20.01.2015 Views

Zilt Magazine nummer 18 - 2007

Zilt Magazine nummer 18 - 2007

Zilt Magazine nummer 18 - 2007

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Z<br />

ilt<br />

M A G A Z I N E<br />

V O O R<br />

Z E I L E R S<br />

<strong>nummer</strong> <strong>18</strong> - 6 december <strong>2007</strong><br />

foto: © Istockphoto<br />

--- Bondsvoorzitter Hugo Snoekc: ‘Alles moet transparanter’ ---<br />

Eenhoorn verkent Caledonisch Kanaal --- Rondje Roggeplaat --- Supertri<br />

in 6,5 dag bij de evenaar... --- Barcelona World Race --- Plus: video!<br />

1


dit is zilt...<br />

Belangen behartigen<br />

Als je de onlangs verschenen Watervisie van het ministerie van Verkeer en<br />

Waterstaat leest, slaat de schrik je als zeiler wel een beetje om het hart.<br />

Staatssecretaris Huizinga maakt in deze visie de waterstaatse koers<br />

voor de komende jaren duidelijk. De ambities zijn groot. De Afsluitdijk<br />

bijvoorbeeld zou beter benut kunnen worden. De aanleg van een<br />

zoet/zout-energieinstallatie is een serieuze optie. Hartstikke mooi,<br />

maar je vraagt je als zeiler onmiddellijk af: ten koste van hoeveel<br />

vaarwater gaat dat<br />

De plannen voor het IJmeer zijn nog verontrustender. Denk aan het<br />

voornemen dit water af te koppelen van het Markermeer en als<br />

‘stadsplas’ uit te leveren aan speedboten en jetskies. En het Markermeer<br />

zelf De politiek zet in op multifunctioneel gebruik en zeilwater staat bij<br />

dergelijke plannen nimmer bovenaan. Natuurontwikkeling in de vorm<br />

van eilanden en vooroevers kan nog wel boeiend zeilwater opleveren,<br />

mits Brusselse natuurwetgeving zulke gebieden voor zeilers niet<br />

hermetisch afsluit. Echter, Almere’s gretigheid om er buitendijks te gaan<br />

bouwen staat natuurlijk haaks op zowel de schepping van nieuwe<br />

natuur als op natuurbeleving van zeilers.<br />

Z ilt ilt<br />

<strong>18</strong>/<strong>2007</strong> 1/<strong>2007</strong><br />

Ook zeezeilen zal misschien veranderen. Er zijn allerlei plannen voor<br />

een eilandenreeks voor de kust en nog meer windmolenparken.<br />

Opnieuw rijzen er vragen. Hoe zal onze beleving van dit vaargebied<br />

veranderen Kunnen we er straks überhaupt wel blijven zeilen<br />

2


Een belangenbehartiger voor de watersport is al sinds jaar en dag het<br />

Watersportverbond. Alleen, de bond is de afgelopen jaren vooral<br />

bezig geweest met zichzelf; met verhuizen en met megalomane<br />

projecten als het bondsblad. Dat heeft niet veel goeds gedaan voor<br />

de geloofwaardigheid van de organisatie en wij van <strong>Zilt</strong> volgen de<br />

bond met gepaste afstand.<br />

Maar als we de nieuwe bondsvoorzitter mogen geloven (beluister<br />

het <strong>Zilt</strong>-gesprek), ligt de bond weer op koers. Het eerste wapenfeit:<br />

de ondertekening van het Wadden-convenant op 3 december<br />

jongstleden. In 28 regio’s zijn bondsvertegenwoordigers in de weer<br />

om op te komen voor watersportbelangen. En daar mogen we wel<br />

blij om zijn, want de gevaren voor de vrije zeilvaart zijn groot.<br />

de <strong>Zilt</strong> bemanning<br />

Zo lees je <strong>Zilt</strong> gemakkelijk<br />

Download om te beginnen de jongste versie van de Acrobat Reader.<br />

Op dit moment is dat versie 8.1 Je vindt een link linksonderaan de<br />

website www.ziltmagazine.nl. Met enkele knoppen op de pagina's<br />

kun je vlot bladeren en filmpjes bekijken.<br />

Een overzicht van die knoppen vind je hier.<br />

Z<br />

ilt<br />

<strong>18</strong>/<strong>2007</strong><br />

3


foto: © Ruud Kattenberg<br />

Hoe houd je de donkere dagen voor kerst een beetje dragelijk Misschien<br />

door deze herinnering aan zonniger tijden, de komende veertien dagen je<br />

bureaublad te maken. Ruud Kattenberg legde het middel tegen<br />

winterdepressies vast, ergens aan de Middellandse Zee


Download deze foto als bureaublad<br />

DOWNLOAD


in deze zilt...<br />

2 Belangenbehartigen<br />

Een overpeinzing van de <strong>Zilt</strong>-bemanning.<br />

4 Download Je zeilende uitzicht op het scherm voor de<br />

komende twee weken.<br />

8 ‘Alles moet transparanter’<br />

Aldus de nieuwe bondsvoorzitter Hugo Snoekc.<br />

10 Door de Grote Kloof Met zijn Eenhoorn verkent<br />

Michiel Scholtes het Caledonisch Kanaal.<br />

20 Verstaging doormeten Het is een manier om de<br />

staat van het staand want te controleren.<br />

26 In de Wind Nieuws uit de zeilwereld. Met: supertri<br />

IDEC. Barcelona World Race en overbevissing in de ARC.<br />

Z ilt<br />

<strong>18</strong>/<strong>2007</strong><br />

36 Rondje Roggeplaat Een late najaarstocht ‘om de<br />

hoek’, door Erna Vader en Olav Cox.<br />

6


42 Zoute Noten<br />

Over wind- en watergerelateerde muziek.<br />

44 <strong>Zilt</strong>e Spullen Nuttig of leuk, goedkoop of duur:<br />

de etalage van <strong>Zilt</strong>.<br />

46 <strong>Zilt</strong>e Zintuigen Het gevoel van <strong>Zilt</strong> in twee<br />

dimensies.<br />

48 Aangewaaid<br />

Jullie eigen zeilnieuws.<br />

54 <strong>Zilt</strong>e Wereld Volg de <strong>Zilt</strong>-zeilers op de zeven<br />

zeeën.<br />

58 Weer & Wind Storm, windstilte of een lekker<br />

lopend windje Henk Huizinga bericht.<br />

60 Bemanningslijst<br />

Wie maken <strong>Zilt</strong>...<br />

Z<br />

ilt<br />

<strong>18</strong>/<strong>2007</strong><br />

7


'Alles moet<br />

transparanter'<br />

foto: © Laurens van Zijp<br />

8


<strong>Zilt</strong> gesprek: Laurens van Zijp<br />

Het Watersportverbond heeft sinds de jaarvergadering van 24 november<br />

een nieuwe voorzitter: Hugo Snoekc. Een man met ruime bestuurlijke<br />

ervaring en -minstens zo belangrijk- met hart voor de bondszaak. Geruststellend<br />

detail voor ons <strong>Zilt</strong>ers: hij is zeiler. Een kennismakingsgesprek.<br />

