03.07.2018 Views

Inkijkexemplaar Juist 47

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

april 2018– jaargang 6 – nummer <strong>47</strong> – 6,95<br />

MEER WERELD, MEER WETEN<br />

AP<br />

Hoogleraar<br />

ELINE<br />

SLAGBOOM<br />

Hoe gezond<br />

te blijven<br />

RECYCLING<br />

Neem Afrika<br />

als voorbeeld!<br />

ALS<br />

HET WATER<br />

OP IS…<br />

Leven in beeld<br />

PRINS<br />

MAURITS 50<br />

IRAN<br />

INSPIREERT<br />

Verrassend mooie<br />

reisbestemming<br />

PENG<br />

LIYUAN<br />

Nieuwe keizerin<br />

van China<br />

HET<br />

MYSTERIE<br />

SLAAP<br />

Wat gebeurt er<br />

in onze hersenen?


JUIST<br />

INHOUD<br />

1 - 64<br />

Flow is een draagbaar<br />

apparaatje dat<br />

luchtvervuiling in je<br />

leefgebied meet en<br />

registreert in een app.<br />

26<br />

11<br />

14<br />

‘Zorg voor<br />

je lichaam<br />

zoals voor<br />

je kinderen’<br />

Hoogleraar moleculaire<br />

epidemiologie Eline<br />

Slagboom legt uit hoe<br />

veroudering in z’n werk<br />

gaat en hoeveel we zelf<br />

kunnen doen om dit<br />

proces zo veel mogelijk<br />

te vertragen.<br />

36 56<br />

006 Van de redactie, colofon<br />

007 Reacties, medewerkers<br />

CHECK IN<br />

008 Het seizoen<br />

Museumweek<br />

010 In de gaten houden...<br />

Maxime Cartens van Teym<br />

011 Div./kort<br />

Susan Bijl, Flow, Coolors<br />

012 Div./infographic<br />

Brandweer<br />

013 ONTDEK<br />

014 INTERVIEW<br />

Liesbeth Wytzes in<br />

gesprek met hoogleraar<br />

moleculaire epidemiologie<br />

Eline Slagboom<br />

020 Binnenkijken in<br />

Zuid-Afrika<br />

De familie Bosman in<br />

Simon’s Town<br />

024 Wereldburger<br />

Patrick Verkooijen in<br />

Washington<br />

IRAN: GASTVRIJ MET<br />

SPROOKJESACHTIG<br />

MOOIE PALEIZEN<br />

DE WERELD VAN<br />

MORGEN: ZOET<br />

WATER RAAKT OP<br />

HET<br />

SLAAPMYSTERIE<br />

ONTRAFELD<br />

026 IRAN<br />

Majestueus mooi<br />

mullahland<br />

034 Column Elif Isitman<br />

Jane Walker? Kom op zeg<br />

Iran heeft een slecht imago,<br />

maar reizigers kunnen een<br />

heel andere kant van het land<br />

ontdekken.<br />

4<br />

Uitkijktoren Pompejus<br />

48<br />

De hoeveelheid zoet water<br />

is eindig: onze reserves<br />

grondwater raken in rap tempo<br />

op. Maar er zijn alternatieven.<br />

Slapen is onmisbaar en<br />

buitengewoon raadselachtig.<br />

Een slag in het donker over wat<br />

er gebeurt in het duister.<br />

Een fraaie toren van waaruit je de contouren kunt zien van de West-Brabantse Waterlinie, een van de<br />

beter bewaarde geheimen van Nederland. Kirsten Hannema beklom de 129 treden van de Pompejus,<br />

een ‘tribunetrap’ op het Fort de Roovere die er staat dankzij een gift van de voormalige burgemeester<br />

van Bergen op Zoom, Ans van den Berg.<br />

035 WEET<br />

036 De wereld van morgen<br />

Onze zoetwaterreserves<br />

raken op. Wat zijn de<br />

alternatieven?<br />

042 Alledaagse wijsheid<br />

& Taalsignaal<br />

044 Profiel<br />

Peng Liyuan is de nieuwe<br />

keizerin van China<br />

048 Het gebouw<br />

Uitkijktoren Pompejus<br />

054 Moderne tijden<br />

Voortaan leasen we kleren<br />

056 MYSTERIE: SLAAP<br />

Wat gebeurt er in onze<br />

hersenen?


