Engel - van hart tot hart…

ColofonJaargang 10, nr. 2, mei 2010…van hart tot hart… (voortgekomen uitAttitudinal Healing en Een Cursus inWonderen) is een uitgave van de StichtingCentrum voor Attitudinal Healing enverschijnt vier keer per jaar (feb., mei, aug.en nov.).Stichtingsadres, redactie en administratie:Stichting Centrum voor Attitudinal HealingLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveld.Telefoon: 043-3647987;e-mail: ahnl@elsthissen.nlKvK: 41194138Abonnementenadministratie:e-mail: anjavanaarle@elsthissen.nl;website: www.ahnl.org; www.elsthissen.nlEindredactie: Anita Koster en Els ThissenRedactie: Anja van Aarle, Boukje Grashuis,Anita Koster, Els Thissen en Annemarie vanUnnikMedewerkers aan dit nummer:Amieke Oudhof; Anita Koster; Annemarie vanUnnik; Bert van Oosterhout; Boukje Grashuis;Clea Betlem; Elise van Uitregt; Ella Engels;Els Thissen; Emilia van Leent; Emma Veenstra;Ina Oldewarris; Janny Buijs; Jeanette Peters;Joost Maarschalkerweerd; Kayo Veenstra;Lei Philippen; Marije Hendrikx; MichaNoordam; Nathalie IJzerman-Emons;Niek Zervaas; Renée Timmers; Scott Hunter;Trudy ter Braak.Vormgeving: René de Vos reklamestudio,AmsterdamDruk: Drukkerij Keulers, GeleenOplage: 1500Advertenties: 1/1 pag. €390;1/2 pag. €210; 1/4 pag. €125; 1/8 pag. €70.Losse nummers: €4,25 excl. verzendkostenABONNEMENTZie pagina 28Donaties voor ondersteuning van deactiviteiten van de Stichting zijn welkomop: Rabobank: 33.49.31.061 of INGnummer:47.84.297; België: Dexia BankMaasmechelen 088-2190186-18t.n.v. Stichting Centrum voor AttitudinalHealing.Bestuur: Anja van Aarle, Marie-ThérèseBergmans, Beppie Cloo, Claire Fangman,Emilia van Leent, Els Thissen.Raad van Advies: Dr. Jerry Jampolsky,grondlegger Attitudinal Healing, auteur,psychiater, Dr. Diane Cirincione, auteur,psycholoog, Dr. Willem Glaudemans, auteur,eindredacteur Nederlandse vertaling A Course inMiracles, Phoebe Lauren, auteur, jurist, Irenevan Lippe-Biesterfeld, auteur, begeleidster vanveranderingsprocessen, Fred Matser, co-initiatorvan humanitaire en ecologische projecten,Mr. Paul van Teeffelen, rechter.Nr. 3 van 2010 verschijnt begin augustusISSN: 1571-3784INHOUDSOPGAVE3 Van de redactieARTIKELEN4 Interview met Lorna Byrne8 Kerstengel10 Interview met Emilia van Leent11 Omringd door Engelen - meditatie vanWhite Eagle14 Waarom een vredesduif een takjein zijn snavel heeft20 Wel of niet vertrouwen: dat is de vraagENGELENVERHALEN6 Werk voor vrede7 Een auto dwars door ons heen9 Hé!!13 Iets nam me aan de handRUBRIEKEN12 Column Niek Zervaas16 Leven vanuit het hart -Interview met Nathalie IJzerman-Emons18 Column Annemarie van Unnik21 Vraag en antwoord22 Lezers, van hart tot hart -Marjolein en Annelies van der BruggeBOEKEN, KAARTEN, FILMS EN CD’s24 Engelen in mijn haar24 De dag waarop mijn vader een engel werd25 Engelengebeden voor kinderen25 Ademelfje... ben je wakker?26 Echt gelukkigEN VERDER3 Gevoelstemperatuur15 Meditatie17 Gedicht - Engel23 Ik weet waar engelen wonenHET HARTActiviteiten, AH-Groepen, CD-Lijst, enz.Interview met Lorna Byrn.Pagina 4.Waarom een vredesduif eentakje in zijn snavel heeft.Pagina 14.Interview met NathalieIJzerman-Emons.Pagina 16.Veel gebruikte termen en afkortingenAH - Attitudinal Healing: het helen van je innerlijke houding, ECIW -Een Cursus in Wonderen: boek waaruit de principes vanAH stammen, Facilitator - iemand die het groepsproces vergemakkelijkt.Uitleg verwijzing citaten: p. 109, Aanhangsel ECIW.Kopij: Geregeld hebben we plaats voor bijdragen van lezers over(hun ervaringen met) Attitudinal Healing en/of Een Cursus in Wonderen.Type- en redactieaanwijzingen worden op verzoek toegezonden.Teksten kunnen door de redactie ingekort en/of geredigeerd worden.De redactie stelt zich niet verantwoordelijk voor de ingezondenartikelen. Plaatsing daarvan betekent niet automatisch, dat de redactieachter de inhoud van het artikel staat.© Stichting Centrum voor Attitudinal Healing. Geen overname zonder schriftelijke toestemming.Foto omslag, pagina 16, 18 & 22, tekening pagina 3 van Het Hart: Annemarie van Unnik;Foto pagina 3, 10 & 2 van Het Hart: Clea Betlem; Tekening pagina 6: Elise van Uitregt;Beeld op foto pagina 6 & 7: Nathalie IJzerman-Emons; Tekening pagina 8: Kayo Veenstra;Foto pagina 9: Lei Philippen; Foto pagina 14: Ina Oldewarris; Tekening pagina 2 van HetHart: Els Thissen; Tekening pagina 15: Janny Buijs; Beeld op foto pagina 17: Marije Hendrikx& Micha Noordam; Tekening pagina 20: Ella Engels; Foto pagina 23: Boukje Grashuis;Foto pagina 13 & achterpagina: Joost Maaschalkerweerd....VAN DE REDACTIEAardbevingen in Haïti, Chili, Taiwanen Turkije, met alle gevolgendie daarbij horen. Aardverschuivingenin Madeira, Spanje en Italië.Overstromingen in Frankrijk, eenlangdurige winter, op 10 maart eenhalve meter sneeuw in Barcelona.Een kabinet dat valt, verkiezingenmet een aardverschuiving in dezetelverdeling in de diverse gemeenten. De katholieke kerkdie de communie weigert aan een homoseksuele carnavalsprinsen later aan homo’s in de St. Jan in Den Bosch enhet ongeveer gelijktijdig naar buiten komen van misbruikvan kinderen door priesters in katholieke internaten. Eenvader die zijn kinderen doodschiet, een buurman die eenmeisje vermoordt.Een greep uit wat er zich in de wereld afspeelde in deeerste twee/drie maanden van dit jaar. En dan zijn ernog de gebeurtenissen in kleinere kring, die de krant niethalen maar wel een aardverschuiving teweeg brengen inhet persoonlijke leven van mensen. Zoals de aanstaandemoeder die van de trap valt en haar kind verliest. De vaderdie ervoor kiest zijn leven te beëindigen.En wij maken een nummer van ...van hart tot hart... datgaat over engelen. Het lijkt een groot contrast als we engelenscharen onder iets lieftalligs en de hiervoor genoemdegebeurtenissen onder het kopje ‘verschrikkingen’. Metdat laatste gaat vaak het nodige verdriet samen. Als we watplaatsvindt in ons leven in een groter kader kunnen zien,lukt het vaak om meer open te staan voor wat er ook nogis. Om het ‘geheel’ te zien in plaats van de fragmenten. HetGevoelstemperatuurkan zijn dat daar de nodige tijd overheen gaat en als hetlukt, putten we er troost uit. Dan is er (weer) ruimte vooralle onzichtbare hulp die de kosmos in zich heeft.Lorna Byrne vertelt in een interview met haar dat eraltijd en overal beschermengelen om ons heen zijn. Wat erook gebeurt! Een Cursus in Wonderen spreekt ook overengelen en wat ze voor ons doen. Bijvoorbeeld: ‘Engelenverlichten de weg, zodat alle duisternis verdwijnt en jij ineen licht staat zo helder en duidelijk, dat jij alle dingen dieje ziet kunt begrijpen’. Nadat we hadden besloten engelenaandacht te geven in het blad, heeft het nummer zichzelfgemaakt. De bijdragen vlogen van alle kanten binnen.Wat telkens terug komt, is dat engelen er alles aan doenom ons bij te staan op ons pad. Ze lichten ons pad bij,beschermen en behoeden ons, omringen ons met liefde,zweven dichtbij en overal om ons heen, zingen ons toe.Annemarie van Unnik liep ‘toevallig’ tegen een vrouw opdie engelen van brons maakt en interviewde haar. Bert vanOosterhout weet een ervaring te vertalen naar een sprookjewaarin engelen een hoofdrol hebben. Emilia van Leentvertrouwt op engelen in het genezingswerk van de WhiteEagle Lodge. Verder een wonderschone bijdrage van NiekZervaas over engelen. Hij is zelf een levende engel. Enenkele engelenverhalen van lezers die we ontvingen naaraanleiding van onze oproep in het vorige nummer van hetblad. We kregen er heel wat en in de komende nummerszullen er nog enkele van verschijnen. Verder een Column,boekbesprekingen en ‘beeldende’ bijdragen over engelen.Ik wens u toe dat u zich geïnspireerd en gesteund zultweten door de engelen die er altijd zijn. Wij voelen onsgesteund door U, als abonnee. En dank voor uw donatie!Els ThissenIk word gebeld door het hoofd van een afdeling dat er iemand is overleden. Dat gebeurt soms als je geestelijkverzorger bent in een psychiatrisch ziekenhuis. Zestig was ze, en in de nacht rustig en vredig ingeslapen.Haar ex-man, zoon, een vriendin van haar en daar weer een dochter van zitten al in de kamer. Het voelt er als10 graden onder nul. ‘We gaan niks zeggen, geen toespraken, zo hup de oven in.’ Ze kijken elkaar angstig aan:‘Er wordt hier niets gezegd over haar leven, denk erom!’ Ik probeer voorzichtig: ‘Hoe is het voor jullie dat ze doodis?’ Ze vinden het prima, zijn opgelucht. ‘Hoe is het voor jullie dat ze heeft geleefd?’ Nu blijft het iets langer stil.‘Er is te veel gebeurd, ze was een dode levende de laatste jaren.’ ‘Zo ken ik haar ook,’ zeg ik, ‘maar hoe was zetoen ze nog lééfde?’ ‘Ja toen,’ zuchtten de aanwezigen, ‘da’s lang geleden’. Maar ik zie dat ze het nog weten.‘Een muziekstukje dan bij de uitvaart, dat is wel goed, past ook wel bij d’r.’ En of ik dan een gedicht kan voorlezen,niet gelovig en zeker niet persoonlijk. Van min 10 is het nu minstens 5 graden boven nul geworden.De volgende dag belt haar ex-man me op, hij wil wel pianospelen bij de uitvaart. Twee muziekstukken die z’nvrouw mooi had gevonden. De vrouw leefde de laatste jaren een eenzaam en gesloten leven en we nemenwaardig, respectvol en zelfs met liefde afscheid van haar. De gevoelstemperatuur stijgt zomaar van 5 naar 25 graden.Ik krijg een brok in m’n keel, zo lekker warm voelt dat.Boukje Grashuis2 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 3

