vhth nr.3-06 - van hart tot hart…

ColofonJaargang 6, nr. 3, augustus 2006…van hart tot hart… (voorgekomen uitAttitudinal Healing en Een Cursus inWonderen) is een uitgave van de StichtingCentrum voor Attitudinal Healing en verschijntvier keer per jaar (feb., mei, aug. ennov.).Stichtingsadres, redactie en administratie:Stichting Centrum voor Attitudinal HealingLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveld.Telefoon: 043-3647987;e-mail: ahnl@elsthissen.nlAbonnementenadministratie:e-mail: anjavanaarle@elsthissen.nl;website: www.ahnl.orgKvK 41194138Eindredactie: Anita Koster en Els ThissenRedactie: Anja van Aarle, Clea Betlem,Anita Koster, Emilia van Leent, Els Thissenen Annemarie van UnnikMedewerkers Nederland: MarrigjeDijksma, Nelleke Odekerken, Henny van derFeer, Beppie Cloo, Jaqueline HoubenMedewerkers buitenland: Johan Lingier(België),Walter Eric Jacobson (USA),Jos Visser (Frankrijk), Pieter Smit (Zuid-Afrika)Vertalingen: Emilia van Leent, JaquelineHouben, Annemarie van UnnikIllustraties: Annemarie van Unnik,Willem HanhartTekeningen: Ineke Out, Els ThissenFoto's: Clea Betlem, Ingrid de VriesStrips: Hans Bremmers, Els ThissenPR: Maria van EngelandVormgeving: Oudejans GrafischeVormgeving, AlkmaarDruk: Drukkerij Keulers, GeleenOplage: 1300Webmaster: Antonet den BoerChatbox: Ellen HeijstekAdvertenties: 1/1 pag. €180; 1/2 pag. €100;1/4 pag. €50; 1/8 pag. €30.Losse nummers: €3,50 excl. verzendkostenABONNEMENTZie pagina 27Donaties voor ondersteuning van deactiviteiten van de Stichting zijn welkomop: Rabobank: 33.49.31.061 of gironummer:47.84.297; België: Dexia BankMaasmechelen 088-2190186-18t.n.v. Stichting Centrum voor AttitudinalHealing.Nr. 4 van 2006 verschijnt begin novemberISSN: 1571-3784INHOUDSOPGAVE3 Van de redactieARTIKELEN4 Jaap Hiddinga maakt uitstapjes10 Wat écht is blijft15 Uw wil geschiede?18 Wonderen in uitvoeringRUBRIEKEN14 Column20 Leraren20 De principes oefenen23 Facilitators stellen zich voorBOEKEN, FILMS EN CD’s24 ‘Ontwaken tot je ware Zijn’25 De kracht van zelfspraak26 Geweldloze communicatie27 Wat wil Kelly communiceren?EN VERDER3 Verwonder u!19 MeditatieHET HARTActiviteiten, AH-Groepen, CD-Lijst, enz.Veel gebruikte termen en afkortingenAH - Attitudinal Healing: het helen van je innerlijkehouding, ECIW - Een Cursus in Wonderen: boek waaruit deprincipes van AH stammen, Facilitator - iemand die hetgroepsproces vergemakkelijkt. Uitleg verwijzing citaten:p. 109, Aanhangsel ECIW.Stichting Centrum voor Attitudinal Healing:Bestuur: Anja van Aarle, Marie-Thérèse Bergmans, BeppieCloo, Claire Fangman, Emilia van Leent, Els Thissen.Jaap hiddinga maakt uitstapjes.Pagina 4.Wat écht is blijft. Pagina 10.het licht zit in jou. Pagina 20.Raad van Advies: Dr. Jerry Jampolsky, grondleggerAttitudinal Healing, auteur, psychiater, Dr. Diane Cirincione, auteur, psycholoog, Dr.Willem Glaudemans,auteur, eindredacteur Nederlandse vertaling A Course in Miracles, Phoebe Lauren, auteur, jurist, Irene vanLippe-Biesterfeld, auteur, begeleidster van veranderingsprocessen, Fred Matser, co-initiator van humanitaireen ecologische projecten, Mr. Paul van Teeffelen, rechter.Kopij: Geregeld hebben we plaats voor bijdragen van lezers over (hunervaringen met) Attitudinal Healing en/of Een Cursus in Wonderen.Type- en redactieaanwijzingen worden op verzoek toegezonden.Tekstenkunnen door de redactie ingekort en/of geredigeerd worden. De redactiestelt zich niet verantwoordelijk voor de ingezonden artikelen. Plaatsingdaarvan betekent niet automatisch, dat de redactie achter de inhoud vanhet artikel staat.© Stichting Centrum voor Attitudinal Healing. Geen overname zonder schriftelijke toestemming.Foto omslag pagina 3, 12, 22 en pagina 1 van Het Hart: Clea Betlem. Illustratie pagina 16,18 en 20: Annemarie van Unnik; Strip pagina 4: Hans Bremmers; Foto pagina 8: SuzanneRaymakers; Illustratie achterpagina: Willem Hanhart....VAN DE REDACTIEWat écht is blijft! Dat zie jetelkens weer, overal en bijiedereen. Dat zie je in contactenmet mensen, die we alséchte contacten ervaren enwaarbij we in ons hart geraaktworden. Dat zie je als je ophet scherpst van de snede inhet leven loopt, waardoor ‘hoehet hoort’ wegvalt. En dat kunje ook zien als je oog in oogstaat met de dood. Ook daarkunnen we vrij raken en niet-gemeende beleefdheidachterwege laten, om onze innerlijke integriteit te gaanleven en om werkelijk ‘Ja’ te zeggen als we ja bedoelenen ‘Nee’ als we nee bedoelen. Daar waar het ons werkelijkniet meer uitmaakt, wat mensen over ons denken ofzeggen.Vaak en veel houden we ons bezig met allerhandezaken, die er plotseling niet meer toe doen als het échterop aankomt. Dan zie je dat je dingen kunt, waarvan jeeerst dacht dat het niet mogelijk zou zijn. Dan zie je dater vergeven wordt of dat harten smelten, liefde gaatstromen en we ja zeggen tegen dat, waar we ons wellichteerder heftig tegen verzetten. Dat kan uit angst zijngeweest, uit gemakzucht of uit gewoonte. Of gewoonomdat we nog nooit hadden nagedacht over wat het isdat we écht wilden.Soms vraag ik mensen in workshops:‘Stel dat je nuVerwonder u!Uit het Peace Pilgrim Journal komt het volgende verhaal,waarin een heel bijzondere manier wordtgeschetst, om te gaan met mensen die, zoals wij datmeestal noemen, antisociaal of delinquent gedragvertonen. Lees en verwonder u.Als iemand bij de Babemba stam in Zuid-Afrika,onverantwoordelijk of onrechtvaardig handelt,wordt hij alleen en ongeboeid in het midden vanhet dorp gezet. Iedereen stopt met werken en allemannen, vrouwen en kinderen in het dorp komensamen in een grote kring rond degene die beschuldigdwordt. Dan spreekt, een voor een, iedereenvan de stam, ongeacht zijn of haar leeftijd, hardoptegen de beschuldigde over alle goede dingen diediegene, in het midden van de kring, in zijn levenheeft gedaan. Iedere gebeurtenis, elke ervaringhoort dat je nog twee maanden te leven hebt, wat zouje dan doen wat je nu niet doet, en wat zou je nietdoen wat je nu wel doet?’ Die vraag kan tot een snellebewustwording leiden over de dingen die we doen enniet doen. Als dit ‘Stel...’ er vervolgens ook nog afvalt, enjij of iemand waar je van houdt eenvoudigweg hoort dater nog twee maanden te leven is, of dat je te makenhebt met een ongeluk waarbij jij of die ander op hetrandje van de dood zweeft, dan kan het zijn dat je eensnelweg naar verlichting opgaat. Dat je werkelijk contactmaakt met wat écht is, en dat je merkt dat dat is watblijft.Marrigje Dijksma spreekt over zo’n situatie in het interviewdat ik met haar had. Erica Nap, zoekt naar watwaarheid is in Uw wil geschiede? Dirk Sijbesma stelt devraag naar wat hij werkelijk wil in Wonderen in uitvoering.Godelieve Bos wordt voor onze nieuwe rubriekSpirituele leraren geïnterviewd door Annemarie vanUnnik en wil God en liefde ervaren. Facilitator EvelineTeunissen, ook door Annemarie van Unnik geïnterviewd,besluit alleen over liefde te praten. En al die boekendie we lezen, is dat niet ook omdat we een ervaringwillen hebben van wat écht is?Ik weet het, we oefenen en oefenen en vallen weerterug in onze oude valkuilen. En we oefenen en oefenenen vallen weer terug. En toch, telkens weer, krabbelenwe op en gaan we verder en nemen we weer hetbesluit om alleen te willen wat écht is. Daarom is hetmaar goed, dat wat écht is écht blijft.Els Thissenwordt met grote nauwkeurigheid, tot in detail verteld.Alle positieve hoedanigheden, goede daden,alle sterkten en al het vriendelijke gedrag wordenzorgvuldig en uitgebreid opgenoemd. Niemandmag dingen verzinnen, overdrijven of de draak stekenmet wat de persoon bereikt heeft of met zijnpersoonlijkheid.Vaak duurt deze stammenceremoniemeerdere dagen, en er wordt niet gestopt voordatiedereen alles verteld heeft over de persoon inkwestie.Tenslotte wordt de kring opgeheven enwordt er feest gevierd, en wordt de persoon symbolischen letterlijk weer welkom geheten in de stam.En het is zelden nodig om deze ceremonie uit tevoeren.Vertaling: Emilia van Leent2 ...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...3

INTERVIEW MET JAAP HIDDINGA (1)Els Thissen‘Ik maak inderdaad uittredingen. In principemaakt elk mens die, maar veel mensen zijnzich daar niet van bewust. Zonder dergelijkeervaringen zouden we niet eens kunnenleven op deze aarde. Het bijzondere zit erin dat ik ze alvan kind af aan bewust ervaar, onthoud en integreer inmijn leven. Zolang ik me kan herinneren is dat al zo. Iktwijfel niet aan wat ik zie en heb dat ook nooit gedaan.De “andere kant” heeft antwoorden op bepaalde dingendie zo logisch en compleet zijn dat een aantal vragen inhet leven wegvallen.Ik heb niet bewust bedoeld mijn vakgebied te verlatenen dit werk te gaan doen. Ik had een aantal ervaringenopgeschreven. Iemand vond die bijzonder en is ermeenaar een uitgever gegaan. Ik heb zelf nooit gedacht datdaar boeken van zouden moeten komen. Het gaf uitsluitendeen extra dimensie aan mijn leven. Nu zie ikdat er veel vragen van lezers zijn, waardoor er nieuwethema’s komen en dat veel mensen erdoor aangeraakt engeholpen worden.Kijkend naar wie of wat ik ben, kan ik naar het licha-vers voldoen aan de vraag van mensen die zoeken. Datkan ik ook zien aan de vragen die mij gesteld worden.Soms vraag ik me af of er überhaupt iemand is diegelukkig is hier.Over het algemeen ben ik op dit moment gelukkig.Wekunnen een moment hebben van een geluksgevoel. Enals we diep in ons hart kijken vinden we altijd wel ietsdat we toch graag anders zouden willen. Bij een diepegelukservaring ervaar je een liefdesgevoel, waardoor jeeen verbinding met het Goddelijke Zelf voelt.Ik ken Een Cursus in Wonderen en Ken Wapnick. Erstaan goede en positieve dingen in de Cursus. Eengevaar is dat mensen het gedachtegoed op een specifiekChristelijke manier benaderen in plaats van op een universelemanier.Wij leggen de nadruk erop dat het denkenjuist een van de grote problemen is. Je hebt hetdenkvermogen gekregen en mag analyseren, evaluerenen concluderen. Maar veel mensen ‘bedenken’ een levendat er in de werkelijkheid niet is. Ze gaan in dat denkeninvullen waaraan een toekomst moet voldoen, en daardoorhoud je de toekomst juist tegen.Op aarde zal het niet echt lukken, met de fase waarinde zielen hier leven, om het leven anders te benaderenJaap Hiddinga maakt uitstapjesGeboren op 22 december1957 te Rheden.Wetenschappelijke opleidingin chemie ennatuurkunde. Beroep:schrijver, coach en medium.Jaap Hiddinga maakt uitstapjes in de astrale wereld. Dat gebeurt onder begeleidingvan engelen. De ervaringen die hij opdoet tijdens deze uitstapjes zijndoor hem beschreven in de boeken Visioenen en uittredingen, Engelen en visioenen,Man, vrouw en zielenbewustzijn, Eindtijd of overgang en Conceptie, geboorte en leven.Er zal nog een boekje verschijnen over psychiatrie. Els Thissen interviewdehem over zijn ervaringen en meer.melijke, mentale en geestelijke kijken. Ik denk dat ikeen vrij complexe ziel ben die hier op aarde wandelt. Ikidentificeer me niet met het menszijn.Wel met het zielzijn.In dit geval heb ik een levensvorm als mens, maarhet had ook wat anders kunnen zijn op een andere planeet.Menszijn is maar een van de vele vormen.Ik houd van wonen in de stilte en de natuur inSchotland. En ik houd ervan die andere dimensie meete kunnen maken in dit leven. Ik kan me niet voorstellenhoe het voor anderen is zonder die dimensie televen en het lijkt me heel eng en opgesloten. Er zijnnatuurlijk ook momenten dat ik denk, ik zou er nietsmeer van willen weten. En tegelijkertijd zie ik aan devragen van lezers dat men in het duister tast. Ik ken diemomenten ook in mijn persoonlijke leven en ik krijgook niet alle antwoorden.’Inzicht geven‘Veel mensen hebben het idee dat ik het werk dat ikdoe, als mijn missie, als mijn taak moet zien. Dat isnatuurlijk voor een stukje ook zo. Maar het is niet mijnhoofdmissie. Als de uitgever geen boeken meer wilmaken en de mensen blijven weg bij lezingen, komt erop dat moment ruimte voor iets anders. En dat is watmij betreft oké.De essentie is dat er inzicht wordt gegeven aan mensendie met problemen zitten en inzicht zoeken. De uitge-dan met het denken. Dan moet je al naar een anderefase gaan. Dan moet je een type wezen hebben, dat deervaringen direct in de ziel kan opnemen en van daaruitkan leven. En dat kunnen wij niet. Met dat denkenmaskeren veel mensen dat ze geen positieve levenshoudinghebben. Als je dan het denken niet zou hebben enje direct kunt zien hoe iemand in het leven staat, danheb je met een vrij primitieve planeet te maken.De mens zal op enig moment verdwijnenals levensvormJe kunt wel vanuit het zielsgevoel leven, maar het menselijkelichaam is daar niet echt geschikt voor. Daar iseen andere levensvorm voor nodig. Daarom zal de mensook op enig moment verdwijnen als levensvorm.De grootste invloed die mijn werk op mij als persoonheeft, is dat ik ben geschrokken van de ‘staat van zijn’van de mens in Nederland. Mensen denken hier teveelna over zichzelf op een manier die niet nodig is. Erkomen vragen vanuit een egocentrische optiek. Doordat denken zijn veel mensen alleen komen te staan enkunnen niet meer echt contact leggen. Het is dan goedom aansluiting te zoeken met gelijkgestemden en opente staan voor anderen.We zijn zo benauwd om andere4 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...5

