CUNINA COURANT_JUNI_2015[WEB]

PB- PP B-03110
BELGIE(N) - BELGIQUE
CUNINA COURANT - nr 27
Editie juni 2015
Halfjaarlijks magazine
NEPAL
Werkbezoek mondt uit in noodhulp bieden
Pagina 7
HAITI
3 nieuwe lagere scholen ingehuldigd
Pagina 12

Voorwoord
Solidariteit - innige verbondenheid
Beste Cuninasympathisanten
Meer dan ooit heb ik de afgelopen weken solidariteit mogen ervaren. Van
overal kwamen donaties en ondernamen jullie acties voor de heropbouw van
Nepal. Kleine en grote giften, we hebben ze allemaal met grote dankbaarheid
ontvangen want jullie gaven vanuit het hart. Deze innige verbondenheid heeft
me diep geraakt. Het is mijn oprechte wens dat jullie doorgaan met acties en
donaties. Nog altijd heel veel mensen rekenen op onze steun.
Ik was zelf getuige van de 2de aardbeving in Nepal en wilde niet alleen maar
toekijken op al die ellende. Samen met onze Nepalese medewerkers ondernam ik actie! In deze Courant
lezen jullie hoe we daken brachten naar afgelegen bergdorpen waar mensen nog geen hulp hadden
gekregen. Het zijn beelden die voor altijd op mijn netvlies gebrand staan. Maar dankzij de solidariteit die
jullie toonden, hebben meer dan 6000 mensen een nieuw dak boven hun hoofd.
In deze Courant lees je ook over de inhuldiging van 3 nieuwe schoolgebouwen in het binnenland van Haïti.
Voortaan volgen de kinderen er les in leuke en propere klaslokalen en zitten ze op nieuwe schoolbanken.
Op 19 maart vond de boekvoorstelling van ‘Moeder van 12.000 kinderen’ plaats. Het boek heeft enorm
veel positieve reacties uitgelokt. Ik ben jullie dankbaar voor zoveel lovende woorden. Als mijn boek jullie
een beetje inspiratie heeft bijgebracht dan is mijn opzet geslaagd.
Inhoud
Voorwoord 3
Nieuws uit het Cuninahuis
Moeder van 12.000 kinderen 4
Walk 4 Charity 5
Antwerp 10 Miles 5
Wees je bewust van je rol als peetouder 6
Nieuws uit het Zuiden
Nepal 7
Filipijnen 11
Oeganda 11
Haïti 12
Nieuw project: Hoger onderwijs 14
Zij steunen Cunina 15
Onze partners & sponsors 16
“Dankzij jullie
bijdragen hebben
meer dan 6000
mensen een nieuw
dak boven hun
hoofd”
1 mei organiseerden we Walk 4 Charity, onze langeafstandswandeling.
Met 417 deelnemers mogen we deze eerste editie een succes
noemen. Dit jaar waren we ook het goede doel van de Antwerp 10
Miles. En of er gelopen werd!
We verwelkomen onze nieuwe partners en sponsors met open armen:
Freja Food, Beneens, Veritas en Odrada Interieur. Hun financiële
bijdragen krijgen één voor één een prachtige bestemming.
Trots stellen we 2 nieuwe projecten voor. Het eerste is Hoger
Onderwijs. Dat is een fonds waarmee we petekinderen ondersteunen
die willen verder studeren, maar niet de financiële middelen hebben.
Daarnaast zoeken we peetouders voor studenten in de opleiding van assistent-verpleegkunde. Het is een
kortetermijnopleiding van 15 maanden. Lees er meer over op pagina 9.
Tot slot wil ik jullie oproepen om 21 november 2015 aan te stippen in jullie agenda’s. We vieren dan
25 jaar Cunina. Dankzij de genereuze bijdrage van Hilton Antwerp Old Town kunnen wij een galaevent
organiseren op deze prachtige locatie. Bij deze Courant vinden jullie een uitnodiging voor onze
onvergetelijke jubileumavond. Ik hoop van harte jullie te mogen begroeten op 21 november.
Eens te meer bedankt voor het warme hart dat jullie Cunina toedragen.
Hartelijke groeten
Sophie
Stichter-voorzitter Cunina
3

Nieuws uit het Cuninahuis
Sophie is terecht trots op “Moeder van 12.000 kinderen”
Na maanden vertellen, opzoeken, schrijven, lezen, schrappen
en herlezen is het er: Moeder van 12.000 kinderen.
Het levensverhaal van Sophie is helemaal gebaseerd op de filosofie ‘waar
je wieg staat, bepaalt de loop van je leven’. De wieg van Sophie stond
in Geel, maar haar pad leidde haar na een wonderlijke kindertijd en een
verpleegstersopleiding naar plekken waar toeristen zelden komen. Met
een grote glimlach en af en toe een traan nodigt Sophie je uit om te
ontdekken wat je moet doen als er op Haïti een slang in het toilet zit
(hard roepen om een pater!) of in Zuid-Afrika het Zoeloe-stamhoofd niet
meewerkt (niet toegeven!).