I N T E R V I E W M E T L O R N A B Y R N ELorna Byrne ziet van kinds af aanengelen en volgt hun aanwijzingen.Ze schreef een boek over haar levenmet de engelen, die precies dat doenwat Een Cursus in Wonderen zegt.Namelijk ons omringen met licht,beminnen, behoeden en toezingen.Zij schreef het boek Engelen in mijnhaar dat achter in dit nummerbesproken wordt.Els Thissen sprak met haar.Els ThissenEngelen vragen ons meer te glimlachen naar anderen.Dat tilt zowel de gever als ontvanger op. En vaak doenwe het niet uit angst. Laten we met elkaar weer meerzorgzaam en vriendelijk worden. Bied iemand een stoelaan die dat nodig heeft, of wat dan ook. Macht ofmateriële zaken is niet waar het om gaat. Het lichaamsterft toch vroeg of laat.’God vroeg en ik luisterde‘God koos dit moment om het boek te laten uitkomenen ik vertrouw daarop. God vroeg en ik luisterde. Via deengelen hoorde ik allang geleden dat ik een boek zouschrijven. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat toenhet moment daar was, ik eerst zei: Houd toch op! Ik benmoeder en heb geen geld om dat te doen. Tegelijkertijdwist ik dat het ging gebeuren. De hulp die me destijdswerd toegezegd, ontvouwde zich op een ongelooflijkewijze. Jaren geleden ontmoette ik een vrouw dieaanbood iets voor me te doen. Ik wist toen niet wat. Zezei dat er in de toekomst misschien iets te doen zou zijnen gaf me haar kaartje. Jaren later belde ik haar met devraag een serie tapes uit te tikken en daarmee bewees zeme een grote dienst. Toen ik de engelen vroeg om hulpbij mijn oudelaptop, kwamBeschermengelen geven nooit op‘Ik zie engelen vanaf het moment dat ik voor het lichaam dat oud of ziek wordt en sterft. De ziel is als eeneerst mijn ogen open deed. Eerst wist ik natuurlijkniet dat het engelen waren. Maar ze hebben deel uitmaakt van God en door God gegeven is. Die zielkleine zandkorrel in het lichaam. Het is een stukje datzich aan me bekend gemaakt, toen ik ouder werd maakt dat we Gods kinderen zijn en onsterfelijk. Engelenen het meer begon te begrijpen. Ik heb een klein broertjedat voor mij geboren en overleden is. Daar speelde ik engel is de immer trouwe poortwachter van de ziel,willen altijd in die Godsstroom zijn. En een bescherm-mee als kind. Toen we met blokken aan het spelen waren, terwijl andere engelen komen en gaan.greep ik eens door zijn hand heen. De engelen hebben Je vraagt of we dezelfde beschermengel krijgen als weme daarna uitgelegd dat mijn broertje een overleden ziel reïncarneren. Reïncarnatie vindt niet zo overvloedigis en dat zij van een andere orde zijn.’plaats als we denken. We krijgen ook niet bij elke gelegenheiddezelfde beschermengel. Waarom dat zo is, weetBeschermengelenik niet. Beschermengelen beantwoorden niet alle vragen.‘Engelen helpen ons in het dagelijks leven, alleen valt hetons vaak niet op. Als we ze bewust iets vragen, is het alsofAls de mensen in de wereld hunwe ze daarvoor toestemming verlenen. Zo kunnen zeons helpen om juiste beslissingen te nemen, of de goede rol spelen, heeft God vele plannenrichting te kiezen. En hoe we ze ook negeren ofontkennen, engelen geven nooit op. Dit is de eerste En het kan ook zo zijn dat ik niet altijd open sta voorbuitenlandse reis die ik maak. Maar waar ik ook kom, antwoorden, en zeker niet als ik boos ben of geïrriteerd.nergens zie ik iemand zonder dat er drie stappen achter Dan wachten ze totdat ik er weer klaar voor ben. Ik kanhem een beschermengel loopt. Prachtig om te zien! engelen ook niet vertellen wat zij zouden moeten doen.Misschien is het voor ons belangrijk te erkennen dat we Tenslotte kan ik God niet de wet voorschrijven.beschermengelen hebben. We zijn niet slechts van vlees Vaak voelen we de aanwezigheid van iemand dieen bloed. We gaan niet slechts dood en de grond in. gestorven is sterker dan die van een engel. Dat komtWe zijn een ziel! Je dat te realiseren geeft hoop.omdat een engel geen ziel is maar een wezen. DaaromEngelen, en speciaal aartsengelen, zijn wezens van een komen engelen nogal eens in de vorm van een overledenandere scheppingsorde. Ze zijn geen zielen zoals wij. familielid. Dit om ons te helpen de dingen te begrijpenOnze ziel is kostbaar en waardevol voor ze. Niet het en ons tegelijkertijd niet bang te maken.er iemand voor.Alle hulp dienodig was omhet materiaal voor het boek te verwerken was er.De uitgever vroeg me een engel te beschrijven. Voor mijis hun verschijning zo normaal dat ik ervan uitging datanderen dat wel weten. Maar dat blijkt niet zo te zijn.Het boek is bedoeld om mensen te helpen ontwaken enze hoop, geloof en vertrouwen te geven. Hoe dankbaarben je niet als je werkelijk weet dat je niet je lichaambent en dat er geen ziekte is?Geld had ik nooit veel, maar inmiddels voldoende omvoor mijn dochter te zorgen. En ook om het metanderen te delen. Je kunt het toch niet meenemen als jedood gaat. Maar één ding is zeker, als de mensen in dewereld hun rol spelen, heeft God vele plannen.’‘Van Een Cursus in Wonderen heb ik nooit gehoord. Ikben ook niet zo’n lezer omdat ik dyslectisch ben. Ik hebmoeite met lezen en schrijven. Als kind zeiden mensentegen me dat ik achterlijk was, maar daarover maakte ikme geen zorgen. De engelen zijn mijn leraren en ik volghun aanwijzingen. God heeft de engelen geschapen enze vinden het heerlijk om in het licht te zijn, dat is hunwerk. Hun belangrijkste taak is om ons terug te krijgenop het pad van vertrouwen en geloof in God. En in hetbesef dat je een ziel bent. Geloof erin dat je méér bentdan het lichaam, méér dan het denken. Het is belangrijkje te realiseren hoe kostbaar je bent. En om de dingendie je doet zo goed mogelijk te doen. Probeer het inieder geval. Wij zijn slechts als kinderen.Toen mij man op het punt stond te overlijden, heb ikGod gevraagd of hij nog wat langer bij me mocht blijven.Dat gebeurde en tegelijkertijd was er de helderheid dathet alleen voor deze ene keer zou zijn. Ik vond het zómoeilijk dat mijn man moest gaan...’Vergeven kunnen we allemaal‘Er zijn beschermengelen voor mensen, landen, plaatsenen dingen. Daar heb ik over geschreven, maar de uitgevervond dat meer informatie voor in het volgende boek.Soms laten de engelen me bepaalde gebeurtenissen zien- en dan bid ik daarvoor. Bij een gebeurtenis als dieterroristische aanslag in New York, of zo’n tsunami, is erveel hulp van engelen. Massa’s mensen en hun beschermengelenvoelen het vooraf aan als er iets te gebeurenstaat in de wereld. Dat geeft iedereen de gelegenheid tebidden en te vragen de zaken terug te draaien. Dat kanvanwege de kracht van gebed. Het is niet zo dat dingenzijn voorbestemd, het zijn keuzes. Als ik denk aan diepiloten van 11 september moet ik meteen glimlachen.Als ze zijn overgegaan en boven komen, is het alsof zeover een drempel stappen, tegelijkertijd met alle overgeganemensen uit die torens. Dan is er meteen vredeen zijn ze allemaal vrienden. Die zielen verschijnenvoor God en God weet precies waarom dit gebeurd is.We hoeven anderen niet te beschuldigen. We kunnenanderen laten weten, dat er een andere manier is om dedingen te doen. We zijn bang terwijl dat niet nodig is.Heb de moed om mensen te zegenen. Geloof en gebedkunnen bergen verzetten en dingen in gang brengen.De wereld is dualistisch. Daarin hebben we gedachten als:Waarom moet ik bellen? Wat zit er voor mij in? Belangrijkeris het te geven en niets terug te verwachten. Geefdie glimlach. Help iemand opstaan. De kleine dingenin het leven kunnen dit tot een betere wereld maken.Stop het patroon van vergelding. We hebben allemaal dekracht om te vergeven. En dat betekent niet dat wevergeten. Maar vergeven kunnen we allemaal. Begin dáár.De beschermengel geeft nooit opBij ongelukkig zijn ligt de oorzaak soms in iets fysieks ensoms in een gebeurtenis. Als anderen zich dat realiserenkunnen ze hulp bieden. De engelen zijn voortdurendaanwezig om aanwijzingen te geven over hoe te helpen.Soms zie ik dat iemand relatieproblemen heeft, of stressvanwege geldgebrek. Engelen doen hun best zulke mensenweer op de been te krijgen, om licht te brengen inde situatie, zodat ze een oplossing vinden. Soms merkenmensen dat en zeggen vervolgens ten onrechte tegenzichzelf dat ze het zich wel zullen verbeelden. Als iemandluistert, kan hij geholpen worden. Dus luister naar jeingevingen. Soms word je gewoon gevraagd een appeltaartte bakken en naar iemand toe te brengen. Weet datde engelen altijd tegen je praten en je instructies geven.4 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 5

We worden uitgenodigd die te volgen, zodat het levengemakkelijker wordt.’Er gebeuren wonderen‘Mijn menselijke kant is soms geschokt te zien dat hetboek zoveel mensen helpt. Nu het is uitgegeven, heb iker geen controle meer over en af en toe vind ik dat engomdat het boekmij zo dierbaar is.Het is verschenenin allerlei talen enmensen kopen hetsoms met viertegelijk, of lezen hetzes keer. Het brengtverlichting. En ikkrijg van alle kantenberichten dat erwonderen gebeuren.Als mensen hetmoeilijk vinden ominnerlijke leiding tevolgen, is dat vaakomdat ze niet willen geloven. Ze bestrijden de innerlijkesignalen. Maar je kunt er zeker van zijn dat zij hongerigen dorstig zijn naar precies dat waar jij en ik ookhongerig naar zijn. Net als ieder ander speel ik er een rolin. En allemaal komen we in aanmerking voor hulp.Ik wil behulpzaam zijn. Wij zijn zo ongelooflijk kostbaar,en ik wil niet dat iemand pijn heeft. Mijn enige wens isdat ik meer kan doen voor mensen.’‘Engelen lijken niet bepaald op de engelen die je ziet opschilderijen. Engelen zijn scheppingen, ze zijn prachtig.Voor ons nemen ze soms een menselijke gestalte aan.Eigenlijk zijn ze niet te beschrijven. Ze zijn groot. Maarniet in de zin zoals wij dat beschrijven. Ze zijn groots!Een beschermengel omhult je en is tegelijkertijd achterje. Vaak zie ik een engel als licht achter en om iemandheen. Soms opent dat licht zich en mag ik de beschermengelzien. Alle mensen hebben er één en ze botsennooit. Zelfs niet in een drukke stad of op de markt.Dat is echt verbazingwekkend. Als ik ooit een mens zouzien zonder beschermengel, zou ik versteend blijvenstaan en doodsbang worden.Ook als mensen zich gekwetst en verscheurd voelen,blijven de ziel en de beschermengel altijd aanwezig.Er is altijd hoop, want elke mens heeft een ziel en diericht zich op het besef dat hij deel is van God. Je bentzijn kind. Hij raapt je op, zelfs als je in stukken ligt.Het enige dat je hoeft te doen is God aanroepen.’ •www.lornabyrne.comE N G E L E N V E R H A L E NWerk voor vredeZo’n 25 jaar geleden deed ik mee aan die hele grotedemonstratie in Den Haag tegen de oorlog, tegenkernwapens, tegen bommen en ander oorlogstuig.Ik maakte deel uit van Vrouwen voor Vrede uit Sonen Breugel, en in 1983 waren wij daar in Den Haagaanwezig met een groepje van ongeveer 15 vrouwen.Eerst verzamelen op het Malieveld en dan als eenbreed lint van duizenden mensen de stad in. Onzegroep droeg een raket mee van meer dan manshoogkarton met goudpapier beplakt, verwijzend naar hetgouden kalf. Ik was één van de vier raketdragers en deandere vrouwen dansten eromheen. Af en toe stoptede stoet en zetten we de raket even neer. Op eengegeven moment kwam er een man uit de menigtedemonstranten om ons heen, recht op mij af en hijzei: ‘Jullie dragen een symbool van de oorlog met jemee’. Wat een naïeve man, dacht ik en ik zei:‘Ja, natuurlijk. Dat doen de anderen toch ook. Wezijn allemaal tegen de oorlog. Kijk maar’. Ik wees omme heen. Overal spandoeken en borden met tekstenen afbeeldingen tegen de oorlog met z’n bommenen granaten. Toen wendde ik me weer naar de man.Hij keek me aan met heel vriendelijke ogen en zei:‘Demonstreer maar voor de vrede. Werk voor vrede’.Weer keek ik om me heen, maar zag eigenlijk geenuitingen van vrede. Misschien heel in de verte eenstok met iets wits eraan, wat een duif zou kunnenzijn. Ik wendde me weer naar de man en wildevragen: Hoe dan? maar hij was verdwenen. Ik heb erverder niet bij stil gestaan en trok met de stoet meenaar het Binnenhof. Nog enkele jaren zouden we metonze groep zo blijven demonstreren, zoals bijvoorbeeldtegen martelen, voor Amnesty International.Nu weet ik sinds een aantal jaren, dat die man toenmisschien wel een engel is geweest. Ik ben hem nooitvergeten, en hij heeft mij een grote les geleerd: waarje aandacht naar toegaat, dat vergroot je, vermeerderje, versterk je, tot aan materialisatie toe. Het is energiedie je geeft, aandachtsenergie. De oorlogen en demartelingen zijn dan ook intussen niet minder geworden,integendeel.Renée TimmersHet was door mijn broers ziek zijn, dat ikhet boek in handen kreeg van HansMoolenburgh, Ziekte als lot en kans.De holistische visie van deze Haarlemse artsmaakte dusdanig indruk op me dat ik benieuwd werdnaar zijn andere boeken, en zo kwam ik ertoe zijn boekEngelen te lezen. Halverwege dit boek deed iets mijplotsklaps naar adem happen: van het ene op het anderemoment herinnerde ik me een gebeurtenis die ikkennelijk volledig uit mijn bewustzijn had gewist,ongetwijfeld omdat die toen te onbegrijpelijk voor mewas, mijn verstand het niet kon bevatten.Het was in de zomer van 1988. Ik bracht een weekenddoor bij mijn ouders en mijn moeder zei, dat ze eigenlijkwel even naar de dichtsbijzijnde stad wilde om iets tehalen, ik weet niet meer waar het om ging. Ik zag mijnkans schoon en zei dat ík haar daar wel naar toe wildebrengen; ik had sinds een paar weken mijn rijbewijs enik wilde wel eens een echte rit maken.Mijn vader vertrouwde mij zijn auto toe.Mijn ouders wonen in een dorp op het Brabantse platteland.Een provinciale tweebaansweg loopt van het dorpnaar de stad, een gewone weg met bomen aan weerskantenen genoeg ruimte voor automobilisten om elkaarte passeren. Deze weg werd uiteraard ook gebruikt doorde boeren uit de omgeving en ook deze keer reed er eentractor waar ik, door mijn gebrek aan rijervaring, nietzo maar voorbij durfde. Ik sukkelde een poosje achterde tractor tot ik tegen mijn moeder zei: ‘Dit schiet nietop, ik ga er voorbij hoor! We moeten hier gewoon evenvoorbij’. Ik keek schuin langs de tractor, zag dat er geentegenligger aan kwam, gaf wat gas en begon de tractor tepasseren, wat door de lage snelheid die ik had wel evenwat tijd in beslag nam. Toen ineens een tegenligger, dieons in fracties van seconden was genaderd! Alles gingongelooflijk snel. Het ene moment registreerde ik deauto, die luid claxonerend en met grote snelheid rechtop ons af kwam, ik zag het verbouwereerde gezicht vande man achter het stuur, en het volgende moment... washij voorbij en was de weg voor ons leeg... Een volstrektonbegrijpelijk iets had hier plaatsgevonden, zó onbegrijpelijkdat zowel bij mijn moeder als bij mijzelf een acuutsoort geheugenverlies optrad. Ik zei met een stupidegrijns: ‘Nou, dat is goed afgelopen!’ en we gingen overop een ander gespreksonderwerp.En nu, ruim vijftien jaar na dit wonderlijke incident wasde herinnering plotseling teruggekomen. Daarom vroegik onlangs, toen ik weer eens bij mijn ouders was, aanmijn moeder: ‘Mam, weet jij nog van die keer dat ik jounaar de stad reed en dat we naast die tractor reden endat die tegenligger er ineens was?’ ‘Ja,’ zei ze, ‘dat weet iknog’. Ik vroeg haar: ‘Weet jij eigenlijk wat er toen preciesgebeurd is?’ Ze keek me glazig aan en ik wíst wat zevoelde, want ik had precies dezelfde ervaring gehad.‘Ik weet het niet,’ zei ze.Als ‘s avonds mijn vader me via dezelfde provinciale wegnaar het station brengt, begin ik erover. ‘Pa,’ vraag ik, ‘alsop deze weg een tractor op de rechterbaan rijdt, en eenauto rijdt daarnaast op de linkerbaan, is het dan mogelijkdat een derde auto hier voorbij kan?’‘Nee,’ zegt mijn vader, ‘dat is niet mogelijk’. ‘En tóchis het gebeurd,’ zeg ik en ik vertel het verhaal voor hetEen auto dwars door ons heeneerst aan hem. ‘Pa, die auto is dwárs door ons heengegaan!’Mijn vader kijkt even opzij naar me, lacht een kleinongelovig lachje en schudt zijn hoofd.‘Je gelooft me niet, hè’? Ik kijk naar buiten en eenpeilloos diep gevoel van dankbaarheid en vreugdedoorstroomt me ineens. Ik kijk hem aan en zeg:‘Pa, ik zou het óók niet geloven!’Dat is wat er gebeurde. Een wonder. Iets waar mijnbewustzijn toen geen raad mee wist en het dus maar‘vergat’. Totdat mijn gegroeide bewustzijn dezegebeurtenis kon accepteren als een onomstotelijk bewijsvan de Grootsheid van het Universum en me mijnherinnering teruggaf.Amieke OudhofE N G E L E N V E R H A L E N6 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 7

