Dankbaar - van hart tot hart…

...van hart tot hart...VOOR WIE DIT WIL LEVENJaargang 9, augustus 2009. Los nummer 4,253 Dankbaar

ColofonJaargang 9, nr. 3, augustus 2009…van hart tot hart… (voortgekomen uitAttitudinal Healing en Een Cursus inWonderen) is een uitgave van de StichtingCentrum voor Attitudinal Healing enverschijnt vier keer per jaar (feb., mei, aug. ennov.).Stichtingsadres, redactie en administratie:Stichting Centrum voor Attitudinal HealingLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveld.Telefoon: 043-3647987e-mail: ahnl@elsthissen.nlKvK: 41194138Abonnementenadministratie:e-mail: anjavanaarle@elsthissen.nlwebsite: www.ahnl.orgEindredactie: Anita Koster en Els ThissenRedactie: Anja van Aarle, Boukje Grashuis,Anita Koster, Els Thissen en Annemarie vanUnnikMedewerkers aan dit nummer:Anita Koster; Anja van Aarle; Annemarievan Unnik; Boukje Grashuis; Christian23– www.flickr.com; Clea Betlem; DanieleRomagnoli – www.flickr.com; Els Thissen;Frans Kok; Hans de Rijke; Janny Buijs; LeiPhilippen; Leneke van der Velde; Maea Alblas;Marianne Schoffeleers; mvmacke2006– www.flickr.com; Niek Zervaas; RitaCornegge; Sylvia van Unnik; WxMom– www.flickr.com.Vormgeving: Oudejans GrafischeVormgeving, AlkmaarDruk: Drukkerij Keulers, GeleenOplage: 1500Advertenties: 1/1 pag. 280; 1/2 pag. 150;1/4 pag. 75; 1/8 pag. 40.Losse nummers: 4,25 excl. verzendkostenABONNEMENTZie pagina 27Donaties voor ondersteuning van deactiviteiten van de Stichting zijn welkomop: Rabobank: 33.49.31.061 of gironummer:47.84.297; België: Dexia BankMaasmechelen 088-2190186-18t.n.v. Stichting Centrum voor AttitudinalHealing.Bestuur: Anja van Aarle, Marie-ThérèseBergmans, Beppie Cloo, Claire Fangman,Emilia van Leent, Els Thissen.Raad van Advies: Dr. Jerry Jampolsky,grondlegger Attitudinal Healing, auteur,psychiater, Dr. Diane Cirincione, auteur,psycholoog, Dr. Willem Glaudemans, auteur,eindredacteur Nederlandse vertaling A Course inMiracles, Phoebe Lauren, auteur, jurist, Irenevan Lippe-Biesterfeld, auteur, begeleidster vanveranderingsprocessen, Fred Matser, co-initiatorvan humanitaire en ecologische projecten,Mr. Paul van Teeffelen, rechter.Nr. 4 van 2009 verschijnt begin novemberISSN: 1571-3784INHOUDSOPGAVE3 Van de redactieARTIKELEN4 Dankbaar8 Interview met Nelleke Odekerken12 De belofte14 Wie we werkelijk zijn16 Crisis of kansRUBRIEKEN7 Column Niek Zervaas15 Column Annemarie van Unnik20 De principes oefenen – principe 1122 Lezers, van hart tot hartBOEKEN, KAARTEN, FILMS EN CD’s15 Mandala kaarten24 De Maria Magdalena Code24 Gebedenboek25 Wat uw kat van u vindt26 Je weerstand tegen liefde loslaten26 Langs de regenboogEN VERDER3 De appelboom5 Een oud indiaans verhaal6 Gedicht – Schapen aan de dijk11 Samen in kist21 Gedicht – Even23 MeditatieHET HARTActiviteiten, AH-Groepen, CD-Lijst, enz.Veel gebruikte termen en afkortingenAH - Attitudinal Healing: het helen van jeinnerlijke houding, ECIW - Een Cursus inWonderen: boek waaruit de principes vanAH stammen, Facilitator - iemand die hetgroepsproces vergemakkelijkt.Uitleg verwijzing citaten: p. 109,Aanhangsel ECIW.De dankbaarheid blijft.Pagina 8.De belofte. Pagina 12.Crisis of kans. Pagina 16.Kopij: Geregeld hebben we plaats voor bijdragen van lezers over (hunervaringen met) Attitudinal Healing en/of Een Cursus in Wonderen. Typeenredactieaanwijzingen worden op verzoek toegezonden. Teksten kunnendoor de redactie ingekort en/of geredigeerd worden. De redactiestelt zich niet verantwoordelijk voor de ingezonden artikelen. Plaatsingdaarvan betekent niet automatisch, dat de redactie achter de inhoudvan het artikel staat.© Stichting Centrum voor Attitudinal Healing. Geen overname zonder schriftelijke toestemming.Foto omslag & achterpagina en pagina 15 rechts: Els Thissen; Foto pagina 3 boven, 4 & pagina2 van Het Hart: Clea Betlem; Foto pagina 3 beneden: WxMom – www.flickr.com; fotopagina 8: Lei Philippen; Foto pagina 11: Boukje Grashuis; Foto pagina 12: Daniele Romagnoli– www.flickr.com; Illustratie pagina 3 van Het Hart, pagina 20 & foto pagina 15 links enpagina 22: Annemarie van Unnik; Foto pagina 16: mvmacke2006 – www.flickr.com; Illustratiepagina 18: Christian23 – www.flickr.com; Tekening pagina 23: Janny Buijs....VAN DE REDACTIEDankbaarheid is in hetdagelijks taalgebruik vanveel mensen niet directeen positief woord. Daarkwam ik achter toen iker op internet naar gingzoeken. Het is zoiets als‘dank verschuldigd zijn’.Alsof je altijd meer vaniets of iemand wilt als jeje dankbaarheid uit. Maarwat wil ik meer van dezedag dan dat-ie er is?Deze definitie van dankbaarheidmoet een vergissing zijn. Ik ben zeer dankbaarvoor de burn out die mij vorig jaar ten deel viel, omdatdie mij ongelooflijk veel verder heeft gebracht. Maar omnou te zeggen dat ik er per se méér van wil, nou nee,dat bedoel ik ook weer niet. Hoewel ik weet dat eenvolgende periode van ‘crisis’ mij ook weer behulpzaamzal zijn.Waar zou je eigenlijk niet dankbaar voor zijn? NeemDe appelboomVanmorgen werd ik wakker. Ik had een onaangenaamgevoel, een kleine knoop in mijn maag.Was het gisteren inderdaad wel zo goed gegaan? Hadik niet enorme fouten gemaakt door te handelen zoalsik had gedaan? De twijfel had me flink te pakken.Wat was ik toch arrogant te denken dat als ik watwil, ik dat ook daadwerkelijk kan!Ik ging naar buiten met mijn ziel onder de arm omtot mezelf komen. Ik zag de appelboom en bedachtme dat mijn tevredenheid van gisteren puur kwamdoordat ik in staat was geweest mijn innerlijke leidingte volgen. Zonder te plannen of af te dwingenvertrouwde ik erop dat wat ik doe goed is en dusalleen maar goed uit kan pakken. Wetend dat dedingen niet van mij komen, maar door mij, vanuitde verbinding met het Goddelijke.Net als de appelboom bezield is, leeft en bezig is methet maken van prachtige appels zonder zich druk temaken of ze wel geplukt gaan worden. Misschienvallen en verrotten ze wel. Dat maakt voor de boomen voor de appels niets uit. Er zit een vermogen ofeen talent in die boom om appels te maken en datdoet hij. Vol vertrouwen op de goede afloop. Ofnou gewoon eens deze dag. Lekker geslapen of vannachteindelijk dat boek uitgelezen? Vanochtend genoten vanstromend water, je boterham? Voelde je dankbaarheidover de zon of over de regen op de droge tuin? Wiedagelijks leeft met een dankbaar hart traint haar of zijnanti-aanbak-geest.Neem nou Nelleke Odekerken, die dankbaar was voorde kanker die haar vrij heeft gemaakt van alle angst. Indit blad een interview met haar over wat de diagnose‘terminale kanker’ met haar deed onder de titel De dankbaarheidblijft. Daaraan voorafgaand een artikel van ElsThissen over wat een dankbaar hart teweegbrengt. EnFrans Kok over de economische crisis die er gaande is.Hij vraagt zich af of er werkelijk sprake is van een crisisof dat het een kans is. Hans de Rijke vertelt over de wegdie hij ging om de woorden Parkinson en dankbaarheidin één zin te krijgen, Rita Cornegge ging op bezoek bijhaar zus, Els Thissen bespreekt principe 11, en Annemarievan Unnik sprak weer met een van onze lezers: Janny Buijs.Als dank aan u als lezer vindt u in dit blad een mandalakaartals cadeautje van ons. U kunt er verderop meerover lezen. Wij voelen ons dankbaar dat u abonnee bent.Boukje Grashuisnee, misschien dat niet eens… Die appel komt doorhem en dus is het goed. Wordt de boom omgezaagd,dan legt hijzich daarbij neer. Volvertrouwen? Nee,het gaat nog dieperdan vertrouwen. Deboom is bewustzijn,de boom is, eenbewustzijn gemanifesteerdin de vorm.Het geschreeuw vanmijn opstandige egovanmorgen, de ruis inmijn hoofd, had meeven in zijn greep totik de appelboom zag, de verbinding voelde en zijnonuitgesproken boodschap kon verstaan. Ik hervondmijn rust.Die zomer gaf de boom niet één appel…!Leneke van der Velde2...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 3

Dankbaarheid is de weg naar vrede. Els Thissen laat zien waarom.DankbaarEls ThissenWe kunnen niet bepalen wat er om ons heen gebeurt, we kunnen welbepalen hoe we ermee willen omgaan, met welke houding we water gebeurt tegemoet willen treden. Als dat een houding is waarmeeje je bezeert aan de dingen die op je pad komen, dan is het misschientijd voor iets anders.Attitudinal Healing geeft ons 12 principes voor het helen van onzeinnerlijke houding. Principe 8 is er één waar we onze tanden op stukkunnen bijten en waarmee we kunnen blijven oefenen. Het principezegt: ‘We kunnen er bewust voor kiezen van binnen vredig te zijn,wat er ook maar buiten ons gebeurt’. Ik hoor mensen regelmatigzeggen dat ze het spoor bijster zijn, voor ze het idee hebben dat eriets te kiezen valt. Iets in hen gaat er al eerder met hen vandoor.Wat is het dat ons wél op het spoorvan die keuze kan zetten? Of wat ishet dat ons daar zelfs aan voorbij kanlaten gaan? Wat kan ons op het spoorzetten van een lichter en vreugdevollerleven?Paul Ferrini, Gangaji en ook minderbekende schrijvers, wijzen ons op dehelende effecten van dankbaar zijn.‘Dankbaarheid’ of ‘dankbaar zijn’ iseen middel dat ons naar een ervaringvan meer ruimte en vrijheid brengt.Ook zijn er oefeningen die ons opde weg van dankbaarheid kunnenzetten, zoals het bijhouden van eendankbaarheidsschrift. Dat gaat alsvolgt: schrijf elke avond (minstens)vijf dingen op waar je die dag dankbaarvoor bent (geweest). Dat kunnengrote of kleine dingen zijn. Het kande geboorte van een kind zijn, of ietswat we als vanzelfsprekend zien, zoalsvogels die overvliegen. Of een persoondie vriendelijk groette op straat.Waar het in wezen om gaat, is dat dedingen die gebeuren ons opvallen endat we zicht krijgen op onze houdingdie we hebben ten opzichte van water op ons pad komt.In de gevangenisJaren geleden begeleidde ik in degevangenis een wekelijkse AH-groepmet als deelnemers langgestraftegedetineerden. Op een nacht kreeg ikhet idee de mensen van de groep tevragen elke week iets op te schrijvenwaar ze dankbaar voor waren. Methet schriftje onder de arm toog iknaar de gevangenis. In de groep gekomenmerkte ik dat ik het moeilijkvond om het idee te opperen. Degedachte was dat ze me helemaal gekzouden vinden. Toen ik schoorvoetendhet idee naar voren bracht, riepeen van de deelnemers, terwijl ik nogniet uitgesproken was: ‘geef maarhier dat schrift, ik begin wel!’Dankbaar overhandigde ik hem hetschrift en iedereen schreef vanaf datmoment elke week iets op waar hijdankbaar voor was. Daarna las hijhet aan ons voor. Als het voor eendeelnemer te moeilijk was om in hetNederlands te schrijven, deed hij dat in zijn eigen taal.Een ander vertaalde het dan voor ons. Als iemand nietkon schrijven, dan schreef een ander het voor hem op.Elke week lazen we een stukje terug en schreven we ernieuwe dingen bij. Telkens verbaasde ik me over wat ernaar voren kwam. Over de dankbaarheid voor een kaartvan een vriend of vriendin, voor bezoek, maar ook voorhet feit dat iemand achter de tralies zat zodat hij geenEr kan altijd iets gevonden wordenom dankbaar voor te zijnnieuwe misdaden meer kon en hoefde te plegen.Of de NSB-man die ik in de televisiedocumentaire‘Nooit meer Laf’*, hoorde zeggen dat hij dankbaarwas door een verzetsman in zijn been te zijn geschoten,waardoor hij vanwege die verwonding nooit oppatrouille kon en mensen neerschieten.Duidelijk is dat, onder welke omstandigheden weook verkeren, er altijd iets gevonden kan worden omdankbaar voor te zijn. Die redenen om dankbaar te zijn,zijn voor anderen misschien niet meteen te herkennen.Maar wonderwel wel voor degene die er middenin zit,als hij of zij ernaar op zoek gaat.Een oud indiaans verhaalEen oude Cherokee indiaan geeft zijn kleinzoon onderricht over het leven.‘Binnen in me is een gevecht gaande,’ zegt hij tegen de jongen.VHTH, jrg.3 nr. 3Het ware gebed is pure communicatie,is danken en dank ontvangen,is wederkerigheid,is uitwisseling van vreugdeen dank met onze Schepper.Marrigje DijksmaKankerSoms zie je dat ook bij mensen die te horen krijgendat ze kanker hebben. Het lijkt of de onbelangrijkheidvan alle, niet essentiële dingen helder wordt endat deze naar de achtergrond verdwijnen om ruimte temaken voor de essentie. Het lijkt alsof vrede ruim baankrijgt. Daarin blijkt zich dan een enorme dankbaarheidvoor alles te ontvouwen. Voor alles wat er is en vooralles wat er niet is.Ik heb dat onlangs zien gebeuren bij een lieve vriendindie te horen kreeg dat ze kanker had in een terminaalstadium. Vrede daalde over haar neer en is gebleven.Er was connectie met een diepe dankbaarheid. Daar-‘Het is een afschuwelijk gevecht tussen twee wolven. De ene wolf is slecht - hij bestaat uit woede,jaloezie, verdriet, spijt, hebzucht, verwaandheid, zelfmedelijden, schuldgevoelens, wrok,minderwaardigheid, leugens, valse trots, superioriteit en ego.De andere wolf is goed - hij is vreugde, vrede, liefde, hoop, kalmte, nederigheid, vriendelijkheid,welwillendheid, medegevoel, vrijgevigheid, waarheid, compassie en geloof.Binnen in jou woedt dezelfde strijd - en datzelfde geldt voor ieder mens.’De kleinzoon denkt daar enkele ogenblikken over na en vraagt dan aan zijn grootvader:‘Welke wolf zal het gevecht winnen?’De oude Cherokee glimlacht en antwoordt eenvoudig:‘Degene die je voedt.’4...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 *In Nooit meer laf, Geertjan Lassche...van hart tot hart... 5