Over zeilen....<br />

‘Altijd zeiler geweest, vooral fervent Valken-zeiler; in de 161 uit 1940.'<br />

Over het voorgaande jaar...<br />

'Er is erg veel tijd besteed om een compleet nieuwe organisatie op te<br />

tuigen. Om alles transparanter en veel effectiever te maken.'<br />

Over het bondsblad...<br />

'Het bondsblad was het grote echec vorig jaar. We gaan de communicatie<br />

opnieuw opzetten.'<br />

Over belangenbehartiging...<br />

'Wij zitten echt overal aan tafel. Als je er niet bij zit, ben je zo wat<br />

vaarwegen kwijt.'<br />

Over vaarbelasting...<br />

‘Als wij daar niks aan doen, wordt die straks gewoon vastgesteld.'<br />

Over de eeuwige controverse tussen toer en<br />

wedstrijd...<br />

'Waar gaat het geld naartoe en waar komt het<br />

vandaan Dat willen we zo transparant<br />

mogelijk maken.'<br />

Over het lek...<br />

'Jazeker, dat is boven water‘.<br />

Klik hier en luister naar<br />

het <strong>Zilt</strong>-gesprek<br />

9


Door de Grote Kloof<br />

Eenhoorn verkent het Caledonisch Kanaal<br />

Sommige kanalen zijn veel meer dan alleen een efficiënte route tussen<br />

vaarwaters. Denk maar aan het Panama- of het Suezkanaal. Maar je kunt<br />

ook dichter bij huis terecht. Michiel Scholtes zeilde naar de verbinding<br />

tussen de Schotse oost- en westkust en verkende het Caledonisch Kanaal.<br />

foto: © Catherine Dumont de Chassart<br />

et welkom in de zeesluis van Clachnaharry is allervriendelijkst.<br />

De sluiswachters nodigen je uit in hun sluiskantoor. Ze leggen uit hoe<br />

het op het kanaal toegaat en dat je er voor 150 pond een lange week<br />

over mag doen. Douane Geen douane; heerlijk land. Na betaling krijg<br />

je een sleutel aan een stukje hout. Die past op alle sanitair langs het hele<br />

kanaal, in te leveren aan de Atlantische kant. Ik vroeg of ze de boot nog<br />

moesten controleren op kanaalwaardigheid – de folders maken daar<br />

melding van. De sluiswachter schudde zijn hoofd.<br />

Dan tuf je door een spoorbrug en omhoog via Clachnaharry Lock naar<br />

10


tekst: Michiel Scholtes<br />

Seaport Marina, de enige ware jachthaven aan het kanaal. Even<br />

verderop ligt de eerste trap: Muirtown Locks.<br />

et Caledonian blijkt een waterloopkundig attractiepark waar je tijd voor<br />

moet nemen. Dagelijks een stukje. De ene plek is nog schilderachtiger<br />

dan de andere, dus waarom haast De gegraven delen van het kanaal<br />

slingeren langs een zorgvuldig gemeten hoogtelijn door wild begroeide<br />

heuvels, langs ommuurde weiden en dichte bossen. Hier en daar stort<br />

het water zich over een (overloop) in een lagergelegen rivier die<br />

ongeveer dezelfde bochten maakt. Wie zijn benen wil strekken, gaat van<br />

boord, loopt langs het jaagpad mee met de boot, plukt onderweg bloemen en<br />

11


foto: © Catherine Dumont de Chassart<br />

bramen en scheept weer in bij de volgende sluis of brug. Je kijkt steeds<br />

uit op zompige groene hellingen, doorsneden door duizenden<br />

stroompjes die uitkomen op beekjes die weer samenkomen in ruisende<br />

rivieren. Neem bergschoenen mee. Ga wandelen. Je voeten zakken er<br />

weg in mos en veldbloemen. Vlinders dansen er boven glinsterende<br />

stenen en vogels zingen in kromgetrokken bomen. Roofvogels bidden<br />

er boven kammen en in de verte steken pieken van de Grampians<br />

omhoog.<br />

vernachten doe je meestal bij een sluis. Die van het Caledonian zijn<br />

onhollands. De kolken zijn van bergstenen moppen, uit de groeven pist<br />

12


tekst: Michiel Scholtes<br />

het als het water zakt. De houten deuren zijn pikzwart, de ijzeren hekken<br />

smetteloos wit. Ze liggen in kleurige tuinen, met liefde onderhouden<br />

door behulpzame sluiswachters. Die wonen in stokoude huizen met<br />

schoorstenen waaruit ook ‘s zomers rook kringelt, tegen vocht en kou.<br />

Vredige plekken waar de wereld langstrekt in jachten van steeds andere<br />

nationaliteit. De jonge sluiswachter van Cullochy Lock vertelt: ‘Negen<br />

jaar geleden kwam ik hier voor een vakantiebaan, nu krijg je me hier met<br />

geen tien paarden meer weg.’<br />

ij elke sluis liggen drijvende steigers. Er staat altijd een sanitair<br />

gebouwtje van hout, leisteen en graniet,<br />

13


foto: © Catherine Dumont de Chassart<br />

14


tekst: Michiel Scholtes<br />

Caledonian Pilot<br />

Het Caledonisch Kanaal is ongeveer 60 mijl lang, 22 mijl daarvan is gegraven.<br />

Het is ruim 4 meter diep en op 35 meter hoogte hangen een paar<br />

hoogspanningsleidingen. Het heeft 29 sluizen, 14 ten oosten en 15 ten westen<br />

van het hoogste<br />

punt halverwege CALEDONIAN CANAL<br />

het kanaal.<br />

Ze overbruggen<br />

een hoogteverschil<br />

van zo’n<br />

30 meter, ruim<br />

2 meter per kolk.<br />

Het sluispersoneel<br />

Loch Oich<br />

Loch Lochy<br />

INVERNESS<br />

Loch Ness<br />

FORT WILLIAM<br />

is vriendelijk,<br />

geduldig en doelmatig.<br />

Bediening<br />

FORT WILLIAM<br />

’s zomers: tussen 08.00 en <strong>18</strong>.00 uur, behoudens de middagpauze. Binnen<br />

deze ‘kantooruren’ draaien de zeesluizen +/- 4 uur HW. Hier en daar ligt<br />

betonning. Rode boeien langs de noordwestelijke, groene langs de<br />

zuidwestelijke oever.<br />

De overnachtingsplaatsen bij sluizen hebben drinkwater en soms ook stroom<br />

op de drijvende steigers.<br />

Scheepsbenodigdheden (zeekaarten) bij Caley Marine, aan de westkant vlak<br />

na Muirtown Locks en bij Gael Force in Anderson Street aan de oostoever van<br />

de rivier Ness, dicht bij de monding. Bevoorraden doe je in Inverness, Fort<br />

Augustus en Corpach.<br />

Het internet levert alle denkbare informatie: b.v. www.scottishcanals.uk<br />

15


foto: © Hil Boerman<br />

opgetrokken uit wat de natuur daar biedt. Brandschoon. Bij Dochgarroch<br />

komt twee keer per dag een vrouwtje met een bezem uit het bos. Ze<br />

wast en dweilt en verdwijnt weer zwijgend in het groen.<br />

p drie plekken zijn de sluizen als ‘vistrap’ gegroepeerd: van oost naar<br />

west bij Muirtown, Fort Augustus en bij Banavie. Als er veel water van<br />

de bergen komt, stroomt het in brede gordijnen over de deuren en valt<br />

ruisend van kolk naar kolk naar kolk. Het complex bij Banavie,<br />

, is het langst; acht kolken. Wij schutten er naar beneden in een uur<br />

met welgeteld twee jachten, want deze zomer is zelfs naar Schotse<br />

begrippen nat en koud en het aantal buitenlandse jachten ligt laag.<br />

Soms schut je mee met huurmotorjachten, een soort plastic<br />

16


tekst: Michiel Scholtes<br />

boterhamdozen met rubber strips rondom. De meeste hebben een Engelse<br />

stadsbemanning, op andere hoor je Frans of Italiaans of Pools. Ze<br />

manoeuvreren beroerd. Een Italiaan vaart de stootrand van zijn boot bij het<br />

