HerinneringenBinnenSpreads

Herinneringen
aan de
Bron
verbazingwekkende bewijzen van kinderen
uit de tijd voordat ze op aarde kwamen
dr. wayne dyer
met Dee Garnes

Noot van de uitgever: niemand weet, of kan exact omschrijven wat de
Bron is, ook kleine kinderen niet. Je zult daarom merken dat de woorden hemel,
Bron, Spirit en God door elkaar gebruikt worden voor de verschillende
nuances van die Universele, prachtige, krachtige liefdesenergie die onze oorsprong
is. Wanneer kinderen het woord God of hemel gebruiken, doen ze
dat vanuit onschuld, en niet met de christelijke lading die wij volwassenen er
vaak overheen leggen, en regelmatig krijgen ze zelf het woord God of hemel
door om te gebruiken, getuige de verhalen van ouders die zeggen dat ze het
nooit over God of de hemel hebben.
De verhalen in dit boek zijn aangepast vanwege lengte en duidelijkheid.
Een (*) naast de naam geeft aan dat haar of zijn adres niet was gegeven. Enkele
mensen wilden anoniem, hun naam en adres is bij de uitgever bekend.
w w w. a f s t e m m e n o p d e b r o n . n l
Oorspronkelijke titel: Memories of Heaven • Copyright © 2015 Dr. Wayne W. Dyer en Dee
Garnes • English language publication 2015 by Hay House Inc.
Vertaling: Jörgen van Drunen
Copyright foto hemel: © iStockPhoto/AlinaMD | Foto Wayne: © My Life Edizioni www.
mylife.it | Foto Dee: © www.BetterTogetherPhotography.com | Pagina 7: iStockPhoto/
Image Source | Pagina 19: iStockPhoto/Mkovalevskaya | Pagina 113: iStockPhoto/abu |
Pagina 189: iStockPhoto/Poike | Het copyright van de kindertekeningen ligt bij de ouders/
kinderen | Ontwerp binnenwerk: Rhett Nacson | Ontwerp omslag: Edith Hagenaar
Nederlandse editie © 2017 Palaysia Productions, Amstelveen
ISBN 978-94-92412-21-8 NUR 720, 854 eerste druk
www.sunshineforthesoul.nl
Voor Sailor,
die als laatste bij ons is gekomen
– Wayne
Voor mijn echtgenoot Trey
en onze kinderen Marcus en Shiloh
– Dee
Deze uitgave is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. Noch de maker, noch de uitgever
stelt zich echter aansprakelijk voor eventuele schade als gevolg van eventuele onjuistheden en/of
onvolledigheden in, of verkeerd gebruik van deze uitgave.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd
gegevens bestand, of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, internet,
of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
All rights reserved. No part of this book may be reproduced by any mechanical, photographic, or electronic process, or
in the form of a phonographic recording; nor may it be stored in a retrieval system, transmitted, or otherwise be copied
for public or private use—other than for “fair use” as brief quotations embodied in articles and reviews—without prior
written permission of the publisher.
The author of this book does not dispense medical advice or prescribe the use of any technique as a form of treatment
for physical, emotional, or medical problems without the advice of a physician, either directly or indirectly. The intent
of the author is only to offer information of a general nature to help you in your quest for emotional and spiritual wellbeing.
In the event you use any of the information in this book for yourself, which is your right, the author and the
publisher assume no responsibility for your actions.

inhoud
H o o f d s t u k 5
Herinneringen aan een spirituele verbinding
met de Bron .....................................................................................138
Inleiding van dr. Wayne Dyer .......................................................9
Inleiding van Dee Garnes ............................................................13
H o o f d s t u k 6
Mystieke wijsheid en een voorspellende gave ...........................162
H o o f d s t u k 1
Herinneringen aan de Bron ............................................................20
H o o f d s t u k 2
Herinneringen aan vorige levens ..................................................54
Hoofdstuk 3
Herinneringen aan het kiezen van ouders ..................................82
H o o f d s t u k 7
Onzichtbare vriendjes en vriendinnetjes en
bezoek vanuit de Bron ..................................................................190
H o o f d s t u k 8
Verhalen over engelen ...................................................................220
Tekeningen.......................................................................................241
H o o f d s t u k 4
Herinneringen aan familiereïncarnaties en
rolwisselingen ................................................................................ 114
H o o f d s t u k 9
Verhalen uit Nederland .................................................................250
Nawoord ......................................................................................258

