8 <strong>Veto</strong>, jaargang 14 nr. 30, dd. 24 mei 1988Julia: "Mijne Chips had dadelijk door dat Erik nen bravejongen was."(Foto Hendrik Delagrange)Kotmadammenvraagt: hoe weet je dat, wie heeft je datgezegd? Niemand, zeg ik, maar ik kandat zien. En je hebt ook aan de pianogespeeld. Echt stout' Ik heb dan naarzijn ouders gebeld en gezegd dat ze datmoesten verbieden."Meer nog, bij momenten durft dekotmadam het gerust opnemen voorhaar student, tégen de ouders als hetmoet. Wie anders dan zij is betergeplaatst om het studentenleven door endoor te kennen, en er ook <strong>met</strong> de nodigedosis levenswijsheid tegen aan te kijken?"Toen de ouders <strong>van</strong> Erik naar de kamerkwamen zien, zei zijn mama dat hij geenvrienden mocht ont<strong>van</strong>gen. Ik zeg:luister, is uw zoon een muurplant? Awel,dan mag hij wél vrienden ont<strong>van</strong>gen.Een student moet kameraden hebben.En zijn moeder zegt: maar geen meisjes.Meisjes zijn ook studenten, zeg ik, maarik wil niet dat hij ze binnenhaalt <strong>met</strong>andere bedoelingen. Dat is toch waar. Jebent maar één keer student, zoals je ookmaar één keer soldaat kunt zijn. Je komttoch niet naar <strong>Leuven</strong> om altijd maar inde boeken te zitten. Je komt toch ook omje te amuseren, nietwaar."'t Is hier geen duivenkot Privé-koten in <strong>Leuven</strong>Universitaire huisvesting, goed en wel. Peda's <strong>met</strong> enkelehonderden studenten zullen echter nooit een zekere vorm <strong>van</strong>koelheid en anonimiteit kunnen uitsluiten. Het etiket geborgenheid,de familiale sfeer, dat beetje betutteling: dat is het terrein <strong>van</strong> de'kotmadammen'. Een ras op zich, een langzaam uitstervend soortwellicht. Daarom waarschijnlijk heeft de stad <strong>Leuven</strong> voor hen eenstandbeeld neergeplaatst op de Oude Markt. Om 'hun' studenten -postuum - in het oog te kunnen houden. Zoals ze altijd al gedaan hebben.<strong>Veto</strong> slaagde er echter in twee levende eksemplaren te interviewen. Ofbeter: te laten vertellen.Onze kotmadammen hebben, wat hetuiterlijke betreft, weinig gemeen <strong>met</strong> hunwulpse bronzen kollega op de OudeMarkt. Julia is al bijna zeventig .•Tweestudenten wonen bij haar in. "Goeie,goeie studenten", volgens Julia. Juliaverhuurt twee kamers, al sinds '70. Alsze wilde, kon ze er meer verhuren. Maaraltijd minstens één. De dokter had haardat aangeraden, toen haar man wasgestorven. Kwestie <strong>van</strong> niet alleen tezijn.Germaine is krek even oud. Haar driegehuwde dochters zijn intussen het huisuit, en al vijfentwintig jaar lang houdt zeniet minder dan vijftien studenten inhuis. Trouwens, Germaine loopt nietbijster hoog op <strong>met</strong> het kunstwerk op deOude Markt. Schandalig slecht uitgebeeld,vindt ze zelf. "Het was veel betergeweest als ze er een échte moederhadden <strong>van</strong> gemaakt, <strong>met</strong> haai studen-studenten zijn, haast alle kotmadammenhet noodzakelijk vinden een of andere uitsluitend meisjes, Wie op zoek is naarvorm <strong>van</strong> huisreglement erop na te een woonomgeving op kleine, gezelligehouden. En <strong>van</strong>zelfsprekend te zorgen schaal zal het vooral bij de partikulierevoor een stipte naleving er<strong>van</strong>. Vooral bij kamer <strong>met</strong> inwonende kotbaas moetenGermaine dienen nogal wat regels gehoorzaamdte worden. Geen bezoek na minder kamers te huur. Terwijl eenzoeken: 40 % heeft hier huizen <strong>met</strong> 5 often eromheen .." Het bronzen afgietsel elf uur, geen lawaai (zeker niet tijdens de privékot zonder kotbaas ter plaatsedaarentegen kan op geen positief woord ek<strong>samen</strong>s), deuren niet sluiten - als je gemiddeld 13 kamers telt. Geef je echterrekenen: "Die komt net uit een kafee, geen vertrouwen hebt in je kotmadam de voorkeur aan gemengd wonen, zal jealsof ze de mensen alleen maar wil zoek je beter elders je optrekje -, een eerder een kamer zonder inwonendelokken. Nee, mij