Rondom bestand van 1989 6 1 - Atlantis

er wel eens een hond. Gelukkig werden we niet iedere nacht naar Barghoesspulverbannen, maar vaak was het nodig, en dan gingen we maar.Moedig en nobelNa de oorlog, voor de bouw van de fabriek, ben ik nog wel eens met Weerts wezenkijken, maar we konden onze met zorg gekozen en gegraven schuilplaats nauwelijksterugvinden. De balken waren vergaan, het dak was ingestort en daaroverheengroeide nieuwe heide. Opeens was het er mooi, de heide bloeide en op develden stond de rogge te rijpen. In de verte liepen koeien en naast me stond boerWeerts, mijn tweede vader en een mens zo moedig en nobel als ik nadien nooitmeer ben tegengekomen.Veere, Kerstmis 1988Hardenberg en de Hannekemaaiers (vervolg)c. LinaInleidingEerste kind: „Oma, wat doe je met diezware pin en die hamer? Mogen wij diehebben?"Tweede kind: „'t Lijkt wel een groteharing van de voortent bij de caravan."Oma: „Die pin en die hamer warengereedschap van mijn vader, jongens,jullie overgrootvader. Hij nam ze meeals hij, ver weg in Holland, 's zomersging maaien om geld te verdienen, almeer dan tachtig jaar geleden."Eerste kind: „Kampeerde hij daar dan?"Oma: „Dat deden ze toen nog niet, nee,met dat haarspit - want zo heet dat ding- en met die hamer maakt hij zijn zeisscherp. Ik bewaar ze als een herinneringaan langvervlogen tijden."Een eigen bedrijfjeHet verhaal over de Hardenbergsehan-nekemaaier, Hendrik JanRibberink, hebben we afgebroken inhet jaar 1905 op het moment dat hij inmilitaire dienst moest.De foto hiernaast herinnert aan die tijd.Wij willen nu een kijkje nemen in hetHardenberg van 1910. Ribberink is,554