Een van de meest
verantwoordelijke
dingen die je als
volwassene kunt doen,
is meer kind te worden.
- 6 - - 7 -

herinneringen aan de bron
herinneringen aan de bron
Toen mijn oudste zoon acht jaar oud was, maakte ik iets mee
wat me ontzettend diep raakte en wat mijn leven heeft veranderd.
Sean was een gevoelig kind met een open blik, een hart zo
groot als de zon en een glimlach die de mensen om hem heen
kon opvrolijken. Ik hield ontzettend veel van hem en probeerde
voortdurend aan zijn fysieke behoeften tegemoet te komen, maar
ik had altijd het gevoel dat ik niet echt met hem verbonden was.
Ik wilde die verbinding zo graag ervaren, maar ik wist niet hoe.
In die tijd had ik niet het spirituele of energetische bewustzijn om
er woorden aan te kunnen geven. Ik wist gewoon dat Sean het
ontbreken van deze verbinding ook voelde. Ik probeerde het te
compenseren door goed voor hem te zorgen en hem veel genegenheid
te geven, maar ik was ook controlerend en vaak boos. Dat
wilde ik niet en ik probeerde het ook niet te zijn, maar het leek wel
alsof die kant van mij een eigen leven leidde.
Op een dag was ik weer eens flink controlerend geweest.
Toen ik Sean ‘s avonds instopte, begon hij onbedaarlijk te huilen. Ik
probeerde hem te laten zien dat ik met hem te doen had en vroeg
hem wat er aan de hand was. Hij zei dat hij naar zijn moeder in
de hemel verlangde. Ik vroeg hem wat hij daarmee bedoelde. Hij
zei dat hij bij zijn moeder in de hemel wilde zijn en er niet tegen
kon dat hij hier was. Ik werd er een beetje bang van, maar ik vroeg
rustig of er iets was wat zijn moeder in de hemel wel aan hem gaf
en ik niet. Hij zei: ‘Pure liefde.’
Ik voelde dat mijn hart verzachtte toen ik zag dat mijn zoon
zoveel pijn had en iets miste dat hij zo verdiende. Ik twijfelde er
geen moment aan dat wat hij zei, echt zo was. Hij legde uit dat zijn
moeder en Spirit in de hemel tegen hem hadden gezegd dat hij
mij als aardse moeder moest kiezen. Hij zei ook dat hij zich kon
herinneren dat hij in mij zat en dat het daar zo donker was.
Ik vroeg Sean of hij zich nog wist hoe Spirit eruitzag. Hij beschreef
Hem als een wezen van wit licht en vol liefde. Op dat moment
wist ik dat Sean mij en zichzelf een geschenk had gegeven:
een herinnering van deze kleine jongen die wilde dat zijn moeder
hem ‘pure liefde’ gaf! Ik wist dat hij mij als moeder had gekozen
om mij te leren hoe ik pure liefde kon ervaren en laten zien, en om
zelf te leren hoe hij pure liefde van mij, zijn huidige moeder, kon
ontvangen. Op die dag ontwaakte de Hemelse moeder in mij, hier
op aarde!
— Robin Lisa Haywood
Union, Kentucky
Toen mijn dochter Sarenna bijna twee was, praatte ze al volop.
Ze keek me vaak recht in mijn ogen aan en zei dan dat ze zo blij
was dat ze bij mij was, dat ze me zo miste toen ze wachtte tot ze op
aarde bij mij kon zijn, dat ze vanuit de Andere Zijde naar me had
gekeken en er bijna niet op kon wachten om weer bij mij te zijn.
Als ik eraan terugdenk, voel ik nog steeds verbijstering.
- 24 -
- 25 -