Maar ze nodigt je vooral uit stil te staan bij je eigen pad. Leiden je keuzes
je naar jouw doel? En maken die keuzes je echt gelukkig?
Moeder van 12.000 kinderen ligt in de boekhandel. Per verkocht
exemplaar schenkt uitgeverij Lannoo € 2 aan Cunina.
Niemand beter dan Sabine De Vos kon
Sophies verhaal schrijven. Al 25 jaar is Sabine
Cunina-ambassadrice en zag ze ons groeien
tot een professionele ngo met een grote
impact in 6 partnerlanden. Bedankt, Sabine!
Op 19 maart stelde Sophie haar boek
voor aan vrienden en familie in het
Zuiderpershuis in Antwerpen.
Anja Daems wist Sophie en
Sabine te temperen in hun
ontelbare verhalen
Nieuws uit het Cuninahuis
Eerste editie van Walk 4 Charity is groot succes!
9185 km stapten alle wandelaars en Cuninasympathisanten samen tijdens de eerste editie van Walk
4 Charity. Dat is verder dan van Brussel naar Kathmandu. Met 417 deelnemers voor een eerste editie
is dat een fantastisch resultaat.
1 mei was het ideaal wandelweer, niet te koud of te warm maar vooral geen regen. Zo’n
125 moedige sportievelingen gingen vanaf 6 uur ‘s ochtends de strijd aan met de 44
km. Goed getrainde wandelaars en impulsievelingen stapten samen door het mooie
parcours in de Kempen.
“Eigenlijk gingen we vandaag traditiegetrouw te voet naar Scherpenheuvel. Toen we
door Geel reden, merkten we Walk 4 Charity op en beslisten om 44 km te wandelen in
plaats van de 26 naar Scherpenheuvel,” besliste een koppel.
Voor wie 44 km te veel van het goede was, kon kortere afstanden afleggen van
respectievelijk 15 en 5 km zodat iedereen aan bod kon komen.
Bij de langeafstandswandeling hadden we enkele rustplaatsen voorzien voor de
deelnemers, waar ze konden genieten van een gratis hapje en een verfrissende
sportdrank. Aan de finish in de Leonardozaal in Geel kon iedereen terug op krachten
komen met een pintje en een overheerlijke spaghetti. Blaren en andere euveltjes werden
verzorgd door het Rode Kruis.
Cunina kijkt terug op een eerste, zéér geslaagde editie van Walk 4 Charity. Door de
positieve reacties van veel deelnemers zullen we onze langeafstandswandeling ook
volgend jaar organiseren, op een verbeterd parcours, met meer rustposten en een nog
betere bewegwijzering. Wij hopen op nog meer deelnemers zodat we nog grotere
onderwijsprojecten kunnen realiseren in onze partnerlanden.
Onze dank gaat uit naar alle deelnemers, sponsors en vrijwilligers die van dit event een
heus wandelfeest maakten. De opbrengsten van Walk 4 Charity gaat integraal naar de
slachtoffers van de aardbevingen in Nepal.
Tot volgend jaar, tot 1 mei 2016!
Cunina schittert op de Antwerp 10 Miles
Showbizz
Bart vierde
mee!
Ook Marleen Merckx en Guy Mortier
wilden Sophie en Sabine graag
feliciteren!
Wouter Torfs sprak lovende
woorden over Sophie.
Opgevallen hebben ze zeker, de 53 Cuninalopers in fel oranje
shirts op de 10 Miles!
Cuninapeetouders en medewerkers van Cargill en Hilton trokken hun loopschoenen
voor Cunina aan om de 10 miles doorheen Antwerpen te lopen in de
3de wave (“De beste”, volgens Nathalie Meskens).
Ondanks haar overvolle agenda hield Nathalie er aan om zelf ook mee te lopen.
De harde regen deerde haar en onze
andere lopers niet!
4
Trotse
Sophie!
Nathalie Meskens
las een ontroerend
stukje voor uit Moeder
van 12.000 kinderen
Oorspronkelijk wilden we met de opbrengsten nieuwe
klaslokalen in Haïti bouwen. Door de aardbeving in Nepal de dag voordien, hebben
we onze plannen omgegooid. De opbrengst investeren we integraal in Nepal.
5

Wees je bewust
van je rol als peetouder
Toen je Cuninapeetouder werd, vinkte je op onze website het charter voor peetouders aan. We
hechten bij Cunina veel belang aan dat charter. Het houdt de basisprincipes van het Cuninapeterschap
in. Omdat het een lange tekst is, geven we jullie graag nog eens de belangrijkste elementen mee.
Als peetouder:
• engageer ik me om me te houden aan het Cuninacharter
en de regels van de lokale school en cultuur.
• weet ik dat mijn financiële bijdrage gaat naar de
onderwijskosten van mijn petekind.
• besef ik dat naast mijn financiële bijdrage ook de
familie van mijn petekind een financiële bijdrage en
verantwoordelijkheid moet leveren aan de schoolkosten
van het petekind.