door zag ik dat relaties in haar omgeving heelden. Enik merkte dat ik daarover een eindeloze dankbaarheidvoelde. Zo kan elke situatie, hoe treurig hij er ook lijktuit te zien, voor innerlijke heling zorgen.De Cursus heeft veel verwijzingen naar dankbaarheid enspoort ons regelmatig aan dankbaar te zijn. BijvoorbeeldLes 123, die als koptitel heeft ‘Ik dank mijn Vader voorZijn gaven aan mij’. We worden er daar aan herinnerddankbaar te zijn voor alles wat we gewonnen hebben.En wat we gewonnen hebben is, zo wordt ons in de lesvan de Cursus beloofd, veel meer dan wij doorhebben.Juist het dankbaar zijn brengt ons in contact met alleswat we gewonnen en ontvangen hebben en daardoorkan dat werkelijk tot ons besef doordringen. Zoals dievriendin met kanker, die zich door die dankbaarheidrealiseert wat een onmetelijk verschil er is tussen hoe zenu in het leven staat en hoe ze dat eerder deed.Dankbaarheid geeft ons de gelegenheid onze blik van dematerie en de vergelijkingen weg te wenden en open testaan voor alle gaven en hulp, en het besef van eenheid.In les 195 worden we eraan herinnerd dat zolang we dewereld ‘verkeerd’ bekijken, we de les van dankbaarheidmoeilijk of niet kunnen leren. En dat ‘verkeerd’ bekijkenvan de wereld is vooral gebaseerd op de valkuil vanhet vergelijken van anderen met mezelf.voor vader of moeder. Daar liggen vaak flinke verwijtenaan ten grondslag. Soms zijn de situaties waarin ze alskind verkeerden ook niet bijzonder rooskleurig of misschienwel ronduit slecht te noemen. Ze zien zichzelf alsslachtoffer van hun ouders.Het kan een opluchting zijn te zien dat het dát was water gebeurde en dat ze daar als kind niets aan kondenJe versterkt waar je je aandachtop richtdoen. Maar we redden het niet om met een slachtofferhoudingeen vredig leven te leiden. Dat vraagt eenandere instelling, een andere houding. Als we die nietweten te vinden, wordt het eerder een leven van lijden.Waar het idee van slachtofferschap voorop ligt kan geendankbaarheid, hoe weinig ook, gevonden worden.Het wonderlijke is tegelijkertijd dat als ik mensen vraag:‘wil je dat ik je zie als slachtoffer van je verleden, of alsheel mens?’ dat dan 99,5% direct antwoordt met ‘als heelmens!’ En die halve procent besluit, in elk geval tot nutoe, voor het einde van de workshop dat ze ook als heelmens gezien willen worden. Dat is voor mij de indicatiedat we in wezen weten, dat we in onze essentie, in onzeheelheid, gezien willen worden.VHTH, jrg.3 nr. 3Herken de gedachtedie aan het lijden vooraf gaaten onderzoek hem.Elk lijden komt voort uit het vasthoudenaan onware gedachten.Byron Katiedan zoeken we naar iets basaals. Iets dat niet te ontkennenis, zelfs al zou iemand dat willen. Dat is bijvoorbeeld hetgegeven dat een moeder het kind heeft gebaard, dat ze datheeft gedragen en doorstaan. Dan werken we met de zin:‘Dank je dat je mij geboren hebt (laten worden).’Dat is meestal het moment dat de connectie wordt hersteld,dat er een nieuwe ruimte wordt ervaren. Dan kaner gebogen worden. En in die simpele buiging wordtcontact met mildheid gemaakt, waardoor de deur naargevoelens van dankbaarheid wordt geopend. Hoe kleinook, het is een nieuwe richting die is ingeslagen en defocus verlegd is, weg van de wrok en verwijten naar eennieuw perspectief. En, zoals al eerder gezegd, waar weop focussen dat wordt vergroot.DankbaarDankbaarheid wordt in de wereld vaak verward met schuldgevoel.We hebben iets gekregen wat goed bedoeld is, dusmoeten we dankbaarheid tonen door snel iets terug te geven.Dankbaarheid met de ogen van het hart is van een andereorde. Dankbaarheid vult ons hart met liefde en vreugde. Hetheeft niets te maken met iets ontvangen uit de materiëlewereld. Het is een overweldigend gevoel dat zich net alsliefde wil uitbreiden.C O L U M NFamilieopstellingenBij het begeleiden van familieopstellingen kom ik metzekere regelmaat tegen dat er deelnemers zijn die enerzijdsaangeven te willen vergeven en vrede ervaren enanderzijds zeggen pertinent te weigeren om te buigenSchapen aan de dijkEenzelvig staan ze samen aan het hekals in de avond wij de dijk bestijgen.De hond mijn goede herder hijgt,ze zou ze willen drijven.Een wollen wand die kijkt en zwijgt.Wij voelen meer dan dat we zienin ’t duister hun aanwezigheid.Zijn ze gelukkig daar te zijn?Ze zijn.Anita KosterWat te doen met onze verwijten?Wrok en verwijten die we jaren koesteren, zijn vaakmoeilijk los te weken of te ontmantelen. We vertellen deverhalen die daarbij horen in onze gedachten aan onszelfen (soms) ook aan anderen. Daarmee bevestigen enversterken we ze. Het gaat niet om de vraag of het ‘goedof fout’ is als we dat doen. Het gaat vooral om inzicht inhet principe waarlangs dit werkt.De Cursus zegt dat je versterkt waar je je aandachtop richt. Dat is precies wat er gebeurt als ik wrok enverwijten heb en die, door mijn focus daarop, in standhoudt. Daar raakt dankbaarheid totaal uit zicht.Als ik een andere ervaring wil dan die ik tot nu toegehad heb, vraagt dat een anders omgaan met en eenandere houding van mij naar de dingen die er gebeurdzijn in mijn leven.Jampolsky vat dat samen in de titel van zijn boek Veranderje denken, verander je leven. Een andere houding leverteen andere ervaring. En een andere ervaring geeft mijeen totaal nieuwe blik op mijn leven.Bij familieopstellingen zie je dat representanten, die voormensen staan die sterke verwijten naar hun ouders hebben,deze ouders vaak niet herkennen. Ook gebeurt het,als degene voor wie de opstelling gedaan wordt in hetveld komt, dat deze dan zegt: ‘Ik weiger te buigen’.Op zo’n moment wordt gezocht naar waar wel aansluitinggemaakt kan worden. Als we niets kunnen vinden waaroveriemand dankbaar is in relatie tot zijn of haar moeder,Totaal dankbaarAls we werkelijk op een andere manier in het levenwillen staan, kunnen we de uitnodiging van les 195 vanECIW volgen, die zegt: ‘Liefde is de weg die ik in dankbaarheidga’.Als we stoppen met vergelijken, plukken we daar onmiddellijkde vruchten van, ‘Want haat is vergeten wanneerwe vergelijkingen naast ons neerleggen’ (Wd1.195.8:2).Dan rest er niets als blokkade voor het ervaren van vredeen zullen we totaal dankbaar zijn.En, verbazingwekkend of niet, aangezien ik alleen maarmezelf kan kruisigen, kan ik ook alleen maar mijn eigendankbaarheid oogsten. ‘De wereld moet jou dankbaarzijn wanneer je haar bevrijding schenkt van jouw illusies.Maar jouw dank komt ook jou toe, want haar bevrijdingkan alleen de jouwe weerspiegelen. Jouw dankbaarheidis alles wat jouw geschenken nodig hebben om deblijvende gift te zijn van een dankbaar hart dat voor altijdbevrijd is uit de hel’ (Wd1.197.3:1-3).En, zegt de les verder, of dat wat je geeft in de vormaanvaard wordt of niet door de ander, dat maakt helemaalniet uit, want ‘Er is in zijn denkgeest een deeldat samen met de jouwe dankzegt aan jou. ... Ze zijnontvangen waar ze gegeven zijn. In jouw dankbaarheidworden ze universeel aanvaard en dankbaar erkend doorhet Hart van God Zelf’ (Wd2.197.4:2 &4-5).Dankbaarheid maakt nederig, dat is een woord dat meestalverkeerd begrepen wordt. Nederigheid is hemels. Weet dathet een en hetzelfde is als liefde, want daar komt het vandaan.Als je vanuit liefde leeft, ligt dankbaarheid en nederigheidvoor het oprapen. Het is groots en meeslepend. Iedereendie dit zo ervaren heeft zal dat bevestigen.Onze persoonlijkheid schopt tegen deze woorden. Nederigheidbetekent dan minder zijn dan iemand anders. Iemanddankbaar zijn voor zijn gunsten.Leer nederig en dankbaar te zijn met de ogen van het hart enje zal in vrede en vreugde alles ontvangen wat het leven jeaanbiedt. Weet dat dankbaarheid een groot geschenk is vanleven met een open hart.Niek ZervaasWaar het in essentie op neer komt is dat de effecten vandankbaarheid altijd voelbaar zijn, namelijk door onszelf.Daarnaast wordt dankbaarheid altijd ontvangen, ofmensen zich dat bewust zijn of niet. Er is een deel vandie ander, dat samen met mijn deel, deel uitmaakt vaneenheid en dat niet anders kan dan in eenheid delen indankbaarheid. En waar wij helen, helen we nooit alleen.Het is aan ons om daar volkomen op te vertrouwen,terwijl wij ontvangen wat een dankbaar hart teweegbrengt. •De6...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 7

