Richtlijn Guillain-Barré syndroom

Inleiding tot de richtlijn GBSHistorie van GBSDe verschijnselen van de ziekte werden door Jean-Baptiste Octave Landry deThézillat in 1859 voor het eerst beschreven. In 1916 beschreven de Franseneurologen Georges Guillain, Jean-Alexandre Barré en André Strohl tweesoldaten die acute zwakte en areflexie ontwikkelden en die vervolgens spontaanverbeterden. Opvallenderwijs werd er bij deze patiënten in het hersenvocht(liquor) een verhoogd eiwit gevonden terwijl het celgetal normaal was. Deze„dissociation albuninocytologique‟ was opvallend omdat GBS zich hiermeedifferentieerde van poliomyelitis (Guillain, 1916). De combinatie van dezeklinische en laboratoriumbevindingen werd later bekend als het Guillain-Barrésyndroom (GBS). Tot nu toe is GBS een beschrijvende diagnose waarvoor geenspecifieke diagnostische testen beschikbaar zijn.EpidemiologieGBS is de meest frequente oorzaak van acute spierzwakte in de westerse wereld.De incidentie in Nederland bedraagt 1.3/100.000/jaar. Dat betekent dat er inNederland per jaar ongeveer tweehonderd mensen GBS krijgen. De meestestudies hebben aangetoond dat de incidentie bij volwassenen lineair stijgt met deleeftijd en dat mannen ongeveer anderhalf keer vaker worden getroffen door dezeziekte dan vrouwen (van Koningsveld, 2000; Bogliun, 2004). Ook kinderen kunnenGBS krijgen. Hoe vaak GBS precies bij kinderen voorkomt, is niet goed bekend.OorzaakGBS ontstaat in ongeveer 70% van de gevallen na een „gewone‟ infectie, veelalbij mensen die ogenschijnlijk verder gezond zijn. Vaak is er sprake geweest vandiarree of een bovensteluchtweginfectie. De meest frequent voorafgaandeinfecties zijn: Campylobacter jejuni, cytomegalovirus (CMV), Epstein-Barr virus(EBV) en Mycoplasma pneumoniae en Haemophilus influenzae (Hadden, 2001;Jacobs, 1998; Guillain-Barré syndrome Study Group, 2000). GBS kan ook wordenvoorafgegaan door griep.Recentelijk werd aannemelijk gemaakt dat de relatieve kans op het krijgen vanGBS in de eerste dertig dagen na griepachtige klachten zeventien keer isverhoogd (95%-betrouwbaarheidsinterval 9-30) (Stowe, 2009).Er is een relatie tussen de infecties en het beloop van GBS. Deze en anderefactoren die de prognose beïnvloeden staan vermeld in hoofdstuk 5.Behandeling van GBSIn de progressieve en plateaufase staat de medicamenteuze behandeling en hetvoorkómen en indien nodig behandelen van fysieke en psychosocialecomplicaties centraal. De behandeling kan in deze fasen onderscheiden worden46