INHOUD 65 - 113<br />

BEDRIJF BELICHT:<br />

BOLLEGRAAF<br />

RECYCLING<br />

In Nederland is Bollegraaf<br />

Recycling Solutions uit<br />

Appingedam nog niet zo bekend,<br />

maar in New York bouwen<br />

de Groningers de grootste<br />

recyclinginstallatie van Amerika.<br />

66<br />

FOTOREPORTAGE:<br />

VAKMANSCHAP<br />

NIEUWE STIJL<br />

Wie een huis met een uniek<br />

interieur van hoge kwaliteit wil,<br />

moet verder zoeken dan IKEA<br />

of fonQ. Het boek Insiders &<br />

Company laat vakmanschap zien<br />

in zijn fraaiste vorm.<br />

98<br />

Een tweede leven<br />

76<br />

Millieu-organisaties leveren vaak kritiek op de export van oude<br />

spullen naar Afrika. Maar wat is afgedankt in Europa, gaat daar<br />

nog jaren mee. Afrikanen zijn experts in het opnieuw gebruiken van<br />

oude spullen. Gerbert van der Aa zag hoe inventief ze zijn.<br />

96<br />

92<br />

WERELDKEUKEN:<br />

SLOW ESCARGOTS<br />

Lennard ter Hall kweekt<br />

met engelengeduld zijn twee<br />

soorten slakken.<br />

FAST LANE:<br />

HET DASHBORD VAN<br />

DE TOEKOMST<br />

Vierkant stuur, hip dashbord:<br />

hoe ingenieus ontwerpers van<br />

auto-interieurs ook zijn, ze zijn<br />

beperkt in hun mogelijkheden.<br />

94<br />

LEVEN IN BEELD:<br />

PRINS MAURITS<br />

De ondernemer, echtgenoot van<br />

prinses Marilène en vader van<br />

drie kinderen wordt 50.<br />

SPORTEN IN<br />

STIJL IN HET<br />

VOORJAAR<br />

110<br />

De lente is begonnen, dus<br />

gaan we allemaal weer buiten<br />

sporten! Een selectie vrolijke<br />

kleren en attributen.<br />

065 VERDIEN<br />

066 Bedrijf belicht<br />

Bollegraaf Recycling<br />

Solutions<br />

070 Column Fleuriëtte<br />

van de Velde<br />

Als we allemaal parttime<br />

werken, wordt Nederland<br />

een heel gemiddeld landje<br />

072 Wereldeconomie<br />

Waarom gaan start-ups<br />

niet naar de beurs?<br />

074 Start-up van de maand<br />

Met Travis the Translator<br />

kun je wereldwijd<br />

gesprekken voeren<br />

076 RECYCLING AFRIKA<br />

Gerbert van der Aa over de<br />

recyclingeconomie in Afrika<br />

085 BELEEF<br />

086 Non-fictie<br />

Roelof Bouwman over<br />

positivisme<br />

090 Boeken<br />

Irene Start selecteert<br />

boeken op komst<br />

092 Wereldkeuken<br />

Slow escargots<br />

094 Leven in beeld<br />

Prins Maurits van Oranje-<br />

Nassau van Vollenhoven<br />

096 The Fast Lane<br />

Het dashbord van morgen<br />

098 FOTOREPORTAGE<br />

Meubelen met liefde<br />

gemaakt uit het boek<br />

Insiders & Company<br />

CHECK OUT<br />

106 Cultuuragenda<br />

Selectie uit wereldwijd<br />

aanbod<br />

108 Wijn<br />

Nicolaas Klei over het<br />

wijnachterland Gaillac<br />

110 Stijl<br />

Sportkleding voor de lente<br />

112 Hidden secret<br />

Ankara<br />

113 Reis om de wereld<br />

Inspirerende tips<br />

5


ONTDEK<br />

FOTO’S: OLIVIER MIDDENDORP<br />

‘Zorg voor je<br />

lichaam zoals voor<br />

je kinderen’<br />

Het wordt steeds duidelijker hoe veroudering van mensen<br />

precies in zijn werk gaat. En ook hoeveel we er zelf aan kunnen<br />

doen om dat proces te vertragen, vertelt hoogleraar moleculaire<br />

epidemiologie Eline Slagboom (58)<br />

Zelfbeheersing. En doorzetten. Dat is het<br />

recept om gezond oud te worden, zegt<br />

Eline Slagboom, hoogleraar moleculaire<br />

epidemiologie in Leiden en werkzaam bij<br />

het Leids Universitair Medisch Centrum.<br />

Matigheid in alles.<br />

‘Ouder worden is één grote oefening in zelfbeheersing.<br />

Niet laat naar bed. Niet te veel eten, niet te<br />

veel drinken, niet roken. Filmster Mae West zei het<br />

al: “Aging is not for sissies”, ouder worden is niet<br />

voor watjes. En die is 87 geworden.’<br />

Ze kijkt er behoorlijk vrolijk bij. Slagboom studeerde<br />

biologie en biochemie en is expert op het<br />

gebied van veroudering en initiatiefnemer van de<br />

Leiden Lang Leven Studie, waarin ze generaties<br />

volgt van families waarvan veel mensen heel oud<br />

worden. Tweelingenonderzoek liet zien dat de<br />

levensduur voor 25 procent wordt bepaald door<br />

je genen en de rest door je leefstijl. Die overige<br />

75 procent is een combinatie van wat er in de<br />

vroegste ontwikkeling gebeurt, gecombineerd met<br />

de latere leefstijl en de omgeving. Dat heb je dus<br />

deels zelf in de hand.<br />

Slagboom heeft, met collega’s, ook onderzoek gedaan<br />

naar de gevolgen van de Hongerwinter, van<br />

1944-1945, voor kinderen die toen in de baarmoeder<br />

zaten. Daaruit bleek dat bij een deel van die<br />

14<br />

TEKST: ELISABETH WYTZES<br />

ELINE SLAGBOOM<br />

mensen de genen van de vroege ontwikkeling zijn<br />

beschadigd en daardoor zouden ze op latere leeftijd<br />

meer kans op hoge bloeddruk en overgewicht<br />

hebben. Haar boodschap na 25 jaar onderzoek: het<br />

is nooit te laat om veroudering af te remmen. Maar<br />

soms moet je wel opschieten.<br />

Slagboom houdt zich bezig met gezondheid en dat<br />

heeft veel te maken met het vermijden van ziekten.<br />

‘Het moeilijke van veroudering,’ zegt Slagboom, ‘is<br />

dat kwalen zich gaan opstapelen. Dus in de periode<br />

daarvoor moet je al aan de slag gaan, om dat<br />

proces uit te stellen of zelfs voor te zijn. Ik vergelijk<br />

het wel met een trein die door het landschap raast,<br />

en ergens staat er een rood licht. Wanneer kun je<br />

dan het beste afremmen? Niet als je al onder dat<br />

licht staat!’<br />

Wat is dat eigenlijk, verouderen? Wat gebeurt er<br />

dan in je lichaam? Dat iemand ouder wordt, kun je<br />

natuurlijk aan hem of haar zien. Aan de buitenkant.<br />

Rimpels, groeven, grijs haar, ouderdomsvlekken,<br />

de hele rataplan. Maar van binnen broeit<br />

het al veel langer.<br />

‘De eerste tekenen van veroudering beginnen al<br />

rond je dertigste. Je gaat wat van dat buikvet krijgen,<br />

ook al ben je slank, en buikvet is het slechtste<br />

vet. Je spieren verliezen aan kracht. Wat gebeurt<br />

er op celniveau? De eiwitten in je cellen moeten de<br />

ELINE<br />

SLAGBOOM<br />

1960 Geboren in<br />

Dordrecht<br />

1987 Doctoraal biologie<br />

1993 Postdoc biochemie<br />

2000 Onderzoeker<br />

Gaubius Instituut,<br />

Leiden<br />

2000 Subsidie NWO<br />

2000 Hoogleraar<br />

moleculaire<br />

epidemiologie in<br />

Leiden<br />

2010 Mededirecteur<br />

Netherlands<br />

Consortium for<br />

Healthy Ageing<br />

2014 Lid Permanent<br />

Scientific Committee<br />

LUMC<br />

Eline Slagboom is<br />

getrouwd en heeft een<br />

zoon en een dochter.


