Wijzer 2019 lente MEO

KATERN:
NUMMER 5 • LENTE 2019
INFORMEERT, INSPIREERT, AMUSEERT
In dit nummer o.a:
• Activiteitencoördinator
Trees Kers over haar werk
• Verhaal partner van een
patiënt met CPTSS
• Stadswandeling
‘Utrecht Underground’
Een blad voor en door cliënten

COLOFON
VOORWOORD
Namens de
Redactie
Redactie Wijzer/Hartekreet
Huib van Belkom
Anthonie Caspers
Robert Giesberts
Bianca Henkes
Ellen Schepers
Desmond Stufkens
Charlotte Thoolen
Anja van der Waard
Erwin Zijtveld
Hans van Zuuk
Foto Voorzijde
Charlotte Thoolen
Illustratie achterzijde
Spreuk: Hans van Zuuk
Foto: starline - www.freepik.com
In januari hebben we Anja en Bianca als nieuwe redactieleden mogen
verwelkomen. Anja werkt in een ‘tuinderij met zorg’ en heeft
ervaring met schrijven voor een blad en Bianca heeft een journalistieke
achtergrond. Ze hebben er allebei echt zin in. De samenwerking
binnen de redactie verloopt prima en we hebben dan ook met veel
plezier aan dit nummer gewerkt. De oplage is nog altijd niet erg hoog
en we raden dan ook aan op de website van De Wilg de digitale versie
van de Wijzer op te zoeken. Zo kunnen we meer lezers bereiken.
De belangstelling voor ons blad is best groot te noemen hebben we
gemerkt.
Voor dit nummer hebben wij verbondenheid als thema. In de interviews
komt dit ruimschoots aan bod. Ook in de andere rubrieken is
veel bruikbare en leerzame informatie te vinden.
Veel leesplezier!
De redactie
Vormgeving
Anton van der Vlis
Kopij zomer nummer
24 mei 2019
Redactieadres
WIJ 3.0 / De Wilg
Mecklenburglaan 3-5
3581 NV Utrecht
tel: 030-2513672
e-mail:
redactiewij30@gmail.com
/ LENTE 2019 / 2

6 14 18
INHOUD
2 Colofon & voorwoord
4 Wijkwerkploeg Overvecht in 2019 van start
Diversiteit komt per fiets
5 Nieuw Beschut werken:
hoe gaat het in zijn werk
Bollentijd!
6 Zelfredzaam... klinkt goed
Trees Kers (activiteitencoördinator)
over haar werk
7 WIJ 3.0 bouwt locatie in Woerden af
Opvallend
8 Nieuw terras? Zo gelegd
Beurs
Kopij van WIJ 3.0
9 Ruimte voor iedereen?
Aandacht voor kwetsbare Utrechters
10 Lichtjestocht
Dierenrubriek
11 Interview
13 60 jaar De Kargadoor: Laat je horen!
Acceptatie
14 Partner van een patiënt
“Ik heb losgelaten dat ik alles
moet voorkómen”
16 Spreuken & Uitspraken
17 Wist je dat
18 Unieke stadswandeling Utrecht
21 Agenda
Kopij van cliënten
22 Oproep
Krantenknipsels
24 Spreuk Hans van Zuuk
/ LENTE 2019 / 3

Wijkwerkploeg Overvecht
in 2019 van start
In 2019 wordt Overvecht een stukje schoner dankzij
de Wijkwerkploeg van WIJ 3.0. De ploeg biedt eenvoudig
werk op twee dagdelen per week. Het gaat
om vuil van de grond weg rapen en signaleren als
bijvoorbeeld zitbankjes kapot zijn. Ook is het mogelijk
dat de ploeg zitbankjes reinigt of verwijsbordjes
weer leesbaar maakt. Kortom: kleine en nuttige
klussen. De Wijkwerkploeg zal het ene dagdeel op
de Zambesidreef actief zijn en het andere dagdeel
bij de Vulcanusdreef.
De Versnelling, het project van de gemeente om
van Overvecht een betere woonwijk te maken voor
iedereen, financiert de Wijkploeg. De komende weken
vindt de opzet ervan plaats en bovenal start het
bekend maken van deze nieuwe werkactiviteit. Net
als bij het Klienteam is de Wijkploeg vooral bedoeld
voor deelnemers die nog te weinig zelfstandigheid
en prestatievermogen hebben voor andere arbeidsmatige
activiteiten bij bijvoorbeeld het Wijkbedrijf.
Al ligt dit in praktijk nooit zo zwart - wit. Het kan
voor die Overvechters die nu niet een passend
aanbod hebben het begin zijn van een langduriger
route naar arbeidsmatig bezig zijn.
Diversiteit komt per fiets
Op verzoek van Rijkswaterstaat heeft de Fietsenmakerij
Fiets&IK een regenboogfiets gemaakt. Zoals
alle fietsen vanuit de fietsenmakerij is dit het product
van deelnemers die hard bezig om grip op hun
leven te krijgen en een plek in de samenleving en
op de arbeidsmarkt in te nemen. Het verzoek kwam
van de diversiteitscoördinator van RWS. Hij wilde
acht fietsen laten ‘pimpen’ op symbolische en kleurrijke
wijze. En daartoe samen te werken met ‘een
organisatie waar een divers personeelsbestand al
bewezen is.’ De eerste fiets is onlangs verloot.
/ LENTE 2019 / 4

