Eliëzer Kropveld: zijn leven - De Evangelist

BIJLAGE 1Eliëzer Kropveld en zijn traktaten voor het Traktaatgenootschap ‘Filippus’In deze bijlage beschrijf ik de traktaten die Kropveld schreef voor Traktaatgenootschap ‘Filippus’ enwel in chronologische volgorde.‘Het gebed van den vloeker, eene gruwelijke verwensching’ 191Dit traktaatje laat zich het best samenvatten als een ernstige waarschuwing tegen het vloeken en welin het bijzonder tegen het ‘God verdoeme mij!’. ‘O, mijn medereiziger naar de gewichtvolleeeuwigheid, sta, wat ik u bidden mag, toch een oogenblik stil, en overweeg met al den ernst, diendeze zaak vereischt, wat gij in dat drietal woorden al niet hebt gezegd!’.De vloekers beseffen niet wat zij doen als zij vloeken, namelijk het onheil over zichzelf afroepen.Verander het ‘>>God verdoeme mij enz. enz.’ liever in ’ >>O, God, red en zalig mij!’’ en overweeg hetten ernstigste, hoe lankmoedig de Heere zich ook jegens u heeft betoond’. De lezer moet nietvergeten, dat het bloed van Jezus Christus, de Zoon van God, reinigt van alle zonden.Kropveld wijst op al die goddelozen, die in de voorbije eeuwen vergeving ontvingen. ‘Manasse,Juda’s Koning, die zijn eerste regeeringsjaren in de gruwelijkste misdaden heeft doorgebracht;Paulus, die de Gemeente des Heeren heeft vervolgd en daarom den grootste der zondaren zichnoemt; Heidensche afgodendienaars en Joodsche Messiasverwerpers, deze allen en duizendenanderen hebben op belijdenis hunner zonden vergeving ontvangen; en hebben niet alleen de zondegelaten, maar zijn ook toonbeelden van genade geworden’.Na een aantal afschrikwekkende voorbeelden van vloekers, die door God onmiddellijk werdengestraft te hebben gegeven, besluit Kropveld met: ‘Toont de Heere nu en dan op onweerlegbare wijze,dat Hij niet onschuldig houdt dengene, die Zijn Naam ijdellijk gebruikt, laten wij dien Naam nooitanders op onze lippen nemen, dan met het diepst ontzag en met den heiligsten ernst; en laat het onzekeuze en bede zijn, om dien Naam te leeren kennen, te beminnen en te aanbidden.Misbruik geenzins den Naam des Heeren,Zweert nimmer eenen valschen eed!Want hun die Zijnen Naam onteeren,Is zijn getergde wraak gereed! 192Leest dit en laat het anderen lezen’.“God laat zich niet bespotten!”, of: Het schildersfeest te München 193Dit traktaatje kan als een voortzetting van ‘Het gebed van den vloeker’ worden gezien. Het gaat hierechter niet zozeer over het onteren van Gods naam, maar om het misbruiken van het Woord desHeren.Kropveld beschrijft een feest dat de schildersacademie op 19 februari 1881 gaf te München, waarmensen die ‘tot de fijnste en meest beschaafde klasse der menschheid behoorden’ ‘het heilig Woordvan God op de schandelijkste wijze durfden misbruiken en zelfs met den dood op het lichtzinnigstespotten’. Ook deze spotters worden de lezer tot vreselijk voorbeeld voorgehouden. Negenfeestgangers kwamen om bij de brand die de feestzaal trof, terwijl vele anderen ernstige brandwondenhadden opgelopen. Hoe anders is het de martelaren vergaan! ‘Zij werden verbrand in het vollebewustzijn, dat God hun ter zijde stond, dat hun assche door God werd bewaard en, zoodra denlaatsten adem was uitgeblazen, hunne ziele in zalige gewesten zou worden overgebracht’. InMünchen was daarvan in de verste verte geen sprake.Het traktaatje eindigt met een krachtige oproep om nooit lichtzinnig over het Woord des Heren tespreken en zich niet op plaatsen te begeven waar de zonde openlijk wordt gediend. ‘Want de Heerekent den weg der oprechten, maar de weg der goddeloozen zal vergaan!’Uit de komedie naar de eeuwigheid 194Ook in dit traktaatje gebruikt Kropveld een aantal voorbeelden van verschrikkelijke gebeurtenissen omde lezers af te houden van wereldse vermakelijkheden. Zo wijst hij op schouwburgbranden in191Breukelen 1881 – Traktaat nr. 7.192Couplet 4 van ‘De tien geboden des Heren’, Enige gezangen, gezang 1.193Breukelen 1881 – Traktaat nr. 8.194Breukelen 1887 – Traktaat nr. 83.61