Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Mozartjes<br />
Caroline merkte dat de docenten verwachtten dat ze direct zouden<br />
beginnen met het geven van een traditionele muziekles. “Maar dat<br />
was ik niet van plan”, zegt ze. “Ik wilde ze eerst als mensen leren<br />
kennen en te weten komen hoe zij muziek beleefden en daarna<br />
begonnen we gewoon te spelen. Ze gingen vanzelf meedoen. Ik<br />
wil niet allemaal Mozartjes creëren, ik zou graag willen dat ze<br />
plezier beleven aan het maken van muziek.” Het project duurde<br />
2,5 week en er werd iedere dag van vroeg tot laat gemusiceerd.<br />
Na iedere dag stelden de musici het programma weer bij. “We<br />
waren aan het eind helemaal gesloopt”, zegt Caroline. “In die<br />
weken gaven we zowel les in groepjes als individueel. En er was<br />
natuurlijk een presentatie aan het slot.” Tijdens het project heeft<br />
het Nederlandse drietal twee APC’s bezocht: APC Tsumeb en<br />
APC Oshikuku. Caroline: “We kregen er onze eigen muziekhut<br />
om onze leerlingen te ontvangen. Daar zat ik dan op zomaar<br />
een middag in mijn Afrikaanse ‘leskamertje’. Op de muur hingen<br />
handgeschreven lesroosters, de vioolstokken hingen keurig aan<br />
spijkertjes aan de lemen muur en de violen lagen toegedekt<br />
onder lappen stof in metalen rekken. De zon scheen volop naar<br />
binnen en de viooldocent Jeremiah kwam met twee leerlingen vol<br />
verwachting binnen. Ik dacht: ‘euhh, en nu?’. En ook hier blijkt de<br />
beste manier: gewoon jezelf zijn! Ik begon met het verhaal over<br />
mijn viool en hoe ik begonnen ben met muziek maken. Al snel<br />
ontstond er een band op menselijk vlak met de docent. Ik kreeg<br />
de gevorderde leerlingen en mijn collega Maarten de beginners.<br />
Wij constateerden beiden, dat onder andere de stokhouding hier<br />
totaal anders aangeleerd wordt: flexibiliteit in het handgewricht<br />
bleek grote vraagtekens op de gezichten op te roepen: hoezo ….<br />
is het dan niet goed, als de stok over de toets gaat? Nee, is dan<br />
ons standaardantwoord: verlies van klank.”<br />
voormalig Duitse kolonie Namibië. “Mijn vader is daar geboren<br />
en pas rond zijn dertigste jaar naar Europa geëmigreerd, eerst<br />
als violist in Berlijn en later in Groningen (bij het NFO en later het<br />
NNO). In 1969 verhuisde ons gezin naar Glimmen en daar bracht<br />
ik mijn jeugd door aan de Meidoornlaan 29.”<br />
Thank you for the music<br />
Caroline is vast van plan om naar Namibië terug te keren om weer<br />
enkele weken muziek te brengen in de harten van de kinderen.<br />
Muziek die verbindt en taalbarrières en culturen doorbreekt. “Ik<br />
ben erg blij dat ik van muziek mijn beroep heb kunnen maken”,<br />
zegt ze. “Ik werk als freelancer in allerlei orkesten, zoals het NNO<br />
en geef les bij Vrijdag. Muziek is mijn leven. Vlak voordat mijn<br />
vader stierf heb ik indringend met hem gesproken en hem nog<br />
kunnen zeggen: ‘Bedankt dat je me de muziek hebt gegeven.’”<br />
Roots<br />
De muziek en de ontmoeting met de leerlingen waren het<br />
grootste onderdeel van het avontuur. Het andere deel was de<br />
reis zelf, naar dat verre Afrikaanse land en die andere cultuur<br />
(‘we zijn verdwaald in de woestijnachtige wildernis, en dan is het<br />
echt de vraag of je ooit veilig zult terugkeren’). Caroline voelde<br />
zich in Namibië echter niet ontheemd, sterker: het voelde bijna<br />
als thuiskomen. Haar ouders waren van oorsprong Duits en<br />
haar grootvader had in 1906 in een diamantmijn gewerkt in de<br />
Glimmenaar aangehouden<br />
als verdachte<br />
De dag na Pinksteren rond 7.30 uur werden door de politie<br />
drie jongeren uit Haren aangehouden en één jongen (15 jaar)<br />
uit Glimmen. Het viertal wordt ervan verdacht betrokken te zijn<br />
geweest bij meerdere straatroven en mishandelingen in Haren<br />
(centrum en Westerveen) en Paterswolde. In alle gevallen werd<br />
fors geweld gebruikt, de buit was telkens vrijwel nihil. Later<br />
die week werd een vijfde verdachte aangehouden en de week<br />
erna een zesde. De politie is nog bezig met het onderzoek en<br />
sluit meer aanhoudingen niet uit. Op 14 juni werden van de zes<br />
weer drie jongens (waaronder de Glimmense knaap) naar huis<br />
gestuurd. De politie ziet hen nog steeds als verdachten, maar<br />
er het was voor het onderzoek niet nodig de jongens langer in<br />
detentie te houden.<br />
Aanvulling/rectificatie op<br />
Glimmer’lei mijmert in het<br />
mei-nummer:<br />
Een oplettende lezeres attendeerde ons op het volgende.<br />
“Het postkantoor is niet al in 1963 naar het huis naast de oude<br />
school verhuisd. In de jaren ‘60 stond er eerst nog een houten<br />
postkantoor aan de Meidoornlaan waar nu de brievenbus staat<br />
dat werd beheerd door de heer Bos. Pas ergens begin jaren<br />
’70 verhuisde het postkantoor naar het toenmalige dorpshuis/<br />
peuterzaal waar nu fysiotherapeut Femmy Holwerda woont (en<br />
werkt).<br />
2 Glimmer’lei - juni <strong>2019</strong>