• stel ik me op als peetouder en niet als ouder. Ik bewaar
afstand uit respect voor de ouders of voogden van mijn
petekind.
• ben ik bereid om me in te leven in de waarden en normen
van de cultuur en gemeenschap waar mijn petekind
deel van uitmaakt.
• bezoek ik mijn petekind enkel tijdens een inleefreis die
Cunina organiseert.
Wij maken de ouders bewust van hun rol
Nieuws uit het Zuiden
Griet vertelt hoe het werkbezoek met Sophie
aan Nepal veranderde in noodhulp bieden
Toen Sophie me vorige zomer vertelde dat ik met haar mee mocht op
werkbezoek naar Nepal had ik nooit gedacht dat het zo’n intens bezoek
zou worden. Ondertussen heeft Nepal me in haar netten gevangen. Dat
kunnen de smog in Kathmandu, de ellende en de hartverscheurende,
mensonwaardige taferelen die ik er zag (en die er nog steeds zijn!) niet veranderen. Tegelijk ontmoette
ik ongelooflijk vriendelijke, gemotiveerde en moedige mensen, zag een prachtig land en een fantastische
werking van Cunina die een verschil maakt voor heel veel Nepalese families.
Pashupathinath in Kathmandu toont me meteen de harde realiteit. Hindu’s brengen hun
overledenen naar hier, wassen de voeten in de heilige Bagmatirivier (overigens heel vuil),
gieten melk en water in de mond van de overledenen en verbranden ze daarna. Daags na
de eerste aardbeving werden hier meer dan 700 mensen verbrand. Nog steeds is het er
een komen en gaan. Als ik een knal hoor, denk ik meteen aan een pistoolschot, maar het
is het hersenvocht van een overledene dat ontploft door de verhitting.
Aan de Bouddhanath, een van de grootste stoepa’s van boeddhisten in Zuidoost-Azië,
is het opvallend kalm. Cuninacoördinator Tashi Sherpa vertelt dat dit normaal een van
dé toeristische plekken in de stad is. Het moet wel, zo veel winkeltjes. Maar Sophie
en ik zijn de enige ‘witten’ die er rondlopen. Het hele verblijf zal me opvallen dat er
duizenden winkeltjes zijn, maar geen kopers. Het toerisme is volledig stil gevallen en
veel Nepalezen zijn alles kwijt.
Als we gaan bekijken hoe de aardbeving heeft huisgehouden in Kathmandu zie ik
hallucinante taferelen. Een gebouw staat schuin en lijkt te wachten op instorting. In een
straat wordt elk huis gestut met houten rotte palen. Pas later besef ik hoe gevaarlijk
het daar moet zijn. En toch, mensen zitten op de stoep van hun huis en beschermen wat
hen nog rest. Anderen zoeken tussen het puin naar wat nog bruikbaar is. In een huis met
duidelijke scheuren op het gelijkvloers zwaait iemand naar ons vanaf de 3de verdieping.
Aan hen denk ik nog vaak na de 2de aardbeving. Leven ze nog? Wat rest hen nog?
Ik geef toe, ik ben blij als we naar Khandbari, Sekha en Num vertrekken. Het lijkt een
beetje vluchten uit de ellende. Het Sankhuwasabha disctrict waar Cunina heel actief is, is
niet zo hard getroffen. Ik ben vooral verheugd omdat ik daar kan zien welk verschil Cunina
maakt. Eindelijk zal ik de scholen zien waar ik al zo vaak over geschreven én gelezen heb.
Ook de ouders van onze petekinderen ondertekenen een
overeenkomst. Daarmee willen we hen ook bewust maken van de
kans die hun kinderen van Cuninapeetouders krijgen.
Onze plaatselijke verantwoordelijken roepen geregeld de ouders
samen om deze overeenkomst te overlopen. Ze wijzen hen op
de kansen die het Cuninapeterschap biedt, maar ook op de
verwachtingen die Cunina heeft van hun als ouders ten opzichte
van de peetouders.
In het Cuninahostel in Khandbari ervaar ik een eerste keer de Nepalese dankbaarheid. De
40 studenten assistent-verpleegkunde staan ons op te wachten met bloemen en sjaaltjes.
En hupla, mijn ogen schieten vol. 40 keer horen Sophie en ik ‘namasté’ en het zullen
niet de laatste keren zijn. De studenten krijgen allemaal een oranje Cuninaregenjas en
willen daarna met ons op de foto. Een specifieke jongen moet naast me staan zodat ik
niet té groot zou lijken tussen de rest.
