0419_ZOBRABANT

Winter 2019
Floor en Sebas
werden met 26 weken
geboren
Keeping families close
Kinderarts:
‘Zieke kind is rustiger
met ouders dichtbij’
Guus (12) had de
auto niet gezien
Donatie als
cadeautje
‘Een gezonde Anna
is alles wat we nodig
hebben’
Knuffelen
als ultieme troost

Robert ten Brink
Foto: Nick van Ormondt
Achter de schermen Welkom in de spiksplinternieuwe
entree van Ronald McDonald Huis
Sophia Rotterdam
Dichtbij
Vaste prik bij ons tijdens de feestdagen: een hele rij
Ten Brinkjes en vrienden aan de kleurrijk versierde
eettafel en dan uren natafelen. Roos bereidt de
lekkerste Italiaanse gerechten, mijn dochters nemen
alle hoogtepunten van het jaar samen door en
kleinkinderen rennen overal tussendoor.
Vanuit mijn werk als presentator, en zeker ook als
ambassadeur van het Ronald McDonald Kinderfonds,
weet ik dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is om
familie dicht bij je te hebben. Het blijft hartverwarmend
om te zien hoe mensen opleven als ze elkaar weer
kunnen omhelzen. Want zelfs na al die jaren raken
ontmoetingen van families die elkaar lange tijd niet
hebben gezien me nog altijd. Dat geldt voor mensen in
mijn televisieprogramma, maar misschien nog wel meer
voor de families die dankzij de Huizen weer dicht bij
elkaar kunnen zijn. Ik ben er trots op dat ik daar een
steentje aan mag bijdragen. Ik wens u hartverwarmende
feestdagen en een inspirerend nieuw jaar – waarin u dicht
bij uzelf en elkaar bent.
Greep uit de
INHOUD
Levensbedreigend
Vlak voor haar
eerste schooldag
wordt Norah
opgenomen in het
ziekenhuis
Momentopname Voor McHappy Day werden
Fleur, Juliën en Keano echte superhelden
Robert ten Brink
Ambassadeur Ronald McDonald Kinderfonds
2 [t]Huis

5 vragen aan...
In gesprek
ROOS CUPERUS
kinderarts Juliana Kinderziekenhuis, bestuurslid Ronald McDonald Huis Den Haag
Een knuffel van mama en papa is voor een kind in het ziekenhuis van levensbelang. Maar wat gebeurt er
precies in het lichaam bij zo’n aanraking? En waarom heeft het een ander effect als een verpleegkundige
haar armen om een kind heen slaat? Kinderarts Roos Cuperus geeft antwoord.
1. Waarom is knuffelen zo belangrijk voor
kinderen?
“Aandacht en liefde zorgen voor een veilige, stabiele basis. Bij
fysiek contact tussen mensen komt er oxytocine vrij, ook wel het
‘knuffelhormoon’ genoemd. Dat hormoon speelt een grote rol
bij de bevalling en bij borstvoeding, maar ook bij de hersen-
ontwikkeling van kinderen. We weten uit grote studies dat als
babyaapjes liefde en aandacht ontberen, hun hersenen niet
volledig tot bloei komen en er zodoende een ontwikkel-
achterstand ontstaat. Bij mensen is dat waarschijnlijk niet anders.”
2. Helpt knuffelen ook bij de genezing?
“De aanwezigheid van ouders op de kinderafdeling zorgt voor
minder stress bij het kind. En we weten uit onderzoek dat stress,
onveiligheid en wantrouwen níét goed zijn voor de genezing.
Een ontspannen kind ervaart bovendien minder pijn. Want in pijn
zitten ook stress en angst, niet weten wat er gaat gebeuren.
Minder stress levert minder pijn op.”
3. Kunnen alleen ouders voor die stressreductie
zorgen?
“Wij doen als ziekenhuis ook ons uiterste best om kinderen een
veilige omgeving te bieden. Een verpleegkundige kan een kind
heel goed verzorgen. Hij of zij voert misschien wel dezelfde
handelingen als de ouder uit, en is ook heel lief voor het kind,
maar het heeft toch een ander effect. We zien dat kinderen vaak
rustiger zijn als hun ouders in de buurt zijn.”
4. Heeft u daar een voorbeeld van?
“Laatst hadden we een zuigeling op de afdeling die heel
onrustig was. Moeder had een groot gezin, met meerdere
kinderen thuis, dus die kon er niet de hele tijd zijn. Het
meisje dronk heel slecht. Zodra moeder er was, dronk dat
meisje haar flesjes beter leeg en was ze veel rustiger.
En zelfstandig kunnen drinken is bij zuigelingen vaak een
voorwaarde om naar huis te mogen.”
5. Welke rol speelt het Ronald McDonald
Huis hierin?
“Een grote rol. In het Ronald McDonald Huis kunnen ouders
zichzelf opladen. Ze zijn even weg en
hebben net dat beetje afstand
waardoor er ruimte is voor hun
eigen stress en zorgen.
Ze vinden er wat afleiding en
hebben bijvoorbeeld een fijn
gesprek met een vrijwilliger.
En toch zijn ze zo dichtbij
dat ze desnoods ’s nachts
nog even naar hun kind
kunnen om dat gerust te
stellen of te voeden.
Ik ben heel dankbaar
dat wij dit in
Den Haag onder ons
dak hebben.”
[t]Huis 3