Eline Slagboom<br />

met een<br />

DNA-model<br />

15


Cecil en Sarah Bosman<br />

zijn de jongste bewoners<br />

van hun straat in Simon’s<br />

Town bij Kaapstad<br />

‘ Het huis zelf<br />

was nog veel<br />

mooier dan de<br />

omschrijving’<br />

Het gezin Bosman verruilde een<br />

flat in Kaapstad voor een huis met<br />

meer ‘buiten’. Nu kijkt hun huis uit<br />

over een baai met pinguïns. ‘Het<br />

voelt als een vakantiehuis’<br />

Als midden-dertigers zijn ze de jongste zelfstandige<br />

bewoners van de straat, van de buurt waarschijnlijk<br />

en mogelijk van heel Simon’s Town. De zuidelijkste<br />

plaats van het Kaapse schiereiland trekt weinig jong<br />

volk. Maar na achttien maanden speuren naar iets<br />

betaalbaars kozen Cecil en Sarah Bosman ervoor om met hun<br />

vijfjarige zoontje Louis, twee honden en een kat hun kleine flat<br />

in het centrum van Kaapstad te verruilen voor een vrijstaand<br />

huis in het naar de Nederlandse gouverneur Simon van der Stel<br />

vernoemde ‘pensionadodorp’ 45 kilometer verderop. Ze wilden<br />

meer ruimte en meer ‘buiten’. ‘Bij onze flat was alleen een park<br />

voor Louis en de hond,’ zegt Sarah (36). Hier wonen ze op vijf<br />

minuten lopen van het strand met pinguïns en kan Cecil (35) naar<br />

hartelust fietsen, vissen en kajakken.<br />

De woonsituatie in Kaapstad lijkt op die in Amsterdam: het is<br />

een enclave voor expats en welgestelden. Bijna 3 miljoen rand<br />

(200.000 euro) is een koopje voor een wankele woning naast het<br />

spoor in de wijk Rondebosch, ver van berg en zee gelegen.<br />

Twee ton was het budget van de Bosmannen. Steeds verder van<br />

de stad gingen ze zoeken, totdat ze op dat vrijstaande huis in<br />

Simon’s Town stuitten: met een bordes, een redelijke tuin en zelfs<br />

ruimte voor een zwembad.<br />

Het huis staat tegen een heuvel en kijkt uit over False Bay. In de<br />

verte zie je de buurdorpen, het hippe Kalk Bay en het surfersparadijs<br />

Muizenberg. Simon’s Town is stijver. Al sinds jaar en dag<br />

geldt het als marinebasis. In 1743 bouwde de Verenigde Oostindische<br />

Compagnie hier een scheepswerf, die de Britse marine<br />

zo’n vijftig jaar later overnam. De hoofdweg staat vol statige ge-<br />

21


Boven: Uitzicht over de baai<br />

Midden: Het voelt als een<br />

vakantiehuis<br />

Onder: De pergola is net voltooid<br />

THUIS BIJ DE<br />

FAMILIE BOSMAN<br />

IN SIMON’S TOWN<br />

> HUISHOUDEN: 4 personen<br />

> VIERKANTE METERS: 140<br />

> SLAAPKAMERS: 3<br />

> PRIJS PER VIERKANTE METER: 300 euro<br />

> MEEST KOSTBAAR: mezzanine (Sarah),<br />

braai (Cecil)<br />

CHECKLIST:<br />

STROMEND WATER<br />

ELEKTRICITEIT<br />

VASTE TELEFOONLIJN<br />

INTERNET<br />

KOOP<br />

TUIN<br />

bouwen uit die tijd, inclusief de fraaie admiraalswoning.<br />

Bij de bezichtiging hoopte de aanvankelijk sceptische (‘brrr, suburbia’)<br />

Sarah op een signaal. ‘Ik keek naar de baai en zag een<br />

onderzeeër voorbijschuiven. Dat was voor mij het teken dat deze<br />

plek okay is,’ zegt ze. Dat het minstens een uur rijden is naar<br />

Kaapstad, waar twee van hun drie Mr & Mrs-winkels gevestigd<br />

zijn met uit India geïmporteerde kleren, sieraden en meubelen,<br />

vinden ze geen probleem. ‘Ik heb geen hekel aan autorijden,’ zegt<br />

Cecil. En dat de buren qua leeftijd hun ouders zouden kunnen<br />

zijn, stoort ze evenmin. ‘Ze zijn jong van geest.’<br />

Ze kochten het huis en betrokken het vijf maanden later. Het huis<br />

verkeerde in goede staat, was net geschilderd, had een hoog plafond<br />

en er viel veel licht binnen. Alleen de keuken stamde uit een<br />

ander tijdperk en de tuin was een woestenij vol slangen. Maar de<br />

magie was onmiskenbaar. Sarah kan zich de eerste dag nog precies<br />

voor de geest halen. ‘We liepen de trap op, draaiden ons om<br />

en keken naar het zonlicht dat op de baai viel.’ Cecil: ‘Dit was het<br />

eerste huis dat in het echt beter was dan de omschrijving.’<br />

Ze gingen aan de slag. Er kwam een moderne keuken, de braaiplek<br />

(barbecueplaats) kreeg nieuwe tegels, in de tuin werd<br />

afgerekend met de wildgroei en het bordes werd met 1 meter<br />

verhoogd, waarna er een zwembad kwam. Onlangs is ook de constructie<br />

van een pergola voltooid, opdat het terras volop schaduw<br />

heeft. Cecil: ‘Het voelt als een vakantiehuis. Je kunt hiervandaan<br />

’s avonds om zeven uur op je gemak naar het strand lopen.’<br />

Het huis heeft een mediterrane uitstraling, met veel wit en blauw.<br />

Zelfs de inbraakbeveiliging, ook hier op een van de veiligste plekken<br />

van Zuid-Afrika geen overbodige luxe, is subtiel: transparant<br />

materiaal dat volgens Cecil net zo sterk is als metaal.<br />

Geest<br />

In de loop der maanden diende zich een onvoorzien probleem<br />

aan. De spiritueel ingestelde Sarah raakte ervan overtuigd dat de<br />

geest van een oude vrouw in het huis rondwaarde. ‘De vorige eigenaar<br />

had het hele pand opnieuw laten verven, op één kamer<br />

na, heel bizar. Er hebben hier in de loop der jaren veel gezinnen<br />

gewoond en niemand heeft iets aan dat ene vertrek gedaan,’ vertelt<br />

ze. ‘Op een dag zat ik in de kamer, genietend van hoe mooi<br />

alles was. Toen hoorde ik een zucht achter me...’<br />

Het bleef bij die zucht. Sarah en Cecil hebben de geest verjaagd<br />

– of in elk geval gerustgesteld – door het verbranden van saliestokjes<br />

en het strooien van zout in de hoeken van de kamer,<br />

een bekend middel om negatieve energie uit te bannen. Sarah is<br />

opgelucht. Voor haar is dit geen grap. Als de met een Hollandse<br />

