vhth nr.1-06.indd - van hart tot hart…

...van hart tot hart...TIJDSCHRIFT VOOR ATTITUDINAL HEALING EN EEN CURSUS IN WONDEREN. LOS NUMMER € 3,50Jaargang 6, februari 20061 In vrede zijn

I N T E R V I E W M E T S O L A N G E S C H M E I T SGeboren 27december 1981 teLandsmeerOpleiding: Havo,KunstacademieSint Joost in BredaBeroep: Ruimtelijkvormgever of interieurarchitectIk ben een engelSolange Schmeits trok mijn aandacht door haar helderheidin combinatie met haar jeugdige leeftijd (25jaar). Mijn eerste impressie was dat ik met een engelte maken had. Voldoende grond voor een interviewen wie schets mijn verbazing …Els ThissenWat doet een interieurarchitect?‘Elke ruimte, elk gebouw, elke kerk, elke winkel heefteen interieur. Dat kun je ontwerpen. Je werkt vaaksamen met een architect, die de constructie doet. Eenoud pand krijgt een nieuwe functie; een woonhuiswordt bijvoorbeeld een sportschool. Je kijkt dan naarwat de functie was, wat je behoudt of juist niet en dancreëer je iets nieuws.Van kleins af aan heb ik geweten dat ik dit wilde doen.Als kind was ik altijd bezig met dingetjes maken, knutselen.De poetsvrouw op de kunstacademie zei dat ookelke maandagmorgen. Ze kwam binnen en zei: “Ahhh,zijn jullie weer lekker aan het knutselen.” Zo voelde datvoor mij ook. Ik heb van mijn hobby mijn studie envak gemaakt en dat voelt nog steeds zo.’Van waaruit werk je als iemand jou vraagt een ruimte in terichten?‘Eerst kijk ik naar het concept. Wat is de vraag? In mijnafstudeerproject heb ik een ketelhuis voor stadsverwarmingomgevormd in een woonproject voor kinderenmet een handicap. Ik probeer me eerst te verplaatsenin de persoon voor wie de ruimte wordt. In dit gevalprobeerde ik me te verplaatsen in de kinderen en te kijkenhoe ruimte hen kan ondersteunen. Als het om eenwoning gaat, dan kijk ik naar wat wonen voor iemandbetekent. Is dat open, is dat licht? Of juist gesloten,beschermend? Met gehandicapte kinderen die prikkelgevoeligzijn en weinig kunnen verdragen, is het juistbelangrijk dat ze zich kunnen terugtrekken, dat ze eeneigen plek kunnen vinden binnen het grote geheel. Ikkijk hoe ruimte daar een antwoord op kan geven, ookin relatie tot de extra zorg die bij deze kinderen nodigis. Ik kijk hoe de ruimte zelf dat kan ondersteunen.’4 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...5

De studiefinanciering hield op en ik realiseerde me datik mezelf die studie cadeau zou geven. Ik wilde daardoorheen.Ik heb zó ontzettend de vruchten geplukt van hetwerk, de transformatie die ik bij de intensieve workshopben gestart. Door intensief met de Cursus en TheWork bezig te zijn, is de makkelijkheid om in contactte komen met die innerlijke kracht enorm snel gegaan.Daarna en nog steeds is het me alleen maar voor dewind gegaan.Wat ik nu weet is dat ik een vormgever ben, ook zonderdat de vorm me duidelijk is. Je kunt me op eenvliegtuig naar een onbekend land zetten, en er is nietsin me dat bang is, twijfelt of angst heeft. Of op zevenkinderen laten passen, geen probleem. Maar zo sneliemand naar mijn werk als vormgever kijkt, dan krijg ikhet benauwd en ben ik bang dat je ziet dat ik het tochniet kan.’Alles leek intenserHoe vind spiritualiteit een plek binnen jouw werk?‘Mijn studie duurde in principe vier jaar en ik heb erzes jaar over gedaan. Dat kwam omdat ik de helft vande tijd besteedde aan zoeken naar een innerlijk referentiekadervan hoe ik met de dingen om kan gaan. Hoe ikde vraag kan vertalen naar vorm. Ik heb ontdekt dat bijmij de ideeën komen als ik op de fiets zit of door hetbos wandel. Dan weet ik dat dit het antwoord is op dewerkvraag. Maar ook heb ik het idee dat ik dat antwoordniet zelf geef.Ik heb vier maanden in Auroville, een spirituele stad vanSri Aurobindo en de Moeder in India, stage gelopen bijeen bureau dat “A Brand New Day” heette. Als een helestad dezelfde intentie heeft, is het bijzonder om daarte zijn. Alles leek in Auroville intenser. Ik kreeg makkelijkerruzie en tegelijkertijd losten ruzies makkelijkerop. Ik had op een gegeven moment moeite met werken,omdat ik alsmaar aan een tafel zat. Dat was ik nietgewend. ’s Middags wilde ik weg en vroeg de Canadesearchitect of ik naar huis mocht, omdat ik niet meer productiefwas. Hij zei toen dat productiviteit niet wordtafgemeten aan de hoeveelheid tekeningen die je maakt,maar dat mijn aanwezigheid al voldoende was en dat ikkon leren om te gaan zitten en me af te stemmen op deuniversele intelligentie, om een zuiver kanaal te wordenen daar niet tussen te gaan zitten.Nu kan ik zien dat iedereen speciale kwaliteiten heeftgekregen en voor mij is dat daarop aansluiten en datvertalen in materie, in vorm. Als ik me afstem weet ikdat elke vraag een antwoord heeft. Het is nog steedsmijn zoektocht: hoe stap ik in die overgave, in hetbewustzijn, dat er op elke vraag een antwoord is dat eral is. Ik hoef alleen maar te luisteren en erop te vertrouwendat het ontstaat. Ik doe veel dingen om daarin zuiverte worden en probeer de optimale randvoorwaardente creëren. Maar in principe is het gewoon een klik ofzoiets. Het is héél simpel en tegelijkertijd vergeet ik hetook en verzand in angst.’Onschuld sprak me diep aan‘Ik begon tegelijkertijd met de Cursus en met afstuderen.Ik was ook bij een Coursegroepje. Het was alsofalles veel helderder werd en ik veel duidelijker zag wieik was. Onschuld sprak me diep aan en er ontstondeen enorme vreugde in mij. Tegelijkertijd leek er eentegenpool te ontstaan die steeds feller werd, naarmate ikbewuster werd van mijn onschuld en goddelijkheid. HetIk kijk hoe ruimte een antwoordkan gevenego sloeg terug.Ik herinner me dat ik een streep op het papier zette endaar meteen zoveel oordelen over had, dat ik niets meerkon. Het was of vreugde of oordelen. Zodra ik me metvormgeving bezig hield, bracht dat spanningen. Hettrok me op de grond, zo ver dat ik het recht op bestaanin deze wereld niet meer had. Die gedachte verscheentelkens als ik iets wilde tekenen. Ik zag ook hoe absurdhet was, want het sloeg nergens op en daardoor werdhet nog groter. Ik voelde me aan de ene kant ontzettendsterk, omdat ik nu wist wat de waarheid was.Tegelijkertijd moest ik elke keer een strijd aan.Uiteindelijk heb ik die strijd toen naar mijn gevoelverloren doordat ik in tijdnood kwam. Ik moest eenpresentatie hebben om af te studeren. Dat lukte niet, dusstopte ik met afstuderen. Ik had me nog nooit zo goedgevoeld als op dat moment. Het was heel dubbel. Datstoppen was goed. Het was niet een falen maar een wijsbesluit. En ik wilde graag kijken naar wat die angst was.Ik wilde mezelf nog een kans geven om af te studeren.Ik kan een nieuwe gedachte kiezenWelke invloed heeft het gedachtegoed van de Cursus op vormgeving?‘De Cursus heeft continu invloed op mij, wat ik ookdoe. Er is een enorme gelatenheid gekomen. De zinnetjesdie er altijd in zitten zijn: dat ik niet weet wat debetekenis van iets is of waartoe iets dient, dat ik het niethoef te weten, dat de dingen goed zijn zoals ze zijn; hetbesef dat alles onschuld is, ook de klap die ik krijg. Ergebeurt zoveel in mijn leven. Elke week is anders. DeCursus werkt in alles door, ook in mijn relaties.Ik realiseer me dat ik maar dit (Solange knipt met haarvingers) hoef te doen om weer in te tunen. Dan denk ik,o ja, ik zit eruit, ik kan een nieuwe gedachte kiezen endan moet ik glimlachen.’Wie of wat ben jij?‘Oeeee.., moet ik nu zeggen wat ik denk?… Dat durf ikniet…Dat denken over jezelf is een .., maar dat hardop zeggen…Ik ben een engel……Ik ben me nog niet zo lang bewust van het gevoel, …enmisschien trouwens altijd al.Steeds meer mensen vragen sinds mijn afstuderen watik nu ga doen. Voordat ik verzand in een baan en hetaannemen van opdrachten, wil ik eerst kijken waaromik hier werkelijk ben en daar verantwoordelijkheid voornemen. Het gevoel dat ik een lichtwerker ben en hetstuk vormgeving komen nu bij elkaar. Waar dat elkaargaat raken, is me nog niet duidelijk.Het maakt trouwens niet uit wat ik doe of waar ikben. Ik gaf vandaag iemand een massage en dan voel ikhet ook. Wat ik in beide dingen herken, is dat ik voormezelf mag gaan staan. En als ik in vormgeving ookvoor mezelf ga staan, gebeuren er bijzondere dingen.6 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...7

Ik zie mezelf als iemand die op weg is en ook als eenkartrekker, een pionier. Dat is ook wat vormgeving is.Er is niets en opeens is er iets. Als je vormgeving heelbreed pakt, dan bruist het van binnen. Ideeën komengewoon. Ik vind zoveel dingen interessant en zou zoveeldingen willen doen. En ik heb ook het idee dat ik ze gadoen. Ik voel me ontzettend gezegend met wat ik allemaaltot nu heb mogen meemaken en met alle mensenom me heen. Een voorrecht.’Wat is je taak in het leven en wat is de taak van een engel?‘Het eerste wat op komt, is er zijn. En dat ontvouwtzich van dag tot dag.Door zelf mijn hart te volgen of met een open hart televen, kan ik anderen zichzelf eraan laten herinnerenwat het is. Zelf en voor een ander ruimte creëren omin hun hart te komen en van daaruit te leven. Ik ervaardoor de Cursus datalles, alle mensen, allemateriële zaken, inmijn leven er zijn, omme eraan te laten herinnerenwat ik ben.’Hoe ziet volgens jou eenengel eruit?‘Ha, ha, ha… Kijkmaar om je heen.Alleen is niet iedereenzich ervan bewust.Wat ik las in een boekover lichtwerkers enwat mij inspireert is,dat iedereen die erom vraagt een lichtwerker is. Datvoelt heel waar. Je bent het natuurlijk al, maar ga jeer ook voor staan, doe je er iets mee? Ik vraag om deherinnering. Dat besef van lichtwerker zijn, is nu eenbeetje gezakt. Maar die engel... Ik kreeg een plaatje vanWat ik nu weet is dat ik eenvormgever beneen engel voor de kaft bij een workshop. Daarna is mijopgevallen hoe vaak mensen engel tegen mij zeggenen hoe makkelijk ik dat ook bij anderen ben gaan zien.Maar het is een verschil of iemand dat tegen mij zegt ofdat ik het over mezelf zeg. Er is ook angst dat het egoerbij zit als je dat over jezelf zegt. Dan vraag ik me af ofik me niet boven een ander stel, of het niet arrogant is?… Maar het is wel wat ik ben!’Friedrich HundertwasserWat inspireert jou?‘Het leven en alles wat daarin gebeurt. Het is net hoeik ernaar kijk. Als ik ontwerp, laat ik me inspirerendoor degene voor wie ik ontwerp en de gevoelens enervaringen die daarbij horen. Soms kijk ik naar plaatjesin een boek en haal daar inspiratie uit. Als architectinspireert Friedrich Hundertwasser me. Wat hij maakt,spreekt het kind in me aan. Het is kleurrijk en vrolijk.Hij weet van een afvalverbrandingsinstallatie een ontzettendmooi kunstwerk te maken. De energie daarvan isfantastisch. Hij is tegen de rechte lijn en zegt dat alles inde natuur rond is en dat daarom een rechte lijn tegennatuurlijkis. Hij is daar uitgesproken en duidelijk in.Het inspireert me en ik geniet van het plezier dat ik ziein wat hij doet.Die inspiratie had ik in India ook heel sterk. InNederland wordt veel met prefab gewerkt. Dat is goedkoopen daardoor zijn veel huizen hetzelfde. In India isprefab duur en mankracht goedkoop. Daar maak je eenmaquette van hoe je je huis wilt bouwen en dan beginje. Tijdens de bouw kun je besluiten het anders te doen.Daardoor krijg je bijzondere gebouwen. Alsof je in deEfteling loopt.’Wat zijn je dromen?‘Ik wil graag een keer een school bouwen voor hetnieuwe onderwijs, zoals het Iederwijs onderwijs. Eenschool waarbij ook de architectuur de ontwikkelingen het herinneringsproces van het kind ondersteunt.Ruimte kan veel doen voor kinderen en volwassenen.Ik heb op twee basisscholen gezeten. Een katholiekeschool met lange gangen, linoleum vloeren en rijtjesbanken. Ik voelde dat ik daar niet meer wilde zijn. Toenben ik naar het openbare onderwijs gegaan. Dat was zoanders. De klassen waren rond gebouwd en kwamen uitop een binnenruimte. Overal lag vloerbedekking en jemoest je schoenen uit als het regende. Dat was een plekwaar ik me thuis voelde nog voordat ik les had gehad.Ik zou ook wel een soort Ecodorp-complex willenontwerpen, met huizen en gebouwen die opgaan in denatuur. Het lijkt me fijn als het een plek is waar mensennaartoe kunnen komen om hun passie te leven, waar denadruk ligt op verbondenheid. Oud en jong bij elkaaren misschien ook gehandicapten. Het is een soort puzzeldie past. Vroeger in Valkenburg, waar ik ben opgegroeid,bakte mijn moeder broden en die ruilde ze vooreieren en groenten. Dat was een fijne manier van energie-uitwisseling.Dat is iets wat ook in zo’n Ecodorpzou kunnen gebeuren. Er is ruimte, zodat iedereen zijneigen kwaliteiten kan neerzetten en delen in vrijheid.’De kracht van de gedachteJe bent jong en houd je bezig met spiritualiteit. De meestemensen die dat doen zijn ouder. Hoe zit dat met jou?‘Ik kan niet anders. Als je eenmaal hebt ervaren wathet betekent… een stukje vrijheid hebt gevoeld, dan isVerantwoordelijkheid nemen voor jeeigen geluk, is me vroeg bijgebrachthet verlangen zo groot ernaar op zoek te gaan wat datheeft veroorzaakt en wat me ervan weerhoudt. Ik hebook veel te danken aan mijn opvoeding. Mijn moederheeft enorme transformaties doorgemaakt in haar levenen met al haar goede bedoelingen heeft ze geprobeerdhaar wijsheden aan ons mee te geven, zodat wij niet indezelfde valkuil zouden lopen. Mijn ouders waren openin hun opvoeding en ik had het gevoel dat zij vertrouwenin mij hadden. Verantwoordelijkheid nemen voor jeeigen geluk en de kracht van de gedachte, is me vroegbijgebracht. Met spiritualiteit bezig zijn levert zoveel op.Ik ervaar het nooit als bezwaarlijk dat mensen ouderzijn. Het is alleen lastig als ik mensen op een voetstukplaats, maar dat heeft niets met leeftijd te maken.’Waar in je leven houd je het meest van?‘Plezier hebben. Dat is een impulsieve reactie. Ik kanook iets anders zeggen. Ik vind het heerlijk om te reizen,maar heb het minder nodig de laatste jaren. Ikmoest echt loskomen van het leven hier. Als ik reisde,kon ik me heel intuïtief opstellen. Dan was ik heelgevoelig voor signalen en stond open voor synchroniciteit.Ik ontdekte veel meer over mezelf. Nu merkik dat dit kan, waar ik ook ben. Nu hoef ik niet meernaar India of Amerika. Dat geeft rust. Ik vind het ookfijn om gesprekkente voeren. En ontwerpennatuurlijk,dan ben ik in mijnelement.’Wat kunnen wij vanjou leren?‘Dat het levengeweldig is. Echtgeweldig! En zachtheid.En dat alleszinvol is en demoeite waard. Ik zouzeggen: Leef!’ •8 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...9

