Krant 8e 't Stokertje Survivalrun Westerbork

Voorwoord Voorzitter SRW
Met je kop..... boven het maaiveld
In onze maatschappij geldt nog vaak het aloude gezegde: doe
maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Dat geldt helemaal
in Drenthe. Wanneer je een Drent vraagt: “Hoe was ’t” en hij
antwoord met “’t kun minder” dan weet je bijna zeker dat het
prachtig was. Gien poespas, gien rare bokkesprong’n. Nee gewoon,
gewoon.
Ondanks die basisinstelling van
veel Drenten worden er veel
prachtige initiatieven in onze
mooie provincie ontplooid.
Drenten die toch stiekem even
buiten de bekende paden treden,
het liefst natuurlijk wel zo
onopvallend mogelijk.
Ik herken dat. Bij mezelf, maar
ook bij mijn mede bestuursleden
van de Stichting Survivalrun
Westerbork.
‘Met je kop boven het maaiveld’
voelt niet altijd comfortabel,
maar het kan het leven zoveel
leuker en uitdagender maken.
Andere mensen laten genieten
van de sport, van de strijd, van
de saamhorigheid.
Al zeven jaar achter elkaar hebben
we daar als bestuur na de
survivalrun een borrel met elkaar
op gedronken.
Nu is het is bijna weer zover,
dan is de 8e strijd tegen de elementen
in Westerbork een feit.
Acht jaar geleden begonnen we
met een kleine 350 atleten die
in en om Westerbork in de stromende
regen hun strijd leverden.
Nu zitten we op bijna 1400
deelnemers.
Het maximale dat we toe kunnen
laten op dit parcours. Om
kwart voor 10 zullen de eerste
wedstrijdlopers hun strijd tegen
onze elementen aangaan
en we verwachten de eerste atleten
om kwart voor 11 op het
finishterrein.
Acht jaar geleden is het ook dat
het 't Stokertje uit Orvelte besloot
zich als hoofdsponsor aan
ons evenement te verbinden.
In de afgelopen jaren is de band
tussen hoofdsponsor en wedstrijdorganisatie
alleen maar
beter geworden en we zijn dan
ook heel blij dat 't Stokertje
haar naam ook de komende jaren
nog aan ons evenement zal
blijven verbinden.
Wij doen dan in ieder geval wel,
want zonder vrijwilligers geen
run!
Tot slot wil ik namens de Stichting
Survivalrun Westerbork
hier nog eenmaal alle sponsors,
grondeigenaren en vrijwilligers
bedanken voor hun
medewerking.
Ik wens jullie ergens vanuit het
maaiveld een fantastische dag
toe!
Verbonden voelen we ons ook
met onze vrijwilligers. Wat een
toppers, stuk voor stuk.
Geheel belangeloos, in weer en
wind, om samen met ons onze
koppen boven het maaiveld uit
te steken.
Het wordt hoog tijd dat de officiële
instanties die vrijwillige inzet
op wat voor gebied dan ook
binnen onze samenleving eens
echt op waarde gaan schatten.
Foto: Skepper
Bart Jan ter Bork: Voorzitter, Stichting Survivalrun Westerbork
Hoofdsponsor
Stokertje Survival Run 2015
Zorgen dat je mee kan doen aan de Stokertje Survivalrun Westerbork was dit jaar al een wedstrijd
op zich. Zelfs met een uitbreiding van 1100 naar maar liefst 1400 startbewijzen ontstond
er op 1 november een ware ‘run’ op de inschrijvingen. Na een paar dagen waren de
recreatieve afstanden zelfs al helemaal volgeboekt! De aankondiging van de voorzitter dat de run
zwaarder dan ooit zou worden bleek dus niemand af te schrikken. Misschien niet zo verwonderlijk
als je bedenkt dat een echte survivalrunner niet vies is van een ‘beetje’ uitdaging!