I N T E R V I E W M E T N E L L E K E O D E K E R K E NNelleke OdekerkenGeboren te Elsloo, Limburg op 24 juli 1951.Overleden te IJzeren op 2 april 2009.Jarenlang nam Nelleke Odekerken deel aaneen AH-groep in Zuid-Limburg. Naar aanleidingvan fysieke klachten kreeg ze dediagnose ‘u bent terminaal en hebt nog enkeleweken tot maanden te leven’. ElsThissen sprak vijf weken na de diagnose methaar over haar ervaringen en inzichten.Els Thissen‘Ik ben 57 jaar en zou 58 kunnen worden in juli, als ikhet haal. Ik heb een vrij agressieve vorm van maagdarmkanker.Dat is wat de doktoren zeggen. En als iknaar mijn buik kijk lijkt het heel reëel. Doe ik dat niet,dan denk ik dat het goed met mij gaat. Ik heb nu anderhalvemaand niet gegeten en merk dat mijn energie wegis. Mijn darmen groeien dicht. Ik drink wat limonade eneen laxeermiddel. Ik heb een darmverstopping gehad enhoop dat niet meer mee te maken.’Hoeveel jaar heb je AH en ECIW gedaan?‘Ik heb de Cursus gekocht toen die in het Nederlandsuitkwam. Ik kreeg er een boekje bij waarin stond dat jijeen inleiding gaf bij jou thuis. Ik kwam binnen met mijnhoofd aan de grond. Wat was ik zielig, hahaha... Ik zatdiep in de slachtofferrol. Het was ik in m’n eentje tegende boze wereld.’Wat hebben AH en de Cursus voor je gedaan?‘De Cursus heeft me eerst veel hoofdbrekens gekost.Ik dacht: “ik ben te dom om dat allemaal te begrijpen,die ingewikkelde zinnen”. Toen ben ik met de lessenbegonnen. Daar staat: “je hoeft het niet te begrijpen,alleen maar te doen”. Dat was een hele geruststelling!Die lessen bij jou hebben erbij geholpen om te lerenhet op een andere manier te zien. Dat heeft voor mijécht gewerkt, de wetenschap dat ik de keuze heb. Ikzit nu zo’n 10 jaar in de AH-groep en was een trouwebezoeker.’Mijn denkradio staat uitWeet je nog wat je eerste innerlijke reactie was toen je dediagnose kreeg?‘Ja. Het was 26 januari 2009 en de gynaecologe zei:“We hebben het biopt onderzocht en het is maagdarmkanker.Dit is niet de primaire tumor maar eenDe dankbaarheid blijft!uitzaaiing”. Ik werd licht in mijn hoofd en dacht: “nuga ik van mijn stokje”. Daarna werd het ontzettendrustig. Dat is gebleven en daar ben ik zielsdankbaarvoor. Het lijkt op een rust die ik af en toe ervaren hebin een meditatie. Mijn denkradio staat uit. Het is stil enruimtelijk van binnen. ‘s-Nachts lig ik soms wakker.Dan komen er gedachten over mijn eindtraject. Dandenk ik aan principe 5 van AH: “Nu is de enige tijddie er is en elk moment is bestemd om te geven” envraag ik mezelf “wat kan ik nu aan mezelf geven?” Datis telkens weer in het Nu blijven. Dan komt die rustterug. Een paar keer ben ik bang geweest en ik merkdat het overgaat. De rust blijft, behalve als ik misselijkben. Het lichaam eist op zo’n moment veel aandachtop. Dan is het klussen en dat wordt gevolgd door degedachte: “Ook dit gaat over!”’Is er verschil in je innerlijke leefwereld van vóór en ná dediagnose?‘Ja, er is een groot verschil. Nu ben ik gefocust. Opmezelf, op mijn stilte. Eerst was ik bezig met wat ik nogmoest doen. Nu leef ik bij de dag. Dat bevalt me goed enis hetzelfde als in het Nu blijven. Als ik bij het overstekenonder een strontkar van een boer dood was gebleven, zatik óók in de shit. Maar dan had ik dit interessante trajectniet gehad. Ik beleef de pure eerlijkheid van mensenzonder dat iemand zich gekwetst voelt. Ik zeg nu tegenvisite dat ik moe ben. Eerder zou ik dat niet zeggenomdat ik bang was dat mensen zich afgescheept voelden.Nu pikt iedereen dat en durf ik het te zeggen. Ik benniet meer bang en heb niets te verliezen.Alles wat er gebeurt, voel ik als een bonus. Mijn familiedie jarenlang is weggeweest komt nu terug. Ik was hetzwarte schaap doordat ik een beslissing nam die nietbegrepen werd. Nu komen een broer en zus helemaalvan hun woonplaats naar mij fietsen. Er gaat iets openbij anderen en bij mij. Ik ben eerlijker en merk datanderen dat fijn vinden. Ik denk vaak aan de vraag dieje regelmatig in de groep stelde: “wat wil je het liefst,dat mensen quasi beleefd of eerlijk zijn?” Ik zie nu dat ikliever wil dat zij en ook ik eerlijk zijn.’Had je dit proces liever willen missen?‘Nee, ik vind dit interessanter dan onder een strontkarkomen. Ik maak dit liever mee dan dat ik tachtig wordtzonder al deze ervaringen en inzichten. Het brengt mijen mijn gezin innerlijke vrede en harmonie. De strijd isvoorbij.Ik voer ook geen strijd met de kanker. In het begindacht ik nog beter te worden. “Als ik maar visualiseeren focus” hield ik mezelf voor. Ondertussen groeidemijn buik door. Toen dacht ik: “dat is blijkbaarmijn weg niet” en mocht ik daarmee dealen. Je kuntwel een fysiek wonder verwachten, maar het échtewonder is al gebeurd. Dat is een wonder op geestelijkniveau.’De koningin-moeder heft het glasWat is je grootste “shift in perception” (andere manier van kijken)?‘Dat ik nu naar mezelf kijk en me afvraag: “wat wil íkeigenlijk?” Ik was zo bezig met het kijken naar anderenen me dienstbaar op te stellen. Met dienstbaarheid isnatuurlijk niets mis, maar ik vergat mezelf daarbij. Hetis niet dat ik daarom een slachtoffer ben. Het was eenkeuze die ik toen maakte. Nu kijk ik eerst naar wat ikzelf wil. Ik lig in bed en alles gebeurt om me heen. En ikkan het nog hebben ook. De koningin-moeder heft hetglas en vraagt om limonade hahaha... Opeens draait hetom mij, vooral bij mezelf!’Wat raad je mensen aan die horen dat ze kanker hebben of datze doodgaan?‘Dat zou ik niet weten. Ik denk voor mezelf dat er nietsmis is met doodgaan. Ik ga iets eerder dood dan gemiddelden mijn omgeving prettig vindt. Als ik AH niet hadgedaan en niet elke week had geoefend in het maken vande keuze hoe ik tegen de dingen aan wil kijken, dan hadik deze rust nooit kunnen vinden. Dus als ik iets moetzeggen dan is het: “ga nu alvast werken voor als het uur-U daar is”. Zodat je bagage hebt om ermee om te gaan.Ik heb nu de pay off van al die jaren werk en daar ben ikhéél dankbaar voor.Ik kwam de AH-groep binnen als een “jankvel” (huilebalk),in een diep drama. Dat was een patroon. Door deloop der tijd heen is dat janken gebleven, maar ik zag hetmezelf doen en ik moest erom lachen. Sinds de diagnoseheb ik niet meer moeten janken. Soms zijn er een paartranen. Bijvoorbeeld op het moment dat ik me realiseerdat ik mijn passie, muziek maken, moet loslaten. Ik speelin een groep en gisteren kon ik dat voor het eerst nietmeer en speelde iemand anders de partij die ik altijdHet echte wonder is al gebeurd!speelde. Maar ook dat gaat over.’Hoe ben je in je leven met je passie omgegaan?‘In mijn jeugd heeft muziek me geholpen in mijn situatie.Tegen alle verdrukking in en zonder vooropleidingben ik naar het conservatorium gegaan. Het heeft metpassie te maken dat het me gelukt is, want ik wilde hetécht. Daarna kreeg ik een gezin en heb ik de muziekverwaarloosd. In die tijd dacht ik dat andere dingenbelangrijker waren en tegelijkertijd dacht ik dood tegaan tussen deze vier muren. Ik had niet eens in de gatendat ik mijn passie verwaarloosde. Wel wist ik dat ik teweinig muziek luisterde en speelde, maar ik had allerhanderedenen waarom dat niet kon. Zo redeneerde ikhet weg. Tot er op een dag een panfluitiste voor de deurstond en vroeg of ik haar wilde begeleiden. Sinds dietijd, zo´n 14 jaar nu, schrijf ik weer begeleidingen uit enspeel ik weer.Die panfluitiste speelt prachtig en gepassioneerd. Je ziethaar zeker bij de crematie. Met de ogen dicht beweegthet alle kanten op. Ik geniet er telkens van. Wespeelden ooit in een zaal met een podium. Zij speeldeeen aantal Doina’s. Dat zijn klaagliederen. Opeensstond ze met haar ogen dicht drie centimeter van derand van het podium. Toen heb ik geroepen: “Straksval je een meter naar beneden! Ogen open en weerterug!” haha…’Zijn er moment in je leven waar je bewust niet koos of wel?‘Ja, ik kan zien waar ik niet koos. En een enkele keerheb ik wel een keus gemaakt. Maar dan moest ik zoongelofelijk met de rug tegen de muur staan, dat ik echtgeen kant meer op kon. Ik ben daarin heel hardnekkiggeweest.’Stel dat je fysiek wonderbaarlijk zou genezen, zou je daar danweer naar terug gaan?‘Nee, dat kan niet meer, dat heb ik achter me gelaten.Dat is een duidelijke levensles geweest. Maar als goede8...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 9

VHTH, jrg.3 nr. 3Ik ervaar mijzelf als absolute schoonheid,als verbazingwekkend liefdevol,als werkelijk niets.Daar bedoel ik mee:Ik besta niet zonder onze mening over mij.Byron Katiekatholiek gaat dat zo. Dan ben je dienstbaar. Dan komteerst de kerk, dan je familie, je oma en je tante en nogeen hoop andere mensen. En daar achteraan komt“door mijn schuld, door mijn schuld en Heer ik benniet waardig.” Daar achteraan kom ik. Zo’n opvoedingheb ik gehad. Mijn vader was heiliger dan de paus!Haha..’Niets meer te verliezenHeb je iedereen en alles vergeven?‘In eerste instantie zeg ik “Ja”. En ik wil er even overnadenken. “Ja”, ik kan er volmondig “Ja” op zeggen!Een van mijn zussen durfde niet te komen en komt tochnu zaterdag met mijn broer mee. Dat vind ik dapper.Ik zie nu hoe ze haar best heeft gedaan. We probeerdenals kind te overleven in onze situatie. Ik kan ook voelendat het met een van mijn broers, met wie ik het eenen ander heb doorgemaakt in mijn jeugd, afgesloten is.Mocht hij nog komen voor ik dood ben, dan zal ik tegenhem zeggen wat het voor mij betekende hoe hij met mijis omgegaan. Ik heb niets meer te verliezen. Daar maghij zijn verantwoordelijkheid voor nemen. Ik neem demijne. Ik heb het toegelaten tot ik wegliep. En dat wasvrij laat. Daarna heb ik het nog vaak herhaald in mijn gedachtenen verhalen. Vooral ook in de AH- en Coursegroep,tot het bij mij stopte.Ik merkte dat ik minder last had met mijn vader enmijn broer dan met mijn moeder. Want die stond erbij,heeft het gezien en ontkend. Daar heb ik de grootsteklus aan gehad. Toen mijn innerlijke relatie met mijnmoeder “goed” was, was het met de rest van de wereldook goed. Naar aanleiding van een liedje in een van decursussen is er iets bij mij naar binnen gezakt en heb ikeen bedankkaart aan mijn moeder gestuurd voor wieen wat ze is. Ik had haar 20 jaar niet gezien. Toen dekaart in de brievenbus zat werd ik bang. Ik heb gezweeten het was alleen maar angst. Later ben ik met eenenorme bos bloemen bij haar op bezoek gegaan. Zeherkende me in eerste instantie niet. Na 20 minutenvroeg ze: “Wie ben je eigenlijk?”. Daar kon ik gelukkigom lachen. Mijn broer vertelde me dat mijn moederhet vreselijk heeft gevonden dat ze me niet meteenherkende.Door deze hele toestand heelt mijn eigen gezin en hetgezin waar ik uit kom. Althans voor wie dat wil. Hetheeft een wonderbaarlijke werking als ik niet meerbeschuldig. Ik merk dat anderen en ik zelf niet meer deneiging hebben om in de verdediging te schieten.Ik ben ervan doordrongen, nu ik zie hoe ik geworsteldheb in mijn onwetendheden, dat iedereen z’n stinkendebest doet. “Het is allemaal liefde en soms ziet het er watrottig uit,” zeg jij weleens. Ik had de interpretatie dathet er rottig uitzag en kon de liefde er niet in herkennen.Als ik nu zie welke berichtjes, kaarten en brievenik krijg, ook van mijn familie, dan is dat ongelofelijken adembenemend. Sommige mensen van wie ik nietsverwacht zijn er en sommige mensen die ik wel verwachtontbreken. En het is helemaal prima.Mijn zus was wat onthand en vroeg: “wat moet ik nuen hoe gaat het dan?” en ik kon zeggen: “doe wat goedvoor je voelt, dan voel jij je vrij en ik ook”. Toen washet goed.Het heeft een wonderbaarlijkewerking als ik niet meer beschuldigIk probeer mezelf nu met prana, met licht, te voeden enik voel me nog steeds goed. Mijn stem klinkt nog goed.Ik val wel af. Als mensen me zien, schrikken ze, wantaan mijn stem door de telefoon hoor je niets. Ik ben nogsteeds erg helder.Ik heb al die jaren hard gewerkt met AH. Als ik dat nietgedaan had dan was ik nu in paniek geraakt. Eerst hebik kleine dingen omgezet. Toen kwamen er serieuzerezaken waar ik anders tegenaan ging kijken. Deze fysiekeziekte die ik nu heb, wordt door veel mensen als eengroot ding gezien en ik merk dat ik het nu ook kan. Ikweet niet of me dat zonder die oefening was gelukt. Er isgewoon geen angst.’Byron Katie zegt ‘zonder keuze geen angst’.‘Dat heb ik altijd in een volle winkel. Dan wil ik koekjesen er ligt zoveel, dat ik niet weet wat te kiezen. Daarkrijg ik ADHD van, hahaha…’Wat is nog belangrijk om te zeggen?Voor mijn gezin wil ik dat ze in harmonie doorgaan.Maar dat is niet in mijn hand. Ik had in de planning om93 jaar te worden en het loopt anders. Ooit ben ik eendankbaarheidsschrift begonnen en moest ik nadenkenwaar ik dankbaar voor was. Nu kan ik alleen maar denken“Goh… wat ben ik dankbaar!”Er komen gedachten op en de dankbaarheid blijft.’ •Nelleke overleed in de vroege ochtend van 2 april 2009.Samen in kistTerwijl ik sta te koken vraagt Eva van vier jaar:‘Mama, kun jij tot honderd tellen? Doe ‘s’.Ik tel tot honderd.‘En hoe oud ben je dan als je dood gaat?’ vraagt ze.‘Sommige mensen gaan dood als ze 70 zijn, soms alsze 80 zijn en ouwe opa was wel 95 toen hij doodging.’Dat er ook mensen heel jong sterven laatik even buiten beschouwing. Je hoeft niet alles teweten als je vier bent.‘Weet je,’ zegt Eva vervolgens, ‘als je dood gaat dankomt je flat vrij en dan kan daar weer iemand anderswonen.’ Ze heeft ergens een gesprek opgevangenblijkbaar.‘Dus als papa dood gaat en jij en Levi en ik, dan kanhier weer iemand anders wonen.’Levi, die twee jaar is snapt het ook: ‘Jaaa! Papadood, mama dood, Eva dood, Levi dood!’ roept hijenthousiast met stralende ogen.Bij Eva verschijnt een denkrimpel en na een poosjezegt ze: ‘Maar dan wil ik wel bij Levi in de kist!’ ‘Jahoor, mag wel,’ knikt Levi. En tussen de happenmacaroni door verkneukelen ze zich over zoveelgezelligheid in één kist.Ik geef ze een knuffel.Zo ziet de dood er uit zonder angst. Prachtig.Boukje Grashuis10...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 11