Licht brengen in de wereldHet eerste boek van PierrePradervand, De zachtekracht van de zegening,leidde tot het lezen vaneen tweede boek van hem,Boodschappen van levenuit de dodencel, nu samengeschreven met RogerMcGowen. Gevolg: Een boekbespreking(1) en schriftelijkcontact met McGowen, dieal bijna 20 jaar in afwachtingvan zijn executie verblijft ineen dodencel in Texas. ElsThissen stelde hem een aantalvragen (2).Boodschappen van leven uit de dodencel (1)Iedereen speelt zijn rolEls ThissenDe zachte kracht van de zegening vanPierre Pradervand trof me zeer toen ikhet las en was een regelrechte uitnodigingom ook het boek Boodschappenvan leven uit de dodencel te lezen. Pradervand heeftdit boek samengesteld op basis van aan hem geschrevenbrieven door Roger W. McGowen, die dan al 17jaar (inmiddels bijna 20 jaar) in een dodencel in Texas(USA) doorbrengt. Verder bevat het boek informatieover het regime en de dagelijkse gang van zaken in dedodencellen, het Amerikaanse rechtssysteem, onderzoeknaar oplegging van de doodstraf, citaten vanMcGowen en andere verlichte geesten, en nog veelmeer.McGowen beschrijft op een integere en aangrijpendemanier hoe hij de dagelijkse omstandigheden hethoofd biedt. Hij blijkt een mens met een rotsvasteovertuiging dat liefde het belangrijkste is dat er is enweet dat we Eén zijn. Hij spreekt in dat verband over‘oneness’. Dat weten geeft hem telkens weer de moeden kracht om de gang van zaken in de dodencellen teverdragen. Op een integere manier laat hij ons steedsRogerweer meekijken naar hoe moeilijk hij het vindt als deschamele bezittingen die hij heeft, voor de zoveelstekeer vernield of afgenomen worden bij het doorzoekenvan zijn cel. En hoe hij daarmee omgaat en krachtput uit zijn rotsvaste vertrouwen in dat hij een Kindvan God is. Ook komt hij er telkens op terug, dat er inde wereld anderen zijn die het slechter hebben danhij en dat hij dankbaarheid voelt voor alles wat hemgegeven is. In zijn eigen woorden: ‘Ik heb een innerlijkevrede en een liefde die zelfs de dood niet kandoden.’Toen McGowen een keer niet op cel was en zijnspullen door een bewaker waren verscheurd, waskwaadheid en iets vuils zeggen het eerste dat bijhem opkwam, ‘Maar ik realiseerde me meteen dat debewaker, toen hij deed wat hij deed, een rol speeldewaarvan ik wist dat hij die speelde. En in plaats vaniets kwetsends te zeggen en slachtoffer te worden,heb ik hem zijn overwinning ontfutseld door tegenhem te lachen en te zeggen: Bedankt, ik moest tochiets te doen hebben. En weet je, bewaker, we hebbenallemaal onze rol te spelen. Die avond voor hij naarhuis ging, kwam hij langs om me zijn excuses aan tebieden.’ Pradervand zegt daarover dat dit even bijzonderis als Bin Laden die Bush zijn excuses aanbiedt.Als je denkt dat je in je dagelijkse leven met moeilijkeomstandigheden te maken hebt, kan dit boek bemoedigendzijn in het leren daarmee om te gaan. McGowenkiest er in de meest bizarre omstandigheden telkensweer voor om vanuit liefde naar de situatie te kijken. Hijsteekt niet onder stoelen of banken, dat hem dat somsveel moeite kost en dat hij ook ten prooi valt aan eengevoel dat lijkt op leegte. En meteen daarna zie je hemweer opkrabbelen, de veren recht schudden en eenoverduidelijke keuze maken voor vrede en liefde. Uit alzijn brieven spreekt, dat hij daar altijd weer op teruggrijptin de rotsvaste overtuiging dat liefde alles eniedereen draagt, ook zijn bewakers. •Roger W. McGowen & Pierre Pradervand.Boodschappen van leven uit de dodencel. Ankh Hermes,Deventer 2005. 221 blz., €19,50Roger McGowen aan het woord (2)Je bent net zo mooi als je zijn wiltVertaling: Emilia van LeentEls Thissen schreef Roger McGowen een brief en steldehem een aantal vragen. Hier volgt zijn antwoord.lieve vriendin en zuster, ik bidervoor dat je gehuld bent in dezegen van Gods liefde en dat zijn‘Dagliefde en vrede een constante zijn inje leven. Woorden die ik zou kunnen zeggen om mijnlate reactie te verklaren zijn onvoldoende, dus alles watik zeg is sorry. Het leven gaat door, zelfs in een plaats alsdeze, de dodencel. Ook hier komt verdriet langs en gaatweer weg, worden tranen gehuild en weer gedroogd, enkomen vreugde en geluk tot leven. Ookal kunnen we het voorbijgaan van de tijdniet stopzetten, als we wijs zijn leren weons eigen ritme te vinden in de klop vanhaar pols en op den duur met haar echo’smee te bewegen.Ik ben erg blij dat je genoot van mijnbrief: het is een kostbaar iets voor mij omte horen dat ik iemand aan het lachenmaakte. Wat kunnen we meer vragen daniemand vreugde te mogen brengen. Alskinderen van God moeten we onze verantwoordelijkheidjegens God en elkaarerkennen, door ons altijd bewust te zijnvan het kwaad dat we kunnen doen aanonszelf en onze zusters en broeders, alswe vergeten dat we uit liefde voortkwamen, dat we deliefde altijd zullen toezingen, en dat dit het lied is dat degevangenen zal bevrijden; de harten zal verlichten vanhen die door de zwaarte van de wereld zijn neergehaald.Als we ons herinneren dat niets zonder liefde is zullenwe waarlijk vrij zijn.’Vleugels van hoop‘Ik geloof dat zegeningen de vleugels van hoop voorde gelovigen zijn. Als we zegenen en gezegend worden,transformeren we wanhoop in verwachtingen. Op zo’nmoment vragen we de schepper om zijn liefdevollegenade en compassie te geven aan wat het ook is datvoorkomt dat je Gods zegen kunt ontvangen, zodat desluier die je blind heeft gemaakt voor je ware zelf weggenomenwordt. Als we iemand zegenen, geven weonszelf totaal in dat moment, en de enige wens is Godsliefde voor degene die we zegenen; het is het meestonzelfzuchtige dat we voor een broeder of zuster kunnendoen.’Heb je een doel in het leven? En zo ja wat is dat doel dan?‘Ik kijk rond waar ik nu ben en denk: “Hoe kun je erzelfs maar aan denken dat je een doel zou hebben?” Eendoel is iets wat iemand in z’n leven probeertte bereiken, iets waar iemand trotsop kan zijn, iets om op terug te kijkenom te zeggen: “Ik heb wat bereikt, ikheb ertoe gedaan”. Maar anderzijds, hoekan ik geen doel hebben? Doelen kunnenvan alles zijn, een doel van iemandkan zijn weer een keer te lopen, vooreen ander is het een stap in zijn carrière.Maar ik kan je zeggen dat deze vraagaan iemand in de dodencel, voor wiehet niet zeker is of hij morgen nog leeft,echt heel moeilijk is. Gelukkig besefik dat het net zo onzeker is of morgenkomt, als het zeker is dat vandaag veiligis. Mijn doel is om mijn vrijheid te herkrijgenzodat Gods macht door mij heen kan schijnen.Het is een lange en moeizame strijd geweest, en bij tijdenwaren mijn dagen heel somber, maar ik ging dooromdat ik geloofde dat God een plan voor mij had, endat weten maakte de strijd ook het strijden waard. Mijndoel is het om te laten zien dat God je niet in de steeklaat, waar je ook bent. En dat er geen berg is die hij nietkan omgooien als je in hem gelooft. Er is geen rivier diehij niet voor je leegt, noch een droom die hij niet laatuitkomen. Ik wil laten zien dat je nooit werkelijk ver-10...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006 nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...11

