Acta (mei 2013) - Stedelijk Gymnasium Nijmegen

Colofon
Acta is een uitgave van het Stedelijk
Gymnasium Nijmegen en verschijnt vijf
keer per jaar in digitale vorm.
Hoofdredactie: Patricia Eertink-van den
Dungen en Freek van Megen.
Redactie: Lotta Houben, Luuk Jacobs, Daan
Ruijs (1), Moira de Kok (2), Charlotte
Schapendonk, Sonja Peters, Lotte Aikema,
Myrthe Wassenburg (3), Quinty Peters,
Lisa van Langen, Madelief Rennspies (4),
Nadine Linders, Simon van Dijk (5), Annemarie
den Breejen (6)
Fotografie: Paul Breuker en Jos Brüning
Ontwerp en layout: Westen Design
kennis | ontplooiing | vriendschap
N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 MEI 2013
In een sfeervolle ambiance hebben leerlingen van klas 1 t/m 6 hun
muzikaliteit tentoongespreid. Van klassiek tot pop, instrumentaal
tot vocaal. Een prachtavond. Op pagina 9 vindt u een foto-impressie.
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
1

Redactioneel
En toen zat het schooljaar er bijna op. Bij het verschijnen
van deze ACTA zijn we al begonnen aan mei. Nog een maand
vol met vrije dagen tot aan Q4 en daarna nog anderhalve
week met een sportdagje hier, een uitstapje daar én met een
tijdstip waarop de boeken ingeleverd moeten worden
(geweldig moment!), om op de laatste schooldag (28 juni!)
je rapport te krijgen. Daarna: vakantie!
Heerlijk, maar voorlopig toekomstmuziek. Er moet nog veel
worden gedaan voor het volgende schooljaar. Deze ACTA
lezen bijvoorbeeld. Met vaste rubrieken, verslagen van onder
andere de Projectweek en de Meesterproef, foto’s, interviews,
een column en nog veel meer.
Veel leesplezier!
Simon
Lente
Bladeren ritselen zachtjes
In de jonge lente bries
Dieren kruipen over het mos
Nu het niet meer vriest
Een konijntje kruipt nieuwsgierig uit haar hol
Het bos is met geluiden vol
En hier en daar rent af en toe een ree
De hazen rennen met hen mee
Lieve lichte lente gloed daalt neer
Lente wint van winter elke keer
De gedichten in deze ACTA zijn van Dian Schrauwen, 3H
Inhoudsopgave
Een dag in Xanten 3
Guus Tangelder Bigband 4
Sport 6
Muziekavond2013 9
Outdoorkamp 10
Projectweek 12
CERN 16
Narvik - Reims - Nijmegen 17
Karate 19
Collage 20
Keulen 21
Liège 22
Lille 23
AGENDA
mei
13 start centraal examen I t/m
29 mei
17 Gymfuif
20 Tweede Pinksterdag: vrij
juni
4 19.00u V-markt
11 i.v.m. vergaderingen beperkt
rooster 6 x 50 minuten
11 start Q4 voor klas 5
12 start Q4 voor klas 1 t/m 4
13 bekendmaking uitslag
centraal examen I
14 deadline Acta
18 en 19 centraal examen II
26 bekendmaking uitslag
centraal examen II
26 en 27 diploma-uitreiking
28 leerlingen krijgen het rapport
mee
juli
1 start zomervakantie t/m
16 augustus
1 deze week Acta verschijnt
digitaal
Huldiging leerlingen voor bijzondere prestaties
Op maandag 15 april hebben we een groep leerlingen
die op verschillende fronten afgelopen
jaar van april 2012 tot en met maart 2013 fantastisch
gepresteerd heeft eens goed in het
erelicht geplaatst. Deze leerlingen hebben zich
– vaak in hun vrije tijd – extra ingezet. Zij hebben
als vertegenwoordigers van onze school
nationaal en/of internationaal hoge prestaties
geleverd en die mogen gezien worden.
In de personeelskamer kwamen leerlingen en
hun ouders bijeen om, na het openingswoordje
van de rector, individueel of in kleine groepjes
toegesproken te worden door een van de vak -
docenten.
Op de website vindt u een overzicht van de
gehuldigde leerlingen. U ziet hier hoeveel leerlingen
op verschillende fronten bezig zijn om
naast het gewone schoolwerk te excelleren in
de richtingen waarin ze het sterkst zijn. En dit
zijn alleen nog maar de podiumplaatsen. De
ruimte om in het land en over de hele wereld
zich te meten met andere leerlingen die dezelfde
belangstelling hebben, geven we graag. Wij,
maar vooral zij, mogen met recht trots zijn.
Gisela Ewals
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 2

Een dag in Xanten
In de afgelopen proefwerkweek was de eerste klas
een dag naar Xanten, daar waren we in het Archeologisch
Park en in de binnenstad. We gingen met twee
bussen naar Xanten. De begeleiders zeiden nog:
’Je mag niet snoepen in de bus.’ Wat deed iedereen:
luidruchtig snoep en chips eten. Maar de begeleiders
werden niet boos.
In het park kregen we bij verschillende
plaatsen een spreekbeurtje bijvoorbeeld
bij het badhuis of bij de tempel. Alles in
het park staat op de plek waar het in de
tijd van de Romeinen ook stond. Dat is
heel bijzonder want op heel veel plekken,
ook in Nijmegen, hebben mensen gewoon
weer erover heen gebouwd en hier in
Xanten niet. We hebben dus echt veel
geluk dat zo’n stad zo dichtbij ligt.
Het was echt heel leuk om de dingen die
je bij Latijn en geschiedenis hebt behandeld,
te zien. Je leerde er best veel van.
Het was ook interessant om te zien hoe
ze toen leefden en dingen bouwden.
Ik was met een heel leuk groepje onderweg.
Toen we uit de stad terug naar het
park liepen, hadden we een “sneeuwbalgevecht’,
nou, voor zover je het sneeuw
kon noemen. In de bus terug had ik nog
steeds ijs en sneeuw in mijn jas. Maar
desondanks was het een leuke dag en
hebben we veel gelachen.
Het was echt heel leuk om de dingen die je bij Latijn en geschiedenis hebt behandeld, te zien.
Lotta
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 3

I N T E R V I E W
Naast een foto-impressie van het Bigband-dubbelconcert
van 5 april presenteren
we met plezier een interview met
Guus Tangelder.
U heeft aan het conservatorium gemusiceerd
en speelt al lange tijd professioneel,
waarom is het nu uiteindelijk jazz
geworden en geen andere stijl zoals
klassiek of pop
Al voor dat ik naar het conservatorium
ging, speelde ik behalve klassiek ook al
jazz- en popmuziek.
Ook heeft u met een paar grote namen
gespeeld. Bent u ontdekt of heeft u zelf
contact gezocht, hoe heeft u dat voor
elkaar gekregen
Het werkt denk ik net zoals in de sportof
in de zakenwereld: als je blijft doen
waar je goed in bent dan wordt je vanzelf
‘ontdekt’. Je bouwt een internationaal
netwerk op. Het leuke is dat na
zoveel jaren van werken met studenten
van het conservatorium én met professionele
muzikanten mijn naam in brede
kringen bekend is.
Als je blijft doen waar je goed in bent dan wordt je vanzelf ‘ontdekt’
Guus Tangelder
Bigband-dirigent
In de tijd waarin ik studeerde, bestond er
nog geen opleiding Jazz- en Popmuziek.
Gedurende mijn conservatoriumstudie
heb ik zelf met collega-studenten heel
veel Jazz gespeeld. Niet alle docenten
waren daar zo enthousiast over!! ‘Je
zou zomaar je embouchure (is de actie
van de lippen die nodig is om een blaasinstrument
te bespelen, red.) kunnen
verpesten!’ Ik ben blij dat ik me daar
toen niets van heb aangetrokken.
De ervaring van het improviseren komt
je klassieke spel ook ten goede.
Luistert u ook veel naar andere stijlen
Jazeker, ik kan heel erg genieten van
klassieke muziek van bijvoorbeeld
Mozart, Brahms en Stravinsky. Daarnaast
volg ik de cross-overs tussen
wereldmuziek en jazzmuziek. Krijg net
van mijn dochter een leuke tip om naar
de Franse zangeres Zaz te luisteren:
geweldige Gipsy-jazz. (even googelen)
Bij het samenstellen van de concert -
programma’s nodig ik de solisten uit.
Anderzijds word ik ook gevraagd door
collega’s om mee te spelen of door clubs
om concerten te geven.
U heeft een eigen Bigband, de Guus
Tangelder Bigband, had u het idee dat er
veel vraag was naar een nieuwe groep
jazzmuzikanten
In de kunst- en in de muziekwereld
wordt over het algemeen niet gedacht
in termen van vraag- en aanbod. Je
maakt muziek vanuit een soort van
basisbehoefte. Het liefst samen met
anderen. Als je dat doet vanuit passie
en met originaliteit dan kom je vanzelf
boven het maaiveld uit en word je
gevraagd om concerten te geven.
Zo gaat de bal rollen.
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 4