KerstengelIk verhuur kamers. Maar rond de Kerst is het altijdmoeilijk om aan nieuwe huurders te komen. Buitenlandsegasten wachten met hun komst tot na de feestdagen,anderen trekken vanwege familierelaties juistweg. Eigenlijk houd je dus alleen de zuiver daklozen over,helemaal in de trant van het Kerstverhaal. Daarom beslootik me voor één keer op te werpen als Barmhartige Samaritaan– ik had het geld per slot van rekening hard nodig.Zo kwam ik aan Kees. Kees was eenzaam en vrachtwagenchauffeur.Een geboren en getogen Amsterdammer die nazijn scheiding de domme fout had begaan, een huis inAlkmaar te betrekken. Knap eengezinswoninkje, daar nietvan, en in een beschaafde, rustige buurt. Maar GOD wateen kakkers en saaie figuren! Nee, gaf hem maarAmsterdam, desnoods op een platje met platjes! En ziedaar:hem werd nu, oh dennenboom, een ruime kamer met allecomfort aangeboden, inclusief begripvolle hospita. Zijnvette, glad naar achteren geplakte haar deed mij weliswaareven twijfelen, maar komaan! Het was bijna Kerst en eenchauffeur is toch het grootste deel van de tijd onderweg.‘Tweehonderd vijftig all in,’ zei ik, hem hartelijk de handreikend.Hij nam ruim detijd voor onzeeerste, naderekennismaking.Getuige zijn ademhad hij alvast eenvoorschotje op defeestdagen genomen.Begrijpelijk.Hij zat een beetjewiebelig op debank, maar ach,een pilsje ging ernog wel in.Toen hij het eerstehoofdstuk van zijn voormalige huwelijk had doorgenomen– zij begreep hem niet – keek ik eens op mijn horloge.Half zes. Het was gezellig, zei ik beleefd, maar ik moet zodadelijk weg, mijn kinderen gaan bij mijn zusje logeren.‘Geen probleem!’ reageerde hij soepeltjes. ‘Heb jemisschien nog een pilsje?’Hun huwelijk was kinderloos gebleven, maar ze haddenwel drie honden. ‘Die heb ik mooi bij haar achtergelaten,de teef!’In de huiskamer hing inmiddels zware bewolking. Keesbleek een fervent consument van Brandaris te zijn. Stom,dat ik vergeten was daar bijtijds naar te vragen. Om halfzeven, met twee jengelende kinderen op schoot, deelde ikverontschuldigend mee dat ik nu toch écht moest gaan.‘Geen probleem meissie! Dat had ik toch al gezegd?Ik weet de koelkast wel te vinden hoor, haha!’Mij optrekkend aan het gedicht van Nicolaas Beets dat bijons op een tegeltje in de keuken hangt (‘... en komt hetleed in huis, dan geeft de Heere kracht naar kruis’), riepik bewonderenswaardig krachtig uit: ‘Maar het is debedoeling dat je dan naar je eigen kamer vertrekt!’Ietwat verongelijkt, maar desalniettemin bereid mij – eenvrouw, nietwaar? – te vergeven, droop hij af met eenscheve lach en een laatste pilsje.Bij mijn zus ging het gesprek voornamelijk over zwareshag en de voordelen van goed luchten. Niet helemaalgerust keerde ik die avond alleen terug naar huis. Nogvoordat ik de sleutel in het slot had gestoken kwam eenschallend geluid mij al tegemoet. Kon het zijn dat Kees...?Ik liep de trap op en klopte op de half openstaande deur.Wat stond die tv hard! ‘Kees?’ Geen reactie. ‘Kees!’Voorzichtig duwde ik de deur verder open. Daar lag hij,breeduit op zijn rug, een half leeg gevreten bak Chineesnaast het bed. Daarboven zijn uitgestrekte arm met eenverstorven peuk nog tussen de vingers. Hij snurkte luid,als een hardwerkende timmerman. Voorzichtig trok ikde stekker uit de tv, het sjekkie los en de deur achter mijdicht.Tot twee uur ‘s nachts deed ik vanwege het aanhoudendgebrom en gezaag in de aangrenzende kamer geen oogdicht. Daarna werd het stil. Maar net voordat ik naardromenland verdween hoorde ik opnieuw gestommel:Kees was wakker! Het gekletter van een vallende sleutel,struikelend gebonk. Daarna het gepiep van een opengaandedeur. Mijn hart begon plotseling luid te bonken,ik hield mijn adem in. Wat was hij van plan? Moest hij naarde wc, of wou hij verifiëren waar ik was? Hoe dronkenkon hij eigenlijk zijn? O God, wat had ik me op de halsgehaald? En ik was alleen thuis!Zijn voetstappen passeerden mijn deur. Gelukkig. Ik hoordehem zwaar de trap af stampen, de buitendeur opendoenen dichtslaan. Weg Kees. Pfft! Zweet.Waar zou hij op dit tijdstip naar toe gaan? Hij hoefde tochpas om zes uur de weg op? Enfin, ik kon nu eindelijkslapen.Rond vier uur die nacht herhaalde zich het ritueel, nu inomgekeerde richting. En om zes uur opnieuw. Toen bleefhij weg, twee dagen lang.Genoeg tijd om de situatie te overdenken. Maar eigenlijkstond mijn besluit al vast; de rest kwam neer op malen.Ik was dan ook bijna blij toen hij uiteindelijk weerbinnenviel. Hij had een cadeautje voor me meegenomen.Een kerstengel van glazuur, mede namens de jongens uitzijn stamcafé. ‘We hebben mijn terugkeer naar Amsterdameventjes flink gevierd!’ knipoogde hij olijk.‘Kees, ik moet met je praten,’ begon ik met een lastigeprop in mijn keel. Hij ging er genoeglijk en uitgebreidvoor zitten.Het gesprek viel uiteindelijk toch nog reuze mee. Geenverzet, geen boze woorden. Hij had zijn huissie in Alkmaarnog net niet opgezegd en met de Kerst kon hij bij zijnouwelui terecht. Daarna zou hij wel verder zien. De huurmocht ik houden, anders was het toch ook naar de vrouwtjesgegaan. Maar dat geld weigerde ik, vol spijtige trots.Bij het afscheid zei hij troostend: ‘Meid, trek het je nietaan,’ toen hij mijn tranen van opluchting ontwaarde. ‘Ikhad meteen al door dat je andere verwachtingen van meMijn hele leven lijkt alsmaar te bestaan uit ‘toevallige’duwtjes, die mij steeds in een nieuwe stroomdoen belanden, waar ik tevoren nooit aan gedacht zouhebben. Te vaak om toeval te zijn. En vaak ook warenheel aardse mensen, van vlees en bloed, een poosjeeen engel op mijn pad. Ik heb daarom sterk het gevoeldat mijn leven geleid wordt. Maar over die grotelijnen wil ik het hier niet hebben. Wel over die enesituatie, waarbij ik het gevoel had dat mijn beschermengelme redde van een onherroepelijke, dodelijkeaanrijding.Het is al zo’n twintig jaar geleden, maar het lijkt diespreekwoordelijke ‘dag van gisteren’...Ik reed voor mijn werk grote afstanden door Duitsland.Die dag had ik alweer zo’n 300 km geredentoen ik de oprit naar de snelweg opdraaide. Het wasrustig en ik reed op de innerlijke automatische piloot.Hoe hard zal ik gereden hebben? Waarschijnlijk ietsvan 100 km per uur, het was een flauwe bocht. DeHé!!had. Maar zie je, ik ben nog niet toe aan een nieuwerelatie.’ ‘Ik begrijp het Kees,’ zei ik verslagen.Emma VeenstraWordt ook gepubliceerd in het boekje Hoe een koe een haas vangt.info: emma Veenstra@gmail.comoprit was bijzonder kort en daarom liet die automatischepiloot me het stuur al naar links trekken. Ineensklonk er: ‘Hé!!’ Even kort als het hier staat, maarkeihard. Met een ruk was ik wakker en stuurde onmiddellijknaar rechts, terwijl ik over mijn schoudernaar de achterbank keek. Hoe kon dat? Wie zat daar?Op datzelfde ogenblik zag ik vanuit mijn ooghoekeen grote Mercedes snoeihard links langs me heenflitsen.Die had me zeker niet kunnen ontwijken; eenaanrijding zou zonder die kreet onherroepelijk zijngeweest!Natuurlijk zat er niemand op de achterbank. Ik bengered door mijn engel, die me in die ene, levensgevaarlijkeseconde klaarwakker deed schrikken en mebij de les haalde.Tot vandaag is er alleen maar een groot ‘dank u!’,wanneer ik aan die situatie terug denk.Jeanette PetersE N G E L E N V E R H A L E N8 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 9

I N T E R V I E W M E TE M I L I A V A N L E E N TEmilia van Leent is lid van de WhiteEagle Lodge (zie hiervoor o.a. VHTH2008/2). Hierna gaat zij in eeninterview in op de rol die engelen inhet gedachtegoed van de Lodge voormens, dier en aarde spelen, speciaalals het om genezing gaat.Ook heeft ze een meditatie van WhiteEagle vertaald.Els ThissenTerugkeer naar Liefde‘ Als je vraagt wat het verschil is tussen hoe ikengelen ervaar binnen de White Eagle Lodgeen het katholieke gedachtegoed waarmeeik ben opgegroeid, dan is het grote verschildat er binnen de Lodge veel nadrukkelijkeren heel bewust met het rijk der Engelen wordt gewerkt.Genezing is de kern van het werk van de Lodge, entijdens de diensten roep je de engelen van onder anderegenezing aan, zodat deze het Licht van genezing datgevisualiseerd wordt, daar kunnen brengen waar hetbehulpzaam is. Dat geldt voor zowel mensen, alsook voordieren en de planeet Aarde zelf, en voor omstandighedendie zich voordoen, zoals bijvoorbeeld de aardbevingin Haïti. Genezing heeft absoluut mijn hart; ook als ikmezelf niet goed voel, kan ik merken dat zodra ik meafstem, de verbinding met het Goddelijke en de engelener meteen is.Wat ik gelezen heb over engelen, is dat dit een specifieketak van schepping is: zij zijn al volmaakt, volmaakt geschapen,en staan in dienst van het Goddelijke. Ze hebbenons als mensen hard nodig om hun werk te kunnen doen:niet omdat ze niet zonder ons kunnen, maar omdat alswij ze daadwerkelijk betrekken bij ons dagelijks leven enhen om hulp vragen, dit een enorme besparing van tijdbetekent. De Cursus zou zeggen: ‘Uitstel speelt geen rolin de eeuwigheid, maar is tragisch in de tijd’ (T5.VI.1:3).Engelen om hulp vragen is als het ware een intentieverklaringdoen, waarbij je je opent voor het Licht.’Kanaal zijn‘Mensen kunnen zich beschikbaar stellen voor het Lichtvan de engelen, waardoor ze als kanaal kunnen wordengebruikt om dit Licht ingang te doen vinden in diesituaties die daarom vragen. Zelf merk ik, dat ik ervolledig op vertrouw, dat als ik me beschikbaar stel doortijd te geven aan de engelen, dit Licht ook daar terechtkomt waar het ontvangen kan worden, ook bij mijzelf.Mij daadwerkelijk bewust van de als het ware “fysieke”aanwezigheid van engelen ben ik bijna nooit.Een baldakijn van witte vleugels,levende vleugelsIn meditaties heb ik een enkele keer hun nabijheidgevoeld, en daar ben ik erg dankbaar voor. En ook alis het zo dat ik ze niet “zie” of “hoor”, ik vertrouw ervolledig op dat ze er zijn. Ook met mijn beschermengelprobeer ik contact te maken: ik weet dat ik geleid enbeschermd word vanuit een niveau van Liefde dat ikalleen maar met mijn hart kan aanvoelen.Als kind was ik niet zo bewust met engelen bezig, al konik wel ontroerd worden door het geloof. Die verbindingis er altijd geweest en ook voelbaar geweest. Hoewel...Toen ik mijn eerste communie deed, fietste ik op eenveel te grote fiets, een fiets voor volwassenen. In hetverkeer maakte ik een fout en als door een wonderkwam ik niet onder een auto. Ik weet nog dat mijneerste gedachte was “dat was mijn beschermengel”.Het was een tijd later, tijdens mijn studententijd,dat ik ook dingen uit andere richtingen begon te lezen,en zo terecht kwam bij de boeken van White Eagle.Heel lang heb ik trouwens niet geweten dat daaromheen iets bestond, daar kwam ik pas veel later achter.Iedereen heeft een beschermengel, is dat niet eenMeditatie van White EagleOmringd door EngelenVertaling: Emilia van LeentAls je zieken wilt helen, of iemand die zorgen heeft wilttroosten, richt de concentratie van je hele wezen dan opGod, jouw Schepper. Herinner je de woorden van Jezus:Ik en mijn Vader zijn Een. Het is belangrijk om niet teveel aandacht te schenken aan de lawaaierige dingen inhet leven. Trek je ervan terug; als je kunt binnentreden inje eigen heiligdom zal het gemakkelijker zijn. Als je in dewereld leeft, is het moeilijker je van het lawaai terug tetrekken, en probeer het.Heb lief, heb vooral veel liefZodra je de tempel van je eigen wezen binnengaat, waarhet rustig en harmonieus en wondermooi is, opent jehart zich meteen voor God. En je voelt hoe Gods liefdeen de kracht van God niet alleen in je binnenstromen,maar in jou oprijzen en van jou uitgaan, om de jouomringende kring van engelen te ontmoeten.Je wordt omringd door engelen. Misschien zie je ze niet,maar wellicht kun je ze voelen. Ze zijn bij je, in de stiltevan je eigen heilig wezen. Misschien ben je je er niet vanbewust, maar er gebeurt iets op het etherische niveau vanleven. En als je helder zien geopend is, zul je zien hoede stralen van licht zich vormen. Je zult zien hoe ze nietalleen naar jou toevloeien, maar hoe ze van jou uitgaan enzo vorm creëren. Echter tijdens het genezen houd je jeer niet mee bezig iets te zien. Je bekommert je alleen omwat je voelt in je hart, naar God en de hele schepping.Heb lief, heb vooral veel lief, want er is niets dat nietdoor God geschapen werd. Heb alles lief, want er is nietsdat God ooit gehaat heeft.Dit is het geheim van alle heling, alle genezing, en tegeniedereen die vraagt hoe hij of zij kan genezen zeggentroostend weten! Het geeft me - zelfs in rottigeomstandigheden - het gevoel gedragen te worden, ookals ik het zelf helemaal niet meer weet. De Cursus vraagtons om altijd waakzaam te zijn voor God. White Eaglevraagt ons om ons voortdurend af te stemmen op God.Voor mij betekent dat een bereidheid om me zo veelmogelijk te verbinden met dat wat waar is, alleen metdat wat waar is. In mijn “kleine” dagelijkse leven met delessen die ik denk dat ik moet leren, lukt dat soms welen soms niet (en dat ook nog alleen maar zoals ik datzelf beoordeel hahaha...). Zodra ik deelneem aan eengenezingsdienst van White Eagle speelt dat niet: dan iser alleen maar een groot, zelfs kinderlijk, vertrouwen datmijn bereidheid om behulpzaam te zijn, genoeg is.Dat voel ik en dat weet ik.’ •we, leer om lief te hebben – heb lief. Voel liefde in jehart, voor God op de eerste plaats, en voor het leven envoor de natuur. Breng liefde, mededogen en begrip totontwikkeling. Erken dat het leven geregeerd wordt doorde wet, en dat de wet God is! Zodra je jezelf van die wetafscheidt, begint het lijden. Lieve genezers, blijf trouwaan dit eenvoudige gevoel van liefde, want er zijn noueenmaal allerlei stromingen in je leven en je werk; en danzul je die liefde in je leven krijgen, vooral door de wereldvan de natuur.De engelen brengen alles wat nodig is voor genezing.Zij zijn het die namens God werkzaam zijn in hetcreëren van vorm. Herinner je - voordat je de volgendemeditatie doet - een tijd dat je je creatief gevoeld hebt, ofiets gemaakt hebt – het maakt niet uit hoe eenvoudig ofwerelds dat was. Voel hoe je iets schiep dat er nog nooitgeweest was: een prachtig bed met bloemen, een maaltijdvoor je vrienden, een gedicht, een tekening of een dans.Voedt die scheppende vibratie en sta deze toe zich op tebouwen in jou.Op vleugelen van LichtWe laten ons fysieke lichaam achter ons, en in ons hogerdenken zien we de tempel van geestelijke genezing. Ditis de tempel die de scheppende kracht van God bevat,de kracht die herschept. In je individuele genezingswerkmoet je deze kracht zien en ermee in verbindingtreden, want je moet je afstemmen op God en volmaaktheidcreëren.Hier zien we een baldakijn van witte vleugels. Ze leven– het zijn levende vleugels, pulserende vleugels, pulserendmet een wit licht dat uitstroomt over dit heiligdom, overdeze tempel in de wereld van de geest. We zijn helemaalboven op de top van de berg, en de lucht die weinademen is puur en fris. Terwijl we de toegangsdeurenvan deze tempel passeren staan aan iedere kant daarvan,als twee pilaren, twee engelen. Als we hen voorbijgaan,10...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart...11