Is het jullie ook al opgevallen
dat je tegenwoordig jong en
oud ziet lopen, rennen, zwemmen
en fietsen in een Stokertje
Survival Shirt Het zou mij niets
verbazen als menigeen er zelfs
in slaapt (ik wel namelijk). Erg
mooi om te zien dat dit shirt
door zo velen gedragen wordt,
al blijven de echte ‘die hards’
op deze manier wel een beetje
incognito. Waar ik in de beginjaren
vol ontzag iemand met een
Stokertje Survival Shirt zat aan
te gapen, vraag ik mij nu elke
keer af…”heeft hij/zij echt de
survivalrun overleefd”
De vrijwilligers die zich ook dit
jaar in groten getale inzetten
voor deze prachtige Börkse survivalrun
willen we dit jaar TAStbaar
bedanken met een big
shopper van ’t Stokertje. Meteen
handig om alle proviand,
extra kleding & warme dranken
in mee te nemen naar het ‘battlefield
of honor’. We hopen dat
jullie de muts van vorig jaar nog
ergens bewaard hebben zodat
de oren in ieder geval warm
blijven.
Om nog even op de mooie slogan
‘gewoon doorkachelen’ terug
te komen… bij ’t Stokertje
zijn, ondanks het warme najaar,
sinds lange tijd weer verschillende
records verbroken. Door
de jaren heen zijn we crisisbestendig
gebleken en met een
fors gegroeid marktaandeel
gaan we vol vertrouwen de toekomst
tegemoet! Kortom, we
hebben veel zin om deze winter
weer te gaan ‘vlammen’ en iedereen
van een warm en gezellig
haardvuur te voorzien.
En… als je straks vloekend en
tierend voor een hindernis
staat, denk dan aan deze mooie
spreuk… Pijn is tijdelijk, de
overwinning is voor eeuwig!
Marc Hoogland

Börker kanshebbers
in Westerbork
Parcours bouwen
‘Ook gewoon doorkachelen’
Vorig jaar was Rogier van
Vliet te bewonderen als
winnaar van het Nederlands
Kampioenschap in de
BSC-klasse (9 km). Dit jaar is
hij overgestapt naar de zwaardere
RUC klasse (13 km). Ook
daar draait hij inmiddels in de
top mee en met een goede dag
zou hij de wedstrijd zo maar
eens kunnen winnen of een
podiumplaats kunnen halen.
Alinda ten Hoor van de survivalclub
Valtjemet Survivalrunners
uit Westerbork maakt een
goede kans op het podium bij
de dames. De trainster van de
survivalclub loopt altijd wel een
top 4 positie, maar wist in Doorn
zelfs de 1e plek in de RUC klasse
op haar naam te schrijven.
BSC-klasse In de -iets lichtere-
BSC-klasse lopen een aantal
goede Westerborker survivalatleten
mee. Mark Kersies uit Hijken
en Pepijn van der Vlerk uit
Orvelte staan nu in de top 30
van het BSC klassement.
Recreatieklasse
In de recreatieklasse gaat het
vooral om het ‘overleven’ en
met bandje de finish halen. Veel
sporters uit Midden-Drenthe
hebben de uitdaging aangenomen
en staan aan de start van 5,
9 of 13 km.
Kijk in de startlijst in deze krant
waar uw bekende survivalatleet
staat en moedig hem of haar aan
tijdens de run!
Frank Schröer: info@haarvanhem.nl
Wie denkt dat het volbrengen van een survivalrun met
bandje een hele prestatie is, heeft nog nooit een survivalparcours
gebouwd. Dat is pas echt doorkachelen.
Vanaf de eerste zaterdag in november
begint het bestuur van
de Stichting Survivalrun Westerbork
-geholpen door enkele vrijwilligers
van de trainingsgroep
Valtjemet Survivalrunners uit
Westerbork met de bouw van
het parcours. Dat is geen sinecure.
In totaal moeten er zo’n 50
hindernissen worden gebouwd
voor de run op 18 januari. In
deze hindernissen knopen de
bouwers zo’n 20.000 meter touw
aan elkaar of aan de 1.000 meter
hout dat in de run is verwerkt.
Bijna elke zaterdag in november,
december en januari zijn de
mensen in de weer. Natuurlijk
moeten de trouwe volgers weten
dat er gebouwd wordt. De
bouwers gebruiken Facebook
en Twitter als medium. Daarom
de totstandkoming van de Westerborker
run in tweets:
SRW @SURVIVALRUNNERS · 29 NOV.
Westerbork swingt weer! Met dank aan De Vries Mechanisatie
en onze trouwe vrijwilligers. #Stokertje Survivalrun
Bart Grootjans
Survivaltalent uit Westerbork
Bart Grootjans is 12 jaar en geldt als een Westerborks survivaltalent.
