magazine-201408

Ingezonden mededelingen Toekomstperspectief voor het zendamateurisme
Door Wim Hoek, PA3AKK
We kunnen, ja zelfs moeten, ons afvragen of er voor het zendamateurisme nog toekomst is. Waarom doemt deze vraag op Om dat te
beantwoorden, is het zaak te gaan staan bij de toegangspoort tot het zendamateurisme, nl. de deur van de examenzaal, en het aantal
passanten te tellen. Deze deur werd in de periode van 1975 tot 1982 per examen door gemiddeld ca. 1200 kandidaten per examen gepasseerd.
Op 1 dag werden er zo'n 2400 examens afgenomen. Uiteraard betekent dit niet dat er ook 2400 verschillende personen geëxamineerd
werden want een aantal kandidaten legde 2 examens af. Resultaat was wel dat er na een examen-dag toch zo'n 1000 personen voor
het eerst een zendmachtiging konden aanvragen en daarmee toetraden tot de zendhobby.
Inmiddels is de situatie drastisch veranderd. Geen massale opkomst
meer waar door het niet meer nodig is om een grote hal
van het Utrechtse Jaarbeurscomplex te huren. Een bescheiden
zaaltje in de Heidehal te Nieuwegein is voldoende om de ca. 120
kandidaten per examen te ontvangen. Deze 240 afgenomen
examens zijn goed voor ca. 100 nieuwe vergunninggerechtigden
per examendag. Deze
afname met maar liefst ca. 90 % heeft m.i.
een aantal oorzaken waarvan ik zal proberen
om er enkele te noemen. Schroom echter als
lezer niet om er meer aan te wijzen. Reageer
dus maar!
In de periode 1969 t/m 1975 is door de
komst van de anti-conceptiepil het geboortecijfer
sterk gedaald. Dit vertaalt zich zo'n 25 tot 30 jaar later als
een sterke daling van het aantal jonge volwassenen. Dit zien we
op vele terreinen. De arbeidsmarkt schreeuwt om meer jongeren
dan beschikbaar zijn waardoor die jongeren, maar ook de
anderen, die wel beschikbaar zijn met veel overwerk geconfronteerd
worden. Daarnaast worden vooral midden en hoger opgeleiden,
veel meer als decennia geleden, geconfronteerd met heren
bijscholing om hun beroep te kunnen blijven uitoefenen en
promotie te kunnen maken. Dit alles heeft er toe geleid dat de
werkdruk, het is een bijna dagelijks nieuwsonderwerp, aanzienlijk
is toegenomen waardoor er voor een vrije tijd studie, zoals
die voor het zendamateurisme, minder plaats is.
De problemen die met name gemeenten, woningverhuurders en
in de nabije toekomst waarschijnlijk ook de landelijke overheid
in toenemende mate opwerpen inzake antenneplaatsingen
moedigt ook zeker niet aan om zendamateur te worden.
In de periode dat er nog geen centrale antennesystemen waren
met de bedoeling de antennewouden van de daken te weren,
speelde dit probleem vrijwel niet. Pas bij de massale bekabeling,
die eind 70-er jaren begon, stak dit probleem in toenemende
mate de kop op. Door de tegenwoordige aandacht voor de al of
niet terechte angst voor radiostraling wordt dit alleen maar versterkt.
Tot zo'n 20 jaar geleden was het zendamateurisme de enige
mogelijkheid om van huis uit wereldwijd contacten te leggen
zonder dat er brieven geschreven of telefoongesprekken gevoerd
moesten worden. Een spannende belevenis om contact
met onbekenden te leggen. De computer drong daarna de huiskamer
binnen en is sindsdien een hulpmiddel geworden waar
mensen massaal gebruik van maken. Het wereldwijde Internet
heeft met name de laatste jaren een grote populariteit gekregen
zodat velen inmiddels hun computer daar op aangesloten hebben
en die verbindingen met onbekenden via het Internet zoeken.
Dat kan allemaal zonder studie, examen, grote ontsierende)
antennemasten/draden, kritiek van en overlast bij de buren en
is ook spannend. Bovendien biedt het Internet op het gebied
van communicatie veel meer mogelijkheden zoals het raadplegen
van informatie van diverse aard. Daartegen verbleekt de
magie van het zendamateurisme van de mannen met hun grote
antennes en lange draden en
het "gekwaak" (=ssb) uit de luidspreker
zoals menigeen van ons
dat in de jeugdjaren boeide. Er
moest nog moeite gedaan worden
om contact te leggen binnen
een selecte groep van hobbygenoten.
Tegenwoordig gaat
dat veel gemakkelijker en komt
de communicatiemethode van
de zendamateur welhaast antiek over. Met je mobieltje kun je
over de hele wereld bellen. Veel mensen hebben door de goed
draaiende economie voldoende geld beschikbaar om een Internetaansluiting
te bekostigen en kunnen zonder examen of andere
extra moeite wereldwijd contacten leggen, e-mailen, enz. Ook
zendamateurs maken hier massaal gebruik van en gebruiken
zelfs het eigen packetnetwerk inmiddels in veel mindere mate
om onderlinge contacten te leggen en berichten uit te wisselen.
Voor degenen die vooral willen communiceren lijkt daarom het
zendamateurisme minder interessant.
Wim Hoek, PA3AKK is afkomstig uit Willemsoord
(Tussen Steenwijk en Wolvega).
Wim is al jarenlang een bekende in de
Vossenjacht scene, maar hij zet zich ook in
bij het betrekken van jongeren binnen onze
hobby, ook een van de speerpunten van de
Stichting DKARS. Dit stuk heeft Wim in
2001/2002 opgesteld, maar heeft aan
actualiteit(helaas) nog niets verloren!
Bovendien zal de liefhebber van communiceren afwegen of er
geïnvesteerd wordt in radiozendapparatuur of in een computer
met Internet en dan tot de conclusie komen dat bij investeren in
zend- en randapparatuur die computer met Internet er ook
komt. De meerwaarde van het zendamateurisme is voor deze
groep beperkt. Bovendien zijn computer en Internet binnen de
bevolking een vertrouwd verschijnsel geworden en krijgen kinderen
hiervan zowel thuis als op school de nodige kennis bijgebracht.
Chatten is het woord, een qso voeren is onbekend.
Ik merk het tijdens de Jota.
Ik heb het gevoel dat de afname van de belangstelling voor het
zendamateurisme in veel mindere mate veroorzaakt wordt door
een daling bij de technisch geïnteresseerden. De liefhebber van
technische zelfbouw kan zich nog steeds uit leven en doet dat
ook. Ik heb dan ook het idee dat, hoewel het aantal zendamateurs
sterk zal afnemen, juist het aantal "knutselaars" op een in
verhouding redelijk niveau blijft. Voor deze groep vormen vooral
de UHF/SHF en daarop toepasbare digitale technieken een prettige
uitdaging. De complexheid van de zelfbouw zal echter geen
grote groepen belangstellenden kunnen trekken. Vaak zijn apparaten
in de winkel veel goedkoper te verkrijgen dan indien men
ze zelf bouwt. Gevolg hiervan is dat vooral zelfbouw plaats vindt
van apparatuur die specifiek voor een bepaalde toepassing binnen
de amateur radiohobby is. Ook vindt zelfbouw plaats van
DKARS Magazine, editie 2 -9- Augustus 2014