interviewHet lukt Van Nispen probleemloos om het drukke commerciëlebestaan te combineren met het gezinsleven. “Ikheb een zoontje, Stijn, van tien maanden en ik heb geenenkel probleem ondervonden met het combineren van hetmoederschap en een fulltime baan. Daar moet ik wel bijvermelden dat Stijn een erg makkelijk kind is en dat onzeouders dichtbij wonen en dolgraag oppassen. Zo hebbenwe eigenlijk altijd achtervang. Als Stijn ziek is, weten mijncollega’s dat vaak niet; ze ondervinden er geen nadeligegevolgen van. Ik heb het vooral over Stijn als hij weer ietsnieuws geleerd heeft. Dan laat ik trots wat mooie foto’szien.”Van Nispens grote inspirator is haar oma, die op haar25e een modebedrijf startte. “In die tijd was het erguitzonderlijk dat een vrouw ging ondernemen, zeker opzo’n jonge leeftijd. Vanuit dat perspectief ben ik lang zojong niet meer.” Als motto verwijst ze naar een spreukdie ze laatst bij een buitenschoolse opvang zag: ‘Als jewilt mag je, als je durft kun je het’. “Onbewust pas ik dieregel eigenlijk altijd toe. Als medewerkers met een ideekomen, iets dat ze graag willen, mogen ze dat wat mijbetreft altijd proberen. Ook toen ik werd uitgenodigd omte komen spreken voor de conferentie voor vrouwelijkeschoolleiders van de AVS moest ik aan dat motto denken.Ik heb zoiets nog nooit gedaan, en natuurlijk vind ik hetspannend, maar ik durf de uitdaging beslist aan en ga eriets moois van maken!” louise van nispen centrale inleider conferentievrouwelijke schoolleidersWilt u weten hoe Louise van Nispen hetplezier in haar eigen werk creëert endat van de mensen die ze aanstuurt?Kom dan op 10 november aanstaandenaar de jaarlijkse AVS-conferentievoor vrouwelijke schoolleiders in deKloosterhoeve te Harmelen (Utrecht).Het thema in <strong>2011</strong> is ‘Jijbent de bron’,over plezierig leiderschap.Na de centrale inleiding van Van Nispenzijn er diverse workshops, zoals eenworkshop energiemanagement: hoecreëer je een optimale balans tussendraagkracht en draaglast? En hoezorg je ervoor dat je je goed voelt ophet werk, je een inspiratiebron kuntzijn voor je collega’s en dat je ooknog genoeg energie overhoudt omvan het leven te genieten? Een andereworkshop gaat over opbrengstgerichtsysteemleiderschap. Werken vanuitsamenhang is de kerntaak van eenleider. Hoe creëer je als leider eencontext waarin leerkrachten hetgedrag laten zien dat nodig is om totopbrengstgericht werken te komen?Ook is er een workshop over decomplexiteit van communicatie.Het complete programma van deconferentie staat op www.avs.nl/vrouwelijkeschoolleiders. Daar kunt uzich ook inschrijven.42
politieke columnPolitici laten in <strong>Kader</strong> <strong>Primair</strong> hun licht schijnen op de gebeurtenissenin onderwijsland. Deze maand het woord aan Metin Çelik, woordvoerder(primair) onderwijs namens de PvdA in de Tweede Kamer.wat blijft er nog overzonder overhead?Er bestaan op deze wereld mensen dienooit post krijgen. Nooit een pakketje, nimmereen brief en zelfs geen vakantiekaartjeglijdt ooit door hun brievenbus. Tot diebeklagenswaardige groep mensen hoef ikmij niet te rekenen. Ik krijg namelijk weleens post. Niet zoveel als een ministerontvangt, maar niettemin post. Zo kreegik begin juli post van de PO-Raad. Helaasbetrof het niet zozeer post die was gerichtaan mij, als wel een afschrift van een briefaan de minister, maar mijn naam werd eringenoemd. Op zich natuurlijk hartstikkesympathiek. Wie het kleine niet eert…In de brief werd een standpunt uiteengezetover een motie die ik had ingediend in deKamer. De raad achtte uitvoering van mijnmotie onmogelijk en onverantwoord. Wiezoiets beweert, geeft een krachtig signaal.Wat was er nu eigenlijk zo vals, verkeerd,verdorven en verwerpelijk aan mijn motie?Mijn motie vroeg de regering erom telaat niemandmij proberen teovertuigen dat ergeen cent meerbezuinigd kan wordenop overheadwaarborgen dat “scholen budgetverschuivingeneerder zoeken in de overhead vanhun organisatie dan dat ze de kwaliteit tegrabbel gooien en de werkdruk opdrijven”.Het betrof dus geen categorische uitspraakdat het primaire proces ten allen tijde konblijven worden ontzien, maar een genuanceerdeprioriteitsstelling. Als je mij in hethart kijkt, dan gaan de bezuinigingen vanhet kabinet Rutte op onderwijs al véél tever, maar een Kamermeerderheid drukt zehelaas toch alsmaar door, ook al stemt dePvdA vaak tegen.Toch luidde de kritiek niet dat mijnmotie alle bezuinigingen principieel hadmoeten afwijzen. Nee, nog maar één centbezuinigen op overhead was niet alleenonverantwoord, maar zelfs ook onmogelijk.Zulke beweringen roepen herinneringen opaan onderwijsdiscussies in het verleden.Denk aan de studentenbeweging, die in dejaren tachtig riep: ‘Geen cent bezuinigenop onderwijs, zolang er ook nog maar éénstraaljager in de lucht vliegt’. Bedoeldwerd destijds: elke uitgave voor defensieis misplaatst, zolang we ook maar ergensiets tekort komen voor onderwijs. Dat klonksympathiek, maar helemaal eerlijk was datargument natuurlijk niet.Soms is overhead noodzakelijk en dan denkik vooral aan conciërges en maatwerk voorleerlingbegeleiding. Maar nu het onderwijsnu het onderwijstegen onze zin overalklappen krijgt,kun je overhead nietlanger principieelontzientegen onze zin overal klappen krijgt, kunje overhead niet langer principieel ontzien.Besturen is meer dan alleen ontwijken,ontkennen en om je heen slaan. Besturenis verantwoordelijkheid nemen en de wilvan de volksvertegenwoordiging, dat metmandaat van de kiezer in de Tweede Kamerzit, serieus nemen. Ons onderwijs is voorde leerlingen, niet voor de instellingen.Instellingen zijn belangrijk, maar zijn nietsmeer en niets minder dan een noodzakelijkevoorwaarde voor het onderwijs. Ook ikvind het pijnlijk dat dit kabinet ons onderwijszo sloopt en betreur dat er nu eenmaaleen Kamermeerderheid bestaat die ditsloopbedrijf telkens gedachteloos steunt,maar voor mij bestaan er nog hogeredoelen dan overhead. Bovendien weigerik te accepteren dat iets niet kan, dus laatniemand mij proberen te overtuigen dat ergeen cent meer bezuinigd kan worden opoverhead. kader primair september <strong>2011</strong>43