Regioverantwoordelijke Surendra toont zijn administratie. Hij beheert zo’n 750
peterschappen waarvan alle dossiers netjes alfabetisch geordend liggen. Ook zijn Excellbestanden
zijn haast griezelig volledig. Van elk petekind kan hij in een vingerknip de
schoolresultaten tonen. Surendra heeft zijn leven gewijd aan Cunina. Hij woont en werkt
in het Cuninahostel in Khandbari terwijl zijn vrouw, zonen en moeder in Bakthapur, vlakbij
Kathmandu wonen. Als we nog van wonen mogen spreken. Na 2 aardbevingen is hun
huisje onbewoonbaar. Ze koken er ’s middags nog wel (eigenlijk onverantwoord om het
huis nog binnen te gaan), maar verblijven de rest van de tijd in een tegenoverliggende
Het is ontzettend belangrijk dat de ouders hun kinderen
motiveren en steunen in hun opleiding. Wie in zijn vertrouwde
omgeving geen steun vindt, zal veel sneller afhaken. Ook een verhuis
van het gezin naar een andere regio betekent het einde van een peterschap.
Cunina werkt samen met enkele partnerscholen per land die ons een goede onderwijskwaliteit
kunnen garanderen.
tempel met nog zo’n 30 andere gezinnen.
6 7
Regioverantwoordelijke Surendra overloopt de
overeenkomst met de ouders.

Ik kan er vertrekken, zij riskeren hun leven. Beseffen ze dat? Hebben ze een alternatief? In de tuin van
het hotel zie ik een Nepalees koppel met grote zakken sjouwen. Ze huren voor minstens een maand
een kamer in het hotel. In hun appartement voelen ze zich niet meer veilig, het hele gebouw staat
leeg. “Ik ben gewoon heel blij dat ik nog leef”, laat de vrouw weten.
Als we daken naar Nuakot brengen, ontvangen de dorpsbewoners ons als helden. Ik heb het er
moeilijk mee. We brengen ‘maar’ daken, we geven hen geen nieuw leven. Mijn rugzak kost een
gemiddeld maandloon in Nepal (€70). Zij applaudisseren voor ons, hun dankbaarheid brengt me
volledig van de kaart. Maar dankzij Cunina kunnen ze zich beschermen tegen de moesson.
Helemaal van de kaart ben ik als we de poort van de Cunina Boarding School in Sekha binnenrijden. Alle leerlingen (zo’n 300!)
staan ons in hun oranje uniform op te wachten, allemaal kinderen die dankzij een Cuninapeetouder naar school kunnen. Grappig
is dat ik veel kinderen herken van foto’s die ik gebruik in de Cuninacommunicatie. Allemaal hebben ze een bloemetje vast en
begroeten ze met ‘namasté’. De grotere kinderen laten trots horen dat ze ook Engels kunnen. Fantastisch om te zien en horen!
De school begint in Sekha om 10u met een overweldigende ceremonie. 2 van de oudste leerlingen slaan op een trommel een
ritme waarop alle leerlingen turnoefeningen - in de maat! - doen. Of het mijn beste idee is, betwijfel ik maar ik doe de oefeningen
mee. Hilariteit alom bij de kinderen want ik ben altijd net te laat. Die hilariteit verdwijnt als de kinderen eerst vol overgave bidden
en daarna met dezelfde toewijding het Nepalese volkslied zingen.
2 uur hobbelen we met een jeep over een rotsig pad naar Num. De uitzichten onderweg zijn fantastisch. Dat is de verwelkoming
in Num ook. We zijn er om 4 nieuwe klaslokalen in te huldigen die Cunina er bouwt. Alles verloopt volgens Nepalese traditie tot er
wat oproer ontstaat bij de kinderen. Ik heb niet door wat er scheelt tot Sophie mijn hand vastgrijpt en “een aardbeving” fluistert.
Inderdaad, we zien de aarde van links naar rechts bewegen en voelen het trillen. Ik kan alleen maar staren en hopen dat dit snel
overgaat. Later horen we dat in Kathmandu de beving veel zwaarder was en dat de schade
opnieuw groot is. Ik kan me niet voorstellen hoe de mensen zich daar moeten voelen. Terwijl
grote delen van Nepal in rep en roer staan en half Vlaanderen ons probeert te bereiken, gaat
de inhuldiging in Num ‘gewoon’ verder. Elektriciteit en gsm-bereik zijn er niet. Het is bizar om
te beseffen dat familie, vrienden én collega’s proberen te achterhalen dat wij oké zijn, maar
wij hen niet kunnen bereiken.
Ik probeer mezelf ‘s avonds te overtuigen dat het primitief verblijf waar we overnachten
zal blijven rechtstaan en er geen nieuwe aardbeving komt. Het is de enige keer dat ik bang
ben. De zorgende mama in Sophie komt boven: “Je mag bij mij slapen. Ik ga je niet kunnen
redden, maar dan ben je tenminste niet alleen.” Ik sukkel in slaap tot… Is dit echt? Voel ik
iets? “Sophie, weer een beving!” roep ik, maar Sophie slaapt gewoon verder. Ik zal het wel
gedroomd hebben. ’s Ochtends blijkt het toch echt te zijn. De rest van ons verblijf, heb ik de
aarde elke dag voelen bewegen. Meestal zachtjes en kort, 1 keer ben ik naar buiten gelopen
en vroeg de hoteluitbater in Kathmandu waar ik zo lang bleef.
