Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen
Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen
Bijzondere contacten - Stichting Groenhuysen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
NR. 4 • augustus ’10<br />
<strong>Groenhuysen</strong><br />
Blad<br />
Informatiemagazine voor cliënten, medewerkers en vrijwilligers van <strong>Groenhuysen</strong><br />
Koffers<br />
gepakt?<br />
pagina 6<br />
Gaten<br />
dichten<br />
pagina 12<br />
Samen leren,<br />
samen zorgen<br />
pagina 18<br />
<strong>Bijzondere</strong> <strong>contacten</strong><br />
Lianne Claassen over het Oerolfestival op pagina 6
c o l u m n<br />
You’ll Never Walk Alone<br />
DDe zomer van 2010 zal als een memorabele zomer de geschiedenis<br />
ingaan. Een zomer waarin Nederland na enkele zinderende<br />
WK-weken op het nippertje naast de wereldbeker greep.<br />
Een zomer waarin Spanje mogelijk opeens iets minder geliefd<br />
werd als vakantieland... Ook voor diverse medewerkers van<br />
<strong>Groenhuysen</strong> is deze zomer een bijzondere periode. Niet zo zeer<br />
vanwege het voetbal, maar wel door hun vakantie die er inmiddels<br />
op zit of die nog in het verschiet ligt. Een vakantie die om<br />
uiteenlopende redenen de zomer van 2010 voor hen bijzonder<br />
maakt. U leest er meer over op pagina 6 en 7.<br />
Net zoals bij het voetbal waarbij achteraf wordt geanalyseerd<br />
wat er goed en fout ging, gaat <strong>Groenhuysen</strong> aan de slag met<br />
een nieuw cliëntveiligheidssysteem. Dit VIM-systeem, waarover<br />
u op pagina 12 en 13 meer leest, analyseert (bijna-)incidenten<br />
in onze zorgverlening. Het stelt ons in staat procedures<br />
en afspraken te verbeteren en continu te blijven werken aan<br />
onze cliëntveiligheid.<br />
Ook het multidisciplinair expertteam op pagina 18 en 19 is<br />
in het leven geroepen om te blijven leren van onze eigen<br />
ervaringen binnen de stichting. Niet alleen in de schoolbanken,<br />
maar ook juist daarbuiten op de ‘gewone’ werkplek.<br />
Het expertteam helpt medewerkers om opgedane kennis in<br />
de dagelijkse zorgpraktijk te brengen. De eerste resultaten<br />
zijn daarbij veelbelovend. Zowel het expertteam als de medewerkers<br />
die met hen werkten, zijn enthousiast over de verbeteringen<br />
die samen tot stand zijn gebracht. Veelbelovend is ook<br />
het proeftraject voor zorg op afstand dat vorige maand startte<br />
en waarover u op de pagina hiernaast meer leest. Een aantal<br />
cliënten van <strong>Groenhuysen</strong> heeft nu thuis een beeldscherm<br />
waarmee met één druk op de knop contact kan worden gelegd<br />
met onze medewerkers. Dit is prettig voor de gebruikers van<br />
de beeldschermen, maar ook voor familie en mantelzorgers<br />
die weten dat hulp snel oproepbaar is. Behalve praktisch, is<br />
het systeem bovendien heel geschikt om ter ontspanning te<br />
gebruiken.<br />
Om mantelzorgers nog een steuntje in de rug te geven, is<br />
vorige maand de eerste <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers<br />
uit gereikt. Met deze pas, waarover u op pagina 5 meer leest,<br />
zijn mantelzorgers onder andere verzekerd van hulp mochten<br />
zij onverwachts uitvallen. De pas is een initiatief van het<br />
nieuwe mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart in Rucphen. Bij<br />
dit steunpunt ontvangen mantelzorgers informatie en advies<br />
over taakverlichting en mogelijkheden voor praktische en financiële<br />
hulp. Als mantelzorger kun je nu eenmaal niet zomaar<br />
stoppen met zorgen en daarom helpen we graag die zorg vol<br />
te houden. Of met een voetbalklassieker anders gezegd: You’ll<br />
Never Walk Alone.<br />
Thed van Kempen<br />
Het <strong>Groenhuysen</strong> Blad is een uitgave<br />
van stichting <strong>Groenhuysen</strong> en wordt<br />
zes maal per jaar verspreid onder<br />
bewoners, cliënten, medewerkers en<br />
vrijwilligers in een oplage van 5.900<br />
exemplaren.<br />
Redactie<br />
Hennie Brons, Marianne Elvé,<br />
Mariëlle Franken, Marielou de Haan<br />
Bladcoördinator<br />
Marianne Elvé – Communicatie<br />
Redactieadres<br />
<strong>Stichting</strong> <strong>Groenhuysen</strong><br />
Postbus 1596<br />
4700 BN Roosendaal<br />
T (0165) 57 40 36<br />
E melve@groenhuysen.nl<br />
Vormgeving<br />
Taalent Communicatie,<br />
Etten-Leur<br />
Fotografie<br />
Nicole Maas<br />
Eindredactie<br />
Marianne Elvé – Communicatie<br />
Drukwerk<br />
Drukkerij Altorffer, Roosendaal
NIEUWS<br />
Zwaai mee met<br />
een les luchtdirigeren!<br />
De Europese primeur van vorig jaar met het luchtdirigeren<br />
door David Dworkin, krijgt een vervolg. De oud-dirigent van<br />
het Metropolitan Orchestra in New York komt 9, 10, 13 en<br />
14 september opnieuw naar <strong>Groenhuysen</strong> om zo’n dertig<br />
medewerkers en vrijwilligers op te leiden tot luchtdirigent.<br />
Wilt u hun opgedane dirigeervaardigheden zelf aanschouwen?<br />
Kom dan naar één van de gratis middagsessies op de<br />
volgende locaties:<br />
9 september 14.00 – 16.00 uur: De Brink (kapel)<br />
10 september 14.00 – 16.00 uur: Wiekendael (kapel)<br />
13 september 14.00 – 16.00 uur: Heerma State (brasserie 1)<br />
14 september 14.00 – 16.00 uur: Kroonestede (restaurant)<br />
Vooraf aanmelden is niet nodig. U kunt gewoon binnenlopen<br />
en naar hartenlust meezwaaien op de tonen van Strauss,<br />
Mozart en Offenbach.<br />
Het luchtdirigeren wordt mede mogelijk gemaakt door<br />
stichting DOEN en het Nederlands Instituut Sport en Bewegen<br />
(NISB). Zij stelden begin dit jaar in totaal 270.000 euro beschikbaar<br />
voor dertig voorbeeldprojecten in Nederland die ouderen<br />
en chronisch zieken stimuleren om te bewegen. Het project<br />
luchtdirigeren van <strong>Groenhuysen</strong> was één van de winnaars.<br />
Gezocht:<br />
vrijwilligers kinderboerderij<br />
Kinderboerderij Minnebeek in de wijk Tolberg in<br />
Roosendaal zoekt vrijwilligers die graag een handje meehelpen<br />
op de boerderij. Naast de huidige kinderboerderijfunctie<br />
krijgt de boerderij een dagbehandeling voor jong<br />
dementerenden. Ook wordt een steunpunt voor ouderen<br />
in de boerderij gevestigd.<br />
De werkzaamheden op de boerderij bestaan uit het toezicht<br />
houden en begeleiden van groepen, het verzorgen<br />
en voeren van de dieren,<br />
het schoonmaken van de<br />
hokken, het bijhouden van<br />
de tuin, de verzorging van<br />
het volkstuintje en overige<br />
voorkomende klusjes. Bij al<br />
deze werkzaamheden staat<br />
het omgaan met kinderen,<br />
cliënten en dieren centraal.<br />
Heeft u interesse, affiniteit met de genoemde doelgroepen<br />
en dieren en kunt u één of meerdere dagdelen<br />
meehelpen op maandag t/m zondag van 8.00 tot 12.00<br />
en van 12.30 tot 17.00 uur? Neem dan contact op met<br />
Joyce de Lange, coördinator van de kinderboerderij en<br />
bereikbaar via 06 - 300 98 480. Bij aanname is een verklaring<br />
van goed gedrag een vereiste.<br />
Zorg op afstand gestart<br />
Het proeftraject ‘zorg op afstand’ is vorige maand gestart. Hennie Brons,<br />
voorzitter van de raad van bestuur, legde samen met mevrouw Vos<br />
vanuit haar huis via het beeldbellen contact met mevrouw Konings in De<br />
Wildenborch. Daarmee was het startsein gegeven. Beide dames maken<br />
deel uit van de groep cliënten die het systeem op proef wil gebruiken.<br />
Mevrouw Konings wilde na de eerste kennismaking al niet anders meer:<br />
“Dit is veel persoonlijker dan gewoon bellen.”<br />
Makkelijk bedienbaar<br />
Het is de bedoeling dat naast de medewerkers van <strong>Groenhuysen</strong>, straks ook andere instanties zoals het ziekenhuis,<br />
gemeenten en ziektekostenverzekeraars via het beeldbellen bereikbaar zijn. Ook is het mogelijk om via het systeem<br />
de lokale berichtgeving te volgen of spelletjes te spelen met andere gebruikers. Computerkennis is niet nood -<br />
zakelijk. Het omgaan met het scherm is eenvoudig en de knoppen spreken voor zich. Mevrouw Konings beaamt<br />
dat: “Ik heb altijd gezegd dat ik geen computer hoef, dat is me veel te ingewikkeld. Hiermee kan ik echter prima<br />