slagen wordt met God aan je zijde. Ik wil jonge mensenbereiken om ze te vertellen van zichzelf te gaan houden,mededogen te hebben voor elkaar en in zichzelf te geloven.Vergeet wat anderen over je denken, want dat doeter niet toe. Het doet ertoe wat je van jezelf denkt. Wantals jij van jezelf houdt, jezelf respecteert en in jezelfgelooft, dan weet ik dat je van mij zult houden, mij zultrespecteren en in mij zult geloven. Wat je in jezelf zietzul je in mij zoeken, je bent net zo mooi als je zijn wilt.Vergeet niet dat God van je blijft houden als je dat zelfvergeet te doen. En zo is mijn doel geen eenvoudig doel,en soms is het zelfs verwarrend. Maar eenvoudig gezegdis het mijn doel licht te brengen in de wereld, niet opeen christelijke manier, maar op een menselijke manier.’Geloof in het levenWat houd je op de been?‘Wat me op de been houdt, is dat ik onschuldig ben enook dat ik niet weet hoe ik zou moeten stoppen metleven. Mijn hele leven vecht ik al tegen dingen. Wedragen allemaal ons kruis en ik haat niemand vanwegemijn lot. Soms zijn we bestemd om dingen te zien dieanderen niet zien, en dat zou ik kunnen beschouwen alseen vloek. Tenslotte zit ik al 19 jaar in de dodencel, in2006 zal het op 28 april 20 jaar zijn, en sommigen zoudendat inderdaad als een vloek beschouwen. Maar ik ziealle mensen die ik ontmoet heb, alle zegeningen die ikontvangen heb en alle angsten die ik heb overwonnen,en voor mij is het iets dat ik moest ervaren. Ik weiger tegeloven dat God me dit heeft laten doormaken om menu de rug toe te keren. Ik ga door omdat ik geloof inhet leven, en ik geloof dat hier iedere dag wel iemandis die hulp nodig heeft, hulp die ik wellicht kan bieden.Ik ga door omdat er iemand moet zijn die hier vandaagglimlacht, omdat iemand hier moet weten dat God hemliefheeft. Ik ga door vanwege mensen als jij, die dit lezenen me hoop geven om wakker te worden en weer eennieuwe dag aan te gaan, die me inspiratie geven om mijnhoofd een andere kant op te wenden en weg te lopenvan een nieuwe belediging, om vervolgens de moed teverzamelen dit morgenochtend ook weer te doen. Ik gadoor omdat dat alles is wat ik weet te doen, en zolang erkracht in me is zal ik doorgaan.’Zit er een zegening in je leven in de dodencel?‘In alles zit een zegening, iedere dag van mijn leven iseen zegen, maar de grootste is - en dat mag vreemdlijken – dat terwijl ik hier omringd wordt door dooden zoveel duister, juist dit me geleerd heeft het levente waarderen, en me gestimuleerd heeft om me op degoede momenten van de dag te richten in plaats vanop de slechte. Ik heb met veel prachtige zielen gesproken,slechts uren voordat ze werden weggevoerd omgeëxecuteerd te worden. Velen van hen vertellen dat zeniet bang zijn om dood te gaan, dat ze er klaar voorzijn omdat ze moe zijn van het leven als levende doden.En als je in hun ogen kijkt, zie je waar hun ziel moeis geworden, als je in hun ogen kijkt, zie je waar hungeest gebroken is. Ik heb vaak gehuild om mijn gevallenbroeders, ik heb de tranen gehuild die velen van henweigerden te huilen in het zicht van hun vijanden, enik heb de last gedragen die velen van hen achterlieten.Maar ieder van hen gaf me op zijn eigen manier kracht,hoop, liefde en vertelde me vol te houden. Ik ben ermeegezegend heel sterke persoonlijkheden te hebben ontmoet,ik ben ermee gezegend te hebben geleerd hoe tenvolle van het leven te genieten, en ik heb geleerd nietbang te zijn voor de dood. Dat heeft allemaal een plekin mijn leven. Maar de grootste zegen was wel dat Godme de moeite waard vond om me de kans te geven datallemaal te leren, opdat mijn geest niet zou breken. Datis de reden waarom ik doorga.’Leer te vergevenWat is het belangrijkste dat mensen zich kunnen realiseren?‘Het belangrijkste dat jij en ik, wij allemaal, te lerenhebben is dat we verbonden zijn met hetzelfde koord.Als ik jou pijn doe kan ik niet anders dan mezelf pijndoen, en als jij mij pijn doet kun je niet anders danjezelf pijn doen. God is prachtig en hij gaf ons leven omervan te genieten. En hoe kunnen we beter onze dankbaarheiddaarvoor tonen dan om dat ook te doen? LeerPieter Smitte lachen ook al voelt het niet zo, leer lief te hebben inVertaling: Jaqueline Houben en Annemarie van Unnikplaats van te haten: haat is een onnatuurlijke emotie, endat is de reden dat die het lichaam kwaad doet. Leer te Als eerste wil ik iets zeggen over devergeven, hoe kunnen we van God verwachten dat hijsfeer op de plek waar mijn ervaringzich afspeelt.Voor zonsopgangons vergeeft als we elkaar niet kunnen vergeven? Wemoeten beseffen hoezeer we elkaar nodig hebben: zonderjou zou ik niet zijn, zonder mij zou jij niet zijn, waartraag door de boomtoppen heen de zwoelewordt er al gestookt. De rook kolktzou ik blijven zonder jou? Ik zit hier in de dodencel inlucht in. Tegen deze tijd is het hanengekraai alTexas en kreeg net een brief van mijn advocaat, die aangestopt en wordt de ochtendlijke stilte alleende rechter toestemming heeft gevraagd voor een anderenog verbroken door het geloei van een dorstigbaan. Hij vertrekt aan het einde van de maand en datkalf en soms het geblaf van een hond. Hier enbetekent dat ik in de dodencel zit zonder advocaat. Maardaar klinkt het gekletter van een emmer enik ben niet kwaad, zelfs niet teleurgesteld, want ik weetverderop het zingen van een paar vrouwen, diedat er ergens iemand is die me zal helpen.water halen bij de rivier. Als mens kun je hierHet zal wel moeilijk zijn om te luisteren naar iemandterug gaan naar je eigen stilte. De geluidendie zijn halve leven heeft doorgebracht in de dodencel,herhalen zich en de een na de andere gedachteer is niets dat ik je kan leren en ik ben er zeker van datverschijnt. Voldoende om je te laten beseffenik veel van jou kan leren. Ik wil leren, omdat er geschrevenstaat dat je niet kunt onderwijzen zonder te leren,zó vrij kunt laten, voor eeuwig. Maak leeg diedat dit schimmen zijn uit het verleden, die jeen dat je niet kunt leren zonder te onderwijzen. We zittenallemaal in hetzelfde schuitje, en het wordt tijd dathet werk van de Schepper via mijn handen,‘stoorkamer’ tussen de oren. Maak plaats voorwe dat beseffen en ernaar handelen.tong en lichaam.Ik hoop dat ik een beetje heb kunnen uitleggen wat meDan komt de zon op en de stralende kleurenbezighoudt, wat me doet vechten op de manier hoe ikbetoveren voor enkele minuten de mensendat doe. Ik geloof echt, dat de enige manier om onzehelemaal. Alweer is er een dag in warm Afrikamoeilijkheden te overwinnen is om samen te komen enaangebroken. Geen regen, alleen zon en hitte.te beseffen dat alles wat we nodig hebben en waarnaarWat zal deze dag brengen? De uitdaging inwe verlangen in onszelf zit, als we er maar naar kijken.Afrika is uniek, niet logisch en eenvoudig,want er is geen fatsoenlijk werk en geen geld.In liefde en vriendschap, Roger Mc Gowen’ •AH in AfrikaHet is een uitdaging om de principes vanAttitudinal Healing in Afrika op een zinvollemanier over te dragen. Pieter Smit vindt dataltijd een interessant proces, en zo’n ervaring wilhij graag met ons delen. Het speelt zich af opongeveer 10 km ten noorden van Piggs Peak inSwaziland in de Phoponyane vallei.Afrika is hongerHoewel het nog vroeg is, zijn er toch al een moeder eneen kind bij het hek - en ik vraag me af: hoe gaat deinleiding tot de principes vandaag verlopen? En dit voorbijde cultuur, het verleden, en de aloude baas - knechtverhoudingen, waarbij men doet alsof de één weet en deander niet. Hier zijn moeder en kind met hun problemen.Ze verwachten een oplossing, een magisch woorddat alle pijn verlicht, en waardoor het vee niet langerdoodgaat, er regen zal zijn, de armoede voorbij - en eenmaaltijd voor twee. Want Afrika is honger. Er zijn veelhobbels te nemen, voordat we bij de dieper liggendeprincipes zullen kunnen geraken. Alleen al door de achterstandin kennis en begrip. En dan heb je ook nog temaken met de vreemde gebruiken die ontstaan zijn inhet koloniale verleden. De vader komt ook aangedrentelden gaat een eindje verder op de grond zitten. Hij verstaatalleen zijn eigen stamtaal, zij ook een beetje Engels. Waarte beginnen. Hoe voorkom ik dat ik arrogante gebruikenuit het verleden voortzet? En hoe kan ik oprecht dienenen ook nog een effect bereiken, zonder te doen alsof ditin mijn handen ligt?Ik begin met mezelf te centreren door wat water te drinkenen stilte te creëren.Wanneer ik zo in mijn innerlijkkom, kan ik mijn gedachten zien binnenkomen en hebik de keuze ze te gebruiken of te laten varen. Ze te latengaan is gewoonlijk het meest bruikbaar. Mijn houdingwordt er een van: luister goed en reageer in liefde enmet zelfvertrouwen. Dan drink ik weer een paar slokjeswater en doe wat oefeningen om toegewijd te raken aande Schepper, in een zo stil mogelijke gedachtewereld.12 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006 ...van hart tot hart... 13

H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R TIk laat mijn bezoekers dezelfde bewegingen maken. Ergaan gedachten door mijn hoofd, maar ik zeg niets. Ikluister naar elke klank, kijk naar elk symptoom, teken oflichaamstaal. Behalve dat we oefeningen doen, stel ik mijnbezoekers ook wat voor de hand liggende vragen. Deantwoorden vertellen van een zwak dieet, teveel drank enhet roken van tabak gerold in krantenpapier. Ik verzorgeen open brandwond en wat insectenbeten. Voor hunzieke vee en het gebrek aan water voor op het land kanik niets doen, dat vraagt om moderne landbouwtechnieken.Om te komen tot een indringend gesprek over een verstandigeleefstijl en andersoortige communicatiepatronen,of verwijzing naar begrippen als de AH principes, moetik ervoor zorgen dat wat ik vertel aansluit bij hun belevingswereld.En ook help ik ze los te komen van hunhouding van onderdanigheid en vrees, want dat is geengeschikte voedingsbodem voor het aanleren van ietsnieuws. En opnieuw, aan het zieke vee en de droogte kanik niets doen. Dat vraagt langetermijnvisie.Diepte te leren zienWat ik wel kan doen is tweeërlei, namelijk perspectieftekenen en NLP tijdpadwerk. Het eerste is het makkelijkste.Om te beginnen deel ik tekenborden, papieren zachte potloden uit en vertel hoe die te gebruiken.Het papier aanraken, is wat problematisch omdat er olieaan hun vingers zit. En het potlood hanteren gaat nogalhardhandig. Maar na enige oefening kan de eerste perspectiefstudieworden aangepakt. Gewoonlijk beginnenwe met de hoek van het huis of iets dergelijks. Elke stapvereist een diepere verankering in onze plek van vrede.Dit vraagt tijd, humor en demonstratie. Het gaat er nietom een echt kunstwerk te maken. Het gaat erom dieptete leren zien. Zodra diepte op tweedimensionaal vlak, oppapier, bereikt is, heeft de denkgeest het idee begrepen.En met perspectief in het brein kunnen problemen ookin perspectief gezien worden. De volgende stap is te proberende persoon los te maken van vrees, door raakvlakkente vinden in cultuur en geloof, waarin begrippen als‘wij zijn liefde’ genoemd kunnen worden. Wanneer ditbereikt is, en het natuurlijk en veilig is om bij elkaar tezijn, dan is dit de manier om de principes een voor eenop de potlood-en-papier-manier uit te pluizen totdatbegrip daagt.CondoomverhaalVerder nog dit. In dit HIV-tijdperk is het voor de meesteniet gemakkelijk binnen de man-vrouw verhouding af tezien van seks. Maar er is het condoomverhaal. En hoewelvreemd, is het wel verkoopbaar. Edoch niet altijd begrepen,getuige dit waargebeurde verhaal. Een zuster gafvoorlichting over het gebruik van condooms. Omdat zedit niet op een levend model kon laten zien, gebruikte zeeen bezemsteel. Een jaar later tijdens een volgend bezoek,verbaasde zij zich erover te zien, dat een vrouw die delezing had bijgewoond weer in verwachting was. Op devraag of ze het condoom niet had gebruikt, antwoorddedeze dat het niet hielp, want ze had het condoom al eenjaar lang om de bezemsteel en ze was toch zwanger.Waar het voeding betreft. Het oeroude, bijna natuurlijkedieet en leefwijze van Afrikanen verschilt hemelsbreedmet het westerse eetpatroon. En wat heeft een ongeletterdedie door de supermarkt loopt aan beschrijvingen opblikjes? Plaatjes erop helpen soms, als het tenminste nietsymboliseert wat te groot is voor in een blikje, zoals eenlandschap. Wanneer de overschakeling plaatsvindt van deeigen leefwijze naar de westerse leefwijze, zal het lichaameerst moeten ontgiften en zich gaan aanpassen aan eennieuwe uitgebalanceerde manier van eten. Dat gaat allemaalniet zonder slag of stoot.Soms ook is de denkwijze van de ander onnavolgbaar.Ook hier een voorbeeld van. Ik reisde met de bus.Tegenover mij zat een vrouw die een dubbele zitplek inbeslag nam met haar plastic zakken vol kruidenierswaren.Eén zak, gevuld met zakken suiker en meel hield ze ophaar hoofd tijdens de rit. Op een gegeven moment zagzij zich genoodzaakt die zak neer te zetten om dat haarnek zo’n pijn deed, telkens wanneer de bus door een kuilreed. Het speet haar dit te moeten doen. Zij had bedachtdat aangezien dit pak zo zwaar was, zij het beter zelf kondragen, omdat de bus anders misschien te zwaar beladenzou zijn.Ik ben zo dankbaar voor die twaalf principes, die zo korten bondig zijn en toch genoeg ruimte in zich bergen omelk menselijk probleem in een ander licht te bezien. •Echoes of WarDeze film is nu te verkrijgen op DVD (€15,- excl.verzendkosten). Zie voor de filmbespreking: …vanhart tot hart… nr 3/2005. Cameraman Melle vanEssen won tijdens het Nederlands Film Festival 2005in Utrecht een Gouden Kalf voor zijn camerawerk.De film draaide met groot succes op het festival vanRio de Janeiro en won in 2005 een Golden Pandaop het Festival van Sichuan.Info/bestelling:Joop van Wijk, Molenwiek Film, Van Diemenstraat410-412, 1013 CR AmsterdamTel: 020 625 2296 / fax: 020 625 1489 /www.molenwiek.nlActiviteitenchronologischDe activiteiten worden verzorgddoorEls Thissen.5 februari 2006Miniworkshop, Moorveld7 maart 2006Familie- & Systeemopstelling,Moorveld12 maart 2006Miniworkshop, Moorveld1 april 2006Landelijke Facilitatordag, Hilversum9 april 2006Miniworkshop, Moorveld14 mei 2006Miniworkshop, Moorveld18 juni 2006Miniworkshop, Moorveld23-25 juni 2006Meditatieve workshop, Echt10-18 juli 2006Intensieve training The Work ofByron Katie, Havelte3 september 2006Miniworkshop, Moorveld8 oktober 2006Miniworkshop, Moorveld5 november 2006Miniworkshop, Moorveld17-19 november 2006Familie- & Systeemopstelling,Wahlwiller3 december 2006Miniworkshop, Amersfoort10 december 2006Miniworkshop, MoorveldWORKSHOPSMeditatieve WorkshopsVoor wie de stilte en diepte in zichzelfwil verkennen en de ervaring van hetvinden van eigen antwoorden wil opdoen,in de contemplatieve sfeer vanhet klooster of de abdij.23-25 juni 2006. EchtAbdij Lilbosch, Pepinusbrug 6. Vrij 16-zon 16 uur. Cursuskosten €120. Verblijf€45Familie & systeemopstellingenIn een familieopstelling wordt hetgeboortegezin van degene voor wiede opstelling wordt gedaan, fysiek inde ruimte opgesteld. Zo zijn er mensendie - voor de duur van de opstelling- zonodig de plek van de vader,moeder, broers en zussen innemen.Ook neemt iemand de plek van depersoon zelf in. Door de opstellingworden patronen en spanningsveldenzichtbaar, zoals die zich binnen families,soms al vele generaties, kunnenvoordoen. Door deze patronen aanhet licht te brengen kan de ordening‘hersteld’ worden. Zo kunnen verhoudingenbinnen een familie harmoniserenof genezen. Deze maniervan werken is verder bruikbaar voorhet inzichtelijk maken en herstellenvan verhoudingen binnen bedrijven,teams en op andere plekken waarmensen samenkomen. Ook kunnende verschillende kwaliteiten die in eenpersoon samenkomen en ten opzichteA C T I V I T E I T E NO Ik wil deelnemen aan (naam activiteit):op (datum):O Ik bestel (titel):Van (artiest):Datum:van elkaar voor een spanningsveldzorgen, in een opstelling inzichtelijkgemaakt worden.In een opstelling gaat het niet omgoed of fout, of om de beoordelingvan een situatie, slechts om het transparant,en daardoor inzichtelijk makenvan de situatie. Op basis daarvan kandegene voor wie de opstelling wordtgedaan een nieuwe keus maken, ofniet.7 mrt 2006, Moorveld19-22.00 uur, €15.17-19 nov 2006, WahlwillerArnold Janssen Klooster.Vrij 10-zo 16 uur.Cursuskosten €180.Verblijf €90 (1pk)Mini-Workshops ECIW/AHMoorveld, 10-12.15 uur. Op basis vandonatie, tenzij anders vermeld.zo 5 februari 2006, Moorveldzo 12 maart 2006, Moorveldzo 9 april 2006, Moorveldzo 14 mei 2006, Moorveldzo 18 juni 2006, Moorveldzo 3 september 2006, Moorveldzo 8 oktober 2006, Moorveldzo 5 november 2006, Moorveldzo 3 december 2006, Amersfoort15-16.30 uur, Meridiaancollege,Daam Fockemalaan 12, €7,-zo 10 december 2006, MoorveldTRAININGENIntensieve training The Work of ByronAanmelding activiteiten e/o bestellingHandtekening:Bij aanmelding voor een workshop of training ontvangt u schriftelijkbericht van aanmelding.Als u een bestelling doet krijgt u deze met factuur thuis gezonden.(z.o.z)14 ...van hart tot hart...nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006H E T H A R T...van hart tot1