U heeft op 5 april met uw Bigband bij
ons op school opgetreden, heeft u
nog verbeterpuntjes voor onze eigen
school en wat vond u van het gezamenlijke
optreden
Het concert op het Stedelijk Gymnasium
vonden wij geweldig. De betrokkenheid
van de muzikanten, de docenten en
medewerkers was voelbaar. Al tijdens
de workshop en daarna bij de pastamaaltijd.
Zo groeiden we heel logisch toe
naar het concert. Een perfecte formule!
Misschien de volgende keer nog een
paar extra zangnummers waar dan héél
véél zangers aan meedoen
U werkt aan een heleboel projecten
tegelijk, zoals optredens en cursussen
organiseren, is dat af en toe niet erg
vervelend om allemaal te moeten doen
Hoe krijgt u dat allemaal georganiseerd
Al mijn activiteiten vloeien voort uit
elkaar. Wanneer ik bijvoorbeeld les geef
aan talentvolle jonge mensen dan kan ik
ze stimuleren om in een jazzorkest te
spelen. Bij conservatoriumstudenten leg
ik de lat natuurlijk hoger. Hen wijs ik
erop om zich al professioneel op te stellen
en naast het musiceren ook een netwerk
op te bouwen. Met mijn eigen Bigband
komen al die elementen samen.
Ik voel mijn werkzaamheden als een
grote puzzel waar geen stukje mag ontbreken.
En voor wat betreft het organiseren,
wanneer je vertrouwen creëert bij de
mensen met wie je wilt samenwerken
dan is de bereidheid groot. En, een agenda
beheren, leer je door het gewoon te
doen.
Heeft u nog nieuwe ideeën voor projecten,
zo ja, wilt u er al iets over zeggen
Het zou me geweldig lijken om met de
bigband van het Stedelijk Gymnasium,
samen met leerlingen van de Nijmeegse
Scholengemeenschap een Mega Bigbandproject
te doen op de Music Meeting
van 2014. En daar dan een heel
origineel stuk voor te componeren.
Ziet u uzelf ooit nog iets anders doen, of
weet u zeker dat u de rest van uw leven
jazz-muziek blijft maken
Ik zal blijven spelen zolang ik dat kan en
zolang ik tevreden ben over het resultaat.
Overigens niet alleen jazzmuziek. Ik
hoop ook weer meer tijd te maken voor
klassieke muziek. Saxofonist Charlie
Parker raakte immers ook enorm geïnspireerd
door de muziek van Debussy
en Ravel.
Als het musiceren op een of andere
manier niet meer lukt, zal ik me meer
gaan richten op het componeren.
Charlotte
Guus Tangelder
Bigband-dirigent
De betrokkenheid van de muzikanten, de docenten
en medewerkers was voelbaar.
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 5

R U B R I E K
SPORT
In de toekomst hoop ik aan meer belangrijke
grote toernooien mee te kunnen doen.
In elk ACTA-nummer zal
dit jaar een sport rubriek
verschijnen.
Onze sportredactrice
Myrthe Wassenburg
levert in samenwerking
met de sectie LO een
blik op ‘gym’sport.
Naam sporter: Eva Beek
Klas: 2D
Beoefende Sport: judo
Naam Sportclub: Stichting
Top Judo Nijmegen (STJN)
Sportniveau: Selectieteam
wedstrijdjudo. NOC-NSF
talentstatus.
Beste sportprestatie(s) tot nu toe:
Eind februari eerste op district
kampioenschap Midden Nederland.
Door deze prestatie heb ik mij
gekwalificeerd voor het NK, waar ik
in de halve finale verloor en net als
vorig jaar vijfde werd bij de -15
(jaar).
Bij de districtswedstrijd tot 18 jaar
werd ik tweede wat een kwalificatie
op de NK tot 18 jaar opleverde.
Ik heb ook twee keer meegedaan
aan NK teams en ben met ons
team twee keer derde geworden.
Individueel heb ik diverse nationale
en internationale wedstrijden
gewonnen.
Korte omschrijving van je sport -
carrière:
Ik ben gestart met judo op mijn
zevende bij judoschool Theunissen.
Rond mijn negende ben ik gevraagd
voor de jeugdselectie en actief
wedstrijden gaan draaien. Momenteel
maak ik deel uit van de wedstrijdselectie
van STJN. Ik heb nu de
eerste kyu (bruine band).
Sportdoelen/ sportdromen:
Mijn sportdoel van de afgelopen
periode was mij te kwalificeren
voor het NK met een zo hoog
mogelijke score om daarmee een
betere loting te krijgen voor het NK
(districtskampioenen komen niet
direct tegen elkaar). Dit is gelukt en
nu hoop ik op 9 maart tijdens het
NK een podiumplek te behalen (Eva
werd vijfde, red.). De beste 28 judoka’s
van Nederland vechten hier
voor een medaille. In de toekomst
hoop ik aan meer belangrijke grote
toernooien mee te kunnen doen
(onder andere in het buitenland).
Dit jaar mag ik ook voor het eerst
meedoen met kwalificatiewedstrijden
tot 18 jaar voor het NK.
Trainingstijden:
Elke maandag-, donderdag- en vrijdagavond
in Nijmegen. Regelmatig
op dinsdag- en woensdagavond
aanvullende trainingen. In het
weekend vaak toernooien of trainingen.
Een paar keer per jaar ga ik
enkele dagen op trainingsstage.
Wat heb je ervaren als je leukste
sportmomenten
Toen ik vorig jaar op mijn dertiende
vijfde werd op het NK -15 jaar en
dit jaar deelname aan de NK -18
jaar.
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 6

