4 oktober 2006, 85e jaargang nummer 3 - AFC, Amsterdam

4 oktober 2006 85 e jaargang nr. 3AFCoryfee: Rein Akkerman!bronnen nodig. Eigenlijk heb ik steeds achter geld aan gezeten. Ookvoor de honkbalclub ABC. Als manager had ik ervoor gezorgd dat weeen sponsor kregen: Smith Potatochips. We waren de eerste in Nederland.Maar volgens de reglementen van de honkbalbond was het niettoegestaan om met shirtreclame te spelen. Hans de Bie, die in hetbondsbestuur zat, heeft dat nog weten te veranderen.Vraag: Had je behalve bestuurs-, en commerciële- ook voetbalkwaliteiten?Antwoord: Ik heb nog in het eerste elftal gespeeld, niet veel, maartoch. Als linksback, ik was wat je noemt echt een gifkikker. Beet mein mijn tegenstander vast. Maar ik was niet goed genoeg voor hetEerste. Ik ben jarenlang captain van het tweede geweest. Maar demooiste tijd was toch in het fameuze dertiende, een echt vriendenteam.Het einde aan mijn voetbalcarrière kwam op een zondagmorgenom tien uur in Abcoude. Speel ik eens als keeper, breek ik mijn arm,omdat een tegenstander op me doorloopt.De man, die zichzelf in Het Honderdjarenboek als voorzitter eentussenpaus noemde.In 1964 de Nobelprijs ontvangen, in 1991 benoemd tot Erelid, in1993 Ridder geworden. Voorwaar een man die zijn sporen binnenAFC verdiend heeft, maar ook een behoorlijk lange tijd meeloopt.Hoe wordt het huidige AFC ervaren? Hoog tijd om oud-voorzitterRein Akkerman het woord te geven.Vraag: Je bent van 1985 tot en met 1991 voorzitter geweest. Maarvlak voor het honderdjarig bestaan stopte je. Jan van Dijk heeft alsvoorzitter genoten van het jubileum. Geen spijt dat je te vroeg gestoptbent?Antwoord: Ik moest een keuze maken. Ik kreeg een dergelijk mooiaanbod van mijn werkgever, Plieger, om nog een paar jaar door tewerken, dat ik niet kon weigeren. Ik heb bij Plieger ook zoveel meegemaakt.Hoe we het bedrijf groot hebben gemaakt, maar ook hoe wehet bedrijf door een zeer moeilijke tijd hebben geloodst. ( noot samensteller:Rein praat uitvoerig over zijn Plieger periode, maar nogsteeds in de trant: van wij van Plieger). De voorbereidingen voor hetjubileum van AFC, het voorzitterschap en mijn werk dat was allemaalvoor mij niet meer te combineren. Ik had nog teveel plezier in mijnwerk, ik was nog te verknocht aan het bedrijf om te stoppen. Ik hebdie keuze gemaakt en dan moet je er ook niet meer over zeuren.Klaar.Vraag: Waarom omschrijf je jezelf als tussenpaus? Wat is het groteverschil tussen de periode vóór en de periode nà jouw voorzitterschap.?Antwoord: Ik ben een zakenman. Ik denk dus als een zakenman.Zakenmannen zijn heel erg doelgericht, willen resultaat zien. Je helehandelen is daarop gericht, je zet een lijn uit en daar kom je niet meerop terug. Ik heb respect voor Machiel van der Woude. Altijd maarweer overleg met de gemeente over de Zuidas. Je overlegt met vertegenwoordigersvan de gemeente, denkt: nu is alles in orde en dankrijg je na de gemeenteraadsverkiezingen te maken met andere vertegenwoordigersmet een andere politieke achtergrond. Zo blijf je bezig.Het beleid werd onder mijn leiding zakelijker. Daar heb je wel dejuiste mensen voor nodig. Laat ik een voorbeeld geven. Ik sta metRobbie Duis en Kees Gehring bij de bus, die ons met de eerste selectienaar Maastricht zou brengen, dat was in 1985. Kees komt met hetidee van AFC Vriendelijke Bedrijven. Een geweldig idee, waar weallemaal helemaal achter zijn gaan staan en kijk nu eens waar datallemaal toe heeft geleid. Dat is toch fantastisch. Hoe zou je bijvoorbeeldal