H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T. H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E TKatieVoor iedereen die wil trainen in hetzichzelf en anderen begeleiden inThe Work of Byron Katie en een intensieveervaring, die kan leiden tot eenradicale omkeer in het denken, nietschuwt. In dit persoonlijke proceskun je ervaren wat het met begriptegemoet treden van je overtuigingenteweeg brengt.10-18 juli 2006. HavelteMeeuwenveen, Meeuwenveenseweg 1-3. Ma 18-Di 12uur. Cursuskosten €400.Verblijf 2-pk €340; tent €275 (beperktmogelijk).KirtanaIn maart a.s. komt de Amerikaanse zangeresKirtana voor het eerst naar Europa. Onderdeelvan haar tour zijn twee concerten in Nederland.Ondanks dat ze nooit eerder hier optrad, isKirtana bij velen van ons bekend en geliefd. Zespeelt en zingt regelmatig bij workshops/lezingenvan bijvoorbeeld Eckhart Tolle, Byron Katie enBrandon Bays. Kirtana’s muziek en teksten, ‘celebratingthe truth of who we are’, raken recht inhet hart. Met jaren ’60 - ‘70 folk als basis, overstijgtde combinatie van een schitterende, lichtomfloerste stem en subtiel gearrangeerde akoestischeinstrumenten, alle etiketten. De muziek isdiep, spiritueel, maar altijd toegankelijk. Mis dezekans niet!V E R V O L G A C T I V I T E I T E NLandelijke Facilitatordagza 1 apr 2006 – 10.00-16.30 uurContact- en studiedag voor facilitatorsvan AH-groepen en/of deelnemers aaneen of meer facilitatortrainingen en/ofmensen die een groep willen starten.Plaats: Hilversum, De Drie Berken.Informatie en opgaveCentrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12,6237 NM Moorveld,tel: 043-3647987e-mail: cms@elsthissen.nlwebsite: www.elsthissen.nl18 maart, Nijmegen, Best Western Hotel Belvoir, 20.00 uur, toegang €8.19 maart, Amsterdam, Mirror Centre, 14.15 uur, zaal open 13.10, toegang €10.Info en reservering: Peter van Kan (bij voorkeur) laylaforever@hotmail.com of 06-46320077.Website: www.kirtana.comNaam:Straat:Postcode en plaats:Telefoon:Aanmelding activiteiten e/o bestellingE-mail:Deze strook sturen naar: Centrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveldtel: 043-3647987Of uw aanmelding/bestelling mailen naar: cms@elsthissen.nl(z.o.z.)Februari 2006CD lijstDe volgende CD’s zijn bij het Centrumte bestellen met de bestelbon of e-mailcms@elsthissen.nl. Prijzen exclusief portokosten.James TwymanEmissary of light €19,50May Peace Prevail on Earth €19,50The Order of the Beloved Disciple €20,50Peter MakenaIn Love, €18,15Heart of Kindness €18,50River of Blessings €18,50Shaina NollSongs for the Inner Child €18,50Bread for the Journey €18,15You can relax now €18,50Wendi BlomDreams within Dreams €15,90Steven WaltersJust this Moment €19,50So many blessings €19,50Wild Roses/Beth & CindeVoices on the Wind €19,05Northren Lights €19,05Kathy ZavadaIn Love Divine €19,00I’m right here €19,00Union €19,00Journey Home €19,00Mother‘s Song €19,00KirtanaThe Offering €18,15This Embrace €18,50Parrish Light €18,50A Deeper Surrender €18,50David WhyteClose to Home €20,50Kurt van SickleRiver of Life €19,00Mother Divine €19,00Father, Father €19,00Make me an Instument €19,00Climbing the Mountain €19,00SophiaJourney into love €19,00Hidden waters/Sacred ground €19,00Return €19,00Chakra Healing Chants €19,00DVDJoop van WijkEchoes of War €15,00GroningenGroningen:Godelieve Bos 050-5420233Haren (1):Marrigje Dijksma 050-5340729Haren (2) 1, 2, 3 :Henk Kamerling 050-5340729Onstwedde:Johan Maarsingh 0599-331722GelderlandApeldoorn:Nicole Blaauw 055-5336916Doetinchem:Pieter Vegter 0575-465102Hengelo:Pieter Vegter 0575-465102Lochem:Jan Helmus 0573-257927Nijmegen (1):Nanja 024-3224327Nijmegen (2):Suzanne Raymakers 024-3602609Nunspeet:Jurja Kammeijer 0341-251181& Marjan Rikkers 033-2460521Flevolandgeen groepenFrieslandIJlst:José van der Werf 06-23885960Lemmer:Mirjam Rombouts-Overbeek0514-563719Oosterend (1) en (2) 7 :Willem & Jacqueline Feijten0515-332472Noord-HollandAlkmaar:Frans Kok 0299-673404Amstelveen:Renée van der Vijgh 020-6473075Amsterdam(1):Eva Hollander 020-6769835Amsterdam(2):Emma Veenstra 020-6969132De Rijp:Frans Kok 0299-673404Edam:Frans Kok 0299-673404Haarlem:Ynze Keetlapper 023-5367538Heemskerk:Frans Kok 0299-673404HeerhugowaardFrans Kok 0299-673404Heiloo:Marti Op de Weegh 072-5334398Hoorn:Frans Kok 0299-673404Wormerveer:AT T I T U D I N A L H E A L I N G G R O E P E NIn diverse plaatsen komen AH groepen bijeen die werken met de principes en richtlijnenvan AH. Als je belangstelling hebt om aan een groep deelte nemen kun je contact opnemen met de facilitator. Gevraagde bijdrage:gratis tot maximaal €7,- per bijeenkomst. Je mag méér betalen.Frans Kok 0299-673404Zuid-HollandAlphen a/d Rijn:Janny Buijs 0172-441543Delft:Wil Rijsterborgh 015-2615998Den Haag (1):Michille Bauer 070-3542074Den Haag (2):Annemarie van Unnik070-3467932Gouda:Marianne Spoor 0182-532396Streefkerk:Krystyna Bergsma 0184-684340Strijen:Niesa Robberecht 078-662529Voorschoten:Anna Walraven 071-5764877Wateringen:Kees Zwinkels 0174-294321Zuid-Beyerland:Anna Eppinga 0186-662055UtrechtAmersfoort (1) en (2) 3 :Rozemarijn Ockhuysen033-4728602Bussum:Marion & Harry Welch035-6910589Eemnes:Inez Coolen 035-5260594Hilversumse Meent:Monique Veenstra 035-6982556Leusden:Eveline Teunissen 033-4952623 &Guus van den Boer 0485-441840Nieuwegein:Corrie van Zijl-van der Klij030-6038241Soest (1):Maria de Wilde 035-6026486Soest (2):Rob Middeldorp 035-6025647Wim van Ginkel 0343-431577 &Loek Kattekamp 030-2721290Werkhoven:Cobi Schilp 0343-477517Zeist:Etty de Graaf 030-6990028Noord-BrabantBreda:Jopie van Heeren &Henny van der Feer 076-5208377Tilburg:Anja Gussinko 013-5363784Vessem):Mieke Panhuysen 040-2523818 &Inez Zonneveld-Woelinga013-5146111LimburgBerg en Terblijt:Riny Dijkman-Blom 043-6041816Echt:Peter Winteraeken 0475-484833Roermond:Jeannette Fabrie 0475-341130Sittard:Beppie Cloo 046-4581597Venlo-Blerick:Jolanda Megens 06-17516018Weert:Gerrie van Gestel 0495-533232ZeelandDreischor:Trudy Huter 0111-406006Middelburg (1):Ria Castenmiller 0118-639949Middelburg (2):Pauline Klerkx & Paul Vreugdenhil0118-644020Vlissingen:Ellen Heystek 0118-418294 & AnkieSpinnewijn 0118-419498OverijsselOldenzaal (1):Rogier Pondaag 0541-510844Oldenzaal (2):Trudy ter Braak 0541-539261Drenthegeen groepenNederlandstalige groepen in hetbuitenland:BELGIË:Ruimte voor innerlijke vrede:Beja Pingnet, Victor Nelisstraat16, 2900 Schoten, tel 03-6588287,Website: www.InnerlijkeVrede.beBrugge(1):Henk Content 050-352943Brugge (2):Ingrid Vierstraete 050-337332Gistel:Johan Lingier 059-276724Kalmthout:Rina & Jean-Pierre Lenders03-6663618Nijlen:Fons & Diane Melis 03-4816439Oostende:Dirk & Christina Geysen-De Vriendt059-515785Schoten:Beja Pingnet 03-6588287OOST-SPANJEBenitachell (Alicante):Guido Visbeek (0034) 966498394/9659731991 Thema: Werken aan werk2 Voor rouwverwerking na hetverlies van een naaste of dierbare3 Voor mensen die gedurende eenlange tijd ziek zijn5 Jongerengroep6 Voor ouders van kinderen diekort of lang geleden overledenzijn.7 Voor kinderen die een ouder,broertje of zusje verloren hebben ofchronisch ziek zijn.N I E U W E A H G R O E P E NAmsterdamEmma Veenstra 020-6969132MiddelburgPauline Klerkx & Paul Vreugdenhil0118-644020I N T E R V I S I E - G R O E P E NVoor facilitators van AH- en/ofCourse-groepenAlgemene informatieCentrum voor AH 043-3647987Noord-BrabantHenny van der Feer076-5208377Noordelijke regioHenk Kamerling050-5340729Limburg/SittardBeppie Cloo046-4581597Set van 12 kaarten met degeïllustreerde principes vanAttitudinal Healing doorAnnemarie van Unnik.Prijs €3,- (excl. verzendkosten).Te bestellen bij: StichtingCentrum voor AttitudinalHealing. Tel 043-3647987;Luipertstraat 12, 6237 NMMoorveld; E-mail:ahnl@elsthissen.nl2H E T H A R T...van hart totnr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006H E T H A R T...van hart tot3