Ik heb twee keer de beslissende
wedstrijd moeten judoën bij NK
teamwedstrijden en deze gelukkig
gewonnen.
Bijzonderheden/ vermeldenswaardigheden
over jou als sporter:
Technisch kan ik nog een hoop
leren maar ik versla mijn tegenstanders
meestal puur op kracht
en vooral op de grond. Mijn specialiteit
is de Sankaku, een combinatie
van een houdgreep en verwurging
met de benen.
Sportidool:
Ik heb niet echt een sportidool.
Ik vind verschillende judoka’s erg
goed.
Link naar je sportclub: Stjn.nl
Andere hobby’s/ vrijetijds -
besteding:
Ik heb sinds dat ik op de middelbare
school zit helaas nauwelijks
tijd voor andere hobby’s i.v.m. de
combinatie schooljudo. Ik vind het
wel leuk om met vrienden af te
spreken. Ik ben ook graag buiten
en ik vind het erg leuk om te tekenen.
Ondervind je problemen rond de
combinatie school en sport:
Ik ben over het algemeen wel
tevreden over mijn schoolprestaties,
alleen heb ik regelmatig
moeite met het goed plannen van
mijn huiswerk zeker als er onverwacht
extra huiswerk wordt
opgegeven.
Heeft onze school een goed
topsport klimaat of mis je bepaalde
zaken
Ja, ik vind dat onze school een
goed topsportklimaat heeft.
Ik krijg alle ruimte om mijn sport
in te passen binnen het les -
programma op school.
Myrthe
Mijn specialiteit is de Sankaku, een combinatie
van een houdgreep en verwurging met de benen.
C O L U M N
Steek je vinger op als je altijd je huiswerk
maakt. Zit je nu voor je beeldscherm met
een vinger in de lucht Leugenaar.
Altijd huiswerk maken is voor veel scholieren
behoorlijk moeilijk, zeg maar onmogelijk.
Het is ‘te veel’, je had ‘geen tijd’ of ‘je
snapte het niet’.
Steek je vinger in de lucht als je ooit één
van deze argumenten hebt gebruikt als de
leraar vroeg waarom je je huiswerk niet af
had.
Het is jammer dat ik niet kan zien hoe honderden
ACTA-lezers hun vingers de lucht in
steken. Ik kan het alleen mezelf zien doen…
(Doe je dat vaker: je vinger opsteken omdat
het in de schoolkrant staat)
Waarom maken we huiswerk Je leert het
toch gewoon voor je SO en het proefwerk in
de Q Wanneer je deze vragen aan een willekeurige
docent stelt, zal het antwoord luiden:
‘Dan oefen je de stof, opdat je die beter
begrijpt’, of iets in die trant. Oefening baart
kunst, zo luidt het gezegde. Wellicht heeft
je leraar een punt. Maar jij, opstandige
puber die je bent, gaat hem natuurlijk geen
gelijk geven.
‘Huiswerk is saai’, denken en/of zeggen
velen. Saai is slechts een mening. Natuurlijk,
heel veel opgaven maken kan vervelend
zijn, verschrikkelijk irritant zelfs. Wanneer
je weer moet oefenen met Engelse grammatica,
weer zoveel wiskunde moet doen of
alweer een stukje Latijn moet vertalen, is je
motivatie soms ver te zoeken. De oorzaak
van die demotivatie ligt, volgens mij, in het
feit dat huiswerk nog
steeds een keuze is:
wanneer je huiswerk
hebt opgekregen, zijn
er twee opties:
1. Eerst iets anders dan huiswerk of
2. Eerst huiswerk en dan iets anders. Optie
twee wordt geadviseerd door leraren,
omdat zij het gruwelijk vervelend vinden
(geloof me nou maar, voor het lezen van
lichaamstaal behoef je niet te hebben doorgeleerd…)
om één van bovenstaande argumenten
of het nog niet genoemde ‘Die had
ik niet’ te horen. Veel leerlingen kiezen echter
voor optie één, met name social media
komt bij velen vóór het huiswerk. Das leuk
en aardig, maar “taggen’, “liken’ en “retweeten’
kan ook na je huiswerk. Hetzelfde geldt
voor spelletjes spelen en televisiekijken.
Maar al die dingen zijn leuker dan huiswerk,
vind ik ook.
Omkeren dus! Optie twee! Eerst stom dan
leuk. Stel jezelf een beloning in het vooruitzicht.
Dit schijnt echt beter te werken. Probeer
het eens een weekje en als het niet
bevalt, probeer er dan toch maar mee door
te gaan. Al is het maar om je leraar een plezier
te doen. Leraren zijn ook mensen!
En mocht je nu echt geen tijd/zin/motivatie
hebben gehad om je huiswerk te doen,
maak dan op zijn minst een goede indruk
bij de docent: kom niet aan met een smoes,
maar pas gewoon die eeuwenoude, maar
altijd weer doeltreffende truc toe: overschrijven.
Simon
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
7

Kijk op kunst
Beschrijving kan zijn het beschrijven
van een karakter. Beschrijving kan ook
het schrijven op papier zijn. Zoveel
definities aan een woord.
In dit werk heb ik deze twee definities
gecombineerd. Wie je bent staat
namelijk ‘op je gezicht geschreven’. Ik
wilde graag met woorden iets creëren,
want mensen zeggen altijd dat een
foto meer zegt dan duizend woorden.
Maar ik denk dat duizend woorden
ook een foto kunnen vormen.
Op basis van deze dingen ben ik
begonnen aan het maken van een
vrouw. De opdracht was je eigen
interpretatie te maken van het menselijk
lichaam. Deze vrouw stelt eigenlijk
een samenvatting van alle eigenschappen
van mensen voor. Wat
herken jij van jezelf
Ruth van Rijen, 5E
Acta laat in beeld en woord zien
wat er op school gebeurt. Kopij
of vragen aan de hoofdredacteuren
kun je richten aan:
acta@stedelijkgymnijmegen.nl.
De redactie behoudt zich het
recht voor ingezonden stukken
in te korten of aan te passen,
maar overlegt met de inzenders
als wijzigingen ingrijpend zijn.
Wilt u adverteren Neem dan
telefonisch contact op met de
school: (024) 322 06 06.
Zee
Je proeft het zout op je lippen
Als je verder de duinen in gaat
En loop je verder tot je voor de zee staat
Dan kun je de meeuwen zien krijsen
Dan zal ik je de horizon wijzen
Indiarestaurant
2013
Al een aantal jaren op rij is er een
Indiarestaurant georganiseerd door
een aantal leerlingen en een leraar.
Zo ook dit jaar. Nog nooit hebben we
in zo’n korte tijd een menu in elkaar
gezet, posters en boodschappenlijstjes
gemaakt en mensen laten inschrijven.
Maar, het is gelukt! Dinsdag 26
maart en woensdag 27 maart was het
dan zo ver. De A3-vleugel werd omgetoverd
tot een restaurant en de keuken
werd weer een keertje goed
gebruikt. De avonden verliepen super.
Iedereen wist wat hij/zij moest doen
en er was eens een keertje geen
paniek in de keuken. Het ging zelfs zo
goed dat we tijd hadden om even in de
hal een praatje te maken en de mensen
die in de keuken stonden ook
even de tijd hadden om naar boven te
lopen om te kijken hoe het daar ging.
Een groep koks, lopers, afwassers en
obers hebben het dus wederom tot
een succes gemaakt! De winst van
ruim 1300 euro is inmiddels overgemaakt.
We willen iedereen ontzettend
bedanken die is komen eten en hopelijk
tot volgend jaar!
De Indiaprojectgroep
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
8

A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
9

Outdoorkamp
Na wekenlange fysieke en mentale voorbereiding (nou ja… als je het
in lopen van die geweldig sexy bergschoenen en afscheid nemen van je
telefoon bedoelt) was het zaterdag 27 april dan eindelijk zover. Op weg
naar de bus, op weg naar de Ardennen, en ondanks de slechte weersverwachting
op weg naar een geweldige week!
Groepsfoto
Eenmaal in de Ardennen reed de
bus voorbij het kamp waar we
zouden overnachten. De bus zette
ons bovenop de berg af en we
moesten met de megarugzak,
kaart en kompas teruglopen. Op
het kamp waren alle tenten toen
al klaar en was er lekkere pasta
gemaakt. Na het eten was het tijd
om in je mummieslaapzak te
kruipen om de koude nacht door
te komen.
De volgende morgen werden we
wakker gemaakt door Bob, een
van de Huskibegeleiders en
moest je dus je warme slaapzak
uit komen om te gaan ontbijten.
De groep werd in tweeën
gesplitst. De ene helft ging het
challengeparcours doen, de andere
helft ging mountainbiken. Bij
het challengeparcours moesten
we in groepjes een parcours van
boomstammen, hangende regentonnen,
autobanden en balken
afleggen, terwijl elk groepje drie
planken mee moest nemen. De
planken en jij zelf mochten niet
op de grond vallen.
‘s Middags was het onze beurt
om te mountainbiken. Dit was
supercool! Maandag, deze dag
Het challengeparcours Mountainbiken Klimmen Abseilen De crew
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
10