Als we met een helikopter uit Num vertrekken, geniet ik eerst van het prachtige Nepal. Tot we
over getroffen gebieden vliegen. Ik kan niet beschrijven wat er door mij gaat. Machteloosheid
komt het meest in de buurt. Dorpen zijn gewoon weg. Alleen schroot blijft over. We zijn op
weg naar Mankha om er daken te brengen. Het is zo’n klein dorp dat de piloot op aanwijzingen
van Pasang Sherpa, raadsman van Sophie, vliegt om er te geraken. We denken er te zijn, de
dorpsbewoners juichen ons alvast toe. Als we landen, blijkt het toch een ander dorp te zijn en
moeten we onherroepelijk opnieuw opstijgen. Sophie en ik zitten vooraan en zien de hoop
in de ogen van de mensen veranderen in wanhoop. Dat beeld blijft me voor altijd bij en nog
steeds heb ik het moeilijk als ik er aan denk. Dat we daarna de mensen van Mankha letterlijk
een dak boven het hoofd kunnen bieden, maakt veel goed. Tegelijk blijft het besef dat we niet
iedereen kunnen helpen. Dat doet nog altijd veel pijn.
Ons werkbezoek verandert definitief in noodhulp bieden. Cunina verleent normaal geen
noodhulp, maar we kunnen niet blind zijn voor de zware problemen waar Nepal voor staat. Sophie gaat nog daken kopen voor
dorpsbewoners in Nuakot. We willen niet selecteren wie we wel of niet helpen, daarom kiezen we kleine dorpen waar we iedereen
een dak kunnen bieden.
Wennen doet het niet om zoveel leed te zien. Ik voel me ongemakkelijk in Bakthapur waar we Surendra en zijn familie bezoeken.
Het is zo dicht bebouwd dat elke kleine schok volstaat om gebouwen te laten instorten of stenen te laten vallen. Veel bewoners
blijven voor hun verwoeste huizen zitten en vrouwen openen hun fruitkraampje opnieuw. Tegelijk angstaanjagend en fascinerend.
Ik heb niets verteld over de honderden tentenkampen, hoe ontzettend gastvrij en angstig Nepalezen tegelijk zijn, hoe ze er allemaal
rekening mee hielden dat ik vegetariër ben, hoe snottebellen bij kindjes me niet meer deren. Nepal is vandaag een land van
extremen, maar nog altijd een fantastisch land. Onze medewerkers van Cunina Nepal zijn stuk voor stuk geweldige mensen
die alleen maar het allerbeste voorhebben met hun land. Sophie en ik hebben met onze eigen ogen gezien dat zij jullie donaties
heel goed besteden. Ondertussen hebben ze mensen geholpen in meer dan 10 afgelegen bergdorpen.
Vlaanderen zet zich massaal in voor Nepal via Cunina....
Dankzij jullie snelle en gulle donaties voor “Help Nepal” kon Sophie tijdens haar werkbezoek
meteen actie ondernemen.
Daarnaast bereikten ons al tientallen initiatieven. Het is hartverwarmend om
te ervaren hoe jullie meeleven met de Nepalezen. Bedankt dat jullie wafels en
snoepgoed verkochten, dat jullie benefiets en concerten organiseerden, dat
jullie percentjes gaven op de inkomsten van jullie winkels of cafetaria’s, dat jullie
wenskaarten maakten en verkochten... Het zou ons te ver leiden om álle acties te
vermelden. Wees er zeker van dat we het geld goed besteden!
We mochten ook meer dan 150 nieuwe peetouders verwelkomen die een kind
de kans geven om naar school te gaan en zo op weg helpen naar een betere
toekomst.
Tenslotte ook een dankjewel aan Gazet van Antwerpen, onze mediapartner, voor de fijne samenwerking en de steun.
Reporter Dirk Hendrikx reisde met ons mee naar Nepal en bracht bijna dagelijks verslag uit.
Help mee de gezondheidszorg in Nepal te verbeteren!
Nu is er meer dan ooit nood aan goede gezondheidszorg in Nepal.
Miljoenen mensen zijn gewond en hebben nog geen verzorging
gekregen.
De studenten assistentverpleegkunde
van Cunina in
Khandbari staan te trappelen om
aan de slag te kunnen en hun
landgenoten te helpen.
In september starten opnieuw
40 studenten aan de opleiding van 15 maanden. Ze krijgen 12 maanden
theorie- en praktijklessen. Als ze hun examen succesvol afronden, lopen
ze 3 maanden stage in het hospitaal van Khandbari. Na de vreselijke
gebeurtenissen kunnen we met deze opleiding echt een verschil maken in Nepal.
Voor deze nieuwe studenten zoeken we peetouders. Wil jij mee helpen om de gezondheidszorg in Nepal te verbeteren?
Word dan voor 15 maanden peetouder van student assistent-verpleegkunde.
Meer info op www.cunina.org of bij Kathleen (kathleen@cunina.org).