H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R TM I R A C L E S I N C O N TA C TDe principes en richtlijnen van Attitudinal Healing stammenuit Een Cursus in Wonderen. Dit is de Nederlandse vertalingvan A Course in Miracles©, die in 1976 in Amerika verscheen. InNederland is de Stichting Miracles in Contact (MIC) actief omstudenten en andere geïnteresseerden in de Cursus met elkaar incontact te brengen en informatie te geven over activiteiten rondde Cursus. MIC organiseert daartoe maandelijkse bijeenkomsten,workshops en lezingen. MIC geeft een Nieuwsbrief uit enbeheert een boekenvoorraad, met de Cursus in verschillendetalen, literatuur over de Cursus, en audio- en videotapes.Arianne van Hees. Miracles in Contact. Postbus 30261, 1303 AGAlmere. Tel: 036-5290109, fax: 036-5292326, mail: arianne@miraclesincontact.nl, www.miraclesincontact.nlChatbox Attitudinal Healing enEen Cursus in WonderenElke eerste maandag van de maand bestaat de mogelijkheidin het Nederlands te chatten over AH en ECIW. Wemaken gebruik van de Chatbox van het InternationalNetwork for Attitudinal Healing in Sausalito, USA.Data: 6 feb*; 6 mrt*; 3 april 2006*Tijd: 19.00-19.30 Nederlandse tijd.Gastvrouw: Ellen Heijstek.*Thema: In vrede zijn.Gebruiksaanwijzing (toegang) Chatbox:1 Ga naar website: www.attitudinalhealing.org2 Klik op het Logo van het International Network rechtsbovenin de pagina.3 Klik op ‘Login’ links boven.4 Log jezelf in. De eerste keer moet je een ‘userprofile’maken.5 Scroll naar beneden en klik op General Chat (rechterkolom).6 Rechts kun je zien wie er ingelogd is.7 In het balkje onderaan kun je intikken wat je wilt zeggen.Druk op enter en de tekst wordt voor iedereen leesbaar.ABONNEMENT!Gun uzelf een abonnementop jaargang 2006, door overmaking van:• Nederland: €15 of meer op postgiro 8905507R E G E LT J E SRegeladvertenties: €2,50 per (deel van een) regel. Aanleverdatatekst 1/1; 1/4; 15/6; 1/10. Verschijningsdata: 5/2; 5/5; 5/8 en5/11.THE WORK OF BYRON KATIE workshops en consulten JoopTeggelove & Titia Kremer www.thework.nu - tel 06.533.67.534- e-mail joop.teggelove@12move.nlREIKI-Cursussen en consulten. Joop Teggelove (lid Reiki-Alliance)&Titia Kremer www.reikijoop.nl tel 06.533.67.534 - e-mail joop.teggelove@12move.nlPraktisch oefenen met het gedachtengoed van Een Cursus inWonderen, Attitudinal Healing, the Work of Byron Katie en St.Franciscus. Miraculum Est: begeleiding bij levensbeschouwing,Peter Winteraeken, tel: 0475-484833 of zie www.miraculum-est.org.Vergeving is de sleutel tot Geluk. Een workshop over vergeving,geënt op het boek van Willem Glaudemans - het Wonder vanVergeving. Heel en Al, Schoorl, 24 t/m 26 maart 2006. €150.00all-in. Info/opgave: Frans Kok 0299 673404 (frans@franskok.TMFweb.nl of www.franskok.nl)11:11 de toegangspoort tot de Eenheid, nu voor het eerst EénHart Eén Zijn workshops in Nederland (13-15 april Amsterdam,21-23 april Zwolle/Vierhouten). Voor informatie: MoniqueTeggelove, mo13@ilse.nl of 06-23643738.‘Een Cursus In Wonderen’ echt ervaren? Kijk op www.7blad.nlof bel Jeroen-Arnold: 0317 - 312 302. o.a. Erger Je Gelukkig enOnderneem je leven!THE WORK OF BYRON KATIE - kursussen, oefenavonden, individuelesessies in Harderwijk en omgeving. ook op locatie. SuchitaPeeters 06 27 317 717, e-mail: de cirkel@worldonline.nl http://decirkel.klik.nlDe Bevrijding. Een intensieve vergevingsworkshop als praktischetoepassing van ECIW. Clearmind, weekend van 1 april 2006. info:Godelieve Bos & Dirk Sijbesma dirksijbesma@gmail.com• België: €21 of meer op rek.nr. 088-2190186-18, Dexia Bank Maasmechelen• Overige landen: €21 of meer op postgiro 8905507t.n.v. Stichting Centrum voor Attitudinal Healing te Moorveld onder vermelding van:Abonnement 2006. Als u een abonnement neemtworden de reeds verschenen nummers van de lopende jaargang nagezonden.Een abonnement start in januari en loopt tot wederopzegging.Gun uw liefste engel een abonnement!Een abonnement cadeau geven kan door overmaking van het abonnementsgeld enhet sturen van een kaartje met uw naam en adres en naam en adres van degenevoor wie het abonnement bestemd is.K I J K M I J N O U …Het diepe in gedokenCarel Stolk nam deel aan de tweeweekse workshopJij bent het op wie je gewacht hebt in Mölmeshof.Hij vertelt over zijn ervaringen.‘Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik me inschreefvoor die cursus. Ik wist dat daar iets bijzonders ginggebeuren, maar was er nog niet aan toe. Het kwam tedichtbij. Op het moment dat mijn leven schudde opzijn grondvesten, dacht ik niets meer te verliezen tehebben en ging ik. Later merkte ik dat mijn angst ervooral in zat, dat ik geheimen bij me droeg die ik nietnaar het licht wilde brengen. Ik vermoedde ook dat ertijdens de workshop niet aan te ontkomen viel die tedelen. Dat klopte. Mijn doel was nu: er helemaal voor gaan!Proberen te zijn zoals ik werkelijk ben. Dus niets meerachterhouden. Ik heb mezelf meer laten zien dan ooitdaarvoor. “Heeft iedereen nu echt alles verteld wat hijwil delen?” werd er dan gevraagd. Gevolgd door: “Verteldan nu maar wat je nog vergeten bent.” Ik ervoer dat alsbedreigend, maar als je het deed viel het eigenlijk reuzemee. Het kwam neer op kijken naar alle dingen waar jebang voor was. Daar ben ik gewoon ingegaan; het diepein gedoken. Door dat te doen kwam er enorm veelvreugde en energie vrij - en kreeg ik steeds meer lef.Dat kwam onder meer tot uiting in het feit dat ik ookletterlijk van de hoge duikplank dook. Nooit eerder inmijn leven heb ik dat gedurfd. Om te checken of het echtzo was, deed ik het acht keer achter elkaar. De veranderingenkwamen tot stand door hinderlijke gedachtenniet meer toe te laten en te leven in het NU. De dagenwaren zodanig gestructureerd dat je daar enorm bij werdgeholpen. Het was een soort paradijs.’De zaal sidderde‘Het fijne van onze trainer (Els Thissen) was, dat zij zichzelften voorbeeld stelt. Ze laat in de praktijk zien watze zegt. Ik vind haar buitengewoon krachtig en liefdevol.Geïnspireerd dus, denk ik. Ik maakte in een andereworkshop mee, hoe zij optrad bij iemand die bijna dezaal afbrak van woede en hoe zij door heel liefdevol enbetrokken te zijn zo iemand binnen vijf minuten weerbij de les had. De zaal sidderde ervan. Precies op hetjuiste moment werd er toen iets heel grappigs gezegdwaardoor iedereen in lachen uitbarstte, inclusief debetrokkene. Els hoorde je boven alles uit en er was weervrede. Dat lachen van haar doet zo veel goeds en ontspantzo in alle situaties.Het is moeilijk om in het werkzame leven vast te houdenwat in de cursus werd aangeleerd, maar ik streef erwel naar. Zo breng ik tegenwoordig meer tijd door inde natuur en dat betekent meer rust. Vlakbij mijn huis iseen prachtig bos en tot mijn schande moet ik bekennendat ik daar nog nooit geweest was. Nu loop en fiets ik erdagelijks doorheen. De natuur inspireert mij gigantischmerk ik.Wat mij tijdens de workshop trouwens zeer frappeerde,was dat ik aanvankelijk iedereen in een vakje duwde metmijn oordelen. Met die wilde ik wel op de kamer enmet die niet. Aan het eind was iedereen voor mij gelijk.Verrassend! Absoluut nieuw voor mij. Ik vond werkelijkiedereen even waardevol en belangrijk, inclusief mezelf.Ik kwam er meer dan ooit achter hoe ik mijn wereldschep vanuit mijn gedachten. Tijdens die weken is er eenbasis gelegd voor bewuster omgaan met mijn oordelen.Ook kan ik nu beter omgaan met verwijten van anderennaar mij toe. Ik vind het nog steeds niet leuk, maar kanhet beter plaatsen als ik bedenk dat het veel te makenheeft met projectie. Verder kan ik gemakkelijker naarmezelf kijken vanaf een afstand. Het lijkt erop dat ik numeer verantwoordelijkheid neem voor mijn leven enme minder slachtoffer voel. Die weg was ik al ingeslagen- en de workshop heeft daar een versnelling in aangebracht.’Annemarie van UnnikU I T D E W O R K S H O P S E N T R A I N I N G E N4H E T H A R T...van hart tot nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006 ...van hart tot hart... 15

RooksignalenWie die verslaafd is, hoopt niet op een wonder?Welke verslaafde wil niet wezenlijk van zijn verslavingaf? Nina Masons verhaal laat zien, dathoop in dezen gerechtvaardigd is.Nina Mason/Vertaling: Emilia van LeentIk rookte al meer dan twintig jaar toen het wondergebeurde. Zoals veel andere rokers wel, had ik nietde behoefte om ’s-morgens meteen een sigaretop te steken. Na een avond kettingroken voeldemijn mond bij het wakker worden aan als een gifbelt.Mijn hele lichaam voelde vervuild. Het laatste wat ikdan wilde, was om nog meer vergif te nemen. Maar dezeafkeer verdween altijd rond tien uur in de ochtend, wanneerik weer zin kreeg. Ik haatte roken. Ik kon me delaatste keer dat ik werkelijk van een sigaret genoten had,niet herinneren. Het was een gewoonte, een steun, eenritueel. Roken voldeed aan een diepe fysieke hang, maargaf me geen plezier. Ik was een verslaafde en ik haattemezelf vanwege mijn zwakte.Mijn vrienden teer en nicotineVerschillende keren probeerde ik zelf te stoppen, dus ikkende de ontwenningsverschijnselen van nicotine maaral te goed: nervositeit, geïrriteerdheid, slapeloosheid,enzovoort. Een keer lukte het me om anderhalf jaarte stoppen. Maar ik begon weer toen de stress van eennieuwe baan te groot werd zonder mijn oude vriendenteer en nicotine. Ik wilde stoppen, maar ik was bangdat het me nooit zou lukken. Het leek onmogelijk, entegelijkertijd werden rokers steeds meer sociale paria’s.Voor een alleenstaande vrouw van bijna 40 zoals ik, wasuitgaan moeilijkgenoeg zonderhet stempel datroken veroorzaakte.Het werdsteeds moeilijkeriemand te ontmoetenen helemaalom iemandte ontmoeten diemet een rokerwilde uitgaan.En degenen diedat wel deden,bleven er maarover door zeuren.In toenemendemate werd hetmoeilijker om een openbare gelegenheid te vinden waarje mocht roken, en tegenwoordig mag je in Californiënergens meer roken. Ik besloot te stoppen, maar nietmeteen. Ik stelde een datum van over enkele maandenvast en besloot om tot die tijd mijn besluit te versterkenen mijn wilskracht op te bouwen.Het wonder gebeurde ongeveer vier jaar geleden, nietlang nadat God me geleid had naar Een Cursus inWonderen. Toentertijd nam ik het grote blauwe boekoveral met me mee naartoe, hongerig naar ieder momentom de tekst te kunnen bestuderen en mijn werkboeklessentoe te passen. Op die dag nam ik het boek in depauze mee naar een park. Ik deed m’n tas open, en mijnsigaretten waren er niet. Ik herinnerde me dat ik ze opm’n bureau had laten liggen. Toen zei de Heilige Geesttegen me: ‘Dat hele gedoe rondom roken is een perfectvoorbeeld voor je gebrek aan geloof. Je denkt dat als jemaar je uiterste best doet, met al je nietszeggende macht,als je maar lijdt en vecht tot het uiterste, dat je dan kuntstoppen met roken. Maar je gelooft niet dat God hetvan je weg zal nemen, gewoon omdat je het vraagt.’ Ikschrok. Niet door de stem. De Heilige geest praat vaaktegen me op de manier van een goede therapeut. Ikschrok door het idee. Hij had gelijk! Ik dacht inderdaaddat stoppen met roken afhing van mijn eigen wilskracht.Ik had er zelfs nooit aan gedacht God te vragen me tegenezen van mijn verslaving. Toen bad ik, stelde mijnvertrouwen in God en vroeg hem om de verslaving vanme weg te nemen. Toen ik het gebed had uitgesproken,zei de Heilige Geest: ‘Geloof dat je geheeld bent. Iederekeer dat je de hang naar een sigaret voelt of last hebt vanontwenningsverschijnselen, zeg dan tegen jezelf: “Dit isniet echt, God heeft dit van me weggenomen”’.Precies dat deed ik en het werkte! Ik had zelfs geen lastvan ontwenningsverschijnselen, hoewel ik af en toe welzin had een sigaret op te steken. Maar iedere keer dat ditgebeurde zei ik: ‘Dit is niet echt, God heeft dit van meweggenomen,’ en dan loste het verlangen op.De Cursus zegt dat alles dat in de fysieke wereld gebeurt,nodig is voor een volmaakte ontwikkeling. Mijn verslavingaan nicotine liet mij mijn gebrek aan vertrouwen inGod zien, zoals de Heilige Geest onomwonden zei. Maarik geloof dat het achter me laten van deze verslaving ooknodig was voor mijn volgende opdracht. Twee maandennadat ik gestopt was met roken ontmoette ik mijn huidigeman. Het was voor ons beiden vanaf het begin duidelijkdat we door ongeziene krachten bij elkaar warengebracht. Ons huwelijk is echt gezegend. Maar mijn manheeft een grote afkeer van roken en heeft me duidelijklaten weten, dat hij nooit met me zou zijn uitgegaan alsik nog had gerookt. •Dit artikel is overgenomen met toestemming van Miracle DistributionCenter, 3947 E. la Palma Ave., Anaheim, CA 92807, USA, uit The HolyEncounter mei/juni 2001. www.miraclecenter.orgHet moment, alle tijdTijd is een illusie, tijd bestaat niet volgens deCursus. We kunnen ons dat niet voorstellen, wantwe leven voortdurend met de klok. We komenvaak tijd te kort. Soms lijkt het alsof we nooittijd genoeg zullen hebben. Hoe kan ik dit anderszien? vraagt Marrigje Dijksma zichzelf af.De maandag nadat ik meegedaan heb aan een vrolijkeen inspirerende weekend-workshop van Lee Coit, zit ikaan m’n bureau en overzie de berg werk die me wacht.Rekeningen betalen, titel bedenken voor een lezing, lectuurbijhouden, stukje schrijven voor de gemeentegids,een paar dringende boodschappen in de stad, telefoontjesplegen… En morgen wacht me weer een agenda volafspraken. Help! Ik voel me overbelast. Even later heb ikEls van de redactie van ‘…van hart tot hart …’ aan detelefoon. Desgevraagd antwoord ik haar dat ik het dezekeer helaas niet voor elkaar zal krijgen om op tijd eenstukje voor het blad te schrijven. Ik kom tijd te kort.Daarna haast ik me naar Groningen om de ‘dringendeboodschappen’ te doen. Ondanks het gevoel dat ik ereigenlijk geen tijd voor heb, besluit ik om in de stadtoch even een kop koffie te drinken. Achter een cappuccinoin de D.E.-winkel, met in m’n hoofd alles wat ik inkorte tijd in de stad wil doen, valt m’n blik op een tekstop de muur:HET MOMENTALLE TIJDINSPIRATIE& RUSTWat leuk, denk ik, en dat bij D.E. Dan lees ik het nogeen keer, aandachtiger nu. Rust daalt over me neer. Danzeg ik tegen mezelf: neem het je nu eens helemaal terharte, laat de woorden door je heen gaan:HET MOMENTALLE TIJDINSPIRATIE& RUSTIk ga dieper ademen, geef helemaal toe aan weldadigerust, alle haast valt weg en ik krijg een besef van alle tijdte hebben. Ik geniet van de heerlijke koffie en van demensen om me heen. Ik ben in het nu, volgens D.E. inHET MOMENT. Het is een wonder. Ik ervaar weerdat woorden inderdaad scheppend zijn. Zeg ‘RUST’ enje voelt rust, denk ‘ik heb ALLE TIJD’ en je hebt alle tijd.Het schiet me te binnen wat Lee Coit tijdens het weekendeen aantal keren zei: ‘Je hoeft maar één idee toe tepassen in je leven. Je hebt al zó veel lessen gehoord, zóveel adviezen gekregen over hoe je je leven zou moetenleiden, je weet alles al. Je hebt niet méér informatienodig, niet méér boeken, cursussen, leraren. Wat er nodigis, is toepassing, is in de praktijk brengen, al is het maarvan één les. Eén les is genoeg. Je weet immers alles al.’En wat je vergeten bent, is overal om je heen. Zelfs ineen D.E.-winkel.HET MOMENTALLE TIJDINSPIRATIE& RUST‘Drink deze woorden in. Leef hiermee. Alleen dit, enje hebt alle tijd en de Vrede van God,’ zeg ik nog eenstegen mezelf.Ik vind het zo’n mooie ervaring, dat ik enthousiastnog in het café dit stukje begin te schrijven. Ik heb erveel plezier in en moet vooral om mezelf lachen.Hoezo geen tijd om iets te schrijven… en overal isdus INSPIRATIE te vinden.Even later ga ik een andere winkel binnen waar de dreunendepopmuziek me tegemoet drenst. Ik erger me, heballerlei oordelen, wil er een klacht over indienen, totdatineens de gezongen tekst tot me doordringt: ‘All yougonna do is look inside …’. Ik loop lachend naar buiten,want één les was immers genoeg!Marrigje DijksmaH O E K A N I K D I T A N D E R S Z I E N ?16 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006 nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...17