Gastenverhaal
Nog naar Veldhoven rijden, was niet verantwoord
ER STONDEN DRIE MENSENLEVENS OP HET SPEL
Negen jaar na hun verblijf in Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant komt een groep oud-gasten nog elk
jaar bij elkaar. Onder hen zijn Henny en Richard, die na de geboorte van hun tweeling Floor en Sebas ruim zes
weken in het Huis verbleven. “Een rustplek, voor zowel mijn hoofd als voor mijn lichaam”, vertelt Henny.
4 [t]Huis

“Mijn buik voelde opeens raar aan”, verklaart Henny. “Ik dacht Kinderen zien opgroeien
dat er iets was met mijn darmen, maar het bleek dat de Floor werd na zes weken weer overgeplaatst naar het
placenta los was gekomen.” Het was niet verantwoord om die ziekenhuis in Den Bosch. Het contact met de mede-gasten in
avond nog naar het Máxima MC in Veldhoven te rijden voor de Huis Zuidoost-Brabant bleef. “Sommigen hebben we maar
bevalling. Er stonden drie
mensenlevens op het spel.
Daarom werd er met grote
spoed een keizersnede
uitgevoerd in het ziekenhuis in
Den Bosch.
Urgentst
Na 26 weken zwangerschap werden Floor en Sebas geboren.
Omdat Den Bosch niet gespecialiseerd is in zo vroeg geboren
kinderen, kwam er direct een professor uit Veldhoven om
Floor te halen. Zij werd dezelfde avond nog in een couveuse
met de ambulance overgebracht. “Floor was het urgentst.
Daarna kwam de professor weer terug naar Den Bosch om
Sebas op te halen. Later op de avond volgde ik zelf met de
ambulance. Sebas is na acht uurtjes overleden op de NICU in
Veldhoven.”
Na een emotionele en hectische week verhuisden Henny en
Richard van het ziekenhuisbed naar het naastgelegen Ronald
McDonald Huis. “Voor ons was dat een fijnere plek dan thuis.
Thuis let je op zoveel dingen: de klok, melk kolven, staat er
file?” De rust en focus die het gezin nodig had, vonden ze in
het Huis.
‘De andere gasten in het
Huis voelen écht wat wij
ook voelen’
een paar dagen gezien, maar
in die tijd bouw je al wel een
band op.” Elk jaar spreken ze
met elkaar af om ervaringen te
delen, de kinderen te zien
opgroeien en samen leuke
dingen te beleven. Elke keer
organiseert iemand anders het uitje. “Soms gewoon bij
iemand thuis, een andere keer lekker uitwaaien op het strand.
En als echte bourgondische Brabanders horen daar lekker
eten en een gezellig muziekje bij.”
Kracht
“Een heel mooi lied vinden wij ‘You raise me up’ van Josh
Groban. Muziek doet veel met je. Als je verdrietig bent, geeft
het je ook troost.” Henny en Richard halen de meeste kracht
uit hun mooie dochter, maar ook de momenten samen met
de groep geven steun. “Als je de andere gezinnen ziet, denk ik
soms dat ik haar wat meer los kan laten. Ik ben misschien te
beschermend. Maar het gaat goed met Floor en daar zijn we
dankbaar voor.”
Hetzelfde schuitje
In de ruim zes weken dat Henny en Richard in het Huis
verbleven, zagen ze veel gezinnen komen en gaan. “Je
ontmoet allemaal mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Een
praatje tijdens het koffiezetten of eten koken is snel gemaakt.”
Juist het contact op de kleine momenten blijkt van grote
waarde. “Familie en vrienden kunnen zich er misschien een
voorstelling van maken, maar deze mensen voelen écht wat jij
ook voelt.” Al snel had Richard contact met een vader van wie
het kindje bij Floor in het ziekenhuis lag. “Dan praatten we
over voetbal en ging het gesprek ook even over iets anders”,
legt Richard uit. “Via hen is ook het contact met de andere
stellen ontstaan.”
[t]Huis 5