invaren van een kolk. Een Engelse huisvader springt te vroeg van boord en<br />

raakt te water, gezin in paniek. Sluiswachters helpen ze zonodig apart de<br />

kolken in en uit.<br />

ier lochs maken deel uit van het Caledonisch Kanaal: het kleine Loch<br />

Dochfour, Loch Ness, Loch Oich en Loch Lochy. Loch Ness is het<br />

indrukwekkendst. Hellingen aan weerszijde rijzen tot 500 meter hoog. Het<br />

meer is zo lang dat je het eind niet kunt zien en je blik stuit pas op de<br />

achterliggende bergen, waaronder de grimmige Ben Nevis (1344 m).<br />

17


foto: © Catherine Dumont de Chassart<br />

Buien smeren af en toe het vergezicht dicht. Soms regent het hard boven de<br />

noordwestelijke hellingen, terwijl de zon fel op de zuidoostelijke schijnt. Als<br />

wij bij Dochfour Loch Ness opvaren, zetten we zeil. Gereefd, want af en toe<br />

raast er van een helling koude lucht die witte kopjes op het water waait.<br />

Diezelfde dag nog kruisen we naar Urquhart Bay en overnachten aan de<br />

voet van het gelijknamige kasteel. De volgende dag kruisen we naar Fort<br />

Augustus, een toeristisch dorpje waar Poolse caissières de grootste attractie<br />

zijn. Het grootse landschap lijdt hier aan een mercantiel vetrandje, maar<br />

hervindt zijn zuiverheid zodra je het dorp verlaat.<br />

et smalle Loch Oich ligt in de bossen, is charmant, intiem en heeft de<br />

<strong>18</strong>


tekst: Michiel Scholtes<br />

meeste ankerplekken. Loch Lochy is een kleinere uitvoering van Loch<br />

Ness, maar met nog hogere oevers (700 m). Laggan Locks aan de<br />

oostkant liggen in een landschap waar je stil van wordt.<br />

Toch overvalt me op Loch Lochy een zekere kanaalmoeheid. Het<br />

Caledonische prentenboek is prachtig, maar de levendigheid van de zee<br />

ontbreekt. Ik mist het getij, de drukke zeevogels en zeezoogdieren, de<br />

krabben en makrelen. En het westelijkste stuk kanaal is het mooiste niet.<br />

Als de zeesluis bij Corpach zijn deuren opent, Eenhoorn het zoute Loch<br />

Linnhe opvaart en roepende scholeksters opvliegen van de slikrand van<br />

Eilean na Creiche, heb ik het gevoel zelf weer mijn vleugels uit te slaan.<br />

19


Verstaging doormeten<br />

Wanneer vervang je oude verstaging Voor eigenaren van oudere schepen<br />

is er onzekerheid en onwetendheid over de vereisten en de risico’s.<br />

Bovendien hanteren verzekeraars verschillende criteria en regels. En wat is<br />

nu eigenlijk een goede manier om je stagen te controleren<br />

Jan Immink vertelt over zijn ervaringen.<br />

foto: © Istockphoto<br />

20


tekst: Jan Immink<br />

21


I<br />

n het verleden heb ik uiteenlopende jachten gehad. Ik vergeet niet licht<br />

het moment dat de mast zich als een duimstok opvouwde en met een<br />

zucht naar beneden kwam, keurig aan lij, bij windkracht 2! Oorzaak was<br />

waarschijnlijk een weggelopen zaling, gevolg van een partijtje boomschudden<br />

in Friesland. Sindsdien ben ik extra alert op verstaging en zalings. Mijn<br />

verzekeraar stelt geen leeftijdsgrenzen aan de verstaging, maar wel de<br />

voorwaarde dat je de verstaging goed onderhoudt. Een mooi uitgangspunt,<br />

maar ook een potentiële bron voor discussie door een arbitrair criterium.<br />

‘Het moment dat de<br />

mast zich als een<br />

duimstok opvouwde’<br />

Wat is goed onderhouden, en hoe<br />

toon je dat aan Mijn huidige schip,<br />

een Zweeds ontwerp van 21 jaar<br />

oud, heb ik drie jaar.<br />

Omdat het schip toch de wal op moest voor onderhoud, vroeg ik een<br />

grote maritieme dienstverlener aan het IJsselmeer meteen om de<br />

verstaging na te zien. Hij nam hiervoor een performance rigger in de arm.<br />

De uitkomsten waren verbluffend. De verstaging was visueel<br />

gecontroleerd en zag er prima uit. Desondanks kreeg ik het advies de<br />

totale verstaging inclusief spanners te vervangen, à raison van een flinke<br />

bom duiten. Dat ging me allemaal wat te snel.<br />

Onze zoon kwam op de proppen met een brochure van een bedrijf dat<br />

de oplossing had voor mijn knagende wantrouwen in combinatie met mijn<br />

Hollandse zuinigheid. Zij kunnen verstaging doormeten en de staat ervan<br />

aangeven. De meeste masten gaan<br />

overboord door breuk bij de<br />

terminals, dus het lijkt voor de hand<br />

te liggen om hier de aandacht op te<br />

richten.<br />

‘Knagend<br />

wantrouwen in<br />

combinatie met<br />

Hollandse zuinigheid’<br />

De breuk die ontstaat is op de draad ongeveer 5 mm in de terminal. De<br />

kabel blijft in de terminal, dus je ziet het niet. Daar is de overgang tussen<br />

het massief gewalste gedeelte en de flexibele kabel, daardoor ontstaat er<br />

een vermoeiingsbreuk. Deze kan op verschillende manieren ontstaan:<br />

22


tekst: Jan Immink<br />

‘ G e m e t e n<br />

w o r d t d e<br />

o v e r g a n g s -<br />

w e e r s t a n d<br />

t u s s e n d e<br />

s t a a l d r a a d<br />

e n d e<br />

t e r m i n a l s ’<br />

door een te los staande verstaging, door een verkeerde hoek waaronder<br />

de terminal trekt en door veelvuldig gebruik (ouderdom).<br />

Het opsporen van potentiële breuk is een kwestie van meten. Gemeten<br />

wordt de overgangsweerstand tussen de staaldraad en de terminals. Een<br />

eventuele breuk in de terminal geeft een hogere weerstand (elektrisch)<br />

dan bij een goede overgang tussen draad en terminal.<br />

Het bedrijf hanteert per diameter draadsoort een reeks van<br />

weerstandswaarden waartussen de meting zich moet bevinden.<br />

23


tekst: Jan Immink<br />

Het meten<br />

€<br />

van de verstaging kost<br />

8 euro per terminal, dus 16 euro<br />

per stag. Het afnemen en weer<br />

opzetten van de mast kost een<br />

uurtarief, plus een bedrag voor<br />

de kraanhuur. Van de<br />

meetresultaten wordt een<br />

rapport opgemaakt, dat je kunt<br />

gebruiken als bewijs van goed<br />

onderhoud voor de verzekering.<br />

Ga je een drempelwaarde over dan<br />

is dat aanleiding voor extra<br />

aandacht de komende jaren.<br />

Overschrijd je een tweede<br />

drempel, dan is het advies om<br />

meteen te vervangen.<br />

Op die manier weet je met vrij<br />

grote zekerheid dat je vervangt wat<br />

nodig is en niet met een<br />

ondeugdelijke tuigage rondvaart.<br />

Opsporing van beschadigingen van<br />

de staaldraad buiten de terminal zelf, blijft een zaak van visuele inspectie.<br />