Verdwalen op mijn eigen padmijn lijf. Wat te doen? Ik concentreerde me op mijn voeten,toen op mijn buik. Mijn ademhaling werd rustigeren in mijn hoofd vond ik gelukkig de goede raadgever:‘Je bent altijd veilig. Je wordt gedragen door de Liefdevan God’. Een beetje wrang op dit moment, maar hierwilde ik toch graag naar leven. Oké, waar zou de liefdezich op dit moment bevinden. Ja, overal natuurlijk, maarhet bos vond ik het minst aanlokkelijk. Het huis met diedraak van een hond leek me het beste alternatief. Metalle moed, maar ook vertrouwen en rust onderzocht ikdeze optie. Het huis bleek onbewoond, dus geen hond,maar ook geen mensen die konden zeggen waar ik zat.Wederom concentreerde ik me op mijn voeten en mijnbuik. Wat is hier wijsheid? Na een korte pauze zag ik datik op een karrenspoor stond. Een karrenspoor moet tochergens naartoe leiden. Ik volgde dit spoor en voelde meal een stuk rustiger, ik kon zelfs de vogels weer horen.Ik liep en het voelde heerlijk om het bos langzaam maarzeker achter me te laten. Ik had mijn weg gevonden. Hetkarrenspoor ging over in asfalt. Wat is het geweldig datwij asfalt hebben in de wereld. Het voelde heerlijk, veilig,geleid. Nu kwam ik weer bij mensen, ‘thuis’. Ik liep enbij de derde boerderij stond een jongen die mij de wegwel wilde wijzen. Een engel met een ‘draak’ van eenhond, die mijn hand zacht besnuffelde.Ik had mijn pad weer gevonden. Bij thuiskomst was ik zoblij met al die mensen, de drukte. Ik voelde alleen maarliefde voor ze.Geraldine CornelissenIn de kerstvakantie was ik op vakantie in Frankrijk. Iklogeerde op de boerderij van Jos Visser en wilde hiergraag bezig zijn met Een Cursus in Wonderen. Nou ditverzoek is verhoord, maar het zag er iets anders uitdan ik verwacht had.Op 1 januari vluchtte ik het huismet alle mensen uit. Ik wensterust en stilte. Ik wilde graag evenalleen zijn. Ik nam een plattegrondvan een Franse wandelroute mee en toog opweg. Ik reed naar het beginpunt en begon eenbeetje vertwijfeld aan mijn tocht. Het was kil,mistig en al 13.30 uur. Even vroeg ik me af ofhet wel slim was om nog zo'n eind in het boste gaan wandelen. Maar een soort stijfkoppigheidmaakte zich van me meester. Eentje die iknatuurlijk erg goed ken.Ik vervolgde mijn pad met een Franse beschrijvingin mijn hand. Deze beschrijving leekme even betrouwbaar als de gedetailleerdebeschrijvingen uit Nederland en ook de bossenplaatste ik in mijn welbekende kader van hetNederlandse bos. Ik liep een hele tijd en vondnooit de kruising waar ik naar op zoek was.Hierop besloot ik om dan zelf maar te beslissen,dat de eerst volgende weg naar rechts okéwas. Ik voelde me lekker buiten en vanbinnenknaagde er wel iets, maar hier luisterde ikslecht of eigenlijk niet naar. Het enige wat ikermee deed was nog kordater doorstappen. Ditis natuurlijk je eigen valkuil graven en daarviel ik dan ook niet veel later in. Ik had geenhorloge bij me, geen mobiel en ook geen routebeschrijvingmeer die ik kon volgen. Kortom,er kwam een moment dat ik me realiseerdedat ik toch wel behoorlijk de weg kwijt was. Ikwist niet hoe laat het was en werd bang dat denacht plotseling zou vallen. Ik kreeg al allerleibeelden van 's nachts in het bos zijn, alleen,verlaten. En langzaam, maar heel zeker begonde angst mij in zijn greep te krijgen.Ik begon sneller te lopen. Ik zag een huis enin mijn verbeelding meteen die ongelooflijkgevaarlijke, Franse honden. Dus liep ik wegvan het huis, in nog steeds een beetje onderde oppervlakte zittende paniek. Ik rende deene kant op en dacht dat het de verkeerde wegwas. Ik sloeg een andere weg in en veranderdeweer van richting. De angst werd zo groot datik er niet meer omheen kon. Om me tot rustte manen besloot ik mijn broodje te eten. Ditging hap, slok naar binnen en daarna begon ikweer links en rechts, zonder logica, weggetjesin te lopen. Uiteindelijk ben ik gaan hardlopen.Ik zag een open plek en hoopte daar de oplossingte vinden.HulproepBij de open plek gekomen bleek dit een bramenveld tezijn. Maar ik wilde weg uit het bos, dus stak ik springenden huppelend het veld over. Het was bezaaid met kuilenen boomstronken. Een wonder dat ik mijn enkels nietverstuikte. Ergens links van mij wist ik dat het huis was,maar daar zat nog steeds in mijn gedachten die draakvan een hond, dus was dat geen oplossing. Ondertussenhad ik geen idee van de tijd en het leek alsof het al gingschemeren. Ik rende het bramenveld dus over en aan deoverkant stuitte ik op een brede sloot. Wat nu? Mijn hartklopte wild tot zeer wild in mijn keel en mijn ademhalingpaste zich dapper aan. Ik liep het veld weer over enbesloot om heel hard te roepen. In al mijn angst gilde ikerg hard. Wie weet kon iemand het horen. En ja, dat waszo, een van mijn gilgeluiden kwam zo hard bij mij terugdat ik wakker werd. Plotseling hoorde ik mijn eigen hulproep.Wat ben ik aan het doen? Ik voelde mijn hart, ikhad het ondertussen bloedheet en het leven gierde doorLiefde spreekt je toeliefde spreekt je toevanuit de diepte in jouwaar zij vertoeftstil… luister… hoor…en aanvaard haar boodschapdie de tijd van vrede inluidtliefde gaat je voornaar waar jij thuis bentwaar je niet geoordeeld wordtmaar geheiligdhoor haar spreken in stilheidzij is nader dan je hartweersta je kleine gedachtenpersoonlijke verlangensje oordelenliefde koestert jouw illusies niethaar stem wacht op jou in stiltewant haar woord kan niet worden gehoordvoordat jouw denkgeest stil iser is een vrede in jouwaarop jij nu een beroep kunt doenvanuit die vrede zul je de stem gaan horen die je verteltdat zij alles is wat jij bent - en wat zij isstil… luister…naar haar woord van vrijheid, vrede… eenheidlaat haar vertellen dat zij jou nooit verlaten heeften jij nooit haarAnnemarie van Unnik(Gebaseerd op Een Cursus in Wonderen les 125)18 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...19

D E P R I N C I P E S O E F E N E NVan binnen vredig zijnIn deze rubriek nodigt Els Thissen uit omons samen met haar wat meer in de principesvan Attitudinal Healing te verdiepen. Bij ieder principedat zij bespreekt, geeft zij ook eenoefening.Principe 8We kunnen er bewust voor kiezen van binnen vredig te zijn,wat er ook maar buiten ons gebeurt.Soms lijkt er ontzettend veel te gebeuren in de wereldom mij heen, waardoor ik verstoord raak, me tekortgedaan voel, me erger of boos maak. Dingen die eerdergebeurd zijn, gebruik ik als bewijs dat het behoorlijk‘mis’ kan gaan in een mensenleven en als ik dat doe, voelik me slachtoffer van de situatie.Dat overkomt me alleen als ik denk dat de materiëlewereld, de wereld is waar het om draait.Ik hoor en zie dat mensen zich zo betrokken voelen bijhun huis, de kinderen, hun relatie of auto, dat ze als daariets mee gebeurt denken dat het met henzelf gebeurt.Ze zeggen dan zoiets als: Als je aan mijn auto komt,dan kom je aan mij. In de materiële wereld kunnen wenatuurlijk alles kwijtraken en verliezen, zelfs tot aan onsleven toe. Zo vereenzelvigen we ons met de materie envergeten we dat onze ware aard een geestelijke is.Als ik mijn innerlijke vrede verlies en dat toeschrijf aanomstandigheden buiten mijzelf, dan maak ik mezelfafhankelijk van die gebeurtenissen. Ik geef mijn zeggenschapzo totaal uit handen en ben er dan verbaasd overdat ik me onvrij, machteloos en gevangen voel.In feite is het tijd om ‘wakker’ te worden als je dat voelt.Om wakker te worden en op te staan. Niet in of tegende buitenwereld, maar innerlijk. Om weer heer en meesterte worden over je eigen innerlijke wereld.In feite gebeurt er namelijk niets buiten ons. Wij zijnhet die in vrede, vol vreugde, verdrietig of boos zijn. Wijzijn zelf degenen die een idee of interpretatie hebbenover wat we zien. En we ervaren de gevolgen van onzemanier van zien.Stel je voor dat je alles wat er rondom je is of gebeurtzou bezien zonder één enkele gedachte, zou je dan iets‘beter of slechter’ vinden?Zonder idee of gedachten waarmee ik de situatie benader,valt er niets te beoordelen. En zonder goed- ofafkeuring ben ik volkomen in vrede. We kunnen danniet anders, dan constateren dat wat zich buiten onsafspeelt, geen enkele invloed heeft op onze innerlijkegesteldheid.Dit vraagt natuurlijk alertheid van onze zijde over onseigen denken. Maar juist het feit dat alles zich in onsafspeelt, is ook het goede nieuws. Dat maakt namelijkook, dat wíj degene zijn die de keuze kunnen makenom van binnen vredig te zijn. En die keuze kunnen wetelkens weer opnieuw maken.OefeningAls je je bewust bent van je oordelen, kun je de volgendeoefening doen. Herinner je zelf eraan:• Ik ken de betekenis niet van wat ik zie.• Dit is wat ik denk te zien, maar ik weet dat er eenandere manier is om hier naar te kijken.• Ik ben bereid dit anders te zien.Als iemand iets gezegd heeft en je denkt te weten dat ditméér betekent dan wat er in woorden is gezegd, dan zouje kunnen vragen of je hem/haar mag vertellen wat jijdenkt gehoord te hebben. Het kan behulpzaam zijn hetvan te voren op te schrijven.Die zinnen beginnen dan als volgt:• Ik denk dat jij (over mij) denkt dat …………• Toen jij ……..…. zei, hoorde ik …………..Als je dit aan de ander vertelt, vertel het dan gewoon.Verlang geen instemming of ontkenning van de anderop wat je zegt. Verdedig je niet en oordeel niet overjezelf. Ook niet over hoe je deze oefening er vanaf hebtgebracht.Els ThissenLangs de rand van de duinen wandel ik van mijnwerk naar huis. Al lopend beluister ik een cdvan Eckhart Tolle. U weet wel, die meneer vanhet NU. Als die is afgelopen, oefen ik me inaanwezig zijn. Met mijn blik op de stoep gericht, hoor ikvan tegemoetkomende kant een jogger aankomen. Terwijlwij elkaar passeren, kruistmijn blik een fractie vaneen seconde die van hem.En tot mijn verrassingweet ik met absolute zekerheid:jou ga ik ontmoeten.Jij komt straks terug en danspreek je mij aan. Ik loopdoor, de man komt nietterug en ik wijd er verdergeen gedachten aan. Totdatik na een tijdje het geluidvan rennende stappen achterme hoor. Daar heb jehem, denk ik. En dat isook zo. Hij blijkt beeldendkunstenaar te zijn. Ineen voorzichtige omhaalvan woorden vertelt hijvaker een type vrouw als ikgeschilderd te hebben. Datis goed bevallen. Zou ikmisschien voor hem willenposeren? En vind ikhet raar dat hij dit zomaarvraagt? Lang aarzelde hijbij de hoek van de straatwaar wij elkaar passeerden:zou hij teruggaan en me aanspreken, of verder gaan metjoggen? Uiteindelijk waagde hij toch de stap me achternate komen. Ik zeg dat ik wist dat hij zou komen om meaan te spreken. Of ik helderziend ben, vraagt hij. Nee, nietdat ik weet. Ik vertel hem geen interesse te hebben in eenschilderij van mezelf, maar het oké te vinden te poseren.Hij geeft me zijn kaartje en ik beloof te bellen. Mijn aanbodheeft alles te maken met nieuwsgierigheid. Waaromwas er dat weten? Moeten wij iets met elkaar? Hebben wijelkaar iets te vertellen misschien? Dat wil ik onderzoeken.Om die reden ga ik poseren. Ooit. Af en toe kom ik zijnkaartje tegen in mijn jaszak, maar ik voel geen aandrangom te bellen. Pal na de zomervakantie kom ik hem tweeachtereenvolgende dagen tegen op mijn wandeling naarhuis. Tijdens de woorden die we dan wisselen, hoor iktussen de regels door dat hij met nogal wat dingen zit diehem naar de keel grijpen en dat hij zoekt naar innerlijkerust. En dat hij ‘De kracht van het NU’ op zijn nachtkastjeheeft liggen; spiritualiteit is hem dus niet vreemd.Op straat gevondenAls ik de eerstvolgende Attitudinal Healing avond voorbereid,komt het in me op dat dit misschien wat voor hemzou kunnen zijn. Zoekt hij niet stilheid en een luisterendoor? Ik bel en vertel over AH. Over dat we de avondbeginnen met een ontspanningsoefening, gevolgd doormeditatie. Dat er alle ruimte is om te kijken naar zaken diehet ervaren van innerlijkevrede in de weg staan.Dat we ons oefenen inonbevooroordeeld luisteren.Dat we er vanuit gaandat als we luisteren naaronze innerlijke stem, weons beste antwoord vinden.En dat we met eenclubje geweldige mensensamenzijn.Interesse? Dat heeft hij.Hij zegt in verband metluisteren naar zijn innerlijkestem, dat hij nooitantwoord krijgt. Ik waagdat te betwijfelen. Steldat hij op enigerlei wijzegewenst heeft gehoor tevinden voor zijn belevingvan onvrede - en eenmanier om bij innerlijkerust te komen? En vervolgenskomt hij bij AHterecht! Voor mij valt datonder de noemer luisterennaar je innerlijke stem.Hij luisterde door gehoorte geven aan de ingeving mij aan te spreken. Maar ofdit allemaal echt zo is, zal pas duidelijk zijn als blijkt datAttitudinal Healing wat voor hem is. Hij komt.Vanaf het eerste moment wordt hij liefdevol opgenomenin de groep. Ik vertel de mensen dat wij elkaar op straatgevonden hebben. Na afloop van de avond zegt hij zeergeraakt te zijn door het gebeuren. De volgende bijeenkomstis hij er omdat hij zich zo goed voelde na de vorigekeer. Inmiddels zijn we een tijdje verder - en kan ik zeggendat hij geen avond verstek laat gaan. Stukje bij beetjeonthult hij zijn binnenwereld. Hij zit op zijn plek bij ons.De reden van onze ontmoeting was blijkbaar hem de wegte wijzen naar Attitudinal Healing. Ik hoef dus helemaalniet te poseren.En … wat vindt u van de illustratie? Heeft hij gemaakt.Hans Rietbergen. Leuk, hè?Annemarie van UnnikC O L U M N20...van hart tot hart...nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006 ...van hart tot hart... 21