zalje er nooit naast zien absoluut rookverbod... Beslist weet ze kotbaas moeten zoeken. Voor 51 %zitten."deze leefregels te verantwoorden: "Ou-hier<strong>van</strong> maakt het niets uit of je nu een<strong>Leuven</strong>se kotmadammen schijnen vooreerstéén zaak gemeen te hebben: zejongen of een meisje bent.nemen niet zomaar eender wie bij hen inhuis. Selekteren. luidt blijkbaar hetdevies. En nog niet zo'n klein beetje ook.Resultaat <strong>van</strong> die doorgedreven toelatingsproefis dan ook steevast dat iederekotmadam de crème de la crème <strong>van</strong> destudenten populatie in haar huis herbergt,zowel bij Germaine als Julia. Hunstudenten zijn in ieder geval beter danhet soort dat bij de buren <strong>samen</strong>hokt."Ik heb altijd goeie studenten gehad",aldus Julia. "Als die jongens zich komenpresenteren, zie ik aan hun gezicht of ikze wil. Ik praat er wat mee en ik bekijk zeeens goed. En als iemand mij nietaanstaat, stuur ik hem weg. Het is spijtig,zeg ik dan, het is al verhuurd. Chips,mijn hondje, ziet ook direkt wie braaf isen wie niet. Hij zal onmiddellijk blaffenals het een vieze man is die aan de deurstaat. Dan zou hij zelfs bijten, ik moetzoals bij de kelderkerken. Dat is een huishier iets verder, daar hebben ze altijdáeze jongens."Germaine gaat nog een tikkeltjestrikter te werk: "Alleen familie ofkennissen <strong>van</strong> de studenten die hier alzitten, of die ik ooit in huis heb gehad,komen erin. Vreemden wil ik niet!" Envooral "AI mijn studenten zitten hiereven graag. Iedereen blijft zijn volledigestudietijd, en ze komen zelfs nog eensterug als ze al uit <strong>Leuven</strong> weg zijn.Allemaal."Merkwaardig is wel dat, hoewel hetblijkbaar allemaal zo'n voortreffelijkeders die nog een beetje bezorgd zijn omhun zoon of dochter huren best eenkamer bij een kotmadam. Hier in<strong>Leuven</strong> worden de studenten immersverleid tot... och, er zijn geen woordenvoor. Bij mij slagen alle studenten direkt.Ik denk dat er in <strong>Leuven</strong> zoveel bissen,omdat ze slecht op kot zitten. Wie ergenstegen z'n zin woont, kan niet goedstuderen."Julia is wat dit betreft heel wat menselijker.Hoewel je dan natuurlijk ook welom moeilijkheden vraagt als de studentin kwestie het zelf niet zo nauw neemt.Een goede kotmadam weet zo'n belhamelswel aan te pakken. "Ik sluit niks afvoor mijn studenten, geen deuren ofgeen ramen. Alsje dat moet doen, benjeverdorie beter dat je geen studentenhoudt. Eén keer heb ik daar last meegehad. Dat was <strong>met</strong> Fons, uit Knokke. Ikwas voor een veertiental dagen weggeweest. En ik kom terug thuis en ik zieafwas. Of ze de bedden ook opmaakt, isons niet bekend.Julia doet het een beetje kalmer aan.Zij staat er bijvoorbeeld op dat destudent in het begin <strong>van</strong> het akademiejaarbergen pannekoeken komt verslinden(ze rekent op twaalf stuks perpersoon), rijkelijk voorzien <strong>van</strong> zelfgemaaktekonfituur. Bovendien is het eenoude traditie dat studenten een weinigmarsepein, spekulaas en mandariintjeskrijgen <strong>van</strong> Sinterklaas. Tijdens deek<strong>samen</strong>s tenslotte maakt ze er eenerezaak <strong>van</strong> dat haar studenten nietstekort komen. Thee 's morgens vroeg opde dag <strong>van</strong> een ek<strong>samen</strong>, een glaasje versvruchtensap na de konfrontatie <strong>met</strong> deprofessor "om te bekomen <strong>van</strong> dealteratie", aardbeien tijdens de snikhetejuni-namiddagen, en zonder uitzonderingiedere dag de bezorgde vraag of ernog uitzicht is op een goede afloop, hethoort er allemaal bij.Bij Germaine dient die familie-sfeerwegens het grotere aantal studenten'georganiseerd' te worden. Aan het begin<strong>van</strong> het akademie jaar wordt één <strong>van</strong> deZo mogelijk de grootste eensgezindheidtref je aan bij Julia en Germaine als wehet onderwerp 'meisjes' aansnijden."Nee meneer, die krijgen bij mij geenkamer." Jongens genieten duidelijk deabsolute voorkeur. Julia legt ons