De meting van het tuig leverde drie te vervangen stagen op en twee met<br />

een eerste aandachtsdrempel. De drie wanten zijn vervangen. Bovendien<br />

heb ik het andere hoofdwant preventief vervangen. Al met al was ik nu<br />

minder dan een derde kwijt van de kosten die ik anders had gemaakt.<br />

Bovendien heb ik objectief inzicht in de staat van mijn staand want.<br />

‘De industrie is<br />

teruggekomen van<br />

RVS spanners’<br />

Wat mij opvalt is dat, net als het<br />

eerste adres waar ik terecht kwam,<br />

ook deze tuiger gelijk met de<br />

verstaging ook de wantspanners<br />

vervangt. Navraag maakt de reden duidelijk. Ik heb volledig RVS<br />

Hasselfords wantspanners. Als daar een nieuwe verstaging aan komt,<br />

vreten de spanners zich vast in hun eigen draad. De industrie is<br />

teruggekomen van RVS spanners en monteert nu weer verchroomd<br />

bronzen spanners met RVS draadeinden/terminals.<br />

24


Verschillende meningen<br />

Door zijn eenvoud en het feit dat de<br />

meetmethode al ruim tien jaar geleden<br />

werd geïntroduceerd, zou je verwachten<br />

dat de door Jan Immink beschreven<br />

methode inmiddels algemeen geaccepteerd<br />

is. Toch is dat niet het geval. Op zoek<br />

naar de reden daarvan, constateerden we<br />

dat het een onderwerp is waaraan lang niet<br />

iedere deskundige zijn handen wil branden.<br />

<strong>Zilt</strong>'s technische vraagbaak, ingenieur en<br />

rond-de-wereld zeiler Jimmy Lengkeek<br />

(foto) vertelt wel hoe hij er over denkt.<br />

'Hoewel het verhaal feitelijk klopt, zijn er wat mitsen en maren,'<br />

reageert Jimmy. 'Het probleem is, dat het proces dat leidt tot breuk van<br />

een RVS-stag heel wat ingewikkelder is dan hier wordt verondersteld.<br />

Op het moment dat je met een elektrische meting een probleem<br />

constateert, ben je er nog net op tijd bij. Er zijn dan al tieren gebroken<br />

of gescheurd, en het stag staat op breken.<br />

Een verborgen breuk constateren of vaststellen hoe lang je verstaging<br />

nog mee gaat, zijn echter twee verschillende dingen. Zo'n meting zegt<br />

niets over de nog niet gebroken stagen. Het toont immers niet aan<br />

hoever het vermoeidheidsproces - de kristalstructuurverandering in<br />

het materiaal - is gevorderd. Dat betekent dat het kan gebeuren dat<br />

een elektrische meting vandaag geen aanwijzing van problemen geeft,<br />

maar dat morgen, op een woelige zee je mast toch overboord gaat.<br />

Daarom is het naar mijn mening toch beter om stagen na een bepaalde<br />

levensduur of gebruiksgeschiedenis te vervangen.'<br />

Als het artikel van Jan Immink en Jimmy Lengkeek's reactie het begin<br />

van een openbare discussie zijn, ruimen wij daar graag ruimte voor in.<br />

Stuur jouw ervaringen of visie over dit onderwerp naar:<br />

tuigage@ziltmagazine.nl<br />

Redactie<br />

25


foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron<br />

in de wind<br />

Alleen rond de wereld<br />

Op 23 november opende Francis Joyon het recordseizoen met zijn enorme<br />

trimaran Idec. De Fransman doet een aanval op het solo rond de werld<br />

record dat nu op naam van Ellen McArthur staat met 71 dagen.<br />

Lees verder op de volgende pagina’s.<br />

In de wind<br />

foto: © Jean Marie Liot<br />

26


tekst: Ruud Kattenberg<br />

In de Wind<br />

IDEC<br />

Bouwjaar : <strong>2007</strong><br />

Lengte over alles : 29.70 m<br />

Lengte rompen : 24.5 m<br />

Breedte : 16.5 m<br />

Gewicht : 11 tonnes<br />

Zeil aan de wind : 350 m2<br />

Zeil voordewind : 520 m2<br />

Mast<br />

: 32 m<br />

Ontwerpers : Nigel Irens/<br />

Benoît Cabaret<br />

27


foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron<br />

in de wind<br />

Weer thuis voor eind januari<br />

Het tijdschema van zeilende recordpogingen rond de wereld wordt<br />

bepaald door de weerscondities op het moeilijkste traject van de route:<br />

de Zuidelijke Oceaan. Om daar tijdens de zuidelijke zomer te kunnen zijn,<br />

moet je halverwege de winter op het Noordelijk Halfrond vertrekken. De<br />

komende maanden staan er drie recordpogingen op het programma.<br />

Naar verwachting zal de megatrimaran Groupama zeer binnenkort de<br />

Jules Verne trofee - de prijs voor de snelste nonstop wereldomzeiling met<br />

bemanning - in de wacht proberen te slepen. Franck Cammas en zijn<br />

bemanning vallen het record aan van het team Bruno Peyron die met<br />

Orange 2 al na 50 dagen weer thuis waren.<br />

Voor het zover is, wil Francis Joyon met IDEC (zie vorige pagina’s) de<br />

snelste solozeiler worden. Zijn landgenoot Thomas Coville met Sodebo wil<br />

dat ook. Beide zeilers willen eerder terug zijn dan de recordtijd van<br />

71 dagen van Ellen McArthur, twee jaar geleden.<br />

foto: © onEditionz<br />

Op 23 november jongstleden was het Joyon die zijn enorme trimaran IDEC<br />

als eerste van de aanvallers over de startlijn -tevens finish - voor Brest zeilde.<br />

Het blijkt een goed gekozen moment. De eerste dagen na vertrek noteert<br />

Joyon constant dagafstanden van meer dan 500 mijl!. Desondanks heeft hij<br />

wel wat te klagen. Omdat het snelheidsalarm op zijn splinternieuwe boot<br />

luidt begint te protesteren boven 30 knopen, doet hij geen oog dicht. De<br />

voorsprong op het bestaande record neemt toe met elk volgend<br />

positierapport. De zesenhalve dag (!) die Joyon nodig heeft om de evenaar<br />

te bereiken, is zelfs sneller dan het Jules Verne schema van Orange 2. Als we<br />

deze <strong>Zilt</strong> versturen, is Ellen McArthur's virtuele achterstand tot ruim 800 mijl<br />

opgelopen en heeft Joyon de koplopers van de veertien dagen eerder<br />

gestarte Barcelona World Race in zicht. IDEC zal binnen enkele dagen Kaap<br />

de Goede Hoop passeren en aan het lange lastige traject in de Zuidelijke<br />

Oceaan beginnen. Als de 51-jarige Fransman zijn boot heel weet te houden,<br />

zou er wel eens een heel opmerkelijk record uit kunnen rollen.<br />

28


tekst: Ruud Kattenberg<br />

In de Wind<br />

Of dat voldoende is om lang van te genieten, zal echter vooral afhangen<br />

van Thomas Coville die net als Joyon speciaal voor zijn recordpoging een<br />

supersnelle trimaran liet bouwen. Coville is helemaal klaar en wacht op<br />

een geschikt moment om te vertrekken.<br />

Vertrek uit Brest<br />

video<br />

Over de evenaar<br />

video<br />

29


foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron<br />

in de wind<br />

Stuivertje wisselen<br />

in de Barcelona World Race<br />

In de vierde week van de Barcelona World Race speelt de strijd zich af<br />

op het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan. Ook na zesduizend<br />

mijl zijn de onderlinge verschillen nog klein. Aan de kop van de<br />

wedstrijd wisselt de leiding voortdurend tussen Virbac-Paprec en PRB.<br />

Bij het versturen van dit <strong>nummer</strong> zijn Vincent Riou en Sebastien Josse<br />