herinneringen aan de bron
herinneringen aan vorige levens
Toen mijn zoon Kevin nog heel jong was, had hij het vaak
over de tijd dat hij ‘in een cottage met een rieten dak woonde’. Hij
zei dat hij toen erg oud en ziek was en meestal op een stoel bij
het vuur zat. Als hij het over deze persoon had, was hij altijd heel
ontspannen, meestal vlak voor het slapengaan. Na ongeveer een
maand praatte hij er niet meer over. Als mijn vrouw en ik hem
ernaar vroegen, leek hij het zich niet meer te kunnen herinneren.
Ik heb wat onderzoek gedaan naar ‘cottages met rieten daken’
en ontdekte dat ze voornamelijk in de middeleeuwen in bepaalde
delen van Europa werden gebouwd. Ik vermoed dat Kevin zich
het einde van dat leven herinnerde en dat dat misschien de reden
was waarom hij het nog wist.
Mijn zoon is nu bijna 19. Hoewel hij zich nog steeds niets
meer van zijn ‘vorige leven’ kan herinneren, vind ik het interessant
dat hij gefascineerd is door alles wat met de middeleeuwen
te maken heeft.
– Todd St. Clair
Prince Edward Island, Canada
Mijn dochter heeft fantastische herinneringen aan een vorig
leven. Ze kon al vrij snel vloeiend praten en heeft me een paar
keer verbijsterd met haar inzichten. Hoewel mijn man en ik in
vorige levens geloven, hebben we het nooit met haar of in haar
bijzijn over dit onderwerp gehad. Toen mijn dochter twee jaar oud
was, zaten we een keer samen in bad. Ze zei: ‘Weet je, mama, in
mijn andere leven was ik de mama en jij mijn kind, maar je was
een jongetje. Je lag in bed en was erg ziek. Je bleef maar om mij
roepen. Pas toen ik bij je bed kwam, kon je doodgaan.’
In die periode raakte ze ook een keer mijn voorhoofd aan.
Ik vroeg haar wat ze deed. ‘Ik raak je derde oog aan, mama,’ zei
ze. ‘O, en hebben alle mensen een derde oog?’ antwoordde ik. ‘Ja,
maar bij sommige mensen is het gesloten, dus kunnen ze er niet
mee zien,’ antwoordde ze. Mijn man en ik hadden nog nooit over
‘een derde oog’ gesproken.
Toen Nelson Mandela overleed, was dat volop in het nieuws.
Voor ons in Zuid-Afrika was het een enorm verlies. Mijn dochtertje
was toen drie jaar oud en we hadden een keer een gesprek in
de auto.
Dochter: Wie is ‘Madiba’?
Ik: Hij was een hele belangrijke man die ons heeft geleerd wat
vrede is, en hij heeft mensen bij elkaar gebracht. Hij is overleden
en daardoor zijn de mensen nu verdrietig.
Dochter: Was hij oud?
Ik: Ja, hij was oud.
Dochter: Waarom zijn mensen dan verdrietig? Het was zijn
tijd om te gaan. En hij komt toch wel weer terug als baby.
– An-Li
Zuid-Afrika
- 68 - - 69 -