Sinds zijn 10e loopt hij survivalruns. Hij traint bij
de survivalgroep Valtjemet in Westerbork.
weken training red je het niet
in een survivalrun. Daar heb je
veel meer training voor nodig
wil je hoog eindigen. Ik vind het
doen van hindernissen erg leuk.
Dat was ik ook het leuke toen ik
bij de trainingsgroep Valtjemet
kwam. Het lopen leer ik later
nog wel bij, dacht ik toen.
SRW @SURVIVALRUNNERS · 22 NOV.
Het is weer heerlijk in het Westerborker veld!
8e ' t Stokertje Survivalrun van Westerbork in wording....
SRW @SURVIVALRUNNERS · 15 NOV.
Wat we vandaag deden blijft in nevelen gehuld!
#' t Stokertje Survivalrun van Westerbork
Wat is je favoriete hindernis
Ik vind het zwieren erg leuk.
Bijvoorbeeld met een touw van
de ene naar de andere kant van
het water. Wat ik ook tof vind
is een combinatiehindernis die
in het water gebouwd is. Hoge
hindernissen vind ik ook gaaf.
Aan welke afstand doe je mee
in Westerbork
Ik doe samen met mijn vriend
Tijmen van der Kolk mee aan
de 5 kilometer koppelrun. Daarnaast
doe ik op dezelfde dag
ook aan de 5 kilometer individueel
mee. Ik wilde graag eens
samen lopen met Tijmen, maar
ook zelf alleen van start.
In welke surivalklasse kom je
normaalgesproken uit
Ik loop in de JSCC. Dat is het
Jeugd Survival Circuit C van 10 tot
en met 12 jarigen. In Westerbork
is er geen officiële JSCC-run, daarom
doe ik mee aan de 5 km waar
ook volwassenen in uitkomen.
Wat vond je de leukste run die
je hebt gelopen
Het meest trots ben ik op de
survivalrun in De Knipe. Ik had
-bleek achteraf- mijn scheenbeen
zwaar gekneusd. Ik heb
hem toch uitgelopen. Ik werd
daar één na laatste, maar dat
kon me niets schelen, zo blij
was ik dat ik hem had uitgelopen.
Wat is de beste run die je hebt
gelopen tot nu toe
Vorig jaar ben ik bij de kidsrun
in Westerbork 1e geworden.
Helaas was dat geen officiële
JSCC run. In Havelte ben ik afgelopen
jaar 2e geworden en in
Boerakker 4e.
Wat vind je leuk aan de survivalsport
Ik vind het leuk dat je in de survivalsport
zo diep kan gaan.
Je moet presteren! Met twee
Waar heb je een hekel aan tijdens
een survivalrun
Ik heb een hekel aan zware
dikke touwen. Wat ik ook vervelend
vind is als er heel veel
mensen in een hindernis zitten.
Je hangt dan wat en je kunt er
niet voorbij.
Wat verwacht je van de survivalrun
in Westerbork
Ik train veel met Tijmen, daardoor
ken ik de hindernissen en
het parcours goed. Daardoor
verwacht ik wel hoog te komen
in de koppelrun maar ook in de
individuele run.
Frank Schröer: info@haarvanhem.nl
SRW @SURVIVALRUNNERS · 8 NOV.
Wat weer een prachtige bouwdag in en om Westerbork!
8e ' t Stokertje Survivalrun
SRW @SURVIVALRUNNERS · 1 NOV.
Het was een mooie dag. Alle vrijwilligers en sponsors
bedankt! Op naar de 18e. ..

Soepvrijwilligers Sandra van Dalen en Mark Wolting
“Als wij komen aanrijden, zie je alleen maar blije gezichten”
Op de wedstrijddag zijn er zo’n 250 vrijwilligers in touw
om de meer dan 1300 survivalatleten een mooie wedstrijd
te bezorgen. Voor de atleten zijn de juryleden bij
de hindernissen het meest bekend. Van die juryleden krijg je immers
instructie hoe je een hindernis moet nemen en ze nemen je
bandje in als je de hindernis niet op de voorgeschreven manier
probeert te bedwingen. Ook de vrijwilligers bij start en finish
zijn voor atleten en publiek heel zichtbaar. Maar die 250 vrijwilligers
moeten ook van een natje en een droogje worden voorzien.
