verslag nr. 137 - vergadering van 4 oktober 2012 - Provincie West ...

1. De capaciteitsverhoging van de rotondes
Het voorschrift is onduidelijk
Moet de rotonde een netto oppervlakte van 26ha hebben
Het voorschrift kadert niet in het algemeen belang
Bezwaarindieners stellen dat enkel mag rekening gehouden worden met bijkomende verkeersdruk
vanuit het bedrijventerrein en haalt knelpunten ivm huidige en toekomstige situatie aan.
Wat als de N58 en rotonde na realisatie van het bedrijventerrein toch verbreed wordt Kunnen dan
geen stedenbouwkundige vergunningen meer afgeleverd worden aan individuele bedrijven
Het bedrijventerrein kan pas ontwikkeld worden na een bijkomende inspanning van de overheid
waarvan de datum niet is bepaald.
Bezwaarindieners stellen dat de behoefte reeds werd berekend in 2002 en dat de taakstelling
waarop de uitbreiding berekend is (tot 2017) op vandaag reeds achterhaald is. Zelfs in een
optimaal scenario is de berekende behoefte niet voorzien op de noden die op het moment van
uitvoerbaarheid werkelijk zullen bestaan. Bezwaarindieners stellen een optimaal scenario qua
timing voorop waarop de gronden pas effectief in 2019 zouden aangesneden worden, maar stelt
dat door dit voorschrift er geen enkel vooruitzicht is op mogelijke ingebruikname.
Bovendien leidt het voorschrift er toe dat de overheid onnodig op kosten wordt gejaagd aangezien
geen rekening wordt gehouden met de toekomstige behoeften en ongetwijfeld binnen de kortste
keren een tweede reeks werken moet worden uitgevoerd. Infrastructuuraanpassingen vastleggen
is dan ook kortzichtig, zal de overheid op onnodige kosten jagen en hypothekeert de
ontwikkelingsmogelijkheden van de ondernemingen.
Het voorschrift is onwettig
De vergunningverlenende overheid kan de behandeling van een individuele vergunningsaanvraag
niet afhankelijk maken van een afzonderlijke procedure.
Tevens kan dit niet als voorwaarde bij een vergunning (cf. art 4.2.19 §1) opgelegd worden
aangezien deze voorwaarde niet kan verwezenlijkt worden door enig toedoen van de aanvrager.
Bezwaarindiener adviseert het voorschrift te schrappen en als verantwoordelijke overheid
dringend de nodige maatregelen te nemen zodat de rotonde aangepast is tegen de tijd dat de
eerste vergunningsaanvragen voor individuele bedrijven binnenkomen.
2. Het RUP sluit onterecht goede ontwikkelingsmogelijkheden uit voor het bedrijventerrein: de
ontsluiting voorzien is onpraktisch en maakt geen gebruik van de bestaande potenties:
Bezwaarindieners stellen dat er (gelet op het verbieden van links-afslaande bewegingen bij het
zuidelijke punt) maar één volwaardig ontsluitingspunt voor het terrein wordt voorzien waardoor
een flessenhals en mogelijk verkeersonveilige situatie ontstaan.
Door aan te sluiten op de bestaande rotonde kan het terrein op 2 volwaardige punten ontsloten
worden, die beter gespreid zijn over het geheel en waardoor het aantal bijkomende
verkeersknooppunten tot een minimum wordt beperkt.
Bezwaarindiener adviseert om de mogelijkheden voor ontsluiting te verruimen;
• Ofwel een aansluiting op de rotonde voorzien en een aansluiting halfweg
tussen beide rotondes
• Ofwel de ontsluiting die voorzien is
• Ofwel de ontsluiting voorzien via de meeste zuidelijke ontsluiting
gecombineerd met ontsluiting via de rotonde.
3. Het regionaal bedrijventerrein mag niet voorbehouden worden voor Wervikse bedrijven en de
WVI
Het RUP is niet toepasbaar
De vergunningverlenende overheid kan bij de beoordeling van individuele vergunningsaanvragen
geen inschatting maken in hoeverre 1/4 de van de oppervlakte werd voorbehouden en dus aan het
voorschrift is voldaan.
De vergunningverlenende overheid kan aan de vergunning van een individuele
vergunningaanvrager geen last of voorwaarden koppelen die wel de nodige garanties kunnen
bieden voor het voorbehouden van grond.
Het RUP kadert niet in het algemeen belang
Het voorschrift gaat er blijkbaar van uit dat het bedrijventerrein zal ontwikkeld worden door één
partij (die van ontwerper zelf). Dit is echter niet zo vanzelfsprekend. Er is wel een
onteigeningsplan gekoppeld maar bezwaarindieners vragen zich af waarom het nodig is de
realisatie tot één partij te beperken en stelt dat hun bedrijf perfect autonoom kan ontwikkelen
zonder dat daarvoor de tussenkomst van een ontwikkelaar nodig is. Het bedrijf kan zelf instaan
voor de aanleg van nutsvoorzieningen en wegenis en is bereid om een bijdrage te doen in het
kader van het algemeen belang. Aan de hand van een inrichtingsplan (cf.bijlage) kan concreet
onderhandeld worden over modaliteiten, lasten en voorwaarden.
39