Nieuw Beschut werken: hoe gaat het in zijn werk
Inwoners mogen zelf het UWV vragen
om een advies Beschut Werk. Beschut
Werken kan bij Wij 3.0. Het is aan de de
gemeente of hulpverlener om mensen op
de mogelijkheid te wijzen. De komende
tijd zal de gemeente daarom zich nog
meer inspannen om professionals en
inwoners goed voor te lichten.
• Het eventuele verschil tussen de beschikbare
loonkostensubsidie en de loonkosten van de werknemer
moet worden opgebracht vanuit de omzet uit
productie en dienstverlening.
Voor meer info, zie deze film:
https://youtu.be/5FNJYaiFrkI
• De indicatie voor beschut werk wordt afgegeven
door het UWV en is in principe voor onbepaalde
tijd.
• De betrokkene krijgt een arbeidsovereenkomst.
Vooralsnog bij UW voor één jaar. Via detachering
komt de betrokkene bij WIJ 3.0 terecht.
• De begeleiding wordt uitgevoerd door de werkbegeleider
op de werkplek samen met de (job)coach
die is verbonden aan de werknemer.
• De inschatting is dat de begeleidingsbehoefte
van een beschut werker minder is dan die van een
deelnemer in de WMO AA. De inzetbaarheid van
de beschut werker zou ook flink hoger moeten zijn,
minstens 20 uur per week maar vaak rond de 32
uur.
• Met de beloning is een loonkostensubsidie gemoeid.
Die is afhankelijk van een loonwaardemeting
die per werknemer en per jaar verschillend kan
uitpakken.
Bollentijd!
Duizenden bloembollen passeerden de Stadsbrug
en vele handen de afgelopen weken. Deelnemers
hadden een mooie klus aan het inpakken er van.
Een stukje ‘Bollenstreek’ in Utrecht... Maar mooier
dan dat werd het niet: het was een mooie klus en zo
mogen er meer komen..
/ LENTE 2019 / 5

Foto: Gerbrand Langenberg
Zelfredzaam... klinkt goed
Trees Kers (activiteitencoördinator) over haar werk
Hoe ben je in deze functie terecht gekomen?
“Ik werk al lange tijd als activiteitencoördinator in de
GGZ. Door de fusie tussen Altrecht Talent , Gids en
het Wijkbedrijf ben ik in dienst gekomen bij WIJ 3.0,
inmiddels alweer 5 jaar!”
Wat vind je leuk aan je werk?
“Het werk als activiteitencoördinator in Nieuwegein
is heel divers en dat is ook wat ik leuk vind aan de
functie. Samen met twee collega’s ben ik verantwoordelijk
voor het reilen en zeilen van de locatie.
We zijn een zelf organiserend team dus. We dragen
de zorg voor de veiligheid van spullen en het
gebouw, en natuurlijk ook dat cliënten zich veilig
voelen op onze locatie. Zo zijn er vele taken en
verantwoordelijkheden te noemen.”
Wat maakt het werken met de deelnemers leuk?
“Het begeleiden en activeren van de mensen, het
belangrijkste deel van mijn werk, vind ik het meest
mooie, leuke en boeiende onderdeel ervan. Een
goede band opbouwen, respectvol met elkaar omgaan
en betrouwbaarheid zijn de basis om verder te
groeien en ontwikkelen. Het middel, de activiteiten,
kan ik creatief inzetten om mensen te stimuleren
en activeren en te laten ontdekken waar hun kracht
ligt.”
Werk je samen met collega’s en zo ja, waarin
werk je dan samen?
“Met collega’s bespreek ik alles wat speelt op de locatie.
Belangrijk is dat we in grote lijnen van elkaars
afspraken op de hoogte zijn. Onze manier van begeleiden
sluit erg bij elkaar aan. We bieden begeleiding
op maat en zoeken samen met de deelnemer
naar de beste vorm om doelen te bereiken. Dat
kan een traject richting (vrijwilligers)werk zijn maar
ook persoonlijke groei en ontwikkeling waardoor
je steviger in je schoenen staat. Ik zet mijn kennis,
deskundigheid en ervaring in om dit proces te
begeleiden.”
Heb je nog een wens met betrekking tot?
“Mijn wens is dat we hier nog jaren met plezier
kunnen werken aan activering en re-integratie.”
Ingezonden door: Trees Kers
/ LENTE 2019 / 6

WIJ 3.0 bouwt locatie
in Woerden af
Met ingang van het nieuwe jaar beschikt WIJ 3.0
niet langer over een locatie in Woerden. Reden is
dat de ruimte die we huurden niet meer beschikbaar
is als gevolg van een faillissement van de
verhuurder. Dit faillissement heeft voor WIJ 3.0 de
besluitvorming over ons aanbod van dagactiviteiten
in Woerden versneld. In de afgelopen jaren bleek
de locatie niet financieel gezond te maken. Gesprekken
met gemeentes van regio Utrecht-West
en met betrokken medewerkers van de gemeente
Woerden, boden geen uitzicht op het bestendig
maken van het aanbod in de nabije toekomst.
Inspanningen om een goede en betaalbare alternatieve
locatie in Woerden te vinden leverden niet het
gewenste resultaat op.
Alle deelnemers zijn in december voorbereid op de
verandering.
Opvallend
Een deelnemer in Zeist maakte dit:
/ LENTE 2019 / 7

Nieuw terras? Zo gelegd
Het Wijkbedrijf is van allerlei markten thuis. Naast
het groenwerk en groenonderhoud dat het wijkbedrijf
uitvoert, zijn de deelnemers ook kundig in het
aanleggen van een terras.
Op foto 1 is te zien dat al is begonnen met het uitgraven
van de tuin. Veel aarde is weggegraven en
in de groene container gedeponeerd, hierna is de
grond opgevuld met zand waarna de deelnemers
beginnen met het egaliseren van het stuk grond.
Op foto 2 kan je zien dat met behulp van een rechte
lat, twee stenen en een (buiten beeld vallende)
waterpas ervoor wordt gezorgd dat het stuk grond
egaal wordt uitgevlakt.
De vlakke grond wordt vervolgens aangestampt
met behulp van een trilplaat. Hierdoor voorkom
je verzakking als straks de stenen zijn gelegd. Dit
wordt vakkundig uitgevoerd door een deelnemer.
Let op de stalen neuzen in de schoenen, onmisbaar
in combinatie met dit gevaarlijke werkje. Nadat
de grond is geëgaliseerd en aangestampt kan er
worden gestart met het leggen van de stenen.
Op foto 3 is te zien dat dit gebeurt door middel van
een ge-oliede samenwerking.
Twee deelnemers ‘uppen’ (stenen halen en klaarleggen)
en de andere deelnemer legt de stenen
neer. Dit leggen van de stenen gebeurt overigens
in een halfsteens patroon. Dit halfsteense patroon
zorgt voor een mooi effect en ongetwijfeld ook voor
een stevig terras waar van de zomer weer heerlijk
op gezeten kan worden.
Beurs...
Het Wijkbedrijf laat niet los...
Onlangs bezocht een afvaardiging van het Wijkbedrijf
de 20e editie van de groene sector vakbeurs.
De beurs, die plaatsvond in Hardenberg,
was bedoeld voor mensen uit de groene sector om
samen te komen en ideeën uit te wisselen. Volgens
leerwerkmeester Martijn Heus was het bezoek ontzettend
inspirerend: hij deed nieuwe contacten op,
leerde over nieuwe technieken en had bovenal een
gezellige dag met de deelnemers van het wijkbedrijf.
Hoogtepunten van de dag waren de lekkere
lunch en (zie de foto) poseren met de grootste
kettingzaag ter wereld!
/ LENTE 2019 / 8

