clubblad - KLM Road Runners

KLM Roadrunners International
Clubblad februari 2008 blz 8
The One and Only MaraTOON 3 februari 2008
De in Roelofarendsveen en in kringen van “hardloopknoesten” bekende marathonloper Toon
van Vlimmeren was toe aan zijn 100 e marathon. Hij had keurig ingeschreven voor de marathon
van Apeldoorn en zou met een paar hardloopmaatjes die marathon gaan lopen. Wat hij
niet wist, was dat een aantal leden van zijn hardloopgroep Plantaris een verrassing hadden
voorbereid. Na een ontbijtje in het brugrestaurant bleek een van de mannen zijn schoenen
vergeten te zijn en moest de auto weer terug.
Pas toen hij bij het clubhuis van Plantaris een start/finishdoek zag hangen, begon er wat te
dagen. Wat was ‘t geval? Speciaal voor zijn 100 e hadden de mensen van Plantaris een eenmalige
marathon uitgezet en hiervoor een aantal marathonlopers uitgenodigd. Omdat ik een
paar keer heb meegelopen in de speciale september-marathon had ik ook een uitnodiging
ontvangen en zo was ik ’s morgens om 09.00 aanwezig in het clubhuis. Ik ontving alvast een
hardplastic medaille en drie consumptiebonnen en zat al gauw aan de gratis koffie. Ongeveer
09.30 uur kwam een zeer verraste Toon aan in het clubhuis en konden we gaan beginnen.
Klokslag 10 uur ging de boel van start, Toon voorop en erachter ongeveer 30 marathonners,
die alle vier de rondjes wilden lopen. Iedere ronde stapten weer mensen in en uit van de
organiserende vereniging. Na een kleine rekensom bleek dat de 30 oude knoesten samen
4000 marathons hadden gelopen. In ieder geval dus een zeer ervaren gezelschap. Na een
kleine lus om de afstand passend te krijgen kwamen we op het parkoers terecht. Wie de
Braassemloop en de Weteringloop heeft gelopen zal hier niet van opkijken, veel langs de
Wetering en het Braasemermeer.
Om de 5 kilometer verzorging waar uitgebreid stil werd gestaan. Het concept was eenvoudig:
we liepen 6 minuten per kilometer en iedereen bleef bij elkaar. Omdat de oude knoesten dit
gemakkelijk aankonden leek het wel een kippenhok, een gekakel van jewelste. Er moet wel
bij gezegd worden dat dit minder werd naarmate de wedstrijd vorderde. Om een indruk te
geven van een aantal mensen die Toon wilden bijstaan:
Ben Mol 568 hele marathons, Gijs Honing 372, Hans Buis 275, Micha Havreluk 189, Ineke
Scheffer 222 (jawel, er waren ook vrouwelijke knoesten bij) en Dick van Es 151. Zo waren er
nog wel een paar en bij vragen hoeveel ik er had gelopen heb ik maar gauw over het onderwerp
heen gepraat. Ik voelde me echt een junior tussen al die knoesten. Na 4.30 uur kwam
de groep terug bij de sporthal en natuurlijk ging Toon als eerste over de streep. Na een welverdiende
douche nog wat (gratis) gedronken en vervolgens naar huis. Ik was namelijk
vrijdag al een beetje verkouden geworden en van een marathon lopen knap je dan niet op.
Wim Verhage