mensen binnen te laten. In de trein en bus gaan we nietmeer naast elkaar zitten. Die angst is niet nodig. Ik weetwel wat angst is en ik heb geleerd om ermee om tegaan en te zien dat het niet nodig is.’Schuld en onschuld bestaan niet.Ervaring bestaat welGods typemachine‘De huidige boeken die ik schrijf komen vooral voortuit vragen die mensen hebben. Er rolt opeens een boekin mijn hoofd. Ik zie de hoofdstukken, de woorden, delogische opbouw en ik hoef het alleen maar op teschrijven. … Gods typemachine.Door mijn werk heb ik verschillende soorten inzichten.Ik heb persoonlijke inzichten en inzichten in een grotergeheel. De eerste soort houd ik voor mezelf. De tweedesoort laat me zien, dat de mensen voor een grootdeel op een dood spoor zijn. Er zijn natuurlijk ookinzichten over kosmische situaties. Maar daar heb je inje dagelijkse leven niet zoveel aan. Die laten wel ziendat het heel relatief is, waar je dagelijks mee bezig bent.Want de werkelijkheid is zo groots en anders dan watmensen denken.Ik schrik nooit van de boodschappen die ik krijg en erzijn er wel die vrij pittig zijn. Dan heb ik als mens tijdnodig om eraan te wennen. Als ik zo’n situatie zie, kijkik er vanuit de ziel naar. En de redenering van de ziel isanders dan die van de mens. Als mens kijken we naarleven, dood, ziekte en zien iets dat “zielig” zou zijn. Ikben me altijd bewust van mijn ziel, en dan is allesanders.Soms vraag ik me wel eens af hoe mensen de boekenontvangen. Maar er zijn twee versies van de uittredingen.De privé-versie en de versie die ik opschrijf. In delaatste versie laat ik elementen weg waarvan ik denk datik die nu nog niet kan brengen. Mij is opgevallen dat,als mensen iets lezen, ze dat in hun eigen denken eeneigen leven laten leiden. In gedachten wordt dan geprojecteerd:“Ikheb nog maar zoveel tijd”. Ik probeer deboeken zo te schrijven, dat ik mensen geen angst aanjaagof uit hun normale patroon haal.Ik begin mijn dag meestal een paar uur met de e-mail.Dan schrijf ik. Meestal heb ik wat tijd in de natuur. ’sAvonds schrijf ik ook wel. En voor de rest is het deervaring meemaken. Een vrij ontspannen leven dus.Voor de uittredingen ga ik liggen en sluit iets af in mijnlichaam. Dan ben ik zo weg. De uittredingen durengemiddeld een uur, maar soms ook negen uur.Gedurende de dag ervaar ik veel meditatieve toestanden.Ik heb wel een meditatie CD gemaakt, met behulpwaarvan je in die toestand kunt komen. Er waren veelvragen. Bijvoorbeeld: wat is de ziel, hoe kun je daarkomen, wat moet ik me daarbij voorstellen, kun je daarmeewerken? Daarom heb ik die CD gemaakt metklankschalen op de achtergrond en stiltemomenten.’Kennis wordt niet in de ziel opgeslagenDe redenering van de ziel is andersdan die van de mensErvaring is voor mij een proces waarbij iemand eensituatie meemaakt, die een gevoel in de ziel zelf geeft.De meeste mensen kijken naar hun spirituele speurtochtin de zin van boekenwijsheid. Maar als je de ervaringniet gehad hebt, heeft het geen enkele zin. Als je aaneen kind vertelt dat de kachel heet is, is dat kennis ennog geen wijsheid. Zo gaan de meeste mensen met hunleven om. Er wordt kennis verzameld. Maar daar heb jeniets aan. Pas als het kind de kachel aanraakt weet heten heeft het ervaren dat het echt heet is. En dat wordtin de ziel opgeslagen. Kennis wordt niet in de ziel opgeslagen.Stel dat je in een vorig leven Chinees bentgeweest, dan onthoud je de gevoelservaring. Maar dekennis, zoals Chinees spreken en schrijven, moet je weerleren.Ik geef niet veel lezingen meer, omdat mensen meerwilden dan ik had opgeschreven. Nu geef ik workshops,die meer gericht zijn op de ervaring om het Goddelijkete beleven.We gebruiken bij de workshops mandala’svan Yvonne, mijn vriendin. Daarmee proberen we ietsin de mens los te maken, waardoor de gevoelservaringkan komen.We gebruiken dus woord en beeld. Dat isnet als muziek, dat raakt ook in de ziel.Eenheid is er al en is een staat van zijn, waar je je op ditmoment in bevindt. Elk mens kan eenheid ervaren doorheel stil te zijn en dat te beseffen. Op het moment datje besluit op zoek te gaan naar God, dan ben je er alvanaf. Dan loop je van jezelf weg.Je vraagt naar een reactie op een aantal woorden.Wat ikerover kan zeggen is:Schuld en onschuld bestaan niet. Ervaring bestaat wel.Innerlijke vrede is een staat van zijn waar iedereen naarverlangt en dat sommige mensen wel hebben, wat weleen deel wordt van ons.Geluk is een gedachteproces dat veel mensen hebben.Maar écht geluk kennen veel mensen niet.Veel mensenhebben dat geluksgevoel soms even. Maar je kunt nietaltijd beredeneren wat het is.Het Nu is belangrijk, omdat het Nu het enige momentis waarin je leeft.Veel mensen projecteren hun levennaar de toekomst en denken naar het verleden. Ze slingerentussen verleden en toekomst en leven niet in hetnu. De filosofie is natuurlijk dat je in het Nu moetleven. En er zijn veel mensen die onder omstandighedenleven, waarin je helemaal niet fijn in dat Nu zit. Maarhet Nu is alleen maar te ervaren, als je geen emotioneleof materiële stress hebt en daar zit negenennegentigprocent van de mensen wél in. Dus ik kan niet helemaalachter de filosofie van het Nu staan, omdat de meestemensen toch zoeken naar een betere toekomst. Als je ineen oorlogssituatie zit in Irak of in Afrika. Dan zit jeniet zo fijn in het Nu en verlang je naar een andere dag.Vanuit die optiek kan ik snappen, dat mensen naar eenbetere toekomst zoeken.Veel mensen zijn liever tevreden dan gelukkig en ikdenk dat dit een van de redenen is, waarom deze wereldtoch snel gaat veranderen door een aantal geforceerdeveranderingen.Want als er niets verandert, blijven we indie stroom mee dobberen. Men heeft toch een uitdagingnodig om zich te willen veranderen.Vanuit demateriële welvaart lukt dat niet.We hebben in dit landgeen honger, dus we zullen niet opstaan om keuzes temaken.We praten er wel veel over, maar niemand doetiets in die zin. Je hebt een prikkel nodig om echt voorjezelf op te komen.’Depressiviteit‘In het boek over psychiatrie dat binnenkort verschijnt,worden een heleboel beelden aangeraakt, zoals depressiviteit.Dat is iets wat enorm toeneemt.Vanuit de geestgezien, is dat een conditie die in de mens ontstaat enwaaraan vast zit, dat als je die gedachte te lang vasthoudt,er een lichamelijk effect naar de hersenen is. Denormale gezondheidszorg geeft middelen om de depressiviteitaf te zwakken met alle gevolgen die dat heeft.Dan geef je mensen geen echte oplossing en geen kanser op een normale manier meer om te gaan.Volgens destatistieken slikt op dit moment dertig procent van deNederlandse bevolking antidepressiva. Dat vind ik ergveel en ik denk dat dit in veel gevallen niet nodig is. Jekunt er anders mee omgaan, maar de reguliere gezondheidszorgheeft daar geen tijd voor. Bij iemand met eendepressie komen een aantal kernzaken naar voren.Bijvoorbeeld: ik heb het gevoel dat niemand van mehoudt. Ook is er geen eigenwaarde en zit men afgeslotenvan datgene wat men de mensheid noemt. Daarkomen depressieve gedachten vandaan. Als je dat kuntoplossen ben je al een eind op de goede weg.Dan heb je ook nog schizofrenie en psychoses. Die laatsteontstaan in eerste instantie door een bepaalde aanlegwaarbij je als mens, door een lichamelijke afwijking, eenongecontroleerde mediamieke ervaring hebt. De grenstussen een psychose en een mediamieke ervaring is heelvaag.Wat ik bedoel is dat je deze huiskamer als eenrealiteit kunt zien. Maar er zijn ook televisiebeelden opde tv in deze kamer. Zo zijn er ook nog andere realiteitenen sferen om je heen. Als daar, om welke reden ook,een deel zichtbaar van wordt, is dat een eerste aanleidingtot een psychotische ervaring. Als je inzicht zouhebben in wat er werkelijk gebeurt, zouden mensen deangst daarvoor verliezen. Ook zou die ervaring nietmeer de psychotische uitwerking hebben, die hij nu nogheeft.De psychiatrie gaat er vreemd mee om. Als de medischewetenschap ontkent dat er andere realiteiten bestaan,dan kunnen ze er ook niet mee werken. Als wetenschapperkan ik bewijzen dat er andere realiteitenbestaan, terwijl een andere wetenschap dat ontkent. Hetwonderlijke is dat op bepaalde andere plekken op dewereld, bijvoorbeeld door sjamanen, een bepaalde ervaringwordt opgewekt, terwijl we hier met chemischemiddelen proberen diezelfde ervaring, die we psychosenoemen, te vermijden.’Je doet nooit iets fout‘Als mensen zich ongelukkig voelen, denken ze vaak datze iets fout hebben gedaan. Maar je doet nooit iets fout.Mensen doen iets vanuit het gevoel van dát moment.Later, als ze erover nadenken, hebben veel mensen spijtvan hun acties. Maar op het moment dat men het deed,voelde het goed. Het is het denken dat spijt oproept. Jekunt keuzes maken in je leven die niet zo goed zijn,maar het merendeel van de acties die je deed warengoed. Stel dat je iemand vermoordt, dan is dat op datmoment de keuze die je maakt. Het is de juiste handelingop dat moment. Net zo goed als wanneer je hetDe grens tussen een psychose en eenmediamieke ervaring is heel vaagniet doet, dát de juiste handeling op dat moment is. Hetzijn allemaal keuzes.Als een moord gebeurt, kan dat zijn omdat er karmauitgewerkt moet worden tussen beiden. Ik beoordeel degebeurtenissen niet. Het is niet mogelijk om te oordelenin termen van goed en kwaad, want dat bestaat in diezin niet.Als je de ziel van de betrokken personen waarneemt,krijg je vaak het antwoord waarom dit gebeurt. Dan hebje er geen vragen meer over. De ziel vindt het geenprobleem. Die vraagt alleen naar de ervaring. En in hetaardse leven worden er stukjes in scène gezet om de zieldie ervaring te geven.Als mens kunnen we ons dat vaak niet voorstellen. Danmaken we er iets van dat fout of duister is. Zo kijkenwe ook naar oorlogen en andere “misdadige” zaken. Hetmenselijk denken beperkt ons ernstig. Maar voor degeest is dat niet zo, die ziet veel meer.’ •6 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...7

VIER BOEKEN VAN JAAP HIDDINGA (2)Alles is perfectieHet boek Visioenen en uittredingen van JaapHiddinga is besproken in nr. 2/2005 van …vanhart tot hart…. Anja van Aarle bespreekt nu vierandere boeken van hem die daarna verschenenzijn.Anja van AarleEngelen en visioenenUit Jaap Hiddinga’s boekEngelen en visioenen blijkt dathij uitstapjes maakt in degeest en in de kosmos metde engelen.Tijdens die uitstapjeskrijgt hij les: uitlegover de evolutie van de ziel.In twintig visioenen neemtHiddinga ons mee op zijnwonderbaarlijke reizen. Dezeaarde en dit aardse bestaanlopen op hun einde. De vraag hoe lang we hier nogzullen verblijven, willen de engelen niet beantwoorden.Ze raden ons aan gewoon door te gaan met leven in hetnu.Waar ik heb dat eerder gehoord? Ik vind het weleen goed advies, want wat is er anders te doen? We evoluerenop dit moment van de derde naar de vierdeperiode. De toekomst ziet er in deze vierde perioderooskleurig uit.We gaan communiceren zonder woordenen we hoeven niet meer naar school om allerleiboeken van buiten te leren. Dat is in die nieuwe situatiehopeloos ouderwets. Als we ons verdiepen in bijvoorbeeldeen bloem, begrijpen we ineens alles van dezebloem.Door het hele boek heen wordt je er als lezer telkensaan herinnerd, dat je een Goddelijk wezen bent en datde evolutie van de ziel ons steeds dichter bij de waarheidbrengt.Citaat:‘De ziel is een deel van Gods wezen; door lerenkan hij zich uit de staat van onbewust leven verheffentot een toestand waarin hij de goddelijke kracht bewustin zich kan ervaren.’Kortom, een prachtig boekje dat ons kan helpen dezeroerige tijden te doorstaan en dat ons een blik gunt inde toekomst.Man, vrouw en zielenbewustzijnZoals in zijn eerdere boeken gunt Hiddinga ons ook inMan, vrouw en zielenbewustzijn een blik achter de schermen.Een blik achter de gordijnenvan ons niet-bewustzijn.Hij neemt ons mee naarde diepte van onze ziel.Wijzijn meer dan een lichaam,denken, huis, fiets, tuin,vrouw.Wij zijn GoddelijkeLiefde en dit gaan we steedsmeer ervaren. De boodschapis dat als we Goddelijk Liefdeervaren, we dit een vorm inons leven moeten geven.Zodat ook andere mensen worden geholpen om deGoddelijke Liefde in zichzelf te ervaren.Citaat:‘Juist in de stof kun je de liefde die je hebt, transformerenen tot een scheppende kracht maken.’ Opdeze manier zal er meer Goddelijke Liefde, meer Lichtover de aarde komen. En wij mensen worden bijgestaandoor de engelen en onze begeleiders. Die zijn permanentmet en bij ons en begeleiden ons in het ervaren enhet bewust worden van de Goddelijke Liefde.Naast deze boodschap geeft Hiddinga uitleg over verschillendeaspecten in relaties. Karma, man/vrouw, seksualiteiten de betekenis van een tweelingziel.Citaat:‘De les die men moet leren, is om zich niet teidentificeren met het lichaam maar om de zielenkrachtdie men in zich heeft te ervaren. Pas dan kan men verderin werkelijke liefde in relaties op aarde en in de sferenzoals God dit bedoeld heeft. Dit is de weg die menheeft te gaan.’Eindtijd of overgangEindtijd of overgang is het vierde boekje van Hiddinga.Wat ik zo waardeer in de boekjes van Hiddinga is dathij geen sensationele voorspellingen doet. Hij deelt zijnervaringen met ons en laat ons meekijken in zijn, voorons, zeer wonderbaarlijke uitstapjes.Voor hem zijn dezeervaringen heel gewoon, zoals je ook kunt lezen in hetinterview met hem.In dit boekje gaat hij in op de vele vragen over het‘einde der tijden’, die hij van mensen kreeg. Hij beantwoordtde vraag:Waarom is er het gevoel van het naderendeeind en wat gaat er werkelijk gebeuren?Hiddinga maakt in zijn benadering een onderscheidtussen het lichaam en de ziel. Het lichaam is bang voorrampen en de dood.Voor de ziel kan dat een zegen zijn.Het is niet gezegd dat er geen rampen komen, deze zijnnamelijk van alle tijden. Belangrijk om te weten is datde fysieke dood geen straf van God is, maar een nieuwbegin. God is namelijk Liefde en geen zachte heelmeester.Zolang we onszelf als lichaam zien, kunnen rampscenario’sals bedreigend ervaren worden.Hiddinga zegt dat hij ziet, dat mensen zich vooral latenleiden door wat ze ‘denken te zijn’.We zien onszelf alsons lichaam, ons werk, ons huis of gezin, en als alles watwe meemaken en waar wein geloven. Omdat we willenbehouden wat we denkente zijn, komt eronmiddellijk angst op,ophet moment dat we ons indát wat we als onszelf zien,bijvoorbeeld ons lichaam,bedreigd voelen. Denk daarbijaan angst voor economischerecessie, voornatuurrampen, terrorisme ofpandemieën. Hiddinganoemt verder nog de angst voor westerse en oosterseinvloeden.We denken in termen van verschillende culturenen landen.We denken in afscheiding terwijl weéén zijn. Dit denken is de basis voor de ondergang vande mensheid op aarde.Als het oude verdwijnt, komt hetnieuwe. Hiddinga heeft de nieuwe aarde al bezocht enhij zag een schitterende aarde. Een plaats die de mensheidnieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen en lessengeeft en die uiteindelijk ook weer verdwijnt.De taken van de mens op deze nieuwe aarde zijn onderandere:Het ontwikkelen van de goddelijke liefde jegens deschepper en zijn medemens.Het ontwikkelen van goddelijke eigenschappen.Het ontwikkelen van de samenwerking met de natuurvanuit de goddelijke liefde.De vereniging met de verenigde ziel.Moeten we nu gelaten wachten tot het zover is? Neen,zegt Hiddinga, we kunnen ons nu al, in deze tijd, meerrichten op het geestelijke, op dat wat onze ziel wil. Endie wil afstemmen op het Goddelijke.We kunnen dediepe essentie van goddelijke Liefde toelaten in onshart.Het maakt niet uit wát je doet, wel hóe je het doet.Conceptie, geboorte en levenHet vijfde boekje van Jaap Hiddinga, Conceptie, geboorteen leven, gaat over de verbinding van de ziel met hetlichaam. Hiddinga krijgt via visioenen uitleg overgeboorte en sterven, zielenverbindingen, abortus, klonen,tweelingen, meerlingen, adoptie en problemen bijde conceptie.Alle zielen die worden geboren willen dat zelf omkarma uit te werken, ervaringen op te doen of om eenbepaalde taak op zich te nemen. Alle ouders die kinderenkrijgen, hebben dat ook zelf gewild. Niets gebeurtzonder toestemming van de ziel. De ziel wil iets en doetalles om dat te verwezenlijken.Voor ons, mensen, kandat er uitzien als een ramp. Bijvoorbeeld, als kinderendie worden geboren en sterven aan wiegendood.Wiekiest daar nu voor, zou je denken. Een kind van 15 datzwanger wordt en het kind afstaat voor adoptie. Het isallemaal perfectie, zegt Hiddinga. Soms kan het zijn dateen moeder een kind laat aborteren omdat ze nu geenzin heeft in een kind. Het is perfectie. En de moeder zaldeze keus ééns moeten rechtzetten. Klonen is echter ietswat de ziel in wezen niet wil.Toch zullen er in de toekomstzielen zijn die gebruik moeten maken van eengekloond lichaam, met alle negatieve gevolgen van dien.De ziel doet dit toch om een ervaring te krijgen, waardoorhij kan leren.Zielen willen zich ontwikkelen en leren wat ze van planzijn om te leren, of niet. De ziel zal er alles aan doenom het plan ten uitvoer te brengen. Het kan zijn dat demens, het ego-denken in het lichaam, er geen gehooraan geeft. Dan komt de ziel nog eens terug in een anderlichaam om zijn lessen alsnog te leren.De ziel is een energetisch iets dat gebruik maakt van hetlichaam in deze stof, in dezetijd, op deze aarde, om zichte ontwikkelen, lessen teleren. Daarnaast zijn er velelevensvormen die elders, inandere dimensies, hun ontwikkelingenmeemaken.‘Alle ervaringen die iemandoverkomen, komen voort uitde noodzaak een bepaaldzielsaspect te ervaren. … Hetzou goed zijn als het geestelijkeaspect beter werd begrepenop aarde. … Elke ervaring is een verrijking.Daarom zie IK de aarde niet als een tranendal, maar alseen wonderlijke, mooie planeet, waarop alleen liefde is,omdat de ziel in de liefde van mij alles kan bereiken watzij wil.’We weten dus niet wat we zien als we naar degebeurtenissen in het dagelijkse leven en in de wereldkijken.We zien misschien rampen en drama’s, en datalles is perfectie! •Verschenen van Jaap Hiddinga bij Ankh-Hermes:Visioenen en uittredingen. Openbaringen van Goddelijkewijsheid. 2003. 140 blz., €12,50Engelen en visioenen. Openbaringen over de evolutie vande ziel. 2004. 133 blz.,€12,50Man, vrouw en zielenbewustzijn. Openbaringen vanGoddelijke liefde in relaties. 2005. 115 blz., €9.95Eindtijd of overgang? Visioenen over de veranderingen diede aarde en de mensheid te wachten staan. 2005. 133 blz.,€12,50Conceptie, geboorte en leven. 2006. 149 blz., €12,508 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...9