Het katern de Hartekreet biedt ruimte voor bijdragen van cliënten van WIJ 3.0.
Lees hier hun verhalen, interviews, gedichten, tekeningen, weetjes, tips voor uitjes,
spreuken en andere creatieve uitingen. Heb je een verhaal, gedicht, leuk idee of tekening
voor Hartekreet? Neem dan contact op met de redactie!
Tel: 030-2513672 • e-mail: redactiewij30@gmail.com
Ruimte voor iedereen?
Aandacht voor kwetsbare Utrechters
Op 23 januari vond in ‘De Zalen van Zeven’ aan de
Boothstraat, vlakbij het Janskerkhof, het symposium
‘Ruimte voor iedereen? Aandacht voor kwetsbare
Utrechters’ plaats., Dit symposium was georganiseerd
door Meetellen, de Universiteit voor Humanistiek
en de Gemeente Utrecht, Volksgezondheid.
En was vooral georganiseerd naar aanleiding van
het verschijnen van drie onderzoeken naar de
positie van kwetsbare Utrechters. Het publiek was
divers te noemen. Er waren panelmedewerkers, onderzoekers,
wetenschappers, professionals, ambtenaren
en beleidsmakers aanwezig. Ik vond het leuk
weer wat oude bekenden, in het bijzonder van de
voormalige Boog, tegen te komen. De wethouder
bracht in zijn inleidende toespraak naar voren dat
het vraagteken achter ‘Ruimte voor iedereen’ in een
uitroepteken zal moeten veranderen. Vervolgens
werden de drie publicaties gepresenteerd.
• De presentatie van het onderzoek
‘Kan iedereen zichzelf redden’ door Meetellen.
Uit de enquête bleek dat veel van de ondervraagden
nog nooit van het begrip zelfredzaamheid
hadden gehoord.
Panelmedewerkers mochten tijdens de
presentatie aan het woord komen en uitleggen
wat zij van zelfredzaamheid vonden en hoe dat in
de praktijk in zijn werk zou kunnen gaan.
• De presentatie van ‘De waardigheidscirkel’ door
de Universiteit voor Humanistiek. Hieruit kwam
naar voren dat mensen met een meervoudige problematiek
zich vaak in het dagelijks leven onwaardig
behandeld voelen als voorwerp, leegte, kind of
monster. De waardigheidscirkel kan als instrument
gehanteerd worden om mensen weer het gevoel te
geven dat zij er toe doen;
als uniek persoon, in een unieke situatie, als deelnemer,
volwassene en vriend.
• De publicatie ‘Gezondheid voor iedereen?’ van
de Gemeente Utrecht, Volksgezondheid. Deze
publicatie toont aan dat het voor Utrechters met
problemen op meerdere leefgebieden tegelijk, op
vrijwel elk leefgebied minder goed gaat dan met
de gemiddelde inwoner van de stad Utrecht. Ook
hebben ze vaak financiële problemen en is toegang
tot de zorg moeilijk. Hun kinderen hebben moeite
zich te ontwikkelen en hebben meestal een minder
goede gezondheid dan leeftijdgenoten.
Verder stonden er nog vijf verdiepingssessies op
het programma, om verder in gesprek te gaan
over één van de gepresenteerde onderzoeken.
Als panellid van Meetellen in Utrecht was ik
ingedeeld bij ‘Toegang tot Zorg’ van de Gemeente
Utrecht en bij ‘Naar meer waardige zorg en ondersteuning’
van de Universiteit voor Humanistiek.
De andere sessies waren ‘Meetellen in Utrecht
over Zelfredzaamheid’, ‘In balans blijven’ van de
Gemeente Utrecht en nog een andere sessie over
‘Naar meer waardige zorg en ondersteuning’ van
de Universiteit van Humanistiek.
Het waren vooral ambtenaren met wie ik in gesprek
ging. Het viel me op dat ze erg betrokken waren.
Ook waren ze erg geïnteresseerd in wat ik van de
verschillende presentaties vond.
Tot slot van het symposium was er nog gelegenheid
om onder het genot van een lekker hapje en een
drankje op informele wijze kennis met elkaar te
maken. Ik vond het een leerzame bijeenkomst.
Door: Anthonie Caspers
/ LENTE 2019 / 9

