Mania 313
Djessou Mory Kante, Anouk, Bryan Ferry, AC/DC, Wilco, Jaarlijstjes 2014
Djessou Mory Kante, Anouk, Bryan Ferry, AC/DC, Wilco, Jaarlijstjes 2014
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
REISSUES<br />
REISSUES<br />
SOUNDGARDEN<br />
Echo Of Miles; Scattered Tracks Across The Path<br />
(A&M/Universal)<br />
CD 3CD<br />
Opnieuw is grunge-icoon Soundgarden de archieven ingedoken. Dat leverde eerder<br />
de fraaie gebuldelde ep’s Screaming Life/Popp op, met tracks van vóór het debuut<br />
Ultramega OK uit 1988. Een tijdje terug kreeg de kraker Superunknown vanwege<br />
het 20-jarig bestaande een jubilarissenbehandeling, met bonustracks uit de oude doos. Maar met Echo Of<br />
Miles: Scattered Tracks Across The Path worden pas echt alle planken schoon geveegd. En man, man, man,<br />
of zo u wilt: vrouw, vrouw vrouw, wat een weelde komt er daardoor los! De boxversie bevat drie cd’s met<br />
50 tracks. Het verbijsterende van het historische overzicht is dat gitarist/archivaris Kim Thayil nauwelijks<br />
bekende nummers of hits heeft gebruikt als halteplaatsen op de tijdlijn van 26 jaar. Anders geformuleerd:<br />
de box bevat restjes, B-kantjes, nummers voor soundtracks, covers en demo’s waarvan het bijna misdadig is<br />
te noemen dat ze lagen te verstoffen. Wie het overzicht van één cd kiest, valt zich daar ook geen buil aan.<br />
Beide versies bevatten het speciaal voor deze gelegenheid opnieuw opgenomen nummer Storm, dat met<br />
andere voltreffers als Blind Dogs, Black Rain, Live To Rise en Kristi een album had kunnen opleveren dat niet<br />
had onder gedaan voor Superunknown. (Wim Koevoet)<br />
HUMERTO TAN<br />
Let’s Dance – Mijn Danceclassics 4CD+BOEK<br />
(Universal)<br />
Voor een uiterst plezierige prijs heeft Humberto Tan een 4cd-verzameling vol<br />
danceclassics samengesteld, gecompleteerd met een boekwerk dat werd geschreven<br />
door muziekjournalist Jean-Paul Heck. Let’s Dance is een perfecte instapper voor wie<br />
in één keer een mooie dwarsdoorsnede van lekkere dansbare muziek wil aanschaffen.<br />
Zowel megasellers als Le Freak van Chic (gelukkig ook vertegenwoordigd met Good Times) en Happy van<br />
Pharrell zijn vertegenwoordigd, maar ook vergeten klassiekers als Don’t Stop The Music van Yarbrough<br />
& Peoples, waardoor er ook regelmatig een aha-erlebnis is. Zwaartepunt van de verzameling ligt in de<br />
jaren tachtig, waarschijnlijk niet ontoevallig de muziek uit de jeugd van Tan, maar muziek vanaf eind jaren<br />
zeventig tot heden is vertegenwoordigd. Voor dat zachte prijsje brengt Humberto Tan zestig nummers<br />
waarop je moeilijk stil kan blijven zitten. Natuurlijk ontbreken er altijd – waarschijnlijk ook rechtenkwesties<br />
– een aantal grote namen (waar zijn Michael Jackson en Lionel Richie bijvoorbeeld?) maar desalniettemin is<br />
Let’s Dance een prima cadeau voor onder de kerstboom. (Ron Bulters)<br />
SUPERTRAMP<br />
Crime Of The Century Deluxe<br />
(A&M/Universal)<br />
2CD DELUXE EDITION<br />
Het doorbraakalbum van Supertramp was er bijna niet gekomen. Na het floppen<br />
van de eerste studioalbums stapte de helft van band op en bleven Roger Hodgson<br />
en Rick Davies achter. Zij stelden een nieuwe band samen, met een prominente rol<br />
vol saxofonist John Helliwell. Hij is mede verantwoordelijk voor de meer jazzy klanken op Crime Of The<br />
Century dat met Bloody Well Right een dikke Amerikaanse en met Dreamer een dikke Britse hit bevatte. Het<br />
bekendste, ja misschien wel te bekende nummer, is opener School, een vaste klant in de hogere regionen<br />
van de Top2000. Op deze Deluxe Edition is het nummer ook de opener van het concert dat de band op<br />
9 maart 1975 gaf in het Londense Hammersmith Odeon, toen het nummer voor zowel band als publiek<br />