uit de voeten! Ik kan de plaatjes gewoon met m’n vingers op het scherm aantikken om te bellen of om informatie<br />
op te zoeken.”<br />
Ook beeldbellen? Inwoners van de gemeenten Roosendaal, Halderberge, Moerdijk, Rucphen en Steenbergen<br />
kunnen hun interesse aangeven bij de medewerkers van <strong>Groenhuysen</strong> Klantenservice via 0165 – 57 40 00 of<br />
klantenservice@groenhuysen.nl.<br />
3<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
in ’ t z o n n e t j e<br />
De heer en mevrouw Van de<br />
Ree, allebei 82 jaar, wonen<br />
sinds 2,5 jaar in Kerkakkers<br />
in Rucphen. Het echtpaar<br />
ontmoette elkaar in 1960 in<br />
Zuid-Afrika en delen na al<br />
die jaren nog steeds lief en<br />
leed. De heer Van de Ree<br />
neemt een groot deel van de<br />
verzorging van zijn echtgenote<br />
voor zijn rekening.<br />
“Als eerste op<br />
de dansvloer”<br />
4<br />
De heer Van de Ree: “Nadat we uit Zuid-Afrika<br />
naar Nederland kwamen, hebben we altijd in<br />
Oudenbosch gewoond. Daar had mijn familie<br />
een bakkerij en ik heb daar jaren meegeholpen.<br />
Later ben ik nog bij Hak gaan werken, van de<br />
groentenconserven. In het begin hadden we<br />
allebei heimwee naar Zuid-Afrika. Door alle<br />
“Zoals mijn vrouw zegt: het is beter<br />
om te lachen dan te huilen”<br />
onrust die later in het land ontstond, waren<br />
we echter blij dat we naar Nederland zijn<br />
gegaan. Inmiddels hadden we ook een kind<br />
en mijn moeder wilde haar kleinkind zien,<br />
dus zijn we gebleven. We hebben altijd heel<br />
fijn in Oudenbosch gewoond, maar omdat De<br />
Zellebergen opnieuw gebouwd wordt, moesten<br />
we verhuizen. Hier in Rucphen wonen<br />
we ook heel mooi. Het is wat stiller, maar we<br />
wonen dan ook in het groen.”<br />
Danspaar<br />
Sinds mevrouw Van de Ree ongeveer twintig<br />
jaar geleden een beroerte kreeg, zorgt de<br />
heer Van de Ree intensief voor haar. “Na de<br />
beroerte bleef mijn vrouw invalide. Sinds een<br />
knieoperatie is ze nog minder mobiel geworden<br />
en dat is vaak niet makkelijk. Maar zoals<br />
mijn vrouw zegt: het is beter om te lachen dan<br />
te huilen. Vroeger dansten we graag samen,<br />
dat heeft mijn vrouw mij geleerd. Als we<br />
ergens waren, waren wij altijd als eerste op<br />
de dansvloer te vinden. Een ander had daar<br />
eerst een paar biertjes voor nodig, maar wij<br />
niet hoor. Nu doen we zoveel mogelijk mee<br />
aan de activiteiten die in Kerkakkers worden<br />
georganiseerd. Als er eens een barbecue of<br />
een muziekoptreden is, hebben we het allebei<br />
naar ons zin. Voor hobby’s heb ik geen tijd<br />
meer. Bovendien wil ik mijn vrouw niet alleen<br />
laten zitten. We kijken allebei graag tv. Vooral<br />
mijn vrouw is dol op series als ‘As the World<br />
Turns’ of ‘The Bold and the Beautiful’.”<br />
Op stap<br />
“We hebben ook altijd veel gereisd”, vervolgt<br />
de heer Van de Ree. “Een paar jaar geleden<br />
zijn we nog met <strong>Groenhuysen</strong> naar Spanje<br />
geweest. Een uitstapje via <strong>Groenhuysen</strong> Uit!<br />
moeten we ook eens overwegen, dan kom<br />
je nog eens ergens. Zelf met de auto op stap<br />
naar België of ergens in Nederland gaat niet<br />
zo gemakkelijk met de rolstoel. Misschien<br />
moet ik toch nog een ander model auto aanschaffen,<br />
want er zijn nog zat mooie plekken<br />
in Nederland te zien!”<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
Eerste pas voor<br />
mantelzorgers uitgereikt<br />
Mevrouw Van Estrick uit Sint Willebrord heeft vorige<br />
maand als eerste de <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers<br />
ontvangen. Zij ontving de pas uit handen<br />
van wethouder Van Hal van de gemeente Rucphen.<br />
Met de pas is mevrouw Van Estrick ervan verzekerd<br />
dat haar man hulp krijgt als zij onverwachts uitvalt.<br />
Mevrouw Van Estrick liet zich onlangs als mantelzorger<br />
voor haar man registreren bij het nieuwe mantelzorgsteunpunt<br />
De Schuitvaart in Rucphen. Sinds de heer<br />
Van Estrick drie jaar geleden onder andere een hartinfarct<br />
kreeg, is zijn vrouw als mantelzorger zijn steun en<br />
toeverlaat. “Daarmee werd het mijn grootste angst dat<br />
mij iets zou overkomen”, aldus mevrouw Van Estrick.<br />
“Want wie zou er dan wat voor mijn man kunnen betekenen?”<br />
De <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers komt<br />
mevrouw Van Estrick en mantelzorgers met dezelfde<br />
vraag tegemoet. Het werkt eenvoudig: op de pas staat<br />
een telefoonnummer dat gebeld kan worden als de<br />
mantelzorger onverwacht iets overkomt. Mevrouw Van<br />
Estrick: “Ik heb de buurvrouw gevraagd mijn achterban<br />
te zijn. Zij is vaak thuis en weet wat er in geval van<br />
nood moet gebeuren. Ook met <strong>Groenhuysen</strong> kan snel<br />
iets geregeld worden als ik uitval. Dat is echt een hele<br />
geruststelling.”<br />
Initiatief mantelzorgsteunpunt<br />
De <strong>Groenhuysen</strong>pas voor mantelzorgers is een initiatief<br />
van mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart dat afgelopen<br />
februari van start ging in Rucphen. Marie Augustijn,<br />
consulent bij het mantelzorgsteunpunt: “Mantelzorgers<br />
kunnen bij het steunpunt binnenlopen of een afspraak<br />
maken voor advies over ondersteuningsmogelijkheden<br />
en praktische en financiële hulp. Veel mantelzorgers<br />
zijn niet bekend met de mogelijkheden, maar zij<br />
hoeven niet alles alleen te doen. Zeker bij langdurige<br />
en complexe zorgsituaties kan mantelzorg heel zwaar<br />
worden. Alleen al het combineren van mantelzorg met<br />
het normale gezinsleven, kan een hele opgave zijn. Bij<br />
het mantelzorgsteunpunt helpen we daar graag bij. Wij<br />
weten voor welke vorm van ondersteuning een indicatie<br />
of financiële vergoeding mogelijk is. Het is echter<br />
aan de mantelzorger om te beslissen welke vorm van<br />
ondersteuning gewenst is.”<br />
Mantelzorgsteunpunt De Schuitvaart<br />
is gevestigd aan Schuitvaart 39 in<br />
Rucphen en geopend op maandag,<br />
dinsdag en donderdag van 9.00 tot<br />
17.00 uur. U kunt gewoon binnenlopen<br />
of een afspraak maken met<br />
Marie Augustijn via 0165 – 34 36 96<br />
of 06 – 123 06 327.<br />
Wat schaft de pot?<br />
Dit jaar nemen we een kijkje in de keuken bij de kleinschalige<br />
woonvormen waar medewerkers en cliënten samen koken.<br />
Natuurlijk vragen we hen ook naar hun favoriete recept. Dit<br />
keer gaan we langs bij de groepswoning Alexanderhof in<br />
Kroonestede (Hoeven).<br />
Wilma van Egmond, verzorgende: “Wij gaan drie keer per week<br />
met een cliënt naar de supermarkt om daar onze dagelijkse<br />
boodschappen te doen. Behalve dat het voor de bewoners leuk<br />
is om mee te gaan, biedt het assortiment ons meer mogelijkheden<br />
om te variëren met het menu. Met de bewoners stemmen<br />
we af wat er gegeten wordt. Soms proberen we daarbij iets<br />
uit dat de bewoners niet kennen, venkel bijvoorbeeld. Ons<br />
streven is in ieder geval altijd om seizoensgebonden producten<br />
te gebruiken. Zo hebben we de afgelopen weken genoten van<br />
de rabarbertijd. Bij het schoonmaken ervan kwamen automatisch<br />
de verhalen van vroeger weer naar boven, heel leuk.<br />
Het rabarber toetje is zeker met warm weer erg lekker.”<br />
Mevrouw Korsmit is cliënt van de groepswoning en staat bekend<br />
om haar verfijnde snijkunsten. “Voor alles wat fijngesneden<br />
moet worden, word ik gevraagd. Van savooiekool tot andijvie:<br />
ik doe het graag want ik kan moeilijk stilzitten. Vroeger hadden<br />
mijn man en ik een moestuin. Daar konden de buren vaak ook<br />
van meegenieten. Vooral rode kool vind ik nog steeds lekker.<br />
Wel met goudrenetten erin hoor, geen andere appels. Toen ik<br />
nog zelf kookte, deed ik dat meestal voor twee dagen tegelijk.<br />
Dan maakte ik soep voor vooraf en kookte pap voor het toetje.<br />
Van onze oude moestuin hebben we nog steeds plezier. Sinds<br />
kort staan in de tuin van Kroonestede enkele tomatenplanten<br />
die uit onze tuin zijn voortgekomen!”<br />
Rabarbertoetje<br />