zou erg leuk worden. We gingen
namelijk klimmen en abseilen en
ook nog kajakken.
Het klimmen was erg gaaf. Het
was niet zo’n klein klimmuurtje
zoals op school… Deze rotswand
was wel 30 meter hoog! Het volgende
onderdeel was abseilen.
Vanaf een hoge wand, 18 meter,
kon je jezelf langzaam naar beneden
laten glijden. De laatste activiteit
was het kajakken. Hierbij
moesten we o.a. met z’n allen een
dam af met onze kajak. Gelukkig
ging dit bij iedereen erg goed,
alleen op het einde was er toch
een stel jongens, we noemen
geen namen, die het voor elkaar
kregen met een nat pak de kajak
te verlaten.
Alleen op het einde was er toch een
stel jongens, we noemen geen namen,
die het voor elkaar kregen met een
nat pak de kajak te verlaten.
Die avond waren we weer op het
Huski-terrein. Daar werd verteld
dat we zouden gaan bivakkeren
ergens in het bos! Snel pakte
iedereen zijn spullen (niet iedereen
vond het snel genoeg, hè
meneer Schrooten!!; dus deelde
hij nog een paar pittige sit-ups
uit). En daar gingen we met zeilen,
touwen, slaapzakken en
zaklampen. Die avond ging iedereen
moe naar bed, hopend dat
zijn/ haar tent het die nacht zou
houden.
De volgende ochtend liepen we
weer terug naar het huskiterrein,
hier vonden de activiteiten plaats.
Twee van de activiteiten waren
klimmen in een klimbos en boogschieten.
Het klimmen was erg
gaaf met de “tarzanzwaai’ en ook
het boogschieten was een coole
ervaring.
’s Avonds gingen we barbecueën,
maar voordat we gingen eten was
er nog wat vrije tijd over. De jongens
hadden nu eindelijk tijd om
zich uit te sloven. Meneer Venema
liet zijn kunsten zien met
‘tafelklimmen’ en dit moesten
Bob en de rest van de jongens
natuurlijk nadoen!
De volgende ochtend werden we
bruut gewekt door Bob. En was
het tijd om naar huis te gaan...
We keerden terug met een voldaan
gevoel en een leuke ervaring
rijker!!!
Lisa en Myrthe
(voor het hele verslag bekijk Myrthe’s
blog: http://mijnlevenalsschrijver.blogspot.nl/)
Kajakken
Slingerend door
het klimbos
Boogschieten
Maurice
Rosman Bikkel
Nikita Boers
Bikkelientje
Bivak
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 11

P R O J E C T W E E K
Vroege vogels
In de projectweek is er een project over Nijmegen in de Tweede Wereldoorlog.
Het project draait helemaal om de geschiedenis van Nijmegen in de Tweede
Wereldoorlog. Het project werd geleid door verschillende docenten waaronder:
meneer Hoendervanger, meneer Versteeg en meneer ten Doesschate.
In de week van 22
t/m 26 april 2013 is
voor klas 1 en 2 de
jaarlijkse projectweek
georganiseerd.
Hierbij een
impressie in woord
en beeld van enkele
projecten.
PROJECTWEEK 1 e en 2 e klas:
Nijmegen in de Tweede Wereldoorlog
Op dinsdag begon het met een paar
opdrachten en heel veel uitleg en
een soort kennismaking met je
groepje waarmee je voor de rest
van de week zou werken.
Daarna gingen we naar Groesbeek
naar het Bevrijdingsmuseum, daar
kregen we een rondleiding.
Vervolgens gingen we op de fiets
naar de Canadese oorlogsbegraafplaats.
Op woensdag gingen we weer naar
het museum, maar deze keer om
ooggetuigen van WOII vragen te
stellen. Dat waren mensen uit Den
Haag, Groesbeek en Brabant. Dus
uit verschillende regio’s van Nederland
een ander verhaal.
Op donderdag werden we rond -
geleid door het “4 en 5 mei comité’.
We hadden leuke lezingen, workshops
en rondleidingen. We werden
bijvoorbeeld rondgeleid door de
stad en door het archief van onze
mooie stad Nijmegen. Jasper Klaasen
(hobbyarcheoloog en leerkracht
geschiedenis op het Mondial College)
liet ons zijn mooie verzameling
zien en vertelde daar heel veel interessante
dingen bij.
Vrijdag gingen we opnieuw naar
het archief. Hier kregen we bronnen
die met ons groepje te maken hadden
en moesten we met behulp
van deze bronnen een vragenlijst
en een presentatie maken. Ieder
groepje moest één of twee sprekers
kiezen en ook één of meerdere
bronnen hierbij laten zien. Toen we
hiermee klaar waren kregen we een
ijsje en mochten we naar huis.
We hebben heel veel geleerd.
Rein Schapendonk en Daan Ruijs,1F
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 12

P R O J E C T W E E K
Project ’Harrie’
In juni 2011 maakten de leerlingen
van de huidige klas 2C voor
het eerst kennis met elkaar.
We konden het meteen goed met
elkaar vinden. In augustus kwamen
we weer bij elkaar, maar toen
bleek dat één van ons ernstig ziek
was, Bernd had hersenstam -
kanker.
Bernd heeft zoveel mogelijk meegedaan met
onze klas, ook al was hij behoorlijk ziek. Hij
heeft veel meegedaan aan beeldende vorming
en daar heeft hij een nijlpaard gemaakt, dat
noemde hij Harrie. Omdat nijlpaarden zijn lievelingsdieren
waren, is hij nijlpaarden gaan
verzamelen. Hij noemde ze allemaal Harrie: zo
hoefde hij bij het slapen gaan maar één keer
‘Welterusten Harrie!’ te zeggen.
In november 2012 is Bernd overleden.
De hele klas was en is daar erg verdrietig over.
We vonden dat we iets moesten doen om
Bernd te gedenken. We bedachten dat we een
sponsorloop konden organiseren, in het Kronenburgpark
en voor klas 1 en 2 van onze
school. Het geld dat we bij elkaar rennen is
voor de stichting Semmy, die geld verzamelt
voor onderzoek naar hersenstamkanker.
We noemden de sponsorloop ‘Project Harrie’.
Iedereen in onze klas heeft een taak op zich
genomen, zoals contact met de gemeente om
het evenement te melden, het vinden van
sponsoren, het maken van stempelkaarten en
zo. Een paar kinderen hadden in de dagen
ervoor de media in Nijmegen gebeld om de
loop bekend te maken. Ook hadden we een
Twitter- en Facebook-account en een website
gemaakt.
Op 23 april 2013 was het ’s ochtends zover.
Om half acht verzamelde onze klas in het Kronenburgpark
om de route uit te zetten. Ignaat
Verhees, oud-leerling en oud-leraar van onze
school sponsorde het start-spandoek en van
de AH en de Aldi kregen we 430 flesjes water.
Om 8.45 uur was de start. Ongeveer
450 kinderen stonden klaar om te lopen. En er
was pers aanwezig!
Het is erg goed gegaan. Iedereen deed zijn/
haar best om zoveel mogelijk rondjes te lopen.
De mensen van de kranten en TV Nijmegen
waren ook enthousiast, er stond een leuk stuk
met foto in De Brug en een uitgebreid
artikel met zelfs een foto op de voorpagina in
De Gelderlander. Tv Nijmegen1 had dezelfde
avond in het journaal een verslag van Project
Harrie.
Wat ons betreft is project Harrie een succes
geworden: we hebben geld ingezameld voor
Stichting Semmy (we weten nog niet hoeveel)
en het belangrijkste: we hebben met z’n allen
Bernd herdacht!
Meer info: http://www.stichtingsemmy.nl.
Klas 2C
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 13