INTERVIEW MET MARRIGJE DIJKSMAMarrigje Dijksma,geboren 2 september1945 te Giethoorn.Secretaresseopleiding,studie Duits entheologie gevolgddoor trainingen enopleidingen op hetgebied van therapie.Wat écht is blijftMarrigje Dijksma is Course-leraar en therapeut. Zij was lid van het bestuur vande Stichting Miracles in Contact, zat in de redactie van MIC en schrijft regelmatigvoor van ... van hart tot hart…, waarbij zij uitblinkt in het schrijven vanbeknopte, heldere stukken over zaken die Een Cursus in Wonderen, AttitudinalHealing of de relatie daartussen betreffen. Els Thissen sprak met haar.Els ThissenWat is je werk nu?‘Nu ben ik in de eerste plaatstherapeut die helpt genezen.Maar ik voel me ook heel ergCourse-leraar, waarbij ikvooral mijn enthousiasmeover de Cursus uitdraag. Ikvoel me in een Course-groepbuitengewoon in mijn element.Het gaat dan om hetdiepste weten, verbondenheid,het eenheidsgevoel. Ik merkterwijl ik dit vertel, dat mijnenthousiasme meer bij hetCourse-leraarschap ligt danbij het therapeut zijn. In detherapiekamer leer ik veel.Vooral van de momentenwaarop ik niet rustig kan zijn,me zit in te spannen. Dan kijkik naar wat ik zelf aan hetdoen ben. Als het wel lekkergaat, heb ik hetzelfde gevoelals bij Course-groepen, namelijk:hier gaat het om, we zijnhier samen, we leren aanelkaar, we zijn in eenheid, ikweet het niet beter dan deander, ik hoef niet te zeggenwat die ander moet doen.Dan kan ik gewoon zijn bijwat is.Bij het Course-leraarschapvoel ik dat ik bezig ben metwat ik weet. Met herkenning,met het uitdragen van eeninnerlijk weten. Ook voel ikme meer in mijn element,meer vrij en vreugdevol. Ikdenk dat ik in de groep nooitvergeet om hulp te vragen enweet dat we het samen doen,dat ík het niet doe. Dat vergeet ik bij individuele therapiewel eens en kom dan in de verleiding om iets tebedenken of te doen, zonder naar binnen te luisteren.Misschien is de essentie van wat ik te leren heb van deeen-op-een relatie in therapie, me ook daarin vrij tevoelen. Niet ingaan op een mogelijke claim van iemandin de zin van: jij moet het weten en zeggen.’Wie of wat ben jij?‘Dat is iets anders dan wat doe je? Ik heb me de laatstejaren gerealiseerd dat wat ik ben, niet meer te vertellenis met het verhaal van mijn leven of mijn geschiedenis.En ik realiseer me ook hoe ik me daar aan hecht enhoeveel mensen zich identificeren met hun geschiedenis.Nu zou ik zeggen: Ik ben leven! Ik besta!’Ik ben helper‘Ik sta niet veel stil bij mezelf behalve als er iets is waarik last van heb. Daarbij moet ik denken aan de zin in deCursus, dat wat vroeger een zwakke ‘intruder’ (indringer)zou zijn, nu onverdraaglijk is. Ik kan er gewoonwegniet meer tegen om iets weg te duwen.Als therapeut zou ik zeggen: ik ben helper! Dan vraagik me meteen af, wat is helpen dan precies? Rationeelweet ik dat dit niet iets voor een ander bedenken is, ofweten wat goed is voor een ander. Ik geloof wat deCursus daarover zegt, dat helpen samen zijn en hulpvragen is, zodat je beiden geholpen wordt. Me realiserenHelpen is samen zijn en hulp vragendat ík hulp nodig heb en dat dit daarom mijn vak is,juist omdat ík de dingen waar mensen mee komen zomoeilijk vind. Er is geen enkel probleem wat mijvreemd is. En ik moet daarbij zeggen dat er veel is waarik geen last meer van heb. Maar ik weet dat ik hetgehad heb, of dat ik het zo weer zou kunnen hebben.’Heb je een missie of doel in je leven?‘Ik heb dat wel gehad. Het was antwoord vinden op devraag: hoe moet ik in godsnaam leven? In de Cursusheb ik richtlijnen gevonden.Voel ik me ergens doorgekwetst, dan sta ik er bij stil en dan lost het op. Ik herkendan de oeroude aanval die ik op mezelf had. Nukomt die vraag, hoe ik in godsnaam moet leven, nietmeer op. Ik voel me elk jaar prettiger en onbelaster, hebveel meer energie en ben veel gelukkiger.Ik vind het heerlijk als elk moment een vervulling inzichzelf heeft, als ik niet ergens op vooruit loop, ofnaar streef. En ik zou graag willen dat het altijd zowas.’Wie of wat inspireert jou?‘Ik heb de Cursus in 1991 leren kennen en ze inspireertme nog steeds. Soms neem ik een gedachte een tijd metme mee zoals: je hebt jezelf niet gemaakt. Dat geeft meenorm veel rust en acceptatie. De gedachte: oké ik benleven, en ik heb dat leven natuurlijk niet gemaakt. Als ikme dat realiseer valt er veel verantwoordelijkheid enmoeten van me af. Ik hoef mezelf dan niet te verbeteren.Daarvan denk ik dat iedereen dat zou moetenweten. Het is belachelijk om te denken dat jij jezelfgemaakt hebt. Je hebt het leven gekregen. Hoe zou jejezelf kunnen scheppen?Het maakt mij heel bewust van die diepste afhankelijkheidvan de schepper en van het leven zelf. En tegelijkertijdis het iets groots wat je bent. Ik zou al diemensen die alsmaar worstelen met zoeken, zich moeten10...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...11

verbeteren, programma’s voor zichzelf maken en boekenmoeten lezen, gunnen, om dat inzicht, je hebt jezelf nietgemaakt, te beleven. Ik denk ook dat mensen juist teleren hebben dat het oké is wat er is. Breng het aan hetlicht, en illusies die aan het licht worden gebracht verdwijnenvanzelf. En wat écht is blijft.’Illusies aan het licht brengen‘Het past natuurlijk niet om in therapie te zeggen: 99%waar je last van hebt zijn alleen maar illusies. Ik help welom de illusies aan het licht te brengen, door een houdingte hebben waarbij alles er mag zijn. Als er bijvoorbeeldverdriet loskomt, dan zie ik gebeuren dat menseneen tijd heel verdrietig, kwaad of wat dan ook zijn enHet gaat niet alleen om anders te kijken,maar om anders te ervarendaarna verdwijnt het. Daaronder zit een diepere grond,het stuk wat je zelf niet gemaakt hebt. Ik gun mensenecht om zo vrij en gelukkig te worden als ik me vaakvoel, en dat is misschien wel de essentie waarom ik ditdoe.’Hoe hebben AH en de Cursus je leven beïnvloed?‘Het is een richtlijn voor mijn leven en antwoord opde vraag: hoe moet ik leven? Het heeft geleid tot stoppenmet lezen en zoeken. Ik lees wel nog elke dag inde Cursus. Het werkboek heb ik vier keer gedaan ennu even niet. Ik begin elke dag met een pot thee enstudie van de Cursus en doe dat, door de tijd heen, opverschillende manieren.Tegenwoordig lees ik elke alineain het Engels en parafraseer die, zeg het in mijneigen woorden, gooi ze om en mediteer erop. Ik vindhet verwonderlijk dat elke alinea wel een meditatie ofeen oefening geeft. Dus qua spiritualiteit lees ik alleendagelijks in de Cursus. Dat geeft me inspiratie, eendiep weten en mogelijkheden. Ik voel me herkend. Ikword voortdurend op het andere been gezet, wordteruggefloten naar de werkelijke wereld van hetonschuldige Kind wat ik ben, waarin ik met iedereendeel en waar ik gelijk ben.Vaak zit ik aan de kant vanverwarring en dingen willen doen, iets willen kopen.De Cursus roept me terug en ik heb daarvoor nodigom te weten dat er van me gehouden wordt. Dan kanik het leven dat ik ben voelen. Dat het in me stroomt,dat het leeft, dat ik verbinding voel met anderen enmet de diepste grond.’Wat hebben ervaring en de Cursus met elkaar te maken?‘Als wat de Cursus ons leert niet in je ervaring komtdan leeft het niet voor jou. Dan heb je er niks aan, danis het een prachtige theorie. Maar voor mij is het heelbelangrijk om je ervaring zo te veranderen dat deCursus een ervaren werkelijkheid wordt. En dat is ookprecies wat het wonder doet. Als je zegt dat het wondereen ‘change in perception’, een verandering in waarnemingis, weet dan dat ervaring bij die waarneminghoort. Dus het gaat niet alleen om anders kijken, maarom anders te ervaren.Waarnemen doe je met al je zintuigen.Watje hoort, is deel van je waarneming. En deervaring die er elke keer actueel is, is het middel waardoorje je ervaring kunt veranderen. Er kan alleen maarin het nu iets veranderen aan de hand van wat je actueelervaart. Dat vind ik ook de zin van mijn werk. Alsiemand verdriet heeft, is dat de ervaring van nu. Dankan dáár het wonder plaatsvinden. Dan kan in die ervaringiets veranderen door liefdevol aanwezig te zijn,door ernaar te luisteren en het aan de oppervlakte telaten komen. En absoluut niet door het te ontkennen,weg te moffelen of te zeggen dat de Cursus vindt dat ikniet boos hoef te zijn, want dat dat niet gerechtvaardigdis, terwijl ik nog wel boos ben.Wij ervaren van alles ende Cursus heeft juist de bedoeling om onze ervaring toteen vreugdevolle ervaring te maken.’Kan alles wat er gebeurt tot een vreugdevolle ervaring leiden?‘Het is moeilijk om hier ja op te zeggen. Ik denk theoretischwel, maar dat is dan een soort eindpunt. Ik hebwel geleerd, dat wat er gebeurt, niet bepaalt hoe ik mevoel. Zelfs de “beroerdste gebeurtenis” bepaalt niet hoeje je voelt.Wat je ervaart wordt bepaald door hoe jenaar die gebeurtenis kijkt, hoe je erover denkt, hoe je jeertegen verzet. Dat is wat de Cursus ook zegt, de feitenbepalen niet wat er gebeurt. Ik heb ervaren dat dingendie ik vroeger verschrikkelijk vond, niet zo erg meerzijn. Alhoewel ik nu meteen denk, klopt dat wel? Mijnleven is zo veranderd en er gebeuren minder verschrikkelijkedingen. Ik kan wel zien, dat ik nu niet langerstrijd tegen de feiten zoals die zijn, tegen dat wat er is.Dat kan ik nog wel eens een tijdje doen, maar ik zoumezelf snel tot de orde roepen.’Mijn eigen eigenwijsheidZijn er mensen die jou inspireren?‘Ik merk dat ik er niet van houd om iets te lezen overde Cursus.Toen ik onlangs weer eens een boek van KenWapnick in handen had, dacht ik: wat erger ik me aande stijl van die man. Ik vind het zo eigenwijzerig. Envervolgens kwam de gedachte: dat zal mijn eigen eigenwijsheidwel zijn waar ik tegenop loop. Ik hou er dusniet van iets over de Cursus te lezen. Ik wil het zelfervaren, zelf uitzoeken. Ik laat me niet zeggen hoe iklezen moet.Terwijl ik er zelf ook over schrijf voor…van hart tot hart… Gek hé!Verder inspireert Elizabeth Goudge, een Engelse schrijfstervan begin vorige eeuw, me. Ze schrijft ouderwetse,liefdevolle, romantische boeken. Je zou kunnen denkendat ze door de Cursus geïnspireerd is, maar dat kan niet,want ze schreef al voordat de Cursus er was. Ze schrijftin romanvorm over eenheid, vergeving en kijken meteen liefdevolle blik.Ook mijn pianoleraar inspireert me. Die laat me in depraktijk zien wat liefdevol begeleiden is. Daar kom ikelke keer opgeladen vandaan, hoewel de helft van dedingen die ik doe niet goed is.Opera inspireert me ook. Het theatrale wat je ook insmartlappen terugvindt, vind ik prachtig.En de natuur inspireert me. Ik houd ontzettend vanbloemen.’Ben jij verlicht?‘Ik denk soms dat ik kleine flitsjes ervaar van wat ermeebedoeld wordt. En verder denk ik, dat iedereen dat al isen dat het waar is dat dit in ons bewustzijn nog meermag dagen. Die flitsjes verschijnen als licht, zon, blijheid.Maar ik heb nooit een ervaring gehad die bekend staatals verlichtingservaring, zoals die uit de mystiek bekendis. Ik ben wel bijna altijd gelukkig, tenzij me iets dwarszit.’Hoe ziet een heilige er volgens jou uit?‘Daar heb ik geen beeld bij. Als ik het heilige in jou kanzien, zie ik een heilige. Het ligt aan mij of ik het zie ofniet. Ik vind het wel belangrijk voor mezelf om deintentie te hebben het te willen zien. Ik weet dat iedereenonschuldig is.We doen maar wat, we weten niet watwe doen. Dat vind ik zo mooi in het Engels dat “innocence”zowel onschuldig, als onwetend is.’Als mensen zich ongelukkig voelen hebben ze dan iets foutgedaan?‘Ik denk dat het theoretische antwoord is: ja, inderdaad.Ik zou het verkeerd vinden om dat zo tegen mensen tezeggen. Maar ik geloof langzamerhand wel dat hetklopt. Je hebt ergens een fout, vergissing of dwalinggemaakt, iets gedaan wat verkeerd is in díe zin dat hetniet in overeenstemming is met wat je bent, met Liefdeof met hoe het werkelijk zit.Dat zeg ik ook terugkijkend op mijn eigen leven. Ikheb twee keer een depressie gehad. Ik kan nu zien datik alles waar ik last van had, zelf gedaan heb.Voormezelf weet ik daar geen uitzonderingen op. Maar ikzal een ander niet gauw zeggen dat hij iets verkeerddoet.’Dynamische kinderenWat deed je fout in jouw idee?‘Ik had vroeger, als mensen het aardig zeiden, dynamischekinderen, en als mensen het anders zeiden, lastigekinderen. Het waren schatten van kinderen, donders vanjongentjes. Ik vind het nu jammer dat ik toen niet meertijd voor ze genomen heb, meer heb kunnen zien hoeontzettend leuk ze waren. Ik liet me uitputten doordatik dacht dat ik andere dingen nodig had. Er was zoveeldat ik nog wilde. Er zijn jaren geweest dat ik elke avondvan vermoeidheid lag te huilen in bed, want alle dingendie ik zelf wilde daar kwam ik niet aan toe. Ik wilde ietsanders dan er was, had het gevoel iets tekort te komen.Ik dacht dat boeken lezen over spiritualiteit belangrijkerwas dan me verheugen in de kindertjes. Ik heb op deprachtigste plek van heel Nederland gewoond, een kleindorpje aan de bosrand, met bloeiende fruitbomen. Dekinderen waren klein, ik had werk, studeerde inGroningen en had geen ruimte voor de kinderen en dieprachtige plek. Daar heb ik echt spijt van. Mijn kinderenzeggen overigens dat ze een fantastische jeugd hebbengehad. Maar als je vraagt wat heb je fout gedaan,dan is het dit. En ik kan het mezelf vergeven.Toen wasik niet anders, toen was ik zo.’Wat is het grootste inzicht dat je ooit gehad hebt?‘Mijn jongste zoon heeft een vreselijk ongeluk gehadIk kan helemaal niets doentoen hij 11 jaar was. Hij heeft toen een paar weken inDuitsland in het ziekenhuis gelegen en kreeg zoveelmedicatie dat hij niet bij bewustzijn kwam, omdat hijhelemaal kapot was. Hij zweefde op het randje van dedood. Daarna heeft hij nog vier weken in het ziekenhuisin Groningen gelegen en volgde er een revalidatieproces.Voordathet ongeluk gebeurde had ik voor de tweedekeer een depressie. Door dat ongeluk was ik er inéén klap uit. Het bracht me de ervaring dat als je deaandacht op iemand anders richt, dat beter is voorjezelf. Maar dat was voor míj zo! Ik zal niet zeggen dathet voor iedereen zo is. Maar wat het me vooral heeftdoen beseffen is: ik kan helemaal niets doen. Dat heeftook veel effect gehad voor mijn therapeutschap. Ik kanhelemaal niets doen, alleen maar aanwezig zijn, hier metlege handen zitten. Dat realiseerde ik me nadat ik uit deschok na het ongeluk kwam: ik kan niets anders dan“zijn”. Die situatie maakte dat het leven ineens heeleenpuntig werd. Het maakte het leven heel eenvoudig.Een vriend zei toen: later zou je dit niet hebben willenmissen. Ik werd daar op dat moment ontzettend kwaadover en dacht: hoe kan iemand dit zeggen als je kindbijna dood gaat of waarschijnlijk invalide blijft. Maar bijdat eenpuntige is er niets anders, hoef ik niet na te denkenover wat ik moet doen, ben ik er gewoon. Hetleven was zo vanzelfsprekend. Dus het inzicht was: ikkan niets doen en dat is helemaal oké.Iemand suggereerde mij dat deze ervaring mij tien jaarvan mijn leven scheelt, in de zin zoals de Cursus datbedoelt: de tijd bekorten. Ik denk dat hij gelijk heeftgehad. Mijn leven is na die tijd echt veranderd.Overigens als je me diezelfde vraag morgen weer stelt,zeg ik iets anders.’ •www.praktijkgeloofs-enlevensvragengroningen.nl12 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006 ...van hart tot hart... 13

HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HARTCOLUMNTotáál onschuldig!Zondagochtend. Als start van eendagje uit sta ik precies op tijd bijde bushalte.Vandaag houdt KoosJanson een lezing over verlossingin Breda. Die ga ik bijwonen. Zin in! Mettwee Cursusgenoten reis ik er heen. Alsalles volgens afspraak verloopt, staan zij ophet station met de treinkaartjes op mij tewachten. Op zoek naar een buskaart graafik tussen de spullen in mijn tas. Oeps, ik ziedat ik per ongeluk de sleutelbos van Arendin mijn tas gemikt heb. Daarbij kom iknaast mijn eigen sleutelmapje ook nog onzeset reservesleutels tegen. Dat houdt in datmijn huisgenoten vandaag niet weg kunnenper auto. En mochten zij het pand willenverlaten dan kan dat - alleen komen zij erdan niet meer in. Pas tegen de avond weer,als ik terug ben.Wat te doen? Teruggaannaar huis om het gezin te verlossen - ofnaar Breda om mijzelf te laten verlossen? Ikstap in de bus.Vanaf het station bel ik naarhuis. Arend blijkt aan het hardlopen te zijn.Aan Iris (9) vertel ik dat ik alle sleutels bijme heb en hoe vervelend dat is.‘Kangebeuren mam,’ zegt ze laconiek. Omdat ikweet hoezeer Arend eraan gehecht is zijnspulletjes goed voor elkaar te hebben, zegik er lafhartig (en inwendig grinnikend) bij:‘Zeg maartegen papa: Vergeving is de sleutel tot geluk’ (WdI.121).Na een korte stilte zeg ik met mijn blik op de bosmetaal van mijn echtgenoot:‘Nou ja, ik heb ze nietexpres meegenomen.’Waarop mijn dochter nadrukkelijkzegt:‘Mam, je bent totaal onschuldig!’Wat geniet ik van de dag.Van het gezelschap.Van hetspreken, het zwijgen, de lol.Van het rondlopen en koffiedrinkenin Breda.Van de onverwachte ontmoetingmet allerlei bekenden in de sfeervolle Waalse kerk.Vande lezing. Gedachten aan schuld over thuis lossen moeiteloosop in Iris’ woorden van waarheid. En vergeving isde sleutel tot geluk. Nou dat wil wel, met drie bossenop zak. Ongehoord gelukkig voel ik me.Omdat tijdens de lezing blijkt dat verlossing alles methet besef van onschuld te maken heeft, vertel ik deanekdote van die ochtend, eindigend met de opmerkingvan mijn jongste dochter. Ik verneem dat eventueleboosheid bij mijn echtgenoot over het gebeurde, vraagtom liefde, acceptatie en waardering. Innerlijk check ikmijn bereidheid om er zo naar te kijken. Het zounamelijk best kunnen dat Arend er humeurig over is. Ikervaar dat een licht gevoel van spanning uitmondt inroyaal mededogen. Dat zit wel goed.Het is al donker als ik de sleutel in het slot van onzevoordeur steek.Terwijl de patatdampen mij tegemoetkomen, word ik vriendelijk begroet door Arend en dekinderen. Bij navraag blijkt dat mijn echtgenoot zich sufzocht naar zijn sleutels. Iris had namelijk niet directmijn berichtje doorgegeven.Toen zij dat uiteindelijk weldeed, was hij alleen maar opgelucht. Nu had hij eenverklaring voor de wonderbaarlijke verdwijning. Hijvond nog een set huissleutels die eigenlijk in bewaringbehoorde te zijn bij derden, voor in geval van nood.Een geweldige dag hadden ze gehad met daarin eenbioscoopbezoek.Wel hadden zij een ernstig ongelukgezien waarbij een tram een auto raakte. Zoekend naareen verklaring oppert Iris dat de auto misschien verkeerdreed vanwege een niet werkende stuurverkrachtiging.Ik vertel onder meer over mijn praatje tijdens delezing.‘Ging dat weer over mijn rug?,’ vraagt Arend.‘Jainderdaad,’ grijns ik breed. Hij kan er niet mee zitten.Op dit punt is hij verlost.‘Het was zo fijn vandaagmam,’ zegt Eva en voegt er hoopvol aan toe:‘Wanneerga je weer eens een dagje weg?’Annemarie van UnnikActiviteitenchronologischDe activiteiten worden verzorgd doorEls Thissen.1-3 september 2006Facilitatortraining voor het begeleidenvan AH e/o Course-groepen,Wahlwiller10 september 2006Miniworkshop, Moorveld23 september 2006The Work of Byron Katie, Heerlen27 september 2006Familie & Systeemopstelling, Geldrop1 oktober 2006Familie & Systeemopstelling,Griendtsveen8 oktober 2006Miniworkshop, Moorveld15 oktober 2006Open workshop,Vessem29 oktober 2006Familie & Systeemopstelling,Tilburg5 november 2006Miniworkshop, Moorveld17-19 november 2006Familie & Systeemopstelling,Wahlwiller26 november 2006Familie & Systeemopstelling,Vlaardingen3 december 2006Miniworkshop,Amersfoort10 december 2006Miniworkshop, Moorveld27 december 2006 – 1 jan 2007Van oud naar nieuw, Sint Geertruid31 maart 2007Landelijke Facilitatordag, HilversumWORKSHOPSOpen workshopWie wil kan in deze workshop werkenaan een persoonlijk thema. Els Thissenwerkt, in alle vrijheid, in de groep, individueelmet die deelnemers die eenkwestie inbrengen.Verder is er ruimtevoor het stellen van vragen. Afhankelijkvan wat er aan de orde is werkt Els metEen Cursus in Wonderen,The Work ofByron Katie,Attitudinal Healing en/ofFamilie & Systeemopstellingen.15 oktober 2006.VessemJacobushoeve, Jan Smuldersstraat 4Zon 10-16 uur. Cursuskosten: €20(incl. koffie/thee).Opgave: Lilian van Rooij: tel. 0497-383404 / e-mail l.v.rooij@ia.nl ofinfo@pelgrimshoevekafarnaum.nlFamilie & systeemopstellingenIn een familieopstelling wordt hetgeboortegezin van degene voor wie deopstelling wordt gedaan, fysiek in deruimte opgesteld. Zo zijn er mensen die- voor de duur van de opstelling -zonodig de plek van de vader, moeder,broers en zussen innemen. Ook neemtiemand de plek van de persoon zelf in.Door de opstelling worden patronen enspanningsvelden zichtbaar, zoals die zichbinnen families, soms al vele generaties,kunnen voordoen. Door deze patronenaan het licht te brengen kan de ordening‘hersteld’ worden. Zo kunnen verhoudingenbinnen een familieO Ik wil deelnemen aan (naam activiteit):op (datum):O Ik bestel (titel):Van (artiest):Datum:ACTIVITEITENharmoniseren of genezen. Deze maniervan werken is verder bruikbaar voor hetinzichtelijk maken en herstellen vanverhoudingen binnen bedrijven, teamsen op andere plekken waar mensensamenkomen. Ook kunnen de verschillendekwaliteiten die in een persoonsamenkomen en ten opzichte van elkaarvoor een spanningsveld zorgen, in eenopstelling inzichtelijk gemaakt worden.In een opstelling gaat het niet om goedof fout, of om de beoordeling van eensituatie, slechts om het transparant, endaardoor inzichtelijk maken van de situatie.Op basis daarvan kan degene voorwie de opstelling wordt gedaan eennieuwe keus maken, of niet.27 september 2006. GeldropDe Sprong,Tournooiveld 10 (ingangachterzijde Rederijkersstraat).Woe 20-22.30 uur. Deelnamekosten: €5.1 oktober 2006. GriendtsveenDeurneseweg 9, 5766 PH. Zon 9.45-16.30 uur. Info/aanmelding: LiduïneJansen, tel: 0493-52602229 oktober 2006. Tilburg’t Wad, De Schans 128. Zon 10-16 uur.Op basis van donatie.17-19 nov 2006. WahlwillerArnold Janssen Klooster.Vrij 10-zo 16 uur. Cursuskosten €180.Verblijf: €90 (1pk).26 november 2006.VlaardingenOosthavenkade 39. Zon 10-17 uur.Deelnamekosten: €40Aanmelding activiteiten e/o bestellingHandtekening:Bij aanmelding voor een workshop of training ontvangt u schriftelijk berichtvan aanmelding.Als u een bestelling doet krijgt u deze met factuur thuis gezonden. (z.o.z)14 ...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006HET HART...van hart tot hart...1

HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET.HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HETWorkshops The WorkAls je werkelijk wilt weten wat ‘waar’ is,dan zijn de vier vragen van Byron Katieeen goed hulpmiddel om je op weg tehelpen. Je overtuigingen aan deze vragenbloot te stellen en je eigen antwoordenen de omdraaiingen werkelijkbinnen laten komen, is een manier omeen totaal nieuwe ervaring in en van jeleven te krijgen en daarin je vrijheid teontdekken die er altijd al was.23 september 2006. HeerlenSpiritueel Café Heerlen, Grand CaféOppidom, Pancratiusplein 46.Info/opgave: Lilian Ferru: info@spiritueelcafeheerlen.com/ Karin Cornelissen:045-5227862 / www.spiritueelcafeheerlen.comOpen Mini-WorkshopsMoorveld, 10-12.15 uur. Op basis vandonatie, tenzij anders vermeld.zo 10 september 2006, Moorveldzo 8 oktober 2006, Moorveldzo 5 november 2006, Moorveldzo 3 december 2006, Amersfoort15-16.30 uur, Meridiaancollege,Daam Fockemalaan 12, €7,-zo 10 december 2006, MoorveldNaam:Straat:Postcode en plaats:Telefoon:VERVOLG ACTIVITEITENVan Oud naar NieuwVijf dagen onderdompelen in The Workof Byron Katie en andere werkvormen,in een informele sfeer. Els Thissen werktmet wie dat wil. Je kunt zelf werken oferbij zijn terwijl andere hun overtuigingenonderzoeken of een inkijkje nemenin de patronen van hun familiesysteem.Ook is er tijd voor het stellen van vragen.Een bijeenkomst waarin de gelegenheidwordt gegeven om, samen metoude en nieuwe vrienden, afscheid tenemen van het oude en het nieuwe teverwelkomen.27 dec 2006-1 jan 2007. SintGeertruid (Limburg)’t Vlinderhöfke, Julianaweg 21.Woe 19-maan 11 uur. Deelnamekosten€230.Verblijf €240 (maaltijden & 2pk).5-dagenpas €360 (deelname & maaltijden,zonder slapen). Dagpas €80 (deelname& maaltijden) per dag.TRAININGENFacilitatortrainingDeze training is bedoeld voor mensendie willen leven en werken met deprincipes van Attitudinal Healing (AH)en/of het gedachtegoed van Een Cursusin Wonderen (ECIW) of AH- en /ofCoursegroepen willen begeleiden.Weoefenen verschillende vaardigheden diesamenhangen met de AH-richtlijnenzoals empatisch luisteren, luisteren zonderoordeel, angst herkennen en met deogen van liefde kijken. Ook kijken wenaar onze motieven om groepen tebegeleiden.1-3 september 2006. Wahlwiller(Limburg)Arnold Janssen Klooster,Capucijnenweg 9.Aanmelding activiteiten e/o bestellingE-mail:Deze strook sturen naar: Centrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12, 6237 NM Moorveldtel: 043-3647987Of uw aanmelding/bestelling mailen naar: cms@elsthissen.nl(z.o.z.)Aug. 2006Vrij 10-zon 16 uur. Cursuskosten€160.Verblijf (1pk) €90.Landelijke FacilitatordagContact- en studiedag voor facilitatorsvan AH-groepen en/of deelnemers aaneen of meer facilitatortrainingen en/ofmensen die een groep willen starten.31 mrt 2007. HilversumDe Drie Berken, Dr. Cuypersplein 5a.Za 10-16 uur. Op basis van donatie.Informatie en opgaveCentrum voor Miracles-StudiesLuipertstraat 12,6237 NM Moorveld,tel: 043-3647987e-mail: cms@elsthissen.nlwebsite: www.elsthissen.nlChatbox AttitudinalHealing en EenCursus in WonderenElke eerste maandag van de maandbestaat de mogelijkheid in hetNederlands te chatten over AH enECIW.We maken gebruik van deChatbox van het International Networkfor Attitudinal Healing in Sausalito, USA.Data: 4 sept*; 2 okt*; 6 nov; 4 dec. 2006Tijd: 19.00-19.30 Nederlandse tijd.Gastvrouw: Ellen Heijstek.*Thema:Wat écht is blijft.Gebruiksaanwijzing (toegang)Chatbox:1 Ga naar website: www.attitudinalhealing.org2 Klik op het Logo van het InternationalNetwork rechts bovenin de pagina.3 Klik op ‘Login’ links boven.4 Log jezelf in. De eerste keer moet jeeen ‘userprofile’ maken.5 Scroll naar beneden en klik opGeneral Chat (rechterkolom).6 Rechts kun je zien wie er ingelogd is.7 In het balkje onderaan kun je intikkenwat je wilt zeggen. Druk op enter ende tekst wordt voor iedereen leesbaar.GroningenGroningen:Godelieve Bos 050-5420233Haren (1):Marrigje Dijksma 050-5340729Haren (2) 1, 2, 3 :Henk Kamerling 050-5340729Onstwedde:Johan Maarsingh 0599-331722GelderlandApeldoorn:Nicole Blaauw 055-5336916Doetinchem:Pieter Vegter 0575-451799Hengelo:Pieter Vegter 0575-451799Lochem:Jan Helmus 0573-257927Nijmegen (1):Nanja 024-3224327Nijmegen (2):Suzanne Raymakers 024-3602609Nunspeet:Jurja Kammeijer 0341-251181& Marjan Rikkers 033-2460521Flevolandgeen groepenFrieslandIJlst:José van der Werf 06-23885960Lemmer:Mirjam Rombouts-Overbeek0514-563719Oosterend (1) en (2) 7 :Willem & Jacqueline Feijten0515-332472Noord-HollandAlkmaar:Frans Kok 0299-673404Amstelveen:Renée van der Vijgh 020-6473075Amsterdam(1):Eva Hollander 020-6769835Amsterdam(2):Emma Veenstra 020-6969132Castricum:Frans Kok 0299-673404De Rijp:Frans Kok 0299-673404Haarlem (1):Ynze Keetlapper 023-5367538Haarlem (2):Frans Kok 0299-673404HeerhugowaardFrans Kok 0299-673404Hoorn:Frans Kok 0299-673404Purmerend:Frans Kok 0299-673404Wormerveer:Frans Kok 0299-673404ATTITUDINAL HEALINGGROEPENIn diverse plaatsen komen AH groepen bijeen die werken met de principes enrichtlijnen van AH. Als je belangstelling hebt om aan een groep deelte nemen kun je contact opnemen met de facilitator. Gevraagde bijdrage:gratis tot maximaal €7,- per bijeenkomst. Je mag méér betalen.Zuid-HollandAlphen a/d Rijn:Janny Buijs 0172-441543Delft:Wil Rijsterborgh 015-2615998Den Haag (1):Michelle Bauer 070-3542074Den Haag (2):Annemarie van Unnik070-3467932Gouda:Marianne Spoor 0182-532396Streefkerk:Krystyna Bergsma 0184-684340Strijen:Niesa Robberecht 078-6762529Voorschoten:Anna Walraven 071-5764877Zuid-Beyerland:Anna Eppinga 0186-662055UtrechtAmersfoort (1) en (2) 3 :Rozemarijn Ockhuysen033-4728602Bussum:Marion & Harry Welch035-6910589Eemnes:Inez Coolen 035-5260594Hilversumse Meent:Monique Veenstra 035-6982556Leusden:Eveline Teunissen 033-4952623Nieuwegein:Corrie van Zijl-van der Klij030-6038241Soest (1):Maria de Wilde 035-6026486Soest (2):Rob Middeldorp 035-6025647Utrecht:Gera Wolswijk 030-2947944Utrechtse heuvelrug:Wim van Ginkel 0343-431577 &Loek Kattekamp 030-2721290Werkhoven:Cobi Schilp 0343-477517Zeist:Etty de Graaf 030-6990028Noord-BrabantBreda:Jopie van Heeren &Henny van der Feer 076-5208377Ossendrecht:Kees Zwinkels 0164-671255Tilburg:Anja Gussinko 013-5363784Ulvenhout:Marja van Schie 076-5600095Vessem:Mieke Panhuysen 040-2523818 &Inez Zonneveld-Woelinga013-5146111&Diny Smits 040-2425260LimburgBerg en Terblijt:Riny Blom 043-6041816Echt:Peter Winteraeken 0475-484833Roermond:Jeannette Fabrie 0475-341130Sittard:Beppie Cloo 046-4581597Venlo-Blerick:Jolanda Megens 06-17516018Weert:Gerrie van Gestel 0495-533232ZeelandDreischor:Trudy Huter 0111-406006Middelburg (1):Ria Castenmiller 0118-639949Middelburg (2):Pauline Klerkx & Paul Vreugdenhil0118-644020Vlissingen:Ellen Heystek 0118-418294 &Ankie Spinnewijn 0118-419498OverijsselOldenzaal (1):Rogier Pondaag 0541-510844Oldenzaal (2):Trudy ter Braak 0541-539261Drenthegeen groepenNederlandstalige groepen in hetbuitenland:BELGIË:Ruimte voor innerlijke vrede:Beja Pingnet,Victor Nelisstraat 16,2900 Schoten, tel 03-6588287,Website: www.InnerlijkeVrede.beBrugge(1):Henk Content 050-352943Brugge (2):Ingrid Vierstraete 050-337332Gistel:Johan Lingier 059-276724Kalmthout:Rina & Jean-Pierre Lenders03-6663618Oelegem:Fons & Diane Melis 03-4816439Schoten:Beja Pingnet 03-6588287OOST-SPANJEBenitachell (Alicante):Guido Visbeek (0034) 966498394/9659731991Thema:Werken aan werk2Voor rouwverwerking na hetverlies van een naaste of dierbare3Voor mensen die gedurende eenlange tijd ziek zijn5Jongerengroep6Voor ouders van kinderen die kortof lang geleden overleden zijn.7Voor kinderen die een ouder,broertje of zusje verloren hebben ofchronisch ziek zijn.INTERVISIE-GROEPENVoor facilitators van AH- en/ofCourse-groepenAlgemene informatieCentrum voor AH 043-3647987Noord-BrabantHenny van der Feer076-5208377Noordelijke regioHenk Kamerling050-5340729Limburg/SittardBeppie Cloo046-4581597Set van 12 kaarten met degeïllustreerde principes vanAttitudinal Healing doorAnnemarie van Unnik.Prijs €3,- (excl. verzendkosten).Te bestellen bij: StichtingCentrum voor AttitudinalHealing. Tel 043-3647987;Luipertstraat 12, 6237 NMMoorveld; E-mail:ahnl@elsthissen.nl2HET HART...van hart tot hart...nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006HET HART...van hart tot hart...3

HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HART HET HARTMIRACLES IN CONTACTDe principes en richtlijnen van Attitudinal Healing stammenuit Een Cursus in Wonderen. Dit is de Nederlandse vertalingvan A Course in Miracles©, die in 1976 in Amerika verscheen.In Nederland is de Stichting Miracles in Contact (MIC)actief om studenten en andere geïnteresseerden in de Cursusmet elkaar in contact te brengen en informatie te geven overactiviteiten rond de Cursus. MIC organiseert daartoe maandelijksebijeenkomsten, workshops en lezingen. MIC geefteen Nieuwsbrief uit en beheert een boekenvoorraad, met deCursus in verschillende talen, literatuur over de Cursus, enaudio- en videotapes.Arianne van Hees. Miracles in Contact. Postbus 30261, 1303AG Almere.Tel: 036-5290109, fax: 036-5292326, mail:arianne@miraclesincontact.nl, www.miraclesincontact.nlNIEUWSBRIEFVerschijnt vier keer per jaar. Met artikelen over Een cursus inwonderen, besprekingen van uitgaven over de Cursus, informatieover MIC-activiteiten, een overzicht van lees- enstudiegroepen en het activiteitenprogramma van alleCourseleraren.Nr. 2, mei 2006Het verleden is voorbij: Henny van der Feer beschrijft hoe deCursus ons wil bevrijden van het verleden. Omgaan metemoties: Welke handvatten geeft de Cursus hierin? Een artikelvan Margot Krikhaar. Cursusstudenten beschrijven hunervaringen met de toepassing van de Cursus. Informatie overnieuwe uitgaven: een dvd waarop Willem Glaudemans demetafysica van ECIW uitlegt, en het boek ‘De verdwijningvan het universum’. En verder de rubriek ‘De principes vanwonderen,’ een boekbespreking, de CD’s van Ken Wapnicken meer.Wie de Nieuwsbrief wil ontvangen kan donateur wordenvan MIC; er wordt een bijdrage van €12,50 per jaargevraagd. Informatie: Arianne van Hees, Miracles in Contact.Postbus 30261, 1303 AG Almere.Tel: 036-5290109,fax: 036-5292326, mail: info@miraclesincontact.nl,www.miraclesincontact.nlREGELTJESRegeladvertenties: €2,50 per (deel van een) regel. Aanleverdatatekst 1/1; 1/4; 15/6; 1/10. Verschijningsdata: 5/2; 5/5; 5/8 en5/11.THE WORK OF BYRON KATIE workshops en consulten JoopTeggelove & Titia Kremer www.thework.nu - tel 06.533.67.534 -e-mail joop.teggelove@12move.nlREIKI-Cursussen en consulten. Joop Teggelove (lid Reiki-Alliance)&Titia Kremer www.reikijoop.nl tel 06.533.67.534 - e-mailjoop.teggelove@12move.nl‘Een Cursus In Wonderen’ echt ervaren? Kijk op www.7blad.nl ofbel Jeroen-Arnold: 0317 - 312 302. o.a. Erger Je Gelukkig enOnderneem je leven!THE WORK OF BYRON KATIE - kursussen, oefenavonden, individuelesessies in Harderwijk en omgeving. ook op locatie. SuchitaPeeters 06 27 317 717, e-mail: de cirkel@worldonline.nlhttp://decirkel.klik.nlACTIVITEITEN ROND EEN CURSUS IN WONDEREN: Oefen-studiegroep,workshop schilderen, workshop vergeving en individuelecoaching vanuit de Cursus. Informatie Margot Krikhaar,036-5451154, www.in-spirit.infoEEN CURSUS IN LIEFDE. Liefde kent geen grenzen en daarom zijner geen beperkingen aan alles wat uit liefde voortvloeit. Ontdekwie je werkelijk bent. Start in september as, iedere 3e maandagmiddagof donderdagavond van de maand t/m juni 2007.OP DE WEG. Wat wil je met je leven? Een aanbod van mogelijkhedenom spelend je pad te ontdekken. Delen met elkaar, je hartopenen. Start september as t/m juni 2007, iedere 1e maandagmiddag,of donderdagavond van de maand. De workshoplocatieis bij mij thuis in Tinte (Bij Brielle, Zuid-hollandse eilanden).Marianne Lens 06-18480675 of per email:mariannelens@planet.nl.In september start: 't Wonderwerker jaar. Intensief jaar met decursus, slechts vier plaatsen beschikbaar: Info: www.7blad.nl ofJeroen-Arnold: 0317 - 312 302.CD lijstDe volgende CD’s zijn bij het Centrum te bestellen met de bestelbon of e-mail cms@elsthissen.nl. Prijzen exclusief portokosten.James TwymanEmissary of light €19,50May Peace Prevail on Earth €19,05The Order of the Beloved Disciple €20,50Peter MakenaIn Love, €18,15Heart of Kindness €18,50River of Blessings €18,50Shaina NollSongs for the Inner Child €18,50Bread for the Journey €18,15You can relax now €18,50Wendi BlomDreams within Dreams €15,90David WhyteClose to Home €20,50Steven WaltersJust this Moment €19,50So many blessings €19,50Wild Roses/Beth & CindeVoices on the Wind €19,05Northren Lights €19,05Kathy ZavadaIn Love Divine €19,00I’m right here €19,00Union €19,00Journey Home €19,00Mother‘s Song €19,00KirtanaThe Offering €18,15This Embrace €18,50Parrish Light €18,50A Deeper Surrender €18,50Kurt van SickleRiver of Life €19,00Mother Divine €19,00Father, Father €19,00Make me an Instument €19,00Climbing the Mountain €19,00SophiaJourney into love €19,00Hidden waters/Sacred ground €19,00Return €19,00Chakra Healing Chants €19,00KAARTENDoreen VirtueHet orakel van de Aartsengelen. MetNederlandse vertaling. €21,50 (excl. verzendkosten€5,50).Uw wil geschiede?Erica Nap raakte gegrepen door het gebed vanFranciscus van Assisi. Ze voelde de diepe waardeervan - en bleef worstelen met haar kleine ik.Een verslag van haar zoektocht naar waarheid.Erica NapZoals voor velen begon ook ik mijn spirituelezoektocht ogenschijnlijk vanuit onvrede, vanuiteen verlangen naar geluk, naar innerlijkevrede en vreugde. Ik schrijf ‘ogenschijnlijk’omdat ik voor hetzelfde geld zou kunnen zeggen, datmijn zoektocht begon vanuit de liefde voor een dieperewaarheid, voor het hogere of voor God. Nog eerlijkerzou het zijn om te zeggen, dat ik geen idee heb hoe enwanneer en waarom het begon.Wat ik nog wel weet is,dat ik in het begin van mijn zoektocht gegrepen werddoor het gebed van Fransciscus van Assisi:Heer, maak mij een instrument van uw vrede.Laat mij liefde brengen, daar waar haat isen verzoening waar tweedracht heerst,geloof waar twijfel is,hoop waar wanhoop is,licht waar duisternis is,vreugde waar droefheid is.Oh Vader, geef dat ik meer zoek:te troosten dan om zelf getroost te worden,begrip te tonen dan om zelf begrepen te worden,liefde te schenken dan om zelf liefde te ontvangen.Want het is in het geven dat we ontvangen,het is in het troosten dat we getroost wordenin het vergeven dat we vergeven worden,en in het sterven dat we wordengeboren tot eeuwig leven.Ik voelde de diepe waarheid in deze woorden zonderhet werkelijk te begrijpen. Een instrument van Zijnvrede zijn, Zijn wil belangrijker weten dan de mijne,het lot van anderen belangrijker weten dan het mijne,het klonk voor mij niet als een opgave, maar als ultiemevrijheid. Ik wist dat mijn ‘lijden’ alles te maken had metde voortdurende noodzaak mijzelf gelukkig te maken ofte beschermen.Het verlangen in mijn hartMijn zoektocht leidde mij langs boeddhisme, hindoeïsme,Een Cursus in Wonderen,The Work en de AdvaitaVedanta en altijd bleef het gebed van Fransiscus vanAssisi het verlangen in mijn hart het dichtst benaderen.Volledige overgave aan de wil van God (voor mij hetleven zelf) bleef smaken naar het hoogste geluk en dehoogste vrijheid. Maar steeds meer drong het tot mijdoor, dat er een kink in de kabel zat. Mijn verlangennaar vrijheid en geluk (voor mezelf) waren in directetegenspraak met het verlangen om het belang van ditkleine zelf te overstijgen, me over te geven aan Godswil. Ik wilde niets liever dan dat dit zelf en zijn angstenen belangen zouden sterven, maar het doel bleef steedsde uiteindelijke vrijheid en het geluk van ditzelfde kleinezelf. In een moment van misschien wel hopelozeovergave doorzag ik de paradox en schreef:FreeSo often gave myself to bea channel of Thy peaceBut never without begging Lordfor You to set me freeAnd now surrendering took placeof even that reward,now through Your eyes I come to see,this life in time and spaceFrom here there is no one that’s boundThere’s just this life unfoldingAnd in the seeing of it’s waysis where the freedom’s foundIt’s here the seeker comes to see;there IS no where to go.There's life, just as it's always beenAnd it was ever free.VrijZo vaak gaf ik mijn levenZo diep was ik bereidMijn leven in Uw handenmaar ’t leek steeds niet mijn tijdNu heb ik het begrepenik gaf nooit álles opIk wilde met U ruilen,voor mijn bevrijding God.En nu ik zelfs die uitkomstniet langer sturen wilNu zie ik door Uw ogen,Nu is het hier zo stil.Nu is er nog slechts Levenin mij geleefd als mijGeen weg te gaan, geen doel bereiktaltijd al was IK vrij.4HET HART...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006 ...van hart tot hart... 15

Dit was niets nieuws. Driehonderd jaar voor Christuszei de grote Chinese filosoof Chuang-Tzu al:‘Geluk isde afwezigheid van het streven naar geluk’ en KhalilGibran beschrijft het prachtig in De Profeet:‘Wat gij vrijheidnoemt is in werkelijkheid de sterkste van dezeketenen, ook al glanzen haar schakels verblindend in dezon. Zijn het geen stukken van uw eigen ik waarvan geu wilt ontdoen om vrij te zijn. Gij zijt pas echt vrij, nietals uw dagen zonder zorgen zijn en uw nachten zondergemis en smart, maar juist als ze uw leven omgorden engij er toch naakt en ongebonden boven uitstijgt.’De grote verleiding is natuurlijk om vervolgens weer devraag te stellen hoe ik ervoor kan zorgen dat ik er naakten ongebonden boven uitstijg. Op het moment echterdat ik die vraag stel, ben ik weer onderweg naar vrijheiden op hetzelfde moment dus weer gebonden aan dezelfdeketenen. Dit is het moment dat de moedeloosheidtoe kan slaan. Op deze manier is er immers geen ontkomenaan, geen uitweg en geen uiteindelijke vrijheid.Niets wat ik kan doen om pijn en lijden te overstijgen.Het meest zinvolle ‘antwoord’* hier is een vraag:‘Wie ishet die meent gevangen te zitten in dit rad? Wie is de“ik” die meent bevrijd te moeten worden?’ Oostersestromingen sporen hier aan tot zelfonderzoek om nakort of lang zoeken te ontdekken, dat deze ‘ik’ nietbestaat. De Cursus probeert het ons in de lessen teleren: ‘Ik ben één Zelf, verenigd met mijn Schepper’ (les 95)Deze waarheid ‘zal alle misvattingen in mijn denkgeest corrigeren,en ik zal rusten in Hem die mijn Zelf is’(les 107).Het inzicht gaat verder als ik mij herinner dat ik ‘één benmet God’ (les 124), zoals Jezus het 2000 jaar geleden alzei:‘IK en mijn vader zijn één’. Hier verdwijnt ook de‘ik’ die zou moeten of kunnen rusten in een Zelf. Er isnog slechts Zelf. Geen ‘ik’ dat gevangen is in wat danook.Krishna zegt in de Bhagavad Gita:‘Alles wordt gedaandoor de Ene/de Natuur, het is door de valse voorspiegelingvan het ego dat mensen denken dat zij zelf dedoener zijn’ (Bh.G.3.27).Als God en ik één zijn en God is niets meer of minderdan het leven zelf dan ben ik het leven zelf. Langzaamkan ik gaan begrijpen dat ik geen leven héb maar hetleven bén.De werkelijkheid is dan niet langer dat we ergens bovenuit moeten stijgen om vrij te zijn, maar dat ingezien kanworden dát we er reeds bovenuit stijgen en volledig vrijzíjn. Daar gaan we door de ‘gateless gate’ zoals de Zentraditie het beschrijft om te zien dat het altijd al Zowas.Het paradijs is erWe waren altijd al thuis, nu... hier. Dat is alles, meer ishet niet. Het simpelste van het simpelste.Alles is perfect,volkomen perfect, hier en nu, en er is maar één manierom dat níet te zien... onderweg zijn naar een perfecterhier en nu. En tegelijkertijd is de ogenschijnlijke wegterug naar Dit de weg van het leven zelf.We hebbengeen keuze dan die weg te gaan. Het paradijs is er enwas er altijd al. Het is de weg úit het paradijs dieonwerkelijk is.We stappen er alleen ogenschijnlijk uitom na wat rondgang (en zelfs dat is niet waar... waarzouden we naar toe kunnen?) te ontdekken dat we ernooit uit waren, dat niets werkelijks bedreigd kan wordenen niets onwerkelijks bestaat.Hier lijkt het over te gaan als Fransciscus schrijft:‘en hetis in het sterven dat we geboren worden in het eeuwigeleven’. Hier ligt niet de bevrijding voor mijzelf, maarván mijn kleine zelf. Hier ‘sterft’ dat ogenschijnlijkekleine ik omdat we weer weten dat we altijd al het eeuwigeleven wáren... Het enige wat werkelijk sterft, is hetidee dat er ooit een ander ‘ik’ bestaan heeft. Het idee dater ooit een andere wil geweest is dan de Z/Mijne.‘Vader, ik dacht dat ik afgedwaald was van Uw Wil, diegetrotseerd had, zijn wetten overtreden en een tweede wil hadingevoegd, machtiger dan die van U. Maar wat ik in waarheidben is niets dan Uw Wil, die zich heeft uitgebreid en uitbreidt.Dit ben ik en dit zal nooit veranderen. Zoals U Eén bent, zoben ik één met U. En dit heb ik gekozen bij mijn schepping,waar mijn wil voor eeuwig één werd met de Uwe. Die keuzewerd voor alle eeuwigheid gemaakt. Die kan niet veranderenen tegengesteld zijn aan zichzelf.Vader, mijn wil is de Uwe.En ik ben veilig, onbezorgd en sereen, in oneindige vreugde,omdat het Uw Wil is dat het zo is’ (les 329). •Erica Nap is zangeres, tekstschrijfster en stemgever met Harten Ziel. Een overzicht van haar activiteiten is te vinden ophaar website: www.murali.nl .NOOT:Antwoord staat tussen aanhalingstekens, want ook dit isuiteraard geen antwoord. Immers elke weg is opnieuween weg, die ons moet leiden van een niet perfectheden naar een perfecte toekomst en dus opnieuwonderdeel van de illusie van gebondenheid op weg naarvrijheid. Als we echter werkelijk begrijpen dat we nietde doener zijn, begrijpen we ook dat we net zozeer alswe niet iets kunnen doen ook niet niets kunnen doen.De Indiase leraar Sri Nisagardatta Maharaj zei:‘everypath given is a déscription, not a préscription’.MeditatieGeef licht, vrede en vreugde de voorkeur boven allesAls je de Werkelijke wereld wilt ervarenbegin er dan mee te weten dat je Geestbent en absoluut vrijJe bent GeestEn je bent vrijStel jezelf van hieruit de vraag:Is dit hier de wereld die ik wil?Wil ik slachtoffer zijn van het weer, van ziekten,van - van mij afgescheiden wezens en hun daden?Wil ik gedwongen zijn te knokken om geld en eten,bescherming, warmte en kleding?Vraag jezelf:Is dit wat ik wens?Sta jezelf toe terwijl je dit vraagt je antwoord te voelen en diep te ervarenBlijf niet bij het geloof dat je leven goed is en dat je tevreden bentKijk voorbij je gedachten diep naar binnenKijk of je daar licht vindtzuiver licht en vrederust en vredeen vreugde die uit je wezen naar boven borrelten haast niet tegen te houden iswant het is je erfenis als Zoon van GodSchepping van Liefdegeef licht, vrede en vreugde de voorkeur boven allesEn als het je geen vreugde brengt dit te doenbesef dan dat je vrij bentEn doe … wat je vreugde geeftAnnemarie van UnnikVrij naar: Brent Haskell. Een reis die aan woorden voorbijgaat (pag. 308/309)Uitgeverij Books on Demand, Gmbh 2002, Zwitserland16 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...17

