Eliëzer Kropveld: zijn leven - De Evangelist

Geweigerd 225Iemand ontving eens een brief uit Amerika, waarvoor hij tweeënhalve gulden portokosten moestbetalen. De ontvanger vond het wat al te veel en weigerde de brief aan te nemen. Jaren later kwam hijer achter, dat de brief een notariële kennisgeving was. Hij had de nalatenschap van zijn beide broers,een zeer groot vermogen, geërfd. Toen hij dat ontdekte, stelde hij alles in het werk om de erfenisalsnog tot de zijne te maken, maar de rechten waren verjaard.Het is nog veel erger als we een andere brief weigeren te ontvangen, namelijk de brief van God,‘Zijn eeuwigblijvend Woord, waarin Hij ons bekend heeft gemaakt, wie Hij is in Zichzelf, en wat Hij vooreen arm zondaar wil zijn’. In dat Woord wordt ons ‘de weg der zaligheid’ gewezen en Christus onsgepredikt en dat al meer dan 18 eeuwen! Bovendien: ‘die brief is ons gebracht zonder dat hij met eenenkele cent porto is bezwaard’. Helaas is de brief toch door tienduizenden geweigerd. Het Woordwordt beschouwd als antiquiteit, of als een brief die fabels en legenden bevat. Anderen hebben voorde brief nog wel een plaatsje, zelfs een ereplaats, maar weigeren de boodschap, die de brief bevat, tegeloven. Maar juist daar gaat het om, dat ‘den hoofdinhoud van den hier bedoelden brief door hetgeloof [wordt] omhelsd’. Wie die verwerpt, moet weten hoeveel hij op het spel zet. ‘Dan versmaadt gehet hoogste geluk (…) dat voor tijd en eeuwigheid u waarlijk heil kan aanbrengen’. ‘Buig daaromonvoorwaardelijk voor het Woord des Heeren u neer; pleit op de beloften, die daarin zoo ruimschootszijn vervat, en zoek de gemeenschap met God in Christus, naar Wien dat Woord voortdurendheenwijst, en Die er de hoofdinhoud van is’.,,De Gezondheid is de grootste Schat.” 226Dat hoor je honderden keren zeggen, maar is het ook zo, vraagt Kropveld zich af. Gezondheid isvolgens hem inderdaad ‘een zeer groote weldaad’, maar het is de vraag of het de grootste schat is. Hijis het ook niet eens met degenen die zeggen, dat het de grootste aardse schat is, want dat is, naarzijn mening, tevredenheid. Er zijn er duizenden geweest, ‘die zelfs weken lang aan een smartelijkziekbed waren gebonden, en toch in een buitengewone mate van tevredenheid zich mochtenverheugen; levende in het vaste geloof, dat die krankheid hun niet bij geval, maar van een trouweVaderhand hun toegezonden werd’. Er waren er zelfs zo tevreden, dat zij de Here voor hun‘ongesteldheid’ zelfs nog konden danken. De grootste schat is ‘de vreeze des Heeren’, dat Godgekend mag worden in zijn heiligheid en rechtvaardigheid, zijn barmhartigheid en genade. Ook al zijnwe ziek of kennen we andere ‘tegenspoeden’, dan geloven we, dat we daar zelf, door de zonde,schuldig aan zijn, maar ook, dat God ‘ons nooit boven vermogen zal bezoeken’. Belangrijker is nog,dat we weten mogen, dat aan het lijden eenmaal een einde komt.De vraag wordt gesteld of de lezer zich reeds heeft leren kennen ‘als een arm en verloren zondaar,en den Heere Jezus Christus door het geloof [heeft] leeren omhelzen’, want dan alleen hebben we heteeuwige leven. En het eeuwige leven is ‘den grootsten schat, die maar denkbaar is’. ‘Wie echter deZoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem’.,,Ziet, Hij komt!” 227Een traktaat over de wederkomst van Christus. ‘Hebt gij nu voor de komst van dien Heiligen enRechtvaardigen niet te vreezen? Of wandelt ge nog zeker en gerust op uw eigen weg, alsof niet hetminste gevaar te duchten was?’ Misschien denkt de lezer: ‘Ik heb den tijd nog wel om over dezedingen ernstig na te denken, de Heiland is in deze vervlogen 1900 jaren niet gekomen, Hij zal nog wellanger uitblijven, indien er van een komen ooit sprake zal zijn?’ De lezer moet zich niet in slaap latenwiegen en zo zichzelf misleiden. We dienen bereid te zijn voor de dag des Heren. ‘Dezelfde Christus,Wien bij zijn komst op de wolken niemand kan ontvlieden, is thans een volkomen Zaligmaker voorallen, die tot Hem de toevlucht nemen’. Wie ‘door het geloof met Jezus vereenigd, en alzoo in hetbloed, hetwelk door dien Heiland is gestort, met God Drieënig bevredigd is’ behoeft voor de dag desHeren niet te vrezen.,,Hora ruit!” 228Hora ruit, de tijd vliegt heen, ooit gesproken door een heiden. Een wijs woord. De ‘voortvliegenden tijd’hebben wij goed te besteden. Juist aan het adres van de Epicureeërs, die als ideaal ‘Laat ons eten endrinken, want morgen sterven wij!’ hadden, was het goed gesproken. De meesten stoorden zich er225Breukelen 1903 – Traktaat nr. 347.226Breukelen 1903 – Traktaat nr. 349.227Breukelen 1903 – Traktaat nr. 350.228Breukelen 1904 – Traktaat nr. 360. In mijn bezit bevindt zich een kopie van het manuscript, dat in het Utrechts Archief wordtbewaard.71