in het voordeel en daarom mogen zij op de foto.<br />

Bekijk ook de race-update op de volgende pagina’s.<br />

foto: © Benoit Stichelbout<br />

30


31<br />

tekst: Ruud Kattenberg<br />

In de Wind


25 dagen onderweg<br />

Pas aan het eind van de 2e week van de Barcelona World Race konden de<br />

update<br />

negen teams de teugels van hun Open 60’s laten vieren. Na het<br />

dagenlange gehak aan de wind kwam de noordoostpassaat als een<br />

verlossing. Voor de rangschikking had het echter weinig consequenties.<br />

PRB en Paprec-Virbac wisselden voortdurend van koppositie en leidden<br />

de vloot naar de eve naar. Ook de lastige condities van de Doldrums<br />

konden de beide koplopers niet bedreigen. Eenmaal op het zuidelijk<br />

halfrond stormden de boten op topsnelheid naar het verplichte waypoint<br />

bij Fernando de Noronha. De achtervolgers worden aangevoerd door<br />

Roland Jourdain’s Veolia, maar ook Alex Thompson’s Hugo Boss weet de<br />

aansluiting te behouden.<br />

De afgelopen week is de<br />

vloot langs de westflank<br />

van het weerbepalende<br />

hogedrukgebied gezeild,<br />

wachtend op de<br />

westenwinden. Vele dagen<br />

werden gekenmerkt door<br />

te weinig wind, maar als<br />

we deze update afsluiten,<br />

lijkt de situatie te<br />

verbeteren. Met hun grote<br />

gennakers en windkracht 4 tot 6 lopen de boten op topsnelheid in de<br />

richting van Kaap de Goede Hoop. Met het passeren van de 40e<br />

breedtegraad zijn de eerste boten al in de ‘Roaring Forties’ terecht<br />

gekomen. In de komende twee weken zullen de kou en wind van de<br />

Zuidelijke Oceaan hun eerste stempel op de wedstrijd gaan drukken.<br />

32


In de Wind<br />

video<br />

Kaap de<br />

Goed Hoop<br />

update 2<br />

33


foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron<br />

in de wind<br />

Vaargeul naar Monnickendam uitgediept<br />

Rijkswaterstaat baggert de toegangsgeul bij Monnickendam verder uit.<br />

Afgelopen voorjaar bleek uit metingen dat de geul nog te ondiep was,<br />

ondanks eerdere baggerwerkzaamheden. De Hiswa en de vier grootste<br />

jachthavens in Monnickendam trokken daarom aan de bel. Volgens een<br />

convenant uit 1932 is RWS verplicht de vaargeul op de gekarteerde diepte<br />

te houden. De waterbeheerder heeft dit toegezegd en zal rekening<br />

houden met het vaarseizoen. Naar verwachting is Monnickendam voorjaar<br />

2008 weer goed bereikbaar. De gemeente telt ruim 2000 ligplaatsen.<br />

Van Rietschoten Trofee weer naar 470-team<br />

470-Zeilsters Marcelien de Koning en Lobke Berkhout veroverden dit<br />

seizoen voor de derde achtereenvolgende maal de wereldtitel. En eind<br />

november kregen ze tijdens een besloten feestje bij De Maas in Rotterdam<br />

voor de derde achtereenvolgende maal de Conny van Rietschoten Trofee<br />

uitgereikt. Pech voor de overige genomineerden in de verschillende<br />

categorieën. Dat waren wedstrijdbaanveteraan Fred Imhoff en<br />

ontwerpgrootheid Gerard Dijkstra (categorie bijzondere verdiensten).<br />

Margriet Fokkema/Marieke Jongens en Nina Keijzer/Anneloes van Veen<br />

(jeugd) en America’s<br />

foto: G.P. Wisgerhof<br />

Cup-winnaar Piet van<br />

Nieuwenhuizen en<br />

‘speed doctor’ Jochem<br />

Visser, in de categorie<br />

Zeezeilen. Als Marcelien<br />

en Lobke hun ambitie<br />

op de Spelen in China<br />

waarmaken, zijn ze<br />

volgend jaar weer<br />

torenhoog favoriet voor<br />

de Van Rietschoten<br />

Trofee.<br />

34


tekst: Ruud Kattenberg<br />

In de Wind<br />

Overbevissing op ARC route<br />

De 240 deelnemers aan de ARC leggen momenteel de laatste mijlen van<br />

hun Atlantische oversteek af. Dat de boten een kleine drie weken op zee<br />

zijn wil niet zeggen dat we niet precies weten hoe het ze aan boord vergaat.<br />

De moderne vertrekker mailt, blogt en belt zijn weg over de oceaan. Op de<br />

website van de ARC staan dagelijkse updates over het wel en wee van de<br />

deelnemende bemanningen. Soms gaat dat over heftige zaken als een<br />

redding van bootvluchtelingen of het aan boord nemen van zeilers uit een<br />

reddingsvlot. Meestal echter gaan de berichten over de basale zaken van<br />

het zeilersbestaan. In de veelvuldig ververste fotogalerie zien we menig<br />

happy hour vastgelegd, maar vissen is met afstand het populairste fotoonderwerp.<br />

Honderden tonijnen en dorades (mahi mahi) die de pech<br />

hebben op de route van de ARC te zwemmen, kunnen de passage van de<br />

vloot niet navertellen. De deelnemers aan dit evenement houden zich al aan<br />

veel regels van de organisatie. Het lijkt ons tijd worden voor het instellen van<br />