P R O J E C T W E E K
2B or not to 2B
Trillend van de kou en de motregen staan we in het park. Dinsdagochtend
23 april, het begin van de projectweek. Langzaam druppelen de onder -
bouwers het park in, klaar om te rennen. En niet zomaar, maar met een
doel: zoveel mogelijk geld ophalen.
De sponsorloop, Project Harrie, is ter
nagedachtenis van klasgenoot Bernd,
die eind 2012 is overleden aan hersenstamkanker,
opgericht door klas
2C. Al het opgehaalde geld gaat naar
Stichting Semmy (www.stichting-
semmy.nl), die geld ophaalt voor
onderzoek naar deze ziekte.
Dan klinkt het startsignaal. Iedereen
begint met rennen na een stempelkaart
opgehaald te hebben bij het
tafeltje van zijn klas. Een halfuur
lang lopen we eerst de heuvel af en
dan weer op, met steeds roder wordende
koppen en pijnlijke voeten.
Uiteindelijk zijn we allemaal moe
maar voldaan klaar. Flesjes water
werden ons aangeboden en we lopen
terug naar school, waar de eerste dag
van de projectweek op ons ligt te
wachten.
Na ons omgekleed te hebben, haasten
we ons naar ons project. Ik zit bij
2B or not 2B, samen met 3 klasgenoten.
Als de leraressen (Mevr. Peters
van Ton en mevr. Bhagwan) ons het
lokaal binnenlaten, ploffen we met
z’n allen neer op een stoel. Eerst
doen we een namenrondje en wordt
het project uitgelegd. We doen een
toneelstuk over King Arthur, in het
Engels. Daarna delen ze het script
uit, dat we met z’n alleen doorlezen.
Vervolgens kiezen we onze favoriete
rollen, die we hopelijk na de pauze
toegedeeld zullen krijgen. De hele
pauze zat ik in spanning te wachten
of ik de rol van Merlin, de tovenaar,
zou krijgen. Nadat ik weer afscheid
heb genomen van mijn vriendinnen,
die ik deze week nauwelijks zal zien.
Als we ons weer in het lokaal verzamelen,
vertelt mevrouw Peters van
Ton dat er twee Merlins zullen zijn:
één speelt in de ene voorstelling,
de ander in de andere voorstelling.
To be or not to be
Het is mooi, grappig en vooral heel leuk om naar te kijken.
De volgende twee dagen zitten vol -
gepland met repeteren, decor maken
en kostuums bedenken en verzamelen.
Uiteindelijk is daar de grote dag:
vrijdag 26 april, het einde van de projectweek
en de dag van de voorstellingen.
Nadat we eerst een generale
repetitie gedaan en onze zenuwen
eruit gegooid hebben, zijn we klaar
voor de eerste voorstelling. Ik zit
eerste rij, omdat ik pas in de tweede
voorstelling zit. De ‘zaal’ (C020) zit
vol, er zijn zelfs mensen die staan.
Ik kijk naar het stuk dat we in 3
dagen in elkaar hebben gezet met
z’n allen. Het is mooi, grappig en
vooral heel leuk om naar te kijken.
Nadat de voorstelling is afgelopen,
beginnen de zenuwen pas: nu moet
ik! Ik zie de zaal leeg- en dan weer
volstromen met mensen, waaronder
mijn ouders en klasgenoten. Uiteindelijk
ging het allemaal heel goed en
kregen we aan het eind allemaal nog
een roos. Een neppe, weliswaar,
maar nevertheless een mooie afsluiting
van deze vermoeiende, gezellige,
leerzame en over het algemeen
geweldige week.
Moira
Fluit maar vogeltje
Het vogeltje fluit
Het is tijd om op te staan
Het vogeltje fluit
We gaan er weer tegenaan
Het vogeltje fluit
En doet de zon schijnen
Het vogeltje fluit
En laat de maan verdwijnen
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 14

MEESTERPROEF
Terwijl andere jaarlagen projectweek
of stage hadden, was het op 23 t/m
26 april voor klas 3 tijd voor de meesterproef.
Een bijzondere week, waarin
zeer veel is gebeurd, maar waar ook
veel voorbereiding aan vooraf ging.
Dit jaar moest iedere klas bedenken
hoe Nijmegen er uit zou zien in 2030,
en welke dingen er allemaal moesten
veranderen om de perfecte stad te
krijgen. Om alles wat soepeler te
laten verlopen, werd elke klas opgedeeld
in commissies, elk met een
eigen specialiteit, zoals “City of History’
of “City of Mobility’. Ook werden er
subcommissies gemaakt, zoals “doelgroepen’
of “financieel draagvlak’, die
ervoor moesten zorgen dat aan alles
werd gedacht.
Een paar weken voor 23 april begon
de meesterproef eigenlijk al. Alles
werd officieel geopend in de aula, en
in de weken daarna werd er in klassenlessen
en tijdens sommige andere
uren hard gewerkt aan een literatuurlijst
en een visieverslag, en natuurlijk
bedacht iedere klas ook een logo en
naam.
De week werd geopend in de aula,
waar nog eens duidelijk werd
gemaakt wat er allemaal moest
gebeuren. Er moest hard worden
gewerkt aan een verslag waar alle
plannen in zouden moeten staan,
en ook zouden er verschillende presentaties
op vrijdag gegeven moeten
worden.
Op de eerste dag werd er een enquête
gemaakt die we woensdag zouden
afnemen in de stad, en ook werden er
vragen gemaakt voor deskundigen,
die woensdag naar de school zouden
komen. De tweede en derde dag
waren vooral gevuld met het werken
aan verslagen, maar er werd ook hard
gewerkt aan de presentaties, die uiteindelijk
toch het belangrijkst van de
hele week waren.
Toen het eindelijk vrijdag was werden
er eerst presentaties in de klas
gehouden, en daarna werden er ook
klassenpresentaties gehouden in de
aula. Uit deze presentaties werden de
twee beste klassen gekozen, die voor
de hele jaarlaag en een jury nog een
keer hun plannen moesten presen -
teren. Na kort overleg was toch snel
duidelijk wie de winnaar was en klas
3H kreeg een leuke prijs mee naar
huis.
Hoewel het een lange en zware week
was met hard werken, was het toch
erg leuk om mee te doen aan zo’n
groot project, en uiteindelijk is iedereen
trots op wat zij met hun klas
hebben bereikt.
Sonja
Veldwerk in de zon
Op de eerste vrijdag in Q3 vond voor de helft
van het derde leerjaar weer de Veldwerkdag
Aardrijkskunde plaats.
De leerlingen zijn in enkele daaraan voorafgaande
lessen druk bezig geweest met de
voorbereidingen en gaan op deze dag in het
veld de nodige informatie verzamelen. Na Q3
werken ze nog 4 lessen aan dit project en dan
moet het werkstuk, waarin de bevindingen uit
het veld samen met de leerstof tot een geheel
verwerkt zijn, ingeleverd worden.
De foto’s tonen leerlingen die bezig zijn met
het boren van een bodemprofiel: ze leggen dat
wat verticaal in de grond zit, horizontaal op
een opengeknipte vuilniszak. Het bodem -
materiaal van de verschillende horizonten
wordt verzameld en zal in genoemd werkstuk
terecht komen. Ook worden er foto’s van het
landschap en uiteraard van de groep gemaakt:
eveneens onderdelen voor het werkstuk.
De veldwerkdag bestaat naast dit fysisch
geografische onderdeel, uit twee sociaal geografische
onderdelen: iedere groep fietst vanuit
het centrum van de stad parallel aan een
uitvalsweg (een ‘radiaal’) naar een buitenwijk
op ± 3 km afstand. Er wordt op 6 verschillende
punten halt gehouden om notities over kenmerken
van betreffende halteplaats te maken.
In het werkstuk worden deze halteplaatsen
beschreven, met elkaar vergeleken en worden
er verklaringen gegeven voor de verschillen die
tussen de halteplaatsen blijken te bestaan.
De tweede sociaal-geografische opdracht
bestaat uit het in kaart brengen van de verschillende
functies die in een bepaalde straat
in het centrum van de stad aanwezig zijn.
Uiteraard wordt de aanwezigheid van betreffende
functies in het werkstuk ook verklaard.
Gelukkig was het weer goed, waren de leerlingen
goed geluimd en… bleken er meerdere
Mc Donaldsvestigingen in de binnenstad te
zitten. Het was dus een geslaagde dag!
Sectie aardrijkskunde
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 15