Ingrediënten voor 4 personen:<br />
• 300 gram rabarber<br />
• Suiker of zoetstof<br />
• Vanillevla<br />
Bereiding:<br />
Snijd de witte voet<br />
van de rabarber weg en was de<br />
stengels goed met water. Verwijder<br />
bij wat oudere stronken de schil van<br />
de stengels. Snijd de rabarber in stukjes<br />
van 1,5 cm. Breng de rabarber met weinig water op laag<br />
vuur aan de kook. Laat met het deksel op de pan circa 15<br />
minuten koken tot de stukjes rabarber uit elkaar vallen. Voeg<br />
naar smaak suiker of zoetstof toe. Laat de rabarber afkoelen.<br />
Serveer met een scheut vanillevla bovenop. Eet smakelijk!<br />
5<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
Volop va<br />
“De dag zelf was één groot feest”<br />
Corné van de Watering, adviseur Control bij <strong>Groenhuysen</strong>,<br />
heeft afgelopen juni een bijzondere fiets’vakantie’ gehad. Corné:<br />
“Op 3 juni vond het jaarlijkse wielerevenement Alpe d’HuZes<br />
plaats. Bij dit evenement rijden deelnemers zes keer de Alpe<br />
d’Huez op om geld in te zamelen voor het Koningin Wilhelmina<br />
Fonds (KWF) dat zich richt op kankerbestrijding. Ik reed mee<br />
voor Tegenkracht, de <strong>Stichting</strong> Kanker en Sport. Dat deed ik om<br />
mijn overleden oud-fietsmaat en oud-collega Jelle Wolthuizen<br />
te eren die Tegenkracht oprichtte. Hij was ervan overtuigd dat<br />
mensen met kanker baat hebben bij sporten. Lichamelijk was<br />
ik goed op Alpe d’HuZes voorbereid en de leuke reacties die<br />
ik vooraf kreeg motiveerden me enorm. De dag zelf was één<br />
groot feest met onder andere alle toeschouwers die ons aanmoedigden.<br />
In totaal heb ik zo’n € 1550,- opgehaald voor KWF<br />
en Tegenkracht, een mooi bedrag. Het fietsen was ik nog niet<br />
beu, afgelopen maand ben ik weer op fietsvakantie geweest. Dit<br />
keer naar de Mont Ventoux in Frankrijk.” www.tegenkracht.nl<br />
6<br />
Lianne Claassen, activiteitenbegeleidster bij De Brink en<br />
De Eglantier, ging in juni voor de achtste keer een week<br />
naar het Oerolfestival op Terschelling. Een festival waarbij<br />
theater voorstellingen centraal staan. Lianne: “Het klinkt wat<br />
vreemd, maar het festival is voor mij de gelukkigste week van<br />
het jaar. Ik geniet daar zo van. Het begint al op de boot vanuit<br />
Harlingen, dan laat je het vaste land als het ware los. Ook<br />
op het eiland zelf heb je continu bijzondere ontmoetingen.<br />
De groep met wie ik ga, bestaat meestal uit zo’n 6 personen.<br />
Die heeft geen vaste samenstelling, ik vind het juist boeiend<br />
om ieder jaar andere mensen mee te vragen. Naast het gratis<br />
straattoneel, worden ook voorstellingen op locatie georganiseerd<br />
zoals het strand, een bos, een weiland of in een klein schuurtje. De geluiden en effecten van<br />
de omgeving maken zo’n voorstelling extra bijzonder. Ook het bemachtigen van de kaarten is voor<br />
mij een sport geworden. Het betekent uren van tevoren op de parkeerplaats wachten, maar dat heb<br />
ik er graag voor over.”<br />
“Het is voor mij de gelukkigste week van het jaar”<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
kantie!<br />
“Wij zijn besmet met<br />
het Afrika-virus!”<br />
Marius Vergouwen, manager bij St. Anna<br />
en St. Louis in Oudenbosch, vertrekt volgende<br />
maand met echtgenote Monique naar<br />
Kenia. Marius: “Monique en ik zijn met<br />
het Afrika-virus besmet. In Kenia gaan we<br />
eerst naar het Masai Mara National Park,<br />
waar we de grote trek van de gnoe’s hopen<br />
te zien. Daarna gaan we verder het land<br />
in. Onderweg kamperen we; dichter bij de<br />
dieren kun je niet komen. Zo hebben we<br />
al eens een olifant en een nijlpaard bij de<br />
tent gehad. Tijdens onze reis bezoeken we<br />
ook enkele missieposten van de Keniaanse<br />
provincie van de zusters van St. Anna. De<br />
provincie bestaat uit ongeveer 140 zusters<br />
die op 19 plaatsen in Zuidwest Kenia werken.<br />
De zusters hebben zieken huisjes en<br />
scholen opgezet waar ook dove, blinde en<br />
gehandicapte kinderen les krijgen. Zuster<br />
Mechtilda, met wie ik op de foto sta, is één<br />
van de vijf grondleggers van deze congregatie<br />
in Kenia. Bij de zusters hopen we<br />
vooral meer contact te maken met de lokale<br />
bevolking, dat lijkt ons heel bijzonder.”<br />
“De blauwe zee,<br />
de palmbomen, het<br />
strand: geweldig”<br />
Manuela Perinotto en Mieke van de Laar, medewerksters van dagbehandeling<br />
Buitenhof, gingen in juni samen op vakantie naar de streek Algarve in Portugal. Manuela:<br />
“De man van Mieke geeft niet om vliegvakanties, terwijl Mieke heel graag een keer wilde<br />
vliegen. Toen mijn vriend afgelopen winter opperde dat ik dan wel een keer met Mieke op<br />
vakantie kon gaan, hebben we meteen geboekt! Mieke: “Ik viel letterlijk van mijn stoel<br />
toen ze het me via een sms vertelde. Portugal leek me helemaal het einde, dus dat werd<br />
onze bestemming. Eenmaal daar moest Manuela me elke dag even in mijn arm knijpen.<br />
Die blauwe zee, de palmbomen, het strand: geweldig!” Manuela: “We hebben echt genoten<br />
en kwamen in die week tijd tekort! In het vliegtuig op weg naar huis hebben we al<br />
gezegd dat we dit erin gaan houden. Nu is echter de vakantie met mijn gezin aan de beurt.<br />
We gaan voor het eerst met onze boot naar Frankrijk, ook spannend!”<br />
7<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
o n s k e n t o n s<br />
Peggy Jaspers, 34 jaar, is zorgcoördinator<br />
bij de dagbehandeling in Wiekendael en<br />
woont in Hoeven. Peggy kreeg de pen van<br />
Anje Langbroek.<br />
Waar kunnen ze jou ’s nachts voor<br />
wakker maken?<br />
“Om een duik te maken, dat doe ik heel<br />
graag. Samen met een goede vriend struin<br />
ik regelmatig Zeeland af. En ondanks dat<br />
we onderwater niet kunnen praten, is het<br />
altijd heel gezellig.”<br />
Wat is de mooiste plek ter wereld?<br />
“Maastricht, daar kom ik vandaan en daar<br />
ligt nog steeds mijn hart. Ik ga geregeld<br />
terug om mijn familie te bezoeken en<br />
dat is echt thuiskomen. Samen met mijn<br />
moeder ga ik dan lekker winkelen of<br />
ergens iets eten.”<br />
Wat is jouw droom?<br />
“Om ooit nog eens te duiken op het rif in<br />
Australië. Het moet er prachtig zijn en<br />
het lijkt me echt een kick om daar manta’s<br />
(grote roggen, red.) en walvishaaien te<br />
zien. Dat zo’n manta dan als een soort<br />
tapijt boven je langs zwemt, dat lijkt me<br />
geweldig!”<br />
Waar heb je het laatst om gelachen?<br />
“Ik vind het belangrijk om positief in het<br />
leven te staan en lach veel. Ook op het<br />
werk hebben we als motto ‘een dag niet<br />
gelachen, is een dag niet geleefd’. We<br />
werken hard, maar hebben ook tijd om te<br />
lachen. Bovendien houden we onderling<br />
wel van een dolletje, dat maakt je team<br />
ook sterker.”<br />
Aan wie geef je de pen door en waarom?<br />
“Aan Petra Buermans, praktijkverpleegkundige<br />
bij <strong>Groenhuysen</strong>. Zij is een echte<br />
vakvrouw met hart voor de stichting. We<br />
kunnen voor alles bij haar terecht en voor<br />
onze afdeling is Petra dan ook onze steun<br />
en toeverlaat.”<br />
Vakantieweek<br />
Oostkwartier<br />
In Oostkwartier zijn de bewoners<br />
‘met de boot’ op reis geweest. Alle<br />
medewerkers en vrijwilligers waren<br />
verkleed als matrozen en de activiteiten<br />
werden op het thema ‘water’<br />
afgestemd. Zo voer de eerste dag<br />
een bootje langs de verschillende<br />
woningen met muziek en allerlei<br />
lekkers aan boord. ’s Middags ging<br />
één groep varen op de Biesbosch<br />
en werd voor de thuisblijvers een<br />
bingo georganiseerd. De tweede dag<br />
verzorgde het zeemanskoor “De<br />
Markmakkers” een optreden dat veel<br />
waardering kreeg. Alweer halverwege<br />
de vakantie waren kinderen<br />
van de plaatselijke Mariaschool te<br />
gast om samen met de bewoners een<br />
speurtocht door het huis te maken.<br />
Jong en oud samen: altijd een prachtige<br />
combinatie! Op de vierde dag<br />
werd de musical ‘Vakantieplezier op<br />
Oostkwartier’ opgevoerd. Hieraan<br />