vangstquota bij deze groepsoversteek. In de ARC van 2008 nog maar<br />

1 tonijn en 1 dorade per deelnemer lijkt ons een nobel streven.<br />

35


Rondje Roggeplaat<br />

Najaar <strong>2007</strong>. De meeste boten bereiden zich voor op de<br />

winterberging, wij maken ons klaar voor een groots avontuur: we<br />

zullen met de Ritme na zoveel jaar eindelijk een rondje Roggeplaat<br />

varen. Om dit te kunnen doen moet je gebruik maken van de Oliegeul,<br />

een stukje vaarwater ten westen van de Roggeplaat net voor de<br />

stormvloedkering in de Oosterschelde langs. De Oliegeul is van maart<br />

tot oktober echter niet toegankelijk voor recreatievaart, om verstoring<br />

van de zeehonden die daar op de plaat hun jongen werpen te<br />

voorkomen. Maar nu, in het late najaar, mag het eindelijk. Onze<br />

verwachtingen van het verboden gebied zijn gespannen, zeilend van<br />

de Zeelandbrug naar het westen borrelen vragen op. Is het betond<br />

Zou het wel gaan met bijna twee meter diepgang Ligt het geultje nog<br />

wel op de plaats waar onze kaart het aangeeft<br />

36


foto’s: Erna Vader tekst: Olav Cox<br />

37


foto’s: Erna Vader tekst: Olav Cox<br />

]<br />

De route<br />

Etappe 1: Zeelandbrug,<br />

net onder Zierikzee<br />

door, pal langs de<br />

westpunt van de<br />

Roggeplaat en via het<br />

vaarwater ten noorden<br />

daarvan naar het<br />

haventje van Burghsluis.<br />

Etappe 2: vertrek<br />

Burghsluis naar het<br />

westen, door de gele<br />

tonnenlijn, door de<br />

Oliegeul in oostelijke<br />

richting verder onder de<br />

Roggeplaat langs,<br />

richting Zierikzee.<br />

39


Zintuigen geprikkeld<br />

Vertrek uit het haventje van Burghsluis, een uur voor hoog water. Met<br />

de waterkaart in tintelende vingers zetten we koers naar de tonnenlijn<br />

die aangeeft dat de doorvaart verboden is, en het voelt onwezenlijk om<br />

deze vervolgens voorbij te varen. Strakblauwe heldere najaarslucht, laag<br />

zonlicht, wolkjes adem, het bruisen van de Oosterschelde, de<br />

golfbeweging; onze zintuigen worden geprikkeld. Zoon Robin van vijf<br />

kijkt mee, Erna vangt de momenten met haar fototoestel, ik sta<br />

wijdbeens in de kuip en voel me op wereldreis. Alles onder controle. In<br />

mijn ooghoek zie ik een zeehondensnuit boven water komen, de<br />

snorharen ongeordend rond de neusgaten, maar voordat ik er goed naar<br />

40


foto’s: Erna Vader tekst: Olav Cox<br />

kan kijken maakt de kiel contact met het zand. Een moment van weke<br />

knieën, maar de Ritme drukt door, zeilt zich los en verder gaat het.<br />

Geconcentreerd, zoekend naar een patroon in het wateroppervlak dat<br />

de ondiepte verraadt, naar verkleuringen, stroomrafelingen. Nog een<br />

paar keer voelen we het altijd bewegende zand onder ons, de helmstok<br />

stevig in de hand geklemd. De twee mijl lange Oliegeul schuift onder ons<br />

door, tot we de koers meer naar het oosten kunnen verleggen. We laten<br />

de onzekerheid achter ons, voor ons ligt vrij water en de overwinning<br />

blijft aan boord. Warme erwtensoep met brood, koude wangen,<br />

Zierikzee wacht. Het late najaar is geweldig.<br />

Zie ook www. ritmevandeoceaan.nl en www. evafotografie.nl<br />

41


The Wind Cries Mary<br />

De zee inspireert! Dichters, schrijvers en ook muzikanten.<br />

Laurens van Zijp speurt naar wind- en watergerelateerde liedjes.<br />

Deze aflevering: The Wind Cries Mary<br />

Door: Jimi Hendrix<br />

LP: Are You Experienced, 1967<br />

Het wordt wel weer eens tijd voor een lekker potje gitaarwerk. En wie<br />

kunnen we daar beter voor uit de kast trekken dan de oervader der<br />

snarenranselaars: Jimi Hendrix. Onnavolgbaar hoe deze linkshandige<br />

gitaargod zijn Stratocaster bewerkte. Gesteund door slechts bas en<br />

drums. De eerste bezetting van zijn begeleidingsband Experience was de<br />

beste: Noel Redding op bas en Mitch Mitchell op drums. Mooie naam<br />

voor een drummer trouwens. Hij klinkt alsof je brushes op bekkens<br />

hoort.<br />

Maar goed, weinig zilt natuurlijk, die Hendrix, eerder: op tilt. Toch is er<br />

een <strong>nummer</strong> waarin hij het belangrijkste element van het zeilen - wind -<br />

bezingt. Althans, met een beetje fantasie. De regel Will the wind ever<br />

remember the names it has blown in the past is heel poëtisch en voert je<br />

prompt mee naar dromerige oorden waar een zachte passaat je langs de<br />

slapen aait.<br />

foto: © Laurens van Zijp<br />

Het is mooi meegenomen dat The Wind Cries Mary – want daar hebben<br />

we het over - een ingetogen <strong>nummer</strong> is. Waar Hendrix normaliter van<br />

leer trok met distortion, wah-wah, fuzz en de hele andere santenkraam<br />

aan effecten, speelt hij dit <strong>nummer</strong> heerlijk naturel met frisse licks. Zet<br />

open die boxen en laat het even aangenaam waaien. Tzum-tzum-tzum,<br />

Tzum-tzum-tzum..<br />

42


Zoute Noten<br />

After all the jacks are in their boxes,<br />

and the clowns have all gone to bed,<br />

you can hear happiness staggering on down the street,<br />

footprints dress in red.<br />

And the wind whispers Mary.<br />

The traffic lights they turn blue tomorrow<br />

And shine their emptiness down on my bed,<br />

The tiny island sags downstream<br />

'Cos the life that they lived is dead.<br />

And the wind screams Mary.<br />

Will the wind ever remember<br />

The names it has blown in the past,<br />

And with this crutch, its old age and its wisdom<br />

It whispers, "No, this will be the last."<br />

And The Wind Cries Mary.<br />

Klik hier en luister naar een fragment:<br />

43


in de wind<br />

Stop het lekker in je Harken!<br />

Tassen heb je als zeiler nooit genoeg. De nieuwe serie<br />

Harken-tassen komt vast van pas. Is het niet voor<br />

jezelf, dan wel als cadeau voor je zeilmaat. De Harkenzeiltassen<br />

zijn gemaakt van waterdicht, stevig materiaal<br />

dat kleurvast en UV-bestendig is. Natte spullen stop je<br />

in een apart vak. De Roll-Top Wet/Dry Bag heeft een<br />

ontluchtingsventiel, zodat je de omvang kunt<br />

verkleinen. Prijs: 39 euro. De Squall Bag is een<br />

waterdichte schouder- en reistas. Met verstelbare<br />

draagriemen maak je er een rugzak van. Prijzen:<br />

79 euro (medium) en 109 euro (large).<br />

Importeur van Harken is On-Deck:<br />

www. on-deck.nl<br />

Gekker bij Dekker<br />

Onder het motto ‘Het kan gekker bij Dekker’ houdt Dekker Watersport op<br />

15 en 16 december het jaarlijkse 'open weekend'. In de Zaandamse winkel<br />

geven leveranciers uitleg over hun producten. Er zijn onder andere<br />

demonstraties van Raymarine, Garmin en Webasto. Interessant<br />

is ook de uitgebreide lieren servicedemonstratie. Je hoort<br />

van een expert hoe je deze typische winterklus moet<br />

aanpakken.<br />

Dekker blijft natuurlijk vooral een winkel, dus scherpe<br />

aanbiedingen zijn er dit weekend volop. De vroege<br />

vogel aanbieding dit jaar is een Leatherman Wave<br />

multitool voor 79 euro<br />

(normaal 149 euro). Op<br />

alle landvasten geldt de<br />

aanbieding van ‘twee<br />

halen, een betalen’. Voor schoten<br />

en vallen haal je<br />

drie meter en<br />

betaal je er twee.<br />

www. Dekkerwatersport.nl<br />

44


<strong>Zilt</strong>e Spullen<br />

Luchtbellen uit de diepte<br />

De kans dat je de Belgische wereldzeiler Jean Heylbroeck kent is groot.<br />

Van zijn boek gingen ruim 25.000 exemplaren over de<br />

toonbank en ook vond zijn weg naar de Nederlandse en<br />

Vlaamse zeilers.<br />

Met zijn nieuwe boek toont Jean aan<br />

hoe veelzijdig hij is. In<br />

is hij niet alleen verantwoordelijk<br />

voor de tekst, maar ook voor de vele<br />

tekeningen. En ook het onderwerp is<br />

een heel ander dan we van hem gewend<br />

zijn. Volgens de auteur is het een<br />

sprookje voor grote en kleine kinderen.<br />

Waar het over gaat omschrijft hij als<br />

volgt.<br />

Luchtbellen uit de diepte is een gebonden uitgave van 72 pagina’s.<br />

Het boek ligt niet in de winkel, maar is alleen bij Jean zelf te bestellen.<br />

Woon je in België dan kun je 15 euro (12 + 3 euro porto) storten op<br />

rekening 001-3015854-06. Vanuit Nederland maak je 17 euro over op:<br />

BIC GEBABEBB/IBAN BE85 0013 0158 5406 tnv Jean Heylbroeck.<br />

Elk verstuurd exemplaar wordt door Jean gesigneerd.<br />

45


<strong>Zilt</strong>e Zintuigen<br />

in de wind<br />

Hoe ruikt de zee Hoe voelt een storm Hoe klinkt een windstilte Zelfs<br />

in onze multimediale wereld zijn er nog talloze schijnbaar onmogelijk te<br />

beantwoorden vragen. Maar dat weerhoudt ons er niet van naar<br />

antwoorden op zoek te gaan. Zintuigen in twee dimensies...<br />

46


foto’s en tekst: Laurens van Zijp<br />

<strong>Zilt</strong>e Zintuigen<br />

Winterzeilen<br />

Een verlaten IJsselmeer in de laatste week van november. Dit keer is het<br />

Michiel Scholtes die het gevoel van zeilen in de winter verbeeldt.<br />

foto: © Michiel Scholtes<br />

47


Vijftig jaar oude Solo nog altijd in trek<br />

Wie Jack Holt zegt, zegt stitch and glue. En vice versa. De Engelse<br />

jachtontwerper was vermaard om zijn eenvoudige bouwmethode:<br />

knikspantrompen die je met draad aan elkaar zette en vervolgens<br />

verlijmde. Een van zijn ontwerpen is de Solo. In vijftig jaar tijd zijn van deze<br />