CERNune excursion fantastique!
Maandag 22 april stapten 19 gelukkigen uit klas 6 de wereld van CERN
binnen. Samen met zes leerlingen van het Dominicus College en drie
docenten vertrokken ze de zondag ervoor ‘s ochtends in alle vroegte naar
de jeugdherberg in Genève. Op maandag ontvouwde zich een vol en enerverend
programma, samengesteld door prof. Sybrand de Jong.
Als eerste werd de opstelling bij
Alpha bezocht. In deze opstelling
wordt de fictie van Dan Brown werkelijkheid:
een anti-proton en antielektron
worden opgesloten en vormen
zo anti-waterstof. Professor
Jeffrey Hangst nam meteen iedere
illusie weg dat hiermee het Vaticaan
opgeblazen kon worden en vertelde
in prachtige stijl over dit technische
kunststukje. Na een korte pauze
werd het programma hervat bij de
plaats waar het internet is geboren:
het computercentrum van CERN.
Prof Hangst vertelt over Anti-waterstof
Na de lunchpauze met (theoretisch)
uitzicht op de Mont Blanc, volgde
een busrit naar de
andere kant van de
27 km lange versneller
(LHC) waar een
afdaling naar de 110
meter diep gelegen CMSdetector
volgde. Deze indrukwekkende
opstelling van 15 meter hoog
was in onderhoud zodat er prima in
te kijken was. Als laatste stop voor
het avondeten volgde een bezoek
aan de werkplaats waar de magneten
gemaakt en getest worden die
voor het afbuigen van de elementaire
deeltjes wordt gebruikt. Stapsgewijs
werd de werking van de LHC in
detail uitgelegd en getoond.
Sybrand de Jong was blij dat we er waren!
De hele groep vlak voor vertrek uit CERN
De excursie was een groot succes
en iedereen zal zich de imposante
prestaties die er in deze ‘kathe draal
van de wetenschap’ zijn bereikt,
nog lange tijd heugen.
Arean Verbrugge &
Daan Moerkerk
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
16

Narvik - Reims - Nijmegen
10 maart ‘s ochtends om kwart voor negen op het centraal station Nijmegen, stapten we in de trein
naar Schiphol, om deel te nemen aan de THIGAL-uitwisseling in Noorwegen! Kwart voor acht ’s avonds
kwamen we aan op het vliegveld in de buurt van Narvik, 200 kilometer binnen de poolcirkel. Een strak
blauwe lucht, een meter sneeuw en een gigantische berg; Narvik!!
En terwijl we langs de bergen
naar beneden suisden,
van de barbecue en het uitzicht
genoten, dacht niemand meer
aan Nederland.
Maandag 11 maart; Het THIGAL-project
(THink Globally Act Locally) stelde
ons voor de uitdaging om de leerlingen
op onze scholen bewuster te
maken van het milieu en hoe we de
wereld en vooral onze scholen nou
‘groener’ kunnen maken. Vele ideeën
werden bedacht en na een druk dagje
school gingen we naar het oorlogsmuseum
en de zogeheten Newtonroom
om iets te weten te komen over
Narvik zelf. Daarna hebben we nog
wat rondgehangen met elkaar en dat
was het wel voor de eerste dag.
De volgende dag, geen vieze regen,
geen flauwe bewolking. Een strak
blauwe hemel, en overal meters
sneeuw. Op school aangekomen
werd er ons verteld dat we naar
Nordkraft zouden gaan, de grootste
waterkrachtcentrale in Noorwegen.
Dus met onze windmolens in je achterhoofd
ga je daarnaar toe. Maar dat
we via een 300 meter lange tunnel
een berg zouden inlopen waar je de
gigantische turbines kon horen
draaien hadden we niet verwacht
Die woensdag hadden we de een
hele mooie avond. Pizza avond en
een film, alleen voor de leerlingen,
de leraren moesten zich maar zien
te redden. De volgende dag was de
grote dag, de dag van de THIGAL
conference, de dag waarop we al ons
werk moesten presenteren. Nadat
er wat sprekers waren geweest met
zeer interessante presentaties over
het klimaat, gingen de aparte commissies
hun werk presenteren.
Vrijdag! Skiën en sleeën in Narvik.
En aangezien Narvik tegen een berg
is aangebouwd, is dit buitengewoon
makkelijk. Na de nodige instructie,
hebben we uren geskied en gesleed,
en gebarbecued op de berg. Je kunt
er lang of kort over zijn, maar alles in
Noorwegen is gewoon enorm vet.
En terwijl we langs de bergen naar
beneden suisden, van de barbecue
en het uitzicht genoten, dacht niemand
meer aan Nederland.
Zaterdag hadden we een vrije dag,
oftewel gewoon lekker chillen met
je uitwisselingspartner, een beetje
skiën of sleeën. Een lekker lui dagje.
En dan de meest pijnlijke dag, het
afscheid. Het was het afscheid van
onze Noorse en Franse vrienden,
onze vrienden die niet fatsoenlijk
woorden als Scheveningen, kacheltjes
en hagelslag konden uitspreken,
onze vrienden die het ons het mooiste
van Noorwegen hebben laten
zien. Tranen zijn er gevallen, die als
zij de grond raakten, bevroren op de
grond.
Maar wat hebben we een fantastische
week gehad!
Bas Smits, 4C & Raül de Bijl, 4E
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 17

2.
Je hoort bij mij
1.
Melanie Bos, Agnes Bremers en Jesse
Mesman (van rechts naar links op foto
1.) namen deel aan de landelijke finale
‘Deutsch Olympiade’. Zij kwamen met
glans door de voorrondes en in het
Goethe Institut Amsterdam vond op
15 maart de landelijke finale plaats.
Alle drie gooiden hoge ogen, maar er
kan maar een werkelijk de beste zijn in
een finale. Melanie Bos viel met name
door haar spreekvaardigheid op. Zij
scoorde op dat onderdeel alleen al het
maximale aantal punten voor een jury
moedertaalsprekers. Een heel knappe
prestatie. Als prijs is er een excursie
naar Bonn.
3.
Foto 2: Melanie krijgt de prijs uit handen
van de heer Meyer van de Duitse
ambassade. Rechts op de foto Paul
Stevemans, die de olympiade mede
organiseert.
Foto 3 geeft een indruk van een spreekopdracht.
Links is Agnes te bewonderen
die er blijkbaar niet voor terugdeinst ook
mannelijke rollen te spelen.
Wat later werd bekend dat Agnes ge -
selecteerd is om deel te nemen aan een
zomerprogramma Deutsch. Dit zogenaamde
‘Prämienprogramm’ betekent
drie weken lang de kans om nog meer
op te steken van Duitse taal en cultuur.
Zij zal er in een later Acta over vertellen.
Sectie Duits
Je hoort bij mij
Sinds ik zag
Dat jouw ogen
Blauw waren
Je hoort bij mij
Sinds ik weet
Dat ik jou
Al kende
Je hoort bij mij
Sinds ik begrijp
Dat liefde oneindig
Diep rijkt
Je hoort bij mij
Zoals de wereld geschapen is
Je hoort bij mij
En daar blijf ik bij
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 18