Achter
de schermen
Ouders, broertjes en zusjes van kinderen die zijn opgenomen in het
Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis krijgen een warm welkom in
de spiksplinternieuwe entree van het Ronald McDonald Huis Sophia
Rotterdam. Hier schrijven zij zich in voor een eigen gastenkamer. In het
Huis kan het gezin logeren, rust vinden, het dagelijkse ritme behouden
en tegelijkertijd dicht bij het zieke kind zijn.
SPIKSPLINTER-
NIEUWE ENTREE
RONALD MCDONALD
HUIS SOPHIA
ROTTERDAM
Even wat lezen of bladeren om
tot rust te komen. Dat kan met
de actuele tijdschriften van
leesmap.nl. Elke week
gratis bezorgd.
Sprank Interieurprojecten
sponsorde het ontwerp voor de entree en
de ontvangstbalie. Met als resultaat: een
warm welkom voor iedereen.
6 [t]Huis

Kleding maakt de man. Ook in het Huis. Naast
Dankzij Glazenwasserij
Van Elten kijken ouders
altijd door schone ramen
naar buiten.
dat ze al jarenlang nachtzoenen sponsoren,
zorgde Klupp Sportswear-Stichting
Blokland voor mooie shirts en truien. Zo zijn
management en vrijwilligers herkenbaar
gekleed bij events.
198 vrijwilligers
houden het Huis schoon, beantwoorden
de telefoon, schrijven gasten in en uit,
leiden nieuwe gasten rond en bieden
een luisterend oor. Zij maken van het
Huis een warm thuis.
Boeketterie Binnenweg doneert elke
week drie prachtige bossen bloemen voor in
de algemene ruimtes.
Op álle feestdagen is er het
lekkerste gebak in Huis.
Homemade en handmade door
sponsor Koekela
uit Rotterdam.
Elke eerste zondag van de maand is het
’s ochtends smullen geblazen. Het
Vlaamsch Broodhuys
verzorgt dan een heerlijk ontbijt voor de gasten.
Kosteloos.
Foto: John van Hamond
[t]Huis 7

Donatie
als cadeau
‘Een gezonde Anna is het grootste cadeau’
Kirsten en Martin weten hoe het is om dicht bij je kindje te willen zijn: hun dochtertje Anna kwam na 30
weken zwangerschap ter wereld. Na een moeilijke start vieren ze nu haar eerste verjaardag. “Een gezonde
Anna is alles wat we nodig hebben.”
Een paar dagen voor Kirsten een week op vakantie zou gaan,
braken plots haar vliezen. De verloskundige stuurde haar
direct door naar het ziekenhuis. De bevalling was begonnen.
Kirsten: “Ik kreeg direct weeënremmers en medicijnen voor
longrijping. Gelukkig bleef het daarna rustig en deden de
medicijnen hun werk.” Een echo liet zien dat Anna wel een
forse groeiachterstand had: ze had de grootte van een baby
van 27 weken. Daarom werden moeder en kind overgebracht
naar een ander ziekenhuis met een speciale neonatologieafdeling.
Schreeuwend ter wereld
Een paar dagen later kreeg Kirsten wat buikpijn, maar
volgens de monitor waren het geen weeën. De gynaecoloog
constateerde dat het tóch weeën waren. Kirsten: “Toen ging
het heel snel. Na een uur kwam Anna met haar 1.245 gram
schreeuwend ter wereld. Volgens mij ben ik nog nooit zo blij
geweest om een huilende baby te horen.”
Anna bleef meer dan vijf weken in het ziekenhuis: eerst in de
couveuse, later in een warmtebedje. “Wij hadden de mazzel
dat we een kamer in het ziekenhuis konden krijgen. Want wat
was die periode spannend: al die slangetjes, piepjes,
onderzoeken en prikjes. Als ouders heb je zoveel stress en
zorgen om je kind. Het is zo belangrijk dat er Ronald
McDonald Huizen zijn. We gunnen het iedere ouder om dicht
bij hun kindje te zijn.”
Alles om gelukkig te zijn
Nu, een jaar later, viert het gezin Anna’s eerste verjaardag.
“We hebben nu alles om gelukkig te zijn: een gezonde Anna
en we hebben elkaar. Meer cadeaus hebben we niet nodig.
Daarom hebben we familie en vrienden gevraagd om een
donatie te doen aan het Ronald McDonald Kinderfonds.
Samen hebben we € 715 opgehaald! Het was fijn om met
zo’n mooi feest dit jaar af te sluiten, en het Kinderfonds als
goed doel te steunen.”
8 [t]Huis