Dirk SijbesmaWonderen in uitvoeringIn het volgende artikel deelt Dirk Sijbesma zijnervaring met een workshop die hem heeft geholpenop zijn zoektocht naar de waarheid.In Een Cursus in Wonderen staat:‘De zoektocht naar dewaarheid is niets anders dan eerlijk opsporen wat dewaarheid in de weg staat. De waarheid is’ (T14.VII.2).Heerlijk eenvoudig, de waarheid heeft mij niet nodig,de waarheid IS. Gelukkig maar. Het hele hoofdstuk gaatover vergeven en de workshop waarover ik wil delen isgebaseerd op dit hoofdstuk.Hoe spoor ik dan op ‘wat de waarheid in de weg staat’en waar kan ik beginnen? Bij mijn onvrede heb ik ontdekt.Les 5 uit het werkboek van de Cursus ‘Ik voelnooit onvrede om de reden die ik denk’ is in dit verbandeen intrigerende les. Er staat niet ‘Ik voel af en toeonvrede om de reden die ik denk.’ Er staat ongenuanceerd:NOOIT! Als de onvrede er niet is om de redendie ik denk, wat is dan wel de reden? Denk ik die redenniet, wil ik die niet denken of kan ik die niet denken?Ik heb ontdekt dat mijn eerste gedachten (waar ikiemand anders de schuld geef) inderdaad nooit de redenzijn. De onderliggende gedachten wil ik vaak niet denkenomdat ze pijnlijk genoeg over mijzelf gaan. Ik hebook ontdekt dat daar soms weer gedachten onder liggendie, voordat ze gedacht kunnen worden, eerst opnieuwervaren en beleefd moeten worden. Alsof ze zich voorbijde woorden bevinden en in beelden en emoties zijnverborgen. De Cursus spreekt over deze gedachten, dezewaanzinnige geloofssystemen, als ‘de schaduwfiguren uithet verleden … Ze zijn drager van de pijnplekken in jedenkgeest’ (T13.IV.6).Voordat ik de Cursus leerde kennen,weet ik nu, hield ik de schaduwfiguren op de achtergrondmet een goede fles wijn, een avondje buizenen zelfs saaie kennissen. Maar op een dag was de wijnop, niets op televisie, kennissen niet thuis en wilde ikwat anders.Liefhebben als noodzaakWat wil ik dan werkelijk? De Bijbel is mij in mijn jeugdmet de paplepel ingegoten en de volgende tekst heeftmij altijd bezig gehouden:‘U moet de Heer, uw God,liefhebben met hart en ziel, en in al uw gedachten,’ antwoorddeJezus hem.‘Dit is het grootste en voornaamstegebod. Het tweede gebod is even belangrijk als het eerste:u moet uw naaste liefhebben als uzelf ’ (Matt. 22:37-40).Ik heb mij als jonge jongen altijd afgevraagd hoe datzou zijn: God lief te hebben met mijn hart en mijn zielen in al mijn gedachten. En hoe doe ik dat, hoe kom ikdaar? Later realiseerde ik mij dat dit verlangen heel diepin mij zit en dat dit is wat ik werkelijk wil, waar ik tendiepste naar verlang. Het trof mij later, dat het gebiedende‘u moet’ uit dit gebod overeenkomt met het ‘verplichte’uit de Inleiding van de Cursus. Alsof Jezus zegtdat dit liefhebben een noodzaak is om bij de vrede vanGod uit te komen.En dan komt op een dag de Cursus in mijn leven. Ikherinner mij nog goed de wekelijkse studiegroep bijMarrigje Dijksma, ik had de Engelse versie en zijondersteunde die met haar eigen vertalingen van de lessenin afwachting van de Nederlandse vertaling.Voormij was de Cursus een thuiskomen, ik kon er als analy-tische techneut geen vinger tussen krijgen. Het wasschokkend consistent voor mij en ik hoefde niets tegeloven of aan te nemen. Het was zo logisch als maarkan. Ik deed de lessen, las het tekstboek en het handboekvoor leraren, deelde in studiegroepjes en bezochtworkshops. En na een aantal jaren merkte ik toch datmijn aanpak niet altijd even effectief was. Sommige‘schaduwfiguren uit het verleden’ bleven ongrijpbaar,alsof ze zich voorbij mijn denken bevonden, verborgenachter iets anders. Ik wist niet hoe ik daarbij konkomen.Mijn gevoelige snaarIn die tijd leerden wij Paul en Jane van ClearmindCanada kennen, nu alweer een aantal jaren geleden.Tijdens onze eerste ontmoeting vertelden zij over eenworkshop ontwikkeld op basis van de Cursus (T14), eenervaringsgerichte vergevingsworkshop met de titel ‘DeBevrijding’. Deze vergevingsworkshop gaat over eendonker steegje in mijn denkgeest. Een plek waar deschaduwfiguren uit mijn verleden zich bevinden, waarik niet wil zijn en die toch altijd met mij mee gaat. Alsiemand mijn ‘gevoelige snaar’ raakt, weet ik van binnendat ik in de buurt kom. In mijn leven is dat al velemalen gebeurd, op vele manieren, met verschillendemensen en op verschillende plaatsen.Wat elke keer hetzelfdeis in al deze gebeurtenissen, is mijn weerstand,irritatie, regelrechte boosheid of kortweg: mijn onvrede(die ik niet voel om de reden die ik denk).In deze workshop werd ik uitgenodigd juist deze onvredeals uitgangspunt te nemen. In plaats van mijn donkeresteegje te ontlopen of te negeren, werd ikuitgenodigd te blijven staan en te kijken. Deze keer nietalleen.Wilde ik een stapje dichterbij? Iemand ging metme mee.Wilde ik weg? Ook goed. Niets moet, allesmag. Soms bleef ik één seconde langer in de schaduwendan ik normaal zou hebben gedaan. In die ene secondeheb ik meer geleerd over mijzelf dan ik ooit hebgedaan. De Cursus zegt:‘Onder elke hoeksteen vanangst waarop jij je waanzinnige geloofssystemen hebtopgetrokken, ligt de waarheid verborgen’ (T14.VII.2:7).Wat mij veel heeft gebracht is het lichaamswerk. Hetwordt bij Clearmind gebruikt als middel om het vergevingsproceste ondersteunen. Paul en Jane spreken overeen gereedschapskist met verschillende therapeutischemethodes en technieken, waaronder dans, muziek enbewust verbonden ademhaling. Deze lichaamsgerichteoefeningen waren voor mij zeer behulpzaam omdathiermee mijn mentale neiging de controle te houdenover wat er met mij zou kunnen gebeuren, omzeildwerd. Deze controle over mijn waanzinnige geloofssystemenis precies de reden dat ik er niet bij kon komenen er niets nieuws kon gebeuren. Hoewel mijn geloofssystemenwaanzinnig zijn: ik heb ze zelf gemaakt en zezijn van mij. Ik heb de controle over mijn eigen gekkenhuis.Waanzin,maar wel mijn waanzin.Alsof ik een donkere bril afzetteVan de lichaamsgerichte oefeningen hebben de ‘bewustverbonden ademsessies’ op mij de grootste indrukgemaakt.Wat een beetje extra lucht niet kan doen. Deeerste sessie voelde nog een beetje onwennig, maar detweede sessie op zondagmorgen bracht mij in een toestandwaar ik mij heel klein voelde, koortsig en heel,heel benauwd. En toch was het niet beangstigend, ikobserveerde mijzelf in een doodzieke toestand alsof hetin het hier en nu gebeurde. Na enige tijd herstelde iken terwijl ik nog steeds onder mijn deken lag bij tekomen, herinnerde ik mij dat mijn moeder mij heeftverteld dat ik als baby van drie maanden zeer zwarelongontsteking heb gehad met hoge koorts. Men heefttoen gevreesd voor mijn leven.Wat al uitpuffend op datmoment ook tot mij kwam, was dat ik als baby tweegedachten heb gehad, of eigenlijk twee conclusies hebgetrokken: de wereld is een gevaarlijke plaats (bacteriënbespringen onschuldige baby’s) en ik moet vechten omte overleven (anders ben ik weg). Ik werd mij op datmoment bewust van twee diepe kernovertuigingen. Deovertuigingen die mijn leven tot op dat moment haddeningekleurd en veel van mijn keuzes hebben beïnvloed.Niet direct om vrolijk van te worden.Ik weet nog goed, dat ik met deze beklemmendegewaarwording naar buiten wandelde. In de war en verbaasddat gedachten zoals deze kernovertuigingen achterde zojuist ervaren gebeurtenis verborgen waren. Gevaar!Vechten! Tjonge, tjonge, over schaduwen gesproken. Enik wandelde in de zon over groene velden met oudebomen. En ik dacht wat is het hier prachtig. En iemandzette muziek aan:‘What a wonderful world’ van LouisArmstrong. Hij zong over een andere kijk op de werelddan ik er al die tijd op na had gehouden en het trof mijdiep. En ik dacht, misschien heb ik mij als baby vergisten heb ik de verkeerde conclusies getrokken. En toen,alsof ik een donkere bril afzette, overkwam mij een allesomvattend besef van eenheid en liefde. •18 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...19

