Barneveld Magazine 4e jaargang nummer 1

Een belangrijk stukje op een
bijzondere dag
Zonder een buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (babs) kan er niet getrouwd worden.
Deze persoon leidt de ceremonie en stelt uiteindelijke dé vraag. Evelien van de Langemeen-
Bronkhorst (59) is babs in de gemeente Barneveld en voltrok sinds 2008 vierhonderddrie huwelijken.
‘Het jawoord laten zeggen is het mooiste moment.’
Evelien heeft er al een hele carrière
opzitten als ze in oktober 2007 een
advertentie van de gemeente Barneveld ziet
voor een buitengewoon ambtenaar van de
burgerlijke stand, kortweg babs genaamd.
Ze begint als kleuterjuf en neemt daar
afscheid van als haar kinderen geboren
worden. Later werkt ze in de horeca. De
onregelmatige werktijden en werken op
feestdagen is ze op een gegeven moment
zat. De advertentie komt op het goede
moment. “Ik heb toen mijn licht opgestoken
bij bekenden die babs zijn. Die zeiden dat
het heel leuk is en dat ik op de sollicitatie
moest ingaan. Mijn twee dochters riepen
ook allebei ‘doen ma, dan zie je al die
trouwjurken’, haha.”
Ze solliciteert en wordt aangenomen. Haar
eerste huwelijksvoltrekking verloopt direct
gesmeerd. “Het was al een wat ouder stel,
een eindje in de veertig al met een rugzak.
Niet de makkelijkste, maar ik bracht het er
goed vanaf. Ik heb niet tegen ze gezegd dat
het mijn eerste huwelijk was, dan zouden
ze misschien zenuwachtiger zijn. Toen het
afgelopen was vroeg de gemeentebode
of alle gasten wilden staan en vroeg zij
om een hartelijk applaus omdat het ‘de
eerste huwelijksvoltrekking was van deze
ambtenaar’. Ik stond daar met een rood
hoofd. Maar het was prachtig.”
Het ijs breken
De huwelijksvoltrekking heeft vaak een
persoonlijk tintje en is daardoor ook
waardevol en een mooie herinnering aan
de trouwdag. De Gardereense probeert in
een voorgesprek te achterhalen hoe het
bruidspaar de ceremonie eruit wil laten
zien. Ze vindt het belangrijk om er een
persoonlijke toespraak van te maken. “Ik
ben zelf een heel open persoon en probeer
mensen op hun gemak te stellen. Ik zeg
ze dat alles wat ze tegen me zeggen niet
tegen hen gebruikt wordt, maar dat het
gaat over jou en jullie. Soms merk je dat
ze zenuwachtig zijn. Ik probeer dan het
ijs te breken door ze te feliciteren met
hun voorgenomen huwelijk. Dan gaat zo’n
gesprek vanzelf.”
Alle ruim vierhonderd huwelijken die
Evelien voltrok, zijn voor haar een fijne
herinnering. Ze schrijft haar toespraken
helemaal uit en bewaart ze stuk voor stuk.
Toch zijn er een paar huwelijken die extra
bijblijven. Zo was het voor haar lastig om
haar emoties onder controle te houden bij
een huwelijk waar de getuige een maand
eerder overleed. Het was voor de ambtenaar
een van de eerste huwelijken nadat ze
wegens ziekte er een jaar uit was geweest.
Oehoe
En dan zijn er nog de huwelijken waar de
zaken net wat anders lopen dan gepland.
“Ik voltrok een huwelijk op kasteel De
Schaffelaar. De ringen zouden aangevlogen
worden door een oehoe. Boven een schouw
hing een spiegel. Die oehoe ziet zichzelf in
de spiegel en vliegt er zo tegenaan. Zielig
voor dat beest natuurlijk, maar de ringen
hingen gelukkig nog aan zijn poot. De oehoe
heeft het overleefd.”
Evelien heeft geen moment spijt gehad
van haar carrièreswitch. Het beroep
van buitengewoon ambtenaar van de
burgerlijke stand bleek een schot in de
roos voor de inwoner van Garderen. “Je
bent een belangrijk stukje op zo’n bijzonder
dag. Zonder ambtenaar kan er niet
getrouwd worden. Het mooiste moment
van de ceremonie is het jawoord van
het bruidspaar, dat ze elkaar dan daarna
zoenend feliciteren en alle aanwezigen heel
hard applaudisseren. Het is superleuk om te
doen.”
24 Barneveld Magazine