8
9

Cunina kwam meteen in actie in Nepal
Cunina bleef niet bij de pakken zitten: actie - reactie! Een groot deel van jullie bijdragen
aan onze hulpactie “Help Nepal” is al ter plaatse geïnvesteerd!
Filipijnen
Cuninadag in Diadi
Cunina is sinds 2001 actief in Diadi, een verafgelegen dorp, op het Filipijnse eiland
Luzon. Vandaag gaan er 67 Cuninapetekinderen naar de Saint Joseph School.
Regioverantwoordelijke Racquel vertelt over de werking.
Afgelopen februari organiseerden we in samenwerking met de school een Familiedag. Alle leerlingen en
studenten van de Saint Joseph School en hun families namen deel. Een heel leuke dag! Rond de kerstperiode
organiseerden we zoals elk jaar een Cuninadag. We
speelden gezelschapsspelletjes, de kinderen gaven een
show die ze zelf in elkaar hadden gestoken en we hebben
allemaal samen gegeten. Als kerstcadeautjes gaven we
alle families groenten zodat ze een lekkere kerstmaaltijd
konden koken.
Cunina handelt snel en transparant! Sophie is dakplaten gaan kopen in een fabriek in Kathmandu en betaalt ze meteen cash.
Ondertussen is het schooljaar 2014-2015 beëindigd. 6
Cuninapetekinderen zijn afgestudeerd van de middelbare
school en 2 petekinderen volgden een opleiding aan een
vakschool. Ze slaagden allemaal en kregen hun diploma.
Veel voormalige Cuninapetekinderen zijn succesvol in het beroep dat ze zelf kozen. Sommigen onder hen
werken in het buitenland, anderen kozen om op de Filipijnen te blijven. Mooi is vooral dat ook hun families de
vruchten kunnen plukken van hun werk.
Als plaatselijke Cuninaverantwoordelijke beheer ik al 14 jaar de peterschapppen in Diadi. Ik heb heel veel geleerd
en ik waardeer iedereen voor de moeite en de fijne diensten die we krijgen.
“Thank you for the Cunina Foundation, our best partner for shaping the future of our young kids.“
Cunina vervoert de dakplaten via moeilijke en gevaarlijke wegen naar afgelegen bergdorpen waar nog geen hulp is geweest.
Racquel
Oeganda
STUDENTEN
De meeste kinderen van onze partnerschool, Adullam Model Primary School in
Mbarara, zijn weeskinderen en verblijven het hele jaar door op school. Maar hun
verblijfsomstandigheden zijn erbarmelijk.
Van veel bergdorpen blijft niets meer over. De dorpsbewoners waren enorm dankbaar voor de hulp die Cunina hen bracht.
Omdat er niet voldoende plaatsen zijn, slapen kinderen in klassen of
in de kerk. Wie wel in de slaapzaal terechtkan, is niet goed beschermd
tegen de regen. Het dak lekt, ramen zijn er niet en ook de planken muren
bieden maar weinig beschutting. Daardoor worden veel kinderen ziek en
gaan ze niet naar school.
Cunina is op dit moment een nieuwe slaapzaal aan het bouwen voor de
Adullam Model Primary School.
Die wordt gemaakt van lokaal
vervaardigde bakstenen. We
werken samen met lokale
mensen en bouwen met lokale materialen om de plaatselijke economie
te steunen, werkgelegenheid te creëren en nog meer kinderen op de
schoolbanken te krijgen.
De heropbouw is volop bezig: we hebben al meer dan 6000 mensen in tientallen dorpen een dak boven het hoofd kunnen bieden.
10
11

Ze zijn klaar: 3 nieuwe scholen in
In januari was het zover: toen trokken Sophie, Kathleen en Inge naar Haïti
voor het jaarlijkse werkbezoek. Na 4 jaar bouwen konden ze er de nieuwe
scholen in het binnenland van Haïti inhuldigen.
Haiti
Cunina gaat verder met scholen bouwen
Dit jaar bouwt, schildert en richt Cunina nog 2 nieuwe
klaslokalen in voor de Notre Dame school in Mombin
Crochu. In de school volgen meer dan 1200 leerlingen
les en de oude klaslokalen zijn dringend aan vervanging
toe.
Cunina is actief in het Haïtiaanse Centraal Plateau op 6 uur rijden
van hoofdstad Port-au-Prince. In Mombin Crochu hebben we 3
nieuwe scholen gebouwd.
In de 3 scholen volgden kinderen eerst les in krotten zonder
ramen of deuren en met gaten in het dak. In het droogseizoen
waaide het zand hen in de ogen, tijdens het regenseizoen zaten
ze met hun voeten in de modder.
De eerste stenen van de nieuwe schoolgebouwen werden gelegd
in 2010. Elk jaar bouwden we 2 nieuwe klassen per school en
ondertussen zijn in elke school al 8 nieuwe lokalen in gebruik.
Dieu Seul Maître in Mombin Crochu
De gemeenschap bouwt mee
Deze realisatie is niet alleen het werk van Cunina: de lokale
gemeenschap, de ouders van de kinderen, de medewerkers
van de school... werkelijk iedereen heeft - letterlijk - zijn
steentje bijgedragen aan de bouw. De volwassenen haalden
kiezelstenen uit de rivier die dienden als fundering.