Dat doen de ‘Soepploegen’. Mark Wolting en Sandra van
Dalen vormen één zo’n team. “In totaal zijn er drie soepploegen”,
zegt Sandra. “Arjan Beugels en Harry Eefting vormen samen de
tweede ploeg en Jans en Grea Dobben de derde.”
“Door het jaar heen mogen we elkaar graag stangen,
maar tijdens de survivalrun zijn we gefocust. “
“Onze taak is eigenlijk heel simpel:
zorgen dat alle posten bij de
hindernissen op tijd van warme
soep zijn voorzien. Behalve met
soep bevoorraden we ook de
verversingsposten die de atleten
tijdens de survivalrun voorzien
van water, sportdrank en
banaan.” vult Mark aan.
Soep bij de posten is geen overbodige
luxe bij de Westerborker
Survivalrun. In januari kan het
gemeen koud zijn. Twee jaar
geleden was de gevoelstemperatuur
zo’n min 15 graden. “Dan
zijn de mensen erg blij met je
soep.”
Hectisch
’t Stokertje survivalrun begint
voor de twee vrijwilligers om
half 9. Ruim voor de eerste atleet
wordt weggeschoten stapt Sandra
in de Four Wheel Drive van
Mark. “Mark is mijn zwager, het
hele jaar mogen we elkaar graag
stangen, maar op deze dag zijn
we gefocust op onze taak. We
verkennen eerst de route. Deze
is elk jaar ietsje anders. We willen
de posten snel kunnen voorzien
van hun soep. Zij zitten immers
de hele dag in de kou. Het eerste
jaar zijn we wel eens verkeerd
gereden en hebben we een post
overgeslagen. Dat willen we niet
nog een keer. Zij zijn immers ook
vrijwilligers en verdienen een
warme soep.” Mark vult aan: “We
beginnen rustig met een kopje
koffie. Maar zodra de wedstrijd
begonnen is, dan wordt het erg
hectisch. Juryleden, andere vrijwilligers
en de survivalatleten
verdienen dat ze op tijd worden
voorzien van eten en drinken.”
Sandra vervolgt: “Het is wel gezellig
met zijn tweeën. In de
auto praten we over zaken die
we door het jaar heen nooit met
elkaar bespreken. En het is ook
gewoon leuk om te doen. Wij komen
overal. We zien de wedstrijdlopers,
maar ook de juryleden,
EHBO, wedstrijdleiding. Wat dat
betreft is de Survivalrun Westerbork
ook wel één van de mooiste
evenementen uit het dorp. Nergens
zie je zoveel vrijwilligers
in één dag in touw en nergens
proef je de saamhorigheid zo
goed als tijdens deze dag. Wat
mensen vaak niet beseffen dat al
weken voor de run veel mensen
bezig zijn. Natuurlijk de Stichting
Survivalrun Westerbork met het
bouwen van de hindernissen, die
beginnen al in november. Maar
er moeten in de dagen voor de
run tasjes gemaakt worden voor
de vrijwilligers, meer dan 1300
bandjes gesorteerd en pakketjes
gemaakt die aan de deelnemers
voor de start moeten worden uitgereikt
en ga zo maar door. Een
gigantische klus.”
Soepauto
Het duo rijdt al voor het zevende
jaar samen in de ‘soepauto’. “Wat
erg leuk is dat je de laatste jaren
steeds meer mensen uit Westerbork
en Beilen mee ziet doen
met de run. Mensen die eerst bijvoorbeeld
jurylid waren, en toch
eens zelf de run willen lopen. Het
is toch een overwinning om met
bandje over de streep te komen.
Sowieso is het evenement hard
gegroeid. Toen we begonnen
deden zo’n 350 mensen mee. Nu
zitten we al op 1300”, zegt Mark.
Zelf zullen ze niet zo snel meedoen.
“Ik werk in een sportschool
in Beilen. Ik heb vroeger
wel een tijd aan survivaltraining
gedaan, maar dat viel niet meer
te combineren met mijn werk, “
zegt Sandra. Mark heeft geen surivalambities.
“Ik vind het knap
wat ze doen, maar laat mij maar
vrijwilliger zijn. Dat vind ik een
mooie taak.”
