Congresbundel definitief zonder dln lijst

Samen om het kind in de wijk:
van elkaar leren om verder te komen
Betere zorg en dichtbij huis. Dat is misschien wel de
belangrijkste gedachte achter de nieuwe Jeugdwet en
de decentralisatie van jeugdhulp naar gemeenten
begin dit jaar. Een transitie die veel gemeenten en
instellingen met veel energie hebben aangegrepen om
vernieuwingen in gang te zetten met als doel een
(kosten)effectiever jeugdstelsel dichterbij te brengen.
Een stelsel waar iedereen beter van wordt.
Veel gemeenten vinden dat dit dichtbij de burger
moet gebeuren, in de wijk of de buurt. Overal in het
land zijn wijk- en buurtteams ontstaan die qua
samenstelling en doel lokaal zijn ingekleurd en daardoor
sterk van elkaar kunnen verschillen. De gemeenschappelijke
ambitie is: hulp die beter aansluit bij wat
gezinnen nodig hebben; integraal, nabij en laagdrempelig.
Hulp die de mogelijkheden en wensen van de
kinderen, jongeren en ouders als vertrekpunt neemt.
Nu bijna een jaar later maken we tijdens de werkconferentie Samen om het kind in de wijk een eerste
balans op. Lukt het om het gezin en de kinderen weer centraal te zetten? Lukt het om huishoudens met
kinderen dichtbij huis optimale en integrale ondersteuning te bieden? Hoe zorgen we ervoor dat de
beschikbare expertise over opvoeden en opgroeien een structurele plek krijgt binnen de integrale aanpak
in de wijk? Lukt het om de ervaringen van gezinnen en kinderen een plek te geven in de aanpak en
sturing? Hoe vertalen gemeenten dat in hun beleid en hoe geven ze daar sturing aan? Op welke manier
brengen professionals dat vervolgens in de praktijk? En, welke lessen kunnen we daar dan weer van leren?
Op de werkconferentie van vandaag vormt de Utrechtse aanpak een belangrijke inspiratiebron. Daar
begon de vernieuwing in de zorg voor jeugd met de ontwikkeling van de eerste buurtteams al in 2012.
Inmiddels is deze vernieuwing uitgegroeid tot een lokaal stelsel waarbij Utrechters langs drie sporen
ondersteuning op maat krijgen. Zo dicht mogelijk bij het gewone leven: informeel als dat kan,
professioneel waar nodig. Het buurtteam is daarbij niet alleen de spil in de jeugdzorg maar ook de
aanjager van een stelsel dat zich blijft vernieuwen op grond van nieuwe inzichten en ervaringen.
Het Utrechtse model is in de praktijk ontstaan, door te leren van ervaringen en van elkaar. Tijdens de
werkconferentie laten we ons daardoor inspireren maar we beperken ons niet tot de Utrechtse ervaringen.
Op ontwikkelpleinen, bij ronde tafels en in masterclasses passeren ook andere voorbeelden de revue. We
hopen zo bij te dragen aan een leerproces dat ons weer een stap dichterbij dat betere stelsel brengt. Zodat
we er daadwerkelijk voor zorgen dat kinderen gezond en veilig kunnen opgroeien en bij problemen de hulp
en ondersteuning krijgen die ze in staat stelt zo goed mogelijk hun ‘gewone’ leven voort te zetten.
We wensen jullie een inspirerende dag!
Victor Everhardt
Wethouder Jeugd & Jeugdzorg,
Volksgezondheid en Werk & Inkomen
Kees Bakker
Raad van Bestuur
Nederlands Jeugdinstituut