nuchterheid gezegende Cecil opmerkt dat het slaperige Simon’s<br />

Town wel wat ‘geestdrift’ kan gebruiken, zucht ze. ‘Het zou lekker<br />

zijn om hem af en toe een fijne klap te geven.’<br />

Gevraagd naar het meest gewaardeerde stukje huis, zegt Cecil<br />

meteen: ‘de braai’, de haast rituele plek waar de mannen rond<br />

het vuur staan, biertje in hun hand, starend naar het vlees dat<br />

langzaam dichtschroeit, terwijl de vrouwen met een glas witte<br />

wijn in de tuin zitten en de kinderen (Louis kreeg in december<br />

een zusje, Rose) in het zwembad ravotten. Sarah zucht nogmaals,<br />

nu wat harder. ‘Dat is niet mijn favoriet. Voor mij is dat de entree,<br />

de mezzanine, waar we laat in de middag oesters eten en champagne<br />

drinken en uitkijken over de baai.’<br />

22<br />


ONTDEK<br />

TEKST: LINDA OTTER IN IRAN<br />

IRAN<br />

Majestueus<br />

mooi<br />

mullahland<br />

Iran heeft een slecht imago van<br />

vrouwenonderdrukking en haat jegens het<br />

Westen. Maar reizigers ontdekken een heel andere<br />

kant: het Iran van eeuwenoude geschiedenis,<br />

sprookjesachtige paleizen en een innemende<br />

gastvrijheid. ‘Wij zijn gek op westerlingen’<br />

26


De tombe van de<br />

Iraanse dichter<br />

Hafez (1315-1390)<br />

in Shiraz, populair<br />

bij toeristen<br />

én locals<br />

BornaMir


CO2? OLIE?<br />

WATER IS HET<br />

PROBLEEM<br />

We zijn zo gewend dat het uit de kraan komt dat we<br />

niet beseffen dat de hoeveelheid zoet water eindig<br />

is. ‘Technologie is geen oplossing. We maken in<br />

honderd jaar de reserves op die in miljoenen jaren<br />

zijn ontstaan.’ Maar er zijn tal van alternatieven<br />

ANP/ Mike Hutchings<br />

← Wegens extreme droogte moeten Zuid-Afrikanen op waterrantsoen<br />

in the Dutch’ wordt er<br />

wel geroepen als er ergens<br />

de wereld een waterprobleem<br />

is. Bij een stijgende<br />

‘Bring<br />

zeespiegel lijkt de Nederlandse<br />

waterexpertise steeds belangrijker<br />

te worden. Velen denken aan dijken en<br />

overstromingen, als het om toekomstige<br />

waterproblemen gaat. Kortom: aan water<br />

weghouden. Maar veel groter is een andere<br />

uitdaging, die de laatste maanden<br />

opeens dichtbij komt: water behouden.<br />

Als het tegenzit, komt er in Kaapstad deze<br />

lente geen druppel meer uit de kraan.<br />

Zuid-Afrikanen zijn op waterrantsoen,<br />

mogen niet meer douchen en kunnen hun<br />

water eigenlijk alleen nog via de wc het<br />

huis uit loodsen. Het is geen louter Afrikaans<br />

probleem. Miami, Peking, Moskou<br />

en zelfs Londen wacht eenzelfde scenario,<br />

volgens de Britse omroep BBC die een<br />

top-11 maakte van steden met vooruitzichten<br />

zoals die van Kaapstad.<br />

Een tekort aan water? Maar ruim 70 procent<br />

van het aardoppervlak bestaat uit<br />

water, en dat blijft rondcirkelen in onze<br />

dampkring. Water genoeg dus. Alleen is<br />

slechts 1 procent daarvan zoet. De steeds<br />

dorstiger mensheid tapt daarom steeds vaker<br />

water uit ondergrondse zoetwaterbronnen.<br />

Maar die zijn even eindig als olie en<br />

gas.<br />

Er zijn al veel alternatieve manieren om<br />

aan zoet water te komen. Wetenschappers<br />

en ondernemers oogsten water uit mist of<br />

damp, bouwen bergen om regenwolken<br />

kunstmatig omhoog te stuwen (in de Verenigde<br />

Arabische Emiraten) of zetten machines<br />

neer die zout water ontzilten met<br />

behulp van zonne-energie.<br />

Een out-of-the-box-oplossing voor watertekort<br />

komt gek genoeg van Texel. Gek<br />

genoeg, want Nederland is nou net één<br />

van de landen waar zoet water nog in<br />

overvloed stroomt. Toch bevecht Marc<br />

van Rijsselberghe (63) de grootste bron<br />

van zoetwaterverbruik door de mens: dat<br />

in de landbouw. Op Texel besproeit Van<br />

Rijsselberghe zijn gewassen daarom met<br />

zilt water.<br />

‘Boeren zien zout water als een enorme<br />

bedreiging en een aantasting van hun<br />

systemen,’ zegt Van Rijsselberghe. ‘En dat<br />

is ook zo. Met te veel zout water gaat alles<br />

kapot, dood, einde.’ Omdat volgens de<br />

Texelse boer nooit was vastgesteld wanneer<br />

het precies misgaat, besloot hij te<br />

gaan experimenteren. ‘Ik zag de zee aan<br />

37


Zilte aardappels blijken een succesvol gewas dat gedijt op zout water<br />

de andere kant van de dijk niet als bedreiging,<br />

maar als kans. Ik wilde de grenzen<br />

opzoeken.’<br />

Zoutwaterbubbel<br />

Vanuit een zoutwaterbubbel onder de<br />

dijk, mengt hij nu zeewater met zoet water<br />

en sproeit dat in verschillende zoutgradaties<br />

over zijn testveldjes. Zo testte zijn Zilt<br />

Proefbedrijf al bijna duizend gewassen,<br />

waaronder aardappelen, komkommer,<br />

parelgierst, andijvie en bloemkool. Van<br />

Rijsselberghe heeft inmiddels vastgesteld<br />

dat met irrigatiewater dat half zo zout is<br />

als zeewater grofweg 70 procent van alle<br />

geteste gewassen doodgaat, 30 procent<br />

blijft leven en slechts 2 procent het goed<br />

doet. Tot die 2 procent hoort bijvoorbeeld<br />

een zilte aardappel, die mensen lekkerder<br />

– zouter én zoeter – vinden dan zijn<br />

klassiek bewaterde broertje. Inmiddels<br />

leert Van Rijsselberghe mensen in landen<br />

als Ghana, Bangladesh, Egypte en Pakistan<br />

zilt te irrigeren en krijgt hij wekelijks<br />

hulpvragen van over de hele wereld. ‘Van<br />

rijke stinkerds, tot arme sloebers. Van regeringen<br />

tot criminele organisaties.’<br />

Of zij van zilte landbouw gebruik kunnen<br />

maken, hangt af van de grond waarop<br />

ze werken. ‘Het water moet wel kunnen<br />

wegspoelen, anders krijg je een zoutmeer<br />