namen tien bewoners deel in allerlei<br />
verschillende rollen: een verteller,<br />
een kapitein, enkele matrozen en<br />
een gemengd reisgezelschap. De<br />
bekende liedjes zorgden voor sfeer<br />
en er werd volop meegedeind. Op de<br />
laatste vakantiedag ging de tweede<br />
groep naar de Biesbosch en was er<br />
wederom voor de thuisblijvers een<br />
bingo. Uiteraard was tijdens de<br />
va kantieweek ook aan de bedlegerige<br />
bewoners gedacht. Zij werden<br />
voorgelezen en gemasseerd. Zo werd<br />
het voor iedereen een prachtige<br />
vakantieweek die dankzij de extra<br />
inzet van eigen medewerkers, vrijwilligers<br />
en familieleden gerealiseerd<br />
kon worden.<br />
Cliëntenraad<br />
geïnstalleerd<br />
Na de opening van de laatste huiskamerwoning<br />
afgelopen voorjaar, werd<br />
het tijd voor Kroevenhove om een<br />
cliëntenraad op te richten. Het hebben<br />
van een cliënten raad is een wettelijke<br />
basis voor de medezeggenschap<br />
van cliënten en kan bijdragen<br />
aan de kwaliteit van de zorg. Zo<br />
heeft de cliëntenraad in het bijzonder<br />
de taak om de gemeenschappelijke<br />
belangen van de cliënten die in<br />
Kroevenhove wonen, te behartigen.<br />
Daarnaast neemt één van de leden<br />
zitting in de centrale cliëntenraad<br />
van <strong>Groenhuysen</strong> waar de belangen<br />
van cliënten stichtingsbreed worden<br />
besproken. In de cliëntenraad<br />
moeten zowel de intramurale als<br />
extramurale cliënten vertegenwoordigd<br />
zijn. De vertegenwoordiging<br />
van de extramurale cliënten nemen<br />
mevrouw Jonckhere en mevrouw<br />
Ridders op zich. De intramurale<br />
cliënten worden vertegenwoordigd<br />
door mevrouw Van Beers, mevrouw<br />
Bruntink, mevrouw Leysen en me -<br />
vrouw Uijtdewillegen. De cliëntenraad<br />
van Kroevenhove is 3 juni<br />
officieel geïnstalleerd (helaas niet<br />
voltallig op de foto aanwezig).<br />
8<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
o p l o c at i e<br />
Smullen van het<br />
witte goud<br />
In Markant hebben de bewoners<br />
in juni de handen uit de mouwen<br />
gestoken om samen te kunnen genieten<br />
van asperges van het Bra bantse<br />
land. Ondanks dat er vele kilo’s<br />
klaarlagen, was het gezamenlijk<br />
schillen een eitje. Bovendien riep<br />
het herinneringen op aan vroeger<br />
waarbij iedereen met elkaar de<br />
erwtjes zat te doppen of de bonen<br />
te ‘lezen’. Wat dat betreft haalt het<br />
kant-en-klaar gemak van de supermarkt<br />
het romantische plaatje van<br />
vroeger wel weg. Bovendien smaken<br />
asperges ‘van eigen land’ veel<br />
lekker der, zeker na al het werk dat<br />
er voor verzet is! Want gesmuld werd<br />
er van het witte goud. De live muziek<br />
van een accordeonist maakte de<br />
maaltijd bovendien compleet.<br />
Spaanse sferen<br />
Muziekavond in<br />
de Rozenkrans<br />
De bewoners van de Rozenkrans<br />
in Sint Willebrord hebben onlangs<br />
een gezellige dansavond gehad.<br />
Kees Tak van de Four Tak bracht<br />
daarbij mooie liedjes van vroeger<br />
en nu ten gehore. Zo werd luidkeels<br />
meegezongen met liedjes als ‘Onze<br />
poes en buurmans kater’ en ‘Kus me<br />
voor de laatste keer’. Oud sentiment,<br />
maar zeker prachtig om te horen.<br />
De meeste bewoners waren op de<br />
feestavond aanwezig en gingen<br />
ook allemaal de dansvloer op. Het<br />
‘roeien’ waren ze nog niet vergeten.<br />
Natuurlijk ontbraken een lekker hapje<br />
en een drankje niet en de avond<br />
vloog dan ook voorbij. Na al die<br />
gezelligheid ontstond het voornemen<br />
om dit snel nog eens over te doen!<br />
Pannenkoeken in<br />
De Bloemschevaert<br />
In Roosendaal leek er onlangs een<br />
nieuw pannenkoekenhuis bij te zijn<br />
gekomen. Dat was niet het geval,<br />
maar De Bloemschevaert leek<br />
er voor een dag wel sterk op. Een<br />
heerlijke baklucht op de benedenverdieping<br />
lokte menig bewoner<br />
naar het restaurant. Daar kon men<br />
kiezen uit diverse pannenkoeken.<br />
Die met appel waren favoriet, maar<br />
ook de pannenkoeken met spek<br />
gingen er vlot in. Uiteraard was een<br />
‘gewone’ pannenkoek ook mogelijk<br />
die dan ouderwets met suiker of<br />
stroop werd versierd. Welke smaak<br />
er ook gekozen werd, het was hoe<br />
dan ook smullen geblazen en de<br />
bewoners genoten zichtbaar van dit<br />
pannenkoekenfestijn. De pannenkoeken<br />
zullen dan ook zeker vaker<br />
op het menu komen!<br />
Het groepswonen in Kroonestede heeft een Spaanse vakantieweek achter<br />
de rug en schreef daar een gedicht over. Hieronder een impressie:<br />
Wat een plezier was er op onze Playa del Pletz<br />
Zo nu en dan klonk er wat Spaans geklets<br />
Want zo zijn wij onze Spaanse week gestart<br />
Onze señors en señora’s werden meteen met een Spaanse les getart<br />
We leerden Si en No, buenos dias, ola en gracias<br />
Dat komt in een Spaanse vakantieweek altijd wel goed van pas<br />
Por favor café, por favor té<br />
Eigenlijk viel die Spaanse taal best mee<br />
Vrijdag waren we bij onze laatste vakantiedag aanbeland<br />
Een vakantie met een Gouden rand<br />
We hebben genoten van vele leuke dingen, maar vooral van elkaar<br />
en dat is ons allen, zeer zeker, heel erg dierbaar<br />
9<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
o p l o c at i e<br />
’t Klokkebaaike<br />
op stap<br />
De bewoners van ’t Klokkebaaike<br />
in De Vlegter zijn samen op stap<br />
geweest. Met enkele vrijwilligers<br />
werd eerst restaurant De Cockpit bij<br />
Seppe bezocht. Omdat het prachtig<br />
weer was, kon daar op het terras worden<br />
genoten van koffie en thee met<br />
gebak. Daarna stond een gezellige<br />
dag Etten-Leur op het programma.<br />
Samen met de vrijwilligers werd<br />
een rondje winkelcentrum gedaan.<br />
De bewoners keken hun ogen uit<br />
hoe het de afgelopen jaren allemaal<br />
veranderd was. Tussen het shoppen<br />
door werd er samen geluncht, waarna<br />
iedereen er weer met hernieuwde<br />
energie tegenaan kon. Als afsluiting<br />
van een geslaagde dag werd er nog<br />
een terrasje gepakt, want ook nu<br />
werkte het weer goed mee. Moe,<br />
maar voldaan keerde iedereen weer<br />
huiswaarts!<br />
Zegge viert feest<br />
Bezoekers van het steunpunt en de<br />
dagverzorging in Zegge hebben<br />
Teamuitje Klant<br />
& Markt<br />
De afdeling Klant & Markt heeft<br />
het jaarlijkse teamuitje op Fort de<br />
Hel in Willemstad gevierd. Het werd<br />
een dag die letterlijk en figuurlijk de<br />
geschiedenis in ging. Na ontvangst<br />
door Napoleon, verkenden de medewerkers<br />
verkleed als soldaten het<br />
fort. Daarbij kwamen allerlei activiteiten<br />
aan bod, zoals boogschieten,<br />
roeien, een touwbaan beklimmen en<br />
een paintball-estafette. Ook werd<br />
onder begeleiding van een echte<br />
kunstenaar een schilderij op glas<br />
gemaakt. Bij al deze activiteiten werden<br />
de samenwerking, communicatie<br />
en creativiteit zwaar op de proef<br />
gesteld, maar het was duidelijk dat<br />
Klant & Markt dit wel aankon! Ook<br />
voor een frisse duik en dus een<br />
nat pak werd niet teruggedeinsd.<br />
Gelukkig was het een zonovergoten<br />
middag! Het avontuur werd afgesloten<br />
met een heerlijke barbecue waarbij<br />
onder het genot van een drankje<br />
deze gezellige en onvergetelijke dag<br />
nog eens besproken werd.<br />
vorige maand het vijfjarig jubileum<br />
van het steunpunt gevierd (zie ook<br />
pagina 14). Samen met de bezoekers<br />
van de steunpunten Gagelstede,<br />
St. Janshof, De Schuitvaart<br />
en Antoniushof werd een gezellig<br />
feestje gevierd. Behalve koffie en<br />
gebak waren er ook muzikale traktaties<br />
van zanger Kees Tak en Angeline’s<br />
act. De bezoekers kijken uit naar de<br />
bouw van het nieuwe steunpunt dat<br />
na de bouwvakvakantie begint.<br />
10 jaar<br />
Gagelstede<br />
De bewoners en bezoekers van<br />
steunpunt Gagelstede hebben<br />
afgelopen juni in besloten kring het<br />
tienjarig bestaan van het steunpunt<br />
gevierd. Op het binnenplein was<br />