Feiten op een rij
jaar
lang is de Kinderfondsknuffel de enige echte
knuffel van het Ronald McDonald Kinderfonds
In 2013 won de
Kinderfondsknuffel
de Hearts &
Hands Award van
de internationale
moederorganisatie
Ronald McDonald
House Charities.
De zachte knuffel symboliseert de
knuffels die ouders hun zieke
kind kunnen geven dankzij hun
verblijf in een Ronald McDonald Huis.
Een liefdevolle knuffel van papa of mama
hebben zij in het ziekenhuis hard nodig.
DE KINDERFONDSKNUFFEL
IS TE KOOP:
bij alle Ronald
McDonald Huizen
in Nederland
op wehkamp.nl
op bol.com
op greetz.nl (ook als
gepersonaliseerd konijn)
De verkoopprijs is
€ 15,99.
Met de opbrengst worden
overnachtingen mogelijk
gemaakt voor ouders op
loopafstand van hun zieke
kind
Sponsor Johnson
& Johnson betaalt
de productiekosten.
Sponsor Happy Horse
heeft het gebruiksrecht
afgestaan en produceert
de knuffel exclusief
voor het Kinderfonds en
sponsort de opslag van
de voorraad.
[t]Huis 9

Gastenverhaal
‘BINNEN EEN
PAAR MINUTEN
STONDEN WE BIJ
ONS KLEINE MEISJE
IN DAT GROTE
ZIEKENHUISBED’
10 [t]Huis

Norahs
enige focus was overleven
Vlak voor haar eerste schooldag wordt de bijna vierjarige Norah opgenomen met een levensbedreigende
leveraandoening. Terwijl haar Brabantse klasgenootjes samen spelen, ligt zij vijf maanden in het UMCG in
Groningen, wachtend op een leverdonor. Als ineens een donor zich meldt, maakt het gezin zich op voor een
risicovolle transplantatie. “Gelukkig was in het Ronald McDonald Huis alle ruimte voor onze emoties.”
“Norah huilde haar eerste maanden dag en nacht vanwege
heftige darmkrampen”, vertelt moeder Judith. Het gezin trekt
aan de bel, maar artsen vinden geen verklaring. De overstap
naar flesvoeding biedt verlichting. Tijdelijk, want bij de eerste
vaste hapjes gaat het mis. Vader Stefan: “Norah kreeg
vreselijke jeuk. Vierentwintig uur per dag krabde ze haar huid
stuk, tot bloedens toe. Niets hielp. Het was hartverscheurend
haar zo te zien.”
Zoektocht naar diagnose
In hun zoektocht naar een diagnose reizen Judith en Stefan in
Norahs eerste levensjaren veel op en neer. Eerst naar het
WKZ in Utrecht, later naar Groningen. Als Norahs ontwikkeling
stagneert, groeien hun zorgen. Stefan: “Kindjes op het
kinderdagverblijf ontdekten speelgoed, kropen nieuwsgierig
rond. Maar Norah zat in haar eigen wereldje, door die intense
jeuk. Haar enige focus was overleven.”
Op de wachtlijst
Maandenlang blijft Norah ‘stabiel’, tot vlak voor de eerste
schooldag haar gezondheid onderuitgaat. Ze wordt
onmiddellijk opgenomen in het UMCG met een
gedecompenseerde levercirrose: een levensbedreigende
situatie. Norah komt op de donorwachtlijst. Haar stoeltje
in de klas moet op haar wachten.
Het gezin neemt intrek in Huis Groningen en ervaart hoe snel
het een tweede thuis wordt. Judith: “Het warme welkom van
de vrijwilligers en de ruimte voor ons gezin: we voelden ons
meteen op ons gemak. Zelfs onze negenjarige dochter Hanne
liet trots het Huis zien aan bezoek.” >>
Het is bijna een opluchting als Norahs leveraandoening aan
het licht komt. De artsen komen op het juiste spoor als haar
oogwit geel begint te kleuren. Stefan: “Eindelijk kreeg Norah
medicijnen tegen de jeuk.” Het meisje leeft een beetje op,
maar de moeheid blijft. Nog meer onderzoeken volgen. De
term ‘levertransplantatie’ valt voorzichtig. Voor controle gaat
Norah regelmatig naar UMC Groningen. Daar is specialistische
kennis over levertransplantaties bij kinderen.
[t]Huis 11