We komen om de 14 dagen bij elkaar. Ik zitaan het hoofd van de lange tafel met hetgrote, blauwe boek in mijn handen. Zesmensen, gezeten aan de lange kanten van de tafel, doenhetzelfde.Het valt me af en toe zwaar om de Cursus vast te houden.Sinds vijf jaar ben ik in het onvrijwillige gezelschapvan meneer Parkinson en vooral de rechterkant van mijnlichaam voelt stijf en onhandig aan. Mijn rechterhandtrilt zachtjes en dat wordt steeds erger wanneer er ietsspannends gebeurt. Het is een zichtbare spanningsmeter.De belofteIk zoek in mijn linkerbroekzaknaar mijntrooststeen. Hij is zwart.Ik heb hem jaren geledentijdens een wandelingmeegenomen.Sindsdien vergezelt hijme. Soms kwijt, danweer gevonden. In deplooi van de stoel ofonderin de wasmand.Die steen is verbondenmet mijn trooster, deaartsengel Rafaël. Rafaëlbetekent immers: Godgeneest.Jaren geleden, kort nade Parkinson-diagnose,heb ik in Venetiëuren gezocht naar deRafaëlkerk. Ik was diekerk tegengekomen ineen prachtig boekje, Deengelen van Miss Garnett.In dit kleinood heefteen Engelse communisteeen ontmoetingin Venetië met eenhedendaagse variant vande aartsengel Rafaël.Ik was dat jaar in februariop wintersport inNoord-Italië. Het wasmaar drie uur rijdenmet de trein naar destad van mijn dromen.Ik verwisselde die daghet witte bergdorpjevoor een kolkende stadmet uitbundig verkledemensen, kleurige maskersen overal muziek.Een paar dagen later zouhet carnaval beginnen.Wat is genezen?Nadat ik me een paar uur had laten onderdompelen inde sprookjessfeer liep ik door straatjes die smaller enrustiger werden. Ik wist dat ik de goede kant uitging,maar vinden kon ik het kerkje niet. Ik besloot het niet tevragen, maar wandelde op vermoeide voeten mijn neusachterna. Het vinden van het kleine kerkje voelde alshet einde van een queeste. Op het Rafaëlplein stond deRafaëlkerk. Helaas werd de kerk net verbouwd en konik alleen laverend tussen steigers en hekken slinks binnenkomen. Nadat ik het stof van mijn kleren had geklopt,12 ...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009keek ik om me heen en zag tot mijn tevredenheid geenandere mensen in de ruimte. Staande voor het altaar hebik Rafaël beloofd om mijn trooststeen in deze kerk teofferen wanneer ik genezen zou zijn.Maar wat is dat, genezen? De afgelopen vijf jaar heb ikerover nagedacht.Parkinson is een struikrover die je onverwachts overvalt.Hij neemt je energie, je levenszin en je soepelheid mee.Dan laat hij zich weken lang niet zien, totdat hij op eendag weer langskomt en je maandenlang niet meer loslaat.Het is een onvoorspelbaar proces.De boodschapperstof dopamine wordt steeds minderin de hersenen aangemaakt, waardoor spiergroepenen stemmingen worden aangepakt. Dat heeft gevolgenvoor het lopen, het omdraaien in bed, voor hetschrijven, slikken en voor alles wat door spieren wordtaangestuurd. Wat de stemming betreft heeft meneerParkinson mij twee keer stevig onder water gehouden.Ik heb niet geweten dat depressiviteit zo zwaar kanwegen.HelerNa de eerste twee jaren leven met Parkinson werd hetme duidelijk dat genezen voor mij niet is: de afwezigheidvan ziekteverschijnselen.De sjamaan Alberto Villoldo opende mij de ogen voorhet begrip heling: ‘Je kunt geopereerd worden aan eenblinde darm. Dan ben je wel genezen, maar niet geheeld.Je lichaam kan nog steeds deel uitmaken van eenziek systeem. Heling vindt plaats op zielsniveau. Wanneerheling plaats vindt, kan soms lichamelijke genezingplaatsvinden, maar soms ook niet’.De Duitse monnik Anselm Grün vult hierop aan: ‘Ziektekan ons helpen onze eigen schaduwkanten onder ogen tezien. De ziekte laat ons zien wat we in ons leven hebbenbuitengesloten. Door op die donkere plekken licht telaten schijnen, kunnen we die stukken accepteren en bijons laten horen. We zijn dan heler’.Al lang voor de diagnose was er bij mij een verlangenom de wereld te helen en om verbindingen aan te gaanmet andere mensen.Ik las geboeid het verhaal van een joodse vrouw die metgetraumatiseerde bevolkingsgroepen rituelen ontwierpom beter om te kunnen gaan met pijn en verdriet vanoorlog en onderdrukking. Zij leidde een project metdeelnemers uit Rwanda, Bosnië en Armenië dat heette:‘Democratie kan niet worden opgebouwd door handenvan gebroken zielen’. Door de pijnlijke plekken tebenoemen en daar tijdens een zelfbedacht ritueel bij stilte staan werd de pijn opgelost en kon het leven weerverder gaan.Genezen is angst laten varenOndanks mijn betrokkenheid bij de wereld realiseerdeik me steeds meer, door mijn ziekte, dat mijzelf helen denr. 3 - augustus 2009belangrijkste stap was. Zoals iemand tegen mij zei: ‘Deste meer licht je uitstraalt, des te meer licht kun je op jeomgeving laten schijnen’.Ik werd enthousiast bij het lezen van de boeken van deAmerikaanse psychiater Jerry Jampolsky. In 12 principesgeeft hij mogelijkheden om anders naar de wereld tekijken. Vooral het tweede principe sprak mij aan: ‘Gezondheidis innerlijke vrede en genezen is angst latenvaren’. Want pas de afgelopen jaren realiseerde ik mehoe bang ik mijn hele leven was geweest. Ik schreef indie tijd een gedicht over 20 dingen waar ik bang voorwas. Bang voor het onweer, bang voor afwijzing, bangom dood te gaan, bang voor het lijden, bang in eentunnel. De laatste regel luidde: Alleen ben ik niet meerbang om bang te zijn. Door mijn angsten te erkennenen er licht op te laten schijnen werden ze al minder.Ik voelde niet alleen de echtheid van de woorden vanJampolsky. Hij gaf me ook allerlei praktische aanwijzingendie ik iedere dag kon oefenen. Zo observeerdeik dagenlang mijn gedrag en mijn gedachtes. Was hetuitspreken van ‘terechte’ kritiek op mijn collega verbindendof isolerend? Wil ik gelijk hebben of gelukkig zijn?Door mijn angsten te erkennenwerden ze al minderWilde ik op zondagmorgen dat die wandelaars van hetfietspad afgingen of kon ik met een glimlach er omheenfietsen?Ik kon ook korte momenten contact maken met het bewustzijndat ik geheeld was en dat het op die momentenonbelangrijk was of ik slecht of goed liep. Een verruimendinzicht door een andere bril op te zetten.Een tempelAl die tijd bestond bij mij de behoefte om mijn inzichtenen ervaringen te delen met andere mensen die zich bezighouden met heling. Met plezier las ik bij Jampolskyover het ontstaan van Attitudinal Healing groepen. Hetbezoeken van de Nederlandse website was de volgendestap.Sinds een jaar ben ik deelnemer aan een Attitudinal Healinggroep en sinds een paar maanden laaf ik mezelf meteen aantal andere mensen aan de bron zelf: Een Cursusin Wonderen. Ik ervaar de plaats waar beide groepensamenkomen als een tempel waar ik een paar uur magverblijven. Ik voel regelmatig dat ik boven mezelf wordtuitgetild. Het zijn vrijplaatsen waar ik een helende houdingkan oefenen.Mijn rechterhand trilt nog steeds, de steen zit nogsteeds in mijn linkerbroekzak, maar… hij haalt de kerkwel!Hans de Rijke...van hart tot hart... 13

H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E TWie we werkelijk zijnIk wil een ervaring met jullie delen die een regelrechtgevolg is van Een Cursus in Wonderen. Al maandenben ik aan het stoeien met het gedachtegoed en ikmoet eerlijk bekennen dat ik nog niet veel verderben gekomen. Niet zo vreemd voor iemand als ik diede materie volledig moet kunnen bevatten en nogbelangrijker, volledig moet kunnen ervaren om eenstukje verder te kunnen gaan. Ik ben daarom naarstigaan het experimenteren geslagen met wat ik uit deCursus had geleerd en ik moet zeggen, er ging eencompleet nieuwe wereld voor mij open. Ik werd mijervan bewust dat er ergens diep in mij een plekje was,waarin het ego geen invloed had. Daar heerste rust,vrede en bovenal liefde. Met vallen en opstaan leerdeik de mensen om mij heen, waar ik boos op was of diemij gekwetst hadden, daarheen te brengen en ik vroegze vergiffenis voor het feit dat ik niet gezien had wieze werkelijk waren. Een ‘geheime’ missie waarvan deander geen weet had. Tot mijn stomme verbazing veranderdede relatie met die mensen totaal. Voor mij deultieme bevestiging van wat de Cursus mij tot dusverhad geleerd.Ontmoeting met mijn zusMijn geheime missie werkte echter niet altijd endat werd pijnlijk duidelijk toen ik een paar wekengeleden in de spiegel keek en daarin ongevraagd hetgezicht van mijn oudste zus tegenkwam. Een zacht‘wordt het niet eens tijd om iets aan jullie relatie tedoen’ denderde mijn oren binnen, maar werd al sneloverschreeuwd door het gekakel van ego en zijnmanschappen. Toch was de boodschap binnengekomen,alleen slaagde ik er niet in om haar de specialekamer binnen te loodsen.De slechte relatie met mijn zus bleef me onbewusttoch dwarszitten en ik begon, uit macht der gewoonte,het fenomeen zus en ik, te analyseren. Zoalsaltijd kwam ik uit bij de conclusie, dat we als kindhadden geleerd dat we elkaars vijanden waren. Eendirect gevolg van onze problematische jeugd en hetklimaat waarin we moesten overleven. Zij als oudsteen ik als jongste met daartussenin nog vier anderen.Ik wist echter niet wat ik met de situatie aan moest,ik was niet boos op haar, voelde geen rancune of ietsdergelijks en voelde me eigenlijk alleen maar verdrietigover de slechte relatie met haar.Een dag na de kerst belde mijn zwager met de mededelingdat mijn zus in het ziekenhuis lag. Ik namde boodschap voor kennisgeving aan, vroeg naar haartoestand en wenste hem sterkte met de situatie, enging weer verder met wat ik aan het doen was. Eenpaar uur later voelde ik echter een groeiend verlangenom haar op te zoeken. En hoewel ego en zijnhandlangers me op allerlei manieren op andere gedachtenprobeerden te brengen, pakte ik de telefoonen belde mijn zwager met de mededeling dat ik mijnzus ging bezoeken. Hij was met stomheid geslagen envroeg me naar het waarom van mijn ongewone daad.Ik vertelde hem naar waarheid dat ik dat absoluutniet wist, dat de redenen me eigenlijk ook geen balinteresseerden en dat ik gewoon het verlangen voeldeom haar te zien.Wat er gebeurde toen ik haar na zoveel jaren in deogen keek is bijna niet te beschrijven. Voor de allereerstekeer zag ik mezelf in haar, zag en ervoer ik wiewe werkelijk zijn en voelde zoveel liefde voor ons allebei,dat mijn hart te klein leek. En zij voelde en ervoerhetzelfde. Alle mitsen en maren van onze slechterelatie waren volledig verdwenen, deden er op deeen of andere wonderlijke wijze volstrekt niet meertoe, waren totaal onbelangrijk. Deze ontmoeting, ditfeest van herkenning, was het enige dat telde. Wehebben elkaar anderhalf uur vastgehouden, aangekeken,verwonderd en genietend van deze hernieuwdekennismaking. We hebben nauwelijks iets gezegd endat was ook niet nodig. Mijn man en zwager snaptener niets van, ze waren getuige van iets dat ze nooiteerder hadden gezien of ervaren. Ach die lieverds zijnhelemaal in de war.Het is nu een paar dagen later en ik ben nog altijdvan mijn stuk door deze ontmoeting, die zoveel inmij heeft veranderd. Aan de ene kant ben ik verbaasd,dat ik in staat ben om zoveel liefde te kunnen voelenen aan de andere kant voelt het heel vertrouwd, alsofhet nooit anders is geweest... en dat is natuurlijk ookzo! Het bewustzijn van verbondenheid met anderenis nu groeiende en het verlangen om de mensheidmet die liefde tegemoet te treden, groeit mee. Geen‘geheime’ achterkamertjespraktijken meer maar openlijkeliefde. Tjee, als iedereen dat zou kunnen doen...mijn God, hoe zou de wereld er dan uitzien?Ik kijk naar het boek dat al maanden op me ligt tewachten en weet dat ik klaar ben voor een nieuwhoofdstuk.Rita CorneggeActiviteitenchronologisch13 september 2009, MoorveldMiniworkshop ECIW19-20 september 2009, GroesbeekFamilie- & Systeemopstelling26 september 2009, HilversumTrainingsdag familieopstelling3 oktober 2009, HeerlenFamilie- & Systeemopstelling11 oktober 2009, MoorveldMiniworkshop ECIW16 oktober 2009, HilversumFamilie- & Systeemopstelling17 oktober 2009, HilversumTrainingsdag familieopstelling24 oktober 2009, OssendrechtFam & Systeemopstel & Att.Heal.31 oktober 2009, EindhovenFamilie- & Systeemopstelling15 november 2009, MoorveldMiniworkshop ECIW20-22 november 2009, WahlwillerFamilie- & Systeemopstelling6 december 2009, AmersfoortMiniworkshop ECIW12 december 2009, HilversumTrainingsdag familieopstelling13 december 2009, MoorveldMiniworkshop ECIW27 dec’09-1 jan’10, HavelteVan oud naar nieuw;Vergeef, en je bent vrij!9 januari 2010, MaassluisFamilie- & Systeemopstelling22-24 januari 2010, WahlwillerFacilitatortraining5-7 februari 2010, WahlwillerTraining Familie- & Systeemopstelling13 februari 2010, Den HaagFamilie- & Systeemopstelling14 februari 2010, Den HaagFamilie- & Systeemopstelling27 februari 2010, MoorveldFamilie- & Systeemopstelling6 maart 2010, LottumWorkshop met Els Thissen27 maart 2010, EindhovenTrainingsdag familieopstelling3 april 2010, HilversumLandelijke Facilitatordag4 april 2010, AmersfoortMini-Workshop10-11 april 2010, GroesbeekRetreat met Els Thissen1 mei 2010, HilversumTrainingsdag familieopstellingRETRAITESVan oud naar nieuw. Vergeef, en jebent vrij!Stilte, uitwisseling, vragen: retraitedagenmet geleide meditaties, schrijfenandere oefeningen onder anderegericht op vergeven. En daarin zul je jealtijd al aanwezige vrijheid ervaren.27 dec’09-1 jan’10, HavelteZo 18-vrij 11 uur. Meeuwenveen,Meeuwenveenseweg 1-3, 7971 PK.Cursuskosten 300. Verblijf 2pk 300.RetraiteStilte & uitwisseling, vraag & antwoord.10-11 april 2010, GroesbeekZa 10–zon 16 uur. De Poort, Biesseltsebaan34, 6561 KC. Deelname 130.Verblijf 1pk 110; 2pk 100Voorjaarsretraite met sapmaaltijdenStilte, uitwisseling, vraag & antwoord,en sapmaaltijden.12-16 mei 2010, HavelteWoe 18.00- zo 11.00 uur. Meeuwenveen,Meeuwenveenseweg 1-3, 7971PK. Deelname 200. Verblijf 2pk225 (slapen & sapmaaltijden).WORKSHOPSWorkshops Familie & Systeemopstellingen‘Ja’ zeggen tegen dat wat er is! Die kansheb je in een familie- of systeemopstelling.Inzicht in de situatie en ‘ja’ zeggenvoelt als het herwinnen van je vrijheid,die er overigens altijd al was. Hetgeboortegezin, het huidige gezin, eenwerksituatie of strijdende elementen inO Ik wil deelnemen aan (naam activiteit):op (datum):O Ik bestel (titel):Van (artiest):Datum:A C T I V I T E I T E N D O O R E L S T H I S S E Neen relatie of persoon kunnen onderwerpzijn van een opstelling, waardoorpatronen en spanningsvelden zichtbaarworden. Deze aan het licht te brengen,leidt vaak tot harmonisering en genezing.Het gaat bij een opstelling niet omgoed of fout, slechts om het transparanten daardoor inzichtelijk maken van desituatie.19-20 september 2009, GroesbeekZat 10-zon 16 uur. De Poort, Biesseltsebaan34, 6561 KC. Cursus 130.Verblijf 1pk 110; 2pk 1003 oktober 2009, HeerlenZat 10-16 uur. Toon Hermans HuisParkstad. Zandweg 178, 6418 PB.Deelname 5016 oktober 2009, HilversumVrij 10-16.30 uur. Nieuw NazarethDr. Cuypersplein 7, 1222 NC,10-16.30 uur. Kosten 6024 oktober 2009, OssendrechtZat 10-16.30 uur. Abdij OLV TerDuinen. OLV ter Duinenlaan 199, 4641RM. Deelname 55 (incl lunch/thee/koffie). Opgave: info@devolksabdij.nl /0164-672546 (Er wordt ook aandachtaan Attitudinal Healing besteed.)31 oktober 2009, EindhovenZat 10-16.30 uur. Doopsgezinde gemeenteEindhoven, Da Costaweg 16, 5615NB. Cursus 60 (incl. Koffie/thee).20-22 november 2009, WahlwillerVrij 10-zon 16 uur. Arnold JanssenKlooster. Capucijnenweg 9, 6286 BA.Cursus 180. Verblijf 1pk 110.9 januari 2010, MaassluisAanmelding activiteiten e/o bestellingHandtekening:Bij aanmelding voor een workshop of training ontvangt u schriftelijk bericht vanaanmelding.Als u een bestelling doet krijgt u deze met factuur thuis gezonden. (z.o.z)14...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009H E T H A R T...van hart tot hart... 1