Frank Schröer: info@haarvanhem.nl
Gek loopje
Als ik hardloop, ziet dat er gracieus uit. Ik noem mijzelf
wel eens de Usain Bold van de middellange afstand,
qua loopstijl. Of om het wat chauvinistischer te houden:
de Dafne Schippers van de survivallopers. Ik loop
eigenlijk niet, ik zweef als het ware. Als een vliegend
hert tiptoets ik de grond alleen als dat nodig is. In mijn
geval en met mijn snelheid is dat bijna niet nodig. Hoe
anders is dat met de gemiddelde hardloper of survivalrunner.
Lomperiken zijn het. Slagers op dure Nikes.
Schotse Hooglanders op geavanceerde Asics. Let maar
eens op. Kijk om u heen als u op de fiets of in de auto zit
en u komt een hardloper tegen. Doorgaans een miezerig
gesjok waar de honden geen brood van lusten.
Ook mijn broer heeft zo’n een merkwaardig loopje, of
vreemd, gek zo u wilt. Hij schokschoudert een beetje
door het survivalveld heen. Het gaat niet hard, het ziet
er niet uit, maar hij maakt wel meters.
Nee dan ik.
Hoewel…. Een tijd geleden zei een vriendin tegen mijn
dochter: je moet het niet tegen je vader zeggen hoor,
maar als hij hardloopt ziet dat er wat mal uit. Mmh, ach
de mening van één sport-hatende-vriendin zegt meer
over haar dan over mij dacht ik nog.
Voorval twee.
Ik werd tijdens de survivalrun in Wesepe aangemoedigd
door mijn schoonzus. Behalve hartverwarmende
aanmoedigingsteksten riep ze ook nog: “Goh, je loopt
op de zelfde manier als je broer.” Hé ho, hoe kan dat
nou Ik loop op dezelfde manier als mijn broer Dat
kan helemaal niet. Ik loop als een gezwinde hinde en
hij loopt als een debiel appeltje!
Ok, u voelt hem al aankomen. De nekslag! Deze werd
uitgedeeld tijdens de survivalrun in Dronten. Ik werd
ingehaald door een survivalatleet die in het voorbijgaan
riep: “jij bent zeker een broer van Thomas
Schröer” Ik brulde terug: “Ja, maar hoe weet jij dat
nou”. Het antwoord was meedogenloos: “Je hebt net
zo’n gek loopje als je broer”.
Het is nooit te laat om tot zelfinzicht te komen: ik loop
als een gebraden ui, een Quasimodo met evenwichtsstoornissen.
Kortom: ik heb een gek loopje.
Dus, mocht u als toeschouwer of als deelnemer tijdens
’t Stokertje Survivalrun een debiel appeltje voorbij zien
rollen, waarvan u denkt: “Als ik hem was zou ik nooooit
gaan hardlopen, dat ziet er toch niet uit!” Heb meelij
en besef dat ik dat ben…… Of mijn broer natuurlijk.
Frank Schröer: info@haarvanhem.nl

Tips and tricks
Voetlus
Zo wordt de klem genoemd die je maakt met je voeten in het touw.
Tip: Bij aankomst van de te nemen hindernis pak je het langste
touw. Dit voorkomt dat het touw bij de eerste slag weer tussen
je schoenen weg glijd.
Swingover
Zo heet het als je over een balk,stang,touw of net moet klimmen.
Tip: Klim om hoog aan de kant waar de knoop op de balk zit.
Dit vergemakkelijkt de swing over bij dikke balken.
Tip: Pak het touw aan de dunste kant van de balk.
Dunne balken zijn makkelijker bij een swingover.
Tip: Pak het touw die het dichtst bij de boom of bok hangt.
Als de boom of bok niet is afgelint kun je deze mooi als extra
steun gebruiken.
Wat is een survivalrun
Een survivalrun is een
hardloopwedstrijd met
hindernissen is. Langs
een vastgesteld parcours
moet een survivalrunner alle
hindernissen en obstakels die
in dit parcours zijn opgenomen
overwinnen om mee te
tellen in het eindklassement.
Het is een zware duursport
waarbij de deelnemer flink op
de proef wordt gesteld.
De organisatie bedenkt een parcours,
bouwt de hindernissen en
coördineert de wedstrijddag. De
route gaat door allerlei soorten
terrein en af en toe door water.