Elkaar vinden als gezin
In de avond komt het verlossende telefoontje: de operatie is
“Norah had de beste kansen met een levende donor”, vertelt goed gegaan. “Dan merk je pas hoe dichtbij het Huis staat.
Stefan. “Zelf waren we geen match. En hoe vraag je iemand Binnen een paar minuten stonden we bij ons kleine meisje in
zijn lever te doneren?” Ze delen met veel mensen hun verhaal. dat grote ziekenhuisbed.”
Tegelijkertijd moeten ze
veel moeite doen om
elkaar als gezin te blijven
vinden. Judith: “Ik zat dag
en nacht aan Norahs
‘ Als een normaal gezin samen
lunchen, was een geluksmomentje’
Het laatste weekend
voor ontslag mag
Norah mee naar het
Huis, om te oefenen
met medicijnen en
ziekenhuisbed, terwijl Stefan honderden kilometers verderop sondevoeding. “Dat was fantastisch.” Norah is opgetogen dat
het dagelijks leven runde van Hanne en onze jongste dochter ze bijna naar huis mag, maar geniet ook van het Huis. Voor
Fiene van drie. Als een normaal gezin samen lunchen in het Judith en Stefan is het prettig om nog even lotgenoten in de
Huis, was een echt geluksmomentje na weken uit elkaar.” buurt te hebben. “Zij begrijpen onze geschiedenis en iedereen
Zelfs Norah mag even spelen met haar zusjes in de huiselijke heeft daar net zo’n heftig verhaal.”
omgeving.
Versierde kerstbomen
Uren aftellen
Na vijf maanden keert het gezin terug naar huis. Norah (nu zes)
Na weken wachten, worden Judith en Stefan overdonderd vertoont nog steeds afstotingsverschijnselen. Behandelingen
door een telefoontje. Eddy, de zwager van Norahs oma, zegt: en opnames vallen soms in de feestmaand. Judith: “In het Huis
ik ben een match met Norah. Talloze onderzoeken en
staan elk jaar prachtig versierde bomen, er ligt lekkers in de
gesprekken volgen, tot alle seinen op groen staan. Op de keuken. Ook al is je zieke kindje het allerbelangrijkst, dankzij die
ochtend van de transplantatie wachten Stefan en Judith kerstsfeer in het Huis voelt de buitenwereld toch dichtbij.”
samen met Norah tot ze naar de ok gaat. “Ons meisje daar In december moet Norah terug voor een leverbiopt. “Onze
achterlaten, is het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan.”
jongste vroeg meteen: gaan we weer naar het ‘RomDrom’ Huis?
In en om het Ronald McDonald Huis tellen ze de uren af. Als het in de vakantie valt, gaan we zeker samen als gezin.”
Tekst: Marica Crombach, foto’s: John van Hamond
12 [t]Huis

Kort nieuws
uit de Huizen
WENSBOOM IN RONALD MCDONALD
HUISKAMER
Wind in de zeilen voor
de Hoeve
Een strijd op het water, een
‘Ik wens dat je snel beter wordt, Sophie.’
In de Ronald McDonald Huiskamer in het
Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht
staat een prachtige wensboom, waar
bezoekers op een papieren hart of duif
een wens kunnen schrijven voor iemand
en deze kunnen ophangen. Er hangen al
de mooiste wensen in. Met kerst gaan de
vrijwilligers de boom nog uitbreiden met
een kerstboom, waarin eveneens
wensen gehangen kunnen worden.
prachtige blauwe lucht, frisse
wind in de zeilen én ruim € 30.000
opbrengst voor de Hoeve,
vakantiehuis van het Ronald
McDonald Kinderfonds. Dat was
de uitkomst van de achtste editie
van de Regatta, die in september
in Friesland werd gehouden. Dit
fondsenwervend zeilevenement,
waarbij gevaren werd in traditionele
Friese pramen, kende ook een
mooie loterij en veiling. Voor bij wie
het nu begint te kriebelen: volgend
jaar wordt er op 10 september weer
een Regatta georganiseerd. Kijk op
ronaldmcdonaldregatta.nl.
Dansen op de
Daktuin
“Hallo, wij zijn The Fletchers.
Vroeger lag ik zelf in
het ziekenhuis en zaten
mijn ouders in het Ronald
McDonald Huis, daarom
treden we nu voor jullie op.”
Zo kondigde Zaki het
optreden aan dat hij, zijn
broer Zinedine en hun vier achtergronddanseressen in oktober op de Daktuin
van Ronald McDonald Huis Leiden gaven. En vervolgens zongen, dansten en
rapten ze met zeer veel energie. De zieke kinderen en hun broertjes en zusjes
genoten van de muziek en van de indrukwekkende dance moves.
[t]Huis 13

Momentopname
Superkracht voor
Fleur, Juliën en Keano
Voor drie bijzondere kinderen was McHappy Day
een superdag. Op die dag, 27 november, staan
McDonald’s en het Ronald McDonald Kinderfonds
ieder jaar stil bij hun partnership. Dit jaar zijn
speciaal voor McHappy Day de verhalen van deze
drie kinderen tot leven gebracht. Fleur (11), Juliën (9)
en Keano (11) hebben door ziekte lange tijd in het
ziekenhuis gelegen. Gelukkig kon hun familie altijd
dicht bij hen zijn in een Ronald McDonald Huis. Dat
gaf hun alle drie veel kracht. Superkracht! De drie
kinderen stonden met hun superkrachten model
voor actie-figuurtjes: de McNificents. Op McHappy
Day verving McDonald’s de Happy Meal-speeltjes
voor deze bijzondere actiefiguurtjes om aandacht te
vragen voor het Kinderfonds. McDonald’s sponsort
jaarlijks ongeveer 20 procent van de totale
inkomsten van het Ronald McDonald Kinderfonds.
KINDEREN ALS
SUPERHELDEN OP
MCHAPPY DAY
27 november 2019
14 [t]Huis