en dan is het afgelopen.’ Volgens zijn ei-<br />

Op Texel besproeit Marc van Rijsselberghe zijn gewassen met zilt water<br />

gen berekeningen kan 300 miljoen hectare<br />

land verspreid over de wereld met<br />

de kweekpraktijken van Zilt Proefbedrijf<br />

beginnen.<br />

‘Het zou geweldig zijn als die zilte teelt<br />

kan worden gebruikt in de grote graanschuren<br />

van de wereld,’ zegt Cees Buisman<br />

(56), directeur van Wetsus, een onderzoeksinstituut<br />

dat zich bezighoudt met<br />

watertechnologie. Het zijn vooral bulkgewassen<br />

die veel zoet water opslorpen. Volgens<br />

Buisman is er eigenlijk – als je het<br />

grote geheel bekijkt – geen structureel tekort<br />

aan drinkwater of zelfs aan water om<br />

de luxere gewassen mee te besproeien.<br />

‘Groenten en vruchten zijn veel waard in<br />

vergelijking tot het water dat ze verbruiken.’<br />

Zeewater zoet maken, kost 0,1 cent<br />

per liter – grofweg de kosten voor transport<br />

en ontzilting, rekent Buisman voor.<br />

Dat is bij groente en fruit geen probleem.<br />

Maar het ligt anders bij basisvoedsel zoals<br />

tarwe, mais en aardappels. ‘Irrigatiewater<br />

daarvoor mag maar 5 cent per kuub kosten,<br />

twintig keer minder dus. Nu putten<br />

we daarvoor uit grondwaterreserves die<br />

snel op raken. Zo maken we in honderd<br />

jaar bronnen op die in miljoenen jaren<br />

zijn ontstaan.’<br />

Buisman noemt het een wicked problem,<br />

waarvoor niemand nog de oplossing<br />

weet. De richting is wel duidelijk: minder<br />

water gebruiken. ‘Mensen die zeggen<br />

dat dit technisch is op te lossen, vergeten<br />

altijd het graan. We moeten echt minder<br />

water gaan gebruiken. Als we zo doorgaan,<br />

komt er tussen nu en dertig jaar een<br />

38


WEET<br />

TEKST: EEFJE RAMMELOO IN SJANGHAI<br />

ILLUSTRATIE: KATHRYN RATHKE<br />

Eindelijk hebben we een first lady die<br />

mooi is, was de eerste gedachte van<br />

veel Chinezen toen Xi Jinping, met zijn<br />

vrouw Peng Liyuan aan zijn zijde, president<br />

werd. Peng Liyuan (55) stelt niet teleur.<br />

De modeminnende mevrouw Xi laat met haar<br />

gracieuze verschijning de harten van de Chinezen<br />

sneller kloppen. Toch wordt ook menige wenkbrauw<br />

opgetrokken wanneer Peng tijdens dienstreizen<br />

naast haar man staat te zwaaien.<br />

Het was voor Chinese politici een ongeschreven<br />

wet: je vrouw laat je thuis. Tot Jiang Qing, de vrouw<br />

van Mao Zedong, in de jaren vijftig op een foto verscheen,<br />

brak niemand met die regel. Jiangs rol in<br />

Mao’s entourage werd geleidelijk groter en ze was<br />

een drijvende kracht achter de Culturele Revolutie.<br />

Nadat ze achter de tralies verdween, keerden first<br />

lady’s snel weer terug naar hun rol in de schaduw.<br />

Peng Liyuan breekt met die conventie. Of ze nou wil<br />

of niet: zij was veel beroemder dan hij, die weliswaar<br />

een zoon is van een van de eerste leiders van<br />

de Communistische Volksrepubliek, maar toen<br />

toch vooral een vrij onbeduidende politicus uit de<br />

provincie Fujian.<br />

Al haar schoonheid en roem ten spijt, de Chinezen<br />

waren op hun hoede voor Peng. Jiang Qing was immers<br />

ook zangeres en actrice voordat ze met Mao<br />

NR: 27<br />

trouwde. Ze bleek een op macht beluste intrigante<br />

die haar man inzette voor politiek gewin. De macht<br />

van Peng blijkt veel subtieler.<br />

Ze was al twintig jaar met Xi getrouwd toen hij werd<br />

44<br />

Presidentsvrouw<br />

Peng Liyuan<br />

‘Op hun<br />

eerste<br />

date had<br />

Peng<br />

oude<br />

kleren<br />

aan’<br />

Elke maand<br />

portretteert <strong>Juist</strong> Magazine<br />

een internationaal<br />

kopstuk<br />

China’s<br />

swingende<br />

geheime wapen<br />

De presidentsvrouw brak met de traditie en<br />

geeft swung aan het grijze imago van haar man.<br />

Peng Liyuan was ooit beroemder dan Xi Jinping<br />

verkozen tot lid van het politbureau – het hoogste<br />

politieke orgaan van China. De iconische zangeres,<br />

tevens generaal-majoor in het Chinese leger, is cultureel<br />

erfgoed, en zoals dat gaat in China, was haar<br />

huwelijk een staatszaak. Ze werd in de jaren tachtig<br />

van de vorige eeuw gekoppeld aan een rijzende ster<br />

in de Communistische Partij, een princeling bovendien,<br />

die tot zijn grote schande gescheiden was.<br />

Op hun eerste afspraakje had Peng oude kleren<br />

aangetrokken, om haar glamourprofiel wat te verdoezelen.<br />

De politicus, tien jaar ouder dan zij, deed<br />

haar hart niet bepaald sneller kloppen. ‘Hij zag er<br />

nogal onbehouwen uit, en hij leek veel ouder dan<br />

hij was,’ zei ze later in een interview. Xi’s eerste<br />

vraag ging naar verluidt over muziek, Pengs grootste<br />

liefde, en, zoals het sprookje gaat, verdwenen<br />

toen alle bezwaren als sneeuw voor de zon.<br />

De censor veegde internet schoon. Er is geen gevoelige<br />

informatie meer over Peng te vinden. De informatie<br />

over haar achtergrond als dochter van een<br />

dorpsambtenaar en een rondtrekkende zangeres in<br />

Shandong is summier en past niet geheel toevallig<br />

perfect in het communistische plaatje.<br />

Haar vader was ambtenaar van het lokale cultuurbureau<br />

en werd tijdens de Culturele Revolutie<br />

veroordeeld tot het schoonmaken van wc’s. Haar<br />

moeder werd beschuldigd van spionage omdat ze<br />

familie in Taiwan had. Peng kreeg zoals zoveel Chinezen<br />

van haar generatie geen onderwijs en werd –<br />

net als Xi – naar het platteland gestuurd om te werken.<br />

Haar heldere sopraanstem was haar redding.