R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H EZat 10-16 uur. OntmoetingscentrumKoningshof, Uiverlaan 20, 3145 XN.Cursus 70 (incl. koffie/thee/lunch).Opgave: Nelly Tweehuijsen 010-5917289 – nelke2@caiway.nl13 februari 2009, Den Haag14 februari 2009, Den HaagZa / Zon 9.30-17.30 uur. Buurtthuisde Hyacint, Annemoonstr. 25. Kosten:60 per dag; 115 voor 2 dagen. (Incl.koffie/thee).27 februari 2010, MoorveldZat. 10-16.30 uur. Parochiehuis DeKollekamp, Heerenstr. 77, 6237 NC.Kosten 50. (Incl. koffie/thee).Mini-Workshops ECIWMoorveld, 10-12.15 uur. Op basis vandonatie, tenzij anders vermeld.13 september 2009, Moorveld11 oktober 2009, Moorveld15 november 2009, Moorveld6 december 2009, AmersfoortZo 14-15.30 uur. Meridiaancollege,Daam Fockemalaan 12, 3818 KG. 813 december 2009, Moorveld4 april 2010, AmersfoortIn MIC programma. Meridiaancollege,Daam Fockemalaan 12, 3818 KG.DagworkshopIn deze interactieve workshop werkenwe met kwesties die door deelnemersworden ingebracht. Een Cursus inWonderen is daarbij richtinggevend.6 maart 2010, LottumZa 10-16.30 uur. Hoofdstraat 44, 5973NG.Naam:Straat:Postcode en plaats:Telefoon:Meditatief Mandala schilderenMandala’s tekenen/schilderen is eenmanier om een reis naar binnen temaken. Het is een momentopnamevan onze innerlijke staat. In stilte latenwe ons leiden door onze intuïtie. Wetekenen de beelden die zich aan onstonen, en gebruiken de kleuren die zichaandienen. We werken met potlood,inkt en acrylverf. Om een mandala temaken hoef je niet gestudeerd te hebbenof te kunnen tekenen. Gevraagd wordtde bereidheid om open te staan voor deimpuls van het moment.27-30 mei 2010, WahlwillerDo 10 – Zo 16 uur. Arnold JanssenKlooster. Capucijnenweg 9, 6286 BA.Cursus 200. Verblijf 1pk 165.TRAININGENTraining Familie & SysteemopstellingenVoor mensen die zelf opstellingen willen(gaan) begeleiden. Heb je belangstelling?Neem dan contact met ons op.5-7 februari 2010, Wahlwillervrij 10-zon 16 uur. Arnold JanssenKlooster. Capucijnenweg 9, 6286 BA.Cursus 200. Verblijf 1pk 125Trainingsdagen Familie & SysteemopstellingenHilversum 2009: 26 sep; 17 okt; 12dec.; 2010: 1 mei; 26 jun.Za 10-16.30 uur. Nieuw Nazareth, Dr.Cuypersplein 7, 1222 NC. 60 per dag.Eindhoven 2010: 27 mrt; 19 jun; 30 okt.Zat 10-16.30 uur. Doopsgezinde gemeenteAanmelding activiteiten e/o bestellingE-mail:Deze strook sturen naar: Centrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveldtel: 043-3647987Of uw aanmelding/bestelling mailen naar: cms@elsthissen.nl(z.o.z.)Eindhoven, Da Costaweg 16, 5615 NB.Cursus 60 (incl. Koffie/thee).FacilitatortrainingTraining voor het begeleiden van AH-,Course- & andere groepen en bedoeldvoor mensen die willen leven enwerken met de principes van AttitudinalHealing en/of het gedachtegoedvan Een Cursus in Wonderen en/of(AH- en /of Course) groepen willenbegeleiden. We oefenen verschillendevaardigheden die samenhangenmet de richtlijnen voor het werken inAH-groepen zoals empatisch luisteren,luisteren zonder oordeel of adviesen goede raad te geven, je bewust teworden van wat je voelt en daarmeeleren omgaan, angst herkennen en metde ogen van liefde kijken. Ook kijkenwe naar onze motieven om groepen tebegeleiden. Wie wil, krijgt de gelegenheidom tijdens de training een groepte begeleiden.22-24 januari 2010, WahlwillerVrij 10– zon 16 uur. Arnold JanssenKlooster. Capucijnenweg 9, 6286 BA.Cursuskosten: 185. Verblijf (1pk): 115Landelijke facilitatordagVoor facilitators van AH- en Coursegroepen,mensen die de facilitatortraininghebben gevolgd, en/of overwegen eengroep te starten.3 april 2010, HilversumZat 10-16.00 uur. Nieuw Nazareth Dr.Cuypersplein 7, 1222 NC. Op basisvan donatie.INFORMATIE EN OPGAVECentrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveld,tel: 043-3647987, e-mail: cms@elsthissen.nlwebsite: www.elsthissen.nlGroningenGroningen:Godelieve Bos 050-5420233Haren (1):Marrigje Dijksma 050-5340729Haren (2) 1, 2, 3 :Henk Kamerling 050-5340729Onstwedde:Johan Maarsingh 0599-331722GelderlandApeldoorn (1):Nicole Blaauw 055-5336916Apeldoorn (2):Emina van der Sluis 055-5226651Doetinchem:Pieter Vegter 0575-451799Hengelo:Pieter Vegter 0575-451799Lochem:Jan Helmus 0573-257927Nunspeet:Jurja Kammeijer 0341-251181Rheden:Annie Bekker 026-4454004FlevolandAlmere 8 :Ellis Vleugels 06-22219910Lelystad:Mariet ten Doeschot 0320-256600FrieslandIJlst:José van der Werf 06-23885960Lemmer:Mirjam Rombouts-Overbeek0514-563719Oosterend (1) en (2) 7 :Willem & Jacqueline Feijten0515-332472Noord-HollandAlkmaar:Frans Kok 0299-673404Amstelveen:Renée van der Vijgh 020-6473075Amsterdam(1):Emma Veenstra 020-6969132Amsterdam(2):Nicolien Gouwenberg 020-4003124Beverwijk:Frans Kok 0299-673404De Rijp:Frans Kok 0299-673404Haarlem (1):Ynze Keetlapper 023-5367538Haarlem (2):Frans Kok 0299-673404Heemskerk:Frans Kok 0299-673404Hoorn:Frans Kok 0299-673404Purmerend:Frans Kok 0299-673404Zuid-HollandAlphen a/d Rijn:Janny Buijs 0172-441543Delft:Wil Rijsterborgh 015-2615998AT T I T U D I N A L H E A L I N G G R O E P E NIn diverse plaatsen komen AH groepen bijeen die werken met de principes enrichtlijnen van AH. Als je belangstelling hebt om aan een groep deelte nemen kun je contact opnemen met de facilitator. Gevraagde bijdrage:gratis tot maximaal 7,- per bijeenkomst. Je mag méér betalen.Den Haag (1):Michelle Bauer 070-3542074Den Haag (2):Annemarie van Unnik070-3467932Den Haag (3):Yvonne Scharis 070-3522379Gouda:Marianne Spoor 0182-532396Lekkerkerk:Jans Ooms 0180-663408Monster:Anne-Joke Vellinga 030-6920905Streefkerk:Krystyna Bergsma 0184-684340Strijen:Niesa Robberecht 078-6762529Voorschoten:Anna Walraven 071-5764877Zoetermeer 5 :Cathy Blom 079-3311735 &Wil Rijsterborgh 015-2615998Zuid-Beyerland:Anna Eppinga 0186-662055UtrechtAmersfoort (1) en (2) 3 :Rozemarijn Ockhuysen033-4728602Bussum:Marion & Harry Welch035-6910589Eemnes:Inez Coolen 035-5260594Hilversumse Meent:Monique Veenstra 035-6982556Huis ter Heide (1):Fleur Smelt 035-6920802 &Anne-Joke Vellinga 030-6920905Huis ter Heide (2)5:Anne-Joke Vellinga 030-6920905Nieuwegein:Corrie van Zijl-van der Klij030-6038241Soest (1) 6 :Maria de Wilde 035-6026486Soest (2):Rob Middeldorp 035-6025647Utrecht (1):Gera Wolswijk 030-2947944Utrecht (2):Marie-Alice Storimans 030-2712855Utrecht (3):Jeanette Rutting 030-2892507Utrechtse heuvelrug:Wim van Ginkel 0343-431577 &Loek Kattekamp 030-2721290Veenendaal:Leneke van der Velde 06-21506214Werkhoven:Cobi Schilp 0343-477517Zeist:Etty de Graaf 030-6990028Noord-BrabantBreda:Jopie van Heeren &Henny van der Feer 076-5208377Eindhoven:Mieke Panhuysen 06-15354156 &Diny Smits 040-2425260Mierlo:Anneke van Haendel 0492-663226& Diny van Liempd 073-5492692Ossendrecht:Kees Zwinkels 0164-671255Schijndel:Diny van Liempd 073-5492692 &Anneke van Haendel 0492-663226Tilburg:Anja Gussinko 013-5363784LimburgBerg en Terblijt:Riny Blom 043-6041816Echt:Peter Winteraeken 0475-484833Moorveld:Els Thissen 043-3647987Roermond:Jeannette Fabrie 0475-341130Sittard:Beppie Cloo 046-4581597Venlo-Blerick:Jolanda Megens 06-17516018ZeelandDreischor:Trudy Huter 0111-406006Middelburg (1):Ria Castenmiller 0118-639949Middelburg (2):Pauline Klerkx & Paul Vreugdenhil0118-644020Vlissingen:Ellen Heystek 0118-418294 &Ankie Spinnewijn 0118-419498OverijsselOldenzaal (1):Rogier Pondaag 0541-510844Oldenzaal (2):Trudy ter Braak 0541-539261Drenthegeen groepenNederlandstalige groepen in hetbuitenland:BELGIËRuimte voor innerlijke vrede:Beja Pingnet, Victor Nelisstraat16, 2900 Schoten, tel 03-6588287,Website: www.InnerlijkeVrede.beHouthalen:Maria van Engeland 0497-571303 (NL)Christiane Volders 0498461212 (B)Oelegem:Fons & Diane Melis 03-4816439Schoten:Beja Pingnet 03-6588287OOST-SPANJEBenitachell (Alicante):Trudi van Dorp (0034)965973199/6393619991 Thema: Werken aan werk2 Voor rouwverwerking na hetverlies van een naaste of dierbare3 Voor mensen die gedurende eenlange tijd ziek zijn5 Jongerengroep6 Voor ouders van kinderen diekort of lang geleden overleden zijn.7 Voor kinderen die een ouder,broertje of zusje verloren hebbenof chronisch ziek zijn.8 Leesgroep JampolskyIntervisie-groepenVoor facilitators van AH- en/ofCourse-groepenAlgemene informatieCentrum voor AH 043-3647987Noord-BrabantHenny van der Feer076-5208377Midden NederlandFleur Smelt 035-6920802 &Anne-Joke Vellinga 030-6920905Limburg/SittardBeppie Cloo046-4581597Set van 12 kaarten met degeïllustreerde principes vanAttitudinal Healing doorAnnemarie van Unnik.Prijs 3,- (excl. verzendkosten). Tebestellen bij:Stichting Centrum voor AttitudinalHealing. Tel 043-3647987;Luipertstraat 12, 6237 NM Moorveld;E-mail: ahnl@elsthissen.nlH E T H A R T2 ...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009H E T H A R T...van hart tot hart...3