omstandigde reden voor die beslissing uit."Meisjes wil ik niet. Meisjes zijn veelvuiler dan jongens, veel slordiger ook.Meisjes laten overal hun maandstondenverbandrondslingeren. En hun vuileslipjes. Ik hoor dat overal zeggen. En dater overal bloed ligt in de zetels. Nee, ikheb liever jongens." Een uiterst persoonlijkeinterpretatie, als je het ons vraagt.Wat wel getolereerd wordt, is bezoek<strong>van</strong> het andere geslacht op de kamer.Zolang die ontmoetingen maar binnende perken blijven. Bij Germaine betekentdit - net als voor het mannelijk bezoektrouwens - dat ze om elf uur 's avondsonverbiddellijk eruit vliegen. Niet dat ditbij haar jongens veel frustraties zalteweeg brengen. "Bijna geen <strong>van</strong> mijnstudenten heeft kennis <strong>met</strong> een meisje."Julia hanteert een ander kriterium:meisjes mogen hoegenaamd niet blijvenslapen. Hoewel. "Die <strong>van</strong> Sint-Niklaasheeft ooit eens aan mij gevraagd of hijhier <strong>met</strong> z'n verloofde kon slapen. Ik zeg:nee, als je dat niet kunt laten, moet je ineen ander huis gaan wonen. Er zijn <strong>van</strong>kotgenoten tot preses gebombardeerd.De sfeer op kot - bewust 'familiaal' Zijn funktie bestaat erin het kotleven ingehouden - is een erezaak voor iedere goede banen te leiden: een beurtrolkotmadam. Dit soort dames heeft gewooneen licht overontwikkeld moeder-de organisatie <strong>van</strong> de schachtendoopopstellen voor het halen <strong>van</strong> een krant,die duivenkotten, maar hier is het geeninstinkt. Germaine komt hier ook ronduitvoor uit. "Ik ben geen kotmadam. Ik verjaardagsfeestjes, ... In oktober geeftannex op<strong>van</strong>g <strong>van</strong> de eerstejaars, deduivenkot. Je hebt het hier trouwens algedaan, zeg ik. Hoe weet je dat? Ik hoorbeschouw me veel meer als een echte ze zelf het goede voorbeeld door vooralles wat hier in mijn huis gebeurt, zeg ik.·kotmoeder." De sttit1enten die bij haal een koud buffet en een receptie teMaar ik heb het nooit aan zijn mamazitten merken dat ook wel. Zij naait zorgen. Niet te verwonderen dat ze -verteld."knopen aan hemden, verstelt broeken, naar eigen zeggen - door de studentenzorgt iedere dag <strong>van</strong>af zeven uur voor op handen gedragen wordt. RegelmatigHendrik Delagrangekoffie, laat de studenten mee-eten aan ont<strong>van</strong>gt Germaine dan ook kado's,Walter Paulitafel en doet achteraf op de koop toe de koekjes en dergelijke.Jan Van der LindenVan 6 tot 23 m 2a een jaar of meer in <strong>Leuven</strong> denk je er misschien niet meer overna. Nee, niet dat barslechte ek<strong>samen</strong> in de Paasvakantie, maalgewoon je optrek, je stulpje, je 'kot'. Wonen is zo evidenlgeworden datje er niet meer bij stilstaat. Gelukkig zitten we hier aan eenkreatieve unief en wordt er bijgevolg wel nagedacht over dat hok <strong>van</strong> je,of het nu lijkt op de Southfork Ranch of een tent <strong>van</strong> de RIT. Het rapport<strong>van</strong> de Denkgroep Studentenhuisvesting bevat een heel aantal gegevensdie voornamelijk gebaseerd zijn op een mondelinge enquête <strong>van</strong> 648kotstudenten. <strong>Veto</strong> pikt er voor u de meest opvallende cijfers uit wat deprivé-kamermarkt betreft.De kamer bij partikulieren blijft nogaltijd het meest belangrijke woontypevoor de kotstudent. 19 % <strong>van</strong> de kotstudentenheeft een kamer waar<strong>van</strong> dekotbaas ter plaatse woont en 39,5 % eenkamer zonder inwonende kotbaas. In hetwoontype <strong>met</strong> kotbaas ter plaatse komenopvallend meer mannelijke danvrouwelijke studenten voor. Inwonendekotbazen geven trouwens meer de voorkeuraan uitsluitend jongens bovenEen kot huren kost geld. Allereerst is erhet belangrijk detail <strong>van</strong> de duur <strong>van</strong> deovereenkomst. 