De begeleiding van medewerkers met psychische of ... - SBCM

Bouwsteen 6 pagina 3
1. Diagnose, rapportage, schriftelijke informatie
Resultaat interviews
Het belang van juiste en volledige rapportage voor aanvang van plaatsing wordt
door de meeste bedrijven onderschreven. Steeds vaker besteedt een intaker
extra tijd aan het verzamelen van relevante informatie, naast het door het UWV
aangeleverde plaatsingadvies. Bij sommige bedrijven wordt ontbrekende
informatie verzameld in de periode dat de medewerker geplaatst is op een Test
& Training afdeling of een vergelijkbare setting.
Enkele bedrijven doen in deze periode aanvullend onderzoek (zoals
psychologisch of persoonlijkheidsonderzoek) of laten dit doen. De meeste
bedrijven hanteren als hulpmiddel een samenvatting van begeleidingsaspecten
in de vorm van een I.O.P, Begeleidingspaspoort, Persoonskaart, Trajectkaart,
Signaleringskaart of vergelijkbare rapportage.
Het is essentieel dat er, naast een uitgebreide rapportage, een heldere,
compacte ‘vertaalslag’ gemaakt wordt voor de direct leidinggevende. Deze
vertaling dient duidelijk te maken wat wel verlangd kan worden van de
kandidaat en wat niet, wat een goede benadering is en wat minder past.
Een ‘warme’ overdracht wordt aanbevolen. De intaker en de
kandidaat/medewerker bespreken met de direct leidinggevende de
aandachtspunten, die van belang en benoemd zijn in de begeleidende
rapportage. Hierbij wordt ook expliciet vermeld wanneer er evaluaties zullen
plaatsvinden.
Aanbevelingen voor de direct leidinggevende
1. Vraag de persoon zelf om achterliggende informatie. Hij/Zij weet
immers meestal heel goed wat er met hem/haar aan de hand is,
en waar op gelet moet worden in een werksituatie. (Stel
bijvoorbeeld de vraag: ‘Waar moeten wij rekening mee houden
wanneer je gaat werken?’)
2.
3.
Neem geen genoegen met algemene begeleidingsadviezen van
andere instanties. Vraag naar de persoonlijke aandachtspunten,
zodat je weet welke begeleidingsadviezen van belang zijn.
Weet welke begeleidingsafspraken er zijn vanuit de
woonbegeleiding of vanuit hulpverleners opdat deze afspraken
elkaar niet verstoren.
4. Wéét waardoor iemand uit zijn evenwicht raakt. (boos,
gespannen, angstig, agressief, ...)
5. Wéét met wie je contact kunt opnemen als er een reden tot zorg
is of in geval van een crisissituatie.
6. Wéét welke maatregelen er nodig zijn in geval van een
crisissituatie. Waar wordt iemand rustig van, wat maakt hem juist
onrustig? (alleen of samen, binnen of buiten?)
7.
Wéét welk(e) medicijn(en) een medewerker gebruikt (heeft), en
wat hiervan de mogelijke consequenties voor het werk zijn. Weet
ook welke gevolgen het niet gebruiken van medicijnen kan
hebben.
8. Leg begeleidingsafspraken helder en eenduidig schriftelijk vast.
9. Maak vervolgafspraken om het gevolgde beleid en/of gemaakte
afspraken te evalueren.