FA C I L I TAT O R S S T E L L E N Z I C H V O O REen kracht die niet te stuiten isAH-groepen werken volgens een vaste structuur. Toch is iedere groep anders, want de deelnemers zijn andersen ook de facilitators. In de rubriek Facilitators stellen zich voor brengt …van hart tot hart… verschillendefacilitators voor het voetlicht.Spot aan! Deze keer gericht op:Frans KokFacilitator sinds 2001 te Alkmaar, De Rijp, Heemskerk,Heerhugowaard, Hoorn en WormerveerAantal groepen: 7Aantal mensen: vanaf 1 tot onbeperktKosten: €5,00‘De mensen kwamen af op een persberichtje. In de groependie dan ontstaan, volgt vanzelf een soort schifting.Zij die bereid zijn naar zichzelf te kijken, blijven. Zevengroepen begeleid ik. Gisteren was ik voor het eerst sindsde zomervakantie weer in Wormerveer. Gek dat de mensener dan gewoon weer zijn na twee maanden. En eris zoveel intimiteit, zoveel bereidheid om over pijn enmoeilijke dingen te praten. Vanuit een intentie van blijkbaarzie ik iets niet goed. Die intentie is heel voelbaar.Ik reik mensen dingen aan, en het is vervolgens aan henhet geschenk aan te pakken. De ander niet redden vindik nog lastig, want ik ben bevlogen. Ik kan de ander zomoeilijk zijn eigen tijd laten.De groepen zijn eigenlijk een combi van Een Cursus inWonderen en Attitudinal Healing. Mijn beginmeditatiebaseer ik op de Cursus en daarna lees ik de AH-principes.Mocht ik iets te melden hebben over interessante boeken,dan doe ik dat ook. Mijn intentie in de groepen isdienstbaar te zijn. En iets in mij respondeert steeds maarweer op dat wat er is. Ik hoef er niet naar te zoeken.Het gebeurt. De woorden komen vanzelf. Toen ik netbegon had ik nog een programma, maar het liep voorgeen meter. Keer op keer moest ik toezien dat mijn programmaniet werkte. Dat loslaten vond ik nogal een stap.Tegenwoordig ben ik bereid er gewoon te zijn in mijnstilte. Als er al een structuur is, is dat een innerlijke: mijnweten over waarheid. Aan den lijve ondervonden eigenlijk.Ik ervaar in mijzelf een kracht die niet te stuiten is.En merk… ik hoef niets te doen. Ik kom precies waar iknodig ben. En ik kom tegen wat voor mij behulpzaamis. Wat ik doe en wat ik ben, daarin is geen onderscheidmeer. Afgelopen zondag was ik met een kleinzoon naarDuinrell. Toen ik thuiskwam zei mijn vrouw dat ik ineen spiritueel centrum te Alkmaar had moeten zijn, omdaar te vertellen over ECIW. Ik belde het centrum. Menhad het vervelend gevonden, maar het was opgelost.Tussen de mensen was een man die een boek geschrevenhad, dat De gelukzoekers heette. Hij had de leemte gevulddoor hierover een lezing te geven. Dat is toch fantastisch!Ik hoefde daar niet te zijn! Er was al iemand met eenboodschap voor die mensen. De Cursus zegt: De leraarontmoet zijn leerlingen. Blijkbaar waren het niet mijnleerlingen.’Er zijn alleen maar geschenken‘Met Hetty heb ik een relatie vanaf 1972. Na de scheidingvan mijn eerste vrouw ontmoette ik haar. Zij raaktemij zeer en wij begonnen een gepassioneerde verhouding.Maar ook was er het gevoel, dat wij iets met elkaarte doen hadden. Wat er gebeurde was dat ik terechtkwam in bezetenheid van haar. Een obsessie van dat zijhet mij moest geven. Goddank schoot zij in de weerstand.Na 12 jaar ben ik bij haar weggegaan. Dit omdatik me mijzelf zag herhalen in dit tweede huwelijk endat wilde ik onderzoeken. Dat is een heel pijnlijk procesgeweest. Gelukkig ontving ik veel steun van goede mensen.Uiteindelijk raakte ik totaal uitgeput. Ik reikte zo uitnaar buiten, naar iets willen hebben… En niet alleen vanHetty! Toen heb ik het volledig opgegeven. Ik maaktemijn agenda leeg en heb alles stopgezet. Dat moest ook,want ik kon niet meer. De avond dat ik dat deed, beldeFemke van der Voort. Zij is medium en werkt met engelen.Al eerder was ik bij haar op consult geweest (wachttijd:een half jaar). Nu belde zij mij zómaar en vroeg:“Wil je een gesprek?” Ongelooflijk! Het universum wasgewoon voor mij aan het zorgen. Engel Elia vertelde viaFemke wat er aan de hand was. Dat ik met innerlijkewijsheid, met weten, op aarde was gekomen, maar datik door de problematische relatie met mijn ouders in debehoefte aan erkenning was geschoten. Zij zagen niet wieik was. Dat was hun ding - én dat van mij. Ik mocht datkarmisch oplossen. In mijn uitputting had ik de keus uittwee dingen: vernietig ik mijzelf, of ga ik naar liefde voormezelf. Aangereikt werd dat ik heel liefdevol naar mezelfmocht zijn. Bijvoorbeeld: kom je net onder de douchevandaan en wil je weer, doe maar! Een paar maandenheb ik zo geleefd en herstelde toen vrij snel. Mijn oudepatroon had ik totaal doorbroken. Altijd was ik zo geobsedeerdgeweest door Hetty - en nu was ze uit me weg.Het was dus alsof ik iets totaal moest opgeven om mezelfweer te vinden. Dat heb ik gedaan en dat laatste is nooitmeer weggegaan. Nu ben ik in verbinding met Hetty,maar ook met ieder ander. Dus leef ik maar liefde. Nogsteeds ervaar ik wel gedoe, maar ben er ook zo weer uit.Tijdens een workshop werd gevraagd: kun je nog voelenwaar je verlies hebt? Ik voelde alleen maar dankbaarheid.Mijn hart stroomde over. Het is werkelijk zo dat er alleenmaar geschenken zijn. Hoewel we verschillende relatieshebben gehad, zijn Hetty en ik elkaar altijd trouw gebleven.Als we elkaar zagen, was het steeds weer van: maar ikwil het met jou! Het dat samen willen, is nu vooral vanuithet dienend principe. Waar ik niet in het licht ben, wil jijmij daarin zien?’Is er een ontmoeting of wil ik iets?‘Voelbaar voor mij was, dat ik nu ruimte kon geven.Hettty, mijn liefste, je bent echt mijn vrouw - en doe watje wilt. Wil je met mij verder? Goed. Wil jij je eigen weggaan? Dan is dat ook goed. In 2000 kwam ze. Innerlijkhad ze mijn veranderde houding gemerkt. Toen we metelkaar begonnen, kwamen opnieuw onze egopatronenlangs. We konden er nu naar kijken met het weten van:dit is het dus, wat we met elkaar te doen hebben. Metveel steun in de vorm van spiritualiteit en therapie kondenwe onze basispatronen helder zien en er verantwoordelijkheidvoor nemen. Míjn moeten hebben en háárafhouden. En er was niets dat zei: jij bent schuldig. Er wasalleen iets dat zei: blijkbaar is er een misverstand. Waar ikdacht dat Hetty me iets onthield, zag ik nu dat zij slechtsweerspiegelde, wat ik in mezelf als een tekort ervoer.Maar ik ben heel en compleet. Een behulpzame vraag inverband met de relatie is geworden: is er een ontmoetingof wil ik iets?Op aanraden van een begeleider trok ik in bij Hetty.Met veel weerstand, want haar huis ligt mijns inziens nietbepaald in een goede buurt. Het bleek een prima zette zijn. Toen we een jaar later opnieuw trouwden, hebbenwe naar elkaar een intentieverklaring uitgesproken.Enkele zinnen daaruit: “Ik verklaar aan jou Hetty, dat hetmijn intentie is om jou mijn dienstbaarheid en liefde tegeven. Niet alleen wanneer jij je herinnert wie jij werkelijkbent, maar ook wanneer je dat vergeet. Het is mijnintentie om mijn leven met jou te delen in een heiligeverbinding van de ziel. Dat wij samen Gods weg mogenbewandelen en al het goede in ons mogen delen met aldie mensen wier leven wij raken”. Je intentie uitsprekennaar de ander heeft een enorme impact. Het raakt je ziel.Wat Hetty en ik bereikt hebben, is dat wij niet meer metelkaar hoeven praten over onze “relatieproblemen”. Dielossen wij nu voor onszelf op. Het is echt voelbaar datwij elkaar gebruiken om elkaar te verlossen. De Cursusheeft het over drie niveaus van onderwijs. Onderwijstijdens terloopse ontmoetingen, in intensieve relaties vanlangere duur, en in levenslange relaties. Als je bereid bentde laatste aan te gaan, is dat het grootste instrument vanverlossing.’Liefde breidt zich uit‘Met de groepen bezig zijn, is in zekere zin mijn werkgeworden. Maar het ligt breder. In feite werk ik vanuiteen bepaalde bedding, waarin alles plaatsvindt. Ik zoukunnen zeggen: mijn relatie met Hetty breidt zich uitnaar de groepen. Liefde breidt zich uit. Dat is van waaruitik werk. En verder? Och…, ik heb mij beschikbaargesteld en zie wel wat er van komt.’Annemarie van Unnik22 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006 nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...23