Miljoenen herkennen zich in het verhaal van haar<br />

uitzichtloze jeugd, maar anders dan de gemiddelde<br />

Chinees had Peng haar stem om op terug te vallen.<br />

Als een ware Assepoester wint ze op haar vijftiende<br />

een zangwedstrijd. Ze kan naar het conservatorium<br />

en op haar achttiende treedt ze toe tot het Volksbevrijdingsleger.<br />

Binnen de kortste keren doet ze mee<br />

aan voorstellingen die het moreel onder de strijdkrachten<br />

moeten opvijzelen.<br />

Vlak na het bloedbad op het Plein van de Hemelse<br />

Vrede klimt ze als propagandazangeres op een tank<br />

om de soldaten op het plein toe te zingen. Een foto<br />

van die gebeurtenis duikt later op in Hongkong.<br />

Hoewel omstreden, toont het beeld ook de loyaliteit<br />

van de zangeres.<br />

Pengs rijzende ster brengt haar in 1983 voor het<br />

eerst op het podium van de beroemde Nieuwjaarsshow,<br />

waar honderden miljoenen mensen naar kijken.<br />

In extravagante creaties geeft ze in diverse edities<br />

acte de présence. De optredens zijn niet louter<br />

gebaseerd op dramatiek, ook Pengs techniek wordt<br />

geprezen en volgens kenners kent China geen betere<br />

vertolker van volksliederen dan Peng.<br />

De sopraan moet flink inleveren als ze met Xi<br />

trouwt. De dramatiek van het podium behoort tot<br />

een vorig leven, en haar wilde haren worden getemd<br />

in een simpele knoet. Jarenlang zien Peng en<br />

Xi elkaar nauwelijks. Dat is niet ongewoon in een<br />

Chinees huwelijk. Man en vrouw werken soms in<br />

verschillende steden en zien elkaar alleen tijdens<br />

vakanties. Terwijl Peng schitterde in Peking, was Xi<br />

bestuurder in het zuiden. Toen in 1992 hun dochter<br />

Mingze werd geboren, kon Xi daar door hevige<br />

overstromingen in Fujian niet bij zijn.<br />

Huiselijk<br />

Toch blijft Peng benadrukken hoe ‘gewoon’ en<br />

huiselijk ze als stel zijn. Zij houdt van koken en<br />

televisie kijken en kan naar het schijnt uitstekend<br />

borduren en kalligraferen. Het liefst zit ze ’s avonds<br />

met haar man op de bank. Eigenlijk is ze best benaderbaar,<br />

zei ze tegen een televisiepresentator die<br />

haar aansprak op haar beroemdheid. ‘Je komt me<br />

overal tegen, op de markt en in de winkel. Ik ben<br />

altijd boodschappen aan het doen.’<br />

Als haar man is verkozen tot lid van het achtkoppige<br />

politbureau, het hoogste orgaan van de Chinese<br />

politiek, verschijnt ze steeds minder op het toneel.<br />

In plaats daarvan krijgt ze een respectabele positie<br />

als leider van een culturele afdeling van de krijgsmacht.<br />

Ze wordt ook gastdocent aan het Chinese<br />

Conservatory of Music, en parttime hoogleraar aan<br />

onder meer de Peking Universiteit. Peng Liyuan is<br />

dan geen artiest meer, maar een wetenschapper en<br />

een docent. First lady-waardige posities.<br />

Rond diezelfde tijd duiken er in de buitenlandse<br />

45


Boven: Het oorspronkelijke<br />

idee<br />

was dat de hele<br />

toren van hout<br />

zou worden<br />

vervaardigd<br />

Onder: Maar<br />

de toren was te<br />

scheef en te hoog


H<br />

ET<br />

GEB<br />

OUW<br />

ARCHITECTUUR<br />

TEKST: KIRSTEN HANNEMA<br />

FOTO’S: KATJA EFFTING<br />

WEET<br />

NR: 22<br />

→ Het Gebouw:<br />

Uitkijktoren Pompejus<br />

→ Functie: uitkijktoren,<br />

openluchttheater<br />

en bezoekerscentrum<br />

→ Bouwjaar: 2017-2018<br />

→ Architect:<br />

RO&AD architecten<br />

→ Opdrachtgever:<br />

Gemeente Bergen op Zoom<br />

→ Adres: Halsteren<br />

De West-Brabantse Waterlinie vanuit de lucht<br />

Een fraaie toren van waaraf je de<br />

contouren van de West-Brabantse<br />

Waterlinie kunt zien. Kirsten<br />

Hannema beklom de 129 treden<br />

van de Pompejus, een ‘tribunetrap’<br />

die er staat dankzij een gift van de<br />

voormalige burgemeester van Bergen<br />

op Zoom, Ans van den Berg<br />

Een aanvullende staalconstructie bleek onvermijdelijk<br />

De West-Brabantse<br />

Waterlinie is een<br />

van de beter bewaarde<br />

geheimen<br />

van Nederland.<br />

Logisch, want In 1628 is op<br />

initiatief van de Staten van<br />

Zeeland en Holland tussen<br />

Steenbergen en Bergen op<br />

Zoom een vernuftig verdedigingsstelsel<br />

aangelegd,<br />

bestaand uit forten en velden<br />

die onder water konden worden<br />

gezet om de vijand tegen<br />

te houden.<br />

Het vernuft school in het<br />

gebruik van water, en de<br />

subtiele ingrepen in het landschap:<br />

de glooiende zandwallen<br />

en de lager gelegen<br />

inundatievelden vielen niet op<br />

in de Brabantse heuvels.<br />

Bijna vierhonderd jaar later<br />

vinden we dat spijtig. De<br />

linie is zes keer in werking<br />

gebracht, tegen de Spanjaarden,<br />

de Fransen en de Belgen.<br />

Zo’n wonder van ingenieurskunst<br />

– dit is de voorloper van<br />

de wereldberoemde Nieuwe<br />

Hollandse Waterlinie – beladen<br />

met geschiedenis, maar<br />

