstraject: “Lex<br />

heeft al een paar keer tijdens het werk met me meegelopen.<br />

In het begin was het nog wel een beetje eng, omdat<br />

je het gevoel hebt dat iemand op je vingers kijkt, maar<br />

dat ging snel voorbij. Het gaat namelijk ook niet om corrigeren<br />

of veroordelen, maar om coachen en stimuleren.<br />

Van de adviezen die ik krijg kan ik uiteindelijk alleen<br />

maar profiteren. Maar het belangrijkste is dat de aanbevelingen<br />

van het expertteam ten goede komen aan de<br />

zorg die we bieden.”<br />

Vragen en luisteren<br />

Goed luisteren en veel vragen stellen zijn volgens Lex<br />

en Elsbeth de belangrijkste basisprincipes van het coachen.<br />

Lex: “Patronen zijn vaak ontstaan door een reden<br />

die ooit goed was. Door veel vragen te stellen en goed<br />

te luisteren, proberen we meer inzicht te krijgen in deze<br />

patronen en de specifieke handelswijzen van de medewerkers.”<br />

Elsbeth: “Verder is het belangrijk om jezelf<br />

een beetje kwetsbaar op te stellen. Wij zijn natuurlijk<br />

ook niet alwetend en het is juist goed om dat te laten<br />

zien. De medewerker voelt zich dan sneller op zijn<br />

gemak.” Lex: “Het leuke van deze functie is dat je een<br />

afdeling echt kan zien groeien. En dat we de dingen die<br />

goed gaan op een bepaalde afdeling weer mee kunnen<br />

nemen naar een volgende locatie. Op die manier blijven<br />

wij ook steeds bijleren.” Elsbeth: “Uiteindelijk willen we<br />

bij <strong>Groenhuysen</strong> allemaal dat kwaliteit van leven centraal<br />

staat. Het geeft heel veel voldoening om daar op<br />

deze manier concreet aan bij te dragen: je ziet daadwerkelijk<br />

dat de zorg verbetert.”<br />

19<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010


<strong>Groenhuysen</strong><br />

Uit!<br />

Genieten van een strandvakantie in Spanje,<br />

de mooie natuur in Zwitserland of het lekkere<br />

eten in Italië? <strong>Groenhuysen</strong> Uit! biedt vanaf<br />

volgend jaar januari ook meerdaagse vakanties<br />

aan. Op diverse bestemmingen binnen<br />

Nederland en Europa is alle persoonlijke zorg<br />

voorhanden om zorgeloos te kunnen genieten.<br />

Met de huifkar<br />

Met twee stoere en sterke Belgische<br />

trekpaarden verkent u vanuit de huifkar<br />

de Brabantse omgeving. Een comfortabele<br />

tocht, want de huifkar heeft een<br />

goede vering en gestoffeerde banken<br />

met volop uitzicht naar buiten. Ook als<br />

u aan een rolstoel bent gebonden, is dat<br />

geen probleem. Met oprijplaten kunt<br />

u eenvoudig in en uit de wagen worden<br />

geholpen. Voor deze huifkartocht<br />

betaalt u € 51,50 en als bezitter van de<br />

<strong>Groenhuysen</strong>pas € 45,95. U kunt ook een<br />

kadobon voor een dagdeeluitstapje inleveren.<br />

De prijs is inclusief vervoer per<br />

huifkar, koffie of thee met iets lekkers<br />

erbij en de professionele begeleiding.<br />

Zorgeloze vakantie<br />

Janneke de Kroon, medewerkster van <strong>Groenhuysen</strong><br />

Uit!: “We merken dat er naast korte uitstapjes ook vraag<br />

is naar vakanties met zorgbegeleiding. We hebben de<br />

mogelijkheden hiervoor onderzocht en gaan voor deze<br />

vakanties samenwerken met European Care & Travel<br />

Vakanties, oftewel ECT Vakanties. De vakanties zijn<br />

met name geschikt voor mensen die ook op vakantie<br />

wat extra zorg kunnen gebruiken en thuis op de hulp<br />

van de thuiszorg of een centrum voor Wonen & Zorg<br />

vertrouwen. Tijdens de vakantie kunnen deze mensen<br />

rekenen op dezelfde zorg als thuis. Alle vakanties zijn<br />

groepsreizen, maar individueel te boeken. Dat betekent<br />

dat men na aanmelding bij een reisgezelschap aansluit.<br />

Ook partners die geen verzorging nodig hebben,<br />

kunnen mee. Zij boeken dan dezelfde reis maar maken<br />

verder geen gebruik van de beschikbare verzorging.”<br />

diverse mogelijkheden<br />

“Om goede afspraken te maken over de gewenste zorg,<br />

verlopen de aanmeldingen voor een vakantie straks<br />

via <strong>Groenhuysen</strong> Uit!”, vervolgt Janneke. “Wij vragen<br />

de CIZ-indicatie van de cliënt op en nemen samen wat<br />

eerste vragen door. Zo bepalen we bijvoorbeeld welke<br />

hulpmiddelen de cliënt zelf wil meenemen en welke ter<br />

plaatse verzorgd kunnen worden. Ook in de begeleiding<br />

zijn verschillende mogelijkheden. Als het nodig is, kan<br />

al op de luchthaven een verzorgende klaar staan.” De<br />

reisgids komt in januari volgend jaar uit en is dan op<br />

aanvraag beschikbaar.<br />

Uitgerust thuis<br />

Echtpaar Van Loon (beiden 92) uit De Brink gaat met enige regelmaat mee met de uitstapjes<br />

van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! “Zo kom je nog eens ergens”, aldus de heer Van Loon. “Het<br />

vrouwke, zo noem ik mijn vrouw liefkozend, en ik proberen de leuke dingen in het leven<br />

op te zoeken. Over de uitstapjes van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! zijn we dik content. Het is gezellig<br />

om met een groep te zijn en de verzorging is prima in orde. Mijn vrouw loopt normaal<br />

gesproken met een rollator, maar je kunt ook in een rolstoel mee als lopen te zwaar is. Zo<br />

zijn we laatst naar De Bosrust bij Essen gegaan. Zij kwam uitgerust thuis hoor! Ik vind het<br />

leuk om tijdens de uitstapjes veel van de omgeving te zien. We hebben zelf een boerderij gehad en<br />

ik kan ervan genieten om nu anderen op het land te zien werken. Binnenkort staat er een huifkartocht op de kalender. Als<br />

paarden liefhebber kan ik daar echt naar uitkijken. Van die mooie en zware paarden voor de kar, mooi om te zien!”<br />

20<br />

<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010<br />

Voor alle overige uitstapjes van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! kijkt u in de activiteitenkalender die u onlangs<br />

ontvangen heeft. Voor meer informatie kunt u ook contact opnemen via 0165 – 57 40 00.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!