Erfgooierskwestie

8
aileen die ingezetenen als gebruiksgerechtigd werden aangemerkt,
die in de mannelijke linie afstaJmden van erfgooiers.
Zoodoende is het totaal getal algemeen erkende
erfgooiers, als gezegd, een twaalfhonderdtal, dus een zeer
kleine percentage van de GoJische bevolking.
Die redenreering van de gemeente Hilversum client dan
ook slechts om zichzelf in de plaats te steUen van de
erfgooiers; de gemeenten oordeelden ten allen tijkie, dat zij
voor de erfgooiers beheerden; aileen Hilversum is nu tot
de OIIltdekking gekornen (men vindt haar uitgewerkt in het
geschrift van Mr. F. A. Moister, De eigendom der gemeene
heiden en weiden van Gooiland, A'dam 1888) van deze wiskunstige
vergelijking: erfgooiers = alle ingezetenen der gemeente
= de gemeente Z!elve; waaruit Hilversum dan
afleidt, dat zij inderdaad altijd voor zichzelf heeft beheerd,
dat zij zelf, samen met de ;mdere gemeenten, den eigendorn
heeft, dat de z.g. erfgooiers op1 die gronden geen
meerdere rechten hebben dan de andere ingezetenen der
gemeenbe, en dat de gemeentebesturen in deze alles te
zeggen hebben.
Het was 4us waarlijk meer dan tijd dat de erfgooiers
zelf het beheer over hunne gronden ter hand namen.
Het beheer.
Het staat vast, en wordt ook door de erfg.ooiers geenszins
betwist, dat toezicht over de gemeene gronden sedert een
niet met juistheLd bekend tijdperk is gevoerd door de ,Vergadering
van Stad en Lande", waarvan 'de !eden werden
aangewezen, niet door de erfgooiers zelven, maar door de
besturen der Gooische gemeenten. Toch zijn de erfgooiers
er toe overgegaan in 1903 hun eigen bestuur uit hun
midden te kiezen, en hebben zii aan het oude bestuur de
gehoorzaamheid bij exploit opgezegd, zooals zijl overigen:s
reeds in 1900 in hunne algemeene v,ergadering in de
Groote Kerk te N aarden hadden gedaa:n.
De diepere beweegreden daarvan was, als gezegd, dat
het bestaande bestuur de duidelijike blijiken begon te geven
van meer voor zichzelv,en, d. i. voor degenen die het benoemden,
namelijk de gemeentebesturen, op te treden dan
voor de erfgooiers. Dat de g•emeene gronden Ianger doo·r
afgevaardigden van de gemeentebesturen Werden bestuurd
was dan ook langzamerhand een onmogelijke toestand ge-