Een deelnemer aan een survivalrun
krijgt bij de start een rood
polsbandje uitgereikt die hij of
zij gedurende de run zichtbaar
moet dragen. Wanneer het een
deelnemer niet lukt een hindernis
goed uit te voeren mag hij
of zij het net zo vaak opnieuw
proberen als hij of zij wil. Als de
deelnemer uiteindelijk opgeeft
moet het rode polsbandje worden
ingeleverd en doet hij of zij
niet meer mee voor een goede
einduitslag.
Belangrijk om te weten
Apenhang
Dit is het een techniek om onder aan het touw hangend van A
naar B te komen.
Tip: Maak je slagen zo langmogelijk en plaats je benen elke keer zo
ver mogelijk naar je handen.
Armen en benen niet te ver naar buiten zwaaien maar zo veel
mogelijk in de lengte van het touw bewegen.
De start
De start van de 8e ’t Stokertje
Survivalrun Westerbork is om
9:45 uur op het evenemententerrein
aan de Oude Beilerweg
in Westerbork.
Huldiging
De winnaars van de wedstrijden
RUC en BSC (dames en
heren) worden gehuldigd om
respectievelijk 13:45 uur en
14:00 uur. De prijsuitreiking is
in de grote tent.
Sluiting
De eindhindernis (hindernis 51)
sluit om 16:00 uur. Daarmee
stopt het gehele evenement. Ben
je nog niet gefinisht dan wordt je
uit de wedstrijd gehaald.
Sluiting eerste lus van het
parcours
De deelnemers op het 13 km parcours
die om 13:30 uur nog niet
het start-/finishterrein zijn gepasseerd
(hindernis 23) worden uit
de wedstrijd gehaald. Zij zullen
naar verwachting niet voor 16:00
uur over de finish komen. We
willen hiermee voorkomen dat
juryleden onnodig lang bij hun
hindernis moeten blijven wachten
op deelnemers en we proberen
hiermee grote ‘gaten’ tussen
deelnemers te voorkomen.
Flyeren
door andere organisaties of
door leveranciers van producten
mag alleen op de daarvoor
bestemde tafels in de sporthal.
Catcrawl
Ook een techniek om van A naar B te komen maar nu boven op
het touw.
Tip: Het touw moet diagonaal onder het lichaam door gaan voor een
goed evenwicht en 1 been hangt naar beneden voor de balans
Tip: Dit is vooral handig als het eerste stuk van het touw erg afloopt
en je zo snel even naar beneden kunt glijden en daar na door in
de apenhang.
Tip: Ook wel even makkelijk als je op je maatje of mede atleet moet
wachten in de hindernis.
3 gangen seizoensmenu voor maar
€ 19,-
Bekijk het menu op: www.wapenvanwesterbork.nl

Agnes Wieske en Daphne Muller
Kriebels omzetten in actie!
Het sluimerde en kriebelde al wel een aantal jaar. Maar de stap om zelf mee te doen aan ’t Stokertje
Survivalrun was nog nooit genomen. Tijdens de afterparty voor vrijwilligers van de
laatste run -editie 2014- hadden ze tussen neus en lippen door gezegd dat ze wel een keer
mee wilden doen. Even later had iemand het op Twitter gezet en toen was er geen weg meer terug
vonden ze.
Zowel Daphne als Agnes staan
met een aantal vriendinnen
inmiddels twee jaar als vrijwilliger
bij een hindernis. “Het
eerste jaar stonden we bij de
eindhindernis”, zegt Agnes.
“Afgelopen jaar hebben we
bij een grote combinatiehindernis
gestaan“, vult Daphne
aan. “Als je al die survivalaars
voorbij ziet komen dan begint
het wel te kriebelen. Vooral als
je mensen ziet zwoegen waarvan
je denkt: als hij of zij het
kan, dan zou ik het toch ook
moeten kunnen Daarnaast
liep ik -voor ik vrijwilliger
werd- altijd al een stukje van
het parcours. Als je al die hindernissen
ziet en de mensen
ziet ploegen, dan krijg je echt
zin om mee te doen.”
