De andere kant van… Overdag, ’s avonds of ‘s nachts zijn onze collega’s aan het werk. In de verpleging of verzorging, als activiteitenbegeleider, vrijwilliger, bij de gastenservice, technische dienst of een van de andere “ Ik hoop dat jongeren die dit lezen geïnteresseerd raken in ons vak paar collega’s en enkele anderen. Ze waren mijn proeflezers. De reacties waren allemaal positief. Toen had ik zoiets van, dit zie ik wel zitten.” ” disciplines binnen TMZ. In hun vrije tijd beoefenen zij een hobby. Soms een enkel uurtje per week, vaak elke dag en op verschillende niveaus, maar allemaal met grote passie en gedrevenheid. Het is hun ‘andere kant’. Dit keer de andere kant van… Naam: Carmen Meijer Fans Iets meer dan een half jaar later is haar enthousiasme onverminderd groot en mag Carmen zich verheugen in een groeiende schare fans. De blogs getiteld Hanenkam, Schoenzetten, Pyjamaparty, Het Zusterzintuig en Koffiepraat zijn gewild. Een onderwerp om over te schrijven hoeft ze nooit te zoeken en haar notities schrijft ze niet op, maar tikt ze tussendoor op haar smartphone. Plaats: Almelo Werk: Ontroerende blogs van Carmen raken lezers in hun hart Veel mensen zijn zich niet bewust van een gave die zij bij zich dragen. Onvermoede talenten zijn het, die per toeval worden ontdekt. Die in weerwil van hun aanvankelijke angst en onzekerheid tot bloei komen. Carmen Meijer is zo’n onvermoed talent. Met blogs schetst de verpleegkundige op vaak ontroerende wijze een treffend beeld van haar werk op de psychogeriatrische afdeling van woonzorgcentrum Het Weggeler in Almelo. Verpleegkundige afdeling Beeklust, Het Weggeler Hobby: Blogschrijfster Lieve Piet, Het is zondagavond 23.00 uur als mijn late dienst erop zit en ik de afdeling verlaat. Ik haal een keer diep adem als ik de parkeerplaats af rijd, in een poging zo mijn werkdag af te sluiten. Dat lukt me niet goed. Jij ‘ligt slecht’, zoals we op de afdeling vaak zeggen op het moment dat iemand erg ziek is. Mijn gevoel zegt dat vandaag wel eens de laatste keer kan zijn dat ik je zag. Die nacht slaap ik toch wat onrustig. Zo begint een van haar blogs die op de website van TMZ te lezen zijn. Het gaat over een bewoner die zij anderhalf jaar verzorgde. Ze had er vanaf dag één een goede klik mee en zag hem langzaam op bijna mensonterende wijze aftakelen. Twintig minuten voor zijn overlijden fluisterde ze hem nog toe dat hij maar lekker moest gaan slapen. Twijfel “Ik heb lang getwijfeld of ik het zo moest laten staan”, zegt de 33-jarige verpleegkundige. “Die blog was wel heel persoonlijk, ging best diep. Ik was bang voor reacties dat ik mij te veel had laten meeslepen, dat ik onvoldoende professionele afstand had gehouden. Het tegendeel bleek. Er kwamen veel reacties, ook van buiten TMZ. De teneur was dat als je met zoveel liefde mensen kunt beschrijven, je die persoon met net zoveel liefde verzorgt. Dat deed mij goed.” Kracht Dat ze schrijftalent heeft wist Carman niet, wel dat woorden kracht hebben. Voor haar was en is een enkel geschreven woord voldoende om een onrustige geest tot bedaren te brengen en een dag goed af te sluiten. “Dat heb ik thuis soms, druk in mijn hoofd. Je maalt met je gedachten, positieve of negatieve. Die schrijf ik dan van mij af. Met een enkel woord, soms een paar woorden. Ik weet niet hoe het komt, maar dan glijdt alles van me af.” Vakantieverhaal Toch was ze mogelijk nooit aan het schrijven van een blog begonnen als er vorig jaar niet die vakantie was geweest met bewoners van Het Weggeler. Carmen schreef er een verhaal over. Zonder de bedoeling om het te publiceren, liet ze het lezen aan twee collega’s van de afdeling PR en Communicatie. Proeflezers “Het schrijven ervan was mij eigenlijk heel makkelijk afgegaan. Daar stond ik zelf eigenlijk ook wel van te kijken. Mijn collega’s vonden het mooi en vroegen mij om het vaker te doen. Dat vond ik spannend. Ik ben nogal perfectionistisch ingesteld. Voor mijzelf krijg ik het wel op papier, maar anderen moeten het ook leuk vinden. Mijn eerste blog heb ik dan ook eerst door mijn moeder laten lezen, een Spontaan Een onverwacht moment, een situatie, gedrag van een bewoner of een stilleven. Carmen: “Een onderwerp dient zich spontaan aan en dat is volgens mij ook een voorwaarde om er iets moois van te maken. Als je geforceerd gaat zoeken omdat het moet komt het niet goed. Dan wordt het gekunsteld, terwijl ik juist een beeldend verhaal wil vertellen over het dagelijks leven van onze bewoners en onszelf.” Imago Carmen vertelt enthousiast: “Wat ik heel erg fijn zou vinden is dat jongeren die een zorgopleiding volgen dit lezen en erdoor geïnteresseerd raken in ons werk. Dat ze concluderen dat ons werk absoluut niet stoffig is, maar dynamisch, nooit hetzelfde en waardevol. Dat is het voor mij in elk geval wel. Ik wil altijd aan bed blijven. Schrijven is mooi, maar de zorg is mijn thuis.” De ervaringen van Carmen zijn inmiddels ook te volgen op Instagram: Zuster_CarmenTMZ 4 5 3 <strong>juni</strong> <strong>2019</strong>