R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R TMIRACLES in CONTACTPLATFORM VOOR EEN CURSUS IN WONDERENDe principes en richtlijnen van Attitudinal Healing komen uit Eencursus in wonderen (A Course in Miracles©). Stichting Miraclesin Contact (MIC), als platform voor Een cursus in wonderen inNederland en België faciliteert lees-/studiegroepen, workshops enlezingen, een maandelijkse ontmoetingszondag in Amersfoort engeeft het MIC Magazine uit. Zij is het contact- en ontmoetingspuntvoor studenten en leraren van ECIW.MIC ontmoetingszondag.Iedere eerste zondag van de maand (met uitzondering van juli) bentu vanaf 13.30 u tot 17.00 uur van harte welkom in het MeridiaanCollege, Daam Fockemalaan 12, 3818 KG Amersfoort. Tijdens dezeontmoetingszondagen wordt een lezing met miniworkshop gegevenen verzorgt MIC een uitgebreide boekentafel, waar u de Cursus,boeken en CD’s over de Cursus kunt inzien en aanschaffen. Er iseen MIC-info-stand voor nieuwe Cursusstudenten en na de lezingis er ruimschoots tijd voor uitwisseling en kennismaking. Ook liggener folders van leraren met hun cursusprogramma. Er wordt eenbijdrage van 8 per persoon gevraagd, koffie of thee inbegrepen.6 sept / Harry Welch, Interactieve lezing: De Cursus: eenvoudig ofingewikkeld?4 okt / Ronald Belfor, Interactieve lezing: Twee aspecten vanvergevingNeem jouw eigen exemplaar van de Cursus voor deze ene keermee.1 nov / Wil Rijsterborgh Interactieve lezing: ‘Wij worden heelgemaakt in ons verlangen heel te maken’ (T18.III.7:4). Deze workshopwordt afgesloten met Sacred Dance o.l.v. Jeanne van DorresteinMIC website: www.miraclesincontact.nlHier kunt u het programma van de ontmoetingszondagen in Amersfoortbekijken en een routebeschrijving downloaden. Verder vindt uhier de uitgebreide webwinkel met boeken, audio- en dvd materiaal,de dagelijkse Cursuslessen, een vraag- en antwoordservice, deactiviteiten van leraren in binnen- en buitenland, een overzicht vande studiegroepen etc.MIC Magazine 3/09.In dit nummer schrijft Margot Krikhaar een boeiend artikel over deCursus als pad van verlichting. Dat klinkt erg mooi, maar hoe bereikje zoiets? En is verlicht worden hetzelfde als wakker worden uit dedroom? Ook Michael Dawson komt in dit nummer met zeer praktischeadviezen voor Cursusstudenten die de vrede van God zoeken.Een voorproefje: ‘Als je wakker wordt, stel het doel van die dag vastom de vrede van God te vinden in iedere situatie die je tegenkomt’.En dat is nog maar het eerste advies... Verder in MIC Magazine devaste rubrieken, columns, overzichten van lezingen, informatie overstudiegroepen, bijeenkomsten, en workshops. Veel leesplezier!Wilt u een abonnement? De minimale bijdrage voor 4 nrs per jaargangis 15; los nr 4.50. Via de MIC website www.miraclesincontact.nlkunt u hiertoe een machtigingsformulier downloaden of hetaanvragen via ons kantoor.Stichting Miracles in Contact, Postbus 3086, 3760 DB Soest, tel 035888 30 73 op di en vrij. E-mail info@miraclesincontact.nlRegeladvertenties: 2,50 per (deel van een) regel. Aanleverdatatekst 1/1; 1/4; 15/6; 1/10. Verschijningsdata: 5/2; 5/5; 5/8 en 5/11.THE WORK OF BYRON KATIE workshops en consulten JoopTeggelove & Titia Kremer www.thework.nu - tel 06.533.67.534 -e-mail joop.teggelove@12move.nlREIKI-CURSUSSEN EN CONSULTEN. Joop Teggelove (lid Reiki-Alliance)&Titia Kremer www.reikijoop.nl tel 06.533.67.534 - e-mailjoop.teggelove@12move.nlHEALING & MEDITATIECENTRUM HAPPY BODY AND MIND. Vooreen behandeling of geleide meditatie kun je ons bereiken op het nummer00 32 49 8461212 Houthalen-België. www.happybodyandmind.beSPIRITUELE KAARTEN. Gun jezelf en anderen een moment vanschoonheid. wwwliduinejansen.nlJAARGROEPEN DE CURSUS IN PRAKTIJK in Amsterdam, Almere,Utrecht en Zwolle. Maandelijkse bijeenkomsten ter ondersteuningvan je Cursuspad. Praktijk, uitleg en toepassing. Informatie: www.margotkrikhaar.nl, 036-545 11 54VOORKOMEN IS BETER DAN GENEZEN een praktische training voorhooggevoelige mensen. Start: 25 september. -www.het-palet.net /marja van’t Wel 033 - 4618995 - marjavantwel@gmail.comCD lijstDe volgende CD’s zijn bij het Centrum te bestellen met de bestelbon ofvia www.elsthissen.nl. Prijzen exclusief portokosten.James TwymanEmissary of light 19,50May Peace Prevail on Earth19,05The Order of the BelovedDisciple 20,50David WhyteClose to Home 20,50Wild Roses/Beth & CindeVoices on the Wind 19,00Northren Lights 15,00Kathy ZavadaTrust there is love 19,00Union 19,00In Love Divine 19,00I’m right here 19,00R E G E LT J E SE N V E R D E R . . .Ontmoetingspunt Utrecht voor Een Cursus in WonderenMaandelijkse uitwisseling rond thema’s uit de Cursus via mini-workshops.Programma van 11.00 tot 12.30 uur: ruimte open vanaf 10.30uur. Entree 7(U-pas 5). Locatie: Angelshop, Oude Gracht 288ain Utrecht, ingang winkel (15 minuten lopen van station). Info: 030-6565024. Voor de komende periode zijn de volgende bijeenkomstengepland• 20 september Peter Winteraeken: Liefhebben• 18 oktober Tom Oosthuizen: Ziekte, gezondhei en genezen volgensECIW• 15 november Ad de Regt: Vergeven als dagelijkse oefeningKathy ZavadaMother‘s Song 19,00Return to love 19,00KirtanaParrish Light 18,50SophiaHidden waters/Sacred ground19,00Return 19,00Karen DruckerHold onto Love 19,00All about love 19,00Songs of the Spirit I 19,00Songs of the Spirit II 19,00Songs of the Spirit III 19,00Shine 19,00Hoe moet ik hiernaar kijken?Met in elke hand een boodschappentas loop ik over deFrederik Hendriklaan. Dan zie ik op geruime afstandvoor me een groep puberjongens een leeftijdgenoot uitvolle macht in elkaar schoppen. Het vervult me metafschuw. Tegelijkertijd vraag ik me af hoe ik hiernaarmoet kijken - en sluis die vraag door naar de HeiligeGeest. Er komt een zin in mijn gedachten die ik enigetijd geleden iemand hoorde uitspreken: ‘Als ik geenliefde zie - kijk ik niet goed genoeg’. Eigenlijk begrijpik de uitspraak niet tot op de bodem. Maar hij zorgt erwel voor dat ik mijn gebruikelijke manier van kijkenloslaat. Ik probeer nu te kijken zonder oordeel. De stoepis zeer breed en ik besluit langs de groep te lopen. Datdoe ik vaker in dit soort situaties, hoewel ik me er dannog lang naar en schuldig over voel, maar angst voor ‘teigen hachje overheerst. Ik kan er gemakkelijk aan eenvan beide kanten omheen. Ik kies voor de kant van deetalages. Maar terwijl ik langs de winkels rechtdoor loop,beweegt de groep zich al schoppend in mijn richting. Enik hoor de jongen bij iedere trap indringend kreunen.De groep loopt me klem. Ik kan er niet omheen. Danzeg ik tot mijn eigen verbazing tegen de groep: ‘Jongens,wat ik hier zie, daar schrik ik van’. Een paar van hendraaien hun gezicht-plus-petje naar me toe. De laatsteschoppers houden nu ook op - en weer zeg ik verbazendrustig: ‘Ik schrik van wat ik hier zie’. Vreemd is het, datik geen greintje angst voel voor de groep. En ik heb hetidee dat dit komt doordat ik de zinnen uitspreek zondereen spoor van agressie. Ik voel me helemaal veilig. Dejongens murmelen wat, halen schouders op en beginnenweg te lopen in de richting vanwaar ik vandaan kwam,met het voormalige slachtoffer tussen zich in. Als ikongeveer 50 meter verder gelopen ben, kijk ik nog eensom. Is de groep niet de jongen alsnog aan het molesteren?Nee. Ik zie dat ze nog steeds met z’n allen schouder-aan-schoudergewoon doorlopen in tegengestelderichting. Dan draait de jongen die zo geschopt werd zichom. Als zijn ogen mij vinden schreeuwt hij uit volleborst - en in goed Haags: Kàngkâh wèf!Die woorden neem ik in dank in ontvangst - en de heleweg naar huis loop ik er inwendig om te grinniken.Mandala kaartenAnnemarie van UnnikNiet iedereen weet misschien, dat Els Thissen ookschildert. Ze maakt schitterende mandala's, metprachtige kleuren, vormen, gelaagdheid en soms ookteksten. Twaalf van haar mandala's zijn nu uitgekomenin een serie kaarten.Wie de kaarten uitspreidt op tafel zal verrast zijndoor de veelheid aan kleuren. Ieder zal een eigenkeuze maken over welke de ‘mooiste’ is of het meestaanspreekt. Die kaart zal mooi staan aan de muur ofnaast uw bed. Ik zag direct welke het voor mij moestzijn, die hangt al in een lijstje aan de wand. De kaartenzijn ook heel geschikt om bij elke gelegenheid teversturen.Boukje GrashuisK A A R T B E S P R E K I N GTe bekijken en bestellen via www.elsthissen.nl ofmet de bestelbon in VHTH. Twee identieke kaartenmet enveloppen voor 3,- en 12 verschillende metenveloppen voor 15,- (excl. verzendkosten).C O L U M NH E T H A R T4...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 15