Kort nieuwsvan het Kinderfonds
MOOI VOOR IN DE BOOM
‘Christmas is wherever I’m with you.’ Die passende tekst staat
op de kerstbal, waarmee sponsor Rivièra Maison het Ronald
McDonald Kinderfonds een warm hart toedraagt. Per
verkochte kerstbal doneert Rivièra Maison € 5 aan het Ronald
McDonald Kinderfonds. Ook stuurde het interieurmerk elk
Ronald McDonald Huis een doos met deze kerstballen om
het Huis in kerstsferen te brengen. Ook zo’n schitterende bal
bestellen voor in de boom? Dat kan via de winkels van Rivièra
Maison of online op rivieramaison.nl.
HARTJESSNOEPJES VOOR
HET GOEDE DOEL
Wie houdt er nu niet van zoetigheid? Bo hield
haar spreekbeurt over het Ronald McDonald
Huis en wilde het extra speciaal maken. Samen
met haar ouders,
zusjes, klasgenoten
en vriendinnetjes
verkocht ze zakjes
gevuld met
hartjessnoepjes. En
daarmee zamelde
ze veel meer geld in
dan verwacht: maar
liefst € 565!
Start en finish in Rotterdam
Deelnemers van de sportieve events HomeRide, HomeRun en
HomeWalk starten en finishen in 2020 in Rotterdam. De skyline
van de havenstad vormt op 27 en 28 juni het decor voor de
aftrap van 500 kilometer fietsen, 240 kilometer hardlopen of
120 kilometer wandelen voor de Ronald McDonald Huizen,
Huiskamers en vakantiehuizen. Wilt u zich ook sportief inzetten
voor gezinnen met een ziek of zorgintensief kind? Schrijf u dan
nu in met uw eigen team op homeride.nl, home-run.nl of
homewalk.nl.
[t]Huis 15

Gastenverhaal
‘GUUS
HEEFT HET
ZOVER GESCHOPT,
JUIST OMDAT WIJ
ALTIJD DICHT BIJ HEM
WAREN’
16 [t]Huis

Guus
had de auto niet gezien
Jörg en Marike bezoeken met hun dochter Pien (14) en zoon Guus (12) een kerstmarkt. Een gezellig
gezinsuitje dat eindigt in een drama, want Guus wordt aangereden en raakt ernstig gewond. Vier maanden
is hij buiten bewustzijn. Een jaar later revalideert hij nog steeds.
“Guus mopperde dat hij mee moest, er was voor hem toch
niks te doen”, vertelt Marike. “Na afloop liepen we met een zak
oliebollen in de hand naar de auto. We moesten een drukke
weg oversteken. Guus liep voorop, Pien erachter en daarna
wij. Opeens schreeuwde Pien: ‘Guus, pas op!’ Het volgende
moment zagen we iets door de lucht vliegen en ik dacht: dat
kan toch niet waar zijn? Maar Guus was vol geraakt. Hij had de
auto niet gezien, en de bestuurster hem niet.”
Ernstige situatie
Guus heeft meerdere schedelbasisfracturen. Ook is zijn milt
gescheurd en heeft hij een gekneusde long. Hij moet naar
Groningen. Marike: “Daar zeiden ze: als we niks doen, overlijdt
Guus binnen twee of drie uur.” Er wordt een stukje uit Guus’
schedel weggehaald om ervoor te zorgen dat zijn hersenen
ruimte hebben om te zwellen. Marike: “We moesten
afwachten tot de zwelling zou afnemen. Dan konden de
artsen pas zien waar de bloedingen zaten en of er hersengebieden
beschadigd waren.”
gingen we naar Guus, dan ontbijten in het Huis en daarna
weer naar Guus. Het Ronald McDonald Huis voelde echt
als een warme deken. Er waren andere gasten die ook
’s ochtends vroeg in het ziekenhuis waren, daar maak je dan
een praatje mee. Sommige vrijwilligers sprak je een paar keer
per week. Het ging
heel natuurlijk: als je
iemand nodig had, dan
was er iemand. Als je
dacht: nu even niet,
dan was er ook
niemand. Alsof dat
haarfijn werd
aangevoeld. Daarbij
was het Huis voor ons
ook een plek waar we
samen konden zijn
met vrienden die ons
zo enorm steunden.”
Tekst: Irene van Oostrum, foto’s: Anne-Marie Peek
Afstand nemen
Een verpleegkundige zorgt ervoor dat het gezin een plek
krijgt in het Ronald McDonald Huis. Marike: “Eerst voelde het
als een enorm eind lopen. Kunnen we niet gewoon hier bij
Guus blijven? Maar op een gegeven moment waren we blij
dat je een stukje moest lopen, om letterlijk afstand te nemen.
En als je bij de deur stond van het Huis, kon je de lampjes van
het Beatrix Kinderziekenhuis zien.”
Het gezin ontwikkelt al snel een nieuw ritme in het Huis. “Je
moet toch eten, slapen en boodschappen doen. ’s Ochtends
Heel vastberaden
Na een speciale therapie in Tilburg komt Guus weer bij. Nu is
hij thuis, maar hij gaat nog elke dag naar een revalidatiecentrum.
Marike: “Hij moest veel dingen opnieuw leren,
bijvoorbeeld fietsen en zwemmen. Hij ontwikkelt zich en
herstelt nog steeds, maar we weten niet hoe het straks gaat
als hij nieuwe dingen moet leren. Guus is zelf heel
vastberaden, hij heeft de artsen al meerdere keren verbaasd.
En we zijn ervan overtuigd dat hij het zover geschopt heeft,
juist omdat wij altijd dicht bij hem waren.”
[t]Huis 17