Foto: A. Jütte
koeken, oliebollen en drinken (zoals koffie, thee,
warme chocolademelk met slagroom, glühwein en
voor de kleintjes limonade). Voor het eerst dit jaar
konden kinderen in de planten- tuinkas kerstkaarten
maken. En er was een levende kerstboom die af
en toe met de bezoekers een dansje maakte.
Dit alles duurde van 18.00 uur tot 21.30 uur. Het was
wederom een zeer geslaagde en heel gezellige
avond!
Iedereen bedankt die hier aan heeft meegewerkt
en dit weer heeft mogelijk gemaakt!
Foto: Anthonie Caspers
Lichtjestocht
Vrijdag 14 december 2018 was er weer de Lichtjestocht
in Utrecht Oost die dit jaar voor de vijfde keer
werd georganiseerd. Een Kerstwandeling door het
Wilhelminapark en omgeving. De route was verlicht
met kaarsjes en de verschillende scènes uit het
Kerstverhaal werden verteld. De Wilg deed voor de
vierde keer mee en was wederom omgetoverd tot
een gezellig en knusse Herberg.
Op het plein was er muziek en op de avond werden
er zowel moderne als traditionele kerstliederen ten
gehore gebracht rond het kampvuur. Dat zorgde
weer voor een zeer muzikale en nostalgische
gezelligheid.
Verder waren er meerdere kampvuren waar je,
naast dat je je eraan kon opwarmen, Marsmallows
kon roosteren. Ook waren er verschillende kraampjes
met eten, waaronder erwtensoep, pannen-
Ingezonden door: Desmond Stufkens
Dierenrubriek
Foto: A. Jütte
Foto: Erwin Zijtveld
Ik zou met baasje Sjaan op de foto al een editie
eerder verschijnen. Dat is niet gebeurd. Misschien
zaten we al met een volgeschreven Hartekreet.
Daarom nu een ereplaatsje voor een hond .Hij komt
een aantal keren per week bij ons op visite. In de
werfkelder zoekt hij zijn eigen weg. Hij vindt het bij
ons nog zo fijn dat hij blijft zitten als het baasje alweer
naar huis gaat en niet vooruit te slepen is. Zo
slaapt hij op de bank, zit graag tussen de mensen.
We noemen hem Alexander of meneer de Bruin. Ik
ben een beetje doof en een beetje blind. Ik ben 11
jaar oud, maar heb ook nog steeds veel plezier in
het leven en soms wil ik niet eens weg bij ons op
de Oudegracht. Als ik toch naar huis moet, word ik
opgetild en met wat hulp de trap opgedragen.
Ingezonden door: Erwin Zijtveld
/ LENTE 2019 / 10

Foto: Anthonie Caspers
Interview
Jan Visser komt regelmatig op de soos
van de cliëntenbond in de Kargadoor.
Daarnaast is hij actief binnen Enik, Spat
en De Wilg en heeft een bachelor in de
psychologie. Wij spraken met hem over
het thema verbondenheid en de rol van
de cliëntenbond.
Rond zeven uur werden wij, door Jan op
zijn appartement op de derde verdieping
welkom geheten. Ons beiden viel direct
op dat Jan een mooie woning heeft, gesitueerd
op het oude terrein van de faculteit
diergeneeskunde aan de Biltstraat.
Jan, voor dit nummer hebben wij verbondenheid
als thema. Daar willen we het met jou over hebben.
Wat is belangrijk voor jou?
“Voor mij is een gezonde levensstijl een kern-
waarde in het leven. Als motto heb ik voor mezelf
BRAVO bedacht. De B staat voor beweging en
bewustwording. De R voor reinheid, rust, regelmaat,
relatie en recreatie. De A voor acceptatie, aandacht
en authenticiteit. De V voor voeding, verbinding en
vaardigheden. De O tenslotte voor Ontspanning.
Het is mijn eigen vondst en vormt voor mij een
belangrijke richtlijn in het leven. De spreuk, ‘De zin
van het leven is de zin in het leven’ van Jan Geurts,
spreekt mij erg aan.”
Hoe staat het met jouw sociale contacten?
“Die zijn goed. Ik heb een rijk sociaal leven. Zo
heb ik een heel goede vriend. We kennen elkaar al
sinds 1982. We spreken elkaar niet heel vaak, maar
voelen ons, misschien daarom wel, heel nauw verbonden.
Ook kan ik het goed vinden met de andere
flatbewoners; in het bijzonder mijn benedenburen.
Op zondag komt er altijd een vast vriendenclubje
bij mij op bezoek. Er valt dan altijd het nodige te
bespreken. Ik kom regelmatig op de soos van de
cliëntenbond in de Kargadoor. Op informele wijze
vind ik hier verbinding met andere cliënten uit de
GGZ. Onder het genot van een drankje kan ik er
/ LENTE 2019 / 11

Foto: Anthonie Caspers
van gedachten wisselen. Ik wordt er echt met open
armen ontvangen.”
Voel je je geaccepteerd?
“Ik doe graag aan peer contacten. Tijdens groepsbijeenkomsten
van Enik heb het met lotgenoten
met name over spiritualiteit. Onderwerpen die aan
bod komen zijn in je kracht komen, ontworsteling,
kernwaarden, gevoel en intuïtie, inspiratie en
verwondering. Het ontdekken en ontwikkelen van
deze menselijke eigenschappen vind ik belangrijk.
Hoe ontdek ik hierin mijn valkuilen en hoe kan ik er
mee omgaan. We bespreken er van alles en komen
er al discussiërend tot allerlei nieuwe inzichten.”
Heb je hobby’s?
“Ik hou van zingen. Op dinsdag neem ik deel aan
de zanggroep in De Wilg. Eens per maand doen we
aan karaoke. Onze leidster heeft echt een prachtige
stem. Ik kan iedereen aanraden hier eens aan deel
te nemen. Tot enkele jaren terug heb ik in muziek
bands gezongen. De Boogie Band, die onder de
Boog activiteiten viel, vond ik de allerleukste. Later
heb ik ook met plezier
in de Talented Toasted
Tostie Band gezongen.
Favoriete muziek is voor
mij Pink Floyd en Manu
Chao.
Tegenwoordig doe ik
aan schilderen op De
Strooy, waar ik op de
open dag 2018 samen
met anderen mijn werk
mocht laten zien. In het
verleden heb ik enkele
werken verkocht. Wel
vind ik het moeilijk om
afstand van ze te doen.”
Wie zijn jouw favoriete
schrijvers?
“Van Kees van Kooten
heb ik veel boeken
thuis, van ‘De ergste
treitertrends’ tot aan
‘Zeven sloten’ en meer.
Jan Bernlef, Jan Wolkers
en Jan Siebelink hebben
ook prachtboeken
geschreven. Siddhartha van Hermann Hesse is een
inspirerend boek. Hierdoor ben ik geïnteresseerd
geraakt in mindfulness en onlangs heb ik in de
Nieuwe Kerk in Amsterdam de tentoonstelling ‘Het
leven van Boeddha’ bezocht’. Biografieën interesseren
mij ook, zoals die van John Lennon en de Dalai
Lama .”
Heb je nog een boodschap voor de lezers?
“Boodschap vind ik een groot woord. Vertrouw
op je eigen kracht. Verbinding zoeken, gezonde
leefstijl. Andere kernwaarden zijn vaak universeel
en voor iedereen bereikbaar. Vertrouw hierbij ook
op je intuïtie. Ontdek hoe dit bij kan dragen aan
herstel. Ter ontspanning kan ik de soos van de
cliëntenbond adviseren. Voor mezelf heb ik ‘Ieders
dienaar niemands knecht’ als motto.”
Door: Anthonie Caspers en Ellen Schepers
/ LENTE 2019 / 12