In de Notre Dame school in La Victoire heeft Cunina
de daken laten vernieuwen en de muren laten verven.
Daarna hebben we ook in deze school, net zoals in de
3 scholen in Mombin Crochu, de klaslokalen uitgerust
met nieuwe, stevige houten schoolbanken en ander
schoolmeubilair.
Deze ambitieuze school gaat met middelbaar onderwijs
starten, maar heeft daarvoor nog geen klaslokalen.
Daarom bouwt Cunina dit jaar 1 nieuw klaslokaal.
Nieuwe partnerschool
Steeds meer petekinderen gaan naar de middelbare
school. Tijdens het werkbezoek heeft Cunina beslist
om van het Collège de l’Espoir een partnerschool te
maken. De kwaliteit van het onderwijs is er prima, de
schoolinfrastructuur is dat jammer genoeg niet.
De leerlingen zitten in erbarmelijke klaslokalen. Zoals
in veel Haïtiaanse scholen zitten 2 klassen in dezelfde
ruimte, enkel door een dunne muur of schoolbord van
elkaar gescheiden. Daardoor zijn de klassen veel te smal
en valt er weinig licht binnen.
Een klaslokaal met nieuw schoolmeubilair in Notre Dame, Mombin
Crochu
De verkrotte lokalen van enkele jaren geleden hebben
intussen plaats gemaakt voor ruime, nette klaslokalen. Los
van het hygiënische en comfortaspect spreekt het voor zich
dat dit de motivatie en het leerplezier van de leerlingen
sterk aanwakkert!
La Sagesse in Mombin Crochu
Notre Dame in Mombin Crochu
Dit jaar bouwt Cunina 2 nieuwe klaslokalen voor deze
middelbare school.
Lannoo
Joanne en Astrid van Uitgeverij Lannoo reisden mee
met Sophie, Kathleen en Inge in de voetsporen van hun
grootnonkels Luk en Jozef Lannoo die er 35 jaar werkten.
Zij deden dit in het kader van Moeder van 12.000 kinderen,
het boek van en over Sophie dat Uitgeverij Lannoo
publiceerde. Per verkocht exemplaar van het boek
schenkt Lannoo € 2 aan Cunina. Met de opbrengst
hiervan bouwt Cunina een nieuw klaslokaal in Haïti.
12
13

Nieuw
project
Steun Cuninapetekinderen in
het hoger onderwijs !!
Roberto is 20 jaar, de primus van zijn klas en heeft alle capaciteiten om geneeskunde te
gaan studeren. Maar...
Roberto woont in Mombin Crochu, een dorpje in het diepe binnenland van Haïti op 6 uur rijden van Port-au-Prince.
Zijn mama, Marielante staat alleen in voor de opvoeding van Roberto en zijn broer. Zoals zoveel Haïtiaanse vaders is
ook die van Roberto met de noorderzon vertrokken.
Roberto is sinds 2005 Cuninapetekind. Dankzij de financiële ondersteuning van zijn Vlaamse peetouders kan
hij naar het Collège de l’Espoir in Mombin Crochu. Zijn peetouders staan al meer dan 10 jaar in voor de
schoolkosten van Roberto. In juni studeert hij af en is hij klaar voor het
volgende hoofdstuk: de studie geneeskunde.
Opnieuw staan Roberto en zijn mama voor een ware uitdaging. Hoe
vreemd het ook mag klinken: hoger onderwijs is in Haïti – het armste
land van het westelijk halfrond – duurder dan in België. En dus financieel
niet haalbaar voor Roberto en Marielante.
Gelukkig helpt Cunina! Wij starten met een fonds, Hoger Onderwijs,
waarmee we de studies van onze petekinderen in het hoger onderwijs
ondersteunen. Belangrijk is natuurlijk of het petekind de capaciteiten
heeft om verder te studeren. Het onderwijs in onze partnerlanden voorziet
staatsexamens die daarvoor een waardevolle graadmeter zijn.
Roberto hééft de competenties om geneeskunde te studeren.
Hij is met glans geslaagd voor het staatsexamen. Zoals Roberto zijn er
veel Cuninapetekinderen: ze hebben wel de capaciteiten, maar niet de financiële middelen om verder te studeren.
Ons fonds Hoger Onderwijs biedt een oplossing! Je doneert zelf de bijdrage die je wenst. Jij niet alleen
trouwens, meerdere donateurs betalen mee voor dezelfde student. Het is geen persoonlijk peterschap, je bent dus
geen peetouder, maar je draagt wel in belangrijke mate bij aan het hoger onderwijs van een Cuninapetekind. Als
donateur bepaal je zelf de bijdrage die je wenst te geven.
Zij steunen ons!
5-gangendiner voor Cunina
De Watermolen organiseerde een diner
voor Cunina. Op vrijdag 20 maart schotelde
De Watermolen in Houtum (Kasterlee) zijn
gasten een vijfgangendiner voor ten voordele
van Cunina.