Bedankt...
namens Sanne- Marije
Huis en Huiskamer Emma Amsterdam
020 696 47 46
emma@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Arnhem
026 352 52 60
arnhem@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huiskamer Delft
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis is het relatiemagazine van het Ronald McDonald
Kinderfonds voor vaste donateurs, sponsors en andere
betrokken relaties. [t]Huis brengt ieder kwartaal de verhalen
uit de Huizen, Huiskamers en vakantiehuizen bij u thuis. Wat
gebeurt er met uw geld? Wie zijn de gezinnen die gebruik
maken van de voorzieningen? [t]Huis verschijnt landelijk in
verschillende regio-edities, zodat u altijd op de hoogte bent
van de ontwikkelingen van het Ronald McDonald Huis bij u in
de buurt.
Sanne-Marije is de nieuwe medewerker op
de donateursadministratie. U krijgt haar aan
Huis en Huiskamer Den Haag
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Groningen
050 593 33 95
groningen@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis verschijnt in een totale oplage van 91.880 exemplaren.
Dankzij de sterk gereduceerde tarieven van onze toeleveranciers,
kunnen wij de kosten voor dit magazine zeer laag houden. De
kostprijs inclusief verzending bedraagt € 0,56 per exemplaar. [t]Huis
is gedrukt op FSC-papier en de basiseditie is voor verzending verpakt
in biofolie. Het Kinderfonds ontvangt geen overheidssubsidie en is
geheel afhankelijk van bijdragen van donateurs en sponsors.
de telefoon als u belt met een vraag of als
u bijvoorbeeld een adreswijziging
doorgeeft. “In november ben ik bij het
Ronald McDonald Kinderfonds begonnen.
Ik ben onder de indruk van alle mensen die
het mogelijk maken dat gezinnen ook in
december een warm thuis dicht bij hun
zieke kind krijgen. Ik ben blij en trots dat ik
voor zo’n mooie organisatie mag werken.
Ik wil hierbij alle donateurs, sponsors,
giftgevers en vrijwilligers bedanken voor de
impact die zij hebben op gezinnen met een
ziek of zorgintensief kind.”
Ronald McDonald Huizen, Huiskamers
en vakantiehuizen
Hoeve
0512 38 05 55
info@ronaldmcdonaldhoeve.nl
Kindervallei
043 604 92 50
secretariaat@kindervallei.nl
Huis en Huiskamer Leiden
071 515 81 58
leiden@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Maastricht
043 387 73 73
maastricht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Middenwest-Brabant
013 537 26 66
tilburg@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Nijmegen
024 354 09 61
nijmegen@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Sophia Rotterdam
010 310 81 00
rotterdam@ronaldmcdonaldhuis.nl
ADRESWIJZIGING
Voor het doorgeven van uw adreswijziging, nieuw e-mailadres,
telefoon- of bankrekeningnummer kunt u contact opnemen
met de donateursservice: 088 221 90 07 of via e-mail:
service@kinderfonds.nl. Mocht u geen prijs stellen op de gedrukte
versie van [t]Huis dan kunt u dit aangeven via service@kinderfonds.nl.
Vermeld daarbij uw adres en e-mail.
Het Ronald McDonald Kinderfonds gaat zorgvuldig om met uw
persoonsgegevens. Wij gebruiken ze om u te informeren over onze
activiteiten. Wilt u de gegevens die wij hebben vastgelegd wijzigen
of heeft u vragen? Bel 088-221 90 07 of mail service@kinderfonds.nl.
Of lees ons privacystatement op kinderfonds.nl.
OVER HET KINDERFONDS
Het Ronald McDonald Kinderfonds zorgt dat zieke kinderen en hun
familie dicht bij elkaar zijn. In 12 Ronald McDonald Huizen logeren
ouders en broertjes en zusjes op loopafstand van het ziekenhuis,
in 12 Ronald McDonald Huiskamers kunnen families in huiselijke sfeer
ontspannen en in 3 (aangepaste) vakantiehuizen komen gezinnen
met een zorgintensief kind op adem tijdens een welverdiende
vakantie. Het Ronald McDonald Kinderfonds krijgt geen subsidie en
functioneert dankzij vrijwilligers, sponsors en donaties.
#keepingfamiliesclose
Huis en Huiskamer Utrecht
030 256 33 33
utrecht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis VUmc
020 301 3333
vumc@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Zuidoost-Brabant
040 228 59 00
zuidoostbrabant@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Zwolle
038 455 46 70
zwolle@ronaldmcdonaldhuis.nl
Ronald McDonald Kinderfonds
088 221 90 00
info@kinderfonds.nl
COLOFON
[t]Huis is een uitgave van het Ronald McDonald Kinderfonds en de Ronald
McDonald Huizen en vakantiehuizen. Redactieadres: Postbus 1096, 3800 BB
Amersfoort, Stationsplein 13, 3818 LE Amersfoort, 088 221 90 01,
info@kinderfonds.nl, IBAN: NL27 RABO 0376 1257 99.
Hoofdredactie: Godelief Swank
Eindredactie: Maud van Gennip
Coördinatie Huizenedities: Esther van Prooijen
Art direction en vormgeving: Melanie Nowee
Fotografie: John van Hamond, Istar Verspuij,
Anne-Marie Peek, The Others Creativity, e.a.
Oplage basiseditie: 26.482
Oplage regio-edities totaal: 65.398
Drukwerkcoördinatie en afwerking: ten Klei Print
Drukwerk: Joh. Enschedé Amsterdam
Distributie: Sandd
ISSN: 1874-4923
18 [t]Huis
Dit magazine is tot stand gekomen dankzij sponsorbijdragen
en gereduceerde tarieven van toeleveranciers.