ieden ze ons een kop met zuiverwater aan, de kelk. Drink, drink vandit water van leven, dit water vangenezing, en ga dan binnen in dezeheilige plaats...Nu zijn we in een gouden wereld, enwe zien die engelenvormen in eengrote cirkel, met vleugelen van licht,met prachtige gezichten: allemaalin volmaakte vrede en vreugde. Jekunt die vreugde voelen. Je kuntde vrede voelen en hoe je zorgenen alle zwaarte van je afvallen. Wekijken rond en zien dan dat hetgewelf van vleugels wordt ondersteunddoor grootse pilaren van licht,en iedere pilaar is een grootse engelvan genezing. Oh, en we voelen, wevoelen deze kracht, deze genezing,deze liefdevolle, prachtige zegening.Alles is stil, en de zielen van dezieken worden naar binnen gebracht.Ze slapen: ze weten niet waar zezijn, maar we kunnen zien hoe deengelen hen genezen. Dit is waar demensen naar toe worden gebrachtals je je genezingswerk doet. Twijfelhier nooit aan. Als je trouw bent aanGod en aan jezelf dan doe je meeaan een ceremonie van waarheid, eenwaarachtige dienst van genezing. Jezult de muziek, de harmonie horen.Je zult de hemelse essentie inademen.We hebben geen woorden om degeur in de tempel van genezing teomschrijven.En dan wandelt de Grote Genezeronder jullie, naar ieder van jullieglimlachend, ieder van jullie aanrakend,ieder van jullie zegenend.Wees alleen trouw aan de geest in jehart en dan zul je God kennen, enGods liefde en Gods werk. De GroteGenezer zegt tegen ons allemaal indeze tempel van genezing: ‘Ga nuterug, mijn kinderen, terwijl je bentopgeladen met deze hemelse kracht,en mogen vrede en vreugde vooraltijd in je hart zijn’. •Uit: The White Eagle Book of HealingMeditations. The White Eagle PublishingTrust. Liss 2008. www.whiteagle.orgNiek ZervaasEngelen zijn om ons heen. Hun lichte, levendige energie omhult ons dagen nacht. Zij zijn er altijd, maar ons bewustzijn ervaart ze meestal niet.Sommige mensen hebben een lichaam dat erg toegankelijk is voor deengelenenergie. Zij kunnen de warmte, de trilling, de liefdevolle energievan de engelen voelen. Zij voelen zich soms aangeraakt of verwarmd.Of het is een onbenoembaar gevoel, waardoor zij zich vervuld voelen vanliefde. Maar ook al ervaar je deze lichamelijk sensaties niet, de engelenzijn altijd aanwezig om je te beschermen en te verleiden om je levenspadvol overgave te bewandelen. Je hoeft niet te geloven in engelen.Ze zijn er gewoon ook als je niet in ze gelooft.Engelen hebben verschillende taken. Je beschermengel heeft weet vanjouw levensplan en is altijd in je buurt, maar er zijn ook engelen diede aarde bewaken en omhullen of er speciaal zijn voor de zieken of dearmen in de wereld, om hen de kracht te geven hun moeilijkheden tedoorleven. Er zijn ook engelen die Gods plan nauwlettend bewakenen toezien op de uitvoering van dat plan.De menselijke uitvoering is maar een schaduw van wat God bedoeldheeft. Dat komt door het leven in de materie op aarde. Het lichaam isverdichte energie, die eenmaal gestold, niet gemakkelijk toegankelijk isvoor de engelenenergie.Maar steeds meer mensen openen hun hart en daarmee worden zijgevoeliger voor de trillingen die de engelen uitzenden. Vooral de kinderenweten wat hen te doen staat. Hun bewustzijn is op dit vlak heel groot.Zij staan voor de moeilijke taak en de prachtige uitdaging om hun levenmet hulp en liefde van de engelen tot uitvoering te brengen. Voel hunkwetsbaarheid en openheid en erken hen in hun moeilijke opdracht.Oordeel niet op basis van wat je van hen ziet met de ogen van hetlichaam, maar kijk met de ogen van het hart in de ogen van de mensendie nu opgroeien en hun taak volbrengen.De oudere generatie kan zich hierdoor openen, waardoor deengelenenergie ook daar een ingang vindt. Voelen met het hart is deboodschap. Kijken met de ogen van het lichaam verhoogt de aardseenergie en vermindert de toegankelijkheid voor de liefde van de engelen.Leven met een open hart is de enige manier. Weet dat ook jij demogelijkheid in je draagt de liefde te voelen. Niemand is hiervanuitgezonderd. Sta in je kracht en open je voor het licht van de engelen.www.niekzervaas.nlNiek Zervaas‘Iets’ nam me aan de handDe eerste keer dat ik de aanwezigheid van een engelvoelde, was toen ik als amper vierjarige met mijn ietsoudere broertje ver weg van huis was gelopen. Mijnbroertje was nogal avontuurlijk, en ineens was hij wegen kon ik hem niet meer vinden. Ik was erg bang envoelde me ontredderd en verlaten. Het kwam gewoonniet in me op om anderen om hulp te vragen. Ik wistniet eens waar ik woonde.Ik begon te lopen en liep straat in en straat uit.Waar ik was wist ik niet, maar ik wist wel datik moest blijven lopen. Bij elke nieuwe straat liep ikdoor, zonder me af te vragen of het goed was.Het was alsof ik aan de hand werd meegenomen.Ineens voelde ik dat ik stil moest staan. Ik keek omme heen en zag een stopbord. Toen herkende iklangzaam maar zeker de omgeving en wist nu hoe ikthuis moest komen. Ik was zó blij en opgelucht.Ik herinner me als de dag van vandaag hoe verbaasden meer nog verwonderd ik was. En hoe ik omhoogkeek, op zoek naar Degene die me had geleid.Ik wist, al was ik nog zo jong, dat er iets bijzonderswas gebeurd en heb een aanwezigheid gevoeld, diemij heeft geleid naar de goede weg. Ik weet nogprecies de plek bij het bord waar ik omhoog keek, omte zien of ik deze aanwezigheid ook kon zien.Ik voelde hoe ‘iets’ me aan de hand had genomen enme veilig naar huis had gebracht.Als ik langs die plek rijd kijk ik nog altijd, met ontzagen dankbaarheid voor het wonder dat toen geschiedde.Zoveel straten was ik gelopen, zonder te weten waarik liep en ‘toch’ liep ik rechtstreeks naar huis!Deze ervaring heeft mij niet alleen thuis gebracht,maar bracht me ook meer ‘Thuis’. Het maakte mebewuster van de andere wereld.Een paar jaar later stevende ik op mijn step met hogevaart recht op de stoeprand af. Toen mijn voorband detrottoirband raakte gebeurde er iets vreemds. Ik sloegover de kop en tuimelde door de lucht maar... vielniet en stond ineens, alsof er niets was gebeurd, weermet beide benen op de stoep. Ik was zeer onthutst,begreep niet wat er gebeurde. Ik keek om me heen,maar niemand had het gezien, en ik zag ook niemanddie me geholpen had. Ik herinner me nog hoe stilhet was! En weer was daar het gevoel in mijn binnenste,dat er iets speciaals was gebeurd en iets mij hadbeschermd. En dat er iets met de tijd was gebeurd.Ik had met een smak op de grond moeten liggen,maar iets greep in.Trudy ter BraakE N G E L E N V E R H A L E N12 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 13

H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H EWaarom een vredesduifeen takje in zijn snavel heeftDe maandagochtend na de facilitatortrainingblijf ik thuis want ik ben snotverkouden. Ikzit aan tafel met een kopje thee. David onzezoon van 11 staat af te wassen. Mijn vrouwen dochter hoor ik boven praten. Voor me ligt een witteinformatiemap met op de kaft een afbeelding van eenduif met een takje in zijn snavel. Ik laat de afgelopen driedagen even door mijn hoofd flitsen en roep onze zoon.Als hij naar het plaatje kijkt vraag ik: ‘Weet jij waaromdie duif een takje in zijn snavel heeft?’ Er verschijnteen grijns op zijn gezicht en hij vertelt over de ark vanNoach, de regen en de dieren. Over dat het ophield metregenen en er een vogel werd losgelaten om te kijkenof er al land was. En dat Noach op een dag een duiflosliet die terugkwam met een takje in zijn bek. Daaropvertelde ik dat er nog een reden was waarom die duif dattakje vasthield.Er was er eens een kleine engel die heel druk was in zijnhoofd. Als hij met andere engelen sprak had hij altijdzoveel vragen en maren, dat hij bijna nooit hoorde watze hem vertelden. Ze probeerden van alles om hem erliefdevol aan te her-inneren, dat als hij stil zou wordenalle antwoorden gewoon zouden opkomen. Zonder dievragen. Tenslotte zonden zij hem naar een facilitatortraining.Het engeltje ging er dolgelukkig heen in deverwachting er betere vragen te leren stellen, zodat hijdieper bij anderen kon binnenkomen en beter helpen.Maar na twee dagen had God nog steeds niet uitgelegdhoe dat te doen. Het maakte hem wanhopig! En daardoorsprakeloos. Opeens hoorde hij de anderen vertellen.Er kwamen vragen op, maar telkens als hij daarmeeeven wachtte en goed luisterde, beantwoordde de anderzomaar zijn niet gestelde vraag. Ook hoorde hij nu hoemooi en verschillend de verhalen waren. Aan het eindvan de driedaagse kreeg hij geen diploma uitgereikt,maar een symbool. Een witte vredesduif met een takje inde snavel, als geheugensteuntje. ‘Vragen stellen,’ zei God,‘betekent het takje laten vallen; om anderen werkelijk teontmoeten, mag je ademloos luisteren’. Ook werd hemverzekerd dat ieder ander is als hij: perfectie. Al ziet het ermisschien soms anders uit.Na dit verhaal zeg ik tegen David: ‘Lieverd, die engel datben ik’. Hij kijkt me begrijpend aan, geeft me een kus enrent naar zijn afwas. Ik ben verrast. Als ik even later voorhet achterraam naar buiten kijk, zie ik dat alles bedekt ismet een lichtgevende laag sneeuw. Ik zie Ina en Davidhun fietsen uit de schuur halen en denk: David doe dieschuurdeur achter je kont dicht, dat vergeet je altijd!Normaal zou ik dat naar buiten hebben gegild, maar nuniet. De deur blijft openstaan en ik denk, ...ook goed.Terwijl ik me omdraai zie ik David terugkomen en dedeur dichtdoen. Lachend zwaait hij naar mij. Verstild kijkik naar buiten en glimlach naar het leven. Dertig jaargeleden liet ik een witte duif op mijn arm tatoeëren ennu weet ik waarom. In bed liggend voel ik de leegte inmijn hoofd en vrede in mijn hart, omdat ik geen vragenheb. Ik voel een diepe dankbaarheid voor alle engelendie mij steeds weer aan deze dingen herinneren.Zo liefdevol en rustig zonder dwang. Soms beslis ikdat ik weer vragen heb, maar op enig moment vliegt erineens weer een duifje door mijn gedachten.VHTH, jrg.4 nr. 2Wij zijn wat wij denken.En dat wat wij denken wordt wat wij zijn,en alles rondom ons.Peter CaddyBert van OosterhoutActiviteitenchronologisch1 mei 2010, HilversumTrainingsdag familieopstelling27-30 mei 2010, WahlwillerMeditatief Mandala schilderen6 juni 2010, MoorveldMiniworkshop ECIW19 juni 2010, EindhovenFamilie- & Systeemopstelling26 juni 2010, HilversumTrainingsdag familieopstelling11 juli 2010, MoorveldMiniworkshop ECIW24 juli-2 augustus 2010, HavelteZomer-retraite ‘Jij bent het op wieje gewacht hebt!’19 september 2010, MoorveldMiniworkshop ECIW24 september 2010, HilversumFamilie- & Systeemopstellingen2-3 oktober 2010, GroesbeekFamilie- & Systeemopstellingen30 oktober 2010, EindhovenTrainingsdag familieopstelling31 oktober 2010, MoorveldMiniworkshop ECIW19-21 november 2010, WahlwillerFamilie- & Systeemopstelling4 december 2010, HilversumTrainingsdag familieopstelling5 december 2010, AmersfoortMiniworkshop ECIW12 december 2010, MoorveldMiniworkshop ECIW27 dec’10-1 jan’11, HavelteVan oud naar nieuw.Vergeef, en je bent vrij!RETRAITESJij bent het op wie jegewacht hebt!In deze zomerretraite zoeken we deervaring van waarheid, liefdeen vrede in onszelf. Krachtigeoefeningen brengen ons voorbijoordelen en schuld naar de ervaringvan innerlijke vrede en eenheid.En daarin ontdekken we dat wijhet zelf waren op wie we gewachthebben. Voor iedereen die behoefteheeft aan een radicale ommekeerin zijn of haar denken door kenniste maken met de werking van TheWork of Byron Katie, AttitudinalHealing, Een Cursus in Wonderenen Familie Opstellingen.De oefeningen werken door in jedagelijks leven en leiden tot eentotaal andere ervaring dan die jegewend bent. Er is geen voorkennisvereist. De bereidheid deel tenemen is voldoende.24 juli - 2 aug 2010, HavelteZa 18.00 uur - ma 11.00 uurMeeuwenveen, Meeuwenveen-seweg1-3, 7971 PK. Cursus-kosten€ 575. Verblijf 2pk € 540; kamperen€500 (beperkt mogelijk)O Ik wil deelnemen aan (naam activiteit):op (datum):O Ik bestel (titel):Van (artiest):Datum:A C T I V I T E I T E N D O O R E L S T H I S S E NVan oud naar nieuw.Vergeef, en je bent vrij!Stilte, uitwisseling, vragen:retraitedagen met geleide meditaties,schrijf- en andere oefeningen onderandere gericht op vergeven. Endaarin zul je je altijd al aanwezigevrijheid ervaren.27 dec’10 - 1 jan’11, HavelteMa 18 - za 11 uur. Meeuwenveen,Meeuwenveenseweg 1-3, 7971 PK.Cursuskosten €300.Verblijf 2pk €300 (slapen & eten).WORKSHOPSFamilie & Systeemopstellingen‘Ja’ zeggen tegen dat wat er is!Die kans heb je in een familie- ofsysteemopstelling. Inzicht in desituatie en ‘ja’ zeggen voelt als hetherwinnen van je vrijheid, die eroverigens altijd al was.Het geboortegezin, het huidigegezin, een werksituatie of strijdendeelementen in een relatie of persoonkunnen onderwerp zijn van eenopstelling waardoor patronen enspanningsvelden zichtbaar worden.Deze aan het licht te brengen, leidtvaak tot harmonisering en genezing.Aanmelding activiteiten e/o bestellingHandtekening:Bij aanmelding voor een workshop of training ontvangt u schriftelijk berichtvan aanmelding.Als u een bestelling doet krijgt u deze met factuur thuis gezonden. (z.o.z)H E T H A R T...van hart tot hart...14 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010...van hart tot hart... 1