V O L G E N D J A A R K A R A T E M A A K N U K E N N I S !
Afgelopen jaren was er op het Stedelijk Gym een
karategroep: Een aantal jongens en meiden, die
om uiteenlopende redenen er baat bij hadden, of
die er gewoon plezier in hadden, om een keer per
week te trainen, en zich fysiek en mentaal te verdiepen
in de schone gevechtskunst die karate is.
Om diverse redenen was er afgelopen
jaar geen karategroep. Wat niet
wegneemt, dat er volgend jaar weer
wel een zal zijn - als er zich tenminste
voldoende gegadigden aanmelden.
Nou kan ik me voorstellen dat
niet iedereen bij karate gelijk helder
heeft wat het inhoudt, en of het iets
is voor hem of haar. Daarom licht ik
hierbij alvast een klein tipje van de
sluier, en geef ik je bovendien de
gelegenheid om geheel vrijblijvend
een proefles mee te doen.
Karate is officieel een gevechtskunst.
Dat wil zeggen dat het iets
met zelfverdediging te maken heeft,
maar dat het ook een kunst is. Dat
wil zeggen dat er de gedachte achter
zit dat je, door jezelf erin te verdiepen,
dingen uit te proberen, en te
oefenen, jezelf iets eigen kunt
maken, en daardoor ook iets kunt
toevoegen aan je leven of aan je
bewustzijn wat aanzienlijk verder
gaat dan alleen die technische
zaken waarin je je verdiept hebt.
Het is, wat dat betreft, niet zoveel
anders als vioolspelen. Je begint
heel technisch met te leren hoe je
het instrument beet moet pakken
en moet behandelen. Maar na lang
oefenen en uitproberen hoor je
jezelf op een gegeven ogenblik
muziek maken.
Omdat karate een gevechtskunst is,
voegt wel iets anders toe dan vioolspelen.
Je voelt je vaak wat zekerder
van jezelf, omdat je ontdekt hoe
jouw lijf werkt en omdat je leert
doortastend te reageren op bepaalde
situaties. Je wordt er wat sneller
van, en wat minder bedachtzaam.
Als je, van de andere kant, gewend
bent om juist heel impulsief te reageren,
dan leer je misschien wel wat
meer geduld en zelfbeheersing. Je
voelt je misschien wel prettiger in
het gezelschap van anderen, omdat
je ontdekt dat je met een vrij willekeurige
groep jongelui heel leuk
kunt trainen - zolang iedereen zich
maar aan bepaalde spelregels
houdt. De spelregels zijn bij karate
vrij strikt, en dat betekent dat een
karateles een vertrouwde omgeving
is. Het is zeker niet in het wilde weg
duwen, trekken en meppen op
elkaar - eerder het tegenovergestelde!
Nieuwsgierig Noteer dan het volgende
in je agenda: Op woensdag
5 juni, na het 8e uur, geef ik een
proefles, in een van de gymzalen.
Als je mee wilt doen, hoef je alleen
een een extra shirt en een korte
sportbroek mee te nemen. Ik vind
het fijn, als je me vooraf even laten
weten dat je komt, dan weet ik
namelijk waar ik aan toe ben. En
misschien heb je nog wel vragen.
Mail mij, in dat geval, via
p.versteeg@stedelijkgym
nijmegen.nl
P. Versteeg
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3
19

We kondigden de literatuurmiddag voor
leerlingen Frans en Duits klas 5 al eerder
aan en op donderdag 14 maart was
het zover: COLLAGE. Een middag lang in
kleine groepen gewerkt aan thema’s als
Amoureux à Paris, La poésie dans la
chanson à partir des années 2000,
Helden, Legende, Märchen, Sagen, Liebe,
Expressionismus und DADA om er maar
enkele te noemen.
Collage
De secties Frans en Duits bereidden
deze middag voor met de gedachte dat
leerlingen klas 5 na een inleiding vooral
zelf aan de slag gaan met literaire teksten.
Die inleiding vond plaats in de les
en soms op de middag zelf. En dan
Een goed beeld hebben van Dada
omdat je zelf iets maakte in die stijl. De
zoektocht naar de Graal uitbeelden in
een voorstelling en merken dat dat
toch anders is dan een samenvatting
lezen. Merken dat omgaan met raptaal
toch lastiger is dan je in eerste
instantie dacht.
De reeks You-Tube-films over Erlkönig
aanvullen met een volkomen nieuwe
invulling.
Bezoekers van bijvoorbeeld het Goethe
Institut, waren onder de indruk van de
creativiteit en inzet van de leerlingen.
Afsluitend waren er presentaties van
werkstukken, voordrachten, filmpjes en
bijvoorbeeld ook een bordspel op basis
van het Nibelungenlied waar andere
leerlingen weer profijt van hebben.
Wij waren erg tevreden, leerlingen
blijkens de ingeleverde evaluatie -
formulieren ook.
De foto’s geven een indruk van deze
geslaagde middag.
En Dada Hier een van de werkstukken
van de dag.
Sectie Frans en Duits
Reltih Floda
Haa nett! Bei mir es nett wie
Uden nicht!
Seit wört einander nichts mehr,
Wir waren ‘Never’ auf die ersten
’Geht nichts nacht“ ihr sagt,
Wir waren schmerzige nacht in
die straße.
Da siehst dich in die Satz,
wir waren ‘der Reich“ gesagt.
Und neben hab ich gesagt:
‘Wie sagt“
‘Spahrfutbol!“
‘Stärke genug!“
‘Ich habe rein auch!“
‘gut!’
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 20

Jaarlaag 4 in Keulen
Een week voor vertrek bloeide de lente open,
maar op 14 maart was het opnieuw weer bitterkalt
und windig. En toch was de dag in
Keulen voor alle leerlingen van klas 4 en hun
mentoren/ begeleiders een succes!
We gingen in groepjes door de stad en
schnupperten ook buiten het centrum de
Keulse stadscultuur, bezochten de Dom en
gingen aan de hand van een soms zeer gedetailleerde
vragenlijst door deze Gotische reus.
Voor veel leerlingen ontstaat bij zo’n eerste
bezoek de basis om er later nog eens terug te
gaan en te genieten van een gebouw dat er in
aanleg rond het jaar 1100 al was. Stadtwanderung
en Dombesuch zijn later in het jaar
basis voor presentaties over deze excursie
in de lessen Duits.
En dan nog een bezoek aan het Germanisch-
Römische museum met de schatten van uiten
opgravingen van huidige stadsgebied.
Opdrachten met vragen over beelden en
beeldjes, gebruiksvoorwerpen en lampjes.
En alles komt later in lessen kcv weert terug.
En daarnaast was er KFC, pizza, Berliner Bälle
oder Kaffee und Kuchen om de honger te stillen
en gewoon te genieten van een dag uit.
De terugreis startte iets vroeger om de kou te
ontlopen en om 20.00 u. waren we weer voor
school. We blikken terug op een mooie dag.
De foto’s geven een indruk.
Namens alle organisatoren,
Henk Claassen
Nationale Finale ¡Watzkeburt
GESCHIEDENISTOERNOOI VOOR MIDDELBARE SCHOLEN
Op 20 april was het dan zover. Voor
de tweede keer werd een landelijke
finale gehouden van het geschiedenistoernooi
voor middelbare scholen,
genaamd ¡Watzkeburt Traden vorig
jaar vier scholen aan voor deze finale,
dit jaar presenteerden zich teams
van maar liefst tien scholen, uit alle
delen van het land.
Het Baken Trinitas Gymnasium uit
Almere had voor de finale een bijzonder
mooie locatie uitgezocht. In de
prachtige ridderzaal van het Muiderslot
streden leerlingen van klas 2 tot
en met 6 om de eer van hun school.
In de eerste ronde kwalificeerden
zich Baken Trinitas uit Almere, het
Utrechts Stedelijk Gymnasium, het
Etty Hillesum Lyceum uit Deventer
en ons eigen Stedelijk Gymnasium
voor de tweede ronde. Uiteindelijk
moesten Almere, Utrecht en
Nijmegen in het Etty Hillesum
Lyceum hun meerdere erkennen.
Een verrassende maar
bijzonder verdiende overwinning
voor een school die dit jaar
voor het eerst meedeed. Proficiat,
Deventer!
de schoolfinale plaats op dinsdag 26
maart jl. Tijdens het 7e en 8e uur vochten
zo’n 14 leerlingen om de eer en om
deelname aan de landelijke finale. Bijzonder
verrassend was de verovering
van de derde plaats, door Daniel Boutros
uit klas 2. De plaatsen één en
twee gingen naar Marijn Ceelen uit
klas 4 en Simon van Dijk uit klas 5, die
onze school vertegenwoordigden in
Muiden. Hoe dapper streden zij, doch
– helaas! – de overmacht was te groot.
Volgend jaar doet onze school zeker
weer mee aan ¡Watzkeburt – we zijn
benieuwd waar dan de landelijke finale
zal plaatsvinden en natuurlijk, wie zich
dan zullen kwalificeren.
Peter Versteeg
Het was een sfeervolle en spannende
afsluiting van een toernooi, dat al
in januari begonnen was met voorrondes
op de verschillende scholen.
Zo vond op het Stedelijk Gymnasium
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 21