60 jaar De Kargadoor: Laat je horen!
De Kargadoor bestaat dit jaar 60 jaar en
dat werd op vrijdag 8 februari jongstleden
op uitbundige wijze gevierd.
Van oorsprong was de Kargadoor een podium voor
maatschappijkritische groeperingen; door rechts
gezien als broeinest, door links als broedplaats. In
de beginjaren was de Kargadoor gehuisvest aan
de Zuilense Marnixlaan. In 1968 vond de verhuizing
naar de huidige locatie aan de Oudegracht 36
plaats. Tegenwoordig wil de Kargadoor verbindend
zijn en maatschappelijke verschillen overbruggen.
Ze wil een plek zijn om te horen en gehoord
te worden. De Kargadoor biedt onderdak aan de
Rechtswinkel, Stichting Acta Rechtshulp, Stichting
Borderline, Utrecht International Comedy Festival,
Landelijke Stichting Zelfbeschadiging (LSZ) en
Stichting Peace Brigades International (PBI). De
Kargadoor is een erkend leerwerkbedrijf en biedt
ruimte voor de underdogs, de doeners en de eigenwijzen.
Ook de Cliëntenbond in de GGZ, afdeling
Utrecht heeft in de Kargadoor een plek gevonden.
Ik werk er de eerste en de derde zondagavond van
de maand namens de Cliëntenbond als vrijwilliger
achter de bar. Cliënten uit de GGZ en belangstellenden
zijn dan van harte welkom op onze soos.
Vanaf half acht in de avond was de Kargadoor vrij
toegankelijk voor iedereen. Ik heb nog iets mee-
gekregen van een interview met een feministe,
mogelijk gemaakt door Utrecht College Tour. In
de werfkelder heb ik met vertegenwoordigers van
Kritische Studenten Utrecht gesproken. Ook Stichting
Acta Rechtshulp en Stichting Zelfbeschadiging
hadden er een informatiestand.
Wat later in de avond was het tijd voor disco. Ik
heb nog een uur met een koptelefoon op gedanst.
Dit was een heel nieuwe ervaring voor mij. Het was
een inspirerend feest!
Voor meer informatie over de Kargadoor zie:
www.kargadoor.nl
De lezingen en muziekvoorstellingen die
wekelijks gegeven worden, zijn vaak gratis
toegankelijk!
Door: Anthonie Caspers
Acceptatie
Wanneer je leeft in een wereld vol haat,
Waarin zelfs op FB je niet meer kunt zeggen waar je voor staat.
Wanneer t voelt alsof je voor anders denken moet knielen,
Wat een zootje ongeregelde debielen.
Uiteindelijk bloeden we allemaal rood,
Niemand van ons ontloopt de dood.
Waarom vergeten we dat we hier zijn voor liefde en genegenheid?
Vanwege kleurverschil is dat zomaar kwijt?
Acceptatie is het sleutelwoord,
En dit is iets wat pijnlijk stoort.
Sorry dat is niet mijn leven...
Ik heb nog zoveel liefde, warmte en respect te geven.
Ingezonden door: Emi
/ LENTE 2019 / 13

Partner van een patiënt
“Ik heb losgelaten dat ik alles moet voorkómen”
Bij een psychische ziekte gaat de aandacht
vaak (niet met opzet) alleen uit naar
de mensen die psychisch ziek zijn. Maar
de mensen om hen heen leveren vaak ook
een hele bijdrage aan de genezing of het
leren omgaan met de ziekte.
Zoals Tonnie, de vrouw van Gerbrand.
Gerbrand heeft CPTSS (Complexe Post
Traumatische Stress Stoornis).
Tonnie (59) is werkzaam in het basisonderwijs.
Gerbrand (56) heeft heel lang gewerkt als vrachtwagenchauffeur.
Sinds hij in de WIA zit is fotografie
zijn grote passie. Ze zijn 26 jaar getrouwd.
In mei 2014 is bij Gerbrand de diagnose CPTSS
geconstateerd.
Tonnie vertelt: “De dag dat hij na de eerste dissociatie
in paniek van zijn werk thuis kwam was een
heel heftige dag voor mij, want ik wist niet goed wat
er aan de hand was. Bovendien probeerde ik onze
kinderen zo goed mogelijk ervoor af te schermen.
Na ongeveer twee maanden lukte dat niet meer en
toen hebben we een half jaar in een crisis gezeten.
Gerbrand is vanaf toen een lang traject van behandeling
in gegaan en ik ben een half jaar overspannen
geweest. Toen ik weer aan het werk ging heb
ik geleidelijk geleerd om mijn aandacht op mijn
werk te richten als ik op mijn werk ben. In het begin
was ik nerveus over wat er thuis kon gebeuren. De
laatste twee jaar merk ik dat ik wel steeds beter kan
loslaten. Gerbrand heeft nu een bepaalde stabiele
basis waarop hij kan vertrouwen en dat doe ik dan
óók. Ik heb losgelaten dat ik alles moet voorkómen.”
De crisis en de behandeling hebben veel effect
op het gezin.
Tonnie: “In de eerste twee jaar was ik erg op mijn
hoede, omdat ik nooit wist hoe en wanneer Gerbrands
dissociaties kwamen. Ik durfde ook niemand
meer uit te nodigen, uit angst voor een dissociatie
bij Gerbrand. Ik ben in die periode ook heel vaak ’s
nachts wakker geworden, doordat er opnieuw iets
met Gerbrand gebeurde. Ook al wist ik inmiddels
het een en ander van CPTSS, bij je eigen man is het
toch een ander verhaal. En je wilt zoveel, maar je
bent machteloos. Gerbrand vertrouwde mij en geloofde
mij ook altijd als ik vertelde wat er gebeurd
was in een dissociatie. Hierdoor konden en kunnen
we nog steeds goed met elkaar praten.
Maar ik merkte dat onze kinderen (inmiddels boven
de 20) het heel moeilijk vonden, dus ik beschermde
hen nog steeds tegen sommige invloeden van
hun vader. Ik leefde in die periode heel sterk vanuit
het besef dat ik de ‘schade’ wilde beperken, die de
CPTSS aan het gezin heeft toegebracht. De kinderen
waren hun vader ‘kwijt’. Als echtgenote had ik
mijn verwachtingen naar nul gebracht en geleerd te
anticiperen op wat er komt. Er kwam daardoor rust,
maar ik maakte tegelijkertijd een innerlijk rouwproces
door. Ik nam afscheid van de gewone, spontane
dingen die we gewend waren samen te doen:
samen uit eten gaan, samen dansen, spontaan op
visite gaan, spontaan met z’n allen thuis aan tafel
zitten. Ik heb me erg eenzaam gevoeld.
Ik had ook een gevoel van schaamte. Ik durfde
bijvoorbeeld een vriendin of collega’s niet zomaar
te vertellen dat mijn man CPTSS heeft. Inmiddels
zeg ik het wel als het van belang is voor het contact.
Wellicht helpt het ook dat er veel meer bekend
is over CPTSS in de maatschappij. De mensen
aan wie ik het heb verteld reageerden allemaal
geschrokken en zeiden ook dat het heel heftig is.
Dat geeft wel een gevoel van erkenning, dat ik het
ook af en toe ‘zwaar’ mag vinden. Het is een stukje
begrip.
Ik doe nog steeds veel dingen voor Gerbrand. Ik
probeer hem te beschermen tegen mogelijke triggers
en ik belicht in gesprekken zowel de visie van
mijn man als de visie van onze kinderen. Zijn keuze
voor een activiteit in het weekend is doorslaggevend
voor wat wij doen. En aangezien hij in deze
fase nog niet alleen op straat durft te fotograferen,
ga ik mee.
Soms is er wel een korte periode waarin het mij
/ LENTE 2019 / 14