bijna niemand die weet waar<br />

de linie ligt.<br />

Daarom besloot Ans van den<br />

Berg (VVD), oud-burgemeester<br />

van Bergen op Zoom, om de<br />

10.000 euro die zij bij haar afscheid<br />

in 2000 als cadeau van<br />

de bevolking had gekregen,<br />

in te zetten om de linie nieuw<br />

leven in te blazen. Het idee<br />

was om op het (te renoveren)<br />

Fort De Roovere, het hart van<br />

de West-Brabantse Waterlinie,<br />

een toren te plaatsen van<br />

49


TEKST: JOPPE GLOERICH<br />

WEET<br />

SLAAPMYSTERIE<br />

56


SLAAP:<br />

HET<br />

GROTE<br />

MYSTERIE<br />

Slapen is onmisbaar, nogal riskant<br />

en buitengewoon raadselachtig. Het<br />

meest basale wat er is, blijkt moeilijk te<br />

doorgronden. Wat is slaap precies? Een<br />

stofje? Een plaats in de hersenen? Een slag in<br />

het donker over wat er gebeurt in het duister<br />

Het leven is levensgevaarlijk.<br />

De<br />

evolutie van mens<br />

en dier kenmerkt<br />

zich door de constante<br />

noodzaak om voedsel te<br />

bemachtigen, uit de klauwen te<br />

blijven van hongerige of agressieve<br />

anderen, en tussendoor<br />

nog even nageslacht te regelen.<br />

Overleven is opletten, niet<br />

indutten.<br />

Maar gek genoeg trekken vrijwel<br />

alle levende wezens zich<br />

daar een paar uur per etmaal<br />

niets van aan. Tijdens de slaap<br />

zijn we kwetsbaar, gaan we<br />

niet op zoek naar voedsel en<br />

zit onszelf vermenigvuldigen<br />

er ook niet in. Slaap is ons<br />

grote risico’s waard, elke nacht<br />

57


XXX BELEEF<br />

TEKST: CARLA XXX JOOSTEN<br />

FOTO: XXX<br />

LEVEN IN<br />

BEELD<br />

MAURITS VAN ORANJE-<br />

NASSAU VAN VOLLENHOVEN<br />

De prins wordt 50. De ondernemer,<br />

echtgenoot van prinses Marilène en vader<br />

van drie kinderen woont aan het Vondelpark<br />

in Amsterdam. Hij werkt op de Zuidas, fluit<br />

hockeywedstrijden van zijn kinderen en is er<br />

elk jaar bij op Koningsdag<br />

ANP/Mischa Schoemaker<br />

1968: Snoeperdje<br />

De oudste zoon van prinses<br />

Margriet en Pieter van Vollenhoven<br />

wordt op 17 april<br />

geboren in Utrecht. Oma<br />

Van Vollenhoven haalde de<br />

krant toen ze zei: ‘Het is een<br />

snoeperdje van een baby. Een<br />

gaaf rond hoofdje en bruine<br />

haartjes. Ik heb zijn oogjes<br />

niet gezien, want het kind<br />

sliep.’ Oma had het goed<br />

gezien want het prinsje zou<br />

uitgroeien tot de knapste van<br />

de Oranjes. Maurits Pieter<br />

Hendrik van Oranje-Nassau is<br />

vernoemd naar Johan Maurits<br />

van Nassau-Siegen, in de zestiende<br />

eeuw gouverneur van<br />

Nederlands-Brazilië. Maurits<br />

bezoekt het land geregeld.<br />

ANP/Ge van der Werff<br />

1989-1995: Student<br />

Na militaire dienst – hij<br />

ruilde het Korps Mariniers<br />

wegens een rugblessure<br />

al snel in voor de Koninklijke<br />

Marine – studeert hij<br />

economie in Groningen. De<br />

prins leidt er een zo gewoon<br />

mogelijk studentenleven<br />

en haalt het nieuws als<br />

hij bij een vechtpartij een<br />

gebroken neus oploopt. Hij<br />

verdient bij als barman in<br />

Dinercafé Soestdijk waar hij<br />

zijn latere vrouw leert kennen<br />

die er serveerster is.<br />

ANP/Hans Steinmeier<br />

1998: Huwelijk met Marilène van den Broek<br />

Hij trouwt met de dochter van Europees Commissaris Hans van den<br />

Broek, een katholieke CDA’er. De oecumenische viering in de Grote<br />

Kerk van Apeldoorn wekt enige consternatie omdat vier hervormde<br />

leden van de koninklijke familie voor het oog van de camera’s ter communie<br />

gaan: Maurits zelf, zijn moeder Margriet, grootmoeder prinses<br />

Juliana en haar man prins Bernhard. Maurits werkt in 1998 op de<br />

luchthaven Schiphol en Marilène bij Ahold. Ze wonen in Amsterdam.<br />

94


BELEEF<br />

TEKST: ARTHUR VAN LEEUWEN<br />

THE FAST LANE<br />

Van onderen vlak stuur in<br />

de McLaren 570 Spider<br />

DASHBOARD<br />

VAN MORGEN<br />

(EN GISTEREN)<br />

Vierkant stuur, stoel achterstevoren of het<br />

dashboard van een ruimteschip, het zijn de vaste<br />

ingrediënten van ‘innovatief ’ interieurdesign.<br />

Toch blijven de conceptinterieurs voor de auto<br />

van morgen op beurzen publiekstrekkers<br />

Het interieur van de BMW i3,<br />

met kaasjeskruid<br />

Hoe ingenieus<br />

ontwerpers van<br />

auto-interieurs<br />

ook zijn, ze zijn<br />

beperkt in hun<br />

mogelijkheden<br />

96<br />

Uit het oogpunt van<br />

design, of specifieker<br />

het design van interieurs,<br />

kent de autoindustrie<br />

slechts één<br />

revolutionair moment. Dat was toen<br />

Citroën de DS op de wereld zette, in<br />

1955. Het stuur met slechts één spaak<br />

was een ware nouveauté, en datzelfde<br />

gold voor het materiaal waarvan het<br />

voor die tijd futuristische dashboard was<br />

gemaakt: nylon. Dichter bij de toekomst<br />

kon niet.<br />

Hoe ingenieus ontwerpers van autointerieurs<br />