Nieuwe partners
Beneens
Lesmarathon
De leerlingen 5de Latijn
van het Sint-Janscollege in
Poperinge organiseerden
een lesmarathon om geld in
te zamelen voor een goed
doel. Op 20 maart volgden
ze 24 uur non-stop les ten
voordele van Cunina.
Wil je ook een activiteit
voor Cunina organiseren?
Meld je activiteit dan
aan via www.cunina.org
Bedankt voor al jullie acties en
initiatieven. Helaas kunnen we ze niet
allemaal publiceren.
Trots mogen we met Freja Food, Beneens en Odrada
interieur 3 nieuwe Cuninasponsors aankondigen.
Freja Food concentreert haar activiteiten op Nepal,
Beneens steunt onze onderwijsprojecten in Zuid-
Afrika en Odrada gaat klaslokalen bouwen in Haïti.
Sponsortocht Kogeka
Ook in 2015 organiseerde het Sint-
Aloyisiusinstituut van Geel vlak voor
de paasvakantie een sponsortocht met
alle leerlingen van de school.
Heroes for 1 day
Daisy, Marleen, Snezana & Bob van
Ecover Belgium verstuurden in maart
de fiscale attesten. Zij waren “Hero
for a Day”: een initiatief van Ecover
waarbij een personeelslid een dag
verlof krijgt als hij/zij zich engageert
om een dag vrijwilligerswerk te doen
bij een organisatie.
Omdat je geen peetouder bent, is persoonlijk briefcontact niet mogelijk. In onze Cunina Courant en op onze website
geven we halfjaarlijks een overzicht van de resultaten van alle studenten in het hoger onderwijs. Belangrijk om te
weten, is dat het gaat om Cuninapetekinderen die al jaren vertrouwd zijn met onze werking. Zij beseffen heel goed
welke mooie kans ze krijgen om verder te studeren. Natuurlijk mag je als peetouder je petekind financieel blijven
steunen in zijn/haar hoger onderwijs.
Uiteraard moeten de studenten ook hun verantwoordelijkheid nemen. Daarom stellen we voor elke
student een intentieverklaring op met de volgende voorwaarden:
• de student betaalt zelf het ingangsexamen tot het studieprogramma
• de student draagt zelf bij aan het inschrijvingsgeld, boeken, studiemateriaal, examenkosten enz.
• de student houdt de plaatselijke Cuninaverantwoordelijke op de hoogte in het geval van veranderingen zoals
verhuis, ziekte, afwezigheid van de lessen.
We nemen ook op dat Cunina de overeenkomst kan eindigen in geval:
• dat de student niet op regelmatige basis naar de lessen gaat
• dat de student meer dan 2 keer niet slaagt
• van onregelmatigheden.
Cunina in de media
Nathalie en Sophie waren te gast bij Ilse
Van Hoecke in Spoor 18 op Libelle TV.
Cunina besteedt geen geld aan betalende reclame. Toch slagen we er
in om media-aandacht te krijgen.
In 4 afleveringen toonde
RTV 25 jaar Cunina.
De reportages gingen
over peterschappen,
onderwijsprojecten,
gezondheidszorg en
cultuur in Nepal.
Iedereen Beroemd trok met
Cunina mee naar Haïti om er
de inhuldiging van de 3 scholen
mee te maken. In februari kon
je een week lang de verhalen
volgen.
Steun onze competente petekinderen in het hoger onderwijs en help hen op
weg naar een betere toekomst! Neem vrijblijvend contact op met Kathleen:
kathleen@cunina.org of 014/58 01 01.
Sophie was verschillende keren te
horen bij De Madammen op Radio 2.
Ze vertelde er over momenten in haar
leven die haar altijd zullen bijblijven.
Reporter Dirk Hendrikx van Gazet van Antwerpen reisde
mee naar Nepal en bracht bijna dagelijks verslag uit van
de activiteiten van Cunina in het zwaar getroffen Nepal.
14
15

Onze partners en sponsors:
TRENDY & BETAALBAAR
WWW.CLOSE-UP.BE
UP
CLOSE
Beneens
Aan dit nummer werkten mee
Inge Bollen, Rita Dekkers, Dirk Jacxsens, Raquel Jallorina, Nick Mathé,
Kathleen Op de Beeck, Tashi Sherpa, Joshua Tukesiga, Lut Verheyen
Redactie & vormgeving
Griet Geebelen
Eindredactie
Sophie Vangheel
Druk
Boone-Roosens, Lot
Verantwoordelijke uitgever
Sophie Vangheel - Retieseweg 77 - 2440 Geel
Contactgegevens
Cunina vzw - Retieseweg 77 - 2440 Geel
Tel 014 58 01 01 - info@cunina.org - www.cunina.org
IBAN BE29 2300 3660 2564
Je gift is fiscaal aftrekbaar
vanaf € 40 op jaarbasis.
Volg ons op www.facebook.com/cuninavzw