O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ SB O E K B E S P R E K I N GB O E K B E S P R E K I N GZegenen: de hartslag van de ZielDe titel van het boek De zachtekracht van de zegening sprak mijmeteen aan. Zegenen is iets datme al een tijdje bezig houdt. Hetduurde zo’n 15 pagina’s en toenhad het boek me ook echt te pakken.Pierre Pradervand schreefeen boek op basis van zijn eigen,jarenlange ervaring met zegenenen illustreert zijn tekst met eigenervaringen met zegenen en dievan mensen van over de helewereld. Ook citeert hij uit verschillendespirituele en religieuze werkenen gebruikt hij uitspraken vanverschillende spirituele meesters.Het zegenen dat PradervandTom Harpur heeft een verhaal tevertellen, of liever hij wil een verhaaldat nu al eeuwen verteld wordtdoet, begon bij hem uit innerlijkenoodzaak. Hij kwam terecht in eensituatie, die ertoe leidde dat hijnaar zijn beleving ontslag moestnemen uit zijn baan. Daaroverwas hij razend en verbitterd tothij ontdekte dat hij deze ‘mentalekwelling’ als gevolg van zijn boosheidniet langer wilde. Hij begondaarom met zegenen. De hulpdie hem daarbij toeviel, kwam nazeven maanden in de vorm vande tekst De zachte kracht van dezegening, waaruit hier een stukje.‘Zegen deze dag bij het wakkerworden, want hij draagt al hetgoede in zich, dat zich door jezegeningen kenbaar zal maken,want zegenen is je bewust zijnvan het onbeperkte goede, datligt verankerd in de structuur vanhet universum en ligt te wachtenop allen en iedereen.…Wanneer er iets helemaal misgaat, wanneer er iets onverwachtsgebeurt waardoor je plannen enook jij volledig in de war wordengestuurd, barst dan los in zegeningen.Want het leven leert je eenles, en juist die gebeurtenis die jijals ongewenst beschouwt, heb jeDwaasheid van ongeletterdenontzenuwen. In zijn boek De ‘heidense’Christus brengt hij materiaalbij elkaar, dat aan moet tonen datJezus van Nazareth geen historischefiguur is, zoals de meeste christenendenken, maar een mythe. De Bijbelzou niet gebaseerd zijn op historischefeiten, maar een boodschapbrengen, een visie geven door middelvan mythen en metaforen. Waarde Bijbel historisch juist is, zou datslechts toeval zijn. De Bijbel in hetalgemeen en het Nieuwe Testamentin het bijzonder herhalen en nemenvolgens hem motieven over dieal eeuwen eerder bestonden, metzelf opgeroepen om je de les teleren waar je misschien voor terugzou deinzen, ware het niet dat jehaar zegent. Beproevingen zijnverkapte zegeningen, en scharenvan engelen varen in hun kielzog.…En vergeet natuurlijk niet omvooral de absolute prachtmensdie jijzelf bent te zegenen.’Na jaren bracht het zegenen hembij de ervaring van diepe liefdevoor de man die de hele situatieop zijn werk, met als gevolg zijnontslag, in gang had gezet.Zegenen, zegt Pradervand, zorgtin een wereld van constanteveranderingen en ogenschijnlijktoenemende verwarring voor eeninnerlijk ‘anker’.Het hele boek ademt een sfeervan vertrouwen en hoop vooriedereen en alles. Als zegenen uaanspreekt, is dit boek waarschijnlijkeen juweel op uw pad.Els ThissenPierre Pradervand. De zachte krachtvan de zegening; onvoorwaardelijkeliefde in de praktijk. Ankh-Hermes,Deventer 2004. 227 blz., €19,50name in het oude Egypte. Zo kwamer al 18.000 jaar voor Christuseen Jezus voor (Iusu of Iusa) in deOud-Egyptische overlevering, zijnde letters KRST te vinden op desarcofagen van Egyptische mummies,is het kruis een oud symboolvoor het eeuwige leven en bestaater een Egyptische Christus genaamdHorus. De incarnatie van het goddelijkein de mens zou bovendienbepaald geen exclusief christelijkthema zijn, maar was al 4000 jaareerder actueel in de Egyptische religierond Osiris, en daar niet alleen,in feite zou het een thema zijn inalle religies.Harpur stelt dat het enige verschil‘tussen enerzijds het verhaal overJezus in het Nieuwe Testament enanderzijds de vele oude mythen diekennelijk een weergave waren vanwat een identieke combinatie vanideeën en kenmerken lijkt te zijn, isdat er vóór de volledige ontplooiingvan de christelijke bewegingonder de Ouden niemand was dieook maar een ogenblik geloofde datde gebeurtenissen die in hun oudedrama’s werden beschreven historischwaren’. Ai, dit kunnen we alschristenen in onze zak steken. Ingeen enkele voorchristelijke ‘primitieve’godsdienst was men zo domom zaken letterlijk te nemen. Ditlaatste nu blijkt overigens een politiekte zijn geweest van de kerkvaders,die in de derde en vierde eeuwalle sporen van het verband tussenhet Christendom en zijn ‘heidense’verleden wilden verdoezelen. Menvernietigde hiertoe documenten enverraderlijke kronieken, en muilkorfdende voor de nieuwe leergevaarlijke gnostici. Deze laatstehadden namelijk een volstrekt spirituelevisie op Jezus’ opstanding. Zijverwierpen het geloof in de fysiekeopstanding van Jezus als dwaasheidEmpowermentvan ongeletterden.Maar dat niet alleen. Ook de eigenheilige geschriften als de evangeliënwerden gecensureerd en gecorrigeerdof zelfs vernietigd (het zogehetenEgyptische evangelie). Dat hetgecanoniseerde Nieuwe Testamentslechts een zeer beperkte keuze isuit de in de beginperiode van hetChristendom beschikbare geschriften,is alom bekend. Dat er behalvede vier evangeliën (van omstreeks140-170 na Christus) en de brievenvan de apostelen geen hard historischbewijs is voor het daadwerkelijkebestaan van Jezus, zoals Harpurzegt, waarschijnlijk minder.Is het erg als het klopt wat Harpurtracht te bewijzen? Hijzelf vindtvan niet. ‘Het drong met ongekendekracht tot mij door dat het Jezusverhaalhet verhaal is van ieder vanons, in een allegorische vorm. Alsmet geest begiftigde dieren wordenwij gekruisigd op het kruis van dematerie, dragen wij de Christus inons mee en zullen we ooit herrijzenvoor een glorieuze bestemming bijGod. Iedere ziel wordt gekruisigd alszij indaalt in een stoffelijk lichaam,Het boek Empowerment met alsondertitel Ideeën verwerkelijken; vanuitinnerlijke kracht je eigen leven creëren, isgeschreven door het echtpaar DavidGershon & Gail Straub. Het is eenecht werkboek. Dat wil zeggen datpen en papier bij de hand gehoudenmoeten worden om de inhoudvan het boek te kunnen verorberen.Korte stukken tekst vormen deinleiding op het aan het werk zettenvan de lezer. Doordat het een echtwerkboek is, is het geen lekker leesboekvoor ‘s avonds in bed. En datis ook prima. Als je de inhoud werkelijkwilt laten doordringen en dereikwijdte van het aangebodene wiltervaren, kan dat pas als je de oefeningendoet, waardoor je innerlijkekracht tot leven roept.Ik vind niet alle inleidende stukkeneven boeiend en merk hier endaar dat de schrijvers zich andersuitdrukken dan de Cursus of AHdoet. Waar het boek echter voornamelijkuit bestaat en wat absoluutaardig is, zijn de oefeningen. Eenruime variatie aan oefeningen rondverschillende thema’s. Zo wordenbeperkende overtuigingen gezocht,benoemd en omgebogen naar meerzo zegt de oude esoterische wijsheid.’En: ‘Ik heb ontdekt dat hetJezus-verhaal zien voor wat het is- een diepgaande spirituele allegorievoor de ziel - op geen enkelemanier afbreuk doet aan de moreleen maatschappelijke leer die al eeuwenzo hecht werd geassocieerdmet zijn veronderstelde woorden endaden. … De inspiratie van de inde evangeliën ten tonele gevoerdeJezus Christus wordt niet in hetminst verminderd door het wetendat ieder van ons in zich de potentiedraagt tot het wekken van deChristus in het eigen innerlijk, teneindeHem vollediger tot expressiete brengen. Integendeel!’En zo is het maar net. Voor wie tochgehecht is aan oude overtuigingen:lees De ‘heidense’ Christus en twijfel.Anita KosterTom Harpur. De ‘heidense’ Christus;herontdekking van hetverloren licht. Ankh-Hermes,Deventer, 2004. 231 blz., €21,95zinvolle affirmaties in het ‘groeispanningsveld’.Daar waar je veel energiehebt of krijgt van het weer groeien,waar je geestdriftig wordt en demogelijkheden ziet. De thema’s dieaan de orde komen zijn: emoties,relaties, seksualiteit, het lichaam, geld,werk en spiritualiteit.Als je alleen wilt lezen, lees dit boekdan niet. Als je aan het werk wilt,dan zul je vast plezier beleven aanhet doen van de oefeningen. En hetkan zijn dat je verrassende ontdekkingendoet.Els ThissenDavid Gershon & Gail Straub.Empowerment. Ideeën verwerkelijken;vanuit innerlijke kracht je eigen levencreëren. Synthese-Mirananda, 2002.254 blz., €22,95B O E K B E S P R E K I N G B O E K B E S P R E K I N G24 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...25

O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C D ’ S F I L M S B O E K E N C DA D V E R T E N T I EB O E K B E S P R E K I N GB O E K B E S P R E K I N GEen innerlijke roepAls een engel je komt helpen is eenklein gebonden boekje van de handvan Hans Stolp. Hij beschrijft daarinengelenervaringen van mensen vandeze tijd. Door simpelweg eenoproep te doen op zijn website entijdens zijn lezingen, reageerden inkorte tijd ongeveer 60 mensen dieeen engelervaring met hem deelden.Daaruit blijkt dat ook heden ten dageengelen een levende aanwezigheidzijn. De ervaringen die hij ontvingheeft Stolp gebruikt om te illustrerenhoe engelen ons in ons dagelijksleven bijstaan, ondersteunen, krachtDe initiatie is een prachtig, verbazingwekkenden ontroerend boekvan Donald Schnell over zijn initiatiein de Swami Orde. Hij ervoerin 1997 een innerlijke roep vanzijn goeroe, Swami Nagananda, omonmiddellijk naar hem toe te reizenin India. Schnell hoort daar van zijngoeroe dat deze het tijd vindt omhem in te wijden. Dit is het beginvan een wonderlijk avontuur, datin het teken van Schnells initiatiestaat. Ontroerend is het om te lezenhoe het proces van initiatie, onderleiding van Babaji*, zich voltrekt,in volmaakt goddelijke planning enhoe Schnell zich overgeeft aan, envertrouwd op de dingen en gebeurtenissendie zich openbaren.De pracht van het verhaal inspireerdeen raakte me tot tranen toe.Enkele passages uit het boek ommet u te delen:‘Wanneer het denken stil is, is ergeen zoeken meer naar God. Godvindt jou.’‘Het is geen kwestie van doen, het iseen kwestie van niet-doen. En tegelijkertijdis het beide.’En een lied uit de Isa-upanishad:‘De klank van de scheppingDat is het HeiligeDit is het HeiligeHet Heilige geeft geboorte aan hetHeiligeHeilig komt voort uit het HeiligeEn Heilig blijft Heilig’‘Mediteer op liefde, leef door liefde,leef als liefde en er zullen wonderengebeuren. … Concentreer jeniet op het uiterlijke… het is eenillusie, maya. Ga naar de waarheidvan de innerlijke werkelijkheid…alles is heilig… kijk en ken de heelheid…zie iedereen als volmaakt…nog belangrijker… voel het… Gavoorbij aan de veranderlijkheid vande uiterlijke wereld en geniet van deinnerlijke onveranderlijke werkelijkheid…Je bent in de wereld, maar jebent niet meer van de wereld.’Een laatste citaat, waar Schnell eenvraag stelt over het denken en eenantwoord krijgt:* Babaji is de onsterfelijke meester uit Autobiografie van een yogi van Paramhansa YoganandaEngelenervaringenverlenen, troosten, redden en helpen.Ook geeft hij nog aanwijzingen,waarmee we kunnen toetsen of deervaring die we hebben wel echt vande lichtende engelenwereld komt.Elke opdracht die we krijgen waar ‘jemoet’ in voorkomt kan niet van deengelenwereld komen, zegt Stolp. Deengelenwereld laat ons namelijk involle vrijheid kiezen.Het is een boekje dat geschreven isop de zachte toon die we van HansStolp gewend zijn.Els Thissen‘“Moet ik hun leren om het denkente onderdrukken, Swami?”“Nee! Onderdrukking is slecht.Het leidt tot krankzinnigheid. Zijmoeten hun denken beteugelen.Beteugelen is niet hetzelfde alsonderdrukken. Wanneer mensenworden misbruikt, baat het niet omde woede te onderdrukken. Elkeonderdrukking is ongezond. Verdriet,depressie… de beteugelde gedachtenmoeten tot uitdrukking komen…maar een juiste uitdrukking. Het isgoed om deze gedachten te kanaliserendoor het herhalen van eenmantra, oefening, meditatie, of zelfstegengestelde gedachten te denken.Als je verdrietig bent, denk dan blijegedachten. Weldra zul je blij zijn.”’Schnell, gehuwd met MarilynDiamond (Een leven lang fit), schreefde tekst na afloop van zijn reis naarIndia. Het was het idee van zijndochter om dit boekje uit te brengen.Els ThissenDonald Schnell. De Initiati;Babaji’s zegen van goddelijke liefde.Ankh-Hermes, Deventer 2004.Gebonden, 187 blz., €17,50Hans Stolp. Als een engel je komthelpen; engelenervaringen van onzetijd. Ankh-Hermes, Deventer2004. 104 blz., €9,5026 ...van hart tot hart... nr. 1 - februari 2006 nr. 1 - februari 2006...van hart tot hart...27

W W W. A H N L . O R G