een grote tent met verschillende<br />
zithoeken geplaatst. Oranje vlaggetjes<br />
en gekleurde lampen maakten<br />
de sfeer compleet. Na de opening<br />
van het feest met koffie en een vers<br />
gebakken appelflap, sprak manager<br />
Carien de Jong een kort woord.<br />
Daarna werd door kok Rob Douze<br />
een heerlijk buffet geserveerd.<br />
Terwijl iedereen genoot van al het<br />
lekkere eten, stelden de disjockeys<br />
zich op. Ondanks de volle buiken<br />
gingen de voeten van de vloer en<br />
werd er volop gedanst en meegezongen<br />
met de bekende Hollandse klanken.<br />
Er ging zelfs een polonaise via<br />
de trappen, de trappenhal en over<br />
de galerij weer terug de tent door!<br />
Door woningcorporatie Thuisvester<br />
werd nog een mooi cadeau aangeboden<br />
waarbij de bewoners kunnen<br />
kiezen uit nieuwe plantenbakken of<br />
een mooi beeld voor op het binnenplein.<br />
Ook na afloop van het feest<br />
bleef de saamhorigheid en werd er<br />
samen opgeruimd, zodat iedereen<br />
moe maar zeer voldaan naar huis<br />
ging. Nu wordt er in Sint Willebrord<br />
uitgekeken naar de volgende jubilea.<br />
In november is De Rozenkrans aan<br />
de beurt met een vijfjarig jubileum.<br />
In 2012 volgt de dagverzorging van<br />
de Gagelstede die dan ook tien jaar<br />
bestaat.<br />
10<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
o p l o c at i e<br />
Uitje voor<br />
vrijwilligers<br />
Als dank voor hun geweldige inzet<br />
en enthousiasme, kregen de vrijwilligers<br />
van Oostkwartier onlangs<br />
een uitstapje aangeboden. Na een<br />
heerlijke brunch werd met ruim<br />
dertig personen richting Etten-Leur<br />
gereden. Daar stond bij de aspergeen<br />
wijnboerderij de Santspuy de<br />
koffie met versgebakken appelcake<br />
al klaar. Ook het zonnetje liet goed<br />
van zich spreken. Voor de uitleg<br />
over de druiventeelt werd eerst de<br />
wijngaard bezocht. Daarna was<br />
het aspergeveld aan de beurt. Bij<br />
de teelt komt meer kijken dan je in<br />
eerste instantie kunt bedenken, ontdekten<br />
de vrijwilligers. Nog steeds<br />
volop in de zonneschijn, werd het<br />
bezoek afgesloten met een likeurenproeverij.<br />
Ook was er de mogelijkheid<br />
om asperges, likeuren en<br />
andere producten te kopen. Alles<br />
van eigen bodem en productie, dus<br />
verser kon niet. Daarna was er nog<br />
ruimte genoeg voor het uitgebreide<br />
koud en warm buffet dat bijzonder<br />
in de smaak viel. Deze gezellige<br />
en zonnige dag was een geslaagd<br />
bedankje voor de warme zorg die<br />
de vrijwilligers het hele jaar aan de<br />
bewoners schenken.<br />
Teambuilding<br />
Kroevenhove<br />
De medewerkers van Kroevenhove<br />
hebben als teambuilding een avond<br />
voor elkaar gekookt. Het team was<br />
opgesplitst in vier verschillende<br />
groepen met ieder tien personen.<br />
Nadat was uitgezocht wie bij wie<br />
zat, moest samen het menu en een<br />
thema bepaald worden. Dat varieerde<br />
van het WK tot rood en roddels. Ook<br />
moest de onderlinge rol verdeling<br />
afgestemd worden. Daarna konden<br />
de medewerkers nog niet aan de<br />
slag, want eerst werd er uitleg gegeven<br />
over veilig voedsel, gastvrijheid<br />
en het samenstellen van een verantwoorde<br />
maaltijd. Na deze leerzame<br />
uitleg, kon er echt gekookt gaan<br />
worden. Twee groepen gingen achter<br />
de potten en pannen, de andere<br />
twee dekten de tafels en maakten<br />
alles voor het eten in orde. Daarbij<br />
kookte de ene groep uiteraard voor<br />
de andere, zodat iedereen uiteindelijk<br />
te eten kreeg. Voordat het echter<br />
zover was, werden de gerechten<br />
eerst aan elkaar gepresenteerd.<br />
Daarna kon er onder het genot van<br />
het zelfbereide eten gezellig bijgepraat<br />
worden. Het werd een gezellige<br />
teambuilding waarbij iedereen<br />
een bloemetje en later ook een certificaat<br />
ontving als dank voor de<br />
geslaagde scholing.<br />
Melodieën-express<br />
in De Brink<br />
Bewoners van De Brink hebben<br />
intens genoten van de uiteenlopende<br />
optredens van eigen medewerkers<br />
in de revue ‘Melodieën-express’. Ze<br />
kregen een gezellige ouderwetse<br />
revue te zien uit de jaren ‘70 met liedjes,<br />
sketches, dansen en gedichten.<br />
Herkenbare elementen uit de revue<br />
van vroeger, maar opgefrist met<br />
liedjes uit deze tijd van Frans Bauer,<br />
Marianne Weber en Willeke Alberti.<br />
Het gevarieerde programma telde<br />
maar liefst vierentwintig onderdelen<br />
die verschillende emoties bij de<br />
bewoners teweeg brachten. Tijdens<br />
de vrolijke feestliederen, de komische<br />
Griekse Sirtaki en de Western<br />
Saloon deinden de gasten mee op<br />
hun stoel. Zichtbare ontroering<br />
was er bij de dames in de zaal bij<br />
het aanhoren van het gedicht ‘Je<br />
Moeder’. De optredens maakten op<br />
de bewoners veel meer indruk dan<br />
menig ander optreden van een ingehuurde<br />
artiest. De elf medewerkers<br />
hadden er dan ook veel tijd ingestoken.<br />
Gedurende drie maanden<br />
hebben zij onder de bezielende en<br />
deskundige begeleiding van regisseur<br />
Freddy van Erven gerepeteerd.<br />
Al die inspanningen hebben geleid<br />
tot een prachtig eindproduct, waar<br />
zowel de bewoners als de ‘artiesten’<br />
met genoegen op terugkijken<br />
en waar nog weken over nagepraat<br />
werd.<br />
Wilt u locatienieuws aanleveren? Voor de uitgave van oktober kunt u, in verband met de productieperiode van het blad, tot 30 augustus een bericht<br />
aanleveren van circa 200 woorden. Bij voorkeur mailt u de tekst naar communicatie@groenhuysen.nl. Per post kunt u het sturen naar afdeling<br />
Communicatie, Postbus 1596, 4700 BN Roosendaal. De redactie behoudt zich het recht voor om uw tekst te bewerken en/of in te korten.<br />
11<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
Veiligheid<br />
& de<br />
gatenka<br />
Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Het spreekwoord windt er geen doekjes om. Het drukt uit dat waar er<br />
gewerkt wordt, ongelukken gebeuren. Ook in de zorg. Dat neemt niet weg dat je van fouten kunt leren. Dat heeft<br />
<strong>Groenhuysen</strong> voor ogen met een nieuw VIM- en calamiteitensysteem. Een systeem dat de ‘gaten’ in onze werkmethodes<br />
opspoort om zo de cliëntveiligheid nog verder te verbeteren.<br />
12<br />
VVIM staat daarbij voor Veilig<br />
Incidenten Melden. Met veilig wordt<br />
bedoeld dat je als medewerker erop<br />
kunt vertrouwen dat het melden van<br />
een (bijna-)incident geen persoonlijke<br />
negatieve gevolgen heeft. Want<br />
ondanks dat het niet leuk is om een<br />
fout te maken, kan het melden ervan<br />
heel waardevol zijn voor de organisatie.<br />
Dankzij die melding wordt<br />
duidelijk wat er niet goed georganiseerd<br />
is en krijgt de organisatie een<br />
kans om dat te verbeteren. Van fouten<br />
leren in plaats van iemand erom<br />
te veroordelen, staat dan ook bij het<br />
VIM-systeem voorop.<br />
Veiliger en beter<br />
“Landelijk gezien is er veel aandacht<br />
voor veiligheid in de zorg”,<br />
aldus Marijke Kreike. Marijke is<br />
adviseur Zorg en maakt deel uit<br />
van het cliëntveiligheidsteam van<br />
<strong>Groenhuysen</strong>. “Denk bijvoorbeeld<br />
aan de berichten over het grote aantal<br />
mensen dat landelijk gezien overlijdt<br />
als gevolg van onjuist medicatiegebruik.<br />
Juist omdat we zo met<br />
veiligheid bezig zijn, krijgen deze<br />
berichten veel aandacht. Daardoor<br />
kan het beeld ontstaan dat het niet<br />
goed gaat in de zorg. Dat is echter<br />
niet het geval. Er worden niet meer<br />
fouten gemaakt dan vroeger, maar<br />
er wordt wel meer aandacht aan<br />
besteed. Juist om ervan te leren<br />
en zo de zorg veiliger en beter te<br />
maken. Ook bij <strong>Groenhuysen</strong> is het<br />
cliëntveiligheidsteam niet in het<br />
leven geroepen omdat onze zorg<br />
niet veilig zou zijn. Dat is het zeker<br />
wel, maar we willen het nog veiliger<br />
maken en eraan werken om onveilige<br />
situaties te voorkomen.”<br />
In de genen<br />