3
hoofdstuk
herinneringen
aan het kiezen van ouders
Ik herinner me nog een grappig gesprek met een van
mijn dochters toen ze zeven jaar oud was. Serena observeerde
voortdurend mijn gedrag als ouder en liet het vaak
weten als ze het niet eens was met wat ik deed. Op deze
dag onderbrak ik haar geklaag over mij en zei: ‘Ik doe mijn
best om een zo goed mogelijke vader te zijn. Als de manier
waarop ik jullie opvoed je niet bevalt, stel ik voor dat je
stopt met klagen en de volledige verantwoordelijkheid op
je neemt voor wat ik doe. Jij bent degene die mij als vader
heeft gekozen en als je vindt dat ik geen goede vader ben,
kun je beter jezelf de schuld geven voor je slechte keuze.’
Ze keek me vragend aan en antwoordde: ‘Bedoel je
dat ik jou als vader heb gekozen en mama als moeder?’
Toen ik zei dat dat zo was, zette ze haar handen op haar
herinneringen aan het kiezen van ouders
heupen en zei: ‘Dan had ik zeker haast.’
Ik heb het verhaal altijd erg leuk gevonden en ook al
maakte ik er een beetje een grapje van, ik ben dat gesprek
in de jaren erna als een stuk waardevoller gaan zien dan
ik ooit had gedacht.
De literatuur over vorige levens lijkt het idee te ondersteunen
dat er sprake is van een selectieprocedure, vaak in
samenwerking met ‘God’ of Spirit, waarbij bepaald wordt
wie de ouders zullen worden van een kind dat vanuit de
Bron incarneert. Dee en ik hebben duizenden reacties gekregen
op onze oproep aan ouders om ons voorbeelden
over dit onderwerp toe te sturen. De verhaaltjes die in dit
hoofdstuk staan vertegenwoordigen slechts een klein percentage
van alle reacties die we hebben ontvangen.
De stukjes die we hebben gekozen zijn allemaal gebaseerd
op wat kinderen spontaan hebben gezegd, zoals: ‘Ik
ben zo blij dat ik jou als mijn moeder heb gekozen.’ Kinderen
geven zeer specifieke details over het proces waarbij
ze hun ouders kiezen, vaak in samenwerking met God,
die ze meestal omschrijven als een liefdevolle, vreugdevolle
aanwezigheid. Na het lezen van de duizenden reacties op
- 82 -
- 83 -

Wees je bewust van je
onbegrensde verbinding met
de Bron. Weet dat je meer
bent dan een verzameling
van botten, bloed en organen,
ingekapseld in een lichaam
bedekt met huid en haar,
levend in een specifieke tijd.
- 112 - - 113 -

herinneringen aan de bron
herinneringen aan familiereïncarnaties
Ik was op bezoek bij mijn kleinzoons toen Jake vier en Noah
twee was. Terwijl hij lekker zijn ontbijtgranen zat op te peuzelen
zei Jake: ‘In mijn vorige leven ging ik dood in drijfzand en mama
ging dood toen ze me probeerde te redden. Noah was mijn tweelingbroer,
maar hij ging niet dood, dus was hij erg bang toen we
er niet meer waren. Toen we besloten om weer geboren te worden,
kozen we mama en papa uit om weer onze ouders te worden.’
‘Waar was je toen je hen koos?’ vroeg ik.
Hij keek omhoog en zei: ‘We waren daarboven en keken van
bovenaf naar mama en papa! Waar anders?’
‘Nou, ik vroeg het me gewoon af,’ antwoordde ik.
En meteen daarna zei hij: ‘Jij bent goud, net als Noah en ik.
Mama is blauw, papa is groen en jij bent goud, maar je hebt een
groot blauw licht dat uit het midden van je voorhoofd komt.’
Mijn dochter, die in de keuken stond, legt uit: ‘Hij ziet aura’s.’
— Carrie Hunter
Victoria, British Columbia, Canada
Mijn driejarige dochter zei tegen me dat ze het zoontje van
haar oma Rosie was. Ik zei: ‘Nee, je bent altijd mijn meisje geweest.’
Ze zei: ‘Je begrijpt het niet. Ik was haar zoontje en ik ging dood
toen ik bijna vier was.’ Ik wist er te weinig van om haar nog meer
vragen te kunnen stellen, zoals ‘Waar woonde je dan?’ Maar bijna
tien jaar later ontdekte ik dat Rosie’s zoontje op driejarige leeftijd
was overleden, en de kinderen hadden allebei blauwe ogen en
blond haar.
Mijn dochter is nu dertig en kan zich hier niets meer van herinneren.
— Judy Knicely
Newark, Ohio
Toen mijn oudste zoon David nog klein was, reden we een
keer over de Pacific Coast Highway in het Californische Cayucos.
Hij begon te vertellen over een vorig leven dat we samen hadden
gehad. Hij beschreef het heel duidelijk voor een vierjarige. Hij had
het over de kleren in die tijd en over een groot schip dat over de
oceaan voer.
Hij zei dat wij op dit schip zaten en dat het zonk: ‘Weet je nog,
mama, dat ik op die boot verdronk? Toen zei ik tegen je dat je nog
een keer mijn mama zou zijn, en nu rijden we hier langs het water
waarin ik doodging.’
— Teresa Newton-Hughes
Newbury Park, Californië
- 126 -
- 127 -