R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E19 juni 2010, EindhovenZat 10-16.30 uur. Doopsgezindegemeente Eindhoven, Da Costaweg16, 5615 NB. Cursus €60.24 sept 2010, HilversumVrij 10-16.30 uur. NieuwNazareth Dr. Cuypersplein 7,1222 NC. Cursus €702-3 oktober 2010, GroesbeekZat 10-zon 16 uur. De Poort, Biesseltsebaan34, 6561 KC.Cursus €150. Verblijf 1pk €110;2pk €10019-21 nov 2010, WahlwillerVrij 10–zon 16 uur. Arnold JanssenKlooster. Capucijnenweg 9, 6286BA. Cursus €200.Verblijf 1pk €125Mini-workshop ECIW6 juni 2010;11 juli 2010;19 sept. 2010;31 okt. 2010;12 dec. 2010Moorveld, 10-12.15 uur.Op basis van donatie, tenzijanders vermeld.5 december 2010, AmersfoortZo 14-15.30 uur. Meridiaancollege,Daam Fockemalaan 12, 3818 KG.Naam:Straat:Postcode en plaats:Telefoon:Meditatief Mandala schilderenMandala’s tekenen/schilderen is eenmanier om een reis naarbinnen te maken. Het is eenmomentopname van onzeinnerlijke staat. In stilte laten weons leiden door onze intuïtie. Wetekenen de beelden die zich aan onstonen, en gebruiken de kleuren diezich aandienen. Om een mandalate maken hoef je niet gestudeerdte hebben of te kunnen tekenen.Gevraagd wordt om open te staanvoor de impuls van het moment. Wewerken met potlood, inkt en acrylverfen maken een numerologischemandala in het formaat 50 x 50 cm.27-30 mei 2010, WahlwillerDo 10 - Zo 16 uur.Aanmelding activiteiten e/o bestellingE-mail:Deze strook sturen naar: Centrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveldtel: 043-3647987Of uw aanmelding/bestelling mailen naar: cms@elsthissen.nl(z.o.z.)Arnold Janssen Klooster.Capucijnenweg 9,6286 BA. Cursus €200.Verblijf 1pk €165.TRAININGENTraining Familie &SysteemopstellingenVoor mensen die zelf opstellingenwillen (gaan) begeleiden. Heb jebelangstelling? Neem dan contactmet ons op.De volgende 3-daagse trainingvindt plaats begin 2011 teWahlwiller, Limburg.Nadere gegevens volgenop dewebsite en in ...van hart tot hart.Trainingsdagen Familie &SysteemopstellingenHilversum 2010: 1 mei;26 jun; 4 dec.Za 10-16.30 uur. Nieuw Nazareth,Dr. Cuypersplein 7,1222 NC. Cursus €60 per dag.Eindhoven 2010: 30 okt.Zat 10-16.30 uur. Doopsgezindegemeente Eindhoven, Da Costaweg16, 5615 NB. Cursus €60(incl. Koffie/thee).Landelijke facilitatordagVoor facilitators van AH- en Coursegroepen,mensen die de facilitatortraininghebben gevolgd, en/ofoverwegen een groep te starten.april 2011, HilversumDe precieze datum volgt!Zat 10-16.30 uur.Nieuw Nazareth Dr. Cuypersplein 7,1222 NC. Op basis van donatie.Informatie en opgaveCentrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12,6237 NM Moorveld,tel: 043-3647987e-mail: cms@elsthissen.nlwebsite: www.elsthissen.nlGroningenGroningen:Godelieve Bos 050-5420233Haren (1):Marrigje Dijksma 050-5340729Onstwedde:Johan Maarsingh 0599-331722GelderlandApeldoorn (1):Nicole Blaauw 055-5336916Nunspeet:Jurja Kammeijer 0341-251181Rheden:Annie Bekker 026-4454004Steenderen:Pieter Vegter 0575-451799FlevolandAlmere 8 :Ellis Vleugels 06-22219910Lelystad:Mariet ten Doeschot 0320-256600FrieslandIJlst:José van der Werf 06-23885960Lemmer:Mirjam Rombouts-Overbeek0514-563719Oosterend (1) en (2) 7 :Willem & Jacqueline Feijten0515-332472Noord-HollandAmstelveen:Renée van der Vijgh 020-6473075Amsterdam(1):Emma Veenstra 020-6969132Amsterdam(2):Nicolien Gouwenberg 020-4184947Beverwijk:Bert Oosterhout & Ina Oldewarris0251-244494Haarlem (1):Ynze Keetlapper 023-5367538Haarlem (2):Danielle Ferdinandusse 06-15367658Zuid-HollandAlphen a/d Rijn:Janny Buijs 0172-441543Delft:Wil Rijsterborgh 015-2615998Den Haag (1):Michelle Bauer 070-3542074Den Haag (2):Annemarie van Unnik070-3467932Den Haag (3):Yvonne Scharis 070-3522379Gouda:Marianne Spoor 0182-532396AT T I T U D I N A L H E A L I N G G R O E P E NIn diverse plaatsen komen AH groepen bijeen die werken met de principes enrichtlijnen van AH. Als je belangstelling hebt om aan een groep deelte nemen kun je contact opnemen met de facilitator. Gevraagde bijdrage:gratis tot maximaal € 7,- per bijeenkomst. Je mag méér betalen.Lekkerkerk:Jans Ooms 0180-663408Monster:Anne-Joke Vellinga 030-6920905Voorhout:Anna Sedelaar 0252-225311Voorschoten:Anna Walraven 071-5764877Zuid-Beyerland:Anna Eppinga 0186-662055UtrechtAmersfoort (1) en (2) 3 :Rozemarijn Ockhuysen033-4728602Bussum:Marion & Harry Welch035-6910589Eemnes:Inez Coolen 035-5260594Hilversumse Meent:Monique Veenstra 035-6982556Huis ter Heide (1):Fleur Smelt 035-6920802 &Anne-Joke Vellinga 030-6920905Huis ter Heide (2) 5 :Anne-Joke Vellinga 030-6920905Leusden:Eveline Teunissen 033-4952623Soest (1) 6 :Maria de Wilde 035-6026486Soest (2):Rob Middeldorp 035-6025647Utrecht (1):Gera Wolswijk 030-2947944Utrecht (2):Marie-Alice Storimans 030-2712855Utrecht (3):Jeanette Rutting 030-2892507Utrechtse heuvelrug:Wim van Ginkel 0343-431577 &Loek Kattekamp 030-2721290Veenendaal:Leneke van der Velde 06-21506214Werkhoven:Cobi Schilp 0343-477517Zeist:Etty de Graaf 030-6990028Noord-BrabantBreda:Jopie van Heeren &Henny van der Feer 076-5208377Eindhoven:Mieke Panhuysen 06-15354156 &Diny Smits 040-2425260Mierlo:Anneke van Haendel 0492-663226& Diny van Liempd 073-5492692Ossendrecht:Kees Zwinkels 0164-671255Schijndel:Diny van Liempd 073-5492692 &Anneke van Haendel 0492-663226Tilburg:Anja Gussinko 013-5363784Ulvenhout:Kitty Tieman 06-14232818LimburgBerg en Terblijt:Riny Blom 043-6041816Echt:Peter Winteraeken 0475-484833Kerkrade:Hélène van Wunnik06-30592112Lottum:Arlette Rieken 077-4633233Maastricht:Björn Stienstra 06-54724668Moorveld:Els Thissen 043-3647987Reuver:Cecile Geurts-Huijbers077-4746820Roermond:Jeannette Fabrie 0475-341130Sittard:Beppie Cloo 046-4581597Venlo-Blerick:Jolanda Megens 06-17516018ZeelandDreischor:Trudy Huter 0111-406006Middelburg (1):Ria Castenmiller 0118-639949Middelburg (2):Pauline Klerkx & Paul Vreugdenhil0118-644020OverijsselOldenzaal (1):Rogier Pondaag 0541-510844Oldenzaal (2):Trudy ter Braak 0541-539261Drenthegeen groepenNederlandstalige groepen in hetbuitenland:OOST-SPANJEBenitachell (Alicante):Trudi van Dorp (0034)965973199/6393619991 Thema: Werken aan werk2 Voor rouwverwerking na hetverlies van een naaste of dierbare3 Voor mensen die gedurende eenlange tijd ziek zijn5 Jongerengroep6 Voor ouders van kinderen diekort of lang geleden overleden zijn.7 Voor kinderen die een ouder,broertje of zusje verloren hebbenof chronisch ziek zijn.8 Leesgroep JampolskyNieuwe groepenBeverwijk:Bert Oosterhout &Ina Oldewarris 0251-244494Haarlem (2):Danielle Ferdinandusse06-15367658Ulvenhout:Kitty Tieman 06-14232818Leusden:Eveline Teunissen 033-4952623Lottum:Arlette Rieken 077-4633233Maastricht:Björn Stienstra 06-54724668Reuver:Cecile Geurts-Huijbers077-4746820Kerkrade:Hélène van Wunnik06-30592112Intervisie-groepenVoor facilitators van AH- en/ofCourse-groepenAlgemene informatieCentrum voor AH 043-3647987Noord-BrabantHenny van der Feer076-5208377Midden NederlandFleur Smelt 035-6920802 &Anne-Joke Vellinga030-6920905Limburg/SittardBeppie Cloo046-4581597Set van 12 kaarten met degeïllustreerde principes vanAttitudinal Healing doorAnnemarie van Unnik.Prijs €3,- (excl. verzendkosten). Tebestellen bij:Stichting Centrum voor AttitudinalHealing. Tel 043-3647987;Luipertstraat 12, 6237 NM Moorveld;E-mail: ahnl@elsthissen.nlH E T H A R T2 ...van hart tot hart...nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010H E T H A R T...van hart tot hart...3

R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R T H E T H A R TR E G E LT J E SMIRACLES in CONTACTPLATFORM VOOR EEN CURSUS IN WONDERENDe principes en richtlijnen van Attitudinal Healing komen uit Eencursus in wonderen (A Course in Miracles © ). Stichting Miraclesin Contact (MIC), als platform voor Een cursus in wonderen inNederland en België faciliteert lees-/studiegroepen, workshops enlezingen, een maandelijkse ontmoetingszondag in Amersfoort engeeft het MIC Magazine uit. Zij is het contact- en ontmoetingspuntvoor studenten en leraren van ECIW.MIC ontmoetingszondag: Iedere eerste zondag van de maand(met uitzondering van juli) bent u vanaf 13.30 u tot 17.00 uur vanharte welkom in het Meridiaan College, Daam Fockemalaan 12,3818 KG Amersfoort. Tijdens deze ontmoetingszondagen wordteen lezing met miniworkshop gegeven en verzorgt MIC eenuitgebreide boekentafel, waar u de Cursus, boeken en CD’s over deCursus kunt inzien en aanschaffen. Er is een MIC-info-stand voornieuwe Cursusstudenten en na de lezing is er ruimschoots tijd vooruitwisseling en kennismaking. Ook liggen er folders van lerarenmet hun cursusprogramma. Er wordt een bijdrage van € 8.- perpersoon gevraagd, koffie of thee inbegrepen.De agenda: 2 mei / Ad de Regt: Interactieve lezing: Hetheilig ogenblik als poort voor je thuiskomst. Het nu is alletijd die er is zegt Een cursus in wonderen. Dat klinkt prachtig maarvaak is onze ervaring het tegenovergestelde. Maar het verledenis voorbij en de toekomst nog niet aangebroken: alleen in het nukunnen we ervaren Wie we in waarheid zijn. Daarom noemt deCursus dat moment het heilig ogenblik.6 juni / Peter Winteraeken: Interactieve lezing: “Nietswerkelijks kan bedreigd worden. Niets onwerkelijks bestaat. Hierinligt de vrede van God.”We gaan vanmiddag met deze essentie aande slag en proeven van de vrede van God die voor iedereen, zonderuitzondering - nu - binnen handbereik is.4 juli geen lezing.MIC website: www.miraclesincontact.nl: Hier kunt u hetprogramma van de ontmoetingszondagen in Amersfoort bekijkenen een routebeschrijving downloaden. Verder vindt u hier deuitgebreide webwinkel met boeken, audio- en dvd materiaal, dedagelijkse Cursuslessen, een vraag- en antwoordservice, de activiteitenvan leraren in binnen- en buitenland, een overzicht van destudiegroepen etc.MIC Magazine 2/10: Het komende juninummerheeft als thema genezing.Wouter Middeldorp beschrijft zijn genezing van(terminale) longkanker. Vraag en antwoord vanGreg Mackie gaat over hoe vergeving de pijn vanaangevallen zijn kan verzachten. Wilma Vermijschrijft over hoe we kunnen kiezen voor de waarheid.Gaat tante Betz naar Lourdes? Er is een artikel overde ramp in Haïti. Willem Glaudemans draagt bij aande beschrijving van het wonderprincipe. En dan zijner nog de vaste bijdragen zoals van Margot Krikhaar.In het middenkatern is zoals gebruikelijk de informatieopgenomen van Cursus-leraren in Nederland en België, hetprogramma van Amersfoort en de lees- en studiegroepenlijst.Wilt u een abonnement? Een abonnement (4 nrs. per jaar)kost € 20,- en een los nr €5,-. Via de MIC websitewww.miraclesincontact.nl kunt u hiertoe een machtigingsformulierdownloaden of het aanvragen via ons kantoor.Stichting Miracles in Contact, Postbus 3086, 3760 DB Soest,telefoon 035 8883073 op di. en vrij. 10 - 16 uur.mail: info@miraclesincontact.nlRegeladvertenties: € 2,50 per (deel van een) regel. Aanleverdatatekst 1/1; 1/4; 15/6; 1/10. Verschijningsdata: 5/2; 5/5; 5/8 en 5/11.THE WORK OF BYRON KATIE workshops en consulten JoopTeggelove & Titia Kremer www.thework.nu - tel 06.533.67.534 -e-mail joop.teggelove@12move.nlREIKI-CURSUSSEN EN CONSULTEN. Joop Teggelove (lid Reiki-Alliance)&Titia Kremer www.reikijoop.nl tel 06.533.67.534 - e-mailjoop.teggelove@12move.nlDE CIRKEL, praktijk voor gezond bewustzijn biedt aan:* The Work of Byron Katie: met partners, jongeren, individueleconsultenen open workshops, elke 1e zaterdag van de maand;* Intuitive guidance (AngelWork);* Adem- en lichaamswerk;Geïnspireerd door A Course in Miracles. Aanmelding: SuchitaPeeters, Kampen/Dronten, 06 27317717HEALING: happybodyandmind.be. Voor lichamelijke en/ofpsychische problemen kun je bij ons terecht. Op het eersteconsult laten we je eerlijk weten of we je hulp kunnen bieden.tel: 0032498461212.E N V E R D E R . . .Ontmoetingspunt Utrecht voor Een Cursus in WonderenIn mei 2010 bestaat het Ontmoetingspunt Utrecht 10 jaar. Datwordt gevierd met Kennismakingsdag ECIW zondag 16 mei 2010van 10.30 - 16.30 uur. Thema: Een Cursus in Wonderen, nu actueelOchtend: Lezing door Willem Glaudemans; Middag: Workshopsdoor Henny van der Feer, Margot Krikhaar, Tom Oosthuizen,Bert en Juno Quist, Wil Rijsterborgh en Peter Winteraeken.Entree: € 20 (incl. koffie en thee; U-pas € 15); Lokatie: UtrechtsStedelijk Gymnasium, Homeruslaan 40, 3581 MJ Utrecht. Info:Johan Sturkenboom 030 - 6565024; www.miraclesincontact.nl.Aanmelden: hrdouwes@zonnet.nlProgramma in de Angelshop20 juni: Evelien Teunissen en Ingrid de Vries. Innerlijke vrede.18 juli: Peter Spierenburg: Een andere kijk op je dagelijkseproblemen. Programma van 11.00 tot 12.30 uur: ruimte open vanaf10.30 uur. Entree €7 (U-pas €5). Locatie: Oude Gracht 288a inUtrecht, ingang winkel (15 minuten lopen van station).Internationale Change Your Mind Day - zat 5 juni.Mediteren in het Amsterdamse Oosterpark met Lucia Rijker.Van 13.00 -17.00 uur. www.changeyourmindday.nlCD lijstDe volgende CD’s zijn bij het Centrum te bestellen met de bestelbonof e-mail cms@elsthissen.nl. Prijzen exclusief portokosten.James TwymanMay Peace Prevail on Earth€19,05The Order of the BelovedDisciple €20,50Wild Roses/Beth & CindeVoices on the Wind €19,00Northren Lights €15,00Kathy ZavadaUnion €19,00I’m right here €19,00Return to love €19,00Peter MakenaHeart of Kindness €18,50Kurt van SickleRiver of Life €19,00KirtanaParrish Light €18,50SophiaHidden waters/Sacred ground€19,00Return €19,00Karen DruckerHold on to Love €19,00All about love €19,00Songs of the Spirit I €19,00Songs of the Spirit II €19,00Songs of the Spirit III €19,00Songs of the spirit IV €19,00Shine €19,00David WhyteClose to Home €20,50MeditatieJe gaat niet alleen.Gods engelen zweven dichtbij en overal om jou heen.Zijn Liefde omringt jou,en wees hiervan overtuigd:ik zal jou nooit zonder troost achterlaten.ECIW: WdII.Nw.6:6-7H E T H A R T4...van hart tot hart...nr. 2 - mei 2010 nr. 2 - mei 2010...van hart tot hart...15