4.000 fr betalen over 10maanden is nog altijd goedkoper dan3.400 fr betalen over 12 maanden. In<strong>Leuven</strong> bestaat de traditie <strong>van</strong> 10maanden betalen. Toch zijn er 10 % <strong>van</strong>de kamers (zonder de studio's of appartementen)waar je 12 maanden moetbetalen.De gemiddelde huurprijs voor departikuliere kamer in <strong>Leuven</strong> bedroegdit akademiejaar 4.570 fr per maand(voor 10 maanden). Rekent men hiernog de bijkomende kosten zoals verzekeringof taksen bij dan komt men op eenwoookost <strong>van</strong> 4.790 fr per maand. Ditligt een 500 fr hoger dan voor de nietgesubsidieerde peda's en gemeenschapshuizen.Deze huurprijs verschilt slechtsheel weinig tussen de verschillendeChips dan zelfs tegenhouden. Bij mij dat Fons volk ont<strong>van</strong>gen heeft in mijn wijken in de binnenstad. Heverlee enkomen er geen slechte studenten binnen, plaats. Ik ga bij hem reklameren. Hij vooral Kessel-La zijn echter goedkoper.De wijze waarop de huurprijs vooreen 'kot' wordt aangerekend is in depraktijk nogal uiteenlopend. Grossomodo komt het hierop neer dat men ofeen huurprijs betaalt 'alles inbegrepen' ofeen aparte huurprijs en bijkomendekosten. Vaak wordt dan nog in beidegevallen voor de aan<strong>van</strong>g of bij deondertekening <strong>van</strong> het kontrakt eenvoorafbetaling gevraagd die dient alswaarborg, voorschot of gemeentetaks.64 % <strong>van</strong> de kamers wordt verhuurd <strong>met</strong>een huurprijs 'alles inbegrepen'. Degemiddelde woonkost <strong>van</strong> zulke kamersblijkt een 500 fr lager te liggen dan eenkamer <strong>met</strong> huurprijs 'niet alles inbegrepen'.Inzake de voorafbetalingen blijktuit het onderzoek dat een bedrag tot6.000 fr nog als normaal mag beschouwdworden. 85 % <strong>van</strong> de kotstudentenbetaalde minder dan 6.000 fr ofhelemaal niets, maar bedragen <strong>van</strong> meerdan 20.000 fr kwamen ook voor. Dezevoorafbetalingen bestaan in de eersteplaats uit een waarborg. Een kleine 10 ']i<strong>van</strong> de kotstudenten betaalt geen waarborg.Voor de anderen geldt een gemiddeldewaarborg <strong>van</strong> 4.300 fr (bijna 1maand huur). Een gemeentetaks wordtslechts in een beperkt aantal gevallenvooraf betaald. Wel valt het op datalhoewel de gemeentetaks éénduidigbepaald is (l.500 fr voor niet-beursstudenten l.300 fr voor beursstudent)de opgegeven voorafbetalingen variëren<strong>van</strong> 200 fr tot 3.000 fr. Het vragen <strong>van</strong>een voorschot op de huur is ook een,gelukkig weinig voorkomende, pra~tijkom wat sneller geld in het ·Iaatje tekrijgen. De bedragen variëren hier <strong>van</strong>2.250 fr tot 16.600 fr.Vlug tevredenHet overgrote deel <strong>van</strong> de kamers wordtgemeubileerd verhuurd. De studentenblijken tevreden te zijn over de staat <strong>van</strong>dit meubilair. De gemiddelde oppervlakte<strong>van</strong> een partikuliere kamer is15 mI, de kleinste.oppervlakte 6 en degrootste 63 mI. Stromend water. op dekamer en in mindere mate een douche inhet huis zijn gemeengoed op de <strong>Leuven</strong>sekamermarkt.Om voor elke kamer afzonderlijk eenglobale beoordeling <strong>van</strong> de kwaliteit tekunnen geven hebben de onderzoekersaan de belangrijkste variabelen inzakekwaliteit een waarde toegekend. Hieruitblijkt dat de partikuliere kamers gemiddeldeen slechtere skore krijgen dan depeda's. Uit een vergelijking <strong>van</strong> de prijs<strong>van</strong> een kamer <strong>met</strong> de kwaliteitsbeoordelingblijkt er niet zo'n rechtlijnigverband te bestaan tussen kwaliteit enprijs. Kamers <strong>met</strong> een laag kwaliteitsniveauhebben gemiddeld dezelfde prijs alskamers <strong>met</strong> een normaal kwaliteitsniveau.Alleen de kamers <strong>met</strong> een .duidelijkhoger kwaliteitsniveau hebben eenhogere gemiddelde prijs.Bij het kiezen <strong>van</strong> hun kamer letten destudenten vooral op vier zaken. Allereerstis er de ligging <strong>van</strong> de kamer.Voorkeur genieten kamers dichtbij deleslokalen en centraal. in de stad. Tentweede is er de 'vrijheid': het ongelimiteerdkunnen binnen- en buiten komen,bezoek ont<strong>van</strong>gen, ... Ten