Interview met Nadia Loenders

Jan COLIA
Centraal in de woonkamer van het gezinSimons-Loenders in het
Limburgse Lummen steat een zweÍte vleugelpiano.,,Mijn manJos en
ik zijn allebei beroepsmuzikanten, mear d,at betekent niet dat het hier
altijd over muziek geet",zegt Nadia Loenders.,,Thuis geniet ik van mijn
gezin.Dat is als het ware mijn hobby. En op zondag doe ik de hele dag
KERK& letten 23 JANUART 2013 KI,APSTOEt 9
Nadia LOENDERS
Zøngeres en dirigente
IJa;r carrière deelt ze inin periodes van acht iaat Eerst
zongNadia LoruonRs (+S) zolangbij het VRT-radiokoor,
daarna gaf zeles in Londerzeel en zong ze solo. De voorbije
acht jaar is ze dan weer koordirigente in Nederland
en geeft ze les in Koersel bij Beringen. De rode draadvoor
Loenders is echter altijd bezieling, ook in de spirituele
zinvan dat woord.
'De stern is een
weefspiegeling
van de ziel'

oveÍm
t
gezin.Dat is als het ware mijn hobby. En op zondagdoe ik de hele dag
hethuishoud.en,hetliefst zelfs in alle n$t en stilte.'
-WieisNøitiøLoenders
Die zijn allemaal erg betrokken. Hier zeg
Ik ben in 1967 geboren in Turnhout, als ik snel:,,Nu zingen we dit stuk." Daar kun
enig kind. * iiep er school op het Heilig je niet zomaar een nieuw werk opleggen.
Graf. Bij de zusters liggen de woftels van
mijn reÍigieuze gevoeligheid, denk ik. Als -Jekoorinsittøril-Geleenisvetbonilenaønile
tind ¿roõm¿e ik ervan pianiste of muzi- l,rotestdfltse gemeenscløQ. Beiwloeilt ilat ie
kante te worden, al begon ik pas op mijn küko|zingæingl
dertiende met muziek. Maar toen vloog ik \{ij stellen hier nogal snel dingen in vraag,
er ook zo diep in dat het een enkel ticket dat gebeurt ginds minder. En de overwewas:
ik kon nièt meer terug. In de kunsthu- gingen in hun Kerk gaan voor mij dieper,
maniora studeerde ik piano, daarna trok datmisikhiersoms.Jezietdatookalswe
ik voor muziekschriftuur naar het conser- liederen kiezen voor een dienst. De koorlevatorium.
Toen ik z3 iaet was,deed ik exa- den gaan grondig na of elk lied ook inhoumen
als zangeres voor het VRT-koor. Tot delijk past in de woorddienst.
mijnverbaziigwasikmeteengeslaagd. In die gemeenschap ontstond ook het
Requiem vøn Twäfel en Trcost dat ik compo-
-Kreeg u ite pøssie yoor muzick tdn thuis uit neerde. Het is een stuk voor koor en orkest
met spirituele teksten van Linda Opheide'
Ik vrees det o¡ze
,,Het is makkelijker
musiceren als je dieP in
ÍfåiI*Jf";i:1trå: de pijn kunt gaan. Dat
mee
Ik weet niet waar die prikkel precies van- die oplossingen zoekt in het'ilC, en religidaankomt.Mijnmoedêrluisterdemetveel
euze teksten van de Nederlandse dominee
respect naar kiassieke muziek, mijn vader Steven Fuite, die antwoorden vindt bij
zafhelemaal inhetlichtere genre. Hetwas God. Het koor had het eerst moeilijk met
hun bedoeling om me te laten studeren, en de teksten die niet van Fuite kwamen. ,,Als
daarbedoeldenzeniethetconservatorium je gelooft in God, waarom zoek je dan de
mee. Ze associeerden de muziekwereld antwoorden bij jezelf" Voor mij is het gemet
het ãrtistieke' milieu - wat niet klopt. loof een filter, een tussenverhaal tussen je-
zelfenwaterinonsleven
gebeurt. Het geeft
werk. Lode is achttien, I evert i ntense m uzi ek o p I'
solisten, onilet meer Hu-
"'--'-'- -r- bütDameflWitse\Hoe
Eva zeventien. Moeilijk
te voorspellen wat
ontstonillrctl
,ê gaaodoeñ, maar op dit momen t zien ze Ik wilde at langer een religieus werk schrijmeãrineenjobvannèsentotvijf.
