verslag nr. 137 - vergadering van 4 oktober 2012 - Provincie West ...

Aspect wvi als ontwikkelaar en ontwerper
Art. 2 van het B. Vl. Ex. dd. 19-12-1991 inzake onteigeningen ten algemenen nutte ten
behoeve van de gemeenten, de provincies, de intercommunale verenigingen en de
gewestelijke ontwikkelingsmaatschappijen – en dat in zijn artikel 1 uitdrukkelijk voorziet dat
intercommunale verenigingen kunnen worden gemachtigd om tot onteigeningen ten
algemenen nutte over te gaan, machtiging die eveneens is voorzien door art. 2.4.3., §2
VCRO.
Wvi is met andere woorden een overheid die in staat is de hoger vermelde doelstellingen van
het RSV te realiseren.
Bovendien heeft de wvi enkel publieke entiteiten als vennoten en is de toetreding van
particuliere vennoten uitgesloten. Voorts bestaat de raad van bestuur van de wvi enkel uit
vertegenwoordigers van de vennoten die worden aangewezen door de algemene
vergadering, die zelf uit vertegenwoordigers van vennoten bestaat. De wvi is een
intercommunale rechtspersoon, beheerst door de intercommunale wetgeving, die geen
handelskarakter heeft, en waarbij haar statutair doel inhoudt dat zij geen ander doel
nastreeft dan dit van haar vennoten, zijnde de gemeenten en de provincie.
Gelet op dit alles gaat de PROCORO niet in op volgende vragen van bezwaarindieners:
- hun percelen te schrappen uit het onteigeningsplan
- WVI te schrappen als onteigenende macht
Specifiek in detail te behandelen bezwaarschriften
Zie deel 1: Overzicht adviezen, opmerkingen en bezwaren n.a.v. openbaar onderzoek
van 01/06/2012 t.e.m. 31/07/2012 over het ontwerp PRUP
B29,B30; B43; B113; B373,B374; B387
Advies PROCORO met éénparigheid van stemmen
De PROCORO wenst voor de duidelijkheid aan te halen dat hier enkel die elementen
nog aan bod komen die nog niet binnen de andere thema’s (vb: behoefte,
onteigeningen,…) werden behandeld. Voor die elementen uit deze bezwaren wordt
naar de desbetreffende passages van dit advies verwezen.
B29,B30
o De PROCORO volgt bezwaarindieners waar deze stellen dat het niet opportuun
is om in de voorschriften in te schrijven dat 1/4 de van de oppervlakte van het
bedrijventerrein moet gevrijwaard worden voor Wervikse bedrijven. Dit is
inderdaad erg moeilijk aftoetsbaar bij individuele vergunningsaanvragen en
kan naar de toekomst voor problemen zorgen (bedrijven die doorverkocht
worden,…). De PROCORO adviseert dan ook dit voorschrift te schrappen en
stelt dat beter via het uitgiftebeleid kan gezorgd worden voor plaats voor de
noden van de Wervikse bedrijven.
o De PROCORO acht het bezwaar omtrent de mogelijkheden voor
bedrijfswoningen ongegrond. Aangezien deze woningen expliciet toegelaten
worden volgens de voorschriften zijn deze zone-eigen, maar dienen ze
uiteraard te voldoen aan de bepalingen uit het PRUP. Deze bepalingen zijn
overigens identiek aan deze opgenomen in PRUP’s voor andere regionale
bedrijventerreinen. De redenering als zou minimaal de basisrechten voor
zonevreemde woningen van toepassing moeten zijn houdt geen enkele steek.
Dit zou betekenen dat iedere woning gelegen in een verkaveling, BPA, RUP
waarbij de voorschriften strenger zijn alsnog deze ruime mogelijkheden krijgt.
Het toelaten van bedrijfswoningen op een bedrijventerrein kan slechts onder
de voorwaarde dat zij geen ruimtelijke hypotheek leggen op de bedrijfsfunctie
(die de initiële doelstelling vormt van het deelplan), met inbegrip van het
zuinig omgaan met ruimte die door dit RUP bestemd wordt voor bedrijven en
hun activiteiten. Vanuit dit zuinig ruimtegebruik is het hanteren van een
maximale vloeroppervlakte en een verplichte integratie ervan in de
bedrijfsgebouwen noodzakelijk, én bovendien afdwingbaar.
o Wat betreft de opmerking omtrent de historische grachten, buffers en KLE’s
wenst de PROCORO er vooreerst op te wijzen dat dit element vanuit de plan-
MER werd aangegeven. Bovendien werd deze vertaling in het PRUP niet
zomaar ad hoc gedaan, maar werd dit opgehangen aan de dreefstructuur die
84