derde is er deaanwezigheid <strong>van</strong> vrienden ofjaargenotenin hetzelfde huis. En ten vierde is derust <strong>van</strong> de kamer belangrijk. Bij eenvraag naar de nadelen <strong>van</strong> de bewoondekamer kwamen slechte ge!uidsisolatie enstraatlawaai trouwens sterk naar voren.Studenten besteden echter V(einig tijdaan het zoeken naar een nieuwe kamer.60 % <strong>van</strong> de studenten zochten minderdan 2,5 uur. Dit heeft waarschijnlijk temaken <strong>met</strong> de afwezigheid <strong>van</strong> eennoemenswaardig overaanbod op de<strong>Leuven</strong>se kamermarkt. Je bent waarschijnlijkal blij dat je iets gevondenhebt. ..Peter Breugelmans
<strong>Veto</strong>, jaargang 15 nr. 30 dd. 22 mei 1989 9Vrouwenzomerweek aan de KU <strong>Leuven</strong>"Diskriminatie ervaar je pasin het arbeidsmi6eu"Van 27 juni. tot 2 juli zal 'de vro~w' ~ ~et ~lpunt <strong>van</strong> de 'heftig mee uit, maar het gebeurt wel ..belangstelling staan aan deze universiteit, Tijdens deze zomer- Aa Hermans: «Onze universiteit remtweek organiseren diverse universitaire instanties, het Hoger de onderzoekers niet, integendeel. JeInstituut voor de Arbeid (HIVA) en de Katolieke Arbeidersvrouwen(KA V) tal <strong>van</strong> lezingen, debatten, voordrachten en werksessies in hetkader <strong>van</strong> de vrouwenproblematiek. De grote tema's die aan de ordekomen zijn arbeid, onderwijs en geloof. We gingen op wek naar enigespecies <strong>van</strong> vrouwelijke aanwezigheid aan deze universiteit en vroegenhen naar de eksistentialiteit <strong>van</strong> het 'vrouw zijn' binnen dit mannenbastion.An Hermans, deeltijds hoogleraar aan de fakulteit Pedagogie enalgemeen sekretaris <strong>van</strong> het KAV en Ria Christens, licentiategeschiedenis en wetenschappelijk medewerkster in een tijdelijk onderweksprojektover vrouwen in het onderwijs, stonden ons te woord. Wevroegen hen welke rol een universiteit tegenover de vrouwenproblematiekmoet vervullen. .Hermans: «De universiteit heeft ineerste instantie een onderweksopdracht.Binnen het kader <strong>van</strong> die opdracht moethet hele maatschappelijke gebeuren aande orde komen, ook de vrouwen. Dieopdracht wordt door verschillende onderwekersanders geïnterpreteerd. Sommigenzeggen: "Wij doen onderwek datkadert binnen het maatschappelijk geheel.Punt uit." Toch vind ik dat devrouwengroep op dit moment een typischegroep is, die net zoals migranten ofandere minderheidsgroepen, een aantaltypische kenmerken vertoont. Als je devrouwenproblematiek niet afzonderlijkbehandelt, dan wordt ze meestal gewoonniet behandeld. Zo'n afzonderlijke, uitdrukkelijkebehandeling <strong>van</strong> facetten<strong>van</strong> de vrouwenproblematiek heeft aIsvoordeel dat er tenminste onderzoekgebeurt. Je kan dat onderzoek volgensmij het best organiseren binnen despecifieke disciplines <strong>van</strong> een universiteit:het onderwek naar de vrouw in deliteratuur binnen Letteren en Wijsbegeerte,het onderwek naar de arbeidssituatie<strong>van</strong> de vrouw in Sociale Wetenschappen,enzovoort»«In tweede instantie heeft de universiteiteen onderwijsopdracht. Ook binnèndie opdracht moet de vrouwenproblematiekaanwezig zijn. Dat lijkt evident,maar het is het niet. Als er bijvoorbeeldles gegeven wordt over de geschiedenis<strong>van</strong> het onderwijs, dan komt de zeerlaattijdige intrede <strong>van</strong> vrouwen in hetonderwijs vaak niet eens aan bod.Recent las ik een artikel over destudenten populaties aan de universiteitdoorheen de geschiedenis. Daarin werdniet eens vermeld dat de vrouwen pastoegelaten zijn aan de universiteit sinds1880 en in <strong>Leuven</strong> zelfs pas sinds 1921.De auteur replikeerde dat 'je in éénartikel toch niet alles kunt behandelen.'Zo'n maatschappelijk rele<strong>van</strong>t gegevenniet behandelen, dat kan volgens mijniet. Op dit moment moeten we dusbinnen het onderwek en binnen hetonderwijs nog altijd zorgen voor dat'ekstra aandachtspunt