herinneringen aan de bron
Mystieke wijsheid en voorspellende gaven
Volwassenen zien kinderen vaak ten onrechte als onvolmaakte
mensen die nog van alles moeten leren tot ze
uiteindelijk volwassen zijn. Ik wil je graag aanmoedigen
om kinderen te zien als spirituele wezens, de nakomelingen
van een oneindig systeem met alle wijsheid, kracht
en vermogens van de Bron waaruit ze zijn voortgekomen.
Ieder mens is heel en compleet in het nu, ongeacht de
chronologische leeftijd van het lichaam. Dus niemand is
wijzer omdat hij of zij toevallig groter en ouder is.
Als je er zo naar gaat kijken, kun je elk kind het respect
geven dat een ontwikkelde spirituele meester verdient. In
plaats van te veronderstellen dat een kind nog niet volwassen
genoeg is om iets te bieden te hebben dat de moeite
waard is, kun je beter heel goed naar kinderen luisteren en
ze erbij te betrekken als ze bereid zijn om nadere uitleg te
geven over wat ze al hebben gezegd.
Elke keer als ik naar een pasgeboren kind kijk, heb ik
in gedachten een gesprek met hem of haar en heb ik veel
bewondering voor de wijsheid die de essentie van het kind
is. Als je naar een jong kind kijkt, zie je de ontvouwing van
oneindig bewustzijn. Vertrouw erop dat kinderen iets zeer
waardevols te bieden hebben, vooral omdat ze nog niet
hebben geleerd om aan zichzelf te twijfelen.
Ik heb mijn kinderen in relatie tot hun innerlijk weten
altijd als mijn leraren gezien, vooral als ze het over mystieke
of spirituele zaken hebben. Wie ben ik om in twijfel te
trekken wat zij diep van binnen voelen, vooral als ze bereid
zijn om dit gevoel te verwoorden?
Wat betreft kinderen die over esoterische en spirituele
zaken praten, zou ik je willen vragen om wat ze zeggen
niet te zien als de mijmeringen van onwetende kleine persoontjes,
maar als een fontein van grote wijsheid.
- 186 -
- 187 -

