Setra Bus

1951
10 | De jaren 50 De jaren 50 | 11
Deze foto liet in 1951 de vakwereld versteld staan:
zes mannen dragen een heel busgeraamte –
een duidelijke demonstratie van het lage eigen
gewicht.
D
e jaren 1950 zijn een
goede tijd voor nieuwe
en revolutionaire zaken,
de mensen lopen over van de
uitvindingen. Sommige ontdekkingen
in dit decennium veroveren
de hele wereld – bijvoorbeeld
ook het idee van Otto Kässbohrer
die in 1951 voor het eerst een bus
met zelfdragende carrosserie
introduceert. Dat is het startsein
voor een ongeëvenaard succesverhaal
uit Ulm.
De sensatie van de IAA 1951
De eerste IAA na de oorlog vindt in
1951 voor het eerst op het beursterrein
in Frankfurt plaats. Op de
allereerste IAA in 1897 in Berlijn
werden er helemaal acht motorwagens
tentoongesteld. In 1951 zijn er
al 500 exposanten gekomen om hun
voertuigen te presenteren. Sinds
1950 werken bij Kässbohrer de
directeur Otto en zijn ingenieurs aan
de ontwikkeling van een zelfdragende
bus zonder onderstel. En op de
IAA van 1951 is hij er, de sensatie,
die het merk een naam geeft: de
eerste Setra met zelfdragende
carrosserie, de Setra S 8, revolutioneert
de busconstructie ook met
verdere nieuwe technologieën en
eigenschappen als een heckmotor,
motorrem, grote bagageruimtes en
een hoogwaardige uitvoering.
Dit laatste zorgt voor meer comfort
aan boord: bij de verwarming is er
een technische oplossing met
afzonderlijke verwarmingskanalen
voor iedere stoelenrij en bovendien
heeft de S 8 een tochtvrije ventilatie
en een defrost-systeem voor de
voorruit.
De S 8 is voor zijn tijd een technische
sensatie en zorgt met de vele
finessen in de constructie voor
verbazing en grote bewondering in
de busbranche.
Première –
een bus die zichzelf draagt
Grote opkomst van een kleine
In maart 1955 zorgt de compacte
Setra S 6 op de Autosalon in Gent
als derde model van de modellenserie
10 voor opschudding.
Het publiek is enthousiast over dit
voertuig met een lengte van 6700
mm en een breedte van 2250 mm en
bovendien een reeks opzienbarende
technische noviteiten. Vanwege het
onderstel met aparte wielophanging
van alle wielen met pendelassen voor
en achter komen de rij-eigenschappen
en het rijcomfort al heel dicht bij
die van een automobiel. Een rubber
torsievering zorgt voor een veilige
ligging op de weg, de draaicirkel van
13,4 meter voor soepele manoeuvreerbaarheid.
Iets vergelijkbaars
als de „Clubbus“ is er niet op de
markt en hij trekt de klanten
meteen over de streep. De S 6
waarvan er in totaal een kleine 1200
eenheden op de markt komen, is de
kleinste Setra die ooit wordt gebouwd.
Op weg over zee
In de zomer van 1954 reist Henry
Minor van Continental Trailways,
één van de grootste busondernemingen
in de VS, naar Ulm. Onder
de indruk van de Setra productie en
met het idee om hier de bouw van
een Super Setra voor zijn bedrijf in
opdracht te geven, telegrafeert hij
aan zijn baas dat hij zo snel mogelijk
naar Ulm moet komen. Ook Maurice
Moore is al gauw enthousiant over
de bussen met de reusachtige
bagageruimtes, airco, naar buiten
draaiende deuren, comfortabele
slaapstoelen, toilet, keuken, boordbar
en lounge-hoek, die toonaangevend
worden voor Amerikaanse
busreizen. Met de naam Golden
Eagle en Silver Eagle ontstaan er
voertuigen die qua uitvoering en
dimensies duidelijk verschillen van
Europese standaards.
1955
De wereld staat versteld:
Bussen uit de bouwdoos
Op de IAA van 1959 heeft Setra een
sensatie in petto: de geïntroduceerde
Setra S 9, S 10 en S 11 worden met
het nieuw uitgewerkte bouwdoossysteem
vervaardigd. Dat betekent
dat hun opbouw voor 80 % uit gelijke
delen bestaat wat een heel rationele
manier van produceren mogelijk
maakt. Maar bij Kässbohrer wordt
ook veel waarde gehecht aan een
individuele uitvoering: de verschillende
types kunnen voor iedere
toepassing – stadverkeer,
streekverkeer of reizen –
doelgericht worden gebouwd en
uitgevoerd.
1959