01.12.2014 Views

Mania 313

Djessou Mory Kante, Anouk, Bryan Ferry, AC/DC, Wilco, Jaarlijstjes 2014

Djessou Mory Kante, Anouk, Bryan Ferry, AC/DC, Wilco, Jaarlijstjes 2014

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

ANOUK<br />

Paradise And Back Again<br />

(Universal)<br />

CD LP<br />

De carrière van Anouk kent vele pieken en dalen. Zo werd haar<br />

deelname aan het Eurosongfestival een groot succes, terwijl ze<br />

later dat jaar veel kritiek kreeg toen ze zich mengde in de zwarte<br />

pieten discussie (dat heeft nu het mooie Breathe opgeleverd) en de<br />

Symphonica In Rosso-concerten ook niet vlekkeloos verliepen. Gelukkig<br />

stelt Anouk op plaat nooit teleur. Waren haar singles afgelopen jaar<br />

uitstapjes richting dans (You And I nam ze op met Afrojack en Feet On<br />

The Ground met Nicky Romero) en misschien vreemde eenden in haar oeuvre, Anouk heeft zich nooit op<br />

slechts een stijl willen toeleggen. Zo laat Anouk opnieuw een andere kant van haarzelf zien in Places To<br />

Go, dat wordt gekenmerkt door jaren tachtig synthesizers. Deze drie singles zijn als bonustracks aan het<br />

album toegevoegd. Paradise And Back Again is net zo veelkleurig als de adembenemend mooie hoes die<br />

eromheen zit (geschilderd door kunstenares Esther Barend). Duidelijk gaan haar teksten over persoonlijke<br />

zaken. Luister maar She’s Beautiful, Daddy en Cold Blackhearted Golddiggers. Waarover Wish He Could<br />

See It All gaat, laat zich gemakkelijk raden. Een van de hoogtepunten van het album is Looking For Love,<br />

waarin Anouk haar hart uitstort over wat ze nog altijd mist in haar leven. Ondanks het ontbreken van<br />

een overkoepelend thema, is het een erg sterk album geworden. Met Paradise And Back Again heeft<br />

Nederlands beste zangeres opnieuw een openhartig en goudeerlijk album gemaakt. (Erik Damen)<br />

FRATSEN<br />

Caspar CD<br />

(Silvox/Goomah)<br />

‘Of u ‘t nu extra, expres of per ongeluk doet? Alles komt goed.’ Ergens<br />

in het eerste nummer van Fratsens nieuwe plaat zingt André Manuel<br />

de toehoorder hoopvol toe. Die luisteraar was natuurlijk zelf ook al zeer<br />

hoopvol gestemd. Caspar is namelijk het eerste Fratsen-album dat er sinds achttien (!) jaar<br />

uitgepoept is. Joh, al hadden ze 45 minuten lang hun eigen diarreegeluiden opgenomen, de<br />

ware Fratsen-fan had het zeker en vast gevreten. Maar wanneer na beluisteren blijkt dat de<br />

twaalf nummers en teksten wederom van ongekende rauwe Waitsiaanse diversiteit, Zappiaanse<br />

creativiteit en tevens van rebels rokerige rootsyness en blikkerende bluesschoonheid zijn, dan kun<br />

je alleen maar een vreugdedans voor de speakers doen dat het viertal in 2009 ooit besloot om<br />

een serie reünieconcerten te geven. De Twentse formatie laat menigeen anno 2014 met gemak<br />

een spreekwoordelijk poepie ruiken. En gelukkig blijken de snedige teksten nog exact zo (om in<br />

dezelfde beeldspraak te blijven) retegoed als twee decennia geleden. Caspar van Fratsen is een<br />

nieuw begin. In de hoop dat ze doorgaan ‘totdat ze weg zijn, vergeten en verstrooid, als de dood,<br />

dan zal het… schijt’. Oh shit, da’s natuurlijk een frase van de meesters zelf. (Dennis Dekker)<br />

A<br />

P<br />

FRYARS<br />

Power CD CD+DELUXE LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

In een geinig artikeltje voor The Guardian geeft Ben Garrett een aantal<br />

tips hoe te overleven als je platenmaatschappij je album jarenlang op de<br />

plank laat liggen. Garrett, oftewel Fryars, is ervaringsdeskundige, want de<br />

opvolger van zijn vijf jaar geleden goed ontvangen debuut Dark Young Hearts was jaren geleden al klaar. Dat<br />

zijn label geen zin had om Power uit te brengen, ligt niet aan de kwaliteit van het gebodene, want het is een hele<br />

goede plaat. Nadat Garrett regelmatig bij zijn grootouders ging eten, klusjes deed voor anderen (Lily Allen, Pharrell,<br />

Marina & The Diamonds) en aan de plaat bleef sleutelen, vond hij uiteindelijk een maatschappij die wel heil zag<br />

in zijn dromerige elektronische singer/songwritermuziek vol invloeden uit vijftig jaar popmuziek. Psychedelische<br />

sixtiesklanken, orkestrale seventiespop, eighties romantic en hedendaagse bedroom chillwave worden vermengt tot<br />

een dromerige elektronische trip, waarbij het liedje telkens centraal staat. Bijzondere plaat. (Marco van Ravenhorst)<br />

EINSTURZENDE NEUBAUTEN<br />

Lament CD 2LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

Lament, het 19e album alweer van de meesters van de avantgardistische industrial noise.<br />

En weer is het een meesterwerk. Lament, geschreven in opdracht van de Belgische<br />

gemeente Diksmuide, is ditmaal verbonden aan het zeer gevoelige thema als de Eerste<br />

Wereld Oorlog. Let wel, de muziek gaat niet over de Grote Oorlog, zoals WOI ook wel wordt genoemd, maar<br />

er is bovenal inspiratie gezocht binnen het thema. Neubauten heeft muziek en thema’s uit de desbetreffende<br />

periode gezocht. Experimenteel percussionist en instrumentenbouwer N.U. Unruh heeft zich in dit album<br />

volledig uitgeleefd met een realisatie van instrumenten en klanken gebaseerd op de Grote Oorlog. Blixa Bargeld<br />

zingt in het Vlaams op bloedstollende wijze In De Loopgraf. De idioterie van deze oorlog komt aan bod in The<br />

Willy-Nicky Telegrams. Dit nummer is gebaseerd op de oorlogstelegrammen tussen twee neven in oorlog, de<br />

Duitse keizer en de Russische tsaar. Dit is de typische Neubautensound. Gecombineerd met het absurde thema<br />

Neubautengeluid, maakt dit een van de beste albums van Einsturzende Neubauten. (Ron Loontjes)<br />

T<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

10 11

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!