herinneringen aan de bron
Onzichtbare vriendjes en bezoek vanuit de Bron
Toen mijn moeder op 90-jarige leeftijd overleed, was mijn
kleindochter Sophie tweeënhalf. Terwijl de volwassenen een paar
dagen bezig waren met de dingen die je moet doen als iemand is
overleden, zei ik een keer: ‘Ik wou dat mam hier was. Ze zou het
erg leuk hebben gevonden.’
Sophie wees naar de hal zei: ‘Maar ze is hier. Ze is in de hal.’
Ik wist gewoon dat mijn moeder daar was en dat mijn kleindochter
haar zag. Wij konden haar niet zien omdat we te ver van
Spirit verwijderd waren, maar Sophie en mam waren er wel!
— Bob Bollmann
Hemet, Californië
hoe ze eruitzag. Mijn dochter zei: ‘Ze was mooi en had haar.’ Mijn
oma had longkanker en de chemotherapie had ervoor gezorgd dat
ze kaal werd.
Ik vroeg haar wat ze droeg en mijn dochter zei: ‘Wit’ en dat
ze ‘me zoende en knuffelde.’ Ik was verbijsterd, maar voor mijn
dochtertje leek het de normaalste zaak van de wereld. Ik vraag
me nu dus af hoe vaak onze overleden vrienden en familieleden
bij onze kleintjes op bezoek komen.
— Brooke Jenkins
Riverton, Utah
Mijn zoontje van tweeënhalf zei een keer toen hij op de rand
van het bed zat: ‘Oma zegt dat je een prachtig huis hebt.’ Aangezien
oma in het begin van de jaren zestig was overleden, vroeg ik
hem hoe hij dit wist. Hij antwoordde: ‘Ze zit hier naast me.’
— Angie Cabanas-Martilotto
Weston, Florida
Mijn oma was pas overleden en ik nam mijn dochtertje van
tweeënhalf een keer mee naar haar graf. Ze liep gezellig naast
me te kletsen. Ik dacht dat ze gewoon aan het spelen was. Toen ik
haar vroeg met wie ze aan het praten was, zei ze: ‘Oma.’ Ik vroeg
Ik heb een zeer oude en wijze spirituele leraar gehad die
Bawa Muhaiyaddeen heette. Hij voltrok het huwelijk tussen mijn
man mij en gaf onze dochter Sulaiha haar naam. Toen Sulaiha
tien maanden oud was, werd bij haar vader longkanker vastgesteld.
Ze hadden een zeer hechte band. Hij zei tegen haar dat hij
‘weg moest gaan en misschien nooit meer terug zou komen’ en
dat het niet haar schuld was. Bawa overleed toen ze twee was en
toen haar vader haar over zijn eigen aanstaande dood sprak, zei
ze: ‘Dan ben je bij Bawa.’
Natuurlijk wisten we niet precies wanneer hij zou overlijden.
Uiteindelijk gebeurde dat toen Sulaiha twee jaar en tien maanden
oud was. Op de ochtend van die dag werd ze wakker en zei: ‘Bawa
is gisteravond bij papa geweest!’
- 214 -
- 215 -

'De hemelpoort' door Rowina Koek (gemaakt op 14-jarige leeftijd)
'De hemel' door Madelief Hendricks (gemaakt op 6-jarige leeftijd)
- 244 - - 245 -

Onthoud deze
drie magische woorden:
Jij bent God.
Over de auteurs
Dr. Wayne W. Dyer was een internationaal vermaard schrijver
en spreker op het gebied van zelfontwikkeling. Hij heeft meer
dan veertig boeken geschreven, talloze audioprogramma’s en
video’s gemaakt en is bij duizenden tv- en radioprogramma’s
te gast geweest. Hij is de trotse vader van acht kinderen en
opa van negen kleinkinderen. Wayne had een doctorstitel in
educational counseling, die hij aan de Wayne State University
behaalde, en hij is gasthoogleraar geweest aan de St. John’s
University in New York.
In 2015 verliet hij zijn lichaam om terug te keren naar de Bron. Dit is het
laatste boek van zijn hand.
www.waynedyer.nl
Dee Garnes woont met haar man en twee kinderen op Maui.
Ze heeft dertien jaar als massagetherapeute gewerkt en was
daarna tot zijn dood assistent van dr. Wayne Dyer. Als ze tijd
heeft en niet achter haar zoontje aan hoeft te rennen of voor
haar dochtertje hoeft te zorgen, vindt ze het heerlijk om lange
afstanden te zwemmen in de oceaan, te peddelsurfen en lange
wandelingen te maken. Haar langste wandeling tot op heden
besloeg vijftig dagen en ging over de Colorado Trail (bijna 800
kilometer.)
- 260 - - 261 -