je'. Het gevaar isnatuurlijk dat je het fenomeen gaatisoleren of overbeklemtonen. Deze fase<strong>van</strong> ekstra aandacht en bijzondere lessenof kursussen moet daarom een overgangsfasezijn. Het ideaal is <strong>van</strong>zelfsprekendeaanwezigheid»wenstudies, zoals dat aan vele buitenlandseuniversiteiten bestaat?Hermans: «Een departement Vrouwenstudieshebben we aan deze universiteitnooit echt bepleit. Enerzijds omwille <strong>van</strong>het isolatiegevaar, anderzijds omdat hetmoeilijk is om <strong>met</strong> beperkte mankrachthet hele probleem te willen behandelen.Toch is het nodig om een globalekoördinatie uit te werken, die hetonderwek aan de verschillende departementenstimuleert en ruimer bekendmaakt. Ik:pleit dus voor een institutionalisering,zonder daarom een afzonderlijkdepartement te willen oprichten waarinhet onderwek en het onderwijs eksklusiefgebeurt.»«Waar we in de eerste plaats nood aanhebben, zijn vrouwen die als linguïst, alspedagogoog, enzovoort op internationalekonferenties hun onderwek bekendmaken aan de eigen vakspecialisten. Opeen kongres over Vrouwenstudies kom jealleen in kontakt <strong>met</strong> vrouwen die zichvoor de vrouwenproblematiek interesseren.Maar tegelijkertijd zijn de toonaangevendewetenschappelijke onderzoekstersen onderzoekers aanwezig op eenkongres over hun vakgebied. De voordrachtenop een kongres Vrouwenstudieszijn vaak ook <strong>van</strong> een heel anderniveau dan de voordrachten op eenkongres over de eigen discipline. Hetklimaat is niet het wetenschappelijkeklimaat dat je elders aantreft»Wann«Ik:wil niet beweren dat zo'n bijeenkomstenniet goed zijn, maar ze hebbeneen andere funktie. Je moet ze eerderbeschouwen aIs vormingswerk, aIs eenontmoetingsplaats waar vrouwen elkaarvinden en elkaar mobiliseren. Er heerstdaar een heel aparte sfeer. Sommigevrouwen zitten te breien wanneer eenvoordracht wordt gehouden. Wanneerje zo'n kongres het etiket 'wetenschappelijk'wil opkleven, dat doet dat devrouwenzaak geen goed»<strong>Veto</strong>: Vormt het katoliek karakter <strong>van</strong>deze universiteit geen belemmering voorde onderzoeker die binnen het kader <strong>van</strong>de vrouwenproblematiek ook onderwerpenals abortus, anukonceptie.: wilaanpakken?Christens: «Rond voorbehoedsmidde-<strong>Veto</strong>: U bent dus helemaal niet te vinden len gebeurt er al heel wat onderwek.voor een afzonderlijk departement Vrou- Men pakt daar misschien wat mindermoet er wel voor wegen dat je onderwekfair, wetenschappelijk en intellektueeleerlijk gebeurt. Ook wat betreft depositie <strong>van</strong> de leek of de positie <strong>van</strong> devrouw in de kerk, is het precies <strong>van</strong>uit defakulteit Teologie dat er gereageerdwordt tegen de recente konservatievestellingnamen <strong>van</strong> de paus. Ook <strong>met</strong> hetonderwek rond ~tige bevruchtinggaat men door. Men laat hetwetenschappelijk onderwek niet bepalendoor een kerkelijk standpunt, maarbeschouwt het aIs een eigen disciplineHermans: «De belemmeringen die je daan. Ze groeien op in een andereoveral elders aantreft. De vrouwelijke kontekst en zullen dat later evidentaanw~eid aan onze universiteit vertoonteen piramidevorm. Onder devinden ...Hermans: «Jongeren die op dit momentstudenten zijn de meisjes en de jongensstuderen, vinden het normaal dat zij laterongeveer gelijk: vertegenwoordigd. Bij,beiden zullen werken. Tijdens hun stu- .het niet vast-benoemd wetenschappelijk:dies ervaren zij nog geen enkele vormpersoneel is de verhouding ook: DOl vrij<strong>van</strong> diskriminatie. W8.II:leer ik: in mijngoed. Daarna begint echter de afvallingskoers.De oorzaak: is niet zozeer datlessen de vrouwenproblematiek aan deorde breng, dan snappen ze soms nietmen niet wil openstaan voor vrouwen.waarover ik: het heb. Ze zitten <strong>met</strong>De hinderpalen zijn de wijze waarop hetonderzoek: en het beleid funktioneren.Heel wat mannen hebben hun karrière tedanken aan een vrouw die thuisbleef omhet huishouden en de kinderen teverzorgen. Aan de universiteit is dat nogsteeds het patroon. Doktoreren en publicerendoe je niet in zesendertig uur perweek:. Ook: aan een universiteit wordenje uren niet geteld. Vrouwen die ook hunverantwoordelijkheid opnemen binnenhun gezin en tegenover hun kinderen,krijgen het daardoor ekstra moeilijk:.»