die busreizen van de selectieteams moeten betalen? De C1moet zelfs naar Emmen, dan vraag ik je. AFC moet Hoofdklasserblijven, anders zal de club niet meer kunnen bieden wat nu gebodenwordt. Al die trainers die betaald moeten worden. Voor mijn tijd alsvoorzitter moest AFC het vooral van de Toto-inkomsten hebben, nietonbelangrijk, het ging voor ons toch om een hoop geld. In die tijdging ik voor de Totocommissie, onder leiding van Max de Bruin, elkevrijdagavond bij de tabakswinkels langs. Kwam goed uit, mijn vaderhad een groothandel in tabaksartikelen. Maar we hadden echt nieuweVraag: AFC kent vele clubs binnen de club. Daar is de Club van Achtook één van. Komt daar het specifieke AFC gevoel naar voren?Antwoord: Eigenlijk wel. De Club van Acht bestaat al zo’n veertigjaar. Ongelooflijk veel plezier met elkaar. Het is een club waarvansommige leden erg geplust hebben in het leven en andere minder,maar dat maakt niets uit. We zijn met elkaar, je helpt elkaar, door diken dun. De club komt wel voort uit AFC. Wat te zeggen van de Ridders.Laatst, tijdens een speciale lunch, waren er ongeveer 57 ledenaanwezig. Je kent werkelijk iedereen. Dat is het oude AFC. Dat istoch wel het AFC gevoel. Zondags is dat helaas wat minder geworden.Je hebt vaak bij het Eerste, wie is dat nou weer. Dan moet je aanje buurman vragen naar de naam van die speler. Dan wordt de bindingtoch wel minder. Naar uitwedstrijden ga ik ook al niet meer. Viel melaatst op, dat na afloop van een thuiswedstrijd zoveel mensen rechtstreeksnaar huis gingen. Vroeger was het ongeacht de uitslag stampvolboven. Bovendien ik mis een afgeschermde hoek voor de oudereleden, waar we rustig met elkaar kunnen praten zonder over de muziekheen te hoeven schreeuwen. Ik ben vaak woensdag, - en zaterdagmiddagop AFC. Ja, dan voel ik me weer meer thuis. Met zo langzamerhandeen vast ploegje bekijken we de jeugd en wat zaterdagmiddagelftallen.Als je woensdagmiddag al die jeugd ziet rondlopen,wat een bedrijf is AFC geworden, echt een geoliede machine. OverAFC gevoel gesproken. Laatst was Tonnie van Straaten, oud eersteelftalspeler, op AFC. Tonnie is ongeveer 35 jaar geleden naar Canadageëmigreerd. Kwam hij ter gelegenheid van zijn veertig jaar huwelijknaar Nederland, samen met dochters en schoonzoons. Hij had maaréén gedachte: als AFC maar thuis speelt! Hij was weer helemaalhappy op AFC. Stond hier in de hoek iedere bekende op te wachten.Terwijl dochters en schoonzoons achter een grote pot bier genotenvan hoe pa stond te genieten op zijn AFC! En wat zou je zeggen vanmijn beste vriend Karel van Stuijvenberg, komt nog steeds regelmatigover vanuit Venezuela. AFC is zo groot.Vraag: Je zoon Rein speelt wel voor AFC, maar je kleinzoon niet.Vind je niet dat kleinzoon ook voor AFC moet spelen?Antwoord: Zeker niet. Hij woont in Hoofddorp, dus hij moet daar metzijn vriendjes voetballen en niet bij AFC. Ik kan hem best halen enbrengen, maar ik vind dat voor hem niet goed. Hij moet in zijn eigenomgeving voetballen. Trouwens wat Rein betreft, die speelt in hetfameuze Zaterdagmiddag Vijf, net zo een vriendenteam als destijdshet dertiende. Ook een team, dat beseft dat AFC meer is dan voetbalalleen.Laatste vraag: Even terug naar het besturen. Als je nu voorzittergeweest zou zijn, zou je het dan anders doen?Antwoord: ( noot samensteller: Rein moet even nadenken, misschienop zijn woorden passen, maar het antwoord komt er kort en krachtiguit) Nee, ik zou het net zo doen.Samensteller: André Wijnand ( awijnand@wanadoo.nl)16