Training op parcours
In november zijn ze begonnen
met de training op het
parcours. In de voorbereiding
trainden beide survivalaars in
spé sinds juni van dit jaar bij
CrossFit Westerbork. “CrossFit
is een combinatie van verschillende
sporten zoals gewichtheffen,
turnen, atletiek en
survivalrun. Het zijn altijd hele
intensieve trainingen, waar
krachttraining afgewisseld
wordt met meer conditionele
oefeningen”, vertelt Agnes.
“CrossFit is een stuk zwaarder
dan fitness en je leert technieken
die je ook in de survivalrun
van pas komen. Een aantal
trainingen staan ook geheel in
het teken van de survivalrun.
We oefenen tijdens deze trai-
Naam: Agnes Wieske
Woonplaats: Westerbork
Leeftijd: 44 jaar
Categorie: 5 km koppels
Werk: heeft onder meer
gewerkt bij Rabobank
Opleidingen
Naam: Daphne Muller
Woonplaats: Westerbork
Leeftijd: 44 jaar
Categorie: 5 km koppels
Werk: RTV Drenthe en
MJM Makelaardij
Westerbork
“Als je al die survivalaars voorbij ziet komen
dan begint het wel te kriebelen”
ningen onderdelen van het
parcours en de bijbehorende
technieken. Maar goed, hindernissen
in het parcours zijn
natuurlijk andere koek.”
“We zien er wel een beetje
tegenop. Als je nu net buiten
Westerbork wandelt dan zie je
al allerlei hinderissen hangen,
waarvan je denkt -slik- moet
ik daar overheen”, vervolgt
Daphne.
Agnes kampt nog met een
polsblessure die haar hopelijk
niet belet om mee te kunnen
doen de 18e januari. “We hebben
bewust gekozen voor de
5 km en om de koppelloop te
doen. We willen eerst proberen
of we het leuk vinden en
of we het kunnen halen. Dan
is dit een goede start. Onze
ambitie is om met bandje over
de finish te komen. De eindtijd
maakt ons niet zoveel uit.”
“Bovendien willen we ook de
hindernissen goed doen”, vult
Daphne aan. “Als juryleden bij
een hindernis zien we ook wel
eens koppels bezig waarvan
we denken, dat is niet echt
de manier zoals het hoort. Bijvoorbeeld
bij elkaar op de nek
zitten en alleen de touwtjes
aanraken in plaats van met
een voetklem van touw tot
touw te slingeren. We willen
het echt doen zoals het moet.
We hebben begrepen dat dit
ook niet meer mag. Je mag
elkaar alleen vanuit de hindernis
helpen. Zo is er toch meer
uitdaging.”
Koud in Westerbork
Waar beiden tegenop zien is
de kou. De Westerborker run
is traditioneel natuurlijk in januari.
Vorig jaar was het lekker
en aangenaam. Maar er
zijn ook wel edities geweest
waarbij de gevoelstemperatuur
-15 graden was. Of een
editie met sneeuw. Agnes: “Als
jurylid zie je wel survivalaars
voorbijkomen die totaal verkleumd
zijn. Je kunt je wel
goed kleden, maar als je lang
bij een hindernis moet wachten
word je op den duur toch
koud.” Daarnaast zijn er nog
wel hindernissen waar beiden
tegenop zien. “Als je een balk
over moet klimmen via een
touw en dan moet overpakken
naar een ander stuk touw dat
lijkt me best ingewikkeld. Ik
heb tijdens CrossFit gemerkt
dat mijn beenspieren sterker
zijn dan mijn armspieren. Dus
dat betekent de beenspieren
gebruiken en mijn armen wat
meer ontzien of deze de laatste
periode voor de run nog
flink trainen”, zegt Daphne.
Of dit de enige run is waar
“We zien er wel een beetje
tegenop. Als je nu net buiten
Westerbork wandelt dan zie je
al allerlei hinderissen hangen,
waarvan je denkt -slikmoet
ik daar overheen”
beide starters aan mee doen
weten ze nog niet. “Dat hangt
af hoe deze run verloopt. Als
dit goed gaat, wie weet! Het
schijnt verslavend te zijn. We
gaan het mee maken.”
Behalve hun bandje houden
hopen ze ook nog door de
hindernis te komen waar hun
voormalige collega-juryleden
staan. ”Dat lijkt ons leuk en het
geeft vast een kik om door de
hindernis te komen waar ons
vriendinnengroepje staat. Natuurlijk
wel met bandje!”
Frank Schröer: info@haarvanhem.nl