'• l' °, t

« VAN DEN TAMANOIR, DE TAMANDUA, enz. f$te en evenredigheden des lighaams, egter veele dingen gemeen, zo wel in maakzelals in natuurlyke gebruiken: alle drie voeden zy zig met mieren, en fteeketvook hunne tong in den honig en andere vloeibaare of lymige zelfftandigheden: zy weeten de broodkruimels, en kleine ftukjes gehakt vleefch vryfehielyk op te likken, men temt ze gemaklyk en voedt hen met wemig moeiteop; zy kunnen de berooving van alle voedzel vry lang verdraagen ; to zy Hikkenal het vogt, dat zy drinkende opneemen, niet door, daar valt altyd eengedeelte door de neusgaten weder uit; zy flaapen gemeenlyk over dag, enveranderen des nagts van plaats; zy gaan zo flegt, dat een menfch hen gemaklykin 't loopen agterhaalen kan, zo zy zig in een open plaats bevinden •de Wilden eeten hun vleefch, dat evenwel zeer flegt van fmaak is.Men zou den tamanoir van verre voor een grooten vos neemen ' en 't is tedezer oorzaake, dat zommige Reisbefchryvers hem Amerikaanfchen vos geheetenhebben: hy is fterk genoeg om zig tegen een grooten hond , en zelfs tegeneen jaguar, te verweeren; aangevallen wordende vegt hy eerft overeindftaande,en verdedigt zig, gelyk de beer, met de handen, waarvan de nagelsmoorddaadig zyn; vervolgens legt hy zig op zyn rug neder om zig vanzyne voeten zo wel als handen te bedienen, en in deze plaatfing is hv bykansonverwinlyk, en vegt hardnekkig tot het uiterfte, en zelfs, nadat'hy zynvyand geveld heeft, laat hy dien niet dan lang daarna los , hy kan beter daneenig ander dier tegen den ftryd, omdat hy met lang digt hair, en eene dikkeIedere huid bedekt is, en omdat hy niet zeer gevoelig, en taev van leven,is.De tamanoir, de tamandua, en de fourmiller of kleine miereneeter zyn dieren,,die tot de heetfte klimaaten van Amerika behooren, dat is te zeggen totBraziel, Guyana, het land der Amazoonen, enz; men vindt hen niet in Kanada,noch in de andere koude landen van de nieuwe Wereld; men moet hendan ook in de oude Wereld niet wedervinden; KOLTJE (/') egter, en DESMAR-CHAIS (k) hebben gefchreeven, dat deze dieren ook in Afrika gevonden wierden,maar het komt my voor, dat zy den pangolin, of de fchub-hagedis metonze miereneeters verward hebben: het is miffchien door eene plaats by MARC­GRAVE, waarin gezegd wordt; tamandua-guacu Brafilienfibus, Congenfibus,(ubi et frequens eff) umbulu^di&us (*), dat KOLCE en DESMARCHAIS in dezedwaaling gevallen zyn; en inderdaad indien MARCGRAVE door Congenfibus de inboorlingenvan Kongo verftaat, zal hy de eerfte gezegd hebben, dat de tamanoirin Afrika gevonden werdt: hetwelk egter door geen ander geloofwaardig o- e.tuige beveiligd wordt ; MARCGRAVE zelf hadt zekerlyk dit dier in Afrika nietgezien, dewyl hy erkent, dat hy in Amerika zelfs niet dan het vel gezienhadt: DESMARCHAIS fpreekt 'er vry wild van; hy zegt enkeld, dat men ditdier in Afrika zo wel als in Amerika vindt, maar hy voegt 'er geene omftan-(0 Defcription du Cap dè Bonne efpérance, par KOLEE Tom. III. pag. 4a.(k) Voyage de DESMARCHAIS, Tom. III. pag. 307.(*) „ Tamandua-guacu, zo als de Brafiliaanen hem noemen, by de inboorlingen van Kon-9, go, daarhy ook vry gemeen is, umbulu geheeten".O 3