<strong>Veto</strong>: Een recent initiatief om de situatieChristens: «De huidige arbeidsmarkt <strong>van</strong> Je vrouw op de arbeidsmarkt te<strong>werkt</strong> nog altijd <strong>met</strong> een zwart-wit- . verbeteren. is de zogenaamde positieveHe171Ulnsheeft duidelijk een verktesingstachje; Christens ziet het iets realistischer.<strong>Veto</strong>: Zo'n andere maatschappijstruktuuris slechts realiseerbaar op zeerlange termijn: Blijven vrouwen dan nogettelijke decennia <strong>van</strong> hogere funktiesuitgesloten?Hermans: «Ik denk dat er geen andereweg is dan die struktuur nu al tebepleiten. Ik: kan het dan ook piet latenom die specifieke 'vrouwenproblemen'telkens weer aan de orde te stellen. Ik:nam ooit deel aan een vergadering dieuitspraak moest doen over een benoeming.De beste kandidaat was eenvrouw. Toch vreesden sommige mannendat zij niet zo geschikt was omdat er watavondwerk bij kwam kijken en zij driekinderen' had. Ik: heb hen dan gevraagdof ze zich dezelfde vraag zouden stellenals deze kandidaat een man was en vader<strong>van</strong> drie kinderen. "Je hebt eigenlijkgelijk", zeiden ze toen en de vrouw werdprompt aangenomen. Er leven nog heelveel vooroordelen. De enige weg is datvrouwen die toch in een beleidsfunktieterechtkomen, voortdurend op dezekleine dingen wijzen.»evenveel jongens aIs meisjes op de.banken, de meisjes hebben hun eigenstudiekeuze mogen bepalen, enzovoort,Maar na enkele jaren in het arbeidsmilieu,ziet de situatie er al heel wat minderrooskleurig uit Het solliciteren valt nietaltijd mee, soms moeten ze mannen latenvoorgaan, de kombinatie buitenshuiswerken en gezin is moeilijk,... Het iseigenlijk pas in de beroepssituatie datjonge vrouwen diskriminatie ervaren.»<strong>met</strong> een eigen deontologie.»tegenstelling. Ofwel werk je full-time en diskriminatie. Zijn de nadelen <strong>van</strong> ditzet je je voor tweehonderd procent in, systeem' echter niet groter dan de voordelen?Een vrouw die in het kader <strong>van</strong> die<strong>Veto</strong>: Toch mochten de resultaten <strong>van</strong>ofwel werk je half-time en beschouw jeeen onderzoek over het antikonceptiegedrag<strong>van</strong> eerstejaarsstudenten. opgezetje werk aIs een toemaatje. Grijs is niet akties wordt aangenomen, krijgt nogalmogelijk en wordt tot nog toe altijd gauw hel etiket 'onbekwaam' opgeplakt.<strong>van</strong>uit het Medisch Centrum, aan<strong>van</strong>kelijkniet bekend gemaakt worden: Menafgeremd.»vreesde het 'maagdelijke imago' <strong>van</strong> deChristens: «Met positieve akties wordtHermans: «Sommigen vragen zich dankatolieke universiteit tegenover de ouderste besmeuren?zesendertig uur per week meer zouden matisch benoemen <strong>van</strong> vrouwen omdataf of ik ervoor pleit dat we allemaal maar veel meer bedoeld dan enkel het syste-werken, wat dan misschien een achteruitgang<strong>van</strong> het wetenschappelijk onder-vaak karikaturaal voor.»ze vrouw zijn. Men stelt dat systeemHermans: «Dat ligt ook aan de ouderszelf. Sommige ouders zijn verontwaardigddat de eerste brochure die hun zoonHermans: «Iedere vrouw is wel <strong>van</strong>wek zou betekenen. Misschien zou datliet geval zijn, maar aIs we willen datof dochter aan deze katolieke universiteit mannen en vrouwen én wetenschappelijkén in gezinssituaties aktief zijn, danmening dat ze niet graag benoemd zouin handen krijgt, er een is over voorbehoedsmiddelen.Op dat moment speeltvoor vele vrouwen kan het een hef-worden, enkel omdat ze vrouw is. Maarzullen we andere prioriteiten moetenvoor de universiteit de wet <strong>van</strong> vraag enboompje zijn. Positieve akties brengenleggen.»aanbod. Liggen wij <strong>met</strong> dat imago nogeen heel proces op gang dat de aandachtgoed bij de bevolking of niet? Wanneerop vrouwen richt. Het gaat eerder ommen eerder vindt <strong>van</strong> niet, dan neemtVoorspronghet bevorderen <strong>van</strong> de bereidwilligheidmen sommige dingen wel eens terug,»<strong>van</strong> bedrijven om ook vrouwen aan tenemen, in posities die ze waard ·zijn.»