Vroegtijdige psychosociale interventies na rampen ... - GGZ-richtlijnen

Richtlijntekst publieksdeelDe werkgroep is van mening dat bij psychologische triage onderscheid gemaakt dient te worden tussen:• Getroffenen zonder psychische stoornissen en/of ernstige klinische symptomen. Dit is de grootstegroep getroffenen. De meesten herstellen binnen afzienbare tijd op eigen kracht en dienenin de eerste zes weken zo nodig alleen gerustgesteld te worden en korte voorlichting te krijgen.• Getroffenen bij wie twijfel bestaat over de aanwezigheid van psychische stoornissen en/of ernstigeklinische symptomen. Ook bij deze groep moet kort voorlichting worden gegeven. Eveneens moetde zorgverlener een vervolgafspraak maken met de getroffene.• Getroffenen met psychische stoornissen en/of ernstige klinische symptomen. Bij deze groepis sprake van evidente klinische problematiek en dient direct adequate diagnostiek en/ofbehandeling te worden aangeboden.In het algemeen stelt de werkgroep dat professionals, maar ook anderen, zoals partners van getroffenen,leidinggevenden en scholen, in de eerste 6 weken dienen af te wachten en de getroffenenoplettend dienen te volgen, tenzij er sprake is van evidente klinische problematiek.Psychologische debriefingOnder psychologische debriefing worden routinematige crisisinterventies verstaan die het voorkomenen verminderen van ongewenste psychische gevolgen van traumatische gebeurtenissen beogen.Psychologische debriefing kent veel verschijningsvormen zoals de Critical Incident Stress Debriefing(CISD). Vaak wordt er een eenmalige semigestructureerde interventie onder verstaan.De werkgroep beveelt aan eenmalige psychologische debriefing (waaronder CISD) met als doelhet voorkomen van PTSS en andere psychiatrische problemen bij getroffenen te vermijden.Omdat er nog onvoldoende bewijs is voor het effect van psychologische debriefing bij geüniformeerdehulpverleners beveelt de werkgroep psychologische debriefing bij hulpverleners eveneensniet aan.Voor (geüniformeerde) hulpverleners beveelt de werkgroep aan dat opvang door collega’s (peersupport) bijdraagt aan een steunende context. Het kan praktische en emotionele ondersteuningbieden en kan het gebruik van de eigen sociale steunbronnen bevorderen. De werkgroep is vanmening dat de werkgever begeleiding dient te bieden (uit te voeren door een hulpverlener ofgetrainde vrijwilliger) wanneer er een schokkende gebeurtenis plaatsvindt op het werk.De werkgroep beveelt nader onderzoek aan naar de effectiviteit van CISM, de psychologische eerstehulp module zoals ontwikkeld door de NCTPSD en een gestructureerde opvangprotocol voor kinderen.Collectieve vroegtijdige psychosociale interventiesCollectieve vroegtijdige psychosociale interventies hebben betrekking op de getroffen populatieof delen daarvan. Zonder volledigheid te betrachten zijn een aantal voorbeelden van collectieveinterventies: een éénloketfunctie zoals een Informatie- en Adviescentrum (IAC) of een virtueelInformatie- & Verwijscentrum, berichtgeving in de media, een platform voor getroffenen,een gespecialiseerd GGZ-team, gezondheidsonderzoek en het te voeren overheidsbeleid.Strikt genomen vallen deze buiten het bestek van deze richtlijn. De werkgroep beveelt echter aandat collectieve vroegtijdige interventies een essentieel onderdeel van het integrale pakket aanpsychosociale zorg na rampen vormen. De inzet van deze interventies dient daarom gewaarborgdte worden. De werkgroep beveelt verder aan dat in de eerste zes weken na een ramp een goed hulpverleningssysteemopgezet dient te worden en dat voorlichting een vaste plaats krijgt binnen dediverse beleidsplannen.15