allemaal teveel wordt, maar dan merk ik ook aan
Gerbrand dat hij dit goed begrijpt.”
Ondersteuning, bijvoorbeeld van de zorg of familie,
is ook voor familie/partners van patiёnten
broodnodig. Zo ook voor Tonnie.
Tonnie: “In de afgelopen vier jaar heb ik samen met
Gerbrand een paar gesprekken gehad met diegene
die bij Altrecht de gesprekken met hem voert. Ik
heb heel veel aan deze gesprekken gehad. Ondanks
dat Gerbrand wisselende psychologen als
therapeut heeft gehad, is deze vrouw een constante
factor geweest. Voor Gerbrand is het belangrijk
dat er een vaste psycholoog blijft bij Altrecht.
En toen in de zomer van 2014 de echte crisis begon,
hebben wij veel steun gehad van mijn broer
en schoonzus. Gelukkig kunnen we nog steeds
een beroep op hen doen, maar dat is niet meer zo
nodig.”
Al met al is Tonnie er het meest trots op dat ze
als gezin nog samen zijn.
Tonnie: “De heftige periodes hebben heel veel
invloed gehad op hoe we met elkaar omgaan,
maar dát we met elkaar blijven omgaan, vind ik een
enorme overwinning. Ieder van ons gaat er op een
andere manier mee om. Persoonlijk vind ik het een
enorme verrijking dat ik dit mee mag maken.”
Tonnie heeft, na enige aarzeling, nog wel tips
voor mensen die betrokken zijn bij mensen met
een psychiatrische ziekte.
Tonnie: “Iedere psychiatrische
ziekte is anders
en iedere partner is ook
anders, maar het belangrijkste
lijkt mij om
je persoonlijke grenzen
te blijven aanvoelen en
om vertrouwen te blijven
houden, vertrouwen in
positieve vooruitgang.”
Door: Anja de Waard en
Charlotte Thoolen
Foto: Gerbrand Langenberg
/ LENTE 2019 / 15

Spreuken & Uitspraken
Door: Huib van
Belkom
“Vele wateren kunnen de liefde niet uitblussen
en rivieren spoelen haar niet weg...”
- Citaat uit het Bijbelse Hooglied, hoofdstuk 8, vers 7a.
Bron: studieboekje van de Zevende-Dags Adventisten Nederland.
“Meneer, hoe weet de maan dat er een aarde is?”
- Vraag van leerling Kees Torn (nu cabaretier in ruste) aan zijn natuurkundeleraar.
De leraar had er geen antwoord op, zei Kees Torn.
Bron: radio 4 + het internet
“(God), Gij hebt ons de hartslag en de adem gegeven.”
- Tekstgedeelte uit een lied uit een zondagse Rooms-katholieke dienst op t.v.
“Hoe meer vrijheid, des te groter de verantwoordelijkheid dient te zijn.”
Voetbaltrainer Erik ten Hag in een interview met de Volkskrant.
“Laat degene die in diepe duisternis wandelt, van licht beroofd, vertrouwen op de
naam des HEREN en steunen op zijn God.”
- uit het boek Jesaja, hoofdstuk 50, vers 10b van de Heilige Bijbel.
Vertaling: Nederlands Bijbel Genootschap,1951.
“Wees niet bang als je wordt beproefd.
Houd vol als het zwaar wordt. Je wordt gezuiverd.”
Bobby Schuller van Hour of Power (t.v.-programma, o.a. op RTL5)
“Vergeven is dat je een gevangene vrijlaat en dan ervaart dat
jijzelf die gevangene was.”
Hannah Schuller van Hour of Power
(t.v.-programma o.a. op RTL5)
citeert deze spreuk van een onbekende.
/ LENTE 2019 / 16