L E V E N V A N U I T H E T H A R TVan angeldust tot engelenNathalie IJzerman-Emons (1970), woont enwerkt in Scheveningen. Zij is kunstenaar enambachtsvrouw. Samen met haar man runt zeeen bronsgieterij, en zij maakt engelen.Annemarie van Unnik‘Dat naar de kerk moeten van vroeger, daarkon ik niet tegen. Dus zodra het kon hebik de spiritualiteit naast me neergelegd.En dat, terwijl ik als kind zo’n fijn contacthad met Jezus en Maria. Pas veel later is dat weer voorme gaan leven, en toen op een niet-moeten manier.Het voelt een beetje als mijn taak, zeker nu de kerkenleeglopen, dat mooie ervan op een andere manier naarbuiten te brengen, zodat het bewaard blijft en mensener iets mee kunnen doen.’Helpen op een natuurlijker manier‘Mijn vader was psychiater en ik werd, na eerst allerleiandere studies, psychologe. Waarschijnlijk om mezelfbeter te leren kennen - en ook om anderen te kunnenhelpen en troosten. Wat ik zocht vond ik niet. Wel werkteik als contextueel therapeut in de verslavingszorg. En inzo’n vast stramien dat ik niet mezelf kon zijn. Dat misteik. De mensen in de inrichting kon ik maar een uur perweek zien en ik zat vooral achter de computer. Nadat ikhier in de bronsgieterij kwam, heb ik mijn goede baanopgezegd voor het kunstenaarschap. Op een voor mijveel natuurlijker manier kan ik nu mensen helpen viamijn engelenbeelden. Ik geloof dat iedereen een beschermengelheeft. En dat als je daarmee contact maakt,je geholpen kunt worden te vinden wat bij je past, zodatje helemaal tot je recht komt. Werkend aan de beeldenben ik in mijn element - en het voegt iets toe: de anderwordt er blijer van - en ik ook. Bij een opdracht vooreen engel zoek ik altijd uit wat dat betekent voor deander en wat voor mens het is; dat contact voelen.Van daaruit ga ik werken en steeds weer... is men blij methet eindresultaat. Op deze oorspronkelijke manier wil ikblijven werken. Ik hoef ook niet de hoofdprijs te verdienen,maar moet er uiteraard wel van kunnen leven.’Den duvel & Jezus‘Al jong had ik sterk het gevoel onder Indianen tewillen zijn: bij een medicijnman in de leer. Mensenkunnen genezen met kruiden uit de natuur. Ik houd vande rituelen, liederen, in trance raken, in contact zijn metde geestenwereld, en me te laten leiden, zoals engelen datdoen. Nee, een engelenverschijning heb ik nooit gezien,maar er is een weten dat er een grote engel achter mestaat. Als dat niet zo was geweest, was ik er ook al twintigkeer niet meer geweest. Ik verkeerde, om met Mariekenvan Nimwegen te spreken, seven jaren met den duvel.Een heel moeilijke periode, waarbij ik in de goot belandde.Ik was verslaafd aan angeldust, een sterk hallucinerendmiddel. De naam dankt het aan het feit dat gebruikersermee van het dak springen, omdat ze denken te kunnenvliegen. Op het absolute dieptepunt liet de wiskunde vanhet leven me twee keuzes. 1. er een eind aan maken.2. doorgaan. Dat eerste is niet aan mij, dus koos ik ervoordoor mijn pijn heen te gaan en te leren vergeven. Lerenloslaten was zeer pijnlijk en tevens de enige optie. Tijdensdat opkrabbelen gaf ik mezelf de opdracht iedere dageen gedicht te schrijven. Maar op een dag besloot ik eenschilderij te maken. En terwijl ik schilderde, verscheenJezus op het doek. Dat was zo’n onbeschrijfelijk mooieervaring! Een keerpunt in mijn leven. Dat ik nu vanmezelf kan houden, is daar begonnen. Ik heb toen zóervaren hoe geliefd ik ben. Daarop volgde trouwens ooknog weer zeven jaar van therapie. Op het moment datdat was afgerond, kreeg ik een groot cadeau: Ron! Datkwam zo. Nadat ik weer was gaan werken, kon ik het meveroorloven een engel te laten gieten in brons. Ik kwamhier in de gieterij en... ben er niet meer weggegaan.’Doen wat ik het liefste wil‘Mijn vader heeft veel geld geïnvesteerd in al mijnfratsen. Tonnen! En toen ik eindelijk - en nog maar nèteen baan had, en nog een goede ook, moest ik hemvertellen dat ik koos voor het kunstenaarschap. Het hadzijn volle zegen. Hij wil dat ik gelukkig ben. Daaropmaakte ik een engel voor hem. Op een dag belde hij meom te vertellen, dat die hem liet weten dat alles goed isprecies zoals het is. En dat, terwijl hij altijd het idee hadde dingen niet goed genoeg te doen. Deze boodschap,daar werd hij zo blij van! Dit jaar overleed hij.Het voelt nu alsof het stokje daarmee is doorgegeven aanmij. Ik kan me nu nergens meer achter verschuilen.De verantwoordelijkheid voor mijn leven ligt bij mij.En ik doe ermee wat ik het liefste wil: gáán voor deengelen. Beelden maken en ermee naar buiten treden.Eerlijk gezegd voelt dat wat kwetsbaar. Dit door hetonderwerp en sowieso door bezig te zijn met kunst.Het is niet fijn als anderen mijn mooie wereld door hetslijk halen. Maar ik ben opgehouden me te verdedigen.Ik ga er niet meer met mensen over in discussie.’Liefde zien in alles‘Het feit dat ik ben blijven leven, heeft me het idee gegevendat ik blijkbaar iets te doen heb hier op aarde. Er zijnveel mensen die vastzitten, maar juist als je durft te vallen,kun je ook weer opstaan. Echt mooie dingen krijg jeniet gratis, daar moet je wat voor doen (al hoef je er nietvoor verslaafd te raken). Mensen die het lef hebben hunrotzooi aan te gaan, hebben de kans uit te komen bij hunkracht. Dan heb je ballen; dat vind ik mooi. Ik ben echtvan de schaduw naar het licht gegaan. Die verslaving wasblijkbaar nodig om uit te komen bij waar ik nu ben.Om die reden had ik het niet willen missen. Het heeftme sterker gemaakt en dankbaar.Vroeger geloofde ik in zonde, nu niet meer. Soms gebeurendingen blijkbaar omdat iemand iets wil leren. Ik hoefdaar geen oordeel over te hebben, alles mag er zijn. God(liefde) te zien in alles, ook in de dingen die niet mooizijn... dat is de kunst. En kunstenaar zijnde voelt het alsmijn opdracht dat te leven en naar buiten te brengen.’ •www.depaardenstal.nlVHTH, jrg.4 nr. 2Als ik tegen mijn angst vecht word ik angstiger.Marrigje DijksmaEngelIn stormend oorverdovend levenkoerst zij naar stilteop vleugels van hoopin tomeloze overvloedzoekt zij leegteop vleugels van vertrouwenin ongebreidelde hebzuchttoont zij het nietsop vleugels van geloofin volledige overgaveop vleugels van liefdeschenkt zij VREDEMarije Hendrikx16 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 17

C O L U M NDe engel van FigueresNadenkend over wie ik als een engel beschouw,pak ik een citatenkaart uit het blauwe bakjenaast mijn laptop. Dan zie ik dat er eenkleiner kaartje vóór staat. Een kaartje meteen rode rand. Tussen allerlei Spaanse tekst staat erop telezen: Norma van den Bergh. Nou ja... dat is toevallig!Als we besluiten een dagje naar Barcelona te gaan, verzekerencampinggenoten ons ervan dat het niet handig ismet de auto te gaan. En zo komt het dat we die parkerenbij een klein stationnetje - en per trein reizen. De heledag slenteren we door de smalle stegen en brede lanenvan de stad. We winkelen wat, laten ons stevig afzettenop een terras, vergapen ons aan Gaudi-architectuur engenieten. Tenminste, drie van ons. De oudste dochterkrijgt halverwege de dag een ernstige aanval van pubermalheuren weigert ook nog maar een stap te verzettenbij het naderen van de poorten van het Parc Güell. Tochslagen we erin rond etenstijd gezamenlijk te belandenin de ingewanden van de stad, vanwaar de metro ons zalvervoeren naar het treinstation. Vreemd genoeg is hetonder de grond nog warmer dan erboven.Een uur later: geen metro te bekennen en het perronraakt drukbevolkt. Twee uur later: het perron puilt uiten nog steeds geen metro. Innerlijk geef ik de situatieuit handen. Als er op enig moment een omroepberichtklinkt, stap ik uit behoefte aan vertaling op eensympathiek ogende Spanjaard af. Hij laat mij en de groepNederlanders die zich om hem heen verdringt, weten datde stad kampt met een stroomstoring en dat we verzochtworden naar de hoger gelegen centrale hal te komen.Daar aangekomen krijgen we vrijkaartjes om met deenkele metro’s die nog rijden, weg te komen. De mandie we inmiddels kennen als Juan, wenkt ons te volgen.Hij kan ons de stad uit leiden, maar we moeten wel verdomdesnel zijn willen we de gewenste metro halen.Om geen tijd te verliezen springen en kruipen we over enonder tolpoortjes, en hollen achter hem aan een aflopendetunnel in. Als blijk van waardering voor onze Spaanseredder roepen we rennend: ‘Juan for president!’ Om debocht staat een metro. Diréct volgend op Juans sprongnaar binnen, klapt de deur dicht en zoeft de trein weg.Verbijsterd zien we onze held met hoge snelheid uit onsblikveld verdwijnen. Geen van de uitgebreide en bontegroep landgenoten heeft een idee van hoe nu verder.En dan... als vanuit het niets, staat ineens die kleine,stralende Spaanse vrouw in ons midden. In ietwatkrakkemikkig Engels laat zij weten dat wij ons geenzorgen hoeven maken. Zij zal niet eerder van onze zijdewijken dan dat wij allen uit dit ondergrondse doolhofzijn geleid. Tot mijn verbazing heeft ze een Nederlandseachternaam: Van den Bergh. Zij is getrouwd met eenNederlander, maar spreekt zijn taal niet. Nu volgenwe haar door tunnels. Ze fascineert me. Zelden zag ikiemand met een zo innemende uitstraling. En met iedervan ons lijkt zij op haar gemak - alsof wij altijd albij haar hoorden.Als aangetikt met een toverstafje verzink ik in een diepevrede, die alles wat gebeurt met een magische glansomhult. En ineens weegt het belang van de hele groepvoor mij even zwaar als dat van ‘mijn’ gezin. Dus pasals de laatste persoon zich in de ultravolle metro heeftgeperst, is het oké. Zonder mij ergens aan te kunnenvasthouden sta ik, als de middelste augurk in een potje,klemvast tussen de passagiers. En hoewel ik doorgaanseen getalenteerd claustrofoob ben, is mijn hart nu slechtsvervuld van dankbaarheid. Zij leidt, wij reizen.We stappen uit, stappen over, lopen. En op enig momentstaan we buiten. Gek om bij volle zon de ondergrondsein te gaan en er bij volle maan uit te komen. Nadat weeen stalen trap afdalen, staan we op een duister station.Onze engel neemt hartelijk afscheid van de mensen dienu een andere richting uitmoeten. Het grootste deel vande groep reist echter in de richting van haar woonplaatsFigueres.Op het moment dat we op het perron bij een aardedonkere,stilstaande trein aankomen, floepen daar ineensde lichten in aan. Het blijkt dat hij vol mensen zit.De groep wurmt zich er in een coupé bij. Zittend opelkaars schoot en stoelleuningen, praten en lachen we.Onze oudste lijkt haar tweede portie verbolgenheid, ditkeer over het mislopen van de campingdisco, vergetente zijn wanneer zij innig in gesprek raakt met een leukogende Spaanse jongen.Er komt een heel korte, heel dunne, heel dronken mande coupé binnen. Letterlijk likkebaardend, dringt hijzich luidruchtig op aan twee jonge Spaanse señorita’s.Op strikte toon spreekt mevrouw Van den Bergh hemdaarop aan. Hij uit zich furieus en gaat onverdroten voortmet zijn goede werken. Op het moment dat hij evenwegloopt om bij zijn met bierblikjes gevulde koffertjete kunnen, verwisselen enkele mensen van de groep vanplaats, zodat hij niet meer bij de meisjes kan. Gelukkiggaan zij ook naar Figueres, dus dat komt goed onder debeschermende vleugels van mevrouw Van den Bergh.Op zoek naar een toilet, hoor ik in het halletje buitende coupé iemand prachtig zingen. Ik sluit me aan bij hetclubje luisterende Nederlanders. Als het lied ten einde is,zijn we stil en kijken elkaar ontroerd aan. En ik hoef unatuurlijk niet te vertellen wie de hemelse klankenvoortbracht. Voordat wij eruit moeten bij het stationnetjewaar onze auto staat, neem ik een foto van haar.Ze geeft me haar kaartje, zodat ik ‘m kan toesturen.Terug van vakantie bekijk ik de foto’s op mijn computer.Ach wat jammer, de foto van mevrouw Van den Bergh ismislukt. Hij is zó bewogen dat er alleen een lichte schimop te zien is.Annemarie van UnnikECIWEngelen verlichten de weg,zodat alle duisternis verdwijnten jij in een licht staat zo helder en duidelijk,dat jij alle dingen die je ziet kunt begrijpen.WdI.131.13:2Hij zal jou niet zonder troost achterlaten,noch nalaten Zijn engelen naar beneden te zendenom jou te antwoorden in Zijn Eigen Naam.G2.III.7:5Je pasgeboren bedoeling wordt door engelenmet zorg omringd,door de Heilige Geest gekoesterd,en door God Zelf beschermd.T19.IV.C.9:4Liefdevol omzweven engelen jou,om alle duistere gedachten van zondevan je af te houden,en het licht vast te houdenwaar het binnenkwam.T26.IX.7:1Zeg Zijn Naam, en je nodigt de engelen uitom de grond waarop jij staat te omringenen jou toe te zingen,terwijl ze hun vleugels uitspreidenom je te behoeden en te beschuttentegen iedere wereldse gedachtedie inbreuk kan maken op jouw heiligheid.WdI.183.2: 2Waak met mij, engelen, waak met mij vandaag.WdII.303.1:118 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 19

