er.... - Zoek direct in de EYE-bibliotheek

„MIJN VRIENDINsJOSEFINE"MJJN VRIENDIN JOSEFINErff Meine Freundin Jose/ineeen TOBIS-Film.Draaiboek: Curt J. Braun, naar een ontwerpvan Johanna Sibelius. — Camera: Bruno Stephaner Erich Nitschmann. — Decors: WilhelmDepenau en Arthur Nortmänn. — Muziek: LeoLeux en Friedrich Schröder. — Geluid: EugrenHrich. — Costuums: Annemarie HHes. —Montage:Ilse Voigt. — Productieleiding: Dr.Herbert Engelsing.Regie: HANS H. ZERLETT.Rol verdeeling:JosefineHilda KrahlMilander Paul HubschmidBianka Terry Fita BenkhnffBauer Hans LeibeltMcvr. Bauer Olga LimburgMarianne Gerda Maria FernoMannequins, modeparades, een rijke vrijgezellenwoning,het cabaret voor en achter de schermen,ondeugende liedjes, amoureuze situaties,intieme eetpartijen, het is een wereldje zonderzorgen, dat deze luchtige film u biedt.Hilde Krahl is er een arm maar nijver meisjein, dat zich eerst door voor rijker doorgaandeverwanten laat uitbuiten en dan uit de batenvan een eigen modehuis de aan den grond geraakteverwanten weer vlot maakt. Paul Hubschmid,een nieuwe jeune premier der Duitschefilm, breekt de harten van vele dames als eigenaarvan een andere modesalon en wint na talrijkemisverstanden het hart der vrouwelijke concurrent.Fita Benkhoff speelt zijn liefdes- enlevenswijze vriendin, waaraan wij de vereerrigingder twee jonge menschen danken. Op haar rekeningkomen ook de ondeugende liedjes, die onderandere handelen over aantrekkelijke vrouwspersonenals Helena van Troje en Madame dePompadour.In overeenstemming met de eischen van hetgenre, wordt er veel, vlug en snedig in de filmgesproken, waarbij voor den zooveelsten keerblijkt, welk een onuitputtelijk commentaar op deliefde mogelijk is.Er wordt ook nog in gewerkt, in de eersteplaats schijnbaar, door de figureerende ateliermeisjesder beide modehuizen, in de tweede plaatsachter de schermen, door de Duitsche modenij verheid,welke er een keur van modellen in toont.Het verhaal heeft aardige vondsten, met hieren daar een misstap. Dat laatste is als het ondeugendewat al te plastisch, al te duidelijkwordt; bijvoorbeeld in de ontkleedpartij tijdeliseen feest ten huize der uitbuitende verwanten. Ishet niet juist het prikkelende der pikanterie, datalles bij aanduidingen blij ft . . . ?Het nieuwe modehuis Josefine (zooals HildeKrahl in de film heet) wordt gefinancierd doorden modekoning Milander (Hubschmid). Geenvan beiden heeft eenig idee van deze financieelerelatie; zij blijven in elkaar tegenstanders opleven en dood zien.Fita Benkhoff, alias de zingende actriceBianca Terry, heeft deze eigenaardige samenwerkingtusschen concurrenten op listige wijzetot stand gebracht. Zij voelt vriendschap voor-Josefine en strekt elegant-moederlijke zorgen uitover den verwenden Milander. Die moet een lesjehebben van een vrouw. Een lesje, waarbij eindelijkeens „nee" gezegd wordt op zijn beproefde,van systeem getuigende verleidingspogingen.Josefine zegt „nee". Dat is voldoende voor deoudere vriendin om hier werkelijk liefde te bespeuren.En in het gemoed van den voorheennooit afgewezen man zaait Josefine's weerstrevendeantwoord voor den eersten keer ook ernstigergevoelens.Maar wanneer zijn beiden rijp om met serieuzebedoelingen de armen voor elkaar te openen ?Bianca Terry berekent juist, dat dit het gevalzal zijn als.Milander's jalouzie — hij is jaloerschop den onbekende, die Josefine's modesalon finan-Linksboven: Josefine (Hilde Krahl) schuwt het water niet, nochhet indiscrete oog der camera. . . . — Linksonder: Bianca Terry(fita Benkhoff) en Milander (Paul Hubschmid) maken hün entreeo-p het feest van Josefine's (Hilde Krahl) uitbuitende familie. ■—Onder: Een onderhoud tusschen Josefine (Hilde Krahl) en Bianca(Fita Benkhoff). (FotoTobis)%cieel heeft mogelijk gemaakt — op het toppuntzal zijn gekomen. Als Josefine zelf het aanschouwender innerlijke kwellingen van den geliefdeniet langer uit kan houden. Dit moment isde climax der film en tevens haar einde. Ge hebtdus al geraden, dat zij met een omhelzing eindigt,waarvoor Milanders huisknecht vaderlijk glimlachendhet veld ruimt.Nu vilt u nog weten, wat ik denk van dennieuwen jeune-premier Hubschmid, die opvallendlang van gestalte is en een kosmopolitische garderobedraagt? Ik zeg het lekker niet. Ik vermijdliever bij voorbaat conflicten met de duizendenlezeressen van dit blad, vermoedelijk zonder meer,voor zoover die hem aardig zullen vinden.P. BEISHUIZENBoven: Fita Benkhoff toont zich in „MijnVriendin Josefine" een wezen van bewonderenswaardige,vrouwelijke listigheid en een goedvriendin. — Onder: Het lot ivil, dat zij eerstmoeten scheiden om hereenigd te worden (HildeKrahl en Paul Hubschmid).KLEINKUNST-ARTISTEN OP ZESWEEKSCHE TOURNEE„SUCCESSEN-PROGRAMMA"Het is een opmerkelijk feit, dat de provincieop het gebied van goede kleinkunst niet meer zoostiefmoederlijk bedeeld wordt als vóór den oorlog.Over de oorzaken van dit verschijnsel, waaroverin dit blad reeds eerder werd geschreven,zal ik hier niet verder uitweiden.Meppel, „Drentsch Rotterdam", krijgt als kleineprovincieplaats ruimschoots zijn deel mee vandezen verbindenden overvloed en nu volgde na eenrijk winterprogramma als klap op de vuurpijl: depremière van de Cabaret-revue „Successenprogramma",waarmede een dertigtal artisten eenzesweeksche tournee door ons land maakt, eereen smakelijke, gezonde en lichtverteerbareavondkost dan een copieus souper met weelderigegangen.ben première blijft een première met al denaankleve en fouten daarvan. Bepaald een hinderlijkestoornis was het feit, dat de microfoonsoms ingeschakeld bleef, waardoor enkele malenhet praatje van den conferencier met een „reportageflits"van achter het doek gemengd werd IEn het was natuurlijk de vroolijke Jos Windt,dien tot driemaal toe het doek voor zijn neuswerd dichtgehaald, hoewel zijn nummer nauwelijksbegonnen was! Met een quasi-radeloosschouderophalend „Ze willen me weg hebben"was hij de situatie volkomen meester.Ik ben er van overtuigd, dat deze en anderekleine, deels technische fouten spoedig verholpenzijn; bij een première schijnen ze nu eenmaalonvermijdelijk.Het radio- en dansorkest „De Georgiens" zetteden avond direct goed in met enkele frisch gespeeldenummers. De leider Dick van der Kraanheeft zijn twaalf „jongens" in de hand, speeltzelf niet onverdienstelijk (al zie ik hem lievermet zijn dirigeerstok dan jongleerend met diverseinstrumenten, maar dit schijnt nu eenmaal bij devoostelling te hooren) en geeft hun ook voldoendegelegenheid hun individueele prestaties te vertoonen.Den conferencier Johnny Pirns zie ik gaarneeens terug, maar dan een beetje minder arroganten met origineeler moppen. Na de pauze warendeze gelukkig aanmerkelijk beter en toen wist hijhet Drentsche publiek zelfs tot zingen te bewegen(en hoe!) al gaat dit dan ook gemakkelijkerdan men het in „Holland" wel eens wil latenvoorkomen! Hij zal er goed aan doen het eersteliedje van zijn repertoire te schrappen en het tevervangen door een, waarvan „het" moraal (zoo-als hij het uitdrukte) beter verantwoord is.Een Hawaian-ensemble ontbrak ook thans niet.De „Mauna Kea llawaians" alias „Het StilleZuidzeetrio" kan zich met de beste krachten opdit gebied in den lande meten. De „Nederlandsche"llawaianlifdjes. speciaal het leutige „Meisjevan Volendam", verdienen vermelding. Al washet instrumentale gedeelte beter verzorgd dan hetvocale (het „krijgslied" leed aan gebrek aansterkte en voordracht) toch hebben ook dezeimitatiezonen van den Pacific bewezen iets goedsin hun muzikale mars te hebben.Moet ik eigenlijk nog wel iets vertellen vanJos. Windt? Fantastisch blijft het wat deze rasimitatornaar voren brengt. Zijn nabootsing vande brandweer bijvoorbeeld was wel bijzonder echt,maar ook de andere nummers (ik denk aan deopera, de Bandy-creatie en andere imitaties)blijven een wonder.Tenslotte waren er dan „De drie Adlers", demondaccordeonvirtuozen, na de pauze versterktmet twee man; deze primeur voor Nederland der„Vijf Adlers" viel Meppel ook ten deel! Binnenkortgaan ze op tournee naar België. Als menziet en hoort wat deze artisten presteeren op hunmondorgels (dit volkswoord benadert nog hetbeste de voorstelling, die men zich van eenigedezer abnormaal groote instrumenten, sommigezelfs met een drietal „klavieren" moet maken)grenst aan het wonderbaarlijke.Al met al een programma, dat met recht „succes"voor zijn naam kan schrijven 1 ). TOM VOS-1) Voortgaand succes zal echter afhankelijk zyn vantrouw aan het gegeven reclame-woordl Men rapporteertons, dat in Baarn het gezelschap verre van compleetoptrad, vergeleken met de op de affiches aangekondigden.Voor de niet-aanwezige „Georgiens" moest zelfseen orkestje „geïmproviseerd" worden.... dat merkwaardigerwijzereeds als „inlegvel" op de affiches wasvermeld. Wij wezen op soortgelijke euvelen reeds eerder.— Red.^r'.TO |p■f ^'JtF 'WJTSa mi* fefii"^Efcj' mmr ««»Ui\ ' ^. ^LiJ«MiBoren: De drie Adlers bespelen virtuoosde mondharmonica, — Onder: Het StilleZuidzee-trio alias de Manna Kea Hatvaians.(Foto's C.N.F.)Ha& *CINEMA fi^ THEATER — (nr. 14) 23 (nr. 14) — CINEMA & THEATER^".. *! " " ■■■- :. ■' ; -,'.:>^v ; ■.'>■'.,