eenmansboot circa 5000 exemplaren gebouwd, zowel in hout als in<br />

kunststof. Afgelopen jaar werd een nieuw schip aan de Nederlandse vloot<br />

toegevoegd. Yme Bosma liet zijn nieuwe boot bouwen bij Jan Arends in<br />

Giesbeek. Kenmerkend voor de Solo zijn het doorgelatte zeil, de dubbele<br />

knikspant romp, de stompe neus en de afgevlakte gangboorden die voor<br />

hangcomfort zorgen. De belangrijkste maten: 3,78 x 1,50 x 0,11/1,10 m.<br />

Gewicht 70 kilo. Zeiloppervlak 8,4 m2. Zie ook www.soloklasse.nl<br />

Kenmerkend voor de Solo zijn het doorgelatte zeil, de dubbele knikspant romp,<br />

de stompe neus en de afgevlakte gangboorden. foto jan arends<br />

48


Aangewaaid<br />

boterletter<br />

Grote deelname aan ABN Amro Boterletter<br />

De Boterletter is een klassieker, van oorsprong de seizoensafsluiter.<br />

De prijzen zijn felbegeerd: boterletters! Tijdens de afgelopen editie<br />

op 1 en 2 december -inmiddels gesponsord door dé bank - kwamen<br />

volgens de organisatie bijna 300 boten aan de start. Onder ideale<br />

omstandigheden kon de organisatie van RZV zaterdag twee<br />

wedstrijden laten varen met een stevige zuidelijke wind. De<br />

Kralingseplas is berucht om zijn verraderlijke winddraaiingen en<br />

vormt daarom een bijzondere uitdaging. Ook dit jaar werd menig<br />

zeiler verrast en gingen tientallen boten om. Zondag scheen bijna<br />

de hele dag een waterige zonnetje en met iets minder wind werden<br />

weer twee wedstrijden afgewerkt. De eerste druppels vielen toen de<br />

laatste Optimisten over de finish voeren, en in stromende regen<br />

werd het evenement afgesloten. Floris Wijnbergh stuurde ons zijn<br />

prachtige fotoreportage.<br />

49


Jan Luyendijk overleden<br />

Op 28 november is Jan Luyendijk op 66-jarige leeftijd overleden. Jan was<br />

niet alleen een gepassioneerd zeiler, maar sinds 1996 ook de initiator en<br />

organisator van de 200 Myls race. Onder zijn leiding groeide de wedstrijd<br />

voor solozeilers uit tot een van de meest succesvolle evenementen op de<br />

zeilkalender. Niet zelden meldde zich een veelvoud aan van de ongeveer<br />

80 zeilers die de organisatie aankon.<br />

In de afgelopen tien jaar<br />

maakten ook wij kennis met<br />

Jan’s nooit aflatende inzet.<br />

Geregeld meldde hij zich bij de<br />

redacties van de zeilbladen met<br />

nieuwe ideeën om zijn<br />

evenement onder de aandacht<br />

te brengen. Dikwijls vergezeld<br />

van een technologische vondst<br />

die de race ook voor<br />

toeschouwers thuis<br />

aantrekkelijk maakte.<br />

We zullen het voortaan zonder<br />

zijn creativiteit en<br />

enthousiasme moeten doen.<br />

Maar nog meer dan dat, zullen<br />

we ons Jan herinneren als een<br />

ontzettend aardige man.<br />

Door Jan’s ziekte moest de 200 Myls race dit jaar worden afgelast.<br />

Inmiddels zijn de activiteiten van de 200 Myls, nog onder auspiciën van<br />

Jan, ondergebracht in een stichting. Daarmee is het voortbestaan van de<br />

race gewaarborgd. Precies zoals Jan dat wilde.<br />

50


Aangewaaid<br />

Goofies Race profiteert van pauze in stormweer<br />

Regen, zon en wind zijn bij zeilers voor tijdens en na de wedstrijden een<br />

dankbaar onderwerp van gesprek. Bij de Goofies zeilwedstrijden op 1<br />

december was dat nog<br />

extra het geval.<br />

Zaterdagmorgen vroeg<br />

stond er nog een<br />

stormachtige wind. En<br />

ook voor zondag werden<br />

er buien, regen en zelfs<br />

storm met windkracht 9<br />

voorspeld. Daar tussenin,<br />

precies in de periode van<br />

de wedstrijd, hadden de<br />

88 deelnemers prachtig<br />

zeilweer. Droog, zonnig<br />

en met een windkracht 5<br />

uit het zuidwesten. Zodra<br />

de laatste boten gefinisht<br />

waren, kwamen de eerste<br />

buien weer met wind en<br />

regen.<br />

foto: © frans hinfelaar<br />

Pure mazzel dus voor de organisatoren en de deelnemers. Door de<br />

windrichting kon er ook een prachtige baan worden gezeild met een<br />

tweetal rakken. Daarin moesten de zeilers kruisen en het tactische spel<br />

spelen met stroom en tegenstander. Daarnaast waren er voor- en<br />

ruimewindse rakken waarop de deelnemers hun vaardigheden met de<br />

spinnaker konden laten zien. Een prachtige zeildag op de Oosterschelde.<br />

Zie ook www. wsvnb.nl<br />

51


Winterzeilen met voorgift<br />

Het is weer tijd voor het winterzeilen. Op allerlei stekken in Nederland<br />

varen doorzetters de winterse varianten van de zomeravondwedstrijden.<br />

In Hoorn bijvoorbeeld kwamen half november maar liefst 44 boten aan<br />

de start. Dat is toch een serieus veld. Leuk detail, de wedstrijdorganisatie<br />

laat het veld volgens het aloude 'voorgift-systeem' starten. Dat wil<br />

zeggen: de langzaamste boten het eerst, daarna volgen de snellere types.<br />

Joop ten Bokkel wees <strong>Zilt</strong> enthousiast op deze serie.<br />

Joop: 'Wij zeilen op de Vuurflits, een Archambault Grand Surprise. Door<br />

onze handicap starten wij laat en moeten zoveel mogelijk boten inhalen.<br />

Er wordt technisch goed gevaren. Het leuke aan de wedstrijd is dat je<br />

heel anders zeilt, omdat je veel meer bij andere boten komt, die je<br />

normaal niet veel ziet. Nu is het een grote inhaalrace en kom je dus veel<br />

meer boten tegen. Bij de boeien kan het aardig druk worden! Je komt<br />

bijna allemaal tegelijk in de haven, dus daar is het een gezellige drukte.<br />

Het wedstrijdcomité heeft snel de uitslag klaar, zodat een grote groep<br />

nog op de prijsuitreiking wacht.'<br />

Bikkels aan boord van de Vuurflits. Rechts Jolanda Korbee, met zonnebril Mike<br />

