CHRISTUS DE PLANT VAN NAAM 5 PREKEN Preek over Hooglied ...

6
Die dudaïm geeft een bijzonder liefelijke reuk. En daarom had Rachel ook de begeerte
om die dudaïm te krijgen. Nu nog even iets tussenbeide: wanneer Lea zegt, u krijgt die
dudaïm niet, en Rachel dan voorstelt, u kunt deze nacht bij mijn man slapen, dan moet u
niet denken, dat Lea dacht dat ze een kind zou krijgen om loon. Want Lea ging smeken
voor het aangezicht van God.
En zo is het ook bij dat volk. Zij zullen nooit van zichzelf of om bijeinden, noch om
loon de vruchten krijgen, maar alleen uit vrije soevereine Goddelijke genade. En dan
toont God weer eens aan Zijn kerk te denken, die in de verachting is, die in de smaad is,
die alles tekort komt. Denkt God aan Zijn volk, dat maakt de kerk weer vruchtbaar met
de bedauwing des Goddelijke Geest. Zodat ze verwaardigd mogen worden de vruchten
te mogen wegdragen, die God gegeven heeft in Christus Jezus. Zie, daar hebt u een
korte toelichting ervan.
De dudaïm geven reuk, dat wil zeggen, dat hier de bruid een liefelijke reuk van zich gaf.
Dat verklaart dat die bruid wedergeboren was, dat ze de genade Gods had leren kennen.
En dan verspreidt die wedergeboorte, die verspreidt een bijzondere reuk. Stel eens voor,
je hebt planten waar bloemen inzitten. Goed; dan kan, wanneer de regen er opvalt, zulke
bloemen reuk geven. Nu krijgen we de bruid, een kind van God, en die komt te
getuigen: de dudaïm geven reuk. Nu ligt hier een veld van verklaring in. Ik zou zeggen,
de eeuwigheid is er toe nodig om dat te doorwandelen. De bruid had ingeleefd, dat ze
van zichzelf geen vruchten had. Dat ze van zichzelf geen reuk kon geven. Ze had leren
inleven wat de profeet getuigt, als hij zegt: het hoofd is krank en het hart is mat. Ze had
leren inleven: uit u nooit geen vruchten meer! Hier hebt ge dat Goddelijk genadewerk.
Als de Heere een zondaar bekeert, als Hij er maar eentje trekt vanmorgen, en Hij geeft
die zondaar raad, dan leert hij in de eerste plaats kennen wie hij is. Mensen, zult u de
onheiligheid van uzelf leren zien, dan moet u voor een Heilig God geplaatst worden.
Zult u de onreinheid van uzelf zien, dan moet je zien dat er een reine God is. Houdt dat
even vast. We lezen zo in zondag 4 nietwaar, de Catechismusvraag aangaande de
barmhartigheid Gods, dat er ook staat, dat de rechtvaardigheid Gods moet genoeg
geschieden. En dat leert de Heere dat volk! Waarachtige ontdekking. We lezen van
Bélsazar, u welbekend, toen hij dat schrift aan de wand zag, toen stootten z'n knieën
tegen elkaar en hij beefde. En de apostel Paulus, die op de weg naar Damaskus terneer
viel, o, die heeft dat ingeleefd. Daar worden de zonden niet bepraat, daar worden de
zonden ingeleefd. Daar krijgen we de onreinheid van de zonde te zien.
Nu moet ik voorzichtig wezen, want je hebt sommige mensen die komen dadelijk met
de donder van de wet! En de preken gaan ze hierop baseren, de wet, de wet, de wet! En
als de wet een tuchtmeester tot Christus is, dan omhels ik het met beide handen; dat
omhels ik, dat de wet een tuchtmeester tot Christus is. Maar ik voor mij geloof, als God
een zondaar bekeert, dat de rechtvaardigheid Gods, ons niet voor Hem op de grond
brengt; maar wel de goedheid en de liefde van God. Dat moet u vanmorgen eens goed
overdenken. Want dan kan een zondaar op het voetbalveld leven en indrukken hebben
van dood en eeuwigheid. Hij kan zover gaan, dat hij de handen nog komt te wringen, en
dat hij zegt: o dat ik straks sterven moet! Maar hij gaat de herberg nog in. Hij kan de
herberg nog ingaan. De kloppingen die zo'n ziel kan hebben, nietwaar, dat is vreselijk.
Dat kan plaatsgrijpen. Zodat hij benauwd over de wereld loopt en zegt: o, als ik eens
sterven moet en God ontmoeten! Maar er zit geen greintje liefde bij. Totaal niets! Nee,
weet u wanneer die liefde komt tot God? Wanneer die zondaar door God aangeslagen
wordt. Niet alleen overtuiging, maar ook overbuiging. Dan laat God hem zien wat Hij