ook zijn, ze zijn beperkt in hun<br />

mogelijkheden. Een ruimte waarin met<br />

moeite vijf personen passen, vraagt om<br />

evenzovele stoelen bemeten naar een<br />

menselijk lichaam. De bestuurdersplek is<br />

verplicht voorzien van pedalen plus stuur,<br />

en alle handels, knoppen en functies om<br />

het ding te laten rijden en stoppen.<br />

Het interieur moet ook veilig zijn, dus<br />

scherpe ornamenten zijn verboden. Verder<br />

moeten bekleding, armsteunen en<br />

handschoenenkastje slijtvast zijn. En er is<br />

de eis van ruiten rondom, met een minimale<br />

dode hoek. Je kunt er dus niet voor<br />

de afwisseling een leuk schilderijtje in<br />

hangen. Zo bezien is het nog een wonder<br />

dat je automerken louter op basis van hun<br />

interieur uit elkaar kunt houden.<br />

Het kan niet anders of al die beperkingen<br />

vormen de verklaring voor een curieus fenomeen:<br />

elk jaar weer staan concept cars<br />

op autobeurzen te pronken met het interieur<br />

van de toekomst.<br />

Maar de toekomst van nu is meestal ook<br />

de toekomst van gisteren. Een sprekend<br />

voorbeeld is de Mercedes-Benz F 800<br />

Style uit 2009. De auto was destijds een<br />

research vehicle voor het topsegment. Zet<br />

het interieurontwerp in een hedendaagse<br />

conceptauto, en je zou opnieuw denken<br />

dat je in de toekomst kijkt. Het curieus<br />

vierkante en gedeelde stuur, de vloeiende<br />

lijnen van console en dashboard en de<br />

blauw oplichtende beeldschermen – het<br />

zijn inmiddels de standaardsignalen voor<br />

de mededeling ‘dit is de auto van morgen’.<br />

In het algemeen geldt dat er wel iets geks<br />

moet zijn met het stuur, anders werkt de<br />

suggestie niet. Kijk naar de spectaculaire<br />

Xmotion, een SUV die Nissan in januari<br />

presenteerde op de autoshow van Detroit,<br />

met een gestileerde stuurknuppel die zo<br />

uit een Boeing 7<strong>47</strong> lijkt te komen. Helemaal<br />

mooi: alle schermpjes die samen het<br />

dashboard vormen, schijnen ook nog de<br />

gedachten van de bestuurder te kunnen<br />

lezen. Ja, waarom niet?<br />

Gaat de auto in productie, dan is het<br />

eerste wat sneuvelt: dat gekke stuur.<br />

Een van de mooiste actuele interieurs<br />

is dat van de spiksplinternieuwe Jaguar<br />

i-PACE. Luxe gepaard aan een zekere so-


Citroën DS met het befaamde éénspaaksstuur<br />

Loungen kan in de XiM18 van de Chinees-Amerikaanse fabrikant Yanfeng<br />

berheid, de vloeiende lijnen die bij een<br />

concept car hoorden en nu zomaar ‘echt’<br />

zijn – maar wel een ouderwets ronde hoepel<br />

om hem de bocht om te krijgen.<br />

Zo’n stuur van morgen moet je dan weer<br />

niet verwarren met het stuur in een sportauto,<br />

of supercar zoals de McLaren 570<br />

Spider. Dat soort snelle auto’s heeft vanonder<br />

een vlak stuur om de bestuurder<br />

meer ruimte tot snelle reacties te geven.<br />

Anders gezegd, je moet er niet aan denken<br />

dat je bij 300 kilometer per uur in de<br />

knoop komt met je knieën. Waar nogal<br />

wat hedendaagse auto’s uitbundig via<br />

beeldschermen en oplichtende tiptoetsen<br />

showen wat er allemaal aan technologische<br />

wondertjes is meegeleverd, geeft<br />

zo’n McLaren een statement van pure<br />

functionaliteit: kleine console met een<br />

paar knoppen, klein scherm met de belangrijkste<br />

functies, alleen dat wat strikte<br />

noodzaak is om er eens flink de sokken in<br />

te zetten.<br />

Toch zijn er ontwikkelingen met een vermoeden<br />

van revolutie. De eerste is de toepassing<br />

van natuurlijke materialen. Wat<br />

dat betreft mag de elektrische BMW i3<br />

een bijzonderheid heten. Niet omdat natuurvezels<br />

waren verwerkt in het conceptmodel<br />

– ‘kenaf’, gewonnen uit de malveplant,<br />

in Nederland kaasjeskruid geheten<br />

– wel omdat diezelfde noviteit de eindproductie<br />

heeft gehaald. Bovendien kan<br />

het design ook over tien jaar nog mee als<br />

‘van morgen’.<br />

De tweede ontwikkeling is alles wat de<br />

race naar de zelfrijdende én emissievrije<br />

auto teweegbrengt. Die zet als het ware<br />

de geesten hernieuwd aan het denken.<br />

Daarvan leverde Yanfeng afgelopen najaar<br />

een aansprekend voorbeeld op de<br />

autobeurs van Frankfurt. Wat Yanfeng is?<br />

Een Chinees-Amerikaanse multinational<br />

en de grootste toeleverancier van autointerieurs<br />

ter wereld, met klanten van<br />

Dacia tot Aston Martin. De XiM18 laat zien<br />

wat inzittenden ervaren als ze niet langer<br />

zelf hoeven te rijden. Met een flexibele indeling<br />

voor Rijden, Familie, Vergaderen<br />

en Loungen. Gimmick van het stuur: dat<br />

kun je opbergen.<br />

←<br />

De Mercedes-Benz F 800 Style uit 2009: vierkant stuur<br />

Het spectaculaire dashboard van de Nissan Xmotion<br />

De Jaguar i-PACE heeft een van de mooiste interieurs van nu<br />

97

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!