Wist je dat:
in de Nieuwjaarsnacht van de stad Utrecht de luchtkwaliteit door het vuurwerk bijna 100 keer zo
slecht was als normaal?
de vervolgde Pakistaanse Christin Asia Bibi door een hoge Pakistaanse advocaat wordt verdedigd
die zelf echter moslim is?
dat deze edele advocaat in Pakistan ook met de dood wordt bedreigd en in Nederland schuilt?
als de werknemers van vandaag een levensstandaard als in de jaren ‘60 zouden accepteren, ze dan
op hun 60 e al met pensioen zouden kunnen?
in de Eerste Wereldoorlog ongeveer 3 miljoen vrouwen weduwe werden en ongeveer 6 miljoen
kinderen wees werden?
Paus Franciscus in het Vaticaan een kliniek heeft laten openen waar daklozen gratis medische zorg
krijgen?
de Utrechtse Dom gedeeltelijk is gebouwd van geld dat voor de armen bestemd was?
de Dom in 1975 voor het laatst gerestaureerd werd?
de Domtoren vanaf 2018 gedurende zo’n vijf jaar gerestaureerd wordt?
Theresa May en Angela Merkel allebei domineesdochters zijn?
t.v.-presentator Jacobine Geel voorzitter is van Geestelijke Gezondheidszorg Nederland en voor
mensen als wij het hele land doorkruist?
wanneer je Susette intern belt, ze dan rustig zegt, bel over een uurtje maar terug!
Susette als ze het Wilg terrein wil oprijden en ze het paaltje naar beneden wil doen en daarvoor uit
haar auto is gestapt, ze er dan pas achter komt dat dat niet gaat, omdat ze met haar auto te dicht op
het paaltje staat!
Maike voor het eerst met de boodschappenkar/wagen boodschappen heeft gedaan en dit superleuk
en handig vindt!
Ellen erachter is gekomen dat er ook koffiekopjes bestaan!
Jurre als hij een broodje in het tostiapparaat doet, het misschien dan wel handig is om hem ook aan
te zetten en als hij dan eenmaal aanstaat hem er dan ook weer op tijd uit te halen!
Eline M&M’s heel erg lekker vindt!
er tijdens de lunchpauze door Eline, Jonne en Maaike aardig op los werd geswingd op een liedje van
Earth & Fire!
Meilan het voor elkaar heeft gekregen om de stop van de vaatwasser eruit te trekken, waardoor de
deelnemers van de Bakery heel erg natte voeten kregen!
Eline (Stagiaire) heel goed is in koekjesbakken, Heel Holland Bakt waardig!
Jennifer de gardes van de mixer deeghaken noemt!
het woord van het jaar 2018: Laadpaalklever is!
Andere genomineerde woorden voor het woord van het jaar 2018 waren: Balanstrutje, Blokkeerfriezen,
Drankhangen, Gele Hesjes, Intimiteitscoördinator, Kantlijnsporter, Klimaatgekkie, Kwispellezen,
Mangomoment, Mooiweermoeheid, Selfieshopper, Vliegschaamte, Zeebezem!
Door Desmond Stufkens en Huib van Belkom
/ LENTE 2019 / 17

Unieke stadswandeling Utrecht
Op een zonnige middag in februari maken
een aantal redactieleden van WIJZER/
HARTEKREET de stadswandeling ‘Utrecht
Underground’. Een indrukwekkende stadswandeling
geleid door stadsgidsen die
zelf dakloos en verslaafd zijn geweest.
Zij hebben nu hun leven op de rit, maar
vertellen tijdens de wandeling hun verhaal
van het harde leven dat zij hebben
geleefd. Je wandelt langs de plekken
waar zij als dakloze/verslaafde verbleven.
Wij hebben afgesproken
met onze gids Jan Ooik
(50) op het Domplein voor
het VVV kantoor. Als wij
aankomen wacht Jan al op
ons. Hij is goed te herkennen
aan de mooie rode jas
met op de achterzijde een
afbeelding van ‘De Dom’.
Bekijk hier het fotoverslag
van de stadswandeling.
We lopen vanaf Domplein naar de Neude. Daar vertelt
Jan dat dit de plek is waar zijn dakloze bestaan
begon. Totaal niet de bedoeling maar door de loop
van privé omstandigheden er eigenlijk ‘in verzeild
geraakt’. Jan: “Ik kom uit een groot gezin en heb tot
mijn 14 e een goede jeugd gehad’. Toen overleed
mijn vader en dat was een grote klap voor mijn
moeder en het gezin’. Zeven jaar later overleed mijn
moeder. Ik was toen 21 jaar.”
en ik moest de nacht overbruggen. Aangezien ik
weinig geld had, bedacht ik een paar uur te slapen
bij het toenmalige ‘Postkantoor’ aan het Neude.
Achteraf had ik dat beter niet kunnen doen. Ik
ontmoette andere zwervers en ook verslaafden. De
trein richting Frankrijk heb ik nooit meer genomen.”
Jan ging werken als stratenmaker en begon een
eigen stratenmakers bedrijf.
Jan: “Ik was 30 jaar en toen kwam de volgende
tegenslag, mijn boekhouder ging er met het geld
vandoor. Ik had bijna niets meer. Toen bedacht ik
dat ik wilde gaan zwerven in het buitenland. Met het
weinige geld dat ik nog had vertrok ik met de trein.
In Utrecht moest ik overstappen op de internationale
trein. Deze trein vertrok pas een aantal uren later
/ LENTE 2019 / 18

We lopen verder naar de volgende plek waar Jan
tijdens zijn dakloze bestaan verbleef. Tijdens de
wandelingen van de ene plek naar de andere is er
ruim de tijd om verder met Jan te praten.
De wandeling gaat verder richting de ‘tunnel’ bij
Hoog Catharijne.
De tweede stop is bij de kloostertuin op de
Mariaplaats. Begin jaren 90 verbleven hier vele
zwervers en verslaafden. Jan: ‘Het was een onveilige
en vieze plek. De muren zijn nog gebleekt
door de urine en de behoefte die de mensen hier
deden.”
Dit was voor de Utrechter de bekende plek waar je
beter niet kon komen.
Hier was het ‘overleven’. Veel verslaafden verbleven
hier; er werd gedeald en gebruikt. Jan: hier was
je je leven niet zeker. Maar ja, je moest hier heen
om aan je ‘spul’ te komen en te kunnen gebruiken.
Ik zelf ben hier ook aangevallen en neergestoken.”
Jan is blij dat Hoog Catharijne de afgelopen jaren
zo verbouwd is, nu herinnert het hem niet zo aan de
tijd dat hij er verslaafd rondliep.
/ LENTE 2019 / 19