Winterpuzzel
K N E T S O O R T S D I N D Z
V R E E B L E F F U N K B G A
E T V K K W A C H T E E E E C
I N G E E G A P E N G N W V H
L E E O R O E R E R A E O E T
I C B X S H B F M N L O N N H
G I O Y T T A N O T R Z D E E
H F R T M H N L E L E T E L I
E I G O A U D R E T V H R E D
I N E C R I U Z S N S C I M U
D C N I K S E C C U S A N M I
K M N N T N U H E L E N G O M
B E R E N D O K T E R S W D E
F G N I Z L E H M O T F O N N
M C H A P P Y D A Y S E L I L
BERENDOKTERS
BEWONDERING
DUIMEN
GAPEN
GASTENBOEK
GEBORGEN
GEVEN
HELEN
INDOMMELEN
KERSTMARKT
KNUFFELBEER
MCHAPPYDAY
MCNIFICENT
NACHTZOEN
OMHELZING
OXYTOCINE
SLAPEN
STRESSVERLAGEND
SUCCES
THUIS
TROOSTEN
VEILIGHEID
VERHALEN
VOORLEZEN
WACHT
WARMTE
WELTERUSTEN
WENS
WOL
ZACHTHEID
Puzzel mee en win een Kinderfondsknuffel
Zoek alle woorden (horizontaal, verticaal en diagonaal) en streep ze weg. De overgebleven
letters vormen de oplossing. Let op: de woorden kunnen letters met elkaar delen.
De IJ geldt als één letter en krijgt maar één vakje. E-mail de oplossing en uw naam en
adresgegevens naar thuis@kinderfonds.nl o.v.v. ‘puzzel december 2019’. Door de oplossing
te mailen, stemt u er automatisch mee in onze digitale nieuwsbrief te ontvangen, zodat u
het hele jaar door op de hoogte blijft van de ontwikkelingen in de Huizen. U kunt zichte
allen tijde afmelden. De oplossing opsturen naar Ronald McDonald Kinderfonds, Postbus
1096, 3800 BB in Amersfoort kan ook. Onder de juiste inzenders verloot het Kinderfonds
vijf Kinderfondsknuffels. Inzenden kan tot 1 februari 2020. Alleen de winnaars krijgen
bericht.
[t]Huis 19

Gastenboek