Liège
E X C U R S I E L U I K , 8 M A A R T 2 0 1 3
Het is 8:00u ‘s ochtends als de eerste leerlingen op school arriveren. Drukke
bruggers staan buiten te wachten op de bus naar Xanten. Tussen de bruggers
staan ook al groepjes tweedeklassers, ze staan te wachten totdat hun
bus arriveert. De mensen die naar Lille gingen zijn al vroeg vertrokken,
maar wij, de mensen die naar Luik gaan, moeten nog heel eventjes wachten.
Montagne de bueren
Nadat mevrouw van Engelen alle ID’s heeft
gecontroleerd en alle leerlingen zijn geteld,
kunnen we de bus in. Op het begin was het
even duwen en trekken voor de beste
plaatsen, maar uiteindelijk zit iedereen in
de bus en kunnen we vertrekken. De reis in
Nederland verloopt voorspoedig met The
Hunger Games op de tv-schermen, totdat
we bij de grens komen tussen België en
Nederland. Er is een demonstratie en de
Belgen houden een deel van de grens
bezet, dus moet onze chauffeur omrijden.
Om 11:00u komt bus 1 aan op het station
van Luik. Daar moeten vragen worden
beantwoord over het station. Ook kopen
veel groepjes daar de ansichtkaart om die
terug naar school te sturen. Als iedereen
de opdrachten gedaan heeft, soms met
wat hulp van de begeleiders, gaan we terug
naar de bus en gaan we richting het centrum.
In het centrum moeten we een wandeling
maken die ons langs allerlei
bezienswaardigheden loodst, waarbij ook
vragen beantwoord moeten worden. Daarna
zijn we eindelijk bij het leukste stukje
van onze reis: vrije tijd! We waren rond
14:00u klaar met de vragen en we hoefden
pas om 15:45u terug te zijn bij de bus, dus
hadden we bijna twee uur lang de tijd.
Door de meesten werd de tijd benut om te
shoppen, andere mensen gingen lekker uit
eten. Rond half 7 kwamen we moe, maar
voldaan terug op school. Het was een
lange, maar superleuke dag!
Juliette Vaessen, 2H
Station gare de guillemins
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 22

Lille
Vrijdagochtend 8 maart stapte iedereen
van 2A, 2B, 2C en 2D vol enthousiasme de
bus in, want we gingen op excursie naar
Lille in Frankrijk!
Na een 4 uur durende busreis waar we
onder andere een film keken, veel aten en
erachter kwamen dat er een gat in de bus
zat, kwamen we rond 12 uur aan in Lille.
Als eerste ging ik met mijn groepje en
groepsleider opdrachten doen in Vieux
Lille. Het was nog een hele opgave om
daar snel te komen, want kwamen erachter
dat we niet echt goed waren in kaartlezen.
De opdrachten in Vieux Lille
bestonden onder andere uit een postzegel
kopen en wat vragen beantwoorden over
de straten en winkels. Tijd om te genieten
van de omgeving was er niet, want we
moesten nog meer opdrachten doen,
zoals in EuraLille - een enorm, overdekt
winkelcentrum. Ondertussen begon het
flink te regenen, dus renden we snel om
niet al te nat te worden EuraLille binnen.
Daar gingen we Carrefour - een grote
supermarkt waar je zo ongeveer ALLES
kan krijgen – binnen, want daar moesten
we erachter zien te komen hoe bepaalde
producten in het Frans heten. Daarna gingen
we snel door naar het treinstation
van Lille, waar we een kaart moesten
kopen en schrijven aan de lerares Frans.
Ook hadden we tussendoor een paar keer
een interview afgenomen met een voorbijganger
uit Lille, waar in vragen voorkwamen
als: ‘Comment tu t’appelles’ en
‘Quel est ton sport préféré’. Na in het
treinstation geweest te zijn, was het bijna
3 uur, en hadden we dus vrije tijd. In die
tijd ging ik weer terug naar EuraLille om
daar met vriendinnen gezellig te gaan
winkelen. Tussendoor moesten we ook
nog wat avondeten naar binnen krijgen,
dus gingen we naar een leuke crêperie om
daar crêpes te eten. Ondertussen was het
al ongeveer 5 uur en dus tijd om naar de
bus te gaan, die rond kwart over 5 vlak bij
EuraLille aan zou komen. Maar ik had nog
helemaal niks in Lille gekocht, en ik wilde
Lille niet verlaten zonder er iets gekocht
te hebben. Dus in alle haast ben ik snel
naar de HEMA geracet en heb daar gauw
chocola gekocht. Gelukkig kwam ik uiteindelijk
nog op tijd aan in de bus en reden
we weer terug naar Nijmegen. Rond half
10 kwamen we aan bij school en ging
iedereen voldaan terug naar huis.
Kortom: een geslaagde dag in Lille!
Floortje Dijkema, 2A
Het Stede lijk Gymnasi um Nijme gen
is dit jaar de winnaar van de
scholen prijs van de Neder landse
Wiskun de Olympia de.
Afgelo pen donder dag vond de
uitrei king van deze scholen prijs
plaats. Wed strijd leider Eddy
Stortel der kreeg toen uit handen
van voorzit ter prof. Frits Beukers
de felbe geerde wissel bokaal overhan
digd.
De scholen prijs gaat naar de school
met de hoogste somsco re van de
beste vijf leerlin gen bij de eerste
ronde. Het maxima le aantal te
behalen punten is 180; het Stede lijk
Gymnasi um Nijme gen behaal de er
maar liefst 171. De leerlin gen die
Professor Frits Beukers deelt
de prijzen uit
Scholen prijs
Wiskun de Olympia de
direct verant woorde lijk waren voor
dit succes, kregen een beker overhan
digd.
Niet de eerste keer!
Die leerlin gen waren Auke Rosier,
Tim Vriens en Jeroen Winkel met
elk 36 punten, Tijmen van der Kemp
met 34 punten en Sjoerd Noote -
boom, Joep Veldho ven en Mat thijs
Ver nooij, die met 29 ex aequo op de
vijfde plek van school zijn geëin -
digd.
Het Stede lijk Gymnasi um Nijme gen
won de prijs niet voor de eerste
keer! De school won de prijs name -
lijk ook al in 2006, 2008 en 2009.
Quin tijn Puite
Eddy Stortelder ontvangt
de wisseltrofee
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 23