Ademen & slikken = verslikken - Bitloos

slikken
stellen aan het begin en aan het eind van
het traject. Foto’s voor MenSport zouden
worden gemaakt door de journalist/fotograaf
en enduranceruiter Ineke Westers, die in de
resultaten geïnteresseerd was.
De test De ochtend is nog koel met wat
sluierbewolking als we kennismaken met
Vibora, een zesjarige KWPN-merrie met de
afstamming V. Ganges en VM. Fabricius,
een kleine merrie met tuigpaardbloed. Jos
en Agnes rijden klasse 2-wedstrijden met
afstanden van 60 km. Er staat dus een zeer
goed getraind paard voor de wagen. Jos
beschikt over een hartslagmeter op zijn
paard en kan op zijn marathonwagen de
waarden aflezen. We spreken af dat er een
trainingsrondje van 9,6 km in totaal wordt
gereden met het manegeterrein als start
en finish. De eerste kilometer zal worden
gestapt, de hartslag aan het eind van het
staptraject wordt afgelezen vanaf de wagen.
Daarna wordt er doorgedraafd tot een halve
kilometer voor de manege, zodat de aanspanning
in stap het terrein weer opkomt.
De draf wordt alleen even onderbroken
om een paar bruggetjes in stap te nemen
wegens gladheid. Vibora zal in haar eigen
tempo lopen, omdat alleen op die manier
een vergelijking gemaakt kan worden met
een rondje zonder bit. Voor Vibora wordt
ingespannen, neemt Tineke Fluit de beginwaarden
op. De buitentemperatuur is rond
de 19 graden.
Het duurt een klein uurtje voor de aanspanning
bij de veewagen terugkomt. Alle
gemeten waarden worden genoteerd en
Vibora wordt uitgespannen. Jos had tevoren
gevraagd of zijn paard misschien niet eerst
aan de bitloze menneusriem zou moeten
wennen, maar uit ervaring kunnen we hem
geruststellen dat zoiets niet nodig is.
We passen de neusriem en bij dit mooie kleine
hoofdje is de cobmaat de meest passende.
Vibora begint met neusriem aan uitgebreid
te grazen. We gunnen haar een rustpauze,
waarna Jos met de leidsels en het tuigschoftje
op even wat rondstapt achter zijn paard
om te ervaren hoe het sturen hiermee aanvoelt.
Vibora loopt lekker ontspannen voor
hem uit. Voor zij weer voor de wagen wordt
gezet, worden alle beginwaarden opnieuw
vastgesteld. De buitentemperatuur is inmiddels
zo’n vier graden geklommen en de zon
heeft vrij spel. Dierenarts Tineke Fluit waarschuwt
dat deze hogere temperatuur duidelijk
zijn invloed zal hebben op de waarden
nu en straks van Vibora. Jos rijdt even een
rondje over het terrein om ook zo de reactie
van Vibora te peilen. ,,Het voelt niet anders
aan dan met een bit!” roept hij al. ,,Ze loopt
er lekker ontspannen bij,” geeft Agnes als
commentaar. Het loopt inmiddels al tegen
twee uur en het is behoorlijk druk op de
wegen geworden vanwege het schitterende
weer. Wij achterblijvers hebben absoluut
geen idee wat het worden gaat met de hartslag
en lopen nieuwsgierig de aanspanning
tegemoet als ze het terrein weer oprijden.
Bitloze ronde We constateren een
aanzienlijk verschil met de ochtendrit met
een zeer positieve uitslag voor deze bitloze
ronde.
,,Twee dingen zijn me opgevallen,” zegt Jos.
,,Ten eerste die enorme ontspanning van
Vibora. Maar ook haar hals zat zo los, dat
ze op haar dooie gemakje alle kanten op
Waarden en getallen
De beginwaarden zijn mooi laag voor
de start om 11.30 uur. Ademhaling
28, hartslag 31 en temperatuur 37,6.
Begonnen wordt met een volle kilometer
stap, wat een hartslag opleverde van 63,
waarna het draftraject begint. Het gehele
traject bedraagt 9,6 km.
Na een klein uurtje komt de aanspanning
terug met de volgende waarden:
ademhaling 28, hartslag 72 (na het stappen
van 500 meter) en temperatuur 38,6.
Beginwaarden om 13.45 uur. De hartslag
is nu 34 en de temperatuur 38,2. Beide
dus hoger dan ’s ochtends. De ademhaling
is lastig te meten, omdat Vibora
door iets in de omgeving wordt afgeleid
en zich niet normaal laat tellen.
Teruggekomen na het bitloze rondje
blijkt de hartslag na de halve kilometer
stap op 63 te staan, de temperatuur op
38,6 en de ademhaling op 28. Rekening
houdend met de gestegen buitentemperatuur
en de hogere beginwaarden, is de
uitslag dus zeer positief. Te meer daar de
hartslag binnen een minuut na binnenkomst
zakt en razend snel verder naar
beneden gaat.
liep te kijken. En er viel een hoop te beleven
wegens de drukte, waardoor we er niet korter
over deden dan vanochtend. Het tweede
was dat ze nu in een constant tempo liep,
met veel minder variatie dan vanochtend,
terwijl ik haar vaker moest terugnemen vanwege
al dat verkeer. Ik vond het sturen zonder
bit wel wat zwaarder dan met bit, maar
misschien is dat ook gewenning. Verder zag
ik onderweg dat de hartslag zo gemiddeld
10 tot 15 slagen per minuut lager uitviel dan
MenSport nr. 08 2008 21