Scott Hunter is coach voor zakenmensenen student van Een Cursus in Wonderen.Hij leert zijn klanten om de controle loste laten en te vertrouwen. Een boodschapdie hijzelf in praktijk brengt... met overweldigenderesultaten.Scott HunterVertaling: Emilia van LeentIk ben nu meer dan 10 jaar student van Een Cursusin Wonderen. Zoals waarschijnlijk de meeste mensenvond ik de Cursus in het begin complex en moeilijkte begrijpen. Maar in mijn rol als coach voor zakenmensenwas ik vastbesloten om de principes van de Cursusbeschikbaar te maken, en dus was ik vastbesloten om deeenvoud van de boodschap te leren. En ik was verrukttoen die ook mijn ervaring werd.Wat we doen, is onze klanten vertellen dat er twee keuzeszijn in iedere situatie, zowel in het zakenleven als in hetGod en vertelde hem dat ik niet zou proberen om allesvan tevoren te plannen, en dat ik gewoon met de stroomzou meegaan.Vervolgens zag ik met verwondering hoe perfect alleszich ontvouwde. Het weer was iedere dag wat we nodighadden. Alles wat nodig was voor het volgende onderdeelvan de reis presenteerde zich gewoon, zoals het volgendevoorbeeld duidelijk maakt. We kwamen aan in een Poolsstadje en moesten naar Gdansk. Mij was verteld dat debeste manier om te reizen de trein was, maar ik werd ookgewaarschuwd dat ik een taxi naar de trein zou moetennemen en dat niemand Engels sprak.Terwijl we wachtten om het schip te kunnen verlaten,hoorden we dat sommige mensen ook naar Gdanskgingen, en we vroegen of we met hen mee konden. Toenbleek een van hen ook nog eens Pools te spreken. Endus zorgden zij voor de taxi, waar ze ook voor betaalden,kochten ze onze treinkaartjes en zetten ze ons op de juistetrein. Toevallig zat ik in de trein naast iemand uit Polendie niet alleen uitstekend Engels sprak, maar die ook naarGdansk ging om daar een vriend te bezoeken. En toen detrein aankwam leverde hij ons op het juiste adres af.En zo ging het iedere dag. Echt opmerkelijk. Iedere keerdat we aan een tafel aan het buffet zaten, bleek de persoondie daar ook zat over de informatie te beschikken die wedan net nodig hadden.VRAAGEN ANTWOORDJe zegt dat de kosmos ons allen op de juiste plaatszet...? Daar worstel ik mee; we zitten in ego’s scriptmaar de kosmos zet ons op de juiste plaats... vooronze vergevingslessen? Bedoel je dat?In liefde,EgbertWe moeten wel op de juiste plaats zijn om onzelessen te leren. Anders zouden niet alle situatiesdaaraan kunnen bijdragen. We zitten in ego’s scriptin de niet-bestaande dualiteit.Dus we zitten ALTIJD op onze plek. In eenheid,de enige waarheid, thuis, ons niet altijd realiserenddat dit zo is.In de droom die niet waar is, die we soms ergserieus nemen, en waar we niets anders kunnendoen dan vergeven dat we ons vergissen.Alle liefs,ElsWel of niet vertrouwen: dat is de vraagVHTH, jrg.4 nr. 2leven zelf. Ik weet dat dit vaak niet zo lijkt te zijn, maarwe zeggen dat dit wel zo is. En om het nog wat erger temaken (of niet, dat hangt ervan af van hoe je kijkt), werktde ene keuze wel en de andere niet.Een voorbeeld van de eenvoud van de boodschap van deCursus is dat je kunt proberen om zelf alles te regelen enzo de controle te hebben, of je kunt leren om gewoonerop te vertrouwen dat God aan jouw kant staat, je overgevenen met de stroom meegaan en daarvan genieten.Dus voor al diegenen die voor het eerste kiezen, en waarschijnlijkzijn dat de meeste mensen, vraag ik je om hetvolgende in overweging te nemen. Een van de principiëlemanieren waarmee het ego ons van onze vrede berooft, isdoor te proberen ons te laten geloven dat we nooit zullenhebben wat we willen als we niet de leiding nemen overonze zaken en ons leven. En we trappen erin. Dus vraagik je nu: hoe werkt dat voor jou? Ben je werkelijk in staatom je bestemming te bepalen? Heb je het gevoel dat jewerkelijk de leiding hebt? Ben je echt in staat om alleomstandigheden in je dagelijks leven te beheersen en hebbende dingen zo uitgepakt als je gewild hebt? Ik durf tewedden dat als je deze vragen eerlijk beantwoordt het antwoord‘nee’ is. En dat bewijst dat het hier een spel van hetego betreft. Het ego zal alles in het werk stellen om ervoorte zorgen dat jij je ongelukkig, gefrustreerd, teleurgesteldenzovoort voelt. En dat is precies hoe je kunt voelen, datjij het bent die probeert alles te regelen.Leer te vertrouwenDan volgt nu de andere - en mijns inziens veel betere -keuze: leer te vertrouwen! Ik heb net een twee wekendurend experiment achter de rug, om te zien of het zouwerken als ik me absoluut bereid verklaarde om precies datte doen, en tjezus, wat een beloning kreeg ik!Een paar weken geleden maakten mijn partner Freddi enik een internationale zakenreis. We moesten drie vluchtennemen om van California naar Denemarken te gaan. Daarmoesten we ons hotel vinden. Daarna moesten we perschip naar Zweden, Finland, Rusland, Estland en Polenreizen en dan weer terug naar Zweden en Denemarken.Iedere dag moesten we treinen nemen, bussen, en zelfsfietsen huren om te komen waar we zijn moesten, inlanden waarvan we de taal niet spraken. En vaak haddenwe geen idee hoe we tot stand konden brengen wat wewilden tijdens deze reis.Om een lang verhaal kort te maken, ik besefte toen ikeraan begon dat er een overstelpende hoeveelheid zakenwas, waaronder het weer, die overwonnen moesten worden.En dus besloot ik de weg te volgen die ik net suggereerdeen te vertrouwen. Ik had letterlijk een gesprek metPlan nietsIk heb zo vaak gelezen dat God zijn kinderen liefheeft,maar tot nu toe had ik dit nog niet persoonlijk ervaren.Ik heb besloten om vertrouwen op God dit jaar in depraktijk te brengen. Deze reis bleek de perfecte gelegenheidom die ervaring op te doen, en motiveerde me deovereenkomst met God te sluiten voordat we vertrokken.Ik kan naar waarheid zeggen dat mijn leven daarna drastischveranderd is.Betekent dit nou dat altijd alles volmaakt zal uitpakken?Natuurlijk niet. Maar als je ervoor kiest mijn benaderingte volgen, zul je zeker zien dat dit voordelig voor je zalzijn.Als je dus een vreugdevolle ervaring wilt in je zaken en inje leven, laat dan je behoefte om alles te plannen los. Lievernog: plan niets, het werkt toch niet en dat weet je. Geef jegewoon over en laat God je de weg wijzen. •Uit: The Holy Encounter, November/December 2009. MiracleDistribution Center. 3947 E. La Palma Avenue Anaheim, California92807 www.miraclecenter.orgAls mensen met ECIW bezig zijnen daarover in hun enthousiasmeaan hun omgeving vertellen,worden ze aangevallen.Dat houdt pas op als ze zich het nieuwewerkelijk eigen hebben gemaakt,wanneer ze niet meer twijfelenen er geen innerlijke conflicten meer over hebben.Marrigje DijksmaGeweldig om te zienhoe de dingen kosmisch geregeld zijn.Wanneer ik bereid ben om beschikbaar te zijn... is alles erEls Thissen20 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 21

L E Z E R S , V A N H A R T T O T H A R TPuur & BedachtzaamWie zijn onze lezers? De redactie van...van hart tot hart... wil ze graag beter lerenkennen en... aan u voorstellen.In dit nummer twee zussen aan het woord.Marjolein van der Brugge (1973) is getrouwd,heeft drie dochters en werkt als stageadviseurin de geestelijke gezondheidszorg. Annelies vander Brugge (1975) is na een scheiding samenwonenden heeft een samengesteld gezin metook drie jonge kinderen. Zij is zorgcoördinatorop een multiculturele VMBO-school teDen Haag. Beide wonen in Leidschendam.Marjolein & Annelies: ‘Ooit kregen we eenVHTH-jaarabonnement van Sinterklaasals verrassing. Tenminste, zo had onzemoeder dat bedoeld. Alleen ontvingen wijruim voor die tijd al een bedankkaartje voor de aanmelding,haha. Daarna namen we, al wonen we twee deurenvan elkaar vandaan, toch allebei een eigen abonnement.Dan kun je er lekker lang mee doen. Het lezen maaktblij. We herkennen onszelf in het blad. Interessant zijn deboek- en filmbesprekingen. Waren we net vol van ‘As it isin heaven’, werd die erin besproken. De mooie verhaleninspireren, bemoedigen en schudden je wakker. Het laatje zien dat je op een andere manier naar de dingen kuntkijken. En als eerste lezen we altijd de column.’Annelies: ‘Van jongs af aan speelt spiritualiteit een rol inmijn leven. Als 18-jarige volgde ik mijn moeder en zusnaar de School voor Filosofie en later ging dat over inhet jasje van Een Cursus in Wonderen. Dat gedachtegoedis verweven in wat ik meekreeg en helpt me vooral inhet omgaan met moeilijke kwesties. Marjolein en ik,dezelfde taal sprekend, bevragen elkaar: Is dit een vraagom liefde of een uiting van liefde? Wil je gelijk hebbenof gelukkig zijn? Kun je dit zien als een stekelig verpaktcadeautje? Marjolein: Vanaf mijn 16e zat ik bij de Schoolvoor Filosofie, daarna in een leesgroep van ECIW eninmiddels al weer een paar jaar met Annelies bij eenECIW-groep van Koos Janson. Die avonden houden mebij de les en voorkomen dat ik weer een maand langwegzak in de hectiek van een druk gezinsleven.Annelies: In de periode van mijn scheiding had ik hetnodig om dagelijks in de Cursus te lezen. Daar putteik kracht uit. Zonder dat was ik vast weggekwijnd inzelfmedelijden. Ook de wekelijkse studieavonden bijLeo Brantz waren erg behulpzaam. Marjolein: De kunstis het geleerde ook toe te passen op kleine dingen. Ookdie vragen om een keuze voor liefde of angst. Dat vraagttoewijding en het lukt niet altijd een goede ECIW-studentte zijn. Soms vind ik dat het allemaal niet opschiet.Maar gek genoeg herkennen anderen er dingen van inmij. Blijkbaar is het toch verweven in mijn zijn. Mijnwens is vrijer en minder angstig te zijn. Zo verving ikonlangs mijn baas tijdens een expertmeeting. Ik bereiddeme goed voor, maar voelde me geen expert. Daar aangekomenvroeg ik HG om hulp en dat stelde me gerust.De bijeenkomst verliep zo goed, dat ik er blij van werd.Was het nou zonder die ingeroepen hulp niet net zogoed gegaan, vraag ik me daarna af, haha. Bij deblokkades die er nog liggen zijn de lessen uit de Cursusgoed te gebruiken.’Jij bent heelAnnelies: ‘De leerlingen waarmee ik werk hebben vaakallerlei psychosociale problemen. Een uitdagende baanwaarbij ik veel heb aan wat de Cursus me leert. Hethelpt me om achter de façade de heelheid van de leerlingte zien. En behulpzaam is de innerlijke vraag: wat is hiernodig? Als het me lukt het gesprek in te gaan met hetweten van: jij bent heel, je bent liefde, gebeurt er altijdiets moois. Je zou dat een wonder kunnen noemen. Maarmijn ego denkt ook weleens: of had ik op dat momentgewoon een goede gesprekstechniek te pakken?Een leerling voelt aan, denk ik, dat ik verder kijk danzijn gedrag. En dan is er ineens die geraaktheid, terwijlhij boos en in alle staten binnenkwam. De discrepantietussen het leven van de schoolpopulatie en dat van onsrelativeert veel van wat hier speelt. Het stemt medankbaar voor wat ik heb en voor mijn leefwijze.’Annelies: ‘Of ik van mezelf houd? Ja. Maar... er zijn kantjesdie ik minder uitvergroot zou willen zien. Zoals mijnneiging controle te willen houden, al gaat dat over kleinedingen. Als iemand dat in de war schopt, ben ik boos enveroordelend. En daar heb ik nog geen vrede meegesloten. Ik leef onder één dak met mijn verlosser (hihi),namelijk een partner die zich niet laat controleren.Ik weet wel dat er angst aan ten grondslag ligt. Al vroegbleek dat het leven niet te controleren is. Ging ik als kindmet mijn moeder wandelen in de hoop een hondje tekrijgen, hoorden wij in plaats daarvan dat onze oudersuit elkaar gingen. En net getrouwd en in verwachtingverliet mijn partner mij. In mijn proberen de dingengoed te doen, ben ik weleens wat krampachtig. Verdersta ik stevig en positief in het leven. Marjolein: Annelieswas zwanger en verlaten, maar ze verzuimde geen dagop haar werk en verloor zichzelf er niet in. Dat wektebewondering, die kracht. Annelies: Zelfs op momentenvan diepe ellende heb ik het basisvertrouwen dat hetgoed komt. Of goed is. Ik ben nooit bang geweest echtte crashen. Wie ik ben? Een schepping van God. Blurk!Ik wil gewoon graag liefde zijn - en ben het al best eenbeetje. Marjolein. Mijn houden van mezelf heeft ook eenmaar. Ik kan mezelf veroordelen en oefen me erin ermilder naar te kijken. Dat werkt wel bevrijdend.Dan zeg ik bijvoorbeeld tegen mezelf: kijk mij hier eensstuntelen... en dat mag! Ik hoop een Zoon van God *te zijn, dat vertrouwen is groeiende. En in de tussentijdheb ik duidelijk een persoonlijkheid. Nu de jongste naarschool gaat, vraag ik me af wat ik nog zou willen doen.Wat ik in ieder geval weet, is dat ik blij word vanbehulpzaam zijn.’EngelenkwaliteitenMarjolein: ‘Een engelenkwaliteit van Annelies is haarpuurheid. Zij is open, zichzelf, durft zich kwetsbaar opte stellen en benoemt de dingen die ze voelt en ervaart.Het helpt anderen zich ook open op te stellen. Ik benbedachtzamer. En met dat nadenken over dingen laatik soms kansen lopen om erover te vertellen of vragen.Onze binnenwereld is vrij identiek, maar de uitingsvormverschillend. Annelies: Een engelenkwaliteit van Marjoleinis haar vermogen tot waarnemen. Zij kan dingen tot ophet scherpst van de snede zien en verwoorden. Zij zietwaar iets ten diepste om draait en kan het daardoor opeen hoger plan tillen.* ECIW-taal voor Schepping van LiefdeIk leer van haar dat als je bedacht zamer bent, je dingenkunt laten sudderen tot er een mooi verhaal van komt ofeen analyse die klopt.Marjolein: Toen ik onlangs een engelenkaart trok met devraag waar mijn leven over gaat was het antwoord: raadgeven.Ik herken dat wel in mijn leven. Zo bestaat eendeel van mijn werk uit coachen. Daar ligt mijn affiniteiten mijn talent. Door onze verschillende manier van uitenvullen wij elkaar mooi aan in gesprekken. Annelies: Ooitwaren we samen als sociotherapeuten werkzaam in dejeugdpsychiatrie en hadden we een samenwerking dieheel vanzelfsprekend verliep. We fantaseren wel eens overeen eigen praktijk voor het begeleiden van kinderen engezinnen. Iets betekenisvols doen helemaal op onze eigenmanier. Maar voor nu is het goed zoals het is.’Ik weet waar engelen wonen:in Engeland.Ze hebben vleugelsen je kan ze niet zien,maar ze zijn wel grappig.Annemarie van Unnik22 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 23(Eva, 5 jaar)Zijn engels ook bang voor spoken?(Levi, 3 jaar)