We lopen door het nieuwe stationsgebied verder
richting het ‘Beatrixtheater’.
Daar vertelt Jan dat hij tijdens zijn stratenmakers
periode ook als bouwvakker gewerkt heeft. Jan:
“tijdens de bouw van het gebouw naast het Beatrixtheater
viel ik van de steiger en ben 37 meter naar
beneden gevallen. Ik had bijna alles gebroken wat
er te breken viel in mijn lijf. Het is een wonder dat
ik het heb overleefd.”
Meer weten over de rondleiding
‘Utrecht Underground’? Bekijk de website
www.utrechtunderground.nl.
Er zijn vier verschillende rondleiders, elk met
hun eigen verhaal en eigen plekken om heen
te gaan. Reserveren kan door een mail te
sturen via utrechtunderground@wij30.nl.
Na deze laatste stop lopen we terug richting het
Domplein.
Jan heeft ruim 4 jaar op straat geleefd. Doordat hij
in de gevangenis was afgekickt kon hij deelnemen
aan het woon/werkproject Straatnieuws. Jan: “Ik
moest clean zijn voordat ik een kamer kon krijgen.
Vanaf dat moment is het steeds beter met mij gegaan.
Ik heb een moestuin in Lunetten samen met
mijn beste vriend. En ik geef deze rondleidingen. Ik
voel mij daar goed bij.”
Tekst: door: Charlotte Thoolen
Fotografie: Charlotte Thoolen, Bianca Henkes
/ LENTE 2019 / 20

Agenda
Wat: Meteorologica: Observations van Maria Kolcheva
De tentoonstelling Observations is een doorlopend
visueel onderzoek naar de studie van de atmosfeer.
Wanneer: 7 maart t/m 12 mei 2019.
Locatie: Plaats: FotoDok, Lange Nieuwstraat 7
(De internationale plek voor documentaire fotografie in Utrecht)
Voor openingstijden van de tentoonstelling zie: www.fotodok.org.
Kosten: Volwassenen: € 4,- Studenten: € 3,- Kinderen tot en met 12: gratis
Wat: Het Utrechts Archief - Utrecht Spoortstad
Wanneer: heden t/m 6 juli 2019.
Di. t/m vr. van 10.00 - 17.00 uur
Za. en zo. van 12.30 - 17.00 uur
Locatie: Hamburgerstraat 28, 3512 NS Utrecht
Kosten: gratis.
Wat:
Wanneer
Locatie:
Kosten:
Wat:
Dag van de Filosofie
7 april van 12.00 -18.00 uur
academiegebouw, Domplein 29, 3512 JE Utrecht
gratis
Utregs Requiem
In samenwerking met STUT en de Tussenvoorziening. Utregs Requiem is een productie van Stichting Albarica.
Utregs Requiem vertelt de levensverhalen van zes mensen uit Utrecht en omstreken. Verhalen waarin miskenning
en uitsluiting en soms geweld of misbruik een rol spelen. Levenservaringen waarvan je, zeker in een aantal gevallen,
zou zeggen ‘hoe kom je daar bovenop’. Kenmerkend voor alle hoofdpersonen in het Requiem is de veerkracht
die hen redt. De altijd aanwezige wil om af te rekenen met het verleden en een nieuw leven op te bouwen. De wil
om betekenis aan hun leven te geven die ze diep in hun hart voelen. Met vallen en opstaan. Arjen werd als kind
zo gepest dat hij er PTSS aan over hield. Als een beschadigd mens zocht hij zijn weg. Mothy vluchtte uit Iran om
zélf te mogen denken. Wilma werd mishandeld en probeert te voorkomen dat de geschiedenis zich blijft herhalen.
Deze en drie andere opmerkelijke Utrechtse levensverhalen vormen een requiem in een moderne jas. En zijn op
muziek gezet door vier hedendaagse componisten: Monique Krüs, Reza Namavar, Renske Vrolijk en Willem Wander
van Nieuwkerk. De verhalen en de muziek vormen met elkaar een unieke muzikale vertelling over leven en
dood, hoop en angst, schuld en bevrijding. Confronterend en herkenbaar tegelijkertijd.
Kosten: € 10,-
Wanneer: 17 maart 15:00 - 18:00 uur.
Locatie: Podium Oost, Oudwijkerdwarsstraat 148 Utrecht
Wanneer:
Locatie:
Wanneer:
Locatie:
Wanneer:
Locatie:
24 maart 15.00 – 18.00 uur
De Nieuwe Jutter, Amerhof 66 Utrecht
31 maart 15.00 – 18.00 uur
ZIMHIC Stefanustheater, Braziliëdreef 2 Utrecht
7 april 12.00 – 17.00 uur
Bij Bosshardt, Marco Pololaan 115-117 Utrecht
/ LENTE 2019 / 21

Uit het oog, maar
niet uit het hart
Zoals sommigen van jullie niet weten: enkele jaren
geleden hadden de psychiatrische patiënten een
eigen gebouw aan de Oudegracht, los van mensen
met een verstandelijke beperking.
Dit is eigenlijk een noodkreet, een hartekreet. Vele
mensen ben ik uit het oog verloren, doordat we
onze eigen locatie aan de Oudegracht verloren.
Hoe zou het gaan met hen?
Nawoord
Ook het komende nummer zullen wij weer
met de nodige zorg samenstellen. We hopen
dat ook deelnemers uit andere locaties dan
De Wilg kopij opsturen. Wij met z’n allen zijn
verantwoordelijk voor de samenstelling van
het blad! Veel schrijfplezier!
Foto: Anton van der Vlis
Ik denk aan: Alex, Anita, Bas, Jeffrey, Margreet 1,
Margreet 2, Petra, Hans 1, Hans 2, Hans 3, Nellie,
Gerald, Jan-Dirk, Patricia, Joke, Gert, Jennifer, Nada,
Philip, Mohammed 1, Mohammed 2, Urbanus, Tonia,
Rachida en nog vele anderen; zoals Ellen, Peter, ……
Ingezonden door: Annet Maas
‘Krantenknipsels’ ingezonden door Huib van Belkom
/ LENTE 2019 / 22

Foto: Anton van der Vlis
/ LENTE 2019 / 23

LENTE 2019 / 24