LERARENINTERVIEW MET GODELIEVE BOSHet licht zit in jouIn de rubriek Leraren plaatst …van hart tot hart…interviews met spirituele leraren.We openen met een interview met GodelieveBos, ECIW-leraar te Groningen.Annemarie van UnnikDe Kleine Zusters van Jezus‘Toen ik nog studeerde aan de lerarenopleiding, voeldeik dingen aan en zag ik dingen die ik geen plek kongeven. Een Cursus in Wonderen spreekt erover, maar diekende ik toen nog niet. Als oplossing voor wat speeldebesloot ik non te worden, in de veronderstelling dat hetdan wel goed zou komen met me.Voor mijn afstudeerprojectover religie hield ik interviews in allerlei kloosters- en kon er zo gelijk rondkijken. Op een gegevenmoment werd ik echt geraakt door De Kleine Zustersvan Jezus, van Charles de Foucauld. Het was liefde ophet eerste gezicht. Hun richtlijnen komen zeer overeenmet die uit de Cursus, zo weet ik achteraf. Ze gaan overeenheid. Men probeerde ze echt te leven en dat trof mezo! Ze gaan naar prostituees of wie ook, en leven methen. Ook met eskimo’s en indianen. Dat avontuurlijkesprak me ook aan, daar wilde ik bij horen. Bij deze zusterswas ik een paar jaar in opleiding.Tegelijkertijdmaakte ik de lerarenopleiding af. Daarna moest ik eersteen jaar werken van hen, want ik was nog heel jong.Eindelijk was het zover. Ik had aan alle voorwaardenvoldaan en zou die dag gaan praten over mijn intredenin de orde.Alleen liep ik voor het gesprek nog évenover de markt naar een kraam van Amnesty. En daar trofik Dirk, de man met wie ik nu nog samen ben. Later zeihij dat toen hij mijn naam hoorde, hij wist: Dit is ze!Hij vroeg me zitting te nemen in een groep die schrijftaan gevangenen. Later bleek dat hij de groep was.Hahaha. Eigenlijk zaten we geen van beiden te wachtenop een relatie. Hij was net gescheiden en ik stond ophet punt non te worden. Ik ging naar de zusters om tevertellen dat ik verliefd was geworden. Zij zeiden: Dat isook liefde, leef het uit. En kijk wat er overblijft, wat debedoeling is.Toch was het moeilijk, want ik had jarentoegeleefd naar de switch tot kloosterling. In die tijdkon ik geen kerk binnenkomen of ik begon te janken.Ik kende toen nog niet de en/en versie. En het heeldirecte contact met mijn innerlijke stem (op elke vraagkreeg ik antwoord) raakte ik kwijt. Pas jaren later metECIW, is dat weer bij mij teruggekomen.’Als je God niet ervaart zijn er blokkades‘Ontwikkelingswerk doen was een ideaal van mij. Omdie reden gingen Dirk en ik naar de Filippijnen, eenland in burgeroorlog. Nadat we weer terug waren inNederland had ik een heel moeilijke periode. Ik wistniet meer hoe ik alles bij elkaar moest brengen, de dingendie ik wilde doen, mijn werk en de kinderen. Doorwat ik op de Filippijnen had meegemaakt, had ik ookniet meer het gevoel dat er een God was, dat er liefdewas. Ik ben een gevoelig mens en was eigenlijk behoorlijkdepressief.Toen las ik in een plaatselijk krantje dezin:‘Als je God, of de liefde niet ervaart zijn er blokkades.En die kun je opruimen.’Dat trof me als waarheid. Ik ging naar de ECIW-lezingerover van Marrigje Dijksma en dacht: Dit klopt! Ik benmet de Cursus aan de slag en gegaan en voelde meallengs beter - en ben er nooit meer van losgekomen.Maar nog jarenlang had ik steeds dezelfde nachtmerrie,waarin ik sliep en wakker werd van een nare droom.Dan wilde ik het licht aandoen en kon het knopje nietvinden. Op een avond deed ik mijn werkboeklesmeditatiein het donker omdat ik te moe was om het licht aante doen: Er valt niets te vrezen, luidde de les. Ineens werdik verschrikkelijk bang en wilde het licht aan gaandoen. Nu dus letterlijk. Op dat moment hoorde ik heelduidelijk innerlijk een stem die zei: Het licht zit in jou.Daarmee kwam er zo’n rust over me - en ook voorgoedeen eind aan die nachtmerrie. Nadat mijn echtgenootmij zag veranderen is hij ook aan de slag gegaanmet de Cursus. Samen startten we een studiegroep.’Zing je eigen lied‘Door mijn onderwijsbaan raakte ik op een gegevenmoment oververmoeid.Wat me toen een zet in degoede richting gaf, was een sprookje over een zieke keizer.Die hoorde een vogel prachtig zingen.Tijdens hetluisteren voelde hij zich niet langer ziek. De keizerlijkevogelvanger werd ontboden. Hij kreeg de opdracht binnenzeven dagen die vogel bij de keizer te brengen. Zoniet: kop eraf. Met allerlei prachtige vogels kwam hijaan en ze waren het allemaal niet. Zelfs de nachtegaalniet waarmee hij op de zesde dag aankwam. Moedeloospakte de vogelvanger toen zijn fluit en begon te spelen.En de keizer riep:“Dát was het!” De strekking van hetverhaal was voor mij: zing je eigen lied. En ik beslootdingen te gaan doen waar ik blij van word, hierbij zeergesteund door mijn echtgenoot.Van de Cursus word ikblij, van het delen daarvan. Sinds 1993 ben ik daarmeebezig.Twee jaar later begon ik ook een eigen praktijkwaarin ik mensen individueel begeleid.Verder ben ikme gaan verdiepen in vergeving,The Work en ClearMind - en ben gaan samenwerken met andere ECIWleraren.En mijn eigen praktijk en de groepen gingenook lopen. Alleen wilde ik het Cursusaanbod nog meermidden in het leven. Het werd me te veilig allemaal. Bijde zusters destijds sprak het me ook zo aan, ondergewone mensen te zijn. De Cursus is eenvoudig, maarin moeilijke bewoordingen gesteld. Dirk en ik hebbenaltijd de behoefte gevoeld een vertaalslag te maken.Daarom sprak Attitudinal Healing me ook aan.We wildenverschillende ingangen vinden om met mensen hetzelfdete kunnen delen en uiten. Liefde wil zichuitbreiden. Het jasje werd me op een gegeven momentte klein.’Studenten en ECIW‘Dirk en ik hebben van de Hogeschool Groningenruimte gekregen om communicatietrainingen aan tebieden. Het is heel spannend om de Cursus te levenonder studenten. De mensen die wij opleiden wordenadviseurs. Uit onderzoek was gebleken dat de adviseursdie stééds werden teruggevraagd, en dus als besten naarvoren kwamen, één ding gemeen hebben: zij luisterenoordeelloos. Hoe doe je dat, oordeelloos luisteren? Daarkun je de Cursus op loslaten. Onze workshops werkendaar stapsgewijs naartoe.We gebruiken de kapstok vande Cursus om de trucjes van het ego uit te leggen - enhoe je oordelen kunt loslaten. Ik leg de studenten uit,dat als zij zich werkelijk willen verplaatsen in de ander,zij eerst moeten onderkennen dat er oordelen zijn - endat zij zich vervolgens kunnen leegmaken. Oordelenkan functioneel zijn, maar het ego gebruikt het disfunctioneelin de vorm van ontkenning, projectie, zelfbeeldenen speciale relaties. Alleen open communicatiewerkt.Wanneer kan je merken, dat je niet meer openbent naar de ander? Bijvoorbeeld als iets je in iemandirriteert. Je kunt die irritatie opschrijven en ernaar kijkenmet de methode The Work - en dat doen we ook.Vaak krijg ik te horen:“Waarom leerde ik dit niet op dekleuterschool?! En waarom hoorde ik daar niet, dat ophet moment dat ik iets aan de ander geef, ik het aanmezelf geef?” Het idee dat communicatie iets is vanzender en ontvanger, is onzin. Alles wat je zendt krijg jeterug. Ik leg ze dus uit, dat waarneming geen feit ismaar een keuze. Het komt regelmatig voor dat studentenzich daarna bij mij aanmelden voor individuele sessies.Dan bloei ik.’Delen waar je blij van wordt‘Eens in de maand eten we met de NoordelijkeCourseleraren.We hebben het altijd ontzettend leuk.Op een gegeven moment kwam naar boven: wat zouhet heerlijk zijn om op deze manier bij elkaar te wonenen elkaar te inspireren - en daarbij nog meer mensen uitte nodigen. Dat werd steeds sterker gevoeld, totdat wezeiden waarom doen we het niet? We zijn nu zeker eenjaar bezig met de voorbereidingen, waarbij we ons latenons leiden door ons enthousiasme. Het woord enthousiasmekomt van “en Theos” en betekent “in God”. Hetzal een bezinningscentrum zijn met als basis Een Cursusin Wonderen. Een woon-werkgemeenschap waar mensenelkaar kunnen ontmoeten, elkaar kunnen inspireren,van elkaar leren, en waar een leuk cursus- en coachingsaanbodis. Een onthaastingsplek ook, voor kortere oflangere tijd.Verder had ik het idee, dat als wij samengaan mediteren, de Cursus ook gezongen mag worden.Het woordje “muziek” kwam steeds voorbij, plus hetgezicht van iemand die ook ECIW doet. Na mijn vraaghierover aan hem is inmiddels de essentie van de meestewerkboeklessen op muziek gezet, als een soort mantraen bedoeld als ondersteuning om de lessen teonthouden. Ooit is hij begonnen met mijn liefste les,les 264:“Ik ben omringd door de Liefde van God”. Ditbidden we ook met de kinderen aan tafel. Het is eengebed waarmee ik opsta en waarmee ik begraven wilworden.“Vader, U staat voor en achter mij,naast mij, op de plaats waar ik mezelf zie,en overal waar ik ga.U bent in alles waarnaar ik kijk,in de geluiden die ik hoor,en in iedere hand die zich naarde mijne uitstrekt. (…)”’ •20 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart... 21

DE PRINCIPES OEFENENHet NU in alle volheid ervarenIn deze rubriek nodigt ElsThissen ons uit om ons samenmet haar wat meer in deprincipes van Attitudinal Healingte verdiepen. Bij ieder principedat zij bespreekt, geeft zij ookeen oefening.Principe 4We kunnen het verleden en de toekomst loslatenEen van de beste dingen aan het verleden is, dat hetvoorbij is. Dat geldt zeker voor de dingen die ik als nietprettig heb ervaren. En toch heb ik een buitengewonevasthoudendheid als het gaat om dingen die in het verledenzijn gebeurd en waarvan ik denk dat het niet hadmogen gebeuren. Dingen die ik als onrecht heb ervarenof waaraan ik pijn heb beleefd. Ik vertel het verhaal telkensweer en hoop - in al mijn verwarring - dat demensen die naar mijn verhaal luisteren me gelijk gevenin de beschuldigingen die ik uit aan het adres van anderen.Ik wil in die staat erkenning voor mijn gevoel hetslecht getroffen te hebben in bepaalde situaties.Wat ik me op zo’n moment niet realiseer is, dat telkenswanneer ik dit verhaal vertel en het herhaal vanuit dezegekrenkte positie, ik de daarbij behorende gevoelensoproep. In feite vergeet ik op dat moment de aanwezigheidvan het NU te ondergaan. Het NU is namelijkNU en niet één dag geleden of vooruit. Het NU isNU. En het NU is vrij van alles uit het verleden.Omdat ik in zo’n geval aan het NU, waarin niets aan dehand is, voorbijga, projecteer ik mijn pijnlijke verhalenuit het verleden in de toekomst.Waar moet ik ze anderslaten? Op het NU passen ze niet, dus projecteer ik zevooruit. Dat betekent dat ik mijn toekomst inkleur metmijn verhalen uit het verleden, waardoor ik denk precieste weten hoe mijn toekomst er uitziet. Een deprimerendebezigheid als mijn verhalen uit het verleden voornamelijkgebaseerd zijn op gevoelens van pijn,slachtofferschap en onheuse bejegening. Het is dan ookniet verwonderlijk dat ik me, als ik dat doe, uitgeput,uitgeblust en moedeloos voel.De uitnodiging is om enerzijds te zien dat het verledenvoorbij is en de toekomst nog moet komen, en anderzijdste beseffen dat wat op lichamelijk, materieel ofander gebied is gebeurd, niet mijn waarde bepaalt ofdoorslaggevend is in hoe mijn verdere leven eruit zalzien. Het zou zo kunnen zijn, dat opeens het besefdoordringt dat er van het verleden niets anders overblijftdan de zegeningen en het geluk dat overal, en ook hierin,te ontdekken valt.Elke keer dat ik bereid ben mijn idee, over hoe mijnverleden had moeten zijn, in twijfel te trekken, geef ikmezelf de mogelijkheid op een beter heden en op eenbetere toekomst. Zonder idee over hoe mijn verledenhad moeten zijn, heb ik geen idee over mijn heden enmijn toekomst. Het staat me dan vrij telkens weer vanuitvrijheid, zonder vooropgezet idee, te kijken wat ikNU wil voor mezelf. Sterker nog, het NU in alle volheidte ervaren.OefeningKijk welk ideeën jij hebt over je verleden. Dat kan zelfsgaan over gisteren.Schrijf ze op. Bijvoorbeeld:‘Mijn vader had me nietmogen slaan’.Schrijf daarna de antwoorden op de volgende vragen op:• Hoe leef ik als ik denk dat mijn verleden anders hadmoeten zijn?(Voorbeeld: Hoe leef ik als ik denk dat mijn vader mijniet had mogen slaan?)• En wat was de realiteit? Hoe zag mijn verleden eruit?Wat gebeurde er?• Wil ik vasthouden aan het verhaal dat mijn verledenanders had moeten zijn, terwijl ik weet dat ik mijnverleden niet kan veranderen?• Hoe zou mijn leven er NU uitzien als ik geenverhalen over het verleden zou hebben? Als ik ‘Ja’ zouzeggen tegen dat wat er NU is?Els ThissenPraat alléén over liefdeAH-groepen werken volgens een vaste structuur.Toch is iedere groep anders, want de deelnemerszijn anders en ook de facilitators. In de rubriekFacilitators stellen zich voor brengt …van hart tothart… verschillende facilitators voor het voetlicht.Spot aan! Deze keer gericht op:Eveline TeunissenFacilitator sinds: 2005Open AH-groep eens in de 14 dagenPlaats: LeusdenKosten: vrijwillige bijdrage‘In het academisch psychiatrisch ziekenhuis waar ikwerkte, werd ik een vreemde eend in de bijt. Er mochtniet over spiritualiteit gesproken worden. Écht niet. Datbeklemde me en ik liep erop vast. Door reorganisatieging het er steeds meer de biologische kant op. Pillenen medicijnen - en dat was het. Daar kan ik me in vinden,maar niet zonder dat andere stuk eraan toe te voegen.Ik ben weggegaan en in de antroposofischepsychiatrie gaan werken. In die instelling is zingevingaan de orde van de dag. Dat brengt weer andere problemenmet zich mee, maar hier kan ik in mijn werk uitdragenwat ik doe.In mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige liep ik aljaren op tegen het idee van hulpverlener zijn. Het veronderstelt,dat je het in die positie beter weet dan depatiënt. Dat ervaar ik als een ongemakkelijk spanningsveld.Door mijn opleiding weet ik ook een aantal dingenbeter, maar ergens werkte het niet en had ik zomijn vraagtekens. Ik zocht naar andere mogelijkheden.Toen Een Cursus in Wonderen in mijn leven kwam,kreeg ik de bevestiging dat er een andere manier is ommet de dingen om te gaan. Maar hoe dat nu toe te passenin mijn werk? Toen stuitte ik op een AttitudinalHealing facilitatortraining. Bij de informatie daaroverstond:‘Voor wie met groepen werkt’. Nu deed ik datveel en dacht: ik ga daar even een nieuwe techniekleren en daarna het ziekenhuis vernieuwen en mijn collega’sverbeteren. Hahaha. Dit is iets gechargeerd, maarhet kwam er wel op neer. Man, wat heb ik een klappengekregen in dat weekend. Zo wérkt het natuurlijk niet!Ik kon gelijk al mijn technieken overboord gooien. Nuhad ik geen idee van wat AH was, maar het was dus nieteen nieuwe techniek leren en je afdeling verbeteren.Intussen vond ik het zó geweldig om te leren op tehouden het te weten voor de ander, en in plaats daarvangewoon te kijken en te vragen wat de ander wil. Envooral niets te doen en de ander niet te willen verbeteren.Zelfs niet mijn collega’s. Dát was moeilijk! Mijnpatiënten kon ik nog wel een beetje met rust laten,maar mijn collega’s! Wat ik leerde op de training was zogeweldig, maar tegelijkertijd zo schokkend, omdat hetging over afleren in plaats van leren.Verder leerde ik erte buigen voor alles.Wat mij werd aangereikt kwamecht binnen. Ik snapte het en wilde het ook. Maar hoeging ik het allemaal in godsnaam doen?’Binnen een half jaar was alles anders‘Vanaf die tijd nam ik elke dag één AH-principe meenaar mijn werk. En voordat ik de afdeling binnenging,boog ik. Letterlijk. En innerlijk, voor de medewerkers.Verder leunde ik achterover en hield vooral mijn mond.Bij collega’s stelde ik mij ten doel: praat alléén over liefde.Ik begon steeds minder woorden te gebruiken - enals die er toch kwamen was het anders. Ik had niet meeroveral commentaar op.Terwijl het voor mij juist gebruikelijkwas overduidelijk te laten weten wat ik ergens vanvond. Nu werd ik milder. Mijn collega’s gingen het voelen- en mijn patiëntcontacten werden héérlijk. Kwamer iemand om te praten dan zei ik simpelweg:“Vertelmaar …” Ik hoefde niet het woord te voeren, niet teweten, maar alleen te luisteren. En als ik in het contactmet collega’s terugschoot in mijn oude patroon, kwamal gauw de herinnering naar boven:“Als je al iets wiltzeggen, praat dan alleen over liefde”. En dan zei ik niets.Of iets aardigs. Binnen een half jaar was alles anders,mijn werk, collega’s, en ikzelf. Deze manier van levenbeviel enorm en het begon me te dagen dat ik het zoukunnen verbreiden en in dat kader misschien thuis eenAH-groep zou kunnen beginnen. Niet vanuit mijngedrevenheid van weleer, maar vanuit: dit zou ik metanderen willen delen. Patiënten en collega’s gingen ookvragen: hoe doe je dat? Er werden dingen gezegd als:“Ik vind het zo heerlijk om met jou samen te werken,dan draaien we zulke andere diensten. Je hebt zo’nandere kijk op zaken, waar haal je dat vandaan?” Datvond ik een kroon op mijn werk. Ik hoefde dus niet deinstelling te veranderen, ik kan Attitudinal Healing levenen dat is genoeg. Het gaat er dus helemaal niet om watmijn omgeving doet. Het gaat erom wat ik doe!’F ACILITATORS STELLEN ZICH VOOR22 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...23

BOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKEAttitudinal Healing is een ervaring‘Zo durfde ik dus te gaan denken aan een eigen AHgroep.En gelijk kwam mijn perfectionisme om de hoekkijken en de vraag of ik het wel zou kunnen. Om diereden besloot ik om weer een facilitatorweekend te gaandoen. En daar ontmoette ik Guus, met wie het enormklikte. Samen zijn we een groep gestart. Ik heb gewooniedereen in mijn omgeving gezegd dat wij dit gingendoen, zonder iemand over te halen, waar ik wel aanlegvoor heb. De mensen kwamen gewoon. Geweldig!Uitdagend was het dat buurvrouwen kwamen, want ikken de conflicten tussen hen.Van elkaar wisten ze niet datzij zich opgegeven hadden. In situaties rondom hen waarvanik kromme tenen kreeg, kon Guus daar vrij opinspringen. En het is absoluut helend geweest voor sfeerin de buurt en de contacten onderling.Wij wilden echt een AH-groep. Dus een groep die luistert,die niet inbreekt op elkaars verhalen en geen vragenstelt. Ga er maar aanstaan! Ik was zo blij met Guus. Diezei als het gebeurde gewoon:“Ho, stop! Laten we nugaan bekijken wat er gebeurt”. Dan kon ik op een anderstukje weer iets bijdragen. Op een gegeven momentkreeg Guus het zo druk op zijn werk, dat hij ervoor kooste stoppen. Dat vond ik schokkend, die overgang naaralléén faciliteren.Aan de andere kant, hoezo alleen? Wegaan als groep verder.Als facilitator ben ik uitnodigend, gastvrij en nogalexpressief. Ik kan wat bij mij speelt niet niet laten zien.Dat benoem ik en dan kan ik het naast me neerleggen engoed zien wat de groep nodig heeft. Ik zet een krachtneer, die maakt dat men zich veilig kan voelen. Ik weetwat ik doe en ben niet bang. Binnen de duidelijke structuurvan de avond is er een afbakening waarbinnen allesmag gebeuren. Zo ontstond er een keer een heftig conflict,waarbij de emoties hoog opliepen. Ik dacht: diemensen lopen straks weg en komen nooit meer terug. Endat zou ik naar vinden. Er was ook nog maar weinig tijdom het voor het eind van de avond nog goed te krijgen.Ik bleef rustig - en ieder mocht z’n ding zeggen. Binnende tijd voegde het zich allemaal weer. Iedereen ging prettignaar huis. Dat vind ik een kunst en dat kan ik dus, hetzo neerzetten zonder iets te bagatelliseren of sussen.In het begin dacht ik als er maar een klein groepjekwam, komen we de avond wel door? En was er eengrote groep dan was ik bang dat niet iedereen aan bodkwam. Maar dan hoor je dat mensen juist in de kleinegroep dingen durven zeggen - en in de grote groep hetprettig vinden achterover te kunnen leunen. Gaandewegleer ik dat het allemaal niets uitmaakt.Je hoort deelnemers vertellen dat ze veranderen en datde omgeving anders op ze reageert. Dat zij zich lekkerdervoelen. Je ziet het ook gebeuren en dat is zo prachtig.Collega’s van een groepslid schreven een gedichtvoor haar, waarin zij zich afvroegen: wat is er gebeurd?Paula is onze Paula niet meer. Ze is milder, vrolijker enkleedt zich anders. Ze is een andere vrouw aan het worden.Terwijlze daarvoor toch wat stug en afstandelijkwas.Mochten facilitators twijfelen om een groep te beginnendan zou ik zeggen: dóe het. Attitudinal Healing iseen ervaring. En je trekt mensen aan die bij je passen.Dus je kunt helemaal doen wat je wilt. Als ze het nietleuk vinden, gaan ze ergens anders heen en als ze jouwstijl leuk vinden, blijven ze. Dus het is altijd goed.’Annemarie van Unnikgedachtegang. Mijn veronderstellingwas - en is nog steeds - dat eengedachte altijd voorafgaat aan eenemotie.Maar goed, het boek blijft interessanten gaat verder met‘Tegenwoordigheid’. Met groteregelmaat komt dit aan de orde enhet laat zich beschrijven als ‘bewustzijndat zich bewust wordt vanzichzelf’. Anders gezegd, met volleaandacht in het hier en nu leven.Het leuke is dat Tolle niet alleenvanuit zijn eigen referentiekaderblijft spreken, maar ook praktischeoefeningen geeft voor hoe je‘Tegenwoordigheid’ kunt oefenen.Bijvoorbeeld ‘Tegenwoordig zijn’door innerlijk ‘ja’ te zeggen tegendat wat is (waar heb ik dat weermeer gehoord?). Ik zie met regelmaatparallellen tussen de filosofievan Tolle, Byron Katie en EenCursus in Wonderen.‘Tegenwoordigheid’ is volgens mijde rode draad in het boek. Hetkomt erop neer dat je, wat je ookdoet, dit bewust kunt doen. Doortegenwoordig te zijn stem je af metdat wat is. En dat kan alleen in hetnu (Een Cursus in Wonderen zouzeggen:‘het Heilig ogenblik oefenen’).Interessant is Tolles gedachtedat wat je ook doet, door‘Tegenwoordig te zijn’ dit het ‘primairedoel’ wordt. Hij noemt hetdoel van de handeling of het bereikenvan de bestemming (het eindresultaat)het ‘secundaire doel’. Alleswat je met aandacht doet, doorwaakzaam te zijn of zoals hij zegt‘door Tegenwoordig te zijn’ stemt jeaf op het grote geheel, de eenheid,God of het universum. Door hierincontinu te oefenen worden dagelijkse,gewone activiteiten doordrenktmet een kracht die groter isdan wat je voor mogelijk houdt.‘Ademen’ blijkt hierbij het sleutelwoordte zijn. Door jezelf toe testaan je gedurende de dag bewust teworden van je ademhaling, ben je‘Tegenwoordig’ in het nu. Immers, jekunt niet denken en je tevensbewust zijn van je adem (probeermaar uit). Of je denkt, of je volgtaandachtig je adem. Belangrijker nogdan deze bewuste aandacht is dat ‘ditaandachtig volgen van de adem’ metregelmaat door de dag heen moetplaatsvinden. Je denken wordt dandoorbroken met pauzes. Hierdoorwordt je weer aangesloten op de enewerkelijke universele kracht: God,Liefde, het universum, enz.Naast het geven van dit soort praktischeoefeningen put Tolle frequentuit de ervaringen die hij heeftopgedaan met het begeleiden vanmensen. Naar mijn idee is de mooisteervaring die, wanneer hij alsjonge student in de trein zit engeconfronteerd wordt met eenvrouw die naar de omstanders toenogal ‘gek’ overkomt. Het wordtvoor hem nog ‘gekker’ wanneerblijkt dat deze vrouw en hij samenop weg zijn naar dezelfde universiteit.En daar aangekomen realiseerthij zich op het toilet, dat hij en dezevrouw wel erg veel op elkaar lijken!Zij uit haar gedachtegangen primairen hij merkt dezelfde gedachten inzichzelf op.Tolle ziet dat er in feitegeen verschil is tussen het uitsprekenvan deze gedachten of ze alleenmaar denken. Als zij gek is, is dehele mensheid dat... en ik ook!Peter WinteraekenEckhart Tolle. Een nieuwe aarde; déuitdaging van deze tijd. Ankh-Hermes, Deventer 2005. 236 blz.,€19.90BOEKBESPREKING‘Ontwaken tot je ware Zijn’Eckhart Tolles laatste boek, Een nieuweaarde, gaat volgens mij over hettransformatieproces, het ontwakenvan de mensheid, als opmaat naareen nieuwe wereld. Het gaat overhet loslaten van alle identificatiesvan het ego en vooral van de hardnekkigeidentificaties die het egoheeft met ‘vorm’, en dat zijn ernogal wat. Mooi om te zien is de‘nieuwe aarde’ zoals die staat afgebeeldop de omslag van het boek.Als je goed kijkt, zie je dat dezenieuwe aarde transparant is, bijnadoorzichtig. Dit staat symbool voorhet doorzien van de illusie ‘vorm’en het bewust zijn dat vorm alleenkan bestaan bij de gratie van ‘nonvorm’.Je kunt de aarde, de zon ende sterren vanuit de ruimte alleenzien doordat zij prachtig afsteken bijhet niet stoffelijke, het immenseuniversum.Wat als het ware de achtergrondvormt voor het schitterendefirmament.Nadat de identificaties van het egozijn doorzien, en gekarakteriseerdworden als niet onderzochtegedachtegangen (waar heb ik datmeer gehoord), gaat Tolle verdermet het transformatieproces. Hijdoet dat door in te gaan op het ‘hetindividuele en collectieve pijnlichaam’in jezelf en in de ander.Naar mijn idee zijn dit de minstheldere hoofdstukken van het boek.Vooral omdat hij hier spreekt over‘emoties die gedachten kunnenbeïnvloeden’. Nadat het boek zohelder is begonnen (althans voormij) met heel herkenbare thema’s,struikel ik hier bijna over dezeDe kracht van zelfspraakToen ik het boek Terug naar jezelfvan Karen Sullivan in handen kreeg,moest ik echt mijn best doen omdoor de vormgeving heen te kijken.Elke pagina op zich is een foto.Daaroverheen en doorheen is detekst van het boek gedrukt.Sommige foto’s zijn markant op depagina aanwezig in beeld en kleur,wat met zekere regelmaat het lezenvan de tekst bemoeilijkt. Kortom,qua verschijning een glossy boek opdik glanzend papier, met een uitzonderlijkformaat (het gaat in derichting van vierkant) en een aparteopmaak.Ik was benieuwd naar de inhoudvan het boek, die me naarmate ikverder las, steeds meer ging boeien.Niet in de laatste plaats omdat eraardige ‘weetjes’ in genoemd wordenbijvoorbeeld uit NLP (NeuroLinguïstisch Programmeren). Hetboek is ook een soort werkboek. Erworden (veel) concrete vragengesteld en je wordt uitgenodigddingen op te schrijven, vragenlijstjesin te vullen en dat na verloop vantijd nogmaals te doen. Ook wordter aandacht aan lichaamstaal gegevenen is er een lijst opgenomenmet de betekenis van bepaaldefysieke houdingen of gebaren.Voorde liefhebbers: er staat ook een lijstjein met mannelijke en vrouwelijkeversiergebaren.In het boek worden veel dingengenoemd die op de een of anderemanier horen bij verschillende spirituelewegen. Een Cursus inWonderen noemt op haar weg vaakGod en de Heilige Geest. Die wordenin dit boek niet genoemd.Welheeft het bewust denken en ontwikkelenvan creativiteit een plaats.De kracht van wat we denken metzijn gevolgen (projectie) wordt uitvoeriguit de doeken gedaan in hetBOEKBESPREKING24 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...25

OEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SFILMSBOEKENCD’SBOEKBESPREKINGhoofdstuk Je intelligente zelf. Daarwordt overigens ook verwezen naarde Engelstalige websitewww.enchantedmind.com met puzzelsvoor het trainen van de linkeren/ofde rechterhersenhelft om decreativiteit in het vinden van oplossingenin z’n geheel te vergroten. Ditdoor de aanwezige en niet gebruiktehersencellen te benutten. Daar ligteen groot potentieel, zo wordt onsbeloofd.Wat ik erg aardig vond is dat wat inveel richtingen affirmaties heten,hier als zelfspraak benoemd wordt. Iklas ooit het woord selftalk in een artikelen had er tot nu, geen goedevertaling voor gevonden. Dat is metdit nieuwe woord wat mij betreftopgelost.Nadat ik Geweldloze communicatievan Marshall B. Rosenberg heb uitgelezen,vermoed ik dat de schrijverde Cursus heeft gelezen. In hetboek staan namelijk ook oordelen,waarneming, relaties en alles watdaarbij speelt, centraal. Ik raakte erggeïnspireerd door het inhoudelijkepotentieel van het boek.Mijn eerder genoemde vermoedenblijkt niet te kloppen; de schrijverheeft de Cursus niet gelezen.Welheeft hij een opleiding tot klinischpsycholoog gevolgd. En aangezienhij de mooie kant van het menszijndaarin miste, heeft hij zich verdieptin de overeenkomsten en verschillentussen religies. Dat verklaart mijmijn vermoeden! Als kind groeidehij op in een van de criminelebuurten van Detroit en hij steldeEen citaat:‘In 1991 deden sportpsychologenLydia Levleva en TerryOrlick onderzoek naar hoe zelfspraakhet genezingsproces vansportblessures beïnvloedde. Ze ontdektendat de mensen die positievezelfspraak toepasten veel snellergenazen dan mensen die negatief enonverzoenlijk waren. Positieve zelfspraakverklaringenzijn onder andere:“Ikkan het”, en “Ik kan snellerdan normaal herstellen”, terwijl bijnegatieve zelfspraak opmerkingenklinken als “Het duurt eeuwen ombeter te worden”. Onderzoek wijstuit dat er zeker een verband is tussennegatieve zelfspraak en depressie,angst en psychosomatische symptomen.Daartegenover staat dat mensendie positieve cognitieve verwerkingsmechanismengebruiken minderdepressies en angsten hebben.’Een afsluitende opmerking bij ditboek.Vergeet niet dat er dingen zijndie eenvoudigweg gebeuren. Dieniet maakbaar zijn in de zin, dat ikmijn zin krijg. De zon schijnt wanneerde zon dat wil en vraagt mijgeen toestemming om dat wel ofniet te doen. Met dat in het achterhoofd,is dit een leuk, speels eninformatief boek om te lezen.Geweldloze communicatieEls ThissenKaren Sullivan. Terug naar jezelf;hoe goed ken je jezelf? De Kern/DeFontein, Baarn 2004. 192 blz.,€19,95zich daarover een aantal vragen.Deze levensaspecten, gecombineerdmet het bestuderen van bepaaldeonderzoeken en communicatiepatronenvan meedogende mensen,brachten hem 30 jaar geleden totbewustwording van het model voorgeweldloze communicatie (G.C.),waar dit boek de bewustwording enmotivatie toe levert. De Nederlandseeditie van het boek G.C is nu 7 jaaroud en er bestaat al een trainingscentrumen een website.Geweldloze communicatie is een eenvoudigen helder geschreven boekover taal, communicatie en bewustmenszijn. Er wordt veel spreektaalgebruikt en soms moet ik de zindaarom herlezen om hem te begrijpen.Die spreektaal maakt hetmeteen tot een ‘praktijkboek’. Erstaan consequent voorbeelden in,waar ik mijn onderscheidingsvermogenaan kan toetsen: hoe er veelalgecommuniceerd wordt(gewelddadig en oordelend, denkook aan ECIW-les 347: oordelen iseen wapen) en van hoe het zoukunnen (geweldloos en met mededogenvoor jezelf en de ander).Om geweldloos te kunnen communicerendien ik allereerst verantwoordelijkheidte nemen voor mijngevoelens (p.33). Het (r)evolutionairevan het model voor geweldlozecommunicatie is dat ik me ga lerenfocussen op (stap 3) behoeften herkennenen die benoemen, aansluitendop (stap 1) wat ik concreetwaarneem en (stap 2) voel. Op diemanier spreek ik met mededogen,de taal van het hart. Dat verbindendeaspect ervan is wat mij het meesteraakt (ik merk dat ik daar hetmeeste in lijk te kunnen genezen).‘Nauwkeurige verzoeken doen’ (stap4) sluit het model af. Dan krijg ikbijvoorbeeld de volgende reeks zinnen:Ik ben doodmoe van de heledag in de tuin werken. Ik heb rusten ontspanning nodig en dat kan alsik nu ga zitten en niks meer doe.Wil jij vandaag koken?Het boek is in twee delen opgebouwd.Het eerste deel bevat devier aspecten van het model voorgeweldloze communicatie. enonderscheidt tevens verdere aspecten.Het tweede deel bevat oefeningenen woordenlijsten om jebewustzijn over gevoelens enbehoeften te vergroten via je woor-denschat, en ik merk dat het voormij zo werkt.De kernzin van het boek staat voormij op p.83:‘Het vergt intensiefoefenen om elke keer opnieuw dezin ‘ik ben boos omdat zij…’ bewustte veranderen in ‘ik ben boos omdatik behoefte heb aan…’. Het boekG.C. helpt mij in grote mate omcompassievol te gaan communiceren,een weg die ik met ECIW enAH al was ingeslagen; me te verbindenmet mezelf en de ander, vertrouwendop Leiding in hetcommunicatieproces. G.C. is ‘deWieg me zachtjes is de autobiografievan Judith Kelly, die in de jaren vijftigals klein kind in een weeshuis belandtdat gerund wordt door katholiekenonnen. Het is een portret, van eenklein meisje dat verlangt naar de liefdevan haar moeder en in het weeshuisis gekomen omdat de moedervingerwijzingen-vormgegeven’, dieik Byron Katie heb horen doen inhaar sessies. Ze zegt dan ‘did youask?/do you expect them to be psychicto know what you need? (‘hebje gevraagd?/verwacht je dat ze helderziendzijn en weten wat je nodighebt of wilt?).Ik denk dat het boek de komende10 jaar steeds vaker terug zal komenvanwege zijn samenbindende effect.Het is al bekend bij de V.N. enwordt uiteenlopend toegepast, vanopvoeding tot bedrijfsleven, in intiemerelaties en tussen landen; kortomWat wil Kelly communiceren?‘geen tijd voor haar heeft’. In hetweeshuis heerst een vreselijk regime.Slecht eten, slaag, werken, machtsmisbruiken vernedering zijn aan deorde van de dag.De hoofdstukken over Kelly’s jeugdworden afgewisseld met haar ervaringenin de kibboets waar ze alsjongvolwassene heen gaat. In haarbegintijd in de kibboets voelt zezich niet op haar gemak en weet zezich geen houding te geven. Danontmoet ze een oudere vrouw diein een concentratiekamp heeftgezeten. Deze vrouw helpt haar hetverleden van het weeshuis te verwerken.Dat is althans wat de synopsisvan het boek erover zegt, maarik lees het er niet in.Terwijl ik het boek las, vroeg ik meregelmatig af wat de bedoelingtussen mensen die genoeg hebbenvan de oude doodlopende weg.Maurice HardyMarshall B.Rosenberg. GeweldlozeCommunicatie, ontwapenend en doeltreffend.Lemniscaat. Rotterdam,1998. 155 blz., €17,95Meer weten? www.geweldlozecommunicatie.nlen deAmerikaanse site met artikelen:www.cnvc.orgervan is. Is het alleen een verhaalover een vreselijke jeugd bij nonnen- die overigens naar mijn ideeecht in de war waren - of komt ernog een verlichtende ervaring achteraan?Ik blijf een onaf gevoelhouden en mijn vraag is:Wat wilKelly communiceren?Als ze ons haar verwerkingsproceswil laten zien dan heb ik het nietbegrepen.Als ze ons wil vertellen hoe heteraan toe ging in dat katholiekeweeshuis, dan is ze meer dangeslaagd. In die zin is het boekadembenemend!Anja van AarleJudith Kelly. Wieg me zachtjes.De Kern, Baarn, 2005. 272 blz.,€17,50ABONNEMENT!Gun uzelf een abonnementop jaargang 2006, door overmaking van:• Nederland: €15 of meer op postgiro 8905507• België: €21 of meer op rek.nr. 088-2190186-18, Dexia Bank Maasmechelen• Overige landen: €21 of meer op postgiro 8905507t.n.v. Stichting Centrum voor Attitudinal Healing te Moorveld onder vermelding van: Abonnement 2006.Als u een abonnement neemt worden de reeds verschenen nummers van de lopende jaargang nagezonden.Een abonnement start in januari en loopt tot wederopzegging.Gun uw liefste engel een abonnement!Een abonnement cadeau geven kan door overmaking van het abonnementsgeld en het sturen van een kaartjemet uw naam en adres en naam en adres van degene voor wie het abonnement bestemd is.BOEKBESPREKING26 ...van hart tot hart... nr. 3 - augustus 2006 nr. 3 - augustus 2006...van hart tot hart...27

WWW.AHNL.ORG