B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B OB O E K B E S P R E K I N GB O E K B E S P R E K I N GWerkloze engelenSinds ik Engelen in mijn haar vanLorna Byrne heb gelezen, vraag ikvan alles aan de (voor mij onzichtbare)engelen om me heen. Byrnezegt dat duizenden engelen om onsheen zich stierlijk vervelen omdatde mensen niets aan hen vragen.Dat wil ik niet op mijn gewetenhebben, werkloze engelen. Dus toende kaars niet wilde branden riep ik:‘Engel help even, dat moet toch eenmakkie voor je zijn’. En de kaarsbrandde daarna zonder problemen.Zolang Byrne zich kan herinnerenleeft ze al met engelen. Haar familiedenkt dat ze achterlijk is, omdat zeniet alles meekrijgt wat er zich inhet ‘normale’ leven afspeelt. Ze trektzich vaak terug om te praten metengelen, die haar les geven en aanhet lachen maken als ze bedroefd is.Ze voelt zich door hen gesteund engedragen.Byrne leeft schijnbaar een eenvoudigen ook zwaar leven. Ze wordtals 14-jarige van school gehaalddoor haar ouders om bij haar vaderin de garage te werken. Daar ontmoetze Joe. Ze verandert van baan,gaat werken in een warenhuis entrouwt met Joe. Ze gaan wonen ineen huisje op het platteland en zijngelukkig met elkaar. Joe is echterveel ziek en het gezin leeft inarmoede. Als hij overlijdt, blijftByrne achter met vier kinderen.En dan is er dat leven met de engelen.De engelen helpen haar telkensweer om andere mensen te helpen.Dat gaat voor ons normale mensenop een niet zichtbare manier.Ze helpt en mensen weten nieteens dat ze geholpen worden.Engelen zijn er om behulpzaam tezijn. Ze kunnen gericht iets voor jedoen als je hen dat vraagt. Ze fluisterenje iets in. Ze geven je goederaad, zeggen dat je ergens heenmoet gaan, of juist niet. De stilteopzoeken helpt je om beter naar deengelen te luisteren.Soms kunnen engelen mensen ookin de fysieke wereld helpen. Byrnezag dat de engelen verhinderdendat een kind in het water viel. Maarze leerde ook van de engelen datniet alles voorkomen kan en magworden. Zo werd ze een keer doorde engelen gevraagd uit het raamte kijken. Ze zag twee jongens opde fiets die onder een vrachtwagenkwamen. De jongens werden doorengelen mee naar boven genomen.Ze was geschokt! Waarom haddende engelen dit niet voorkomen?En waarom moest ze dit zien?Ze leerde ervan dat de jongens geenpijn hadden gehad toen ze doodgingen en dat ze meteen naar hetlicht overgingen. Dat was troostendvoor haar.Byrne klaagt er wel eens over tegende engelen, dat ze hen om etenvoor haar kinderen vraagt en dat ervervolgens niets komt. De voorraadkastis en blijft leeg. De engelenantwoorden dan: ‘We fluisterenmensen in om jou te helpen en zehoren het niet’.Ik vind dit boek een aanrader enik plak een briefje op de spiegel:‘Denk aan de werkloze engelen’.Anja van AarleLorna Byrne. Engelen in mijn haar.Forum, Amterdam, 2009. € 18,95De dag waarop mijn vader een engel werdEen eenvoudig geschreven boekje,waarin Marie-Claire van der Bruggenbeschrijft hoe haar vader, in delaatste week van zijn leven, voor haarweer een liefdevolle vader wordt.Een paar maanden na zijn overlijdenneemt vader haar mee, tijdens haarslaap, naar de wereld waar hij nazijn dood leeft. Vader noemt dat zijnThuis. Hij legt haar uit wat er fysieken geestelijk gebeurt als iemandoverlijdt. En hij geeft tips voormensen die aanwezig zijn bij iemanddie in het proces van overlijden is.Omdat het gehoor heel scherpwordt, is het bijvoorbeeld belangrijkeen rustige omgeving te hebben.Als je met mensen werkt die in eenterminale fase zijn, is dit een praktischboekje in eenvoudige taal, omwerkelijk behulpzaam te zijn daarin.Anja van AarleMarie-Claire van der Bruggen.De dag waarop mijn vader een engelwerd. Eoscentra, Nijmegen, 2009.€ 13,95EngelengebedenHans Stolp heeft een erg leukeinleiding geschreven in zijn boekjeAdemelfje...Voor mij ligt een groot formaatprentenboek, Ademelfje... ben jewakker?, geschreven en geïllustreerddoor Angèle Kokkelmans. Het iseen kleurig, prachtig uitgegevenboek, dat volgens Kokkelmansgemaakt is ‘speciaal voor kinderentussen de vier en twaalf jaar enhun ouders, leerkrachten,begeleiders en therapeuten om tedienen als ingang in gesprekkenover gevoelens, emoties, wensen enverlangens. Het ademelfje uit hetboek maakt kinderen bewust vande kracht van hun ademhaling enlaat hen voelen dat ademen een“gereedschap” kan zijn om balans,rust en vertrouwen in zichzelf teontdekken.’Als hoofdpersoon fungeert hetademelfje dat kinderen uitnodigtom in alle situaties contact methaar te maken. Dat kan zijn als jeje vrolijk en goed voelt, maar ookals je boos, bang of verdrietig bent.Dat ziet er in de tekst zo uit: ‘Als jebang bent, mag je álle elfjes vragenom wakker te worden’. De bijbehorendetekeningen verduidelijkende boodschap van het verhaaltje.Ik kan me goed voorstellen datdit boek een mooi hulpmiddel isvoor kinderen om te leren omgaanmet hun emoties en de kracht vanhet ademhalen te ontdekken. Eneerlijk is eerlijk! Als ik dit boekzou lezen met kinderen, zou ik erzelf royaal mijn voordeel mee doendoor mee te liften met het ademgereedschapdat het boek aanreikt.Een extraatje vind ik dat er in hetboek met white-board-stiftEngelengebeden voor kinderen. De titeldaarvan is ‘Praten met je Engel - wiljij dat ook?’ Hij legt kinderen uit datze een beschermengel hebben die eraltijd is. En dat die engel maar éénding wil en dat is helpen. Ook datengelen het heerlijk vinden als ze afen toe bedankt worden.De engelengebeden, die eigenlijkkindergebeden voor engelen zijn,hebben elk een eigen onderwerp.Ze zijn geschreven vanuit vragendie kinderen kunnen hebben.En van daaruit worden engelenaangesproken. Het is een dun, kleinboekje met prachtige tekeningen vanengelen, de meeste met vleugels vanveren. Ik heb niet kunnen achterhalenwie de verschillendetekeningen gemaakt hebben.Lieve engel / Wil je mijn hart strelen,zodat ik vanbinnen rustig word? / Somsvoelt het zo druk vanbinnen en is erzoveel lawaai en zoveel onrust. / Maarals jij mijn hart streelt, word ik vanzelfweer rustig en verdwijnt de onrust. / Wilje daarom mijn hart strelen, zodat ikvanbinnen rustig word? / AmenEls ThissenHans Stolp. Engelengebeden voorkinderen. Ankh-Hermes, Deventer,2009. € 12,50geschreven en getekend kanworden, hetgeen je met papierzonder probleem - ik heb hetgetest! - weer weg kunt vegen.Ademelfje... ben je wakker? is doorAngèle Kokkelmans in eigenbeheer uitgegeven. Ik nodig u uitde website www.ademelfje.nl tebezoeken waar u kunt zien hoehet boek tot stand is gekomen.Wat ik verder buitengewoonsympathiek aan Kokkelmans vind,is dat op haar site een bijbehorendstuk muziek staat, inclusiefpartituur, dat gratis gedownloadmag worden.O ja, en dan nog dit. Haar manRené heeft een handdraaiorgeltjegebouwd en kapt, met behulp vaneen oude aangepaste trapnaaimachine,draaiorgelmuziekboeken.Leuk om te weten toch!Els ThissenAngèle Kokkelmans.Ademelfje... ben je wakker?Uitgave in eigen beheer. € 22,50.www.ademelfje.nl oftel: 046-4526957B O E K B E S P R E K I N GB O E K B E S P R E K I N G24 ...van hart tot hart... nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010 ...van hart tot hart... 25

S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B O E K E N C D ‘ S F I L M S B OA D V E R T E N T I EB O E K B E S P R E K I N GEcht gelukkig‘Je hoeft niet door hoepels te springenom gelukkig te kunnen zijn.Je hoeft er geen geld voor te betalen.Je hoeft geen bepaalde godsdienstaan te hangen, geen oude en zelfsgeen nieuwe. Als je in God gelooft,of in Jezus, of Boeddha, of Mozes ofMohammed, helpt dat je op je wegnaar het geluk. Maar je geloof inGod is geen vereiste. Waar moet jedan wel in geloven? Dat is simpel: jemoet in jezelf geloven. Je moet jezelfaccepteren, precies zoals je bent.’Met deze tekst begint het boekEcht Gelukkig van Paul Ferrini.Ik heb het boek met veel pleziergelezen. Het nodigt uit om onzeangsten en onhandighedenonder ogen te zien en om de manierwaarop we ons leven gestalte geven,met vriendelijkheid tegemoet tetreden. Dat verwoordt Ferrini in subhoofdstukjesmet titels zoals: ‘Durven’;‘Houdt ermee op je zelf om de orente slaan’ en ‘Bang zijn is niet slecht’.Naast de visie die Ferrini in ditboek uiteen zet over gelukkig zijn,geeft hij een scala aan oefeningen.In hoofdstuk 2, ‘Wegwijzer naargenezing’, geeft hij een oefening omde kernovertuigingen gerelateerd aandiepe verwondingen naar boven tekrijgen. Dan geeft hij een simpelewegwijzer om verwondingen tegenezen:1. Accepteer de verwonding.2. Ontdoe je van schaamte enschuldgevoelens.3. Geef toe dat je pijn en verdriethebt en praat erover met anderen.4. Ga de confrontatie aan metdegene die je onheus bejegendheeft, en vergeef het hemof haar.5. Houdt op met je slachtofferrol.6. Zorg voor een omgeving dieje ondersteunt.7. Accepteer je gaven en deelervan uit.8. Help anderen bij hun genezing.9. Moedig mensen aan zelfbeslissingen en de touwtjes inhanden te nemen.In hoofdstuk 3 nodigt Ferrini uit omte durven leven. Het stellen van eenrealistisch doel, discipline aankwekenen gevoel voor humor is belangrijk.De manier waarop we in het levenstaan is daarbij van essentieel belang.Is het glas halfleeg of halfvol?In de hoofdstukken 4 tot en met 6gaat het over het herkennen van jegaven, het teruggeven aan anderenwat je hebt gekregen en het dagelijksoefenen van wat je hebt ontdekt.Hoofdstuk 7 gaat over een radicaleacceptatie, zowel van jezelf als vananderen. En natuurlijk ook van datwat er is. Dan ontdek je - in dewoorden van Ferrini - het volgende:‘Je vindt je schat in je hart, niet inde buitenwereld. Het is aan jou dieschat te vinden en in de wereld temanifesteren’.Voor degene die houdt vanoefeningen is dit een prachtig boekom zich op uit te leven. Dat zalzeker tot inzichten leiden.Els ThissenPaul Ferrini. Echt gelukkig.Ankh-Hermes, Deventer, 2008.143 blz., € 14,50WEEKEND WORKSHOPS 2010STG STUDIE- ENONTMOETINGSCENTRUMECIW BREDAorganiseertEEN CURSUS IN WONDEREN-ATTITUDINAL HEALING2/3/4 JULI 2010op het landgoed van de Norbertijnen Abdij te TONGERLO (BELGIE)met als thema “Verlossing, Verzoening, Vergeving”In de workshop wordt ingegaan op de termen Verlossing, Verzoening, Vergeving zoalsEen Cursus in Wonderen ze bedoelt.Tijdens de workshop gaan we kijken en onderzoeken middels tekst en oefeningen wat Verlossing,Verzoening, Vergeving voor ons betekent.9/10/11 JULI 2010op het landgoed van Klooster Zusters Franciscanessen te DENEKAMPmet als thema “Het Hemels Bewustzijn” (NIEUW)In de workshop wordt ingegaan op de termen die betrekking hebben op bewustzijn zoalsEen Cursus in Wonderen ze bedoelt.Tijdens de workshop gaan we kijken en onderzoeken middels tekst en oefeningenwat deze aspecten van bewustzijn voor ons betekenen.ABONNEMENT!Gun uzelf een abonnementdoor het sturen van een kaart met uw naam, adres en abonnement 2010 en gelijktijdige overmaking van:• Nederland: € 16 of meer op postgiro 8905507• Overige landen: € 22 of meer op IBAN: NL 10ING0008905507 / BIC: INGBNL2A / Shared Costs / Bank: ING.19/20/21 NOV 2010op het landgoed van het Franciscaans Milieuproject te STOUTENBURGmet als thema “Het 8-voudige pad naar innerlijke vrede”We gaan dit weekend een 8-tal blokkades onder de loep nemen en kijken wat dit voor ons betekent.Herkennen we deze blokkades? Hoe transformeren we deze?Zouden we echt gelukkig kunnen worden?Zouden we echt gelukkig kunnen blijven?Tesselschadestraat 1, 8913 HA Leeuwardent.n.v. Stichting Centrum voor Attitudinal Healing te Moorveld onder vermelding van: Abonnement 2010.Als u een abonnement neemt worden de reeds verschenen nummers van de lopende jaargang nagezonden.Een abonnement start in januari en loopt tot wederopzegging.Gun jouw engel een abonnement!Een abonnement cadeau geven kan door overmaking van het abonnementsgeld en het sturen van een kaartjeWe komen vrijdags tussen 19.00 en 20.00 uur bij elkaar.We sluiten zondags rond 16.00 uur af. We slapen op 1- of 2-persoons kamers.Facilatators: Henny en Jopie van der Feer.Vraag een folder aan: telefoon 076 520 83 77; e-mail: nestel22@casema.nlmet uw naam en adres en naam en adres van degene voor wie het abonnement bestemd is.26 27...van hart tot hart...nr. 2 - mei 2010nr. 2 - mei 2010...van hart tot hart...

W W W . E L S T H I S S E N . N L / W W W . A H N L . O R GGods engelen zweven dichtbij en overal om jou heen