<strong>Veto</strong>: Vrouwen zijn als docenten en alsbeleidsfiguren nog altijd in grote mateondervertegenwoordigd aan deze universiteit.Professor Emma Vor/at is bijvoorbeeldde enige vrouw binnen het hoogstebeleidsorgaan <strong>van</strong> deze universiteit. Watzijn de belemmeringen om door te stotennaar de top?VERZEIKINGEN BIJ VOLMACHT --,_....,Ze lachen je weer toe, <strong>van</strong>op hun blauwe, groene of oranje studentensekretariaat in de Universiteitshallen een attest.achttien vierkante <strong>met</strong>er-borden. Met hun poesliefste smoel, Met beide papiertjes kan een bloed- of aanverwant tot dehun brillemonturen zonder bijhorende konfiturepotglazen derde graad in je plaats een bolletje rood maken, tenminsteen hun goedkope slogans. Alsof je voor het ogenblik echtniets anders om het hoofd hebt.aIs die zelf stemgerechtigd is.Je vermijdt evenwel best die kleine dienst te vragen aanMaar ze hebben aan alles gedacht. Ook al aan het harde een bloed- of aanverwant die niet in je gemeente woont.zwoegen <strong>van</strong> natbezwete studentenlijven boven hun Want dan moet de verwantschap nog bewezen wordenburootje, aan de bruingebrande benen <strong>van</strong> eerste kannertjes door de burgemeester <strong>van</strong> de gemeente waar-de volmachtdrageronder hun plechtige kommuniekleedje, aan de veelbelovendewoont, en moet je daartoe een akte <strong>van</strong> bekendheidkonfrontaties <strong>met</strong> nooit eerder geziene eksaminatoren.voorleggen, die je dan weer <strong>van</strong> een notaris of eenJe kan <strong>van</strong> jezelf namelijk vinden dat je om studieredenenin de onmogelijkheid verkeert om je op 18juni naar hetstemburo te begeven, en bij volmacht stemmen. Je geeft jepa of ma de opdracht naar je gemeentebestuur te sjouwenvrederechter moet weten te ontfutselen.Vermijd al dat heen en weer geloop, en vraag aandiezelfde lieve mama of papa om het bolletje te kleuren.Tenzij je haar politieke opvattingen niet vertrouwt. Wantbij verkiezingen kan het ook wel eens <strong>van</strong> pas komen teom een volmachtformulier af te halen en zelf haal je bij de weten welk bolletje precies rood gekleurd wordt. Vraag datadministratief sekretaris <strong>van</strong> je fakulteit of op het maar eens aan die zeepsmoelen op de muren. 0(Foto Hendriken RoeI)<strong>Veto</strong>: Zijn positieve akties ook aan onzeuniversiteit dringend gewenst?. Hermans: «Ik: denk niet dat positieveakties hier doorgevoerd zullen worden.We hebben wel dringend nood aan eenmentaliteitsverandering bij de mannen,vooral dan de toonaangevende mannenuit het beleid. Het vooroordeel 'Ach,waarover hebben ze het toch?' zoudringend weggenomen moeten worden.In zakelijke en bescheiden gesprekkenzullen we hen proberen duidelijk temaken dat onze opmerkingen toch zogek niet zijn.»«Een ander belangrijk punt is hetvoorleggen <strong>van</strong> onderwek dat ons gelijkbewijst. Wetenschappers geloven enkelgegevens die uit een onderwek blijkenen ze houden het daarbij zolang hettegendeel niet bewezen is. We moetenhen dus gegevens voorleggen, waar zeniet omheen kunnen. Op dat momentzullen we bij de mannelijke. wetenschappersook meer bondgenoten vinden.»Christens: «Dat proces groeit bovendienook al aan de basis. De jongeren Voor een meer gedetailleerd programmaCarla Rosseels<strong>van</strong> <strong>van</strong>daag worden meer en meer <strong>van</strong> deze zomerweek lam je terecht op deopgevoed binnen een gezin, waar hoedanookaan taakverdeling wordt ge- teitshal; Oude MarktDiensi Informatie en Onthaal Universi-13.