van den Brom, met baard Robert Zomerdijk en aan het roer Joop ten Bokkel.<br />

foto: Gerry van der Bruggen<br />

52


Aangewaaid<br />

Vijf mille bij elkaar gezeild voor WNF<br />

Kees de Walle heeft met zijn Fandango Sailing Team 5000 euro bij elkaar<br />

gezeild voor WNF campagne ‘Kies voor een levende zee’.<br />

In totaal zamelde De Walle tien mille in. De helft schenkt hij aan het<br />

Wereld Natuur Fonds, de rest gebruikt hij voor onderhoud en<br />

bevoorrading. Kees de Walle : ”De afgelopen 25 jaar heb ik veel<br />

veranderingen in en op het water zien plaatsvinden. Veranderend klimaat,<br />

vervuiling, terugloop van de visstand. Ik vind het belangrijk dat ook de<br />

generaties na mij kunnen zeilen op oceanen en zeeën die niet vervuild zijn<br />

en kunnen genieten van dolfijnen. Daarom heb ik het Fandango Sailing<br />

Team opgericht.” Onder de naam sailing4nature zeilt Kees de Walle<br />

belangeloos met het Fandango Sailing Team wedstrijden om geld in te<br />

zamelen voor het Wereld Natuur Fonds. De WNF-campagne Kies voor een<br />

levende zee richt zich op de ondersteuning van het MSC viskeurmerk, het<br />

terugdringen van overbevissing en bijvangstvermindering.<br />

Zie ook www. sailing4nature.com<br />

53


Halverwege<br />

Twintigers Ilse en Joost zijn onderweg met hun<br />

stalen 9,60 meter lange Jan Haring Hafskip. De<br />

meeste jonge vertrekkers zeilen een rondje Atlantic<br />

in een jaar, maar de Hafkip bemanning stuurde ons<br />

deze foto van hun huidige ankerplaats, Opua, op<br />

het noordereiland van Nieuw-Zeeland. Joost en Isle<br />

zijn nu halverwege hun wereldomzeiling.<br />

54


<strong>Zilt</strong>e Wereld<br />

foto: © bemanning Hadskip<br />

55


Vijf jaar sparen<br />

Zo jong en dan al vertrekken voor een lange wereldreis Het kan volgens de<br />

eenvoudige formule die Ilse en Joost vijf jaar lang consequent hanteerden:<br />

beiden full-time werken en bestedingen aan materiële zaken minimaliseren.<br />

Ilse: “Hoe gelukkig word je van een bank van tweeduizend euro Eventjes<br />

heel erg, maar ja, dan ben je eraan gewend en weg is het geld. Hetzelfde geld<br />

voor de auto. Een oud barrel brengt je ook waar je wilt.” Op 'ervaringen' zoals<br />

vakanties, restaurant- en cafébezoek hebben Ilse en Joost nooit bezuinigd,<br />

dat gaf hun meer waard voor hun geld. Alles wat er na deze formule<br />

overbleef ging op een spaarrekening en na vijf jaar was er genoeg voor de<br />

boot en de reis. Geen geheime potjes, geen slimme aandelendeals.<br />

Nu liggen ze met hun Hafskip voor anker in Opua, in de groene Bay of Islands.<br />

Deze Nieuw-Zeelandse haven is deze maand een verzamelplaats voor zeilers<br />

die de tropische eilanden in de Pacific verlaten voordat het orkaanseizoen<br />

daar begint. De Hafskip is de kleinste, maar niet de enige Nederlandse boot<br />

in Opua. Op de nieuwe <strong>Zilt</strong>e Wereldkaart hebben Ilse en Joost gezelschap van<br />

de bemanningen van de Pim, Angelique, Sea Beryl, Noorderzon en Happy<br />

Monster. Daarom verbaast het ons niet dat de bemanning van de Happy<br />

Monster hun aankomst in Opua 'een soort thuiskomen' noemt.<br />

56


<strong>Zilt</strong>e Wereld<br />

Zoom in op een desolate ankerplek in Patagonië of een tropische baai<br />

in de Pacific en zie welke boten daar in een droomdecor liggen. Of tik<br />

de naam in van de boot die vorig jaar nog naast je in de marina lag en<br />

nu onderweg is naar de zon. Met een muisklik ga je door naar de<br />

website van de wereldzeiler om de laatste logboekbijdragen te lezen en<br />

de jaloersmakende foto’s te zien.<br />

Google Earth<br />

In <strong>Zilt</strong>e Wereld is slechts ruimte voor een deel van de wereldkaart. Door<br />

op de punaise in de kaart te klikken open je alle posities in Google Earth.<br />

Staat Google Earth nog niet op je computer, dan kun je het gratis<br />

downloaden.<br />

Geef je positie door<br />

Alle zeilers die Nederland voor een jaar of langer achter zich laten<br />

kunnen een plek krijgen op de <strong>Zilt</strong>e Wereldkaart. Mail daarvoor je<br />

positie naar ziltewereld@ziltmagazine.com. In de pop-up bij de positie is<br />

ook plaats voor een of twee korte zinnen over jezelf, je boot of de plek<br />

waar je bent. Een link naar je eigen website past daar ook in. De positie<br />

en begeleidende tekst veranderen elke twee weken.<br />

Nieuw Zeeland<br />

57


in de wind<br />

Wekelijks vertelt <strong>Zilt</strong> huismeteoroloog Henk Huizinga hoe het zeilweer voor<br />

het komende weekend wordt. Kijk en luister naar zijn verhaal en klik daarna<br />

op je eigen vaarwater in de kaart hieronder.<br />

Waddenzee<br />

Noordzee<br />

kust<br />

IJsselmeer<br />

Zeeuwse<br />

Delta<br />

Klik op een zeilgebied voor een<br />

gedetailleerde 3-daagse<br />

prognose...<br />

Gebeurt er niets<br />

Download dan hier Acrobat<br />

Reader versie 8.1<br />

Vrijdag<br />

Zaterdag<br />

Zondag<br />

58


Weer & Wind<br />

Weerbericht voor 7, 8 en 9 december <strong>2007</strong><br />

video<br />

Het ene laag na het andere<br />

Hoewel de meteorologische winter alweer een week oud is, blijft najaarsweer het<br />

weerbeeld bepalen.<br />

Vrijdagmiddag +36: een complex lagedrukgebied is boven Scandinavië<br />

aangekomen. Het bijbehorende koufront is ons in de vroege ochtend gepasseerd<br />

en ligt nu al ver naar het oosten opgeschoven. Onstabiele lucht met buien komt<br />

met 25-30 knopen uit het west-noordwesten. Ver op de oceaan komt de<br />

volgende storing aan.<br />

Zaterdagmiddag +60: deze depressie ligt al ten westen van Ierland met de<br />

fronten ervan over Engeland en Frankrijk. De wind zal bij ons geleidelijk krimpen<br />

naar het zuidwesten en in de namiddag en avond weer opnieuw aantrekken van<br />

20-25 naar 35-40 knopen.<br />

Zondagmiddag +84: het laag ligt nu in Het Kanaal met een tweede kern op de<br />

Noordzee. Wij zitten daar tussenin met een zuidelijke wind van rond de 15<br />

knopen, terwijl langs de Franse kust een stevige storm staat.<br />

Na het weekend verandert er weinig en blijft het tamelijk zacht.<br />

Het <strong>Zilt</strong> weerbericht wordt verzorgd door NIMOS Meteotraining<br />

www. nimosmeteo.nl<br />

59


emanning<br />

Bemanning<br />

De bemanning van <strong>Zilt</strong> <strong>Magazine</strong> bestaat uit:<br />

Ruud Kattenberg, Sjors van der Woerd, Laurens van Zijp, Michiel<br />

Scholtes, Henk Huizinga, Jimmy Lengkeek, Pieter Nijdeken en vele<br />

opstappers.<br />

Advertentie-verkoop: Robert van der Weerdt<br />

Aan de kajuittafel<br />

Onze manier van werken is even onconventioneel als <strong>Zilt</strong> zelf.<br />

Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijn het<br />

liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goed verhaal.<br />

De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- en<br />

keukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat en Skype.<br />

De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan:<br />

redactie@ziltmagazine.nl<br />

Z ilt<br />

<strong>18</strong>/<strong>2007</strong><br />

De inhoud van <strong>Zilt</strong> <strong>Magazine</strong> mag op geen enkele wijze worden<br />

overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de makers. De uitgever<br />

kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.<br />

60


<strong>Zilt</strong> Zoekt Zeilers<br />

Abonneer je nu en ontvang gratis:<br />

-elke week het zeilersweerbericht<br />

-elke veertien dagen <strong>Zilt</strong> <strong>Magazine</strong><br />

foto: © Catherine Dumont de Chassart<br />

Surf naar www.ziltmagazine.nl<br />

en vul je e-mailadres in<br />

Of klik hier om <strong>Zilt</strong> naar<br />

een zeilvriend te sturen<br />

61

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!