“Met het inzicht dat je van fouten<br />
kunt leren, is de zorgbranche klaar<br />
voor de volgende stap op de zogenaamde<br />
cultuurladder”, vervolgt<br />
Marijke. “Nu bevinden we ons nog<br />
onderaan die ladder met de houding<br />
‘wij maken geen fouten’. De<br />
volgende trede is de houding ‘wij<br />
leren van fouten’. Daarna volgen<br />
‘wij weten waar risico’s zitten’, ‘wij<br />
minimaliseren risico’s’ en tot slot<br />
‘veiligheid zit in onze genen’. De<br />
zorgbranche is wat dat betreft echt<br />
achtergebleven bij andere bedrijven.<br />
Een bedrijf als Shell bijvoorbeeld,<br />
heeft die veiligheid al lang in de<br />
genen zitten. Daar loop je bij wijze<br />
van spreken de trap niet op zonder<br />
je vast te houden aan de leuning.<br />
Shell heeft er dertig jaar over gedaan<br />
om zover te komen. Wij kunnen van<br />
dergelijke bedrijven leren en hopen<br />
die veiligheid wat vlugger in onze<br />
genen te krijgen.”<br />
Gatenkaas<br />
Maar hoe gaan we bij <strong>Groenhuysen</strong><br />
het beklimmen van die cultuurladder<br />
dan aanpakken? Marijke:<br />
“Het begint met het bewustzijn dat<br />
we mensen zijn en dat er dus fouten<br />
gemaakt worden. De enige manier<br />
om daarna de ladder te beklimmen<br />
is een open cultuur, vertrouwen in<br />
elkaar en het blijvend willen leren<br />
van gemaakte fouten. Die fouten<br />
melden we nu al in het MIC-systeem<br />
dat staat voor Melding Incidenten<br />
Cliënten. De MIC-meldingen die<br />
nu binnen <strong>Groenhuysen</strong> worden<br />
gedaan zijn echter vooral ‘echte’<br />
incidenten. Met het VIM-systeem<br />
willen we verder gaan dan alleen<br />
dat. Incidenten, maar ook bijnaincidenten<br />
en onveilige situaties<br />
willen we na melding analyseren<br />
om deze in de toekomst te voorkomen.<br />
Onderzoek in de zorgbranche<br />
wijst namelijk uit dat de incidenten<br />
die naar voren komen, het topje van<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
astheorie<br />
de ijsberg zijn. Dit zijn calamiteiten<br />
waarbij een zeer ernstig incident<br />
plaatsvindt met blijvende schade of<br />
zelfs de dood als gevolg voor de cliënt.<br />
Aan zo’n calamiteit gaan in de<br />
praktijk al tien soortgelijke incidenten<br />
vooraf die voor de cliënt gelukkig<br />
met een sisser afliepen. Aan die<br />
tien incidenten liggen bovendien<br />
weer honderd bijna-incidenten ten<br />
grondslag. Dit zijn incidenten die<br />
de cliënt niet hebben bereikt, maar<br />
dit evengoed wel hadden kunnen<br />
doen. Dat betekent dat enkele veiligheidsbarrières<br />
in de werkwijzen<br />
niet werkten, maar één wel waardoor<br />
het incident niet aan het licht<br />
is gekomen. Zie het als een aantal<br />
kaasblokjes dat achter elkaar staat:<br />
een mogelijk gevaar heeft door het<br />
gat van het eerste kaasblokje kunnen<br />
glippen. Het volgende kaasblokje<br />
kan alsnog een barrière zijn,<br />
maar ook die heeft weer gaten. Bij<br />
succesvolle barrières lukt het het<br />
gevaar niet om door alle ‘gaten’ te<br />
“Wordt zo’n ‘gat’ niet<br />
gemeld, dan kan het ook<br />
nooit gedicht worden.”<br />
komen. Bij falende barrières wel,<br />
waardoor er een incident ontstaat.<br />
Door ook bijna-incidenten te melden<br />
en te onderzoeken, kunnen we<br />
de ‘gaten’ in ons systeem dichten.<br />
Wordt zo’n gat niet gemeld, dan kan<br />
het ook nooit gedicht worden.”<br />
Cruciale rol<br />
Het bovenstaande maakt duidelijk<br />
dat verzorgenden en behandelaren<br />
een cruciale rol hebben bij cliëntveiligheid.<br />
Als medewerker heb je<br />
de beste plek om een onveilige situatie<br />
op te merken. “Het is dan ook<br />
aan de managers om medewerkers<br />
zich in de eerste plaats veilig te<br />
laten voelen om (bijna-)incidenten<br />
te melden”, aldus Marijke. “Dat betekent<br />
dus zonder wijzend vingertje<br />
naar degene die meldt of een vergissing<br />
heeft begaan. We gaan er daarbij<br />
vanuit dat de fout heeft kunnen<br />
ontstaan doordat proce dures, afspraken<br />
en veiligheids barrières ontbreken<br />
of niet goed functioneren. Daarnaast<br />
moet duidelijk zijn waarom het melden<br />
van ook die (bijna-)incidenten<br />
belangrijk is. Anders wordt het registreren<br />
als een last ervaren. Je bent<br />
alleen gemotiveerd om te melden, als<br />
je weet waarom je dat doet en wat<br />
daar de noodzaak van is. Zo niet,<br />
dan stop je je tijd liever in andere<br />
zaken. Daarom is het belangrijk dat<br />
teams meldingen onderling bespreken<br />
en dat er wordt teruggekoppeld<br />
wat er met een melding is gedaan.<br />
Ook moet het team elkaar durven<br />
aanspreken op gedrag dat tot incidenten<br />
kan leiden en niets met de<br />
mantel der liefde bedekken om conflicten<br />
te vermijden”. Want om nog<br />
maar eens een uitdrukking aan te<br />
h a le n : ve r g i ss e n i s me n s e l ijk . Dat b e -<br />
tekent dat de zorg nooit risicoloos<br />
wordt, maar we kunnen er wel naar<br />
streven zo risicovrij mogelijk te zijn.<br />
13<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
o u w d o s s i e r<br />
Nieuwe steunpunten op komst<br />
14<br />
<strong>Groenhuysen</strong> wil bewoners van iedere wijk of dorpskern in staat stellen een steunpunt<br />
voor ouderen te bezoeken. Om dat te bereiken worden de komende jaren diverse<br />
nieuwe steunpunten geopend. Dit najaar kunnen de eerste bezoekers in Bosschenhoofd<br />
en in kinderboerderij Minnebeek in Roosendaal terecht.<br />
De heer Verhaard is elke dinsdag, woensdag en donderdag in het steunpunt te vinden.<br />
OOok in het nieuwe complex van De<br />
Zellebergen en in Zegge worden in<br />
2011 en 2012 steunpunten geopend.<br />
Peter van den Broek, stafhoofd<br />
Facilitaire Zaken bij <strong>Groenhuysen</strong>:<br />
“Het is onze bedoeling om iedere<br />
wijk of dorpskern te voorzien van<br />
een steunpunt. Waar dat mogelijk<br />
is, zullen we deze steunpunten<br />
zoveel mogelijk onderbrengen bij<br />
bestaande centra voor Wonen &<br />
Zorg. Als dat niet kan, zullen we<br />
nieuwe of bestaande steunpunten<br />
(her)inrichten. Zo wordt in oktober<br />
in Bosschenhoofd een steunpunt<br />
aan de Pastoor van Breugelstraat<br />
geopend. Het steunpunt voor ouderen<br />
Pagnevaart in Oudenbosch wordt<br />
op korte termijn uitgebreid met een<br />
extra pand aan de Abeelstraat. Deze<br />
locatie zal via een doorgang worden<br />
verbonden met het naastgelegen<br />
pand aan de Professor Mulders laan.<br />
Daarnaast wordt momenteel onderzocht<br />
of het mogelijk is om aan de<br />
Dennis Leestraat in Stampersgat<br />
een steunpunt voor ouderen te realiseren.<br />
Verder zal ook in kinderboerderij<br />
Minnebeek een steunpunt<br />
worden gehuisvest ten behoeve van<br />
de ouderen in de wijk Tolberg in<br />
Roosendaal.”<br />
Gratis activiteiten<br />
Bij de bestaande en straks de nieuwe<br />
steunpunten kunnen 55-plussers<br />
terecht voor allerlei activiteiten op<br />
het gebied van sport, spel en recreatie.<br />
Dat varieert van koersbal tot<br />
handwerken en van yoga tot geheugentraining.<br />
Meedoen aan de activiteiten<br />
is niet verplicht. Bezoekers<br />
kunnen er ook terecht voor een<br />
ge zellig praatje of een warme maaltijd.<br />
In tegenstelling tot wat sommige<br />
mensen denken, is hiervoor<br />
geen CIZ-indicatie nodig. Gewoon<br />
het steunpunt binnenlopen en meedoen<br />
volstaat. Bij het steunpunt<br />
voor ouderen in Sprundel weet de<br />
heer Verhaard (84) er over mee te<br />
praten. “Ik kom sinds vijf jaar bij het<br />
steunpunt: elke dinsdag, woensdag<br />
en donderdag ben ik er te vinden.<br />
Thuis ben ik maar alleen en dan is<br />
het fijn om naar het steunpunt te<br />
kunnen. Je bent er gezellig onder de<br />
mensen en kan nog eens praten over<br />
vroeger bijvoorbeeld. Ook wordt er<br />
altijd wat georganiseerd. Het kaarten<br />
is niets voor mij, maar gym vind<br />
ik leuk, net als verhalen vertellen.<br />
Bovendien eet ik hier een warme<br />
maaltijd. Dat is lekker en ook nog<br />
eens makkelijk.”<br />
Van alles voorzien<br />
Ook in Zegge wordt reikhalzend<br />
