Helperbel 2013, nummer 2

Tekst en foto’s:Marian van Ark
Mensen in de wijk
schatsjouwers
van mamamini
Wie een nieuwe bank krijgt of zijn zolder heeft opgeruimd, belt Mamamini. Het
kringloopbedrijf haalt spullen op die mensen niet meer nodig hebben. Vandaag rijden
chauffeur Martin (57) en bijrijder Ronald met de kleine witte vrachtwagen door Groningen.
De Helperbel mocht mee.
tafelventilator en tuinbank - sjouwen
Martin en Ronald het meubilair alvast de
steile, ruim drie meter hoge trap af. De
betegelde eikenhouten salontafel, waarvan
een tegel ontbreekt, blijft achter in de
bovenwoning. Martin: ‘Kapotte dingen
nemen we niet mee. Behalve als het een
designerstuk is of trendgevoelige spullen
uit de jaren zestig of zeventig. Dat vinden
onze klanten, ook als het een beetje
beschadigd is, nog steeds interessant.’ Door
zijn werk heeft de boomlange Groninger
een aardige kijk op designmeubels gekregen.
‘Vroeger kende ik alleen Rietveld, maar
nu heel wat meer ontwerpers. Sommige
mensen hebben geen idee wat ze weggeven.
Zo heb ik een mooi kastje van
Braakman en een Artifortstoel op de kop
kunnen tikken.’
Ikea
Bij Mamamini werken zo’n 200 mensen,
waarvan 87 in de vestiging aan de Helperoostsingel.
De 57-jarige Martin (‘mijn
achternaam doet er niet toe’) is sinds twee
jaar vrijwilliger bij de afdeling Transport.
Zijn collega Ronald van der Horst (45) sinds
een half jaar. Hij woont pas een jaar in
Groningen, en net als Martin in Helpman.
De rit van vandaag gaat vooral door het centrum,
de Herewegbuurt, Hoornse Meer en
Rivierenbuurt. ‘Zo leer ik de stad snel beter
kennen’, zegt Ronald. In de W.A. Scholtenstraat
stopt de vrachtwagen voor een
complex voor jongerenhuisvesting. In de
kleine studentenkamer staat een enorme
blauwe leren stoel. ‘Hij zit lekker, maar is
nogal een sta-in-de-weg. Wacht die lamp
‘Tringggggg’ klinkt de bel van een studentenhuis aan de Petrus Campertsingel. In de
deuropening verschijnt een man in een witte broek en blouse van dun katoen. Zijn zwarte
krullen springen alle kanten op. ‘Goedemorgen, Mamamini, we komen uw spullen ophalen.’
Ronald en Martin lopen achter de man de steile houten trap op. Op de eerste verdieping
van het statige herenhuis staan het bureautje, de kast en luie stoel al klaar. ‘Leuk bureautje,
mooie kwaliteit ook’, ziet Ronald direct. ‘Kijk maar naar de zwaluwverbindingen in de
laatjes’. Grappig, het bureau is ooit gekocht bij Mamamini, de sticker met de prijs (68 euro)
zit er nog op. Als dat geen kringloop is!
‘I’m going back to India and don’t need this stuff anymore’, legt de bewoner uit. Terwijl de
man steeds meer spullen uit zijn keuken en tevoorschijn haalt - een strijkplank, wasrek,
22 Helperbel nr. 2, juni 2013
23