Crisis of kans?We bevinden ons als mensheid wereldwijd in eencrisis. Een die zowel qua inhoud als omvang zijnweerga niet kent en ons als mensheid dwingt eentotaal nieuwe koers te gaan varen. Deze kans mogenwe niet voorbij laten gaan, stelt Frans KokFrans KokDe crisis waar wij ons als mensheid momenteelin bevinden, bestaat uit actoren die met elkaarsamenhangen en elkaar wederzijds beïnvloedenen versterken.Zes crisisfactoren1 - Er is sprake van een wereldwijde financieel-economischecrisis, die in één jaar tijd het gehele financiëlesysteem, waaronder beurzen, beleggingsfondsen enbanken, in elkaar deed storten. Met behulp van duizendenmiljarden steun vanuit de centrale overhedenvan verschillende landen lukte het om sommige bankenovereind te houden. Maar ondanks dat functioneert hetinternationaal financieel stelsel en het bankwezen nogsteeds niet en vraagt het om een totale herziening.2 - Grotendeels als gevolg hiervan is er een wereldwijdinstorten van de reële economie,met als gevolg inkrimping vande industriële bedrijvigheid doorfaillissementen, bedrijfssluitingenen massaontslagen. En hetziet ernaar uit dat de economischerecessie komende jaren zaltoenemen.3 - Al decennia is er sprakevan een ecologische crisis. Ditals gevolg van de gigantischeuitstoot van CO2, de wereldwijdeontbossing, met als gevolgde opwarming van de aarde watresulteert in klimaatveranderingen stijging van de zeespiegel,overstromingen, milieurampen,toename van aardbevingen enorkanen, verwoestijning, enz.4 - Tegelijkertijd is er sprake vaneen energiecrisis en dreigt opkorte termijn een groot tekortaan fossiele brandstoffen. Devindplaats ervan is in handenvan een beperkt aantal landenen daarin organisaties en elitesdie er een politiek machtsinstrumentvan maken. Er wordt inhet algemeen weinig respectvolomgegaan met onze planeet. Eris sprake van uitbuiting en uitputting van de aarde metzijn grondstoffen en zijn subtiel organisch evenwicht.5 - Wereldwijd is er sprake van een morele crisis diezich uit in een machtstrijd tussen volkeren en rassen enwereldgodsdiensten als de islam en het christendom, hetzogenaamde vrije Westen en de Arabische volkeren,waarbij de Verenigde Staten een hoofdrol vervulde inzijn rol als hoeder van het ‘vrije Westen’. Aan beide zijdenis er sprake van een fundamentalistische stellingnameover wie het goede vertegenwoordigt en wie het kwaad.Deze strijd kende zijn hoogtepunt onder president Bushin de Irak- en Afghanistanoorlog.6 - Voorts is er sprake van morele crisis op het gebiedvan menselijke verhoudingen, zich uitend in vele echtscheidingen,eenzaamheid, depressiviteit, toename vanwelvaartsziektes als kanker en obesitas en aan de anderekant honger, aids en kindersterfte in de zogeheten ontwikkelingslanden.Verder is er sprake van verloederingop het gebied van normen en waarden en geldt steedsmeer het ‘recht van de sterkste’. Het gevolg is dat ersprake is van een toenemende ongelijkheid in de verdelingvan hulpbronnen, goederen en inkomen.Als je dit geheel zou samenvatten onder één noemer,zou je kunnen zeggen dat de mensheid dreigt ten onderte gaan aan de gevolgen van ongebreidelde hebzucht,machts- en korte termijn denken, zelfverrijking en egoisme.Leren wij het als mensheid dan nooit of is er sprakevan dat wij opnieuw de gelegenheid krijgen om op eenandere manier in het leven te gaan staan?Ik wil hiernaar gaan kijken met behulp van een drietalbronnen: de spirituele visie van Een Cursus in Wonderen,een astrologische visie, en de openbaringen van deMaria Magdalena Code.Een Cursus in WonderenIn de jaren zestig van de vorige eeuw is er in zeven jaartijd door Jezus aan Helen Schucman een spirituele visiedoorgegeven, die hij de naam Een Cursus in Wonderengaf. De kern van deze visie komt erop neer dat wij alsmensheid hier op aarde een leerproces doormaken omonszelf weer te herinneren wie we in wezen zijn, namelijkGod, dan wel Gods Zoon. Ogenschijnlijk zijn we datvergeten en zijn we ‘door God uit het Paradijs verdreven’.In de werkelijkheid heeft dit echter niet plaatsgevondenen is het een vrije wilsdaad van ons als Goddelijkewezens om ons ogenschijnlijk af te scheiden vanwie we zijn. Deze afscheiding (die een diep schuldgevoelveroorzaakt) en de terugkeer naar onze Bron vormtde basis van ons leerproces. Via oordelen over goed enkwaad wordt uiteindelijk gezien dat er goed noch kwaadis maar uitsluitend Liefde. We leren dit al levend met eenpersoonlijkheid en een kwetsbaar lichaam, verkerend ineen wereld van vormen en andere persoonlijkheden. DeKrijgen wij als mensheid opnieuwde gelegenheid om op een anderemanier in het leven te gaan staan?Cursus laat weten dat dit alles maar een spel is en dat wevergaten erom te lachen. Door het serieus te nemen zijnwe erin gaan geloven, maar feitelijk heeft de afscheidingnooit plaatsgevonden. En zelfs als we erin geloven, zijnwe altijd nog verbonden met God, en met de HeiligeGeest, onze Innerlijke Stem, die ons oproept en leidt.Identificatie met onze persoonlijkheid brengt een gevoelvan angst voor verlies en tekort met zich mee en debehoefte om buiten onszelf vervulling te vinden. Dit gevoelvan tekort of angst projecteren we op onze naaste,die het ons moet geven - of niet. Het brengt een mechanismeteweeg van slachtoffer- en daderschap, schuld enonschuld, aanval en verdediging en een vicieuze cirkelvan geweld en macht en onmacht. Het doorbreken vandit patroon vindt plaats op het moment dat je bereidbent om naar je oordelen te kijken, of naar je InnerlijkeStem te gaan luisteren en je te laten leiden. Door vergevingkom je weer in contact met die werkelijke wereldvan vrede, stilte, liefde, overvloed en geluk en wil je jegelijk graag opgeven voor geluk. Je doorziet je projectie.De leerweg is dus een schiftingsproces en alles in deDe leerweg is een schiftingsprocesmateriële vorm is slechts een leer- of hulpmiddel. ECIWzegt: Liefde kan niet onderwezen worden, maar het kanwel praktisch worden ervaren, en: ‘Een universele theologieis onmogelijk, maar een universele ervaring is nietalleen mogelijk, maar zelfs noodzakelijk’ (VvT.In.2:5). Openig moment zien we in dat we niet tot oordelen in staatzijn en zijn we bereid het over te geven aan de God inons en uiteindelijk blijkt dat je dit Zelf bent en dat iedereendit is in Eenheid verbonden. De mensheid bevindtzich nu op een keerpunt in dit kardinale leerproces. Wehebben alle facetten van de materie ontdekt. De kwantumfysicaontdekte een van de diepste geheimen hiervan,namelijk dat alles in wezen energie c.q. licht is. We hebbenhet duister binnenstebuiten gekeerd, en zijn toe aande volgende stap in ons bewustwordingsproces.Een astrologische visieNaast het begeleiden van ECIW groepen ben ik jarenlangwerkzaam als astroloog. De astrologie leerde mijdat er altijd een samenhang is tussen de actuele planeetstandenin de kosmos en stand van zaken op aarde. Zoboven, zo beneden. Wat zeggen de planeetstanden nuover de crisis? Ik beperk me tot de planeten die vooralverbonden zijn met collectieve processen op aarde enin de persoonlijkheid: Pluto, Saturnus en Uranus. Alledrie spelen ze een ingrijpende rol in het ontvouwen enverhelderen van de diepere betekenis van de crises en detijd waarin dit alles gebeurt.Pluto - planeet van dood en wedergeboorteDe planeet Pluto is de grote omvormer in de kosmos.Waarmee hij contact maakt daarvan blijft niets hetzelfde.Hij vernietigt en bouwt nieuwe vormen op. Wat onechten vals is wordt ontmaskerd. Het gaat daarbij om dediepste omwenteling, geen steen blijft op de andere.Er vindt nu een totale vernieuwing en wedergeboorteplaats. Daarna is de wereld zowel op persoonlijk alscollectief niveau totaal veranderd en naar een ander,verhoogd bewustzijnsniveau toegegroeid.Vanaf januari 2008 is Pluto in het teken Steenbok gaanlopen. Steenbok staat voor structuur en autoriteit en vertegenwoordigtmaatschappelijke instituties, organisaties.Daarnaast gaat het over verantwoordelijkheid, plichtsbesef,ordening, planning, ambitie en maatschappelijkaanzien. Op het moment dat Pluto het teken Steenbokinging, begon een turbulent doorbrekings- en afbraakprocesrond alle aspecten van financiële structuren enorganisaties die met macht en machtsmisbruik te makenhebben. Er brak een mondiale crisis uit in het hart vande financiële wereld: Wall Street. Aandelenbeurzen kelderdenen de ene bank na de andere viel om. Aanleidingwas een hypotheekcrisis als gevolg van het vanuit een16...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 17

D E P R I N C I P E S O E F E N E NEr kan niets gebeurenIn deze rubriek nodigt Els Thissen uit om onssamen met haar wat meer in de principes vanAttitudinal Healing te verdiepen. Bij ieder principedat zij bespreekt, geeft zij ook een oefening.Principe 11Omdat liefde eeuwig is, hoeft de dood niet als iets beangstigendste worden gezien.Zolang we denken dat we ons lichaam zijn, is de doodeen van de meest beangstigende dingen. Vanuit ditgezichtspunt gezien is het geboren worden een gruweldaad,aangezien het vaststaat dat aan deze lichamelijkeverschijningsvorm een einde komt. En dit einde kanonverwacht komen, of op zo’n schokkende of slependemanier, dat we daar volkomen van ondersteboven kunnenraken. Dat we ons lichaam niet zijn, kunnen we opbepaalde momenten in ons leven al ervaren. Het kan zijndat het lichaam ziek is, of beschadigd, en dan blijkt datdit niets afdoet aan wie we in wezen zijn. Het heeft geeninvloed op onze ‘waarde’ als mens, als vriend, vriendin,partner, vader, enz.Het kan wel zijn dat onze uiterlijke levensomstandighedenveranderen. Dat dingen die we eerst wel kondendoen, nu niet meer kunnen en dat vanwege onzelichamelijke (on)mogelijkheden. Maar de intrinsiekewaarde, dat wat we Zijn, blijft altijd bestaan. Dat isook waar we naar verwijzen als mensen op weg zijnnaar doodgaan. We benadrukken niet de lichamelijkemankementen, maar dat wat wij allen in wezen zijn.Dan maken we niet de vergissing om degene die gaatoverlijden of overleden is te vereenzelvigen met zijn ofhaar uiterlijke verschijningsvorm.Als we ons openstellen voor de gedachte dat de kernvan ons wezen liefde is, dan verdwijnen de eisen diewe aan het lichaam stellen naar de achtergrond. Datbetekent niet dat we niet goed voor het lichaam mogenzorgen. Het is liefdevol om je been te laten zettenals het gebroken is. Om naar de dokter te gaan als jelichaam pijn doet.Vriendelijk met het lichaam omgaanHet lichaam is een van de dingen waarmee we onsuitdrukken in dit leven, net zoals we dat doen metonze kleding, met wat we eten of juist niet, met watwe doen, zeggen en denken. Je hoeft het lichaam niette straffen, te martelen of erover te oordelen. Je magvriendelijk zijn over hoe het er uitziet, in welke staathet ook verkeert. Vriendelijk zijn is je lichaam ontvangen,er ‘Ja’ tegen zeggen. Niet in die zin dat het altijd zozal of moet blijven, maar ‘Ja’ in dit moment. Zo ziet heter nu uit, dit is de stand van zaken NU. Dat is waar ikNU mee leef. En natuurlijk kan het allemaal weer veranderen.Dat is overigens iets wat typisch bij het lichaamen alle andere dingen van deze wereld hoort. Redenengenoeg om liefdevol met je lichaam om te gaan. En deliefde waarmee ik met anderen of mijn lichaam omga isliefde die mij ook ten deel valt.Er valt niets te vrezenVriendelijk met mijn lichaam omgaan betekent niet datik het speciaal maak. Het hoeft niet extra veel aandacht,of juist helemaal geen aandacht. Franciscus van Assisimatte zijn lichaam totaal af en noemde het ‘broederEzel.’ Op zich nog geen probleem zolang we er zelf omkunnen glimlachen. Maar als we echt denken dat we hetlichaam moeten doen boeten en laten afzien, dan kunnenwe ons afvragen in hoeverre we ons zelf vereenzelvigdhebben met ons lichaam en vergeten dat dit niet is watwe in wezen zijn.Ik ben niet mijn lichaamAls ik werkelijk contact maak met mijn kern die liefdeis, realiseer ik me dat ik niet mijn lichaam ben. Dan weetik dat dit ook voor anderen geldt. Dan gaat ons contactniet langer over het ene lichaam dat contact met hetandere heeft. Maar over de ene kern die zichzelf als liefdeherkent, die contact maakt met de andere kern die alsliefde herkend wordt. De angst valt daarmee weg. Zowelde angst voor veranderingen in het leven, zoals een anderhuis, een andere baan, kinderen die het huis uitgaan, eenscheiding en nieuwe partner. En daarnaast ook de angstvoor de dood van het lichaam. Aangezien liefde nietseist kan ze alleen maar in liefde aanvaarden wat er is. ‘Ja’tegen de dood zeggen maakt me volkomen vrij om ‘ja’tegen het leven te zeggen.Natuurlijk gebeurt het dat we dit vergeten. Ook dat isgeen probleem. Als we het vergeten komen we in eenwereld van pijn terecht. Die pijn kunnen we als signaalopvatten. En we blijven deze voelen tot we ons weerrealiseren dat de kern van ons wezen liefde is. Dat weniet ons lichaam zijn, en dat liefde geen begrenzing vantijd en ruimte kent.Susan Trout geeft de volgende overwegingen bijPrincipe 11 van AH in To see differently:‘Zonder angst voor de dood kun je in volledige liefdeleven. Het lichaam sterft maar de geest, de essentie liefde,sterft niet. Doodgaan en dood zijn gelegenheden om teleren. De kwaliteit van het leven heeft een regelrechtverband met de kwaliteit van het sterven. Bij elk verliesis er ook een winst. Je sterven overdenken, is jezelf voorbereidenop je sterven. Liefde transformeert de angstvoor de dood omdat liefde voortleeft zonder het lichaam.Liefde is eeuwig, onveranderlijk, tijdloos en zondervorm.’OefeningHet kan behulpzaam zijn je er op gezette tijden aante herinneren, dat je niet je lichaam bent. Je hebt eenlichaam, je bent niet je lichaam. Dat werkt zeer effectiefals er iets gebeurt waardoor je aandacht zich helemaal opje lichaam richt. Dat kan bijvoorbeeld bij een bezoek aande tandarts of wanneer je pijn in je rug hebt.Herhaal dan zo vaak als nodig, een of beide hierna volgendezinnen:Ik ben niet mijn lichaam.Mijn lichaam is mijn zaak niet.Wissel deze zinnen af met het met aandacht één maal diepin- en uitademen.Daarna herhaal je de zinnen weer in gedachten.Je kunt ook een variatie op deze zinnen maken. Elke zindie je laat beseffen dat je lichaam niet je werkelijke realiteitis, kan behulpzaam zijn.En als je bovenstaande oefening moeilijk vindt, bijvoorbeeldomdat jij of een geliefde ernstig ziek is of in hetproces van doodgaan is, realiseer je dan: er valt nietste vrezen, er is niets om bang voor te zijn, er kan nietsgebeuren, liefde is altijd en eeuwig.Els Thissenevenwandelend door de wereld van mijn levenzie ik wat mij zo bekend isen soms onbekendgezichtengebouwengedaantesgedachtengedichtengedrochtengemengdegevoelensgevechtengedachtenenaltijdweergedachtenik wandelkijken weetdat ik naar binnen gaan kanwaar het stil en licht isin mijthuis.Janny Buijs20...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 21