naar het nieuwe steunpunt uitgekeken.<br />
Het huidige steunpunt<br />
‘t Hoefke vierde vorige maand het<br />
vijfjarig jubileum. Greet de Rooij,<br />
zorgcoördinator: “Het initiatief voor<br />
het steunpunt werd in 2003 al genomen<br />
met het oprichten van een eetpunt<br />
voor 50-plussers in Zegge. Dit<br />
groeide uit met enkele activiteiten<br />
voor en na de middag, zoals rummikub<br />
en memoriespelletjes. In 2005<br />
kwamen de eerste officiële bezoekers<br />
van de dagverzorging bij het<br />
steunpunt. Omdat de dagverzorging<br />
verder groeide, kwam er behoefte<br />
aan een eigen ruimte voor de bezoekers<br />
van het steunpunt. Dat werd<br />
het expressielokaal in gemeenschapshuis<br />
Nieuwenbergh dat werd<br />
omgedoopt tot ’t Hoefke. Nu, jaren<br />
later, zien we het steunpunt mede<br />
dankzij de inzet van verschillende<br />
organisaties, nog steeds groeien. Het<br />
nieuwe steunpunt op het Dorpsplein<br />
is daar straks helemaal op ingericht<br />
met alle voorzieningen en faciliteiten.<br />
Laat de volgende vijf jaar maar<br />
komen!”<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
e v e n a a n be l l e n bi j...<br />
In ‘Even aanbellen bij’ laten cliënten hun woning zien. We belden aan bij echtpaar Van der Horst<br />
in Kroevenhove in Roosendaal.<br />
Schildpadjes<br />
Mevrouw Van der Horst (87): “Als kind kreeg<br />
ik van mijn zus uit Amerika twee waterschildpadjes.<br />
Dit is inmiddels ons tweede stelletje,<br />
die uit Amerika zijn gestorven. We hebben<br />
ook altijd honden gehad, maar na de laatste<br />
hebben we geen nieuwe meer genomen.<br />
Schildpadden zijn makkelijker om te houden.”<br />
Eigen boek<br />
De heer Van der Horst (90): “Ik heb het boek<br />
‘Leven en Overleven’ geschreven over de<br />
Tweede Wereldoorlog die we allebei hebben<br />
meegemaakt. Mijn vrouw in Rotterdam en<br />
ik bij het verzet in Dordrecht en omgeving<br />
Roosendaal. Het boek is een doorlopend verhaal<br />
dat mijn herinneringen aan het verzet<br />
beschrijft.”<br />
Bereisd<br />
Mevrouw Van der Horst: “We hebben altijd<br />
veel gereisd, ook met de caravan. We probeerden<br />
dan vooraf de taal van onze bestemming<br />
te leren; waar we ook heen gingen. Alleen in<br />
Turkije is dat niet gelukt, dat werd te moeilijk.<br />
Behalve souvenirs, hebben we van onze<br />
reizen ook veel fotoalbums die we er af en toe<br />
nog eens bijpakken.”<br />
Stilzitten<br />
De heer Van der Horst:<br />
“Aan het einde van de oorlog<br />
ben ik gewond geraakt, waardoor<br />
ik toen niet kon lopen.<br />
Om toch wat omhanden<br />
te hebben, ben ik houtsnijwerk<br />
gaan doen. Dat<br />
kon ik zittend af. Het beeld<br />
van de heilige heb ik voor<br />
mijn vrouw gemaakt. Veel<br />
van de beeldjes die ik heb<br />
gemaakt, heb ik weggeven.”<br />
Wilt u ook uw appartement laten zien in het<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad? Neem dan contact op via<br />
communicatie@groenhuysen.nl of stuur een<br />
bericht naar afdeling Communicatie,<br />
Postbus 1596, 4700 BN in Roosendaal.<br />
15<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
e e n dag u i t h et l e v e n va n<br />
Dimphy van Agtmael<br />
Dimphy van Agtmael is huishoudelijk medewerkster in<br />
het Abbeyfieldhuys in Roosendaal. De bewoners van het<br />
Abbeyfieldhuys zijn alleenstaande 55-plussers die behoefte hebben<br />
aan het wonen in een woongroep omdat zij in een sociaal isolement<br />
verkeren of erin terecht dreigen te komen.<br />
08.30 uur<br />
“Ik werk al bijna 12,5 jaar bij het Abbeyfieldhuys.<br />
Eerst aan de Van Gilselaan en sinds twee jaar in<br />
het nieuwe pand hier aan de Sint Theresiastraat.<br />
Ik ben er van maandag tot en met donderdag en<br />
begin altijd om half zeven. Ik start dan met koffiezetten<br />
en het dekken van de ontbijttafel samen<br />
met één van de bewoners die ook altijd vroeg op<br />
is. Daarna loop ik met een sopje de gezamenlijke ruimtes na, zoals de woonkamer, de keuken en de<br />
toiletten. De appartementen van de bewoners maak ik niet schoon, daar zijn ze zelf voor verantwoordelijk.<br />
Tussendoor drinken we rond tien uur een kopje koffie met de bewoners, een gezellig moment<br />
om even bij te praten. Door het contact met de bewoners is mijn werk nooit hetzelfde, zij maken elke<br />
dag uniek.”<br />
14.00 uur<br />
“Omdat ik al vroeg begin, zit mijn werkdag<br />
er om half twaalf alweer op. De<br />
bewoners beginnen dan bijna aan hun<br />
gezamenlijke broodmaaltijd. Omdat het<br />
Abbeyfieldconcept staat voor gezamenlijkheid,<br />
zijn de maaltijden momenten<br />
die samen worden doorgebracht. Daarbij<br />
stimuleren we bewoners om zoveel mogelijk<br />
zelf te doen en mee te helpen waar ze<br />
kunnen. Het doet me goed om te zien dat mensen hier opfleuren als ze hun plekje hebben<br />
gevonden. De middag brengen de meeste cliënten in hun eigen appartement door. Ook<br />
wordt er soms samen gesjoeld. Zelf ga ik eenmaal thuis op dinsdag- en woensdagmiddag<br />
naar mijn dochter om op mijn kleinkinderen van vier en twee te passen. Op vrijdag zijn<br />
ze dan de hele dag bij mij. Mijn kleinkinderen zijn echt mijn grootste hobby. Volgende<br />
maand komt er als het goed gaat nog een derde kleinkind bij, spannend!”<br />
“Echt<br />
stilzitten<br />
kan ik niet<br />
hoor”<br />
20.00 uur<br />
“Het avondeten voor de bewoners heb ik in de vriezer altijd per dag al klaarstaan. Dat<br />
verdeel ik zodra de maaltijden worden binnengebracht. Zo hoeft de verzorgende het eten<br />
’s avonds alleen maar samen met de bewoners op te warmen in de magnetron. Af en toe<br />
kookt één van de bewoners voor de hele groep, dat zijn toch zo’n 20 bewoners. Zelf ben<br />
ik ’s avonds tot koffietijd op mijn hobbykamer te vinden. Ik vind het leuk om scrapboeken<br />
te maken, met verschillende technieken creëer je dan rond je foto’s een bepaalde<br />
sfeer. Ik maak op die manier ook kaarten. Na de koffie blijf ik beneden om wat tv te kijken<br />
of te lezen. Zeker nu het zomer is, zit ik ook graag buiten. Echt stilzitten kan ik dan<br />
niet hoor, ik heb graag iets omhanden.”<br />
16<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
WOordzoeker<br />
De gegeven woorden zijn -in alle richtingen- in het diagram verborgen. Sommige<br />
letters zijn meer dan een keer gebruikt. Plaats de resterende letters in het oplossingsbalkje<br />
voor de oplossing van deze puzzel.<br />
Als u de oplossing heeft gevonden kunt u deze tot uiterlijk 16 september sturen<br />
aan stichting <strong>Groenhuysen</strong>, t.a.v. de afdeling Communicatie, Postbus 1596, 4700 BN<br />
Roosendaal. U hoort zo snel mogelijk of u prijswinnaar bent. Vergeet u niet uw naam<br />
en adres bij uw oplossing te vermelden? Succes!<br />
AANDACHT<br />
ACHTERHOEK<br />
AMELAND<br />
BEGELEIDING<br />
BERGEN AAN ZEE<br />
BLOEMEN<br />
BLOEMENDAAL<br />
CASTRICUM<br />
CLIENTEN<br />
DOMBURG<br />
DRENTHE<br />
DUINEN<br />
EGMOND AAN ZEE<br />
EILAND<br />
FIETSEN<br />
GASTVRIJ<br />
HUISARTS<br />
HUISVESTING<br />
INDICATIE<br />
INTERESSE<br />
KWALITEIT<br />
MEDEWERKERS<br />
MEREN<br />
ONDERSCHEIDEND<br />
PERSOONLIJK<br />
REISJE<br />
RESPECT<br />
SAMEN<br />
SCHEVENINGEN<br />
SERVICE<br />
STRANDWANDELING<br />
TERRAS<br />
TERSCHELLING<br />
TEXEL<br />
THUISZORG<br />
UITSPANNING<br />
UITSTAPJE<br />
VAKANTIE<br />
VELUWE<br />
VERTROUWD<br />
VLIELAND<br />
WADDENZEE<br />
WELBEVINDEN<br />
WIJK AAN ZEE<br />
ZANDVOORT<br />
ZONNEN<br />
ZONNIG<br />
De oplossing van het kruiswoordraadsel in het <strong>Groenhuysen</strong> Blad van juni was: zonnebaden.<br />
De heer Goossens, cliënt in Wiekendael, won twee puzzelboeken. Een tassenhanger van ONI<br />
ging naar Petra van de Merbel, medewerkster bij Select. Mevrouw De Nooyer, cliënt in Markant,<br />
won ook twee puzzelboeken. Een receptenboek ging naar mevrouw Van Zitteren uit Roosendaal.<br />
17<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
Samen<br />
leren,<br />
18<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
samen<br />
zorgen<br />