Xi3;å'ffi,|1iãîj".åt#täi:ÏT,tj'f,:;
-UitirigeerteenkoorinLummenanihiefurcn geloof op e€n d.iepe maar tegelijk jonge
¡nNe¡teflan¡LzätrugÍotecultu.umerschillen manier bij de mensen brengen. In zoo5
Ik mag niet veralgìmenen, rnaar in het bracht een van mijn leerlinge¡, een pro-
Nederland clat ik kèn - Noord-Brabant en testantse uit het Brusselse, me in contact
Limburg - heb ik het gevoel dat mensen . met dominee Fuite. f|;ii gaf me de tekst
meer saãenleven. Misschien is het omdat Struikclsteeninilewoætijn.lntweedagentijd
ze minder woonruimte hebben det, ze de hadikdaarmuziekbij gecomponeerd.Het
behoefte hebben om samen buiten plaaæ ging vanzelf. Rond dezelfde tijd kreeg ik
te zoeken. Bij ons wordt nog veel pirami- teksten van Linda Opheide, ook een Lumdaal
gedacht, ginds meer in team. Ik leid mense, waarin ze het verlies van haar zus
ondelmeer eeã koor met tachtig mannen. enbroerverwerkt.Uiteindelijkgroeidehet
Nadia Loenders: oMuzikale harmonie is volmaakte harmonie.o @ Mine Dalemans
requiem uit tot een dertiendelig werk voor
koor en harmonieorkest.
-Het rcqaien gødt voorøl orcr aßchcid nemen.
Heefr ilat te makenmethet toege oveilüilen
ydn utt vúeí toen u veefüat was
Ik moest afscheid van hem nemen midden
in de puberteit en dat tekende mijn leven.
Ik zag het verdriet van zijn ouders, die alle'
bei kort daarna stierven, van mijn moeder
en van mezelf. op een half j ex tiid' was ik'
als enig kind, een heel stuk van mijn familie
kwijt. Ik beleefde zeker een eenzame
jeugcl. Ook daarom vind ik mijn eigen gezinzobelangnjk
ik wil hen de waarde van
een wafm nest meegeven.
Ik denk wel eens dat er twee soorten
mensen zijnz zij die nog niet, en zii die al
wel afscheid moesten nemen van een echt
dierbare. Die laatsten staan anders in het
leven. Het is niet mijn bedoeling om altijd
rond afscheid te werken, maar in zekere
zin is hetwel makkelijker om te musiceren
als je diep in de pijn kunt gaan. Dat levert
heel intense muziek op, kijk naar de passiemuziek
-Ilrv nntto a0,w frebsite út De stem is de
weerspiegeling van de ziel. wøt betekerrt
¡14ß
De ziel is voor mii de binnenkant van de
mens. Hoe die 'ik' zich voelt, hoor je aan
iemands stem. Een stem reflecteeft je diepste
emoties en karakter. Je hoort het geluk
en de rust die iemand al dan nietheeft.Dat
heeft voor mij ook een religieuze betekenis.
Groepen in muziek samenbrengen is
voor mij een spiritueel gebeuren: streven
na¿r.muzikale harmonie is streven naar
volmaakte harmonie."
Wie het Requiem van Twlifel en Iroost wil
programmeren ten voordele van de Federatie
Palliatieve ZotE,Ran b¡j hen terecht: Toe
komststraat 36, 18OO Vilvoo¡de, 02 255 30
4O of info@palliatief.be.