nog nieuw was. Tijdens dat concert wordt het hele album gespeeld, afgewisseld met een vijftal oudere<br />
nummers. Later zou het succes nog veel groter worden, maar hier beleeft de band het artistieke hoogtepunt.<br />
(Henri Drost)<br />
VELVET UNDERGROUND<br />
Velvet Underground CD 2CD DELUXE EDITION 6CD SUPER DELUXE<br />
(Polydor/Universal)<br />
In de zomer van 1968 stelt Lou Reed aan Sterling Morrison en Mo Tucker een<br />
ultimatum. Het botert niet meer tussen hem en de andere grote creatieve kracht<br />
achter de eerste twee VU-albums, John Cale. ‘Hij er uit of ik eruit’ en schoorvoetend<br />
kiezen de twee voor Reed. Het betekent wederom een koerswijziging op het derde album van de band.<br />
Hierop staat een aantal van de meest persoonlijke songs van Reed en de sfeer is totaal afwijkend van de<br />
experimentele herrie die eerder werk bracht. Doug Yule is de vervanger van Cale en hij mag meteen de lead<br />
vocal doen in de openingstrack Candy Says – de eerste in een reeks waarin ook Lisa, Stephanie en Caroline<br />
nog zullen opduiken. Prijsnummer van de plaat is het klassieke Pale Blue Eyes. Live is de band inmiddels<br />
een geoliede machine geworden en dat laat zich horen op de tweede schijf van de Deluxe Editie. Hierop<br />
opnames die voor een deel bekend zijn van 1969 Velvet Underground Live, maar deze opgepoetste versie<br />
klinkt als nooit tevoren. Iets wat overigens ook geld voor de remaster van de Louis Pasto ‘Val’ Valentin mix<br />
die met name in de vocalen veel meer ruimte heeft. De Super Deluxe Editie heeft als extra’s een ‘Closet<br />
Mix’, een monomix, op disc vier allemaal outtakes bedoeld voor een vierde album dat niet werd afgemaakt<br />
en tenslotte twee schijven met live-onames uit San Fransisco. (Bert Dijkman)<br />
CZARS<br />
Czars aan een solocarrière begon. Dankzij het succes<br />
JONI MITCHELL<br />
BIG STAR<br />
Best Of<br />
2CD 2LP<br />
van de solocarrière van John Grant verschijnt nu een<br />
Through The Yellow Curtains<br />
Live In Memphis<br />
CD DVD 2LP<br />
Ondanks drie bescheiden<br />
verzamelaar die een mooi overzicht geeft van de korte<br />
2CD<br />
Big Star was met Badfinger de<br />
meesterwerken (Before... But Longer<br />
maar indrukwekkende carrière van The Czars. Van de<br />
Through The Yellow Curtains is een<br />
meestbetreurde band van de beginjaren<br />
uit 2000, The Ugly People Vs. The Beautiful People uit<br />
zestien tracks op Best Of komen er vijftien van de drie<br />
dubbel-cd met opnames uit de Second Fret Club in<br />
zeventig. Ondanks een enorme dosis talent en<br />
2001 en Goodbye uit 2004) en een prima nakomertje<br />
genoemde meesterwerken. John Grant maakte de<br />
Philadelphia. Heel vroeg in haar carrière g je hoort<br />
prachtige albums (prachtig verzameld op de box Keep<br />
met restmateriaal (Sorry I Made You Cry uit 2006)<br />
afgelopen jaren twee opvallende platen, maar met<br />
opnames die later op haar eerste albums komen<br />
An Eye On The Sky) wist de band – ook door pure pech<br />
hebben The Czars uit Denver, Colorado, helaas nooit<br />
The Czars maakte hij nog net wat indrukwekkendere<br />
te staan. Het materiaal was veelvuldig op bootleg<br />
– nooit echt door te breken. Het nu uitgebrachte Live In<br />
de waardering gekregen die de band zo verdiende.<br />
muziek. Iedereen die de band niet kent kan nu op<br />
voorhanden, maar krijgt nu eindelijk een fatsoenlijke<br />
Memphis , opgenomen in 1994, heeft weliswaar geen<br />
Deze waardering kwam er vreemd genoeg wel toen<br />
eenvoudige wijze de schade inhalen. (Erwin Zijleman)<br />
release. Met de Neil Young-cover Sugar Mountain. (Bert<br />
perfecte geluidskwaliteit maar laat wel een band in<br />
voorman John Grant na het uiteenvallen van The<br />
Dijkman)<br />
topvorm horen. (Ron Bulters)<br />
32 33