L E Z E R S , V A N H A R T T O T H A R TWie zijn onze lezers? Deredactie van …van hart tothart… wil ze graag beterleren kennen en… aan uvoorstellen.Janny Buijs (1957), woontin Alphen a/d Rijn. Zij heefteen man, twee kinderen eneen vriendin. Behalve tekenenen schilderen, en daarles in geven, doet ze aanECIW-gerelateerde activiteiten.En… ze breidt muizen.Niet langer bang voor gelukstiller wordt. Dat geeft me het gevoel de dingen niet zelfte hoeven doen - en dat wordt steeds meer mijn maniervan leven. Het is fantastisch je geleid te weten. In detekenlessen die ik geef, thuis of elders, ben ik er vooralop uit mensen plezier te laten beleven in wat ze doen,ze leren spelen; dat is wat ik zelf ook aan het leren ben.Prachtige dingen worden er gemaakt. Regelmatig sijpeltin mijn activiteiten ECIW er tussendoor, en zeg ik netop de goede momenten de dingen die blijkbaar gezegdmoeten worden. Eén ochtend in de week werk ik in dethuiszorg bij een vrouw met m.s. Vanwege mijn werkendaar vertrouwt ze mij en vertelt me haar verhalen. Zeleeft op een manier waarvan ik denk: zo moet het niet.Zien dat het zo ook kan, helpt me van mijn oordelenaf. Andere activiteiten zijn een AH- en een ECIW-leesgroep,en de volkstuin.Tegenwoordig brei ik muizen. En ik oefen me erin meniet schuldig te voelen als ik iets doe dat niet zinvol is.Dertig jaar lang heb ik het doodgaan van mijn vader gebruikt,om in rouw te zijn zonder het te verwerken. Zohoefde ik niet gelukkig te zijn. Niet langer ben ik bangvoor geluk - en dat is heerlijk. Het hele verhaal overmijn leven… Alleen mijn oordeel erover maakte dat heteen rampenplan leek. Misschien was het zonder dat weleen fantastisch leven. Ik heb een lieve, leuke man, fantastischzonen en een geweldige vriendin. De hoofdstukkenerin die ik spannend vond (dood willen, depressiviteit)waren de stukken zonder God. In mijn leven heb ik echteen rondje gemaakt. Bij geluk begonnen - en ermeegeëindigd.’Annemarie van Unnik‘Dit blad spreekt mijn taal, ik herken me erin. Hetgaat over op zoek zijn naar echtheid. Bij binnenkomstleg ik het op tafel en begin gelijk te lezen.Sinds enige tijd illustreer ik de meditaties erin. Die leesik eerst - totdat ik een soort beweging voel, en dat is demanier waarop ik mijn potlood begin te bewegen. Somsook komt er een beeld op, waarna ik begin. De uitkomstverrast me steeds en het is heerlijk om te doen.Eigenlijk ben ik nooit echt iets geworden. Mijn vader,waar ik dol op was, overleed toen ik twaalf was. Hetheeft mijn manier van leven bepaald; ik koos voor eenzaamheiden depressie.Ik ging naar het atheneum en het maakte me allemaalniet uit. Ook een broer overleed, hij was 18. Waaromzou ik wiskunde leren, misschien ging ik zelf wel dood.Ik deed een halve opleiding, werkte wat - en maaktedaarna de havo af. Voordat ik voor studie naar Groningenvertrok, was er die vakantie in de Elzas. Daar wasPatrick. We zagen elkaar - en begonnen te huilen. Totáleblikseminslag! Hij probeerde hier te wonen, maar al snelvertrokken we richting Frankrijk. We kochten een oudvakwerkhuis en daar zat ik zonder telefoon of rijbewijsen met in het dorpje alleen een bakker. Ik maakte jam,bakte brood, onderhield de moestuin, raapte eieren,stookte ‘t fornuis en de kachels met hout - en ontvinglogés. We hadden een badkamer in de schuur. Koud! Zóromantisch, hahaha. Voor de kinderen zorgde ik metplezier. Tegelijkertijd zat ik niet lekker in mijn vel. Naelf jaar gingen we in Nederland wonen, acht hoog opeen flat. Dat was moeilijk voor Patrick en de jongens.Vorig jaar wandelde ik alleen door de Elzas. Op enigmoment had ik zicht op het dorpje aan de rivier waar ikwoonde - en raakte zó ontroerd. Voor het eerst zag ik deschoonheid ervan. Vlak voor me raapte ik een rood hartvan steen uit een modderplas. Dat gaf het gevoel van:het is goed zoals het was. En ik vergaf mezelf - dat ik hetdestijds niet zo beleven kon.’Liefde is niet bang zijnTijdens het mandala-tekenen merkte ik dat werken metkleur gevoelens losmaakte. En niet lang daarna begonik eindelijk met innerlijk opruimwerk. Nog spiritueelzoekende las, las en las ik. De boodschap van Terugkeernaar liefde van Marianne Williamson bracht me in aanrakingmet Een Cursus in Wonderen. En die maakte deonzin van mijn denken duidelijk - en vertelde me dat ikkan kiezen hoe ik naar de wereld kijk. De grauwsluiervan vroeger is verdwenen, hoewel die er nog weleensprobeert tussen te kruipen. Maar ik geloof er niet meerecht in. Er zit een stuk wakkerheid achter.Na een tekenopleiding werkte ik als docent op de volksuniversiteit.En vijf jaar geleden ontmoette ik daar Lineke.Blikseminslag! Ik kende haar, al had ik haar nooit eerdergezien: zó vertrouwd. Zij, ook getrouwd en moeder vanzonen, is inmiddels gescheiden. Mijn relatie met Patrick isonveranderd gebleven, wij houden al 34 jaar van elkaar.‘Natuurlijk houdt iemand anders ook van jou,’ zei hij nade eerste verwarring. Mijn relatie met Lien is zó intens,dat ik het bijna niet kan zeggen zonder te huilen. Deverrijking! Misschien is die er om mijn vrouwelijkheidde ruimte te geven en daarvan te genieten. In het beginleverden egogedachten over wat liefde is veel stress op. Ennu denk ik: liefde is niet bang zijn, is openheid, en alleslaten zijn zoals het er is. Het liefst zou ik met beiden inéén huis wonen, maar zij hebben samen niet die klik.’Je geleid weten‘Als mijn hoofd lawaaierig is, zorg ik eerst dat het watECIW T21.In.1:68Zoals een mens denkt,zo neemt hij waar.Probeer dan ook nietde wereld te veranderen,maar kies ervoorje denken over de wereldte veranderen.Waarnemingis een gevolg,geen oorzaak.22...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 23

S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B OB O E K B E S P R E K I N GB O E K B E S P R E K I N GJe weerstand tegen liefde loslatenWapnick, de ‘hoeder’ van hetgedachtegoed van Een Cursus inWonderen, geeft in het voorwoordvan Je weerstand tegen liefdeloslaten aan dat er wordt ingegaanVan hoofd naar hartLangs de regenboog; van angst naarvertrouwen, van Harriet Marseille, iseen boek over angst en vertrouwen.Het is een autobiografisch verhaaldat begint met een gewelddadigeaanranding en de gevolgen hiervan.In het tweede deel komt Marseille inaanraking met haar intuïtieve kant enverdiept zij zich steeds meer in spiritualiteit.Hierin blijken antwoordenop de weerstand tegen het loslatenvan het ego, een van de grootstebelemmeringen voor het werkelijkleren en in de praktijk brengenvan Jezus’ boodschap in ECIW. Erwordt ook ingegaan op de bronvan de weerstand in de mens: deangst om het denksysteem vanhet ego, vol schuld en haat, onderogen te zien, met daarachterde werkelijke weerstand tegende herinnering van de liefdevan ons Zelf. Weerstand wordtgedefinieerd als het onbewustestreven iets te saboteren wat alleenmaar kan helpen. Boeiend vondik de beschreven overeenkomstin de bevindingen van Freud metbetrekking tot zijn patiënten.Weerstand is een sleutelbegrip omte begrijpen waarom de weg vanbesloten te liggen die ze vanuit haarrationele gedachtegoed nooit hadkunnen vinden. Ze ontdekt dat je inje leven creëert wat je uitstraalt.Langs de regenboog is een boekvoorbij het slachtoffer-denken. Allesis met alles verbonden, toeval bestaatniet. Het boek geeft een prachtigeillustratie van de principes over hetcreëren van je eigen werkelijkheid.Over het kunnen genieten van hetmoment van het nu, hoe dat zichook voordoet.Harriet Marseille is aurahealer endocente intuïtieve ontwikkeling.Met dit boek heeft ze een verderestap gezet in haar passie om mensente inspireren de verantwoordelijkheidvoor hun leven op zich tenemen en meer het leven te gaanleiden dat past bij hun essentie. Wehebben allemaal onze eigen wegte gaan om onze beperkingen teoverwinnen. Langs de regenboog geeftveel aanknopingspunten en inspiratievoor ieders individuele weg.In de oude boerderij, waar Harrietvergeving, oordelen opgeven enhet wonder uitnodigen ons vaakzoveel moeite kost.Het duidelijk geschreven boekjestelde mij gerust over mijn weerstanddoor uit te leggen dat deCursus niet ten doel heeft ervoorte zorgen dat je geen ego meerhebt, maar dat het de bedoeling isdat je je niet schuldig voelt overhet feit dat je tegen de HeiligeGeest en vóór het ego kiest. Ikbeveel het dan ook van harte aan.Maea AlblasKenneth Wapnick. Je weerstandtegen liefde loslaten. Miracles inContact. 2006. 12,50.Marseille haar lezing over het boekLangs de regenboog geeft, zit ik met inmijn ene hand een glas champagneen in de andere een vegetarischesnack te praten met de mensen dieom me heen zijn gaan zitten. Het isdruk. Alle stoelen en tafels zijn bezetwanneer Harriet begint te vertellen.Ik beleef haar verhaal in mijnhoofd en zie, voel, ruik, hoor enproef, alsof alles wat Harriet zegt mijter plekke overkomt. Mijn gevoelvan boosheid en van pijn daaroververdwijnt gaandeweg het verhaal enmaakt plaats voor een gevoel vanvrijheid en ruimte. Ik besef dat ikaltijd zelf mijn gedachtes kan bepalenen er NU voor kan kiezen om meveilig en gelukkig te voelen. Mijnhart is open.Sylvia van UnnikHarriet Marseille. Langs de regenboog;van angst naar vertrouwen.Lelievita, 2007. 194 blz., 14,90.Bestellen: www.lelievita.nlHarm Wagenmakers noemt zichzelfgeestelijk genezer en heeft ruim achtendertigjaar praktijkervaring. Vanuitdeze ervaring hoorde en las hijregelmatig verhalen over spontaneen onverklaarbare genezingen. Tweejaar geleden besloot hij van de meestbijzondere verhalen een boek samente stellen. Het zijn door mensen zelfrecht uit het hart geschreven, zeerpersoonlijke verhalen geworden.Tijdens de voorbereidingen voor ditboek werd Wagenmakers zelf ernstigABONNEMENT!Gun uzelf een abonnementdoor het sturen van een kaart met uw naam, adres en abonnement 2009 en gelijktijdige overmaking van:• Nederland: 16 of meer op postgiro 8905507• Overige landen: 22 of meer op IBAN: NL10ING0008905507 / BIC: INGBNL2A / Shared Costs / Bank: ING,Tesselschadestraat 1, 8913 HA Leeuwardent.n.v. Stichting Centrum voor Attitudinal Healing te Moorveld onder vermelding van: Abonnement 2009.Als u een abonnement neemt worden de reeds verschenen nummers van de lopende jaargang nagezonden.Een abonnement start in januari en loopt tot wederopzegging.Gun je weldoener een abonnement!Een abonnement cadeau geven kan door overmaking van het abonnementsgeld en het sturen van een kaartjemet uw naam en adres en naam en adres van degene voor wie het abonnement bestemd is.Artsen uit de wereld van het Lichtziek. Er was een kwaadaardige tumorgeconstateerd rond de galwegen enin de lever en deze was al zo vervoortgeschreden dat elke regulierebehandeling zinloos was. In het laatstedeel van het boek beschrijft hijzijn eigen genezingsproces.Harm Wagenmakers draagt dit boekop aan een ieder die ernstig ziek is,maar desondanks in overgave enmoedig vertrouwen zijn of haar wegdurft te gaan. Een opdracht die ookhelemaal bij het onderwerp van ditboek past. Al deze mensen hebbenzich durven overgeven in moedigvertrouwen. Voor velen, in iedergeval voor mijzelf, een constantleerproces.Het boek telt drie delen. Het eerstedeel bestaat uit verslagen uit de eerstehand van mensen die aan een meestalernstige ziekte hebben geleden endaarvan op wonderbaarlijke wijze,vaak zelfs van de ene op de anderedag, genezen zijn. Velen hebbendat als een schok ervaren. Maar weleen schok die wakker maakt, je eenonbeschrijflijke vreugde geeft en jeintens dankbaar maakt voor die groteonmetelijke en onpeilbare kracht dieer van de geestelijke wereld uitgaat.In deel twee gaat Wagenmakersnader in op de volgende overdenkingen:• Gun jezelf een goed leven.• De onbekende krachten van degeest.• Inzichten voor het verkrijgen vanvertrouwen.• Je staat er niet alleen voor!Zijn ideeën en suggesties ter bevorderingvan genezingsprocessenkomen in deel drie aan bod. Daarinvind je een aantal mooie gebeden,affirmaties en visualisaties.Affirmatie:God... vol vertrouwen geef ik mij overaan Uw liefdevolle leiding.Een mooi en bruikbaar boek, nietmet echt nieuwe dingen, wel heelpersoonlijk en vanuit het hart geschreven!Marianne SchoffeleersHarm Wagenmakers. Artsen uit dewereld van het Licht; over wonderbaarlijkegenezingen. Ankh-Hermes,Deventer, 2007. 14,50B O E K B E S P R E K I N G26...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2009nr. 3 - augustus 2009 ...van hart tot hart... 27

Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga (ECIW les 195)W W W . E L S T H I S S E N . N L / W W W . A H N L . O R G