Leren stopt niet in de schoolbanken, maar gaat verder op de werkplek. Dat is het uitgangspunt van het zogenaamde<br />
multidisciplinair expertteam, dat sinds december 2009 actief is binnen <strong>Groenhuysen</strong>. De leden van het expertteam<br />
kennen de stichting door en door en geven de medewerkers coaching op maat.<br />
LLex van der Westen en Elsbeth Boomkens vormen<br />
het expertteam, dat zij samen met zorgadviseur Merel<br />
Jansen en managementcoach Piet Abma oprichtten.<br />
Samen geven ze ‘coaching on the job’: de medewerkers<br />
van een locatie ontvangen adviezen en ondersteuning<br />
gedurende hun dagelijkse werkzaamheden. Lex:<br />
“Een locatie legt een specifiek vraagstuk bij ons neer.<br />
Samen met het team op die locatie gaan wij, volgens<br />
een vast stappenplan, op zoek naar oplossingen voor<br />
het vraagstuk. De essentie van onze werkzaamheden<br />
wordt gevormd door het meelopen op de afdeling. Zo<br />
gaan we op zoek naar de oorzaak van het probleem.<br />
Op basis hiervan stellen we doelstellingen en verbeteracties<br />
vast.” Zowel Elsbeth als Lex werken al jaren bij<br />
<strong>Groenhuysen</strong> en kennen de organisatie dan ook door en<br />
door. Elsbeth: “Doordat wij al veel verschillende functies<br />
binnen de organisatie bekleed hebben, herkennen<br />
we de knelpunten binnen locaties snel en kunnen we<br />
daar goed op inspelen, dat werkt erg fijn.”<br />
Praktische ondersteuning<br />
Lex: “Momenteel zijn er grote ontwikkelingen gaande<br />
binnen de zorg, denk aan de intreding van de zorgzwaartepakketten<br />
en het zorgleefplan. Deze ontwikkelingen<br />
vragen om een andere manier van denken en dus<br />
ook een andere indeling van de werkzaamheden. Mede<br />
hierin willen we medewerkers praktische ondersteuning<br />
bieden. Verder willen we graag dat de kernwaarden<br />
vertrouwd, samen, lef en dichtbij daadwerkelijk<br />
onderdeel gaan uitmaken van het dagelijks handelen.<br />
Als expertteam praten wij hierover met medewerkers en<br />
willen we toe naar een leercultuur, waarin medewerkers<br />
uiteindelijk ook van elkaar leren.” Momenteel is het<br />
expertteam bezig met een traject op locatie Moerweide.<br />
Jeannette Bartels, verzorgende op deze locatie, vertelt<br />
over haar bevindingen van het coachingstraject: “Lex<br />
heeft al een paar keer tijdens het werk met me meegelopen.<br />
In het begin was het nog wel een beetje eng, omdat<br />
je het gevoel hebt dat iemand op je vingers kijkt, maar<br />
dat ging snel voorbij. Het gaat namelijk ook niet om corrigeren<br />
of veroordelen, maar om coachen en stimuleren.<br />
Van de adviezen die ik krijg kan ik uiteindelijk alleen<br />
maar profiteren. Maar het belangrijkste is dat de aanbevelingen<br />
van het expertteam ten goede komen aan de<br />
zorg die we bieden.”<br />
Vragen en luisteren<br />
Goed luisteren en veel vragen stellen zijn volgens Lex<br />
en Elsbeth de belangrijkste basisprincipes van het coachen.<br />
Lex: “Patronen zijn vaak ontstaan door een reden<br />
die ooit goed was. Door veel vragen te stellen en goed<br />
te luisteren, proberen we meer inzicht te krijgen in deze<br />
patronen en de specifieke handelswijzen van de medewerkers.”<br />
Elsbeth: “Verder is het belangrijk om jezelf<br />
een beetje kwetsbaar op te stellen. Wij zijn natuurlijk<br />
ook niet alwetend en het is juist goed om dat te laten<br />
zien. De medewerker voelt zich dan sneller op zijn<br />
gemak.” Lex: “Het leuke van deze functie is dat je een<br />
afdeling echt kan zien groeien. En dat we de dingen die<br />
goed gaan op een bepaalde afdeling weer mee kunnen<br />
nemen naar een volgende locatie. Op die manier blijven<br />
wij ook steeds bijleren.” Elsbeth: “Uiteindelijk willen we<br />
bij <strong>Groenhuysen</strong> allemaal dat kwaliteit van leven centraal<br />
staat. Het geeft heel veel voldoening om daar op<br />
deze manier concreet aan bij te dragen: je ziet daadwerkelijk<br />
dat de zorg verbetert.”<br />
19<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010
<strong>Groenhuysen</strong><br />
Uit!<br />
Genieten van een strandvakantie in Spanje,<br />
de mooie natuur in Zwitserland of het lekkere<br />
eten in Italië? <strong>Groenhuysen</strong> Uit! biedt vanaf<br />
volgend jaar januari ook meerdaagse vakanties<br />
aan. Op diverse bestemmingen binnen<br />
Nederland en Europa is alle persoonlijke zorg<br />
voorhanden om zorgeloos te kunnen genieten.<br />
Met de huifkar<br />
Met twee stoere en sterke Belgische<br />
trekpaarden verkent u vanuit de huifkar<br />
de Brabantse omgeving. Een comfortabele<br />
tocht, want de huifkar heeft een<br />
goede vering en gestoffeerde banken<br />
met volop uitzicht naar buiten. Ook als<br />
u aan een rolstoel bent gebonden, is dat<br />
geen probleem. Met oprijplaten kunt<br />
u eenvoudig in en uit de wagen worden<br />
geholpen. Voor deze huifkartocht<br />
betaalt u € 51,50 en als bezitter van de<br />
<strong>Groenhuysen</strong>pas € 45,95. U kunt ook een<br />
kadobon voor een dagdeeluitstapje inleveren.<br />
De prijs is inclusief vervoer per<br />
huifkar, koffie of thee met iets lekkers<br />
erbij en de professionele begeleiding.<br />
Zorgeloze vakantie<br />
Janneke de Kroon, medewerkster van <strong>Groenhuysen</strong><br />
Uit!: “We merken dat er naast korte uitstapjes ook vraag<br />
is naar vakanties met zorgbegeleiding. We hebben de<br />
mogelijkheden hiervoor onderzocht en gaan voor deze<br />
vakanties samenwerken met European Care & Travel<br />
Vakanties, oftewel ECT Vakanties. De vakanties zijn<br />
met name geschikt voor mensen die ook op vakantie<br />
wat extra zorg kunnen gebruiken en thuis op de hulp<br />
van de thuiszorg of een centrum voor Wonen & Zorg<br />
vertrouwen. Tijdens de vakantie kunnen deze mensen<br />
rekenen op dezelfde zorg als thuis. Alle vakanties zijn<br />
groepsreizen, maar individueel te boeken. Dat betekent<br />
dat men na aanmelding bij een reisgezelschap aansluit.<br />
Ook partners die geen verzorging nodig hebben,<br />
kunnen mee. Zij boeken dan dezelfde reis maar maken<br />
verder geen gebruik van de beschikbare verzorging.”<br />
diverse mogelijkheden<br />
“Om goede afspraken te maken over de gewenste zorg,<br />
verlopen de aanmeldingen voor een vakantie straks<br />
via <strong>Groenhuysen</strong> Uit!”, vervolgt Janneke. “Wij vragen<br />
de CIZ-indicatie van de cliënt op en nemen samen wat<br />
eerste vragen door. Zo bepalen we bijvoorbeeld welke<br />
hulpmiddelen de cliënt zelf wil meenemen en welke ter<br />
plaatse verzorgd kunnen worden. Ook in de begeleiding<br />
zijn verschillende mogelijkheden. Als het nodig is, kan<br />
al op de luchthaven een verzorgende klaar staan.” De<br />
reisgids komt in januari volgend jaar uit en is dan op<br />
aanvraag beschikbaar.<br />
Uitgerust thuis<br />
Echtpaar Van Loon (beiden 92) uit De Brink gaat met enige regelmaat mee met de uitstapjes<br />
van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! “Zo kom je nog eens ergens”, aldus de heer Van Loon. “Het<br />
vrouwke, zo noem ik mijn vrouw liefkozend, en ik proberen de leuke dingen in het leven<br />
op te zoeken. Over de uitstapjes van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! zijn we dik content. Het is gezellig<br />
om met een groep te zijn en de verzorging is prima in orde. Mijn vrouw loopt normaal<br />
gesproken met een rollator, maar je kunt ook in een rolstoel mee als lopen te zwaar is. Zo<br />
zijn we laatst naar De Bosrust bij Essen gegaan. Zij kwam uitgerust thuis hoor! Ik vind het<br />
leuk om tijdens de uitstapjes veel van de omgeving te zien. We hebben zelf een boerderij gehad en<br />
ik kan ervan genieten om nu anderen op het land te zien werken. Binnenkort staat er een huifkartocht op de kalender. Als<br />
paarden liefhebber kan ik daar echt naar uitkijken. Van die mooie en zware paarden voor de kar, mooi om te zien!”<br />
20<br />
<strong>Groenhuysen</strong> Blad 4 • 2010<br />
Voor alle overige uitstapjes van <strong>Groenhuysen</strong> Uit! kijkt u in de activiteitenkalender die u onlangs<br />
ontvangen heeft. Voor meer informatie kunt u ook contact opnemen via 0165 – 57 40 00.