voortzetting behandeling en stemming - Eerste Kamer der Staten ...

PlasterkDe heer Slager (SP): Dan gaat het alleen om audiovisuelemedia op aanvraag en niet om internet?Minister Plasterk: Nee, dat gaat over media opaanvraag.De heer Slager meldde dat het gesprek over de codeuit de sector zelf over andere producten, waarbij het gaatom ongezonde voeding, in mei in gang was gezet. Daarheb ik nu nog niets nieuws over te melden.Ik kom op het alcoholreclameverbod. De heer Slagervraagt naar het eventueel beperken van alle alcoholreclametot het verstrekken van sec informatie. Ik weet dater landen zijn die deze keuze maken. Die keuze makenwij hier niet. Bacardi kan dus reclame maken waarinwordt benadrukt hoe gezellig het wordt als je Bacardi totje neemt. Dat zou onder de criteria van de heer Slagerwaarschijnlijk verboden reclame zijn omdat daarmee nietalleen maar informatie wordt verschaft.De heer Slager (SP): De minister zegt: dat doen wij niet.Wat is echter de reden waarom wij een ander beleidvoeren dan Frankrijk? Is dat het neoliberale gedachtegoed?Minister Plasterk: Ik vind dat niet neoliberaal. AlsBacardi reclame maakt waarin wordt benadrukt dat jeleuke nachtfeesten kunt organiseren waarbij ook een slokBacardi wordt gedronken, of Heineken reclame maaktvoor bier waarin iets anders wordt benadrukt, dan moetdat kunnen, zolang dat niet gebeurt op momenten datredelijkerwijs kan worden verwacht dat kinderen televisiekijken. Dat is een keuze.De heer Slager (SP): Dat is nou net het punt. Verledenweek heb ik het volgende nog gedaan. Als ik bij Bacardi,Heineken of waar dan ook intoets dat ik 25 ben, wordtdat zonder meer geaccepteerd. Als ik even later intoetsdat ik 88 ben, wordt het ook geaccepteerd. Er is geenenkele controle. Elk kind van onder de 17 kan invoerenwat hij wil, dus worden zij geconfronteerd met al dieheisa. Als je de reclame beperkt tot sec informatie, gaankinderen daar helemaal niet meer naar toe en beschermje hen daartegen.Minister Plasterk: Voor kinderen die invoeren ouder tezijn dan 17, zijn op internet wel onwenselijkere dingen tevinden dan Bacardireclames. Zodra daarmee hetstrafrecht wordt overtreden, moet er tot vervolgingworden overgegaan. Dan zit je dus in de politionelesfeer. Het is echter niet de taak van het Commissariaatvoor de Media om toe te zien op het volledige internet. Ikheb ook geen ander instrument ter beschikking omdaarop toe te zien en ben ook niet van plan om dat tegaan doen.De heer Slager (SP): Daar gaat het dus om. De ministerbesluit dat het niet wettelijk wordt. Hij verzoekt om eengedragscode, maar dat die gedragscode vervolgens metvoeten wordt getreden; ja, soit. Dat noem ik neoliberaal.Minister Plasterk: Nou, ″soit″ is niet mijn toevoeging.Als er een gedragscode is, mag van serieuze bedrijven,in ieder geval de bedrijven waar wij invloed op hebbenof waar wij in Nederland mee in gesprek zijn, wordenverwacht dat ze zich aan een gedragscode zullen houden.Ik heb geen voornemen en ook niet het instrumentariumom vervolging te gaan instellen op internetsites. Ik zieook niet in hoe je dat redelijkerwijs voor bierreclames endergelijke zou kunnen of moeten doen. Als je alvervolging op internetsites zou gaan aanbrengen, wat ikniet voorheb en mijn rol ook niet is, dan zijn er nog welergere dingen te vinden om je druk over te maken danalcoholreclames.Over de gedragscode hebben ik gesprekken gevoerd.Medio september heb ik de Tweede Kamer daarovergeïnformeerd. De commerciële omroepen hebben degedragscode op hun website geplaatst. De commerciëleomroepen hebben mij laten weten hun gedragscode metregelmaat te evalueren. De eerste gelegenheid daarvooris eind volgend jaar. Onder de publieke omroep vallenverschillende omroepen. Ik heb de NPO gevraagd om tekomen met een gemeenschappelijk raamwerk, om tevoorkomen dat ik met iedere publieke omroep afzonderlijkdaarover codes zou moeten afspreken. Inmiddelsheeft het College van Omroepen gehoor gegeven aanmijn verzoek en is het gekomen met een raamwerk. Deomroepen nemen tot het einde van dit jaar – daar zijn webijna – de tijd om het raamwerk in te vullen en zullen injanuari 2010 hun gedragscode op hun websites plaatsen.Het ligt in de rede dat ook de publieke omroep daarvoorevaluatiemomenten inplant. Dit is een iets uitgebreidereversie van wat ik zojuist zei, namelijk dat ik striktgenomen nog geen nieuws heb. Het scheelt niet veelmeer, want in januari zal dit bekend zijn.Mevrouw Tan zei dat er – hoe zeg ik dat nu – geenhelder onderscheid is tussen de publieke en de commerciëleomroep, althans dat dit onderscheid niet altijdwaarneembaar is. Ik heb geprobeerd om met getallenonderbouwd aan te geven dat je in Nederland bij de eende helft van de tijd naar buitenlandse ingekochtedetectiveseries en soaps zit te kijken, en bij de andervoor maximaal 10% van de tijd. Bij de een zit je naarminstens twee keer zo veel nieuws, actualiteiten enserieuze informatie te kijken als bij de ander. Hetverbaast mij dat er in de ogen van mijn eigen partij geenverschil is tussen de publieke omroep en de commerciëleomroep. Ik hoop dat ik het niet zo hoef te begrijpen.Mevrouw Tan zegt dat de journalistieke kwaliteit hoog inhet vaandel moet worden gehouden. Natuurlijk moet diejournalistieke kwaliteit hoog in het vaandel wordengehouden! Ja, het RTL Nieuws is een uitstekend journaalmet hoge journalistieke kwaliteit, maar het grootste deelvan de informatie die ik tot mij neem wat betreftactualiteit en nieuws komt van EenVandaag, Netwerk,NOVA, Pauw & Witteman en De Wereld Draait Door. Erzit heel veel publieke omroep bij. Het verbaast me duswerkelijk dat dit niet zichtbaar zou zijn. We kunnen de lataltijd hoger leggen en de publieke omroep aanmoedigentot nog betere prestaties. Er is bij de publieke omroep ineigen kring natuurlijk ook altijd discussie over de vraagof het nog beter kan. Ik vind echter dat men het verschilmet commerciële omroepen zeer duidelijk aanbrengt. Endat moet ook, want zoals door mevrouw Tan wordtbenadrukt, heeft men om die reden ook publiekefinanciering. Het mag dus worden verwacht.Mevrouw Tan (PvdA): Vandaar ook mijn verwijzing naarhet artikeltje in Het Parool. Dat ging over een steekproefwaarin aan een aantal mensen is gevraagd in hoeverreze zich realiseerden waar ze naar keken. Het onderzoekjeis illustratief voor het feit dat het onderscheid tussen deprogrammering van NPO versus die van de